Örnek Sayfalar

ZORBUL ZEHRA’NIN GÜNLÜĞÜ - SORUMLULUK
Dizi EDAM Karakter Okulu® Kiaplığı: 71
Genel Danışman Halil Ekşi
Yazarlar Ahmet Mercan, Neriman Karatekin
Katkıda Bulunanlar Alpaslan Durmuş, Hatice Esra Sarıkaya, Hatice Işılak Durmuş, İlyas Aslan
ISBN 978-9944-111-91-1
Grafik Tasarım Nevzat Onaran
Grafik Uygulama Ahmet Karataş
Nevzat Onaran
Çizim Turan Dertli
Baskı 2. Baskı, Kasım 2012, ©EDAM
Copyright © Bütün hakları EDAM’a aittir. EDAM’ın yazılı izni olmaksızın,
kitabın tümünün veya bir kısmının elektronik, mekanik,
manyetik vb. herhangi bir yöntemle ya da fotokopi yoluyla
basımı, yayımı, çoğaltılması ve/veya dağıtımı yapılamaz.
Basım Bakanlar Medya
Ferah Mah. Ferah Cad. Darıcılar Sok. No: 1
Çamlıca, Üsküdar, İstanbul Tel.: 0216 316 11 56
EDAM (Eğitim Danışmanlığı ve Araştırmaları Merkezi)
Yayıncı Sertifika No: 16146
Ferah Mah. Ferah Cad. Bulduk Sok. No: 1
34692, Üsküdar, İstanbul • Tel/Faks: (+90 216) 481 30 23
www.edam.com.tr • [email protected]
İçindekiler
Herkesin Bir Dikili Ağacı Olsun ............ 4
Ahmet Mercan
Anneme Bir Şeyler Oluyor! ................ 10
Neriman Karatekin
Gizemli mi Gönüllü mü? .................... 18
Neriman Karatekin
İkizler Senfonisi ................................. 24
Neriman Karatekin
Kâinat, biz insanlara verilmiş kocaman bir hediye. Uçsuz bucaksız kâinat bize hizmet için
koşturuyor. Ama insanlar, “Küresel ısınma var!”
diyerek, “Ozon tabakası delindi.” telaşıyla yerlerinde korkuyla oturuyorlar. Yaptıkları yanlışları düşünmüyorlar. Tabiatın âdeta canını acıtıyorlar.
Nereden öğrendi bilmiyorum, dedem sürekli şunu
söylüyor:
-Karanlıktan şikâyet etme, kalk bir mum yak!
Babaannem de ondan geri kalmıyor.
-İnsan dünyada ne için var? Öldükten sonra arkaya dikili bir ağaç bırakmadıktan sonra…
Dedemle babaannemin karşılıklı sohbetlerini dinlemek çok güzel oluyor. Ne zaman geçmişe dönüp
sohbete dalsalar çaktırmadan bir şeylerle uğraşırmış gibi yaparak onları dinlerim.
Her dinlememde mutlaka yapmam gereken bir iş
çıkar ortaya.
5
Yine öyle oldu. Onlardan aldığım hızla, Fen Bilgisi
kitabından, sonra da komşumuz Naciye teyzeden
edindiğim bilgilerle, saksıya fide ektim.
Her gün bakımıyla uğraştım. Günden güne boy
atışını izledim. Artık çevreye oksijen verecek bir
nefes vardı karşımda. Buna çok seviniyordum. Dedemi ve babannemi, “Size bir şey göstereceğim.”
diyerek balkona fidanımın yanına getirdim. Tepkilerini çok merak ediyordum.
Babaannem;
-Aaa! Artık Zehra’nın dikili ağacı var, dedi.
Dedem:
-Zehra kalkmış bir mum yakmış, diyerek saçlarımı
okşadı.
Bu mutlulukla ben daha çok “mum yakarım.” Gelsin sıradaki dikilecek “ağaçlar...”
6