bir kadının kalbinden çıktığında artık git

bir kadının kalbinden çıktığında artık git

­Bİ R KADI NI N KALBİ NDEN ÇI KTI ĞI NDA ARTI K Gİ T­ Treni kaçırdım ve bir kez daha kaçırayım istiyorum Yollar anlamadan dolanayım çevremde , dün gibi aklımda İETT’lerde kadınlara arkadan yaslanan ayyaşlar Randevu evleri, tezgahlar, mafyalar Biz bir film gibiyiz, tam bitecekken kırılır bir tarafı imzamızın Maviye kesmiş evlerde büyümedik, kil içinde tebeşir kokuları Kireçli evler öpüyor bizi kısrağımızdan ve sabaha yaslanan tavanda resimler kurgulayarak Akrep gibi kıvrılarak on çocuklu bir aile sofrasına Şiir işimiz değil derdi bir kadın ekmeği tandıra verirken Dağ bilir bizi on kez yontsalar dilimizdeki hançerde Kürtçe on birinci için sıraya girer erkek bakışlı evimiz Ve ovalarda durmaz dizlerimiz kanamaktan Sonra kısa don­fanila, çelik­çomak Hile yapan yüzü kızarır çocukların Yalandan kimse ölmedi, ölmeyecek çünkü hakim karar verirken kırılmış her kalem için Yanmaya odun topluyor, ateş topluyor avukatlar Söyledim o şarkıdaki agora değil olsa olsa bir oda Ve penceresi asfalta bakıyor kimi geceler ağır aksak Dedim kimse inanmadı, gözle görülür bir şey şu itiş kakış Hadi itişi atlayıverdim, varsayalım ki böyle Şiir işimiz değil dostum, domates satma hastalığı Ve eve ekmek getirmek için telaşlı cümlelerde ünlem sabaha kalkmaya gidiyor adam uykuyu bulmaya saat tam dokuzda Bir şey daha var, Romanlar gül satar hikayelere Gecenin katedrali gibi uzun ve uzak Yanmadan ataş­ı aşkta nasıl anlarız rengini Hem yakından sevecek kadar yaklaşmamışken bir kadına Ve kokusu baş alan fahişeler mahallemizde Bıyıklı babalarımızı baştan çıkarırken vav çizen göğüsleriyle Bir şey biliyorduk en doğru gecelerde yıldız olarak bir kitabı bir çırpıda okuyor gibi devletten alınma sancılarla dönme dolaplarda dönen mısralar coşkusunu içiyordu melodilerin melodileri atla adamım bu şehir öleli çok oldu biz yine seninle uçurum dansı yaparız Gözlerimiz yabani bir virgül, cümlenin ortasına
Bir kez ölmüştüm annemin gözyaşlarında / çok oldu her seferinde karşıya geçmeye çalışırken takıldığım nokta ve çamur dizlerimin yarasını kapatırken çok oldu onunla bir randevum vardı fakat kadar şaşkın kafeteryada Samuel Beckett, Textê Reş, Tarantino, Esmeralda durmadan dilime doladığım bir yitim ve güzeldi annem, bir aşkın bitimi bir aşkın bitimi 200 bin defa kızartarak uykuyu bekleyen gözlerimi / yollarda pankartlar açıp parçalarken kırmızı bir laleyi yahut üç kovboy iki kurşun ederken hayatın karşısında iyiydi cesedim rengi beyaza kesmiş solumalarla Bir kadını erkenden bırakmak için ev denilen sultaya kalbinden geçen yolları deniyor sekiz on kez halbuki her şey kaburgadan, böyle biliyor Cincır bir kadını bölüyor üç ediyor nedense bir kadını bir kez daha bölüyor yine üç kendi içinde iki yeniden inşa yok kadında, elma’sını çürütmüşsen yahut bir kez çıktın mı kalbinden artık git Mehmet Şah Erincik