Viral ve Toksik Hepatitler Korunma ve Tedavi
Transkript
Viral ve Toksik Hepatitler Korunma ve Tedavi
Viral ve Toksik Hepatitler Korunma ve Tedavi 04.06.2016 KORAY TUNCER Hangi Virüsler Primer Hepatotrop Virüsler Hepatit A Virüsü (HAV) Hepatit B Virüsü (HBV) %90 Hepatit C Virüsü (HCV) Hepatit D Virüsü (HDV Hepatit E Virüsü (HEV) Hepatit G Virüsü (HGV) Transfusion Transmitted Virus (TTV) Sekonder Hepatrop Virüsler EBV, CMV, HSV, VZV, Coxsackie, Rubella, Rubeola, Adenovirus, Sarı Humma, … Ekzotik virüsler: Marburg, Lassa, Ebola Klinik Faz 1 (Viral Replikasyon Fazı) Bu dönemde hastalar asemptomatiktir. Tetkik yapılırsa transaminaz yüksekliği ve serolojik testlerde pozitiflik saptanabilir. Klinik Faz 2 (Prodromal Dönem) İştahsızlık Bulantı Kusma Ağızda tat değişiklikleri Eklem ağrıları Halsizlik Yorgunluk Kaşıntı Hastalar bu dönemde hastaneye başvurduğunda sıklıkla gastroenterit tanısı alır. Klinik Faz 3 (İkterik Faz) Koyu renkli idrar Açık renkli dışkılama Klinik tabloya sarılık ve sağ üst kadran ağrısı eklenir. Fizik muayenede %70 oranında hepatomegali ve %20 oranında splenomegali Servikal lenfadenopati (arka servikalde) bulunabilir. Deride kaşıntı izleri görülebilir. İnkübasyon Dönemi Etkenle temas ile sarılığın ortaya çıktığı ilk gün arasındaki süre HAV 15-45 gün HBV 30-180 gün HCV 15-150 gün HDV 21-45 gün HEV 15-75 gün HGV 14-35 gün Klinik Faz 4 (İyileşme dönemi) Semptomlar ve sarılık düzelir. Karaciğer enzimleri normale döner. Hasta birkaç hafta içinde kendisini iyi hisseder. Akut Karaciğer Yetersizliği Önceden sağlıklı bir bireyde: INR >1,5 Ensefalopati Sarılık ile ensefalopati arasında geçen süre (Kings Collage) 1 hafta ise hiperakut 1-4 hafta ise akut 5-12 hafta ise subakut karaciğer yetersizliği (Hiperakut: 0-7 gün, Akut:7-28 gün, Subakut: > 28 gün) Hiperakut: Parasetamol ve viral Subakut: İdiosinkratik ilaç ya da nedeni bilinmeyen Hiper akut: Prognoz daha iyi Subakut: Prognoz daha kötü Hiperakut Akut Subakut 0-1 hafta 1-4 hafta 5-12 hafta +++ ++ + Sarılık ciddiyeti + ++ +++ İntrakranial hipertansiyon derecesi ++ ++ +/- Acil karaciğer nakli yapılmadan sürvi İyi Orta Kötü Parasetamol, HAV ve HEV HBV Parasetamol dışı DILI Sarılık-Ensefalopati süresi Koagülopati ciddiyeti Tipik etyoloji O’Grady ve ark ve Ichai ve Samuel Transplant yapılmadan sürvi Hiperakut %30; Akut %33; Subakut %14 Akut Karaciğer Yetersizliği Ensefalopati Serebral ödem Sarılık: Sıklıkla, her zaman değil Asit Sağ üst kadranda hassasiyet Karaciğer boyutunda değişme Hepatik nekroza bağlı küçülmüş Kalp yetmezliği,viral hepatit, Budd-Chiari sendromuna bağlı büyümüş Hematemez veya melena Hipotansiyon ve taşikardi: Sistemik vasküler direnç azalması Laboratuvar Bulguları Akut viral hepatitte AST ve ALT seviyeleri normalin en az sekiz katı kadar artmıştır (ALT daha yüksek). ALP ve LDH normalin 1-3 katı kadar artabilir. D.bil / İ.bil oranı 1/1’dir Protrombin zamanında ( PT ) anormallik akut hepatit prognozunda en güvenilir göstergedir. Serum albumin ve globulin seviyeleri akut viral hepatitlerde normaldir. Lökosit sayısı normal veya hafif düşüktür. Hepatit A Fekal – oral yolla bulaşır, kronikleşmez . Tek zincirli pozitif RNA genomuna sahip, 27nm çapında ikozahedral simetrili zarfsız bir virüstür Tatlı suda, kaynak suyunda, deniz suyunda, kayalarda, istiridyede günler ve aylarca canlı kalabilir . Gelişmekte olan ülkelerde çocukluk çağının tipik hastalığıdır. Sıklıkla sonbahar ve erken kış aylarında görülür. Türkiye’de seroprevalans %8-88 Kara Hİ. Türk Aile Hek Derg. 2007; 11(4): 177-84. Hepatit A Serolojik Tanı Spesifik tanı serumda anti-HAV IgM’nin aranması ile konur. Anti-HAV IgM akut infeksiyondan en geç 12 ay sonra negatifleşir. Anti-HAV IgG pozitifliği geçirilmiş infeksiyonu gösterir. Ömür boyu pozitif kalır. Bulaşma yolları 1-Kişiden kişiye 2-Besinler ve su yoluyla 3-Parenteral yol ile bulaşma 4-Perinatal geçiş Hepatit A Risk altındaki bireyler: Sağlık koşullarının yetersiz olduğu ortamlarda toplu yaşayanlar Askeri birlikler, kreşler, öğrenci yurtları Zeka geriliği olanları barındıran kurumlar Gelişmiş ülkelerden endemik alanlara seyahat edenler Damar içi ilaç kullanıcıları İnsan atıkları ile doğrudan temasta olan kanalizasyon işçileri ve çöp toplayıcıları Hepatit B - Önemi-1 >34 yıldan beri etkili ve güvenilir bir HBV aşısının kullanımda olmasına rağmen... Global Hastalık Yükü: 2 Milyar enfekte birey 240 - 350 Milyon kronik HBV enfeksiyonu HBV enfeksiyonuna bağlı ~ 780,000 ölüm/yıl Siroz olgularının %57’ si HBV ya da HCV ‘ ye bağlı % 30’ u HBV HSK olgularının %78’ i HBV ya da HCV ‘ye bağlı % 53’ ü HBV Hepatit B - Önemi-2 Bulaştırıcılığı / Enfeksiyözitesi yüksek Bulaş yollarının çeşitliliği Klinik belirtilerin “belirsizliği “ Kronik hepatite yol açması Komplikasyonları Ekonomik kayıplara yol açması Tedavi olanakları !!! Aşının varlığı / Bağışıklama programlarında eksiklikler var Hepatit B enfeksiyonunun dünyadaki dağılımı HBsAg Prevelansı (%) • Tüm dünyada >240 milyon kronik taşıyıcı ≥8: Yüksek • Önde gelen 9. ölüm nedeni 2-7: Orta • Kronik HBV taşıyıcılarının yaklaşık % 75’i Asya da <2: Düşük Hepatit B genotiplerinin dünyadaki coğrafik dağılımı World J Gastroenterol. 2014 May 14; 20(18): 5427– 5434. Hepatit B genotiplerinde klinik özelliklerin karşılaştırılması Genotip Bulaş B C Perinatal Perinatal /Vertikal /Vertikal A Horizontal D E-J Horizontal Horizontal Kronikleşme Düşük Yüksek Yüksek Düşük VY HBeAg + Düşük Yüksek Yüksek Düşük VY HBeAg serokonversiyonu Erken Geç Erken Geç VY Çok Az Çok Az VY Düşük Yüksek Düşük Yüksek VY İyi Kötü İyi Kötü F kötü Yüksek Düşük Yüksek Düşük G düşük HBsAg seroklirensi Histolojik aktivite Seyir (S, HCC) IFN-α yanıt Nucleos(t)ide analog yanıtı Anlamlı fark yok VY TR’de farklı bölgelerde HBsAg/ Anti-HBs oranları (%) HBsAg / Anti-HBs 3.7/21.6 4.5/17 4.4/16 4.6/21.3 6.7/27.5 4.9/34 8.9/41.2 3.5/19.8 7.9/28 7/34 8.8/44.4 6.9/50 Hepatit B Hepatit B virusu 42nm çapında bir DNA virusudur . Serolojik Tanı: Temastan 1-12 hafta sonra veya semptomların başlangıcından 2-8 hafta önce inkübasyon periyodu boyunca HBsAg serumda saptanır ve 3 ay sonra kaybolur. HBsAg’nin 6 aydan uzun süre sebat etmesi kronik hepatit B infeksiyonu gelişeceğine işaret etmektedir. Anti-HBs, HBsAg kaybolduktan sonra ve genellikle hastalığın başlangıcından 3 ay sonra ortaya çıkar, iyileşme ve immuniteyi gösterir. Hepatit B - Seroloji Anti-HBc IgM’nin varlığı akut infeksiyonun en önemli göstergesidir. HBV’ne maruz kalanlarda anti-HBc IgG yıllarca pozitif kalabilir . HBeAg viral replikasyonun devam ettiğini ve infektiviteyi gösterir. HBsAg’den kısa bir süre sonra pozitifleşir. 10 haftadan uzun süre devam etmesi hastalığın kronikleşeceğinin belirtisidir. Anti-HBe nispeten düşük infektivitenin güçlü bir göstergesidir. HBV DNA viral replikasyonun en duyarlı göstergesidir. HBV Doğal Seyir Hepatit B - Bulaşma Bulaşma yolları Dört ana bulaşma paterni vardır İnfekte kan veya vücut sıvıları ile parenteral temas Cinsel temas İnfekte anneden yenidoğana bulaşma (perinatal, vertikal) İnfekte kişilerle cinsellik içermeyen yakın temas (horizontal) Hepatit B – Parenteral Bulaşma Çoğul transfüzyon yapılan hastalar (onkoloji koğuşu hastaları, thalassemia major hastaları) Hemodiyaliz hastaları Damar içi uyuşturucu bağımlıları Dövme yaptıranlar Sağlık personeli Hepatit B – Cinsel Temasla Bulaşma Erkek eşcinseller HBV taşıyıcılarının cinsel partnerleri Çok partnerli heteroseksüeller Hayat kadınları Hepatit B – Perinatal Bulaşma HBV taşıyıcısı annelerin bebekleri HBeAg’i pozitif anne bebeklerinde enfekte olma sıklığı %70-90, kronikleşme %90 Taşıyıcı anneden bebeklere bulaş %90 doğum esnasında olmaktadır. HBeAg’i negatif anne bebeklerinde enfekte olma sıklığı %10-40, kronikleşme %40-70 Uterus içi bulaşma nadiren olur Hepatit B – Horizontal Bulaşma Kalabalık topluluklar halinde kötü hijyen ve düşük sosyoekonomik durumda yaşayanlar Mental özürlüler Hepatit C Parenteral geçişli non-A non-B hepatitin sebebidir 1989’da HCV genomu klonlandı 30-60 nm çapında RNA virusudur Akut hepatit C geçirenlerin %25’inde iyileşme görülürken %50-70 kronikleşme görülür Genotip 1a, 1b, 2, 3, 4, 5, 6 Dünyada prevalans %2,2-3 Türkiye’de %1-1,9 Mısır %9-50 (Tip 4) Akut HCV infeksiyonu Semptomatik / asemptomatik %80 kronikleşme Kronik HCV infeksiyonu %15-20 20-30 yıl Siroz %1-4/yıl risk HCC HCV dağılımı Disease data source: Mohd Hanafiah K, et al, Hepatology 2013; 57:1333-1342. Hepatit C - Seroloji ELISA ile HCV spesifik IgG ( anti-HCV ) tayini pratikte en yaygın kullanılan testtir. Anti HCV infektiviteyi değil, virüsle karşılaşmayı gösterir. Koruyucu değildir. Anti-HCV en erken 6-8 haftada pozitifleşir. PCR ile bakılan HCV RNA ikinci haftada pozitifleşir. Hepatit C - Bulaşma Epidemiyolojik özellikleri hepatit B gibidir Kan ve kan ürünlerinin transfüzyonu Sıkı temas İntravenöz ilaç kullanımı Seksüel yol Perinatal bulaşma HBV gibi HCV’nin de aile içi bulaşmasının söz konusu olduğu, özellikle virusun orta derecede endemik olduğu yörelerde birçok çalışmada bildirilmiştir Hepatit D Delta virus inkomplet bir RNA virusudur Virusun üremesi için HBsAg’ye ihtiyaç olduğundan HBsAg negatif kişilerde hastalık meydana gelmez. B hepatitinde olduğu gibi delta infeksiyonu da ilaç kullanıcıları, hemofililer ve multipl transfüzyon yapılanlarda sık görülür. Tıbbi personel ve homoseksüellerde yaygın değildir. Hastalığın epidemiyolojisi paranteral yolla bulaştığını göstermektedir. Dünyada HDV dağılımı – Kalın numaralar predominant HDV genotipini göstermektedir. Hepatit D - Seroloji Geç inkübasyon döneminde ve hastalığın başlangıcında HDVAg serumda saptanabilir HDV RNA PCR yöntemi ile gösterilebilir Anti-HDV IgM ve anti-HDV ELISA ve RIA ile araştırılabilir Anti-HDV IgM 2-4 hafta içinde kaybolur. Anti-HDV IgG düşük titrede 6 ay süre ile pozitifliğini sürdürür. Süperinfeksiyon / Koinfeksiyon Hepatit E Fekal-oral yolla geçen non-A, non-B hepatit olarak bilinir . 27-34 nm çapında küçük bir RNA virusudur. Hastalık epidemiyoloji ve seyri bakımından A hepatitine benzer. Su ile bulaşan salgınlar görülmüştür. Kronikleşme görülmez. Gebe kadınlarda %20’lere varan mortalitesi vardır. Koruyucu aşısı yoktur . *Bir çalışmada Anti-HEV IgG İstanbul’da %15,8 *Dr. Birol Tok – Uzmanlık Tezi- İstanbul - 2006 HEV Dağılımı HEPATİTLERDEN KORUNMA Hepatit A Korunmada en önemli nokta genel hijyenik koşullara uyulmasıdır El yıkama İnfeksiyöz dışkıların ve kontamine maddelerin dezenfeksiyonu, uygun şekilde yok edilmesi Altyapı koşullarının düzeltilmesi Hepatit A – Pasif bağışıklama Virusla temastan sonra erken inkübasyon periyodu sırasında immun serum globulin 0.02-0.06ml/kg intramuskuler tek doz yapılabilir. (%90-100) oranında 2-6 ay koruyucudur. Hepatit A – Aktif bağışıklama İnfeksiyöz virus veya komponentleri insana verilerek aktif immun cevabın uyarılması ile antikor üretimi oluşturulmaya çalışılır Aşı iki dozda yapılır. İlk doz ve ikinci doz arasında altı ay süre önerilir %95’ten fazla oranda bağışıklık oluşturur Etkinliği en az 20 yıl sürer Hepatit B - Korunma Bağış kanlarında HBsAg araştırılmalı (AntiHBc IgM?) Mümkünse hepatit geçirmiş insan kanları transfüzyonda kullanılmamalı Enjektörler ortak kullanılmamalı Steril edilmemiş materyal ile dövme, kulak delme ve akupunktur yapılmamalı Traş bıçağı, diş fırçası ortak kullanılmamalı Hepatit B – Pasif bağışıklama Pasif bağışıklama amacıyla hepatit B immunglobulini (HBIG) kullanılmaktadır Temas sonrası HBIG yapılması gereken durumlar: Perkütan temas HBV infeksiyonu bulunan kişiyle cinsel temas Hepatit B’li anneden doğan bebeğe HBIG en kısa sürede uygulanmalıdır En son uygulama 7 güne kadar uzayabilir. 0.07 ml/kg dozunda im uygulanır (yenidoğanda 0,5 ml yeterlidir) Beraberinde hepatit B aşısı ile korunma başlatılmalıdır Hepatit B – Aktif bağışıklama Aktif bağışıklama için aşı kullanılır. Aşının herkese yapılması gerekli ise de öncelikle risk gruplarına uygulanmalıdır İnaktif plazma aşıları: HBsAg taşıyıcılarının plazmalarından elde edilir Rekombinant aşılar: Maya (Engerix B) veya memeli hücre kültürü (Gen-Hevac B) ürünleridir Hepatit B – Aktif bağışıklama Rekombinant DNA tekniği ile hazırlanan hepatit B aşıları emniyetlidir %95-98 oranında koruyucu anti HBs oluştururlar En az 5 yıl koruma sağlanmaktadır Aşı deltoid kasa veya 2 yaşından küçük çocuklara uyluğun anterolateral bölgesine intramuskuler olarak yapılmalıdır Hepatit B – Aktif bağışıklama Aşılama süresi 3 doz şeması 0, 1, 6. aylarda birer doz 4 doz şeması 0, 1, 2, 12. aylarda birer doz şeklindedir 0, 7, 21 günlerde ve 12 ay sonra olmak üzere hızlı 4 doz aşılama şeması da önerilebilir SUT ve HBV İlk tedaviye başlamak için; HBV DNA seviyesi 10.000 (104) kopya/ml (2.000 IU/ml) veya üzerinde olan hastalar, bu durumun belirtildiği rapor ve eki tetkik sonuçlarına (HBV DNA sonucu ve karaciğer biyopsi raporu) göre; a) Erişkin hastalarda; karaciğer biyopsisinde Histolojik Aktivite İndeksi (HAI) ≥6 veya fibrozis ≥2 b) 2-18 yaş grubu hastalarda; “ALT normalin üst sınırının 2 katından daha yüksek ve karaciğer biyopsisinde HAI ≥4” veya “ALT düzeyine bakılmaksızın fibrozis ≥ 2”, olan hastaların tedavisine interferonlar veya pegile interferonlar veya oral antiviraller ile başlanabilir. SUT – HBV - IFN İnterferonlar veya pegile interferonlar ile tedavi; a) Klasik interferonların toplam dozu haftada 30 milyon, ayda 120 milyon üniteyi geçemez. b) Erişkin hastalarda interferonlar ve pegile interferonlar ALT değeri normalin üst sınırının 2 katını geçen, HBeAg negatif olan ve HBV DNA ≤ 107 kopya/ml olan hastalar ile HBeAg pozitif olan ve HBV DNA ≤ 109 olan hastalarda kullanılabilir. İnterferonlar ve pegile interferonlar kronik hepatit B hastalarında en fazla 48 hafta süreyle kullanılabilir. SUT – HBV – Oral Antiviral Oral antiviral tedaviye; Erişkin hastalarda; günde 100 mg lamivudin veya 600 mg telbivudin veya 245 mg tenofovir veya 0,5 mg entekavir ile başlanır. 2-18 yaş grubu hastalarda tedaviye lamivudin, 12-18 yaş grubu hastalarda lamivudin veya tenofovir, 16-18 yaş grubu hastalarda lamivudin veya tenofovir veya entekavir ile başlanabilir. Çocuk hastalarda lamivudin tedavisine 3mg/kg/gün dozunda (günlük maksimum 100 mg), tenofovir tedavisine 245 mg/gün, entekavir tedavisine 0,5 mg/gün dozunda başlanabilir. SUT – HBV – Oral Antiviral Erişkin hastalar oral antiviral tedavi altındayken; Lamivudin veya telbivudin tedavisinin 24 üncü haftasında HBV DNA 50 IU/ml (300 kopya/ml) ve üzerinde olan hastalarda diğer antiviraller kullanılır. Ancak bu tedavilerin 24 üncü haftasında HBV DNA 50 IU/ml (300 kopya/ml) altında ise başka bir oral antiviral ajana geçilemez veya eklenemez. Oral antiviral tedavisi alan hastalarda negatif olan HBV DNA’nın pozitifleşmesi veya HBV DNA’nın 10 kat yükselmesi ile başka bir oral antiviral ajana geçilebilir veya almakta oldukları tedaviye ikinci bir oral antiviral eklenebilir. SUT – HBV – Oral Antiviral Tenofovir veya entekavir ile tedavi alan hastalarda birinci yılın sonunda halen “HBV DNA pozitif” olması durumunda bu iki antiviral arasında geçiş yapılabilir veya bu iki antiviral birlikte kullanılabilir. Oral antiviral tedavisi alan hastalarda gebelik durumunda oral antiviral değişiminde bu koşullar aranmaz. Kullanılan antivirale karşı yan etki gelişmesi halinde koşul aranmaksızın başka bir antivirale geçilebilir. Adefovir tedavisinde koşul aranmaksızın tenofovir veya entekavire geçilebilir. SUT – HBV – Oral Antiviral tedavi sonlandırılması Oral antiviral tedavinin sonlandırılması; Her yenilenen raporda tek başına HBsAg pozitifliği veya HBsAg negatifliği ile birlikte AntiHBs negatifliği raporda belirtilmelidir. Oral antiviral tedavi, HBsAg negatif hastalarda Anti-HBs pozitifleştikten sonra en fazla 12 ay daha sürdürülür. SUT – HBV – Karaciğer Sirozu Karaciğer sirozunda HBV DNA (+) olan hastalarda tedaviye başlanılabilir ve bu durum raporda belirtilir. Tedavi süreleri; HBV DNA (+) olanlar için kronik hepatit B tedavisinde olduğu gibidir. SUT – HBV - İmmunsupresyon İmmünsupresif ilaç tedavisi, sitotoksik kemoterapi, monoklonal antikor tedavisi uygulanmakta olan hastalarda tedavi İmmünsupresif ilaç tedavisi veya sitotoksik kemoterapi veya monoklonal antikor tedavisi uygulanmakta olan HBsAg (+) hastalarda, ALT yüksekliği, HBV DNA pozitifliği ve karaciğer biyopsisi koşulu aranmaksızın uygulanmakta olan diğer tedavisi süresince ve bu tedavisinden sonraki en fazla 12 ay boyunca günde 100 mg lamivudin veya 600 mg telbivudin veya 245 mg tenofovir veya 0,5 mg entekavir kullanılabilir. İmmünsupresif ilaç tedavisi veya sitotoksik kemoterapi veya monoklonal antikor tedavisi uygulanmakta olan kronik hepatit B hastalarında ise tedavi süreleri ve ilaç seçimi kronik hepatit tedavi prensiplerinde belirlendiği şekildedir. HBsAg negatif olduğu durumlarda HBV DNA pozitifliği ve/veya Anti HBc pozitifliği durumlarında immünsupresif ilaç tedavisi veya sitotoksik kemoterapi veya monoklonal antikor tedavisi uygulanmakta olan hastalara ALT yüksekliği ve karaciğer biyopsisi koşulu aranmaksızın lamivudin veya telbivudin veya tenofovir veya entekavir kullanılabilir. Söz konusu tedavilerin bitiminden sonraki en fazla 12 ay boyunca da antiviral tedavi kullanılabilir. SUT – HBV – Kc Tx HBV’ye bağlı karaciğer hastalığından dolayı karaciğer transplantasyonu yapılan hastalar veya Anti-Hbc(+) kişiden karaciğer alan hastalarda tedavi HBV’ye bağlı karaciğer hastalığından dolayı karaciğer transplantasyonu yapılan hastalar veya Anti-HBc(+) kişiden karaciğer alan hastalara; biyopsi, viral seroloji, ALT seviyesi yada HBV DNA bakılmaksızın oral antiviral tedavi verilebilir. Hepatit C - Korunma Genel önlemler alınmalı Donör kanlarında Anti HCV bakılması önerilmektedir. Aşısı yoktur.Spesifik immunglobulini bulunmamaktadır. Korunmada standart immunglobulinlerin elde edildiği kan havuzunda yeterince hepatit C bağışıklığı varsa etkili olabileceği öne sürülmektedir Hastalıktan korunmanın en iyi yolu bulaşmaya karşı tedbir alınmasıdır SUT – Kr HCV HCV RNA’sı pozitif hastalarda genotip tayini ile tedaviye başlanabilir. Kronik hepatit C tedavisinde interferon + ribavirin veya pegile interferon + ribavirin kombinasyonu kullanılır. Ribavirin kullanımı için kontrendikasyon bulunanlarda tek başına interferon veya pegile interferon kullanılabilir. Tek başına ribavirin kullanım endikasyonu yoktur. SUT – Kr HCV Tedavi süresi, genotip 1 ve 4 için 48 haftadır. Tedavi başlandıktan sonra 12 nci hafta sonunda HCV RNA düzeylerin 2 log (100 kat) azalmayanlarda tedavi süresi 16 haftayı geçemez. 24 üncü haftada HCV RNA pozitifliği devam eden hastalarda tedavi en geç 28 inci hafta sonunda kesilir. 16 ncı haftada 2 log (100 kat) azalan hastalarda ve 28 inci haftada HCV RNA (-) olan hastalarda HCV RNA analiz sonucu reçete veya raporda belirtilir. Bu süreler içinde komplikasyonlar nedeniyle tedaviye ara vermek zorunda kalınan hastalarda belirtilen haftalar içinde süreye tekabül eden dozda ilaç alınamamışsa ara verilme nedenleri gerekçeleri ile yeni raporda belirtilmek kaydıyla ilaç bu fıkrada belirtilen haftalık dozlara tamamlanır. Tedaviye devam kriterleri yeni rapora göre değerlendirilir. SUT – Kr HCV Erişkin genotip 2 ve 3 hastalarda ribavirin dozu en fazla 800 mg/gün olacak şekilde verilir. Bu hastalarda gerek interferonun gerekse ribavirinin tedavi süresi en fazla 24 haftadır. Genotip 2 ve 3 hastaların tedavisinde 12 hafta sonundaki HCV RNA azalması koşulu aranmaz. SUT – Kr HCV – Kompanse siroz Kronik hepatit C’ye bağlı karaciğer kompanse sirozu (karaciğer biyopsisinde ISHAK skoruna göre evre 4 ve üzerinde olanlar veya trombosit sayısı 100.000 altında olanlarda veya protrombin zamanı kontrolün 3 saniye üzerinde olanlar) olan genotip I hastalarda; Daha önce hepatit C tedavisi almış hastalarda tedavi 4.2.13.E-3 maddesi kurallarına tabidir. Daha önce hepatit C tedavisi almamış hastalarda ise peginterferon + ribavirin tedavisi veya peginterferon + ribavirin + telaprevir/bocepravir tedavisi başlanabilir. Peginterferon + ribavirin + telaprevir/bocepravir tedavisi başlanacak ise aşağıdaki tedavi şemalarından yalnızca biri kullanılabilir. ... ... SUT – Kr HCV – Yeniden tedavi Komplikasyonlar nedeniyle tedavisine 12 nci haftadan önce son verilmiş olan kronik hepatit C hastaları tedavi almamış hastalar ile aynı kurallara tabi olarak yeniden tedaviye alınabilirler. İnterferon veya peginterferon monoterapisi alarak cevapsız olan hastalar da tedavi almamış hastalar ile aynı kurallara tabi olarak peginterferon + ribavirin tedavisi verilebilir. SUT – Kr HCV – Yeniden tedavi İnterferon + ribavirin veya pegileinterferon + ribavirin tedavisine cevap veren ancak nüks etmiş (tedavi bitiminde HCV RNA (-) olan ancak izleminde HCV RNA yeniden pozitifleşen) hastalar bir defaya mahsus olmak üzere aşağıdaki tedavi şemalarından yalnızca biri kullanılabilir. Yeniden interferon + ribavirin veya pegileinterferon + ribavirin tedavisi alabilirler. 16 ncı haftadan sonra tedavinin sürdürülebilmesi için 12 nci haftada bakılan HCV RNA (-) ya da 2 log (100 kat) azalmış olmalıdır. Tedavi süresi 48 haftayı geçemez. Pegileinterferon + ribavirin + telaprevir (üçlü) tedavisi alabilirler. Bu hastalarda tedavinin 4 üncü haftasında HCV RNA bakılır. --- Peginterferon + ribavirin + bocepravir (üçlü) tedavisi alabilirler. Tedavinin ilk 4 haftasında peginterferon + ribavirin kullanılır, 4. haftadan sonra tedaviye bocepravir eklenir. Bu hastalarda tedavinin 12 nci haftasında HCV RNA bakılır. ... SUT – Kr HCV – Yeniden tedavi İnterferon + ribavirin veya pegile interferon + ribavirin tedavisine cevap vermeyen 18 yaşının üzerindeki hastalarda yeniden pegileinterferon ve ribavirin tedavisi yapılamaz. Üçlü tedavi hayat boyu yalnızca bir defa alınabilir. 20.2.2015 39.353 x3=118.059 25.3.2015 34.348 x3=103.044 AASLD HCV önerilen Tedaviler (Genotip 1b) – naiv hastalar Daily fixed-dose combination of elbasvir (50 mg)/grazoprevir (100 mg) for 12 weeks. Rating: Class I, Level A Daily fixed-dose combination of ledipasvir (90 mg)/sofosbuvir (400 mg) for 12. Rating: Class I, Level A Daily fixed-dose combination of paritaprevir (150 mg)/ritonavir (100 mg)/ombitasvir (25 mg) plus twice-daily dosed dasabuvir (250 mg) for 12 weeks. Rating: Class I, Level A Daily simeprevir (150 mg) plus sofosbuvir (400 mg) for 12 weeks. Rating: Class I, Level A Daily daclatasvir (60 mg*) plus sofosbuvir (400 mg) for 12 . Rating: Class I, Level B AASLD HCV ÖNERİLMEYEN Tedaviler (Genotip 1b) – naiv hastalar The following regimens are Not Recommended for treatment-naïve patients with HCV genotype 1 infection. Daily sofosbuvir (400 mg) and weight-based RBV for 24 weeks. Rating: Class IIb, Level A PEG-IFN/RBV with or without sofosbuvir, simeprevir, telaprevir, or boceprevir for 12 weeks to 48 weeks. Rating: Class IIb, Level A Monotherapy with PEG-IFN, RBV, or a direct-acting antiviral. Rating: Class III, Level A AASLD HCV önerilen Tedaviler (Genotip 2) – naiv hastalar Daily sofosbuvir (400 mg) and weight-based RBV for 12. Rating: Class I, Level A Daily daclatasvir (60 mg*) plus sofosbuvir (400 mg) for 12. Rating: Class IIa, Level B AASLD HCV ÖNERİLMEYEN Tedaviler (Genotip 2) – naiv hastalar PEG-IFN/RBV for 24 weeks Rating: Class IIb, Level A Monotherapy with PEG-IFN, RBV, or a directacting antiviral Rating: Class III, Level A Telaprevir-, boceprevir-, or ledipasvircontaining regimens Rating: Class III, Level A Hepatit D - Korunma Korunma yolu hepatit B ile aynıdır Hepatit B aşısı kullanarak HDV infeksiyonundan da korunulabilir SUT - HDV Kronik Hepatit D (=Delta) tedavisi Delta ajanlı Kronik Hepatit B tanısı konmuş anti HDV(+) hastalarda interferon veya pegile interferonlar, kronik hepatit B’deki kullanım süre ve dozunda kullanılabilir. Bu hastalardan Kronik Hepatit B tedavi koşullarını taşıyanlarda tedaviye oral antiviral ilaçlardan biri eklenebilir. (Anti HDV(+) ve HBV DNA sonucu reçete veya raporda belirtilir.) Hepatit E - Korunma Bulaşmanın önlenmesinde HAV’da uygulanan önlemler alınmalıdır. Korunmada bugün için aktif veya pasif bağışıklık söz konusu değildir Korunmada en önemli nokta genel hijyenik koşullara uyulmasıdır El yıkama İnfeksiyöz dışkıların ve kontamine maddelerin dezenfeksiyonu, uygun şekilde yok edilmesi Altyapı koşullarının düzeltilmesi TOKSİK HEPATİT Olgu 28 Y, E Vücut geliştirme çalışmaları sırasında 2 ay öncesine dek 2 ay kadar testosteron ve Proviron (mesterolon) ve sonrasında Nolvadex (tamoxifen) kullanmış. 10 gün önce ikter ortaya çıkmış ve giderek artmış. AST (IU/L) ALT (IU/L) ALP (IU/L) T Bili (mg/dl) D bili (mg/dl) INR 21.4.2016 87 260 239 8,7 8,2 0,8 02.5.2016 34 51 261 20,2 17,4 1,07 16.5.2016 37 47 351 31,2 26,8 0,92 23.5.2016 31 68 290 28,8 25,2 0,97 100 264 24,8 22,5 0,94 30.5.2016 UDKA 2x2 Prednizolon 5 mg tb 2x2 Toksik olaylar için risk faktörleri Genetik faktörler İlacın kimyasal içeriği Yaş Cinsiyet Altta yatan diğer hastalıklar Kronik alkol kullanımı Toksik olaylar için risk faktörleri Sarılık veya karaciğer fonksiyon testleri değişen hastalarda Ev veya iş ortamında maruz kaldıkları kimyasallar Reçeteli veya başka yollarla aldıkları ilaçlar Bitkisel ve alternatif tıp ürünleri İlaca bağlı toksik hepatitler Akut hepatit nedenlerinin % 10 İlaçların geri çekilmesinin en sık nedeni. Neden ? Ruhsatlandırmada yaklaşık 3000 hasta İnsidans 1/10.000 1.Maddur H, Chalasani N. Idiosyncratic drug-induced liver injury: a clinical update. Curr Gastroenterol Rep 2011; 13:65. 2.Zimmerman HJ. Drug-induced liver disease. Clin Liver Dis 2000; 4:73. Ekim 2013’te, CDC zayıflama ve vücut geliştirme için kullanılan destek ürün OxyELITE Pro’nun ciddi akut hepatit ve fulminan karaciğer yetersizliği ile ilişkili olduğunu açıkladı http://www.i-supplements.com/hydroxyelite.html Toksik hepatit gelişim mekanizmaları İntrinsik İdiosenkrazik Önceden tahmin edilebilir. Aşırı dozda ortaya çıkar. Deneysel çalışmalarla gösterilir. Zedelenme direkt, indirekt olabilir Direkt;Hücre ve organellerde hasar İndirekt; Metabolik yollarla veya İmmun mekanizma En sık formu Doz ile ilişkili değil. Önceden tahmin edilemez. Bireye göre değişir. Genetik ve çevresel farklılıklar var. Deneysel gösterilemez İlaç alımı- hasar süresi uzun olabilir. Valproat, Asetaminofen, Metotroksat, Kontraseptif steroidler, Kokain, Siklofosfamid İNH, Klorpromazin, Diklofenak, Halotan, Fenitoin, Asetilsalisilik asit, Eritromisin, Amoksisilin-klavulonat İlaçların karaciğerde biyotransformasyon mekanizmaları Lipofilik yapı: Kolay emilim Faz I reaksiyonlar: Yükseltgenme, indirgeme, ve hidroliz; substrata aktif gruplar eklenir Faz II’de konjugasyon reaksiyonları sulfat, asetat, glukronik asit, glutatyon ve glisin gibi endojen maddeler ile gerçekleşir. Bu yolla ara metabolitlerin hidrofilik özellikleri arttırılır ve böbrek veya gastrointestinal sistemden atılımları sağlanır. Bu basamaklarda aracı olan enzimler genetik polimorfizm gösterebilir ayrıca çevresel etmenlerden de etkilenebilirler. İlaçların karaciğerde biyotransformasyon mekanizmaları Sitokrom p450 faz I reaksiyonları içinde en önemli enzim grubudur. Karaciğerde santral ven çevresinde ağırlıklı olarak bulunur. Endojen ve ekzojen substratların metabolizmasından sorumludur. p450 enzimlerinin hepatik ekspresyonunda belirgin farklılıklar vardır. Genetik polimorfizm denilen bu olay toksisitenin neden bir hastada görülürken diğerinde gözlenmediğini açıklar Öykü Sarılık ve ensefalopati başlangıç tarihi Alkol kullanımı İlaç kullanımı (reçeteli / kanunsuz) Bitkisel veya geleneksel ilaç kullanımı Ailede karaciğer hastalığı öyküsü (Wilson hastalığı) Viral hepatit risk faktörlerine maruziyet (seyahat, transfüzyon, seksüel temas, meslek, piercing) Hepatik toksinlere maruziyet (mantar, organik çözücüler, havai fişekte bulunan fosfor). Komplikasyon kanıtı (örn, böbrek yetmezliği, epileptik nöbet, kanama, enfeksiyon) Kronolojik kriterleri kullanabilmek için ilaç öyküsünün bilinmesi gerekir. İlaç kullanımıyla karaciğer hasarı arasında geçen süre 1 hafta ile 3 ay arasında olmalı İlacı bıraktıktan sonra laboratuvar bulguları gerilemeli İlacı tekrar alınca relaps görülmelidir ALT/N R= ALP/N Günler - haftalar R oranı > 5 Hepatoselüler hasar Bitkisel hepatotoksisite kuşkusu Karaciğer hasarının diğer nedenlerinin dışlanması* Hasar oluşmadan önceki maruziyet süresi Haftalar – aylar R oranının hesaplanması R oranı < 2 Kolestatik hasar R oranı: 2-5 Karışık hasar Hasarın sebebi Kullanımın bırakılması ile iyileşme Yanlışlıkla tekrar kullanım ile semptomların tekrarı Kronik karaciğer hasarı * Hepatit A, B, C, E, CMV, EBV, HSV, VZV, otoimmun hepatit, alkolik karaciğer hastalığı, iskemik karaciğer hasarı/ciddi hipotansiyon, genetik karaciğer hastalıkları, biliyer obstrüksiyon, vasküler hasar R oranı > 5 Hepatoselüler hasar R oranı 2-5 Karışık hasar Primer testler: Akut viral hepatit serolojileri, HCVRNA, otoimmun hepatit serolojileri, görüntüleme (örn: USG) Primer testler: Akut viral hepatit serolojileri, HCVRNA, otoimmun hepatit serolojileri, görüntüleme (örn: USG) Sekonder testler – olgu bazında: serüloplazmin, daha nadir rastlanan virüs serolojileri (HEV, CMV, EBV), Kc Bx Sekonder testler – olgu bazında: serüloplazmin, daha nadir rastlanan virüs serolojileri (HEV, CMV, EBV), Kc Bx R oranı < 2 Kolestatik hasar Primer testler: Görüntüleme (BAtın USG) Sekonder testler – olgu bazında: Kolanjiografi (ERCP veya MRCP), PBC serolojisi, Kc Bx Hepatoselüler hasar – zonal nekroz Zonal nekroz sentrlobüler (zon 3), periportal (zon 1) ve her iki zonun ortasında (Zon 2) olabilir. Toksik karaciğer hasarlarında nekroz çoğunlukla sentrlobüler bölgede (zon 3) İntrinsik toksinler genelde zonal nekroz oluşturur. Sentrlobüler nekroz karbontetraklorür, parasetamol, mantar zehirlenmesi pirozilidin alkoloidleri ile izlenir. Bu maddelerin hepatotoksik metabolitlere dönüşmesinde sorumlu enzim sisteminin bu lokalizasyonda yoğun şekilde bulunması ! Hepatoselüler hasar – zonal olmayan nekroz Zonal olmayan nekroz genelde idiosenkratik tip hepatotoksinler tarafından oluşturulur. İdiyosenkrazi yoluyla hasar yaptığı halde zonal nekrozla karakterli istisna sayılan ilaçlar vardır. Buna örnek halotandır. Nadir de olsa periportal nekroz şeklinde de görülebilir. Buna örnek olarak kokain, fosfor gibi toksinler verilebilir. Hepatoselüler hasar – sitotoksik etki Başlıca ilaçlar arasında asetaminofen, izoniyazid, ketokanazol, NSAİİ, sülfonamidler, antidepresanlar, halotan, antidiabetik ajanlar, psikotropik ve nörotropik ilaçlar, kokain, ekstazi, CCL sayılabilir Hepatoselüler hasar – kolestatik etki Bazı ilaçlar ve kimyasal maddeler parankimde herhangi bir hasar yapmadan safra akışında bozulma ile karakterli hasara neden olur. ALP yükselmesi kolestazın belirtisi Kolestatik hasarın histolojik görünümü sentrlobüler hepatositlerde ve kanaliküllerde belirgin olmak üzere safra tıkaçları ile karakterlidir. Bu tarzda hasar yapan en önemli ilaçlar; oral kontraseptifler, östojen androjenler, tamoksifen, azotioprin dir. Hepatoselüler hasar – mikst etki Bu tarzda hasar yapabilen ilaçlar olarak fenotiazinler, NSAİİ, makrolidler, sülfonamidler, trisiklik antidepresanlar, amoksisilin/klavulanik asit sayılabilir Kronik karaciğer hasarı Kronik olarak görülebilen lezyonlar kronik hepatit, steatozis, fosfolipidozis, NASH ve siroz olabilir. Tanı zor. Çünkü kronik ilaç ilişkili hepatit otoimmun hepatite benzer değişiklikler içerebildiği gibi kendisi de otoimmüniteyi tetikleyebilir. Kronik hepatit fibrozis ve hatta siroza da neden olabilir. Örnek uzun süre metotroksat tedavisinde olabilir. Steatozis ve steatohepatit en sık görülen iki bulgudur. Her iki değişiklik alkol kullanımı başta olmak üzere ASA, tetrasiklin, NSAİİ, kortikosteroidler, metotroksat, tamoksifen, amiodaron gibi ilaçlarla izlenir. Safra yolları hasarı Akut kolanjit, kronik kolanjit şeklinde Kolestaz ile birlikte inflamasyonlu veya inflamasyonsuz safra duktus harabiyeti Amoksisilin/klavulanik asit, fenotiazinler, karbamazepin, trisiklik antidepresanlar gibi bazı ilaçlar akut kolanjite neden olur . Kronik kolanjit şeklinde lezyon yapanlar genelde primer biliyer kolanjit benzeri değişiklikler ile görülürler. Bu şekilde hasar yapan bazı ilaçlara örnek fenotiyazinler, tetrasiklin, makrolidler verilebilir. Vasküler hasar İlaçlar ve kimyasallar vasküler sistemin her seviyesinde, portal ven, hepatik arter, sinuzoidler ve santral ven düzeyinde hasar yapabilir. Oral kontraseptifler, östrojen, tamoksifen, danazol, antineoplastik ilaçlar, alkol, thorotrast vasküler sitemde hasar yapabilen ilaçların bazılarıdır Sinüzoidal hücre hasarı Toksik ajanlar sinozoidal hücrelerden iğsi hücreler ve Kupffer hücrelerini etkileyerek de hasara yol açabilir. Bu tip hasara örnek olarak granulomatöz reaksiyonlar verilebilir. Fenilbutazon granulomatöz hepatite neden olan ilaçlardan biridir. Fosfolipidozis bazı ilaçlara bağlı oluşan özel bir zedelenme şeklidir. Parenteral beslenme yanı sıra amiodaron gibi bazı antiaritmik ilaçların kullanımı ile görülür. Hepatosit ve Kupffer hücreleri büyüktür ve köpüksü görünümdedir. Tümör Karaciğer tümörlerinden hepatoselüler adenom en sık olmakla birlikte, anjiyosarkom, kolanjiyokarsinom, hepatosellüler karsinoma neden olan ilaçlar da vardır. Oral kontraseptifler, anabolik sterodler, östrojenler adenoma yol açarken vinil klorid ve thorotorast malign tümör gelişiminden sorumlu tutulmaktadır Hepatotoksik solventler Dimethylformamide Dimethylacetamide Trichloroethylene Tetrachloroethylene Karbon tetrachloride Xylene Toluene Chloroform İnhalasyon / Cilt / Gastrik CIOMS/RUCAM (Council for International Organizations of Medical Sciences/Roussel Uclaf Causality Assessment Method) skorlaması Karaciğer hasarı Hepatoselüler tipi Olayın başlangıç İlk maruziyet İkinci maruziyet şekli İlacın alımından 5-90 gün 1-15 gün olayın ortaya çıkmasına kadar <5 veya > 90 > 15 gün geçen süre gün İlacın kesilmesinden olayın ortaya çıkmasına kadar geçen süre Risk faktörleri Reaksiyonun seyri ≤ 15 gün ≤ 15 gün Alkol Yaş ≥ 55 8 günde > %50 düzelme 30 günde > %50 düzelme -Bilgi yok veya düzelme yok Kötüleşme veya 30 günde < %50 düzelme Kolestatik / Karışık İlk maruziyet Puan İkinci maruziyet 1-15 gün -- <5 veya > 90 gün > 90 gün +1 ≤ 30 gün ≤ 30 gün +1 Alkol veya gebelik Yaş ≥ 55 -180 günde > %50 düzelme 180 günde < %50 düzelme Bilgi yok veya düzelme yok -- +1 +1 +3 +2 +1 +0 -1 5-90 gün +2 Eşlik eden tedavi: Başlangıç zamanı ile uyumsuz: +0 Başlangıç zamanı ile uyumlu, fakat bilinmeyen reaksiyon: -1 Başlangıç zamanı ile uyumlu, fakat bilinen reaksiyon: -2 Bu hastadaki etkisi kanıtlanmış: -3 Yok veya bilgi edinilemiyor: +0 Reddedilebiliyor: +2 “Olası” – “incelenmemiş”: -2 - +1 Olası: -3 Hepatotoksisite hakkında önceki bilgiler: Reaksiyon bilinmiyor: +0 Reaksiyon yayınlanmış fakat etiketlenmemiş: +1 Reaksiyon ürünün özellikleri içinde etiketlenmiş: +2 Pozitif: +3 Uyumlu: +1 Negatif: -2 Elde edilemiyor veya yorumlanamıyor: +0 Veya ilacın plazma konsantrasyonu toksik olarak biliniyor: +3 Veya yüksek özgüllük, duyarlılık ve prediktif değerler gösteren onaylanmış laboratuar testleri: İlaç dışı etkilerin dışlanması: Tekrar kullanıma yanıt: Pozitif: +3 Negatif: -3 Yorumlanamıyor veya elde edilemiyor: +0 Skor analizi Yukarıdaki veriler sonucu elde edilen değerler toplanır ≤ 0: İlaç ile ilişki dışlanır 1-2: Kuşkulu 3-5: Olası 6-8: Muhtemel >8: Kuvvetle muhtemel http://www.pmidcalc.org/?sid=8229110&newtest=Y ABD’de ilaca bağlı en sık akut hepatit nedeni asetominofeni antibiyotikler takip eder. Dünyada ise amoksisilin-klavulanik asit 1.Galan MV, Potts JA, Silverman AL, Gordon SC. The burden of acute nonfulminant drug-induced hepatitis in a United States tertiary referral center [corrected]. J Clin Gastroenterol 2005; 39:64. 2.Andrade RJ, Lucena MI, Fernández MC, et al. Drug-induced liver injury: an analysis of 461 incidences submitted to the Spanish registry over a 10-year period. Gastroenterology 2005; 129:512. Asetaminofen toksisitesi Derin komada (hepatik ensefalopati evre 3-4) olan hastalarda mortalite daha yüksektir. Arteryel pH < 7,3 Ve Protrombin zamanı (PT) > 100 saniye veya serum kreatinin > 3.4 mg/dL kötü prognoz için bağımsız faktörlerdir http://www.mdcalc.com/kings-college-criteria-foracetaminophen-toxicity/ Asetaminofen dışı toksisite Asetaminofen dışı fulminan karaciğer yetersizliğinde, PT > 100 saniye ve aşağıdaki 5 kriterden herhangi 3 tanesi kötü prognoz için bağımsız risk faktörüdür: Yaş <10 veya >40 Non-A, non-B, non-C hepatit, halothane hepatiti veya idiosenkratik ilaç reaksiyonlarına bağlı fulminan karaciğer yetersizliği Ensefalopati ortaya çıkmadan önce, bir haftadan daha uzun süren sarılık PT > 50 saniye Serum bilirubin > 17.5 mg/dL Bu kriterlerden 3 veya daha fazlası bulunan hastalarda karaciğer nakli için hazırlık yapılmalıdır. Asetaminofen Hepatotoksisitesi Üç Fazda gerçekleşir Faz I –akut GI semptomlar (1-4 saat) Faz II –latent (1-3 gün) Faz III –karaciğer hasarı/yetmezliği (3-10 gün) Asetaminofen Hepatotoksisitesi Potansiyel karaciğer hasarı Erişkinlerde: > 150 mg/kg akut doz Erişkinlerde: > 7.5 gram, 24 saatte (kronik) Çocuklarda (<10 yaş): > 200 mg/kg NAC dozu Oral 72 saat protokolü Yükleme dozu 140 mg/kg İdame dozu: 70 mg/kg Yükleme dozundan 4 saat sonra başlanır, her 4 saatte bir verilerek 17 doza tamamlanır IV doz 1. 150 mg/kg olacak şekilde 200 mL %5 dextroz 15 -60 dakikada 2. 50 mg/kg olacak şekilde 500 mL %5 dextroz içinde 4 saatte 3. 100 mg/kg olacak şekilde 1L %5 dextoz içinde 16 saatte Tedavi süresi: 20 saat Total doz 300 mg/kg Sonuç olarak ... Toksik hepatitler klinik ve morfolojik olarak karaciğer disfonksiyonu ile giden pek çok hastalık ile karışabilir. Hepatit tablosundan tümöre kadar değişen spektrumda karşımıza çıkabilir. En sık morfolojik bulgu akut hepatit olduğu için akut hepatit morfolojisi olan olgularda ayırıcı tanıda akılda tutulmalıdır. Morfolojik olarak değişikliklerin sentrlobüler olması ve inflamasyonun eozinofil içermesi destekleyici bulgularındandır. Doktorlar; az bildikleri ilaçları, daha az bildikleri vücudumuza vererek, hiç bilmedikleri hastalıkları tedavi ederler. Voltaire 1694-1778
Benzer belgeler
Bayerisches Landesamt für Gesundheit und Lebensmittelsicherheit
infektiviteyi gösterir. HBsAg’den kısa bir süre
sonra pozitifleşir. 10 haftadan uzun süre devam
etmesi hastalığın kronikleşeceğinin belirtisidir.
Anti-HBe nispeten düşük infektivitenin güçlü bir
gö...
İmmünsüpresiflerde HBV Yönetimi
İmmünsupresif ilaç tedavisi veya sitotoksik kemoterapi veya
monoklonal antikor tedavisi uygulanmakta olan HBsAg (+)
hastalarda, ALT yüksekliği, HBV DNA pozitifliği ve karaciğer
biyopsisi koşulu ara...