Sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela - İlyas Uçar

Sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela - İlyas Uçar

Sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela - İlyas Uçar - Ebû Rudeyha - Evvâh - Kişisel Bilgi Sitesi
Sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela
Tarih On Muharrem,
Hicretin altmış birinci senesi.
Yetmiş iki şehit, yetmiş iki yiğit,
korku yok gözlerde, akıllarda dönmek yok.
Hepsinde Peygamber izi,
hepsi Peygamber çiçekleri.
Zaman vakt-i hazan, vakt-i talan,
zaman unutmayacak, unutturmayacak bu günü,
ve dinmeyecek Kerbela'da başlayan,
kanlarla yazılan, yürekleri dağlayan ,
yetmiş iki yiğide yakılan bu ağıt.
Yıkılsın Kûfe.
Elleriyle yaktığı ateşe tutulsun.
Soldurduğu her güle karşılık,
bahçesindeki tüm gülleri solsun,
Susuz kalsın Kerbela'da
ve fıratta boğulsun.
Bu kızıllık nerden çıktı?
Bu koku nerden?
Fırat bugün daha bir deli,
sanki haber var ötelerden.
ve saat yaklaştı...
ve o an yakındı...
Hüseyin son birkez ehline bakındı.
Peygamberin öptüğü o dudaklardan,
hançervari birkaç cümle döküldü:
"Gidin, sizler kurtarın kendinizi,
dedem beni çağırıyor, babam beni çağırıyor."
Tarih on muharrem,
ve başladı yazmaya kalem.
İlk ağıt Aliyyü'l-Ekbere,
ilk cümleler ona, ilk mızrak ona.
Kanla yazıldı ağıtlar birer birer,
kanla boyandı yiğitler birer birer.
Ey bembeyaz, ölüm kokulu Kerbela,
Caferoğullarını nasıl aldın,
nasıl da basıverdin hemen koynuna.
1/3
Sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela - İlyas Uçar - Ebû Rudeyha - Evvâh - Kişisel Bilgi Sitesi
Bu allık hiç yakıştı mı sana.
Hiç yakıştı mı bu ihanet sana.
Rengin solmayacak bunu asla unutma!
Hüseyin bir aslan yavrusu.
Hüseyin ki kafirlerin kabusu.
Teslim olmak, boyun eğmek yakışmaz ona,
tıpkı dedesi gibi, babası gibi
yaklaşamaz ona asla ölüm korkusu.
Tek başına yetiyor baksanıza,
tek başına bir ordu
ama baksanıza merhametten yoksunlara
ama baksanıza şu akılsızlara
ve kerbelada kara dumanlar, hain bir pusu
ve zaman dolmuştur
artık kerbelada ölüm uykusu.
Sükutun çığlığı, vuslat muştusu...
Bilmiyorlar Allah'ım bilseler yapmazlardı,
bilseler kıymazlardı.
Zeynep'in çığlığı hala kulaklarda,
feryadı gönülleri hala yakmakta:
“Ey Muhammed’im! Ey Muhammed’im!
Sana göklerdeki melekler salatü selam getiriyorlar.
Hüseyin ise şu otsuz bozkır çölde
Tozlara, topraklara, kanlara bulanmış,
Azaları kesilmiş yatıyor.
Ey muhammedim! senin kızların esir edilmiş,
Zürriyetin hep öldürülmüş.
Sabah yelleri onların üzerine toz toprak savuruyor.”
Ey zalimler topluluğu!
Ey işe yaramazlar güruhu!
Sinan'a haber salın, Yezid'e selam.
Siz ey zalimler, siz kimsiniz?
Siz hiçlikten öte birer hiçsiniz.
Burada bir hüseyni kesip biçtiniz,
peki binlerce hüseyni ne edeceksiniz?
Biz ki er oğlu erleriz, bize korku yaraşmaz
Kalırsak Zeynep gibi,
gidersek Hüseyin gibi gideriz
Ey kerbela selam sana, sana da selam.
Ey sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela.
İlyas Uçar - Evvâh - Ebu Rudeyha
2/3
Sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela - İlyas Uçar - Ebû Rudeyha - Evvâh - Kişisel Bilgi Sitesi
21.09.2008 - 05:20
{audio}http://www.kitapbilgisi.com/kerbalam.MP3{/audio}
3/3