3.5. Uluslararası Kriminal Polis Teşkilatı (INTERPOL)

80
Uluslararası Güvenlik ve Terörizm Dergisi • 2014, 5 (1)
yetki alanını etkilemesi kabul edilemez ve Uluslararası Ceza Mahkemesi’nin ulusal güvenlik
konularına müdahale edebilme riski vardır (Alvarez, 2001).
Uluslararası Ceza Mahkemesinin yargılama yetkisi, ulusal mahkemelerin yetkisini
tamamlayıcı bir özelliktedir. Başka bir deyişle, bu mahkemenin ulusal mahkemeler üzerinde
bir yetkisi bulunmamaktadır. Buna rağmen ABD, mahkemenin Birleşmiş Milletler Güvenlik
Konseyi tarafından kontrol edilmesi gerektiğini savunmuş ve bu kapsamda çalışmalar
yapmıştır (Aksar, 2008) . Ancak, bu talep uluslararası toplum tarafından kabul edilmemiştir.
Bu durum yine realizmin her devlet kendi çıkarları doğrultusunda hareket eder yaklaşımını
teyit etmektedir.
3.5. Uluslararası Kriminal Polis Teşkilatı (INTERPOL)
Interpol “mevcut yasalar ve Evrensel İnsan Hakları Bildirgesi ruhu çerçevesinde, farklı
ülkelerde bulunan tüm polis teşkilatları arasındaki muhtemel karşılıklı yardımlaşmayı mümkün
olan en geniş şekilde sağlamak ve güçlendirmek” amacı güden bir uluslararası kuruluştur
(Barnett ve Coleman 2005: 606). Polis teşkilatında görev yapanlar tarafından gerçekleştirilen
gayrı resmî toplantılar sayesinde temeli oluşan Interpol, dünyada suçla mücadelede önemli
bir aktör haline gelmiştir. Günümüzde, suç ve suçlularla mücadelede avantaj oluşturan bir
kuruluş olarak Interpol’e ikili ve çok-taraflı gerçekleştirilen birçok anlaşmada atıfta bulunulur.
Yıllar boyu artan terör tehdidi sonucunda Interpol, terörle mücadelede kullanılmak istenmiş ve
ülkeler Interpol’ün bu sorunda daha aktif rol almasını istemiştir (Anderson, 1989).
11 Eylül olaylarından sonra Interpol terörü birinci önceliği olarak belirlemiş, kendisini
bazı açılardan yeniden örgütlemiştir (Deflem, 2005). Yeni yapılanmayla birlikte Interpol, terör
konusuna eskisinden farklı bir yaklaşım benimsemiş ve terör grupları ile ilgili olarak üye
ülkelere daha fazla istihbarat sağlamaya başlamıştır.
Terör eylemlerine yönelik birincil soruşturmalar, ilgili ülkedeki ilgili kolluk kuvvetleri
tarafından yürütülse de Interpol’ün görevlerinden birisi, ulusal kolluk kuvvetleri bünyesindeki
operasyonel terörle mücadele birimlerine soruşturmalarının uluslararası perspektifinde
kullanmaları için üye ülkelerden bilgi toplamak, analiz etmek ve ilgili ülke güvenlik teşkilatlarını
koordine görevi ifa etmektir. Ayrıca, Interpol Genel Sekreterliği’ndeki Kamu Güvenliği ve
Terörizm biriminde, üye ülkelere terörle ilgili soruşturmalarda yardımcı olmak üzere proaktif,
çok disiplinli bir yaklaşım başlatmak üzere bir Birleşik Görev Gücü (BGC) oluşturulmuştur.
Bu yapının ana hedefleri uluslararası terör faaliyetlerine karışan suç gruplarını belirlemek ve
bir veri tabanı oluşturmaktır. Teşkilatın içindeki bu yeniden örgütlenmenin yanı sıra, Interpol,
teröre yönelik işbirliğini geliştirmek üzere BM, Europol ve ABD Hazine Bakanlığı gibi çeşitli
ulusal ve uluslararası kuruluşlarla anlaşmalar imzalamıştır (Deflem ve Maybin, 2005).
Uluslararası polis işbirliği, son yıllarda önemli gelişmeler göstermiştir. Uluslararası
suçlar, ülkelere yönelik büyük bir tehdit oluşturmakta, tek taraflı yaklaşımlar bu sorunla
mücadelede yetersiz kalmaktadır. Interpol, polis teşkilatları arasında işbirliğine yönelik önemli
bir adım olarak değerlendirilebilir; ancak bu konuda da bazı endişeler söz konusudur.
Interpol’ün klasik polis yetkilerine sahip uluslar üstü bir kuruluş olmadığını ve
soruşturma kapasitesinin olmadığını, göz önüne bulundurmak gerekir. Interpol her alanda
büyük ölçüde üye devletlerin katkılarına bağlıdır. Interpol tarafından sağlanan hizmetlerin
kalitesi üye ülkelerin desteğiyle doğru orantılıdır. Üye ülkelerin desteğini almadan