Kim olursan ol, gel!

FLAŞ
MOBILEE
Festivalin en iyi partisi. Hotel Silken Diagonal’in
terasında, yüzme havuzunun çevresindeydi. Çok
eklektik, fantastik bir insan topluluğunun arasına
karıştım. Mayolar, kuştüyleri, ipekler, jeanler...
sonar heyecanı
Perşembe gecesi 10 bin, Cuma günü 25 bin ve Cumartesi 30 bin kişi Sonar'da
sahne önündeydi. Üç favorimi saymalıyım: Lana Del Rey, Richie Hawin
ve Luciano. Lana Del Rey, izleyenleri hipnotize etti. Harika ve dokunaklı
bir performanstı. Ama doğrusu benim daha fazla bass'a ihtiyacım vardı.
Bu yüzden Lana’yı yeniden, doğru zamanda doğru yerde izlemek için
sıramı bekliyor olacağım. Richie Hawtin parlak güneşin altında ince bir
siluet olarak belirdi. Sihirli müziğiyle bizi ayak parmaklarımızın uçlarına
yükseltti. Luciano'nun Latin sound'uysa bizi Ibiza'ya götürdü. Hayal
edebileceğimiz en iyi finallerden biriydi, çok güçlüydü!
BARSELONA
Kim olursan ol, gel!
HEY MR DJ
Parisli DJ Spazer ( üstte, solda). Anja, partinin nihai metresi! (üstte, sağda) Seti
çok coşkuluydu. Dans pistini inanılmaz bir seviyeye çekti, kalp atışları hava
aydınlanana dek dinmedi. Onun arkasında duransa, bir gün önce büyüleyici
bir set çalan Ralf Kollmann. Anja ve Ralf, Mobilee Records’ı yedi yıl önce
kurmuşlar. Sıkı durun; İstanbul’da da bir teras partisi ihtimali konuşuluyor.
Kimsin? Nerelisin? Ne renksin? Mesleğin ne?
Kimliğine dair tüm soruları bir bavula topla ve
havaalanında bırak. İstikamet müziğin, güneşin,
denizin ve palmiyelerin şehri Barselona.
114 vogue.com
Meyve-sebze pazarı
Uçaktan indim. BlackBerry’im titreşiyor.
Suç ortağım Audrey’den 10 mesaj var. Richie
Hawtin Facebook sayfasında, pazarda sürpriz
bir performans sergileyeceğini duyurmuş.
Bu yüzden Audrey’le orada buluşacağım,
karpuzlar ve limonların arasında. Taksi
beni Boqueria’da indirdi. Valizimi peynir ve
domuz jambonlarının asılı olduğu tezgahların
arasından çekerek, ritmin geldiği yöne
ilerledim. Meyvelerin ortasında karşıma
harika bir insan topluluğu çıktı. İtiraf
etmeliyim ki, en orijinal festival başlangıcıydı.
İLKYARDIM KİTİ
FOTOĞRAF: Audrey Vicario, Alice Gabbai, Codam
B
arsa, Barna, Barça… Nasıl adlandırmak isterseniz öyle olsun.
Nasılsa hiçbir ruh bu şehirde kendini dışlanmış hissetmez.
Haziran 2012, Barselona’da 19. Sonar Uluslararası Müzik ve
Yeni Medya Sanatı Festivali zamanı. Sonar, en güneşli elektronik
müzik festivali. Üç gün, iki gece, 120 performans. Doyana kadar
elektro, tekno ve dans. Hazır şehirdeyken yalnız Sonar değil,
festival kapsamında olmayan aktivitelerin de tadını çıkarmak
gerek. Zira kumsallar, yeşil alanlar, otel terasları da yılın bu vakti
muazzam kulüplere dönüşüyor. Kimse uyumuyor, ışıklar 7/24
parlak ve neyse ki şehrin yerlileri de hallerinden memnun. Mutlu
kalabalığı izleyen gözler, o ya da bu köşede karşılaştığınız tanıdık
yüzler…
Hatırlıyorum da, 2001’deki festivalde Faithless sahnede We
Come 1 şarkısını söylüyordu. Bu şarkı benim için elektronik
müziğin milli marşıdır. Düşünsenize, binlerce yabancının arasında
kendinizi güvende ve mutlu hissediyorsunuz. Çünkü dünyanın
farklı köşelerinden toplanan elektronik ritimler, nereden
geldiğiniz ya da nerede büyüdüğünüze aldırmadan sizi güvenli
alana taşıyor. Müzik başladığında kafanıza taktığınız her şeyden,
tüm endişelerinizden sıyrılıyorsunuz. Ve modası asla geçmeyen
üniformanızı giyiyorsunuz: İçten bir tebessüm ve özgürlük.
FOTOĞRAF: Oscar García/ Advanced Music Cadenza music © aDee, Audrey Vicario
Yazı Sara Noel
MAC ARENA
Kotonları bavuldan çıkarma
vakti. Hava çok sıcak. Amnesia
Ibiza plajda girişi ücretsiz bir
parti veriyor. Harika DJ’ler, cool
kalabalık. Günün programı:
Güneşlen, arkadaşlarla takıl,
Akdeniz’in serin sularında serinle ve
kumlarda zıpla, zıpla, zıpla!
Hiçbir partiyi kaçırmaya
niyetim yok. Ama
kötü görünmek de
istemiyorum. Bu yüzden
yapılacaklar listemde
şunlar var: Arkadaşlarla
büyük, enerji verici taze
öğle yemekleri, güzel
şehirde uzun yürüyüşler.
Demirbaş listemse şöyle:
Rahat espadriller, Nuxe
güneş koruyucu krem,
Elnett saç spreyi, Hint
bileziklerim, Güneş
Dericioğlu çantam, Tom
Ford güneş gözlüklerim ve
pilli masaj aletim.
vogue.com
115