Cilt/Volume 1, Sayı/No 4 Sonbahar/Fall 2014

Transkript

Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler
Türk Yarbayın Dünya Harbi Öngörüleri (1914 Yılı)
Hikmet ÖZDEMİR
Journal of National Security and Military Sciences
Üç Aylık Akademik Dergi
Küreselleşme ve Ulusal Güvenlik
Hüsmen AKDENİZ
Sonbahar 2014 Cilt: 1 Sayı: 4 • Fall 2014 Vol: 1 No: 4 • Fiyatı: 15 TL.
İsrailʼin Güvensizliği ve İsrail Askerî İstihbaratı
Çağla Gül YESEVİ
İç Hukuk Bakımından Uluslararası
Askerî Müdahalelerde Kuvvet Görevlendirilmesi
Yasin ASLAN
Terör Örgütleri ve Dekapitasyon Stratejisi:
Etkinliğin Psikodinamik Belirleyicileri
Rifat Serav İLHAN, Tolgahan TUNCAL
Özel Askeri Şirketlerin Faaliyetleri ve İstihbarat
Didem ÖZDEMİR ALBAYRAK
21. YÜZYIL TÜRKİYE ENSTİTÜSÜ
Ahlatlıbel Mah. Yeni 1825 Sokak No:60 İncek, Çankaya, ANKARA
Telefon: (+90) (312) 489 18 01 - 489 18 02 • Belgegeçer: (+90) (312) 489 18 02
www.21yyte.org • Elektronik Posta: [email protected]
Cilt: 1 Sayı: 4 • Sonbahar / Fall 2014 • Vol: 1 No: 4
Barbarossa Harekâtı Bir Önleyici Saldırı mıydı?
Alman Saldırısının Sovyet Silahlanmasıyla İlişkisi
Burak ÇINAR
The World War I, Jewish Legion and Israel
(I. Dünya Savaşı, Yahudi Lejyonu ve İsrail)
A. Murat AĞDEMİR
Türk Yarbayın Dünya Harbi Öngörüleri (1914 Yılı) • Küreselleşme ve Ulusal Güvenlik • The World War I, Jewish Legion and Israel
(I. Dünya Savaşı, Yahudi Lejyonu ve İsrail) • Barbarossa Harekâtı Bir Önleyici Saldırı mıydı? Alman Saldırısının Sovyet Silahlanmasıyla İlişkisi
• İsrail’in Güvensizliği ve İsrail Askerî İstihbaratı • İç Hukuk Bakımından Uluslararası Askerî Müdahalelerde Kuvvet Görevlendirilmesi
• Terör Örgütleri ve Dekapitasyon Stratejisi: Etkinliğin Psikodinamik Belirleyicileri • Özel Askeri Şirketlerin Faaliyetleri ve İstihbarat
Sonbahar 2014
Cilt: 1
Sayı: 4
Fall 2014
Vol: 1
No: 4
ISSN: 2148-0478
Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Dergisi
Üç Aylık, Hakemli, Akademik Dergidir.
21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü Yayınıdır.
Editörler/Editors
Prof. Dr. Ümit Özdağ ve Dr. Ali Bilgin Varlık
Yayın Danışma Kurulu/Editorial Advisory Board
Aleaddin Parmaksız [(E) Tümg., 21. YYTE], Bahar Aşcı (Dr., 21. YYTE),
Erdoğan Karakuş [(E) Hv.Korg., TESUD Bşk.], Ersel Aydınlı (Prof.Dr., Bilkent
Üniversitesi), Ersin Onulduran (Prof.Dr., A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi),
Faruk Doğan (Dr., Beykent Üniversitesi), Haldun Solmaztürk [(E.) Tuğg., Londra
Metropolitan Üniversitesi], Haldun Yalçınkaya (Doç.Dr., TOBB Üniversitesi), Hasan
Köni (Prof.Dr., Kültür Üniversitesi), Hikmet Özdemir [Prof.Dr., (E) Cumhurbaşkanlığı
Başdanışmanı], İsmet Görgülü (Yrd.Doç.Dr., Başkent Üniversitesi), Roger T. Ames
(Prof.Dr., Hawaii Üniversitesi), Sadi Çaycı (Prof.Dr., Başkent Üniversitesi), Sami Doğru
(Doç.Dr., Çağ Üniversitesi), Serhat Güvenç (Doç.Dr., Kadir Has Üniversitesi),
Suat Dönmez [(E) Tuğg., Dr., 21.YYTE], Yaşar Karagöz [(E) Tümg. 21.YYTE]
YASAL KÜNYE
Yayın Sahibi: 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü Adına Dr. Dursun Dağaşan
Sorumlu Yazı İşleri Müdürü: Hakan Boz
Yayın Türü: Yaygın Süreli Yayın
Yayın Şekli: 3 Aylık Türkçe ve İngilizce
ISSN: 2148-0478
İLETİŞİM:
21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü, Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi
Ahlatlıbel Mah. Yeni 1825 Sokak No: 60 İncek / Çankaya / ANKARA
Telefon: (+90) (312) 489 18 01 - 489 18 02
Belgegeçer: (+90) (312) 489 18 02
İnternet Adresi: www.milliguvenlikveaskeribilimler.com
Elektronik Posta: [email protected]
Satış Fiyatı: 15 TL.
Abone Ücreti: Yıllık 55 TL.
(Yılda 4 Kez Yayınlanır)
TASARIM
Ruhi ALAGÖZ
0532 391 03 29
BASKI
Öz-gem Matbaacılık Kağıtçılık Ltd. Şti.
Kazım Karabekir Caddesi No:85/1-6
İskitler /ANKARA 0312 341 62 36
BASKI TARİHİ
15 Ekim 2014
YASAL UYARI
© Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Dergisinin tüm hakları saklıdır. Önceden yazılı izin almadan hiçbir
iletişim, kopyalama ya da yayın sistemi kullanılarak yeniden yayımlanamaz, çoğaltılamaz, dağıtılamaz, satılamaz
veya herhangi bir şekilde kamunun ücretli/ücretsiz kullanımına sunulamaz. Akademik ve haber amaçlı kısa
alıntılar bu kuralın dışındadır.
Aksi belirtilmediği sürece Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Dergisinde yayımlanan yazılarda belirtilen fikirler
yalnızca yazar(lar)a aittir. MGAB dergisini, editörlerini, yayın danışma kurulu üyelerini ve diğer yazarları
bağlamaz.
İÇİNDEKİLER
Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Dergisi
Sonbahar 2014 Cilt: 1 Sayı: 4
Editörlerden ........................................................................................................................................................................v
Birinci Ciltte Hakemlik Yapanlar Listesi ........................................................................................................vi
Türk Yarbayın Dünya Harbi Öngörüleri (1914 Yılı) ...............................................................................1
Hikmet ÖZDEMİR
Küreselleşme ve Ulusal Güvenlik ..................................................................................................................35
Hüsmen AKDENİZ
The World War I, Jewish Legion and Israel ............................................................................................59
(I. Dünya Savaşı, Yahudi Lejyonu ve İsrail)
A. Murat AĞDEMİR
Burak ÇINAR
79
..........................................................................
İsrailʼin Güvensizliği ve İsrail Askerî İstihbaratı ................................................................................107
İç Hukuk Bakımından Uluslararası Askerî
Müdahalelerde Kuvvet Görevlendirilmesi ............................................................................................145
Yasin ASLAN
Etkinliğin Psikodinamik Belirleyicileri .......................................................................................................163
Özel Askeri Şirketlerin Faaliyetleri ve İstihbarat ..............................................................................187
Sonbahar 2014 • Cilt: 1 • Sayı: 4
iii
CONTENTS
Fall 2014 Vol.: 1 No: 4
Editorial ..................................................................................................................................................................................v
The Referee List for Volume 1 ............................................................................................................................vi
A Turkish Lieutenant-Colonel's Forecasts and Intuitions
Hikmet ÖZDEMİR
1
................................................................
Globalization and National Security .............................................................................................................35
Hüsmen AKDENİZ
The World War I, Jewish Legion and Israel ............................................................................................59
A. Murat AĞDEMİR
Was Barbarossa a Pre-emptive Strike?
Relationship Between German Offensive and Soviet Armament
Burak ÇINAR
Insecurity of Israel and Israelʼs Military Intelligence
79
.........................................
107
...................................................................
Deploying Armed Forces in International Military
Interventions in Accordance with Domestic Law ............................................................................145
Yasin ASLAN
Terrorist Organizations and Decapitation Strategy:
Psychodynamic Predictors of Efficiency ...............................................................................................163
The Activities of Private Military Companies and Intelligence ..............................................187
iv
EDİTÖRLERDEN
Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Dergisi'nin değerli okurları,
Dergimizin dördüncü sayısını bilginize sunarız.
Bu sayıda, Prof. Dr. Hikmet ÖZDEMİR'in, askerî tarih yazımı bakımından önemli tezler
içeren, "Türk Yarbayın Dünya Harbi Öngörüleri (1914 Yılı)" başlıklı makalesi, Mustafa
Kemal Atatürk'ün sezgi ve öngörü gücünü yeniden irdelemek suretiyle bugüne aktarılabilecek
esasları ortaya koymaktadır. Eser ayrıca, Osmanlı İmparatorluğu'nun Genel Harbe girişi
esnasında devletin üst düzey askerî bürokrasi ile politik karar mercileri arasındaki
uyumsuzluğun tahlili bakımından da bir ders niteliğindedir.
(E) Tümg. Hüsmen AKDENİZ, "Küreselleşme ve Ulusal Güvenlik" başlıklı makalesinde,
küreselleşmenin uluslararası güvenlik ortamına olan etkilerinden hareketle, ulusal güvenliğe
yönelik tehditlere dikkat çekmektedir. Eser, günümüzün uluslararası ortamında büyük resmin
tahlili bakımından önem taşımaktadır.
Yarbay (Dr.) A.Murat AĞDEMİR, "The World War I, Jewish Legion and Israel (I. Dünya
Savaşı, Yahudi Lejyonu ve İsrail)" başlıklı makalesinde Çanakkale Muharebelerinin pek
bilinmeyen bu veçhesini incelemiştir. Eser, askerî tarih ve Orta Doğu araştırmacılarının
zihinlerindeki 'bir devlet yaratmak' dosyalarındaki bazı boşlukları doldurması bakımından
dikkat çekicidir.
Yrd. Doç.Dr. Burak ÇINAR, "Barbarossa Harekâtı Bir Önleyici Saldırı mıydı? Alman
Saldırısının Sovyet Silahlanmasıyla İlişkisi" başlıklı makalesinde, konuyu hem askerî bilimler
hem de uluslararası güç ilişkileri düzlemlerinde ayrıntılı olarak incelemiştir. Eser, sivil bir
akademisyenin askerî konulardaki maharetini gösteren yönüyle dikkat çekmektedir.
Yrd. Doç.Dr. Çağla Gül YESEVİ, "İsrail’in Güvensizliği ve İsrail Askerî İstihbaratı"
başlıklı makalesinde, İsrail Silahlı Kuvvetleri İstihbarat Teşkilatı "Aman"ın güvenlik
sarmalının tahlil ve değerlendirmesini yapmıştır. Eser, İsrail örneğinde, güvenlikçi bir devlet
anlayışının kodlarını vermesi bakımından dikkat çekmektedir.
Askerî Hakim Albay Dr. Yasin ASLAN, "İç Hukuk Bakımından Uluslararası Askerî
Müdahalelerde Kuvvet Görevlendirilmesi" başlıklı makalesinde, T.C. Anayasası'nın 92'nci
maddesiyle düzenlenen konuyu, anayasal yetki ve sorumluluklar bakımından ele almıştır.
Eser, temel esaslarını saptayan ve konunun doğru düzlemde değerlendirilmesini sağlayan
yönüyle dikkat çekicidir.
Dr. Rifat Serav İLHAN ve Dr. Tolgahan TUNCAL'ın imzasını taşıyan, "Terör Örgütleri
ve Dekapitasyon Stratejisi: Etkinliğin Psikodinamik Belirleyicileri" başlıklı makalede,
dünyadaki başlıca örnekleri kapsayan bir perspektifle terörist liderlerinin tesirsiz hale
getirilmesinin yarattığı farklı etkilerin nedenleri araştırılmıştır. Eser, alanındaki ilk inceleme
olması ve PKK Terör örgütünün geçtiği aşamaları anlamak bakımından dikkat çekicidir.
İyi okumalar dileriz.
Prof.Dr. Ümit ÖZDAĞ
Dr. Ali Bilgin VARLIK
v
Birinci Ciltte Hakemlik Yapanlar Listesi*
Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Dergisi'nin ilk dört sayısında yer alan eserlerin geliştirilmesine
olan yardımlarıyla derginin kalitesinin artırılmasına katkı sağlayan değerli akademisyenlere ve
mümtaz uzmanlara şükranlarımızı sunarız.
Yrd.Doç.Dr. Ali ASKER (Karabük Üni.)
Dr. Bahar AŞCI (THK Üni.)
Prof.Dr. Funda Keskin ATA (Ankara Üni.)
Yrd.Doç.Dr. Yasin ATLIOĞLU (Niğde Üni.)
(E)Tuğg. Dr. Oktay BİNGÖL
(E) Kr.Plt.Alb. Ercan CANER
Dr. Erhan CANİKOĞLU
Prof.Dr. Sadi ÇAYCI (Başkent Üni.)
Doç.Dr. Halil ÇETİN (Çanakkale Onseki Mart Üni.)
(E)Tuğg. Dr. Can ÇEVİK
Dr. Dursun DAĞAŞAN (21. YYTE)
Doç.Dr. Sertif DEMİR (Avrasya Üni.)
Yrd. Doç. Dr., Sami DOĞRU (Çağ Üniversitesi)
Dr. Suat DÖNMEZ
Prof.Dr. Konuralp ERCILASUN (Gazi Üni.)
Doç.Dr. Ekrem ERKİN (Hacettepe Üni.)
Yrd.Doç.Dr. Senem ÇEVİK ERSAYDI (Ankara Üni.)
Prof.Dr. Ahmet Bülend GÖKSEL (Kıbrıs Lefke Avrupa Üni.)
Yrd.Doç.Dr. İsmet GÖRGÜLÜ (Başkent Üni.)
Prof.Dr. Aylin GÖZTAŞ (Ege Üni.)
Yrd.Doç.Dr. Serpil GÜDÜL (Gazi Üni.)
Prof.Dr. Sencer İMER (Aksaray Üni.)
Doç.Dr. Bilal KARABULUT (Gazi Üni.)
(E) Tümg. Yaşar KARAGÖZ (21.YYTE)
Yrd.Doç.Dr. Sezgin KAYA (Uludağ Üni.)
Prof.Dr. Vahdet KELEŞYILMAZ (Gazi Üni.)
Doç.Dr. Müge KINACIOĞLU (Hacettepe Üni.)
Prof.Dr Hasan KÖNİ (Kültür Üniversitesi),
Yrd.Doç.Dr. Sezgin MERCAN (Başkent Üni.)
Erdem İlker MUTLU (Hacettepe Üni.)
Dr. Richard OUTZEN (Naval Postgraduate School)
Prof.Dr. Hikmet ÖZDEMİR
Ali Murat ÖZDEMİR (Hacettepe Üni.)
Prof.Dr. Neşe ÖZDEN (Ankara Üni.)
(E)Tuğg. Dr. Haldun SOLMAZTÜRK (Londra Metropolitan Üni.)
Yrd.Doç.Dr. Tümen SOMUNCUOĞLU (Ankara Üni.)
Dr. Anar SOMUNCUOĞLU (Hacettepe Üni.)
Doç.Dr. Akif TABAK (İzmir Kâtip Çelebi Üni.)
Doç.Dr. Burak TANGÖR (TODAİE)
Doç.Dr. Kürşat TURAN (Gazi Üni.)
Doç.Dr. Mesut UYAR (UNSW Canberra Uni.)
Dr. Can ÜNVER (21.YYTE)
Doç.Dr. Emruhan YALÇIN (Avrasya Üni.)
Doç.Dr. Haldun YALÇINKAYA (TOBB Üni.)
Doç.Dr. Sait YILMAZ (İstanbul Aydın Üni.)
(E) Kr.Plt.Kur.Alb. Galip YILMAZ
(*) Liste, soyadı alfabetik sırasına göre düzenlenmiştir.
vi
.
Türk Yarbayın Dünya Harbi Öngörüleri
(1914 Yılı)
Hikmet ÖZDEMİR
.
Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi
Sonbahar/Spring 2014, Cilt/Volume 1, Sayı/No 4, 1-32
Türk Yarbayın Dünya Harbi
Öngörüleri (1914 Yılı)
Hikmet ÖZDEMİR*
Öz
Atatürk’ün geleceği seziş ve öngörü yeteneği, onun diğer dünya liderleri arasında temayüz eden
özelliklerinin başında gelmektedir. Bu kapasite onun İstiklâl Harbi’nin yüksek sevk ve idaresinde
olduğu kadar, Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulması ve sonrasında Türkiye'nin güvenlik ortamının
ve uluslararası ilişkilerinin şekillendirilmesi ve çabaları esnasında da öne çıkmaktadır. Atatürk'ün
öngörü ve seziş kabiliyetinden beslenen, I. Dünya Savaşı öncesinde harbin gelişi ve Osmanlı İmparatorluğu'nun bu harpteki konumunun ne olması gerektiği konusundaki değerlendirmeleri, maalesef dönemin karar mercileri tarafından dikkate alınmamıştır. Bu makalede, 1914 ve hemen
devamında imparatorluğu hızla yıkıma sürükleyen bu vizyon noksanlığının önüne geçebilecek olan
doğru stratejik aklın delilleri belgeleriyle sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler: Mustafa Kemal Atatürk, I. Dünya Savaşı, öngörü, sezgi.
A Turkish Lieutenant-Colonel's Forecasts and Intuitions
Abstract
Atatürk's forecast vision and intuition capability is one of the most prominent features among
world leaders. This capacity stands out on his management of The Turkish Independence War, as
well as during the foundation of the modern Turkish Republic and on its aftermath in his efforts
shaping Turkey's security environment and the international order. It is very unfortunate that
Ataturk's assessment derived from his intuition and forecast vision on the advent of the Great War
and what should be the stance of the Ottoman Empire on the war, was not taken into consideration
by the decision makers of the Ottoman Government. In this article strategic wisdom of a lieutenant
colonel -Mustafa Kemal (Atatürk)- which could prevent the lack of vision that dragged the state to
collapse are submitted with related documents.
Keywords: Mustafa Kemal Atatürk, World War I, forecast, intuition.
*
Cumhurbaşkanlığı (E) Başdanışmanı, Siyaset Bilimi Profesörü. [email protected]
Değerli editör ve meslektaşımız Dr. Ali Bilgin Varlık’a eleştiri ve katkıları için teşekkürlerimi sunarım./ HÖ.
Malenin Geliş Tarihi: 12.07.2014 Kabul Tarihi: 21.09.2014 yazılacak.
1
saptaması ise millet-devletine dönüşle vatanın kurtarılabileceğine olan berrak görüşüdür.
Atatürk’ün olaylara bakışı ve gerçekliği kavrayış biçiminin kodlarını en yalın
haliyle, onun 1 Kasım 1937’de TBMM’nin Beşinci Dönem Üçüncü Toplanma
Yılını açış konuşmasındaki ifadelerinde görüyoruz.
“Bizim yolumuzu çizen; içinde yaşadığımız yurt, bağrından çıktığımız Türk
milleti ve bir de milletler tarihinin bin bir facia ve ıstırap kaydeden yapraklarından çıkardığımız neticelerdir.” (Atatürk’ün Bütün Eserleri, 2011: 82).
Notlar
1
Sevkulceyş, bazı askerî tarihçiler tarafından bugünkü dile çoğunlukla “taktik” olarak çevrilmiş olsa da sözcüğün bire bir çevirisin karşılığı “harbin yönetimi” dir. Sevkülceyş sözcüğünün 1940’lara karar olan dönemde, “taktik” sözcüğü ile yer değiştirmesi, bu dönemlerde “taktik” teriminin genellikle harbin bütün
seviyelerini (taktik, operatif ve stratejik seviye) de kapsayan geniş bir anlamı kapsayacak şekilde kullanılmış
olasıdır.. Bugünkü askerî yazımda sevkülceyş” teriminin en doğru karşılığının “harbin sevk ve idaresi” sözcüğü olduğunu değerlendiriyoruz.
2
İngiltere Milli Arşivi’nde bulunan bu çeviri Bülent Özdemir ve Abdülmecit Mutaf tarafından yayımlamıştır:
The Dardanelles Campaign A Short History of Turkish Operations in the Great War, (Ankara, Türk Tarih Kurumu Y., 2012).
Kaynakça
Atatürk’ün Bütün Eserleri, Cilt 1 (1903-1915) (1998). İstanbul: Kaynak Y.
Atatürk’ün Bütün Eserleri, Cilt 30 (1937-1938), (2011). İstanbul: Kaynak Y.
Atay, Falih Rıfkı. (1965). Atatürk’ün Hatıraları 1914-1919. Ankara: T. İş Bankası Y.
Bayur, Hikmet. (Ekim 1968). Atatürk’ün Geleceği Seziş Gücüne ve İnsandan Anlayışına Üç Örnek. Belleten, XXXII (128), 431-440.
Bayur, Hikmet. (1990). Atatürk’ün Hayatı ve Eseri, Ankara: Atatürk Araştırma
Merkezi Y.
Bayur, Hikmet. (1991). Türk İnkılâbı Tarihi, Cilt III, Kısım III. Ankara: Türk
Tarih Kurumu Y.
Borak, Sadi. (1973). Atatürk. İstanbul: Başak K.
Borak, Sadi. (1980). Öyküleriyle Atatürk’ün Özel Mektupları. İstanbul: Çağdaş Y.
Cebesoy, Ali Fuat. (2001). Bilinmeyen Hatıralar. (Haz. Osman Selim Kocahanoğlu), İstanbul: Temel Y.
Cebesoy Ali Fuat. (1953). Milli Mücadele Hatıraları. İstanbul: Vatan N.
29
Hikmet ÖZDEMİR
Cemal Paşa. (2009). Anılarım 1913-1922, (Haz. Fahri Perin). İstanbul: İskenderiye Y.
Çambel, Hasan Cemil. (1967). Makaleler Hatıralar. Ankara: Türk Tarih Kurum
Y.
Dündar, Can. (2013). Yaveri Atatürk’ü Anlatıyor: Salih Bozok’un Anıları. İstanbul:
Can Y.
Erden, Ali Fuat. (1952). Atatürk. İstanbul: Burhanettin Erenler M.
Gündüz, Asım. (1973). Hatıralarım. (Dinleyen ve Yayınlayan: İhsan Ilgar), İstanbul, Kervan Y.
İnönü, İsmet. (2006). Hatıralar. (Haz. Sabahattin Selek), Ankara: Bilgi Y.
Karabekir, Kazım. (2009). Günlükler (1906-1948). (Haz. Yücel Demirel), İstanbul: Yapı Kredi Y.
Karal, Enver Ziya. (1967-1968). Unutulmuş Belgeler (Kasım 1918). Türk Dili,
XVII (193-198).
Kaya, Erol. (2007). Mustafa Kemal Atatürk’ün İlk Gazetesi: Minber Açıklamalı Çevirisi. Ankara: Ebabil Y.
Kocatürk, Utkan. (2005). Atatürk ve Yakın tarihimize İlişkin Görüşmeler Araştırmalar Belgeler. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Y.
Kocatürk, Utkan. (1999). Kaynakçalı Atatürk Günlüğü, Ankara: Atatürk Araştırma
Merkezi Y.
Özdemir Bülent ve Mutaf Abdülmecit (Yayına Hazırlayan). (2012). Çanakkale
Muharebâtı Cihan Harbinde Osmanlı Harekât-ı Tarihçesi. Ankara: Türk Tarih
Kurumu Y.
Sabis, Ali İhsan. (1990). Harp Hatıralarım: Birinci Cihan Harbi. İstanbul: Nehir
Y.
Talat Paşa. (2006). Hatıralarım ve Müdafaam. İstanbul: Kaynak Y.
Tevetoğlu, Fethi .(Kasım 1988). Atatürk’le Okyar’ın Çıkardıkları Gazete: Minber.
Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, V (13).
Tevetoğlu, Fethi (Temmuz 1991). Atatürk’ün Güvendiği Bir Kişi: Dr. Rasim Ferit
Talay. Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, VII (21 ).
Ünaydın, Ruşen Eşref. (1 Haziran 1956). Anafartalar Kumandanı Mustafa Kemal’le Mülakat: Birinci Gün III. Türk Dili. V (57).
30
Summary
A Turkish Lieutenant-Colonel’s Forecasts and Intuitions
Hikmet ÖZDEMİR*
Atatürk’s forecast vision and intuition capability is one of the most prominent
features among world leaders. This capacity stands out on his management of The
Turkish Independence War, as well as during the foundation of the modern Turkish Republic and on its aftermath in his efforts shaping Turkey’s security environment and the international order. It is very unfortunate that Ataturk’s assessment
derived from his intuition and forecast vision on the advent of the Great War and
what should be the stance of the Ottoman Empire on the war, was not taken into
consideration by the decision makers of the Ottoman Government. In this article
strategic wisdom of a lieutenant colonel -Mustafa Kemal (Atatürk)- which could
prevent the lack of vision that dragged the state to collapse are submitted with related documents.
The first letter was written to his colleague Ali Fuat (Cebesoy), who was the
chief of staff at Şam (Damascus) army corps later the commander of the Western
Front at the initial stage of the Turkish Independence War, and later the Ambassador to Moscow. In this letter Mustafa Kemal (Atatürk) -at that time with the
rank of lieutenant colonel the military attaché to Sofia/Bulgaria- pointed out the
first time that the General War is emerging. He also noted that the international
trend of transition from empire to nation-states is also actual for the state. In his
letter he openly criticised the ruling government’s initiatives as called Pan-Islamism
and Pan-Turanism (Unity of all Turks). He also drew attention to the Ottoman
Empire’s vulnerability on emerging Arab nationalism, and the other minorities’
national ambitions of the state which could be exploited by the Great Britain. At
the final of the letter he assessed that the British-German rivalry and the AustriaHungary-Serb tension could cause a general war.
The second letter was written to his friend Dr. Tevfik Rüştü (Aras) -later the
minister of foreign affairs of the Turkish Republic)- who has close relations with
the cabinet members. This letter was written before Germany’s defeat at Marne
in September 1914. In that letter Sofia Military Attaché Mustafa Kemal, asked
his friend to firmly draw the cabinet members’ attention to the four vital assessment: 1) Bulgarians are reluctant to take part with the axis powers they prefer to
take the advantage of ‘wait and see’ policy 2) It is highly probable that the war
will last longer than expected 3) The German army defeated allied forces at the
west however, most of the French forces on the east are still on the game so these
forces cannot be ruled out while considering the result of current conflicts. 4)
Based on these assessments Ottoman Empire should not wage to war.
*
Prof. Dr., Former Chief Adviser to the Presidency of Turkey, [email protected]
31
Hikmet ÖZDEMİR
The third letter was written on 17 September 1914 most probably to the editor
of Istanbul daily ‘Minber Newspaper’ Rasim Ferit (Talay), who was another friend
of Mustafa Kemal. In this letter Mustafa Kemal, strongly drew attention to the
strategic dilemma of fighting at two fronts would exhaust German Army.
When counting the number of the reports sent in this period, surprisingly one
can find that during and just at the aftermath of the turning point war -the Marne
Battle (September 1914) only four reports were sent in September 1914. When
considered the avarage number of the reports per month, this is obviously surprising. For that we reached the conclusion that Germans might censured some
of those reports.
On December 1914 dated letter to his classmate -later his aide de camp- Salih
(Bozok), Mustafa Kemal, re-echoed his strategic vision about the possible going
of the General War. In the letter he pointed out Germany’s stagnation between
French and Russian fronts, and Austria-Hungary’s military capacity failure to meet
Germany’s expectations.
32
Hüsmen AKDENİZ
.
Sonbahar/Fall 2014, Cilt/Volume 1, Sayı/No 4, 35-56
Küreselleşme ve
Ulusal Güvenlik
Hüsmen AKDENİZ*
Öz
Soğuk Savaş'ın sona ermesi ve iki kutuplu düzenin ortadan kalkmasıyla ivme kazanan küreselleşmenin en büyük etkilerinden birisi güvenliğe olmuştur. Güvenlik ulusal sınırlardan bir taraftan
birey alanına indirgenirken diğer taraftan ise çok uluslu şirketler, uluslarüstü şirketler aracılığıyla sınırlar ötesine taşınmıştır. Küreselleşme çeşitli yeni tehlike, tehdit ve riskleri ortaya çıkarmış, özel güvenlikten stratejik güvenliğe yeni teşkilatlanma ve koordinasyon ihtiyaçları doğurmuştur. Küresel
güç yarışı yeniden savaşı ön plana çıkarmıştır. Birleşmiş Milletlerin de yetersiz ve bazen de devre dışı
kalması ya da bırakılması sorunu daha da karmaşıklaştırmıştır. Uluslararası güvenlik, ulusal güvenliğin önüne geçmiştir. Ancak beklenen küresel barış ortamı halen çok büyük çabaları gerektirmektedir.
Anahtar Kelimeler: Küreselleşme, küresel güç, küresel tehditler, stratejik güvenlik, uluslararası
sistem.
Globalization and National Security
Abstract
One of the most important impact of the end of the Cold War and abolishment of two polar
world has been to globalization. In this context security is transformed to human security within
the state while transporting beyond the borders with the help of multinational companies and
transnational corporations. Globalization has created various emerging challenges, risks and threats
which created new organization, coordination requirements changing from private to strategic security. Global force race has emerged the war once again to front. The United Nations' being out
of the game has made more complicated the issue. International security has taken more priority
than national security, but desired global peace still needs more efforts.
Keywords: Globalization, global power, global threats, strategic security, international system.
*
(E) Tümg., YÖK Dnt. Krl. Üyesi, [email protected]
Makalenin Geliş Tarihi: 05.05.2014 Kabul Tarihi: 10.07.2014
35
Hüsmen AKDENİZ
leri, ihtiyaççıları, planlayıcıları ve sağlayıcılarının [güvenlikleştirici aktörler, fonksiyonel aktörler vb. (Miş, 1998: 35, 36)] güvenliğin bu küresel boyutları hakkında
da donanımlı olmaları bir zorunluluktur. Zira günümüzde hiçbir gücün gerçekleri
göz ardı ederek rüya peşinde koşmaya hakkı yoktur. Rüyaların tek başına maliyeti
yoktur. Ama rüyaları gerçekleştirmenin maliyeti bazen hesaplanamayacak kadar
yüksektir. Barış, savaştan daha zordur. Ama maliyeti daha düşüktür. Unutmamak
gerekir ki en kârlı savaş, maliyeti en düşük olan barış savaşıdır.
Notlar
1
Bkz. (Öymen, 2000: 26)’de “ABD Ulusal Savunma Enstitüsüne göre küreselleşme ‘malların hizmetlerin,
paranın, teknolojinin, fikirlerin, bilginin, kültürün ve halkların hızlı ve süratli bir biçimde sınır ötesine akışı’
diye tanımlanmaktadır.
2
Ayrıntılı bilgi için bkz. (Miş, 2011: 345-380).
Kaynakça
Aydınlı E. (Haziran 2003). Küreselleşme ve Güvenlik-Teorik Yaklaşımlar. Avrasya
Dosyası. 9 (2).
Baldwin, David A. (Yaz 2003). Güvenlik Kavramı. Avrasya Dosyası, 9 (2).
Booth K. (Haziran 2003). Güvenlik ve Özgürleştirme. Avrasya Dosyası. 9 (2), 5969.
Buzan, B. (2008). The Changing Agenda of Military Security. Brouch Hans Günter
(edt.) Globalisation and Environmental Challenges: Reconceptualizing Security in
the 21 st Century. Berlin, Heidelberg: Spiringer-Verlag, ss.553-560.
Buzan, B., Weaver O. ve de Wilde J. (1998) Security: A New Fromework for Analysis, Boulder, Londra: Lyne Riennar Publisters.
Çakmak, H. (2003). Avrupa Güvenliği. Ankara: Akçağ Y.
Çakmak, H. (2004). Uluslararası Krizler ve Türk Silahlı Kuvvetleri. Ankara: Platin
Y.
Çomak, H. (2003). Yeni Güvenlik Anlayışı Çerçevesinde AGSP’de Meydana
Gelen Gelişmeler ve Türkiye’nin Uyumu. Stradigma. Sayı: 4. http://www.stradiqma.com/turkce/mavis2003/makale05.html (Erişim: 01.07.2014).
HIIK (Heidelberg Institute for Intarnational Conflict Research). (2013). Conflict
Barometer 2013: Disputes, non-violent crises, violent crises, limited wars, wars.
http://www.hiik.de/en/konfliktbarometer/pdf/ConflictBarometer_2013.pdf
(Erişim: 01.07.2014).
54
Dannely, C. (2003). Küresel Bağlamda NATO ve AB’nin Gelecekteki Rolleri.
SAREM Birinci Uluslararası Sempozyumu Bildirileri. Ankara: Genelkurmay
Basımevi.
Dedeoğlu, B. (2014). Uluslararası Güvenlik ve Strateji. İstanbul: Yeniyüzyıl Y.
Helmen B., Ratner Gerard and, Steven R. (21.05.2010). Saving Failed States.
Foreign Policy. No. 89 (Orijinali 1992-1993 sayısında yayınlanmıştır).
İlhan, S. (10.01.2005). Aklın Silahsızlandırılması. Gözlem Gazetesi.
Karaosmanoğlu A. (2003). Küreselleşmenin Türkiye’nin Güvenlik Stratejilerine
Yansımaları. SAREM Birinci Uluslararası Sempozyumu Bildirileri. Ankara:
Genelkurmay Yayını.
Kongar, E. (2002). Küresel Terör ve Türkiye. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Moralı T. (2003). Küreselleşmenin Siyasi Boyutları ve Güvenlik Stratejisine Etkileri. SAREM Birinci Uluslararası Sempozyum Bildirileri. Ankara: Genelkurmay Basımevi.
Miş, N. (2011). Güvenlikleştirme Teorisi ve Siyasal Olanın Güvenlikleştirilmesi.
Akademik İncelemeler Dergisi, 6 (2), 2011, 345-380.
Öymen, O. (2000). Geleceği Yakalamak. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Renner, M. (23.09.2003). The Transformation of Security. http://www.makeworlds.org/book/view/50 (Erişim: 01.07.2014).
Sadrak, F. (2001). Aid to Formulating a Regional Strategic Appraisal.
http://dde.carlisle.armv.mil/authors/rsa-aid.2001.htm (Erişim: 01.07.2014).
Harp Akademileri Komutanlığı. (Aralık, 1993). Türkiye Örneği Üzerinde Gösterilen
Geliştirilmiş Güvenlik Kavramı. İstanbul: Harp Akademileri Komutanlığı Y.
Wolfers, A. (1952). National Security as an Anbigous Symbol. Political Science
Quarterly, 67 (4), 481-507.
Yalçın S. (18.09.2014). Kiralık Ordular. Sözcü Gazetesi.
Yalçınkaya, H. (2004). Devletlerin Dış Politika Aracı Olarak Kullandığı Savaşın
Soğuk Savaş Sonrası Değişimi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul
Yeldan, E. (2003). Küreselleşmenin Ekonomik Boyutları ve Güvenlik Stratejilerine
Etkileri. SAREM Birinci Uluslararası Sempozyumu Bildirileri. Ankara: Genelkurmay Basımevi.
55
Hüsmen AKDENİZ
Summary
Globalization and National Security
Hüsmen AKDENİZ *
One of the most important impact of the end of the Cold War and abolishment of two polar world has been to globalization. Globalization has created political, economical, social and cultural impacts which also created reflections to
military affairs and security issues. In this context, war has emerged as a means of
power. Currently actors of war are no longer solely the states but also non-state
actors. In this new era civil casualties are also increased when compared to the
Cold War era, from 49 KIA to 97 KIA per day. Another aspect of this era is that
the UN can easily be paralysed by the global powers.
Today’s security understanding has moved from defence to beyond border security efforts. As a result of that organization like EU, has shifted their security
understanding from collective defence to crisis management.
Today, it is inevitable that some crises would emerge as a result of globalization,
since transformations caused by the globalization has put nations in to different
status and resulted various thereat perceptions. Global powers security understandings endangers week peoples’ security needs.
New global threats are no longer solely military ones but various species like
poverty, starvation, overpopulation, international organized crimes, terrorism, corruption and mafia. International security has taken more priority than national
security, but desired global peace still needs more efforts. Globalization has created
various emerging challenges, risks and threats which created new organization,
coordination requirements changing from private to strategic security. In this context security is transformed to human security within the state while transporting
beyond the borders with the help of multinational companies and transnational
corporations. For global stability and security the most feasible way seems to have
multiparty, regional and global organizations rather than global powers.
*
56
Major General (Ret.), [email protected]
A.Murat AĞDEMİR
.
The World War I,
Jewish Legion and Israel
A.Murat AĞDEMİR*
Öz
Bu çalışmanın amacı ve ana konusu 1’inci Dünya Savaşı’nda İngiliz Ordusu içinde görev yapan
Yahudi Lejyonu’nun incelenmesidir. Yahudi Lejyonu, İngiliz Ordusu kapsamında Yahudi gönüllülerin oluşturduğu taburlara verilen isimdir. Bu birlik yalnızca gördüğü hizmetler değil, kuruluşu açısından da önem taşımaktadır. Bu kapsamda Yahudiler, tarihte ilk defa Siyonist amaçlarını
gerçekleştirmek maksadıyla eylemlerini pratiğe dökmüşlerdir. Diaspora Yahudilerinin “Vaadedilmiş
Topraklar” için Yahudi askerler olarak savaşıyor olmaları kayda değer bir olay olmuştur. Yahudilerin
İngiliz Ordusu içerisinde olarak Filistin’de yalnızca İngiliz çıkarları için değil, Yahudileri “Vaadedilmiş
Topraklara” geri getirmek için de savaşıyor olmaları Yahudilerin tarihinde bir ilkin yaşanmasına yol
açmıştır. Bu durum, Yahudilerin Siyonizmin gerçekleştirilmesi için savaşabileceklerini; dolayısıyla,
Filistin’in başka devletler tarafından kendilerine verilmesini beklemek yerine, geleceklerini kendi elleriyle inşa edebileceklerini göstermiştir. Bu kapsamda, 2014 yılı 1’inci Dünya Savaşı’nın başlamasının 100’üncü yıldönümü olması ile birlikte, söz konusu savaş aynı zamanda Yahudilerin bu savaşta
gösterdikleri çabalar açısından Yahudi tarihinde önemli bir kilometre taşı olmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Israil, Lejyon, 1’inci Dünya Savaşı, Siyonizm, Jabotinsky.
I. Dünya Savaşı, Yahudi Lejyonu ve İsrail
Abstract
The purpose and the main topic of present study are to examine the Jewish Legion in the British
Army in the World War I. The Jewish Legion was the name of the Battalions of Jewish volunteers
established in the British Army. The significance of the Jewish Legion lies not only in its service,
but also in its formation. It was the first time in history when Jews around the world collaborated
in a practical way that served the aims of Zionism. The notion that formerly displaced Jews were
fighting for the Promised Land with a unique identity as Jewish soldiers was important. The formation of a unit of Jews for service in the British Army was an event without precedent in history,
owing to the fact that it fought in Palestine, not only for the British cause, but also for the restoration
of the Jewish people to the “Promised Land.” The service of the Jewish Legion established a precedent
that Jews could fight to achieve the aims of Zionism. It showed that the Jews should not wait for
Palestine to be offered by other nations; and showed that they would take their future in their own
hands. In this context, while 2014 marks the centenary of the outbreak of the World War I, the
Jewish efforts and contribution in this war marks an important milestone in Jewish history
Keywords: Israel, Legion, the World War I, Zionism, Jabotinsky.
*
PhD., International Security and Terrorism, Yarbay, Kara Kuvvetleri Komutanlığı, [email protected] Geliş Tarihi: 05.05.2014 Kabul Tarihi: 01.07.2014
59
A.Murat AĞDEMİR
Bibliography
Ben-Zvi, Y. (1969). The Hebrew Battalions. Jerusalem: T. Baker & M. Benaya.
Brenner, L. (1984). The Iron Wall Zionist Revisionism from Jabotinsky to Shamir.
London: Zed Books.
Brian, D. (2008). The Seven Lives of Colonel Patterson. New York: Syracuse University Press.
Endelman, T.M. (2002). The Jews of Britain. 1656 to 2000. Berkeley: University
of California Press.
Gilner, E. (1969). War and Hope: A History of the Jewish Legion. New York: Herzl
Press.
Hauser, T. (1997). The Spirit of the IDF. Azure, Spring.
Hertzberg, A. (1989). The Jews in America. New York: Simon & Schuster.
Herzl, T. (1988). The Jewish State. New York: Dover Publications.
Horvitz, E.F. (1987). Philip Paige and the Jewish Legion. Rhode Island Jewish Historical Notes, 10 (1).
Jabotinsky, V. (1917). Turkey and the War. London: T. Fisher Unwin, Ltd.
Jabotinsky, V. (1945). The Story of the Jewish Legion. New York: Bernard Ackerman, Inc.
Johnson, P. (1988). A History of the Jews. New York: Harper Perennial.
Katz, S. (1996). Lone Wolf: A Biography of Vladimir (Ze’ev) Jabotinsky. New York:
Barricade Books.
Keren, S. and Keren M. (2007). The Jewish Legions in the First World War As A
Locus of Identity Formation. Journal of Modern Jewish Studies, 6 (1).
King, R. (2014). The Formation of the Jewish Legion and Its Unforeseen Consequences: Yale Kramer, M.D. and Rita Kramer. Mideast Outpost.
http://www.mideastoutpost.com/archives/the-formation-of-the-jewish-legion-and-its-unforeseen-consequences-yale-kramer-m-d-and-ritakramer.html (Erişim: 05.09.2014).
Mehlman, W. (2010). Jabotinsky…The Man and the Vision. Jerusalem: A Publication of Americans For A Safe Israel.
Peleg, I. (2005). The Zionist Right and Constructivist Realism Ideological Persistence and Tactical Readjustment. Israel Studies, 10 (3).
72
Reich, B. and Goldberg, D.H. (2008). Historical Dictionary of Israel. Lanham:
The Scarecrow Press, Inc.
Rubinstein, H.L., Cohn-Sherbok, D., Edelheit, A.J. and Rubinstein, W.D. (2002).
The Jews in the Modern World: A History Since 1750. London: Arnold Publishers.
Schechtman, J.B. (2007). Jewish Legion. Michael Berenbaum and Fred Skolnik
(Ed.), Encyclopaedia Judaica. Jerusalem:Keter Publishing House Ltd.
Simon, J. (2009). Vladimir Ze’ev Jabotinsky-Fighter, Visionary, Zionist. Jewish
Affairs, Chanukah.
Sugarman, M. (2014). Modern Jewish History: The Zion Muleteers of Gallipoli
(March 1915-May 1916). Jewish Virtual Library.
https://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/History/gallipoli.html (Erişim:
05.09.2014).
Zouplna, J. (2008). Revisionist Zionism: Image, Reality and the Quest for Historical Narrative. Middle Eastern Studies, 44 (1).
73
A.Murat AĞDEMİR
Summary
A. Murat AĞDEMİR*
The World War I had a profound impact on world Jewry. Besides many Jews
serving in their country of birth during the war, the Zionists tried to save Palestine
as a national home for the Jews. In addition to immigration and settlement activities in Palestine, a unified Jewish military group committed to championing zionist goals grew out of the chaos of the World War I. The Jewish Legion is the
name of the Battalions of Jewish volunteers established in the British Army. This
military formation of Jewish volunteers in the World War I fought on the Palestine
front against the Ottoman Empire. The idea of forming a Jewish unit to serve the
aims of the Zionists was raised by one of the prominent Zionists, Vladimir Jabotinsky and was fully embraced by Joseph Trumpeldor, who was another famous
Zionist.
The British initially opposed the participation of Jewish volunteers on the Palestinian front and suggested the volunteers serve as a detachment for mule transport on some other front of the war. As a result, the first Jewish unit was initially
formed as the Zion Mule Corps (ZMC) especially with the efforts of Trumpeldor
and it participated in the Gallipoli campaign of the Allies. Probably this was the
first purely Jewish fighting unit that went into action since Jerusalem fell to the
Roman armies in 70 AD. It was disbanded in 1916 after service in the Gallipoli
campaign. Meanwhile, Jabotinsky pursued his project of a Jewish unit to fight on
the Palestinian front. Finally, on August 1917, the formation of a Jewish legion
was officially announced.
After the evacuation from Gallipoli and the dispersal of the ZMC in 1916, Jabotinsky made renewed efforts and worked hard in Great Britain to establish a
fullyfledged Jewish legion to fight with the British army. The service of the ZMC
in the Gallipoli campaign benefited Jabotinsky’s subsequent efforts to establish
the Jewish Legion. While pursuing his project of a Jewish legion, he got the assistance of a significant zionist, Chaim Weizmann in Great Britain. The support of
key individuals within the British government and Jewish society in Great Britain
converged toward the end of the war, and when the the British government decided to enlist the foreigners in the army, the organization of the Jewish Legion officially began. The Jewish Legion consisted of Jewish volunteers from around the
world. In August 1917 the 38th Battallion was established which consisted of British Jews and Russian Jewish refugees. It was followed in April 1918 by the 39th
Battalion, primarily from the US and Canada, and later by the 40th Battalion
from Palestine. Together they came to be known as the Jewish Legion. The 38th
*
74
PhD., International Security and Terrorism, Lieutenant-Colonel Turkish Army, [email protected]
Battalion left Britain in February 1918 and arrived in Palestine in June. It was established too late to participate in the main battles of the Palestine campaign; however, the 38th Battallion together with the 39th fought in Allenby’s battles over
the Jordan Valley in 1918. In December 1918, the 40th Battalion which was kept
in reserve in Egypt was transferred to Palestine. After the armistice had been signed, the British authorities decided to demobilize the Jewish Legion, and soon it
was demobilized in 1918.
The Jewish Legion was referred by some as the forgotten Jewish army. However, the significance of the Jewish Legion lies not only in its service, but also in its
formation. It was the first time in history when Jews around the world collaborated
in a practical way that served the aims of Zionism. The notion that formerly displaced Jews were fighting for the Promised Land with a unique identity as Jewish
soldiers was important. The service of the Jewish Legion established a precedent
that Jews could fight to achieve the aims of zionism. It showed that the Jews should
not wait for Palestine to be offered by other nations; and showed that they would
take their future in their own hands.
An important result of the establishment of the Jewish Legion was that members of it gained valuable organizational and military experience. The Jewish Legion was an important step to the creation of organized and trained Jewish defense
units in Palestine. Most probably, without the creation of the Jewish Legion, the
Jewish Brigade of the World War II, from which so many of Israel’s trained military
leadership emerged to lead battles in the Arab-Israeli War in 1948, might never
have been formed. As a result, the vision of Jabotinsky and Trumpeldor has been
directly responsible for the creation of the Israel Defense Forces.
75
.
Burak ÇINAR
.
Barbarossa Harekâtı Bir Önleyici
Saldırı mıydı? Alman Saldırısının
Sovyet Silahlanmasıyla İlişkisi
Burak ÇINAR*
Öz
22 Haziran 1941’de Almanların Rusya’ya sürpriz hücumuyla başlayan Barbarossa Harekâtı,
İkinci Dünya Savaşı’nın gidişatını değiştirecek gelişmeleri tetiklemiştir. Almanların erken taktik zaferleri stratejik sonuç almaya yetmemiş, Sovyet Kızıl Ordusu 1941 Aralık’ında Almanları geri püskürtmeyi başarmıştır. Bu başarının arkasında Sovyet silah teknolojisinin gelişmesi ve Kızıl Ordu’nun
yeniden örgütlenme çabası içinde olması yatmaktadır. Aslında Sovyet silahlanmasının Almanya’nın
Barbarossa’yı başlatmasının nedeni olduğu da düşünülmektedir. Hitler’in Barbarossa’yı bir önleyici
saldırı olarak başlattığı ile ilgili lehte ya da aleyhte birçok görüş ortaya çıkmıştır. Bunlardan en önemlisi Viktor Suvorov’un “Icebreaker” başlıklı kitabında açıklarıdır. Bu çalışmada Barbarossa Harekâtı’nın bir önleyici saldırı olup olmadığı, Sovyet silahlanması temel alınarak tartışılmaktadır. Anahtar
Kelimeler: III. Reich, Sovyetler Birliği, önleyici saldırı, silahlanma, Molotov-Ribbentrop Paktı, Barbarossa Harekâtı, Viktor Suvorov.
Anahtar Kelimeler: Barbarossa Harekâtı, Sovyetler Birliği, Nazi Almanyası, Önleyici Saldırı, Silahlanma, Molotov-Ribbentrop Paktı.
Was Barbarossa a Pre-emptive Strike?
Abstract
Operation Barbarossa, which was started with German surprise attack to Russia on 22 June
1941, triggered events which changed the course of war. German early tactical victories were not
sufficient, and Soviet Red Army managed to repel the Germans. Behind this success, there was development of Soviet arms technology and reorganization effort of the Red Army. In fact, Soviet armament is considered the main reason of Germans start Barbarossa. There are many views as in
favour or in opposition on Hitler’s launch of Barbarossa as a pre-emptive strike. Most important of
them is Viktor Suvorov’s accounts in his book, titled “Icebreaker”. In this research, Operation Barbarossa was whether pre-emptive strike, based on Soviet Armament.
Keywords: Operation Barbarossa, Soviet Union, Nazi Germany, Pre-emptive Strike, Armament,
Molotov-Ribbentrop Pact.
*
Yrd. Doç. Dr. Burak Çınar, Niğde Üniversitesi, Siyaset Bilimi ve Uluslar arası İlişkiler Bölümü, [email protected]
79
Burak ÇINAR
özellikle 1941 Ağustos’undan itibaren OKW (Alman Silahlı Kuvvetleri Yüksek Komutanlığı) ve OKH
(Alman Kara Kuvvetleri Yüksek Komutanlığı) ihtiyatları açısından sorun yaratmıştı. Aynı sorun 1942 ve
1943 harekâtlarında da bir dizi şeklinde devam edecekti. Bundan başka Kızıl Ordu’nun Rus-Fin Savaşı’nda
kazandığı pirus zaferi, Alman askeri gücünün Kızıl Ordu’yu rahatlıkla alt edebileceği görünümünü vererek,
Sovyet teknolojisi ve silah üretimi üzerindeki sis perdesini daha da kalınlaştırmıştı.
25 Barbarossa’dan önce Sovyetler Birliği’nin Japonya ile imzalamış olduğu 13 Nisan 1941 Tarafsızlık Antlaşması
diplomatik açıdan, Japonya’nın bu pakta uyacağının Sovyet casusu Richard Sorge tarafından öğrenilmesi
de istihbarat açısından Barbarossa’yı Sovyetler Birliği lehine etkilemiştir. Kızıl Ordu bu sayede Moskova
Muharebesi başlarken, Uzak Doğu’daki taze ve kuvvetli birçok tümenini Moskova Cephesi’ne kaydırmıştı.
26 Örneğin dört kişilik mürettebata sahip olan Sovyet T-34/76 tanklarının haberleşme olanakları yoktu. Beş
mürettebata sahip Alman tanklarının her birinde ise mutlaka bir telsiz ve telsizci bulunuyordu ve bu da
Alman birliklerinin hem taktik uygulamasını kolaylaştırıyor, hem hava desteğinin hedefleme yüzdesini artırıyor hem de telsizcinin aynı zamanda makineli tüfekçi olması sayesinde ateş gücü kalitesini artırıyordu.
EK: (Sovyet ve Alma Silahlanmasına İlişkin Veriler)
Kaynakça
Ailsby, C. (2001). Images of Barbarossa. Dulles: Brassey’s.
Bean, T. ve Fowler, W. (2003). Russian Tanks of World War II Stalin’s Armored
Might. St. Paul: MBI.
Carell, P. 1974. Barbarossa Harekâtı 1. Cilt. (çev. Hüsnü Erentok), İstanbul: Sinan
Y.
Chamberlain P. ve Doyle, H. (1993). Encyclopedia of German Tanks of World War
Two. London: Arms and Armour.
Çınar, B. (2012). İkinci Dünya Savaşı’nda Doğu Cephesi’nde Tankların Gelişimi,
Askeri Tarih Araştırmaları Dergisi, (10) 19, 119-158.
Dear, I.C.B. (2001). The Oxford Companion to World War II. London: Oxford
University Press.
Förster, J. ve Mawdsley, E. (2004). Hitler and Stalin in Perspective: Secret Speeches
on the Eve of Barbarossa, War in History. (11) 1, 61-103.
Gerede, H. (1994). Harb İçinde Almanya. İstanbul: ABC.
Glantz, D.M. (2011). Operation Barbarossa Hitler’s Invasion of Russia 1941. Gloucestershire, The History Press.
Glantz, D.M. ve House, J. (1995). When Titans Clash, Lawrence: University Press
of Kansas.
Gorodetsky, G. (1999). Grand Delusion: Stalin and the German Invasion of Russia,
New Haven, Yale University Press.
98
Barbarossa Harekâtı Bir Önleyici Saldırı mıydı? Alman Saldırısının Sovyet Silahlanmasıyla İlişkisi
Guderian, H. (1977). Bir Askerin Anıları Cilt 1. (çev. İhsan Gürkan), İstanbul:
Baskan.
Guderian, H. (1983). Bir Askerin Anıları Cilt 2. (çev. İhsan Gürkan), İstanbul:
Baskan.
Guderian, H. (1999). Achtung-Panzer!, London: Arms & Armour Press.
Haerdesty, V. (1982). The Rise of Soviet Air Power 1941-1945. Washington D.C.:
Smithsonian Institution Press.
http://en.wikipedia.org
http://ww2db.com
Iakovlev, A.S. (1969). Air Preparedness. İçinde Seweryn Bialer (ed.), Stalin and
His Generals Soviet Military Memoirs of World War II (ss.166-171). New York:
Pegasus.
Jacobsen, H. ve Burdick C. (Haz.) (1988). The Halder War Diary 1939-1942. Novato: Presidio.
Jukov, G.K. (1982). Mareşal Jukov.(çev. İhsan Gürkan), İstanbul: Baskan.
Kazakov M.I. (1969). The Government Draws Conclusion. İçinde Seweryn Bialer
(ed.), Stalin and His Generals Soviet Military Memoirs of World War II (ss.138145). New York: Pegasus.
Keegan, J. (1970). Barbarossa Invasion of Russia 1941. New York: Ballantine Books.
Keegan, J. (haz.) (1989). The Times Atlas of the Second World War. New York: Harper & Row.
Kipp, J.W. (1989). Barbarossa, Soviet Covering Forces and the Initial Period of War:
Military History and Airland Battle. Fort Leavenworth: Foreign Military Studies
Office, http://call.army.mil/call/fmso/fmsopubs/issues/barbaros.htm .
Lederrey, E. (1955). Germany’s Defeat in the East: the Soviet Armies at War, 19411945. London: War Office.
Liddel Hart, B.H. (1996). Hitler’in Generalleri Konuşuyor Cilt-2 (çev. Mehmet
Tanju Akad), İstanbul: Kastaş.
Manstein, E.v. (1962). Kaybedilen Zaferler, İstanbul: Askeri Basımevi.
Overy, R. (1981). The Air War 1939-1945. New York: Stein and Day.
99
Burak ÇINAR
Shtemenko, S.M.S. (1971). İkinci Dünya Savaşında Rus Harekâtı 1941-1945. (çev.
Güven Korulsan ve Yaşar Uçar), İstanbul: Ararat Yayınevi.
Suvorov, V. (2009). Buzkıran. (çev: Bahram Abdurahimov), İstanbul: Delta.
Tezkan, Y. ve Taşar, M. (2002). Dünden Bugüne Jeopolitik. İstanbul: Ülke Kitapları.
Weeks, A.L. (1998). Was Hitler “Forced” into Attacking Russia? New Evidence
and Analysis by Revisionist Historians Indicate Such a Possibility. World War
II, 13 (4), 12-24.
Werth, A. (2000). Russia at War 1941-1945. New York: Carroll & Graf Publishers.
EK (Sovyet ve Alma Silahlanmasına İlişkin Veriler)
EK Tablo 1. 22 Haziran 1941 İtibarıyla Tarafların Kuvvetlerinin Karşılaştırılması
Asker
Tank
Top ve Obüs
Uçak
Alman Ordusu 1
Sovyet Ordusu
Korelasyon
3.050.000 / 3.767.000 2
2.680.000 / 5.500.0003
1,4 : 1
4
3350
8871 / 24.000
7200
31.917
2770
5
7133/19533
1 : 2,7
1 : 4,4
6
1 : 2,6
Açıklamalar:
1
Rakamlar Alman Ordusu’nun sadece Doğu Cephesi’ne ayırdığı asker ve savaş araçlarını göstermektedir.
2
Almanya’nın Doğu Cephesi için ayrılan asker sayısı 3.050.000 olup, Norveç’te de ayrıca 67.000
askeri mevcuttu. Ayrıca müttefik ülkelerden de 500.000 Fin ve 150.000 Romen askeri Almanlara
destek veriyordu.
3
Kızıl Ordu’nun toplam 5.500.000 asker mevcudiyetinin 2.680.000 kadarı batıdaki askeri bölgelere yığılmıştı.
4
22 Haziran 1941’de Kızıl Ordu’nun toplam tank sayısı 24.000 kadardı (Ailsby, 2001: 16). Batıda
sınırı koruyan üç cepheye ise toplam 8871 tank verilmişti ve bunlardan 7605’i operatifti (Glantz,
2001: 223-224). Bununla birlikte, 22 Haziran 1941’e kadar toplam 1841 adet KV- ve T-34 üretilmişti (Glantz, 1995: 36). Batıdaki beş cephenin emrine ise ise en çok 1475 kadarı verilmişti
(Werth, 2000: 139).
5
Bu rakam batıda sınırı koruyan üç cephenin elindeki toplam top ve havan miktarıdır.
6
Rakamlar sırasıyla VVS’nin 22 Haziran 1941’e kadar batıdaki askeri bölgelerde konuşlandırdığı
savaş uçaklarını ve VVS’nin elindeki tüm savaş uçaklarını göstermektedir (Glantz, 2001:23).
Kaynak: Glantz, 1995: 25, 31, 36-37, 301.
100
EK Tablo 2. Barbarossa Harekâtında Teknolojik Üstünlükler
Üstünlük
Alman
Sovyet
Tanksavar Topu
Üstün
-
Uçaksavar Topu
Üstün
-
Hafif Tank
-
Üstün
Orta Tank
-
Üstün
Ağır Tank
Yok
Üstün
Taarruz Uçağı
Üstün
-
Avcı Uçağı
Üstün
-
Açıklama:
Alman ağır tankı Tiger-IE muharebe alanına 1942 sonlarından itibaren dâhil olana kadar, Rusya’daki
muharebelere katılan ağır tank modelleri Sovyet T-35, KV-1 ve KV-2’lerdi.
Kaynak: Çınar 2012: 119-158.
EK Tablo 3. Sovyet ve Alman Tank ve Kundağı Motorlu Top Üretimi*
Yıllık Üretim
1939
1940
1941
1942
Sovyetler Birliği
2.950
2.794
6.590**
24.446
247
1.643
3.790
6.180
Almanya
*
1942’den önce Sovyetler Birliği’nde doğrudan kendinden kundaklı top üretimi bulunmamaktadır.
1942’de ise sadece 51 adet olup, Sovyet üretiminin tamamına yakını tanktır (Bean, 2003: 169-tablo
3). Almanların kendinden kundaklı top üretimi ise 1940-1941 arasında 732’si koruganlara karşı piyadeyi desteklemek amacıyla geliştirilen makineli top, toplam 793 olup; bunlara üretime geçmeyen
bazı prototipler de dâhildir (Chamberlaine, 1993: 261-262).
** 1941’deki Sovyet tank üretimi, birçok tank fabrikasının Almanların eline geçmesine rağmen 2,5 kat
artış göstermesi ilgi çekicidir. Birçok fabrikanın Urallar’ın gerisine taşınmasıyla gecikmeli olarak artırılan 1942 üretiminde ise 1940’takinin dokuz katı bir performans görülmektedir. Almanların en
fazla tank ve kendinden kundaklı top üretimi 1944’te 19.002 olmuştur (Bean, 2003: 169-tablo 3).
Kaynak:
- Bean, 2003: 169-tablo 3
- Chamberlaine, 1993: 261-262
101
Burak ÇINAR
Summary
Was Barbarossa a Preemptive Strike?
Burak ÇINAR *
Operation Barbarossa was codename of the German attack to Russia, began
on 22 June 1941. It was the main milestone in the Second World War, that it
changed the course of the war. By the Barbarossa, the most crowded and largest
front in history brought the largest devastation and killings. German were known
superior power, gave rein to the Russian after continuous events. This brings argumentation of Hitler’s strategic decision. Was the German attack really necessary?
This is one of the controversial subjects of the Second World War.
Soviet Union was an isolated country because its regime was being perceived
as a great danger to the West, became an expansionist state under Stalin’s rule. Armament programme in the 1930’s was a strong pillar for Stalin’s expansionist foreign policy in the 1940s. In 1940, Red Army invaded eastern part of Poland, a
quarter of Finland, Baltic countries, Bessarabia and North Bukovina. It also
achieved to secure the border in Manchuria, sweeping the occupation zone from
Japanese Kwantung Army with a military operation.
Isolation of the Soviet Union brought the Molotov-Ribbentrop Pact in 1939.
Hitler needed to avoid any Russian aggression, to realize his claims on Poland and
the West. His reading Bismarck well, he needed to break away two-fronts war between Russia and France, which carried Kaiser Wilhelm II who ignored it to the
total disaster. The pact was a great opportunity to Stalin’s early basic occupations
of small countries as well as his accomplishment of development of his country
for a new great war.
Under Stalin’s rule, until the beginning of Operation Barbarossa (1927-1941),
Soviet Union had achieved two Five-Year Programmes (1928-1933 and 19331937) for development, and launched a third one (1938-1941) which interrupted
by the German surprise attack in 1941. By the second programme, armament
began to come into prominence, and in the third, Red Army clearly targeted qualitative and quantitative superiority in a possible war. Soviet Army was being
equipped with modern weapons circa 1940. On paper, Red Army became the
largest army in number of both soldiers and weapons. Reorganisation of the Army
was in process and hastened by late 1940, after effects of Russo-Finish War. Armament programme and reorganization of the Army were intensified with newer
doctrine derived from offensive thought in 1930’s and adopted in early 1941. All
*
*
Asst. Prof. Burak Çınar, Nigde University, Department of Political Science and International Relations,
[email protected]
102
developments up to here brought a question mark to the German minds if the
Russians attacked them.
Existence of the Soviet Union was a great inconvenience in Hitler’s mind.
Hitler had targeted Russia, ever since his book Mein Kampf in 1920’s. In 1940,
he ordered preparations to attack Russia and decided Operation Barbarossa in late
1940. On 22 June 1941, Germans launched the Barbarossa with a surprised attack, and annihilated most of the Soviet Army, but not the all. Red Army’s preparedness level was moderate, and it was enough for their last stand around
Moscow. Germans destroyed the Russian formations by encirclements, in huge
numbers. However, superior Russian weapons, like medium and heavy tanks postponed German operations to the winter. Beside Red Army had achieved to engage
the German panzers with their own superior tanks, quantity of Russian tanks were
also very far to the German estimates. German launched the campaign with a rising of 3000 tanks and estimated the Russians had about a few thousands. The reality was the Russians had 28.500 AFVs.
Tanks were not the only overproduced weapons. Aviation and naval production
also were following it. How could overproduction serve the Russians in a peace
time? The answer is the source of discussion “if the Russians would attack Germany soon”. If the answer is yes, the German offensive was a pre-emptive attack.
This is a discussion of decades. Viktor Suvorov was one of the insister this claim,
had interesting remarkable statements in his book “Icebreaker” in 1985.
This article had been written to argue that question, focussing on execution
and reflections of Soviet armament efforts. From this point of view, it seems German claims of “Russians are preparing to attack Germany” initiated the German
offensive. Intelligence reports and early impressions of German senior officers confirmed the effect of the Soviet armament up to some extent. The result was happened as many German senior officers dread before. However if it was a
pre-emptive strike, it means inevitable.
103
.
İsrail’in Güvensizliği ve İsrail Askerî İstihbaratı
.
İsrail’in Güvensizliği ve
İsrail Askerî İstihbaratı
Çağla Gül YESEVİ*
Öz
İsrail’in güvensizliği kurulduğu yıldan beri değişmeden devam etmektedir. Başbakan Ben Gurion, 1948 yılında, istihbarat birimlerinin yapılandırılmasına karar vermiştir; İsser Beeri, askeri istihbarattan sorumlu olmuştur. Mart 1949’da, İsrail Silahlı Kuvvetleri istihbarat şubesi kurulmuş ve
başına Chaim Herzog getirilmiştir. Başlangıçta, askeri istihbarat, Arap ülkelerinden bilgi toplamakla
görevlendirilmiştir; 1950’den sonra ise Arap olmayan devletlerle ilgilenilmiştir. Devletin ilk kurulduğu yıllarda, askeri istihbaratın görev ve yetkileri tam olarak belirlenememiştir. 1953 yılında, askeri
istihbarat bölümü, İsrail Silahlı Kuvvetleri İstihbarat Şubesi ya da diğer adıyla Aman olarak yapılandırılmıştır. Bu çalışma kapsamında İsrail’in değişmeyen tehdit algısı üzerinde durulmuştur. İsrail’in
istihbarat kültürüne değinilmiş;. İsrail Silahlı Kuvvetleri’ne bağlı bir istihbarat örgütü olarak şekillendirilen Aman’ın tarihi, başarıları ve başarısız operasyonları incelenmiştir.
Anahtar Kelimeler: İsrail, güvensizlik, askeri istihbarat, Aman
Insecurity of Israel and Israel’s Military Intelligence
Abstract
Israel has been perceiving many threats from external world. This study outlines and explores
main security threats and perceptions of Israel. In this study, Israel’s unchanged perception of threat
is explained. Main features of Israel’s intelligence culture and discourse are examined. Prime Minister
Ben Gurion decided to form intelligence services of Israel in 1948. Isser Beeri was responsible of
military intelligence. In March 1949, Israel’s Defense Forces’ Intelligence Service was established
and Chaim Herzog headed the service till 1950. Initially, the military intelligence service of Israel
Defense Force (IDF) was assigned to provide information only from Arab States. It began to deal
with other non-Arab countries after 1950. The military intelligence service of the IDF was renamed
as Aman. This article addresses history, successful and unsuccessful operations of Israeli Directorate
of Military intelligence, Aman.
Keywords: Israel, insecurity, military intelligence, Aman
*
Yrd. Doç. Dr., İstanbul Kültür Üniversitesi, İİBF, Uluslararası İlişkiler Bölümü, [email protected]
107
kötüye kullanılması sonucunu doğurabilmektedir. İsrail’e yönelik tehditlerin yoğunluğu ve sayısı arttıkça, Aman’ın siyasi şekillendirmelerden uzaklaştırılması
mümkün değildir. Aman, siyasi arenada sözü dinlenir bir kurum olmayı sürdürmektedir. Arap medyasını şekillendiren ajanları ile olayları kendi istediği şekle sokmayı başarmaktadır. Aman, elde ettiği bilgileri sınıflandırma ve depolamada
başarılıdır. Dinleme cihazları ile düşmanlarının en büyük sırlarının ortaya çıkarılmasında uzmanlaşmıştır. Barış sürecinin devamının sağlanması konusunda, Aman
son derece etkili bir aktördür. Aman, ordunun gücü ve teknolojik üstünlüğü ile
kendini geliştirmeyi sürdürecektir.
Kaynakça
Akşam (06.08.2014). İsrail Ordusu: 64 askerimiz öldü.
http://www.aksam.com.tr/dunya/israil-ordusu-64-askerimiz-olduruldu/haber329832 (Erişim: 11.08.2014).
Anadolu Ajansı. (2014, 4 Mart). İsrail’in Güvenliği ABD’nin Öncelikli Konusu.
http://www.aa.com.tr/tr/dunya/296252—israil-in-guvenligi-abd-nin-en-oncelikli-konusu (Erişim: 28.03.2014).
Anadolu Ajansı. (2014, 6 Şubat). İsrail sözlerimi çarpıtmamalı.
http://www.aa.com.tr/tr/haberler/283868—esat-yine-de-kazanamiyor (Erişim:
28.03.2014).
Bar-Joseph, U. (2007). Israel’s Military Intelligence Performance in the Second
Lebanon War. International Journal Of Intelligence and Counterintelligence, 20,
583-601.
Bar- Joseph, U. (2010). Military Intelligence as the National Intelligence Estimator: The Case of Israel. Armed Forces & Society, 36 (3), 505-525.
Bar-Joseph, U. (2013). The Politicization of Intelligence: A Comparative Study.
International Journal of Intelligence and CounterIntelligence, 26, 347-369.
Bar Joseph, U, Levy, J. S. (2009).Conscious Action and Intelligence Failure. Political Science Quarterly, 124 (3), 461-488.
Bayraktar, Bora. (2012). Barış Çalışmaları Perspektifinden İsrail-Filistin Sorunu.
İçinde Atilla Sandıklı (Ed.) Teoriler Işığında Güvenlik, Savaş, Barış ve Çatışma
Çözümleri. İstanbul: Bilgesam, 249-277.
BBCTürkçe. (13.03.2014). İslami Cihad’la İsrail Arasında yeniden ateşkes.
http://www.bbc.co.uk/turkce/haberler/2014/03/140313_gazze.shtml (Erişim
31.03.2014).
137
Beres, Louis Rene. (2014). Like two scorpions in a Battle: Could Israel and Nuclear
Iran coexist in the Middle East. Israel Journal of Foreign Affairs, 8(1), 23-33.
Buckwalter, D. T. (2002). The 1973 Arab-Israeli War. İçinde David E. Williams
(Ed.) Case Studies in Policy Making and Implementation (ss.119-138). RI: Naval
War College.
Bursadabugün. (14.03.2014). Sınırda Gerginlik.
http://www.bursadabugun.com/haber/sinirinda-gerginlik-387478.html (Erişim: 27.03.2014).
Fuerza, Z. F. (2013). Master of Deception: Zionism, 9/11 and the War on Terror
Hoax. Zion Crime Factory .
Giannoulis, A. (2011, October). RIEAS Research Paper: Intelligence Failure and
the importance of Strategic Forthsight to the preservation of National Security,
no:155, Athens.
Haber7.(11.07.2014). Erdoğan: İsrail’le mümkün değil.
http://www.haber7.com/dis-politika/haber/1178919-erdogan-israille-mumkun-degil(Erişim: 11.07.2014).
Haaretz. (19.03.2014). Netanyahu orders IDF to prepare for possible strike on
Iran during 2014. http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/1.580701
(Erişim 27.03.2014).
Henriksen, T.H. (2007). The Israeli Approach to Irregular Warfare and Implications
for the US. Florida: Joint Special Operations University.
Hürriyet. (23.03.2014). İsrail Cenin Kampını Bastı 3 Ölü.
http://www.hurriyet.com.tr/dunya/26065157.asp (Erişim: 27.03.2014).
Hürriyet. (19.03.2014). Netanyahu: Bizi inciteni, bizde incitiriz.
Hürriyet. (11.03.2014). İsrail’den Türkiye’ye sürpriz mesaj.
İslami Analiz. (13.03.2014). İslami Cihad İsrail İstihbatratını Gafil Avladı.
http://islamianaliz.com/haber/yedioth-ahronot-islam-cihad-israil-istihbaratinigafil-avladi/2723/#sthash.yoakOKJs.dpuf (Erişim: 28.03.2014).
Jones, C. (2003). One Size Fits All: Israel, Intelligence and the al-aqsa Intifada.
Studies in Conflict & Terrorism, 26, 273-288.
Kahana, E. (2005). Nalyzing Israel’s Intelligence Failures. International Journal of
Intelligence and CounterIntelligence, 18, 262-279.
138
Lambeth, B. S. (2011). Air Operations in Israel’s War Against Hezbollah. Pittsbourg:
RAND
Milli Gazete. (05.11.2013). İsrail Askeri İstihbarat Başkanından itiraf!
http://www.milligazete.com.tr/haber/Israil_Askeri_Istihbarat_Baskanindan_iti
raf/296534 (Erişim: 31.03.2014).
Newton, A. (2011). The ‘Talking Cure’: Intelligence, Counter-Terrorism Doctrine
and Social Movements. Intelligence and National Security, 26(1), 120–131.
Ostrovsky, V. (1994). Other Side of Deception. New York: Harper Collins Publishers.
Pascovich, E. (2013a). Intelligence Assessment Regarding Social Developments:
The Israeli Experience, International Journal of Intelligence and CounterIntelligence, 26(1), 84-114.
Pascovich, E. (2013b). Military Intelligence and Controversial Political Issues:
The Unique Case of Israeli Military Intelligence. Intelligence and National Security, April, 1-35.
Radikal. (21.10.2013). 10 Mossad ajanına 10 Predatörle Yanıt.
http://www.radikal.com.tr/turkiye/10_mossad_ajanina_10_predatorla_yanit1156405 (Erişim: 28.03.2014).
Sabah. (2014, 23 Mart). İsrail’in Hizbullah Endişesi.
http://www.sabah.com.tr/NewYorkTimes/2014/03/23/israilin-hizbullah-endisesi (Erişim: 28.03.2014).
Schindler, J. R. (2005). Defeating the Sixth Column: Intelligence and Strategy in
the War on Islamic Terrorism. Orbis, Fall, 695-712.
Shpiro, S. (2006). No Place to Hide: Intelligence and Civil Liberties in Israel.
Cambridge Review of International Affairs, 19 (4).
Shpiro, S. (2007a). Speak No Evil: Intelligence Ethics in Israel. Paper presented at
2007 ISA Annual Conference, Chicago.
Shpiro, S. (2007b). Intelligence Ethics in Israel. İçinde Michael Murphy Andregg
(Ed.) Intelligence Ethics: The Definitive Work of 2007(ss.3-10). Minnesota: Center for the Study of Intelligence and Wisdom.
Shpiro, S. (2012). Israeli Intelligence and al-Qaeda. International Journal of Intelligence and CounterIntelligence,25, 240-259.
Star. (19.03.2014). Latif Erdoğan: Cemaati İsrail eğitiyor.
http://haber.stargazete.com/politika/latif-erdogan-cemaati-israil-egitiyor/
haber-857612 (Erişim: 28.03.2014).
139
Star. (19.03.2014). İsrail Ordusu Suriye’yi vurdu.
http://haber.stargazete.com/dunya/flas-flas-israil-ordusu-suriyeyi-vurdu/haber857636 (Erişim: 28.03.2014).
Solportal. (22.03.2014). Hizbullah Angajman kurallarını değiştiriyor.
http://haber.sol.org.tr/dunyadan/hizbullah-angajman-kurallarini-degistiriyorhaberi-89821 (Erişim: 28.03.2014).
Solportal. (19.03.2014). İsrail ve Cihadçılar birlikte saldırdı.
http://haber.sol.org.tr/dunyadan/israil-ve-cihadcilar-birlikte-saldirdi-haberi89637 (Erişim: 28.03.2014).
Sondakika. (27.02.2014). İsrail İnsan Hayatını Hiçe Sayıyor.
http://www.sondakika.com/haber/haber-insan-hayati-hice-sayiliyor-5725033/
(Erişim: 28.03.2014).
Taner, B. Ö. (2012). From Allies to Frenemies and Inconvenient Partners: Image
Theory and Turkish-Israeli Relations. Perceptions,17(3), 105-129.
Timeturk. (18.03.2014). İsrail’de 6. Negev Konferansı.
http://www.timeturk.com/tr/2014/03/17/israil-de-6-negev-konferansi.html
(Erişim: 28.03.2014).
Timeturk. (18.03.2014). İsrail Ordusu Mescid-i Aksa’ya girdi.
http://www.timeturk.com/tr/2014/03/18/israil-ordusu-mescid-i-aksa-yagirdi.html (Erişim: 28.03.2014).
Turquie diplomatique. (2013). İstihbarat ve Mitler: İsrail’in Gizli Savaşları sayı:58,
http://www.trdiplo.com/66-istihbarat-ve-mitler-israil-gizli-savaslaritrdiplo.aspx (Erişim: 28.03.2014).
Türkiye. (15.03.2014). Mescid-i Aksa’ya İsrail Ablukası.
http://www.turkiyegazetesi.com.tr/dunya/141301.aspx (Erişim: 28.03.2014).
Weiss, L. (2013). The Lavon Affair: How a false-flag operation led to war and the
Israeli bomb. Bulletin of Atomic Scientists, 69(4), 58-68.
Yesevi, Ç.G. (2014a) Koruyucu Hat: Kara Operasyonu Tecrübesi ve Silah Ticareti.
21. Yüzyıl Dergisi, 70, Ekim.
Yesevi, Ç.G. (2014b). İsrail Silahlı Kuvvetleri. Milli Güvenlik ve Askeri Bilimler
1(2), 123-170.
Yakındoğuhaber. (05.11.2010). İsrail askeri istihbaratından dört cephede savaş
öngörüsü. http://www.ydh.com.tr/HD8395_israil-askeri-istihbaratindan-dortcephede-savas-ongorusu.html (Erişim: 28.03.2014).
140
Summary
Insecurity of Israel and Israel’s Military Intelligence
Çağla Gül YESEVİ*
This study outlines and explores main security threats and perceptions of Israel.
In this study, Israel’s unchanged perception of threat is explained. Main features
of Israel’s intelligence culture and discourse are examined. Prime Minister Ben
Gurion decided to form intelligence services of Israel in 1948. Isser Beeri was responsible of military intelligence. In March 1949, Israel’s Defense Forces’ Intelligence Service was established and Chaim Herzog headed the service till 1950.
Initially, the military intelligence service of Israel Defense Force (IDF) was assigned
to provide information only from Arab States. It began to deal with other nonArab countries after 1950. The military intelligence service of the IDF was renamed as Aman. This article addresses history, successful and unsuccessful
operations of Israeli Directorate of Military intelligence, Aman.
Israel has been perceiving many threats from external world as Palestine, Iran,
Syria, Lebanon, Egypt. In this study, Israel’s unchanged threat perception was explained. Military intelligence like other intelligence services of Israel has been
mainly serving to political decision-makers. It is obvious that separation between
politics and military has been difficult in Israel. Politicians have had very close relationship with Israel Defense Forces and Aman. Israel Defense Forces has been
assuming central and powerful role in political decision-making process. Similarly,
Aman, the military intelligence service of the Israel Defense Forces has been influential actor. Having had many security threats, State of Israel has given Aman
more important position as being principal intelligence assessment entity of the
country.
Aman has been responsible of areas as West Bank, Gaza Strip and neighboring
countries. Aman has been dealing with daily assessments related to peace process
among Israel, Palestine and Arab states. In 1950s, Aman provided information
from Arabs living in border villages, Arab informers and captured Arab officers.
In this period, Israeli scientist Dr. Ne’eman developed computer technology. The
military intelligence service of IDF, Aman began to store all data with the help of
this new development. Moreover, the United States assisted Israel’s intelligence
services with PHOTOINT, technological equipment and radar. In 1967, Aman
declared that they did not expect any assault from Arab armies. Although Aman
failed in its expectation about the war, Aman was regarded successful in this war.
Aman provided HUMINT and PHOTOINT during the war.
*
Asst. Prof. Dr., Istanbul Kültür University, Faculty of Economics and Administrative Sciences, IR, [email protected]
141
Aman had precedence over other intelligence services until 1973. The Yom
Kippur War failure of Aman has been the turning point. Prior to this war, Syria
and Egypt increased their military power, they mobilized their armies, they held
important military exercises, they built bridges. Although Aman had many information dealing with eruption of war, Aman did not evaluate them appropriately,
it did not appreciate those information as valid and reliable. Egypt’s President
Nasser’s son-in-law Ashraf Marwan warned Chief of Aman, Eli Zeira about the
possibility of war. Eli Zeira believed that Egypt’s air force was powerless and Syria
would not go to war without Egypt. Therefore, there would be no war. Mossad,
during this specified time period, announced the possibility of war. However,
Aman was much more effective in the Israel’s politics
Aman considered and expected the Iranian Revolution as well as Iraq’s attack
against Kuwait. However, Aman was unsuccessful in 2006 Lebanon War. Aman
could not provide HUMINT during the war. Moreover, Aman could not enter
the command and control mechanism of Hezbollah.
Aman has had unique position among other intelligence services. Aman would
preserve its powerful position with the help of main security threats that Israel has
been facing every day. Israel’s military intelligence has been responsible of the war
against terrorism and protecting the democratic order of the country. High threat
perception of Israel will not disappear in near future In that sense, Aman will continue to preserve its strength and technological superiority; it will be one of the
most influential actors of political scene of Israel.
142
Askerî Müdahalelerde Kuvvet Görevlendirilmesi
Yasin ASLAN
.
Askerî Müdahalelerde Kuvvet
Görevlendirilmesi
Yasin ASLAN*
Öz
Türk Silahlı Kuvvetleri (TSK)nin ülke dışına gönderilmesi, Bakanlar Kurulunda tüm bakanlarca
imzalanan ve TBMM’den bu yönde izin talebini içeren bir tezkerenin Başbakanlık tarafından TBMM
Başkanlığına sunulması ve bu tezkerenin TBMM Genel Kurulunda görüşülüp oylanması sonucunda
alınan karar ile gerçekleşmektedir. Bu kararlar, Meclis kararı niteliğindedir ve yasama organının yürütme organıyla ilişkilerine dair kararlardan birine örnek teşkil etmektedir. Anayasa’nın 117/2, TSK
İç Hizmet Kanunu’nun 35 ve TSK İç Hizmet Yönetmeliği’nin 85/1’inci maddelerine göre, TSK’nin
görevi, yurt dışından gelecek tehdit ve tehlikelere karşı Türk vatanını savunmak, caydırıcılık sağlayacak şekilde askerî gücün muhafazasını ve güçlendirilmesini sağlamak, Türkiye Büyük Millet Meclisi
kararıyla yurt dışında verilen görevleri yapmak ve uluslararası barışın sağlanmasına yardımcı olmak
olarak tespit edilmiştir. Anayasanın 92’nci maddesi gereğince, TSK’nin yurt dışına gönderilmesine
TBMM izin verir. TBMM’nin bu konudaki kararı kanun veya iç tüzük niteliğinde olmadığından,
Anayasa Mahkemesinin denetimine tabi değildir.
Anahtar Kelimeler: askerî harekât, kuvvet kullanımı, tezkere, millî güvenlik, Anayasa, meşruluk
Deploying Armed Forces in International Military Interventions in
Accordance with Domestic Law
Abstract
The Turkish Armed Forces may be deployed abroad by a decision of the Grand National Assembly of Turkey after the Council of Ministers submits a mandate seeking permission for sending
troops abroad, including all ministers’ signature to the General Assembly of GNAT and permission
given by GNAT. This mandate is a Parliament decision and is a significant example of relations between legislative and executive. In accordance with the Constitution article 117 paragraph 2; Internal
Service Code of Turkish Armed Forces article 35, and Internal Service Regulation of Turkish Armed
Forces article 85 paragraph 1; Turkish Armed Forces have a duty to defend country against threats
and dangers from abroad; to keep and empower a standing strong military forces to deter threats;
to operate abroad in accordance with the decision of the Grand National Assembly of Turkey; and
to help maintain international peace and security. The Constitutional Court cannot supervise the
decision of GNAT because this decision is not a code, nor is an internal regulation.
Keywords: military operations, use of force, mandate, national security, Constitution, legitimacy
*
Dr., Askerî Hâkim Albay, Askerî Yargıtay 2’nci Daire Üyesi, [email protected]
145
Yasin ASLAN
6
BM Güvenlik Konseyinin Irak’la ilgili kararlarına ilişkin tartışmalar için bakınız; Caniklioğlu, 2007: 2997.
7
Karşı oy gerekçesinde, yer, süre ve koşulların somutlaştırılmamasının, Meclisin yetkisinin Anayasa’ya aykırı
olarak Hükümete devri anlamına geldiği belirtilmiştir.
8
Karşı oy gerekçesinde, yasama organının işlemlerinin oluşturulmasında uygulanan yöntemlerle birlikte içeriğine bakılarak yargı denetimine tabi tutulup tutulamayacağının saptandığını belirtmiştir. Bu yüzden oluşum yöntemi, Anayasa Mahkemesince denetlenecek metinlerle eşdeğer ve aynı nitelikte ise, evreleri ve adı
engel sayılamaz görüşünü ileri sürmüştür. Ayrıca Anayasa’nın 92’nci maddesinde yazılı izin verme yetkisinin,
yasama organının ortak kabul etmez, vazgeçilmez ve devredilmez yetkisini belirttiğini, bunun da yasa yoluyla
kullanılmasında duraksama olmaması gerektiğini savunmuştur. Dolayısıyla “yasa” yerine “karar” yolu seçilerek fakat yasa konularını kapsayarak yasa içerik ve niteliğinde bulunduğundan, bu yolla yasama yetkisinin
devri öngörüldüğünden, 107 ve 108 sayılı karar adlı yasama işlemlerini Anayasa’ya aykırı bulduğunu karşı
oy yazısının gerekçesinde ifade etmiştir.
9
90’ıncı madde usulüne göre yürürlüğe konulmuş milletlerarası andlaşmalar hakkında Anayasa’ya aykırılık
iddiası ile Anayasa Mahkemesine başvurulamayacağını öngörmektedir. Yine 90’ıncı madde gereğince usulüne
göre yürürlüğe konulmuş temel hak ve özgürlüklere ilişkin milletlerarası andlaşmalarla kanunların aynı konuda farklı hükümler içermesi nedeniyle çıkabilecek uyuşmazlıklarda milletlerarası andlaşma hükümleri
esas alınır. Savaş hali ilanı ve silahlı kuvvet kullanılmasına izin verme başlıklı 92’nci madde ise milletlerarası
hukukun meşru saydığı haller ifadesine yer vermiştir.
Kaynakça
Acer, Y. (19.1.2006). Sınır Ötesi Harekât ve Hukuksal Çerçevesi.
http://www.usakgundem.com/yazarlar.php?id=93&type=7 (Erişim:
24.1.2014).
Akipek, Ö.İ. (1955). Devletler Arası Hukuk Bakımından Meşru Müdafaanın Mahiyeti ve Benzeri Müesseselerle Mukayesesi Ankara: AÜHF Yayınları No:82,
1955.
Clausewitz, K.von, (1992). What is War? Robert L. Pfaltzgraff, Jr., (Ed.), Politics
and International System, 2nd ed., Washington,D.C.: Gippinkoff Company.
Çaycı, S. (1994). İç Güvenlik Harekâtı. Askeri Adalet Dergisi, 22 (89), 14-38.
Çaycı, S. (1995). Silahlı Kuvvetlerin Kullanılması. Genelkurmay Basımevi.
Çaycı, S. (2002). Countering Terrorism and International Law: The Turkish Experience. Michael N. Schmitt & Gian Luca Berute (Eds.). Terrorism and International Law: Challenges and Responses, Meeting of Independent Experts on
Terrorism and International Law, San Remo, 24-26 Ekim 2002, 137-146.
De Lupıs, I.D. (1987). The Law of War. Cambridge University Press.
Dikmen-Caniklioğlu, M. (2007). Ulusal ve Uluslararası Hukuk Işığında Türkiye’nin 2003 Tezkere Serüvenine İlişkin Görüşler-Düşünceler. Dokuzeylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 9 (2), 29-97.
156
İç Hukuk Bakımından Uluslararası Askerî Müdahalelerde Kuvvet Görevlendirilmesi
Dinstein, Y. (1995). War, Aggression and Self-Defence. Grotius Publications, Cambridge University Press.
Erdoğan, F. (1992). Uluslararası Hukukta Ülkelerin Kuvvet Kullanabilmesinin
Esas ve Şekilleri. Kara Kuvvetleri Dergisi, (96), Ankara, 57-60.
Göztepe, E. (2004). Amerika’nın İkinci Irak Müdahalesinin Uluslararası Hukuk
ve Türkiye’nin Bu Savaşa Katılımının Türk Anayasa Hukuku Açısından Bir
Değerlendirmesi ya da ‘Haklı Savaş’ın Haksızlığı Üzerine. Ankara Üniversitesi
SBF Dergisi, 59 (3), 80-103.
Gray, C.H. (2000). Postmodern Savaş, Yeni Çatışma Politikası (Çev. Derya Kömürcü), İstanbul: Alfa Yayınları.
Grotius, H. (1967). Savaş ve Barış Hukuku, Seçmeler, (Çev. Seha L. Meray),
AÜSBF Yayınları No: 222-204, Ankara Üniversitesi Basımevi.
Hafızoğulları, Z. (2003). Terör ve Hukuk. Türkiye’de Terörizm, Dünü, Bugünü,
Gelişimi ve Alınması Gereken Tedbirler, Bildiriler, Ankara 10-11 Mayıs 2000,
Türk Tarih Kurumu.
İpek, A. (2008). 1982 Anayasasına Göre Kuvvet Kullanımında Yetkili Organlar.
Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (22), 327-346.
Keskin, F. (1998). Uluslararası Hukukta Kuvvet Kullanma: Savaş, Karışma ve Birleşmiş Milletler, Ankara, Öteki Matbaası.
Kuşoğlu, B. (2010). Türk Anayasa Hukukunda Silahlı Kuvvetlerin Yurt Dışına
Gönderilmesine Dair Tezkereler. Yasama Dergisi, (17), 5-38.
Sönmezoğlu, F. (1995), Uluslararası Politika ve Dış Politika Analizi,.İstanbul, Filiz
Kitabevi.
157
Yasin ASLAN
Summary
Deploying Armed Forces in International Military Interventions in
Accordance with Domestic Law
Yasin ASLAN*
Use of force is one of the crucial issues of a state. For this reason, institutions
that have the right to decide to deploy armed forces are formulated by 1982 Constitution. However new discussions araised because the law was unclear and absolute. First subject is debate over power between legislative and executive. Second
is use of power among executive institutions. Especially the principle that brings
the election of the President of republic by public votes promotes the discussion.
Article 92 of the Constitution formulates declaration of state of war and authorization to deploy the armed forces. The article reads, “The power to authorize
the declaration of a state of war in cases deemed legitimate by international law
and except where required by international treaties to which Turkey is a party or
by the rules of international courtesy to send the Turkish Armed Forces (TAF) to
foreign countries and to allow foreign armed forces to be stationed in Turkey, is
vested in the Grand National Assembly of Turkey. If the country is subjected to
sudden armed aggression, while the Grand National Assembly of Turkey (GNAT)
is adjourned or in recess, and it thus becomes imperative to decide immediately
on the use of the armed forces, the President of the Republic can decide on the
use of the Turkish Armed Forces.”
The Turkish Armed Forces may be deployed abroad by a decision of the Grand
National Assembly after the Council of Ministers submits a mandate requesting
a permission sending troops abroad, including all ministers’ signature to the General Assembly of Grand National Assembly and mandate given by the Grand National Assembly of Turkey. This mandate is a Parliament decision and is a
significant example of relations between legislative and executive.
In accordance with the Constitution article 117 paragraph 2; Internal Service
Code of Turkish Armed Forces article 35, and Internal Service Regulation of Turkish Armed Forces article 85 paragraph 1; Turkish Armed Forces have a duty to
defend country against threats and dangers from abroad; to keep and empower a
standing powerful military forces to deter threats; to operate abroad in accordance
with the decision of the Grand National Assembly; and to help maintain international peace and security. The Constitutional Court may not supervise the mandate of Grand National Assembly because this mandate is not a code, nor is an
internal regulation.
*
Military Judge, Colonel, Honourable Judge, Military Court of Cassation, Member of Second Chamber,
[email protected]
158
İç Hukuk Bakımından Uluslararası Askerî Müdahalelerde Kuvvet Görevlendirilmesi
According to Article 92 of the constitution, the Parliament has the authority
to permit the Turkish Armed Forces to be deployed on foreign soil or a foreign
military force to be based in Turkey. Turkish governments have obtained 35 resolutions from Parliament so far under this article, though a few of them were just
precautionary ones and have never been used.
The Council of Ministers is responsible to the Grand National Assembly to
maintain national security and for the preparation of the Armed Forces to defend
the country. However, authority to declare a state of war and to deploy Turkish
Armed Forces on foreign countries or to allow foreign armed forces to be stationed
in Turkey rests with Grand National Assembly. After Korean War, Turkey has
taken part in many Peace Support Operations jointly with NATO for the regional
and global peace, both military and un-military operations.
The mandate the Turkish government seeks from the Parliament to authorize
the army to deploy troops abroad also includes opening its bases to foreign troops
in relation to the potential Turkish contribution to the international military campaigns. A recent mandate by the Parliament authorized the Turkish Armed Forces
to conduct cross-border operations in Iraq and Syria and permit the deployment
of foreign troops on its soil.
159
.
Etkinliğin Psikodinamik Belirleyicileri
.
Terör Örgütleri ve Dekapitasyon
Stratejisi: Etkinliğin
Psikodinamik Belirleyicileri
Rifat Serav İLHAN* Tolgahan TUNCAL**
Öz
Dekapitasyon terimi, terör örgütü liderlerinin ya da liderliğinin etkisizleştirildiği bir taktik anlayış
olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmada, literatürde daha önceden dekapitasyon stratejisine duyarlı
veya dirençli olduğu bildirilmiş bazı terör örgütlerinin grup kimlikleri ve liderliklerinin özellikleri
psikodinamik bağlamda ele alındı. Bu anlamda terör örgütleri ile mücadelede benimsenen dekapitasyon stratejisinin etkinliğini belirleyen grup kimliği ve liderlik özellikleri tanımlanarak, örgütlerin
grup kimliklerinin özellikleri; içerisinde faaliyet yürüttükleri toplumun grup kimliğinin belirteçleri
ile olan uyumu ve liderin kimliği ile olan ilişkisi bağlamında ele alındı.
Anahtar Kelimeler: Terörizmin psikolojisi, grup kimliği, liderlik psikolojisi, dekapitasyon, kült
liderleri, terörist liderler, kötücül narsisizm.
Psychodynamic Predictors of Efficiency
Abstract
As a term decapitation is considered as a tactical understanding that is based on the elimination
of leadership of a terrorist organization. In this study, leadership and group identity features of the
some terrorist organizations that were considered in literature as sensible or resistible to decapitation
were described in the context of psychodynamic point of view. Thus the predictors of efficiency of
decapitation operations, such as group identity and leadership features were described in the context
of compatibility between group identity markers of terrorist organization and the group identity
markers of the societies where the terrorist organizations operated in and the relationship between
group identity of terrorist organizations and its leader's identity were also described.
Keywords: Psychology of terrorism, group identity, psychology of leadership, decapitation, cult
leaders, terrorist leaders, malignant narcissism
*
**
Uzm. Dr. Diyarbakır Asker Hastanesi, Psikiyatri Kliniği, [email protected]
Asis. Dr. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Psikiyatri AD, [email protected]
163
Terör Örgütleri ve Dekapitasyon Stratejisi: Etkinliğin Psikodinamik Belirleyicileri
Kaynakça
Akhtar, S. (1992). Broken Structures: Severe Personality Disorders and Their Treatment. Northvale, NJ: Jason Aronson.
Alkan, N. (2012). PKK’da Semboller, Aktörler, Kadınlar. İstanbul: Karakutu Yayınları.
Bernard, V. W., Ottenberg , P. ve Redl, F. (1973). Dehumanization: A Composite
Psychological Defence in Relation to Modern War. Sanford, N. ve Comstock
(Eds.), Sactions and Evil : Sources of Social Destructiveness. (ss. 102-124). San
Francisco: Jossey - Bass.
Blos, P. (1979). The Adolescent Passage: Developmental Issues. New York : International Universities Press
Bloom M.(2004). Palestinian Suicide Bombing: Public Support, Market Share,
and Outbidding. Political Science Quarterly, 119, 1-65.
Bloom, M. (2006). Motivations for suicide terrorism. Root Causes of Suicide Terrorism, 25-53
Blum, H.P.(1985). Superego Formation, Adolescent Transformation and the Adult
Neurosis. Journal of the American Psychoanalytic Association, 4, 887-909.
Bolívar, A. (2006). Latin America’s Terrorist and Insurgent Groups: History and
Status. Foreign Policy Research Institute. Lima: Strategos Institute.
Bowen, S. and Bauer, R. (2000). El expediente Fujimori: Perú y su presidente,
1990-2000. Perú Monitor.
Byman, D. (2006). Do Targeted Killings Work. Foreign Affairs, 85 (95-111).
Crenshaw, M. (1991). How terrorism declines. Terrorism and Political Violence,
3 (1), 69-87.
Cronin, A. K. (2006). How al-Qaida Ends: The decline and demise of terrorist
groups. International Security, 31(1), 7-48.
Cagaptay, S. (2007). Can the PKK Renounce Violence? Middle East Quarterly.14 (1) 45-52.
Çevik, A. (2009). Terörizm, Etniklik ve Etnik Terörizmin Psikolojisi. Abdulkadir
Çevik (Ed) Politik Psikoloji (ss. 77-83). Ankara: Dost Yayınları.
Crenshaw, M. (1998). The Logic of Terrorism: Terrorist Behavior as a Product of
Strategic Choice. Walter Reich (Ed.), The Origins of Terrorism: Psychologies,
Ideologies, Theologies, States of Mind (ss.7–24). Washington, DC: Woodrow
Wilson Center.
179
Deutsch, A. (1980). Tenacity of attachment to a cult leader: a psychiatric perspective. The American Journal of Psychiatry, 137 (12),1569-1573.
Erikson, E.H.(1956). The problem of ego identity. Journal of the American Psychoanalytic Association 4, 56-121.
Freeman (2014). A Theory of Terrorist leadership ( and its consequences for leadership targeting). Terrorism and Political Violence, 26 (4):1-22.
Hernandez DH, Church A. (2003). Terrorism in Peru. Prehosp Disast Med, 18
(2), 123-126.
Howell, WN. (2002). Killing in the Name of God: Motif and Motivation. Mind
and Human Interaction, 12 (3), 146-155.
International Studies. Washington Papers 144. New York: Praeger.
İlhan, RS. (2013). Psikopolitik Bir Bakış Açısından Yıkıcı Liderler ve Takipçileri:
Yıkıcı Bir Cult Yapılanması Olarak PKK. 21. Yüzyılda Sosyal Bilimler Dergisi.
1 (2), 97-118.
Jaeger, D.A ve Paserman MD. (2007). The Shape of Things to Come? Assessing the
Effectiveness of Suicide Attacks and Targeted Killings. Bonn, Germany: Institute
for the Study of Labor.
Jaeger, D.A ve Ark (2008). The Struggle for Palestinian Hearts and Minds: Violence
and Public Opinion in the Second Intifada. Cambridge, MA: National Bureau
of Economic Research.
Jones, SG.ve Libichi, MC (2008). How The Terrorist Groups Ends. Lessons
From Countering. RAND Corporation.
Jordan, J. (2009). When Heads Roll: Assessing the effectiveness of leadership
decapitation. Security Studies, 18 (4), 719-755.
Jordan, J. (2014). Attacking the Leader, Missing the Mark: Why Terrorist
Groups Survive Decapitation Strikes. International Security, 38 (4), 7-38.
Johnston, P. B. (2012). Does decapitation work? Assessing the effectiveness of
leadership targeting in counterinsurgency campaigns. International Security,
36 (4), 47-79.
Kernberg, O. F. (1985). Borderline Conditions and Pathological Narcissism. Rowman & Littlefield.
Kim, E., ve Yun, M. (2008). What Works? Countermeasures to Terrorism: A Case
Study of PKK. International Journal of Comparative and Applied Criminal Justice, 32(1), 65-88.
180
LaFree, G & Dugan, L.(2006). Efficacy of Counterterrorism Approaches: Examining Northern Ireland, Research Brief, National Consortium for the Study
of Terrorism and Responses to Terrorism.
Lewis, B. (1990). The Roots of Muslim rage. The Atlantic Monthly, Semptember
20, 47-60.
Lichbach, M. I. (1995). TheRebel’sDilemma. Ann Arbor: University of Michigan
Press.
Lotrionte, C. (2003). When to target leaders. Washington Quarterly, 26 (3), 7386.
Mannes, A. (2008). Testing the Snake Head Strategy: Does Killing or Capturing its Leaders Reduce a Terrorist Group’s Activity?. The Journal of International Policy Solutions, 9, 40-49.
Marcus, A. (2007). Blood and Belief. New York: New York University Press.
Metraux, DA. (1995). Religious Terrorism in Japan: The Fatal Appeal of Aum
Shinrikyo. Asian Survey, 35(12), 1140-1154.
Olsson, P. (Aughst 1994). In search of their fathers-themselves: Jim Jones and
David Koresh. Mind and Human Interaction. University of Virginia School of
Medicine, Charlottesville 5 (3), 85-96.
Olsson, P. (2005). Malignant Pied Pipers of Our Time: A Psychological Study of
Destructive Cult Leaders from Rev. Jim Jones to Osama bin Laden. Baltimore:
Publish America
Oots, K. L. (1989). Organizational perspectives on the formation and disintegration of terrorist groups. Studies in Conflict & Terrorism, 12 (3), 139-152.
Öcalan, A., ve Küçük, Y. (1993). Kürt bahçesinde sözleşi. Ankara: Başak Yayınları.
Özeren, S., Demirci, S. (2012). İngiltere’nin Ayrılıçı IRA ve Dine Karşı Terörle
Mücadele Politikası. İhsan Bal ve Süleyman Özeren (Ed.). Dünyadan Örneklerle
Terörle Mücadele. Ankara: USAK Yayınevi.
Parker, T. (2006). The Fateful Triangle: Identity Politics, Security Policy and
Anglo-Irish Relations. NATO Security Through Science Series E Human and
Societal Dynamics, 14-79.
Post, JM.(1990). Terrorist Pscyho-logic: Terrorist Behaviour As a Product of Psychological Forces. W Reich (Ed.) Orgins of Terrorism. Cambridge University
Press.
181
Post, JM. ve Gold, NS.(2002). The Psychology of the Terrorist. Journal of Trauma
Practice, 1, 3-4, 83-100.
Post, JM. (2005). When Hatred is Bred in the Bone: Psycho-Cultural Foundations
of Contemporary Terrorism.
Price, B. C. (2012). Targeting Top Terrorists: How Leadership Decapitation Contributes to Counterterrorism. International Security, 36 (4), 9-46.
Richardson, L. (2007). Britain and the IRA. R.J. Art and L. Richardson (Eds.).
Democracy and Counterterrorism. USIP Press Books.
Rosendorff, BF ve Sandler, T. (2004). Too Much of a Good Thing? The Proactive
Response Dilema, Journal of Conflict Resolution 48 (5).
Şimşek, Y. (2012). İspanya’nın Terörle Mücadelesinde ETA Örneği. İhsan Bal ve
Süleyman Özeren (ed.) Dünyadan Örneklerle Terörle Mücadele. Ankara: USAK
Yayınları.
Theun, D. (2013). Terrorist Leadership Elimination: When to Do It? The Polish
Quarterly of International Affairs, (1), 106-115.
Turbiville, GH. (2007). Hunting Leadership Targets in Counterinsurgency and
Counterterrorist Operations. Joint Special Operations University Report.
Volkan, V.D. (1988). The need to have enemies and allies: From Clinical Practice to
International Relational Ship. Northvale, NJ: Jason Aronson.
Volkan, V.D. (1991). On Chosen Trauma. Mind and Human Interaction, 3:13.
Volkan, V.D. ve Harris, M. (1995). The Psychodynamics of ethnic terrorism. International Journal of Group Rights, 3, 145-149
Volkan, V.D. (2009). Körü Körüne İnanç. Kriz ve Terör Dönemlerinde Geniş Gruplar
ve Liderleri. İstanbul: Okuyan Us Yayınları.
Wessinger, C. (1999). How the Millennium Comes Violently: From Johnstown
to Heaven’s Gate. New York: Seven Bridge Press.
Yavuz, M. H. (1995). The pattern of political Islamic Identity: dynamics of national and transnational loyalties. Central Asian Survey, 14: 342-372.
182
Summary
Psychodynamic Predictors of Efficiency
Rifat Serav İLHAN* Tolgahan TUNCAL**
Efficiency of decapitation of the leaders of terrorist organizations have been
understudied. Some studies stated that religious and ethnic terrorist organizations
are resistible to decapitation of their leaders whereas revolutionary terrorist organizations are sensible to decapitation operations. Beside this, a terrorist organization
which needs a charismatic leader to succeed progression have been found as sensible to the decapitation operations. Aim of this study was to describe the predictors of efficiency of decapitation of terrorist leaders in the context of
psychodynamic point of view.
The predictors of efficiency of decapitation operations were described in the
context of compatibility between group identity markers of terrorist organization
and the group identity markers of the society where the terrorist organization operated in and the relationship between group identity of terrorist organizations
and its leader’s identity. The compatibility between group identity markers of terrorist organizations and the society’s group identity markers were assessed in a
qualitative manner and in the context of psychodynamic theory of group identity.
whether there were a shared historical trauma and common enemy within terrorist
organization group identity and society’s group identity were taken as indicators
to assess compatibility between terrorist organization group identity and society’s
group identity. Efficiency of decapitation of leaders of terrorist organizations was
considered effective or ineffective according the results from the literature.
In literature it has been stated that decapitation of leaders of Sendero Lumniso,
PKK and Aum Shrinko are effective whereas decapitation of leaders of Al-Qaeda,
ETA and IRA are ineffective by the means of weakening of terrorist organizations
in long term. Al-Qaeda, IRA, ETA’s group identity markers showed compatibility
with group identity markers of the societies where given organizations operated
in. Those terrorist organizations had common historical enemy and shared historical trauma with the societies where they operated in. Decapitation of those
leaders were perceived by the societies as an humiliation in their group identity.
There were no narcissistic and cult like personality features in leaders of ETA and
IRA whereas, Usame bin Laden as leader of Al-Qaeda showed narcissistic and cult
like personality features. However Laden’s internal world had limited influence
in the shaping of group identity of al-Qaeda. Sendero Lumniso, PKK and Aum
* MD. Diyarbakir Military Hospital, Department of Psychiatry, [email protected]
** MD/resident, Ankara University Faculty of Medicine, Department of Psychiatry,
[email protected]
183
Shrinko’s group identity markers did not show compatibility with group identity
of the societies where those terrorist organizations operated in. Leaders of all three
organizations showed narcissistic and cult-like personality features. Internal world
of those three leaders had strong influence in the shaping the group identity of
the terrorist organizations. Decapitation of leaders of Sendero Lumniso, PKK and
Aum Shrinko did not cause an humiliation in the group identity of related societies
There are compatibility between group identity markers of terrorist organizations which are considered resistible to decapitation operations and group identity
markers of related societies. And their leaders have limited role in the shaping of
the group identity of the terrorist organizations. Beside this, there are no compatibility between group identity markers of terrorist organizations which are considered sensible to decapitation operations and group identity markers of the
related societies in where terrorist organization operated in. Leaders’ internal world
of this kind of terrorist organizations have important role in the shaping of group
identity of terrorist organizations. As a result, it can be said that 1) whether there
is a compatibility between group identity of terrorist organization and group identity of related society and 2) whether there is a dependence on leader’s internal
world to shape group identity of terrorist organization are the best predictors of
efficiency of decapitation of terrorist leaders in the psychodynamic point of view.
184
.
Özel Askeri Şirketlerin
Faaliyetleri ve İstihbarat
Didem ÖZDEMİR ALBAYRAK*
Öz
Soğuk Savaş’tan sonra artık hantal ordulara ihtiyacı olmayacağını düşünen pek çok devlet yumuşama döneminden başlayarak askeri personelini azaltma ve ordusunu küçültme yoluna gitmiştir.
Ancak Soğuk Savaş’ın sona ermesi ile birlikte, çatışmalarda ve güvenlikle ilgili sorunlarda sanıldığının
aksine bir azalış değil artış yaşanmıştır. Özellikle uluslararası terörizm ve başarısız devletler bağlamında yaşanan sıkıntıların çözümü konusunda oluşan güç ve müdahale boşlukları özel askeri şirketler
aracılığı ile doldurulmaya çalışılmıştır. Taktiksel, operasyonel ve organizasyona yönelik pek çok hizmet sağlayan bu şirketler, muharebeyi kârlı bir egzersize dönüştürmüş ve devletlerin kuvvet kullanma
üzerinde var olduğu düşünülen tekelinin de sorgulanmasına yol açmışlardır. Bu makale özel askeri
şirketlerin bu bağlamda artan etkinliklerini ve faaliyetlerini incelemek ve istihbarat faaliyetleri konusunda öne çıkan noktaların altını çizmek amacı gütmektedir.
Anahtar Kelimeler: Özel Askeri Şirketler, Yeni Güvenlik Kavramı, İstihbarat, Milli Güvenlik.
The Activities of Private Military Companies and Intelligence
Abstract
Several states considering the decreasing need for big armies after the Cold War, started to cut
down on military personnel from the detente period onwards. However, with the end of the Cold
War, contrary to common assumptions, an increase in conflicts and security problems were experienced. Especially, the power and intervention gaps with regards to the difficulties faced about international terrorism and failed states tried to be filled through the private military companies.
Providing several tactical, operational and organizational services, these companies turned the war
into a profitable exercise and led to the questioning of the states' monopoly of use of power. Within
this context, this article aims to analyse increasing influence and activities of these companies as
well as to emphasize the forthcoming points about their services in intelligence.
Keywords: Private Military Companies, the Concept of New Security, Intelligence, National
Security
*
Arş. Gör., Gazi Üniversitesi, İİBF, Uluslararası İlişkiler Bölümü, [email protected]
187
Kaynakça
Balta Paker E. (2012). Küresel Güvenlik Kompleksi: Uluslararası Siyaset ve Güvenlik,
İstanbul: İletişim Yayınları.
Bennet J. R. Private Military Contrators Experiencing an Industry Boom in Iraq,
25. 08. 2010, Oilprice.com. http://oilprice.com/Geopolitics/Middle-East/Private-Military-Contractors-Experiencing-An-Industry-Boom-In-Iraq.html.
(Erişim: 13 Ağustos 2014).
Business Week.
http://investing.businessweek.com/research/stocks/private/snapshot.asp?privcapId=4480353. (Erişim: 19 Haziran 2014).
Carmola K. (2010). Private Security Contractors and New Wars: Risk, law and ethics.
New York: Routledge.
Fukuyama F. (1992). The End of History and the Last Man. New York: The Free
Press.
Griffiths M., O’Callaghan T. ve Roach S. C. (2008). International Relations: Key
Concepts. New York: Routledge.
Hardt M. ve Negri A. (2004). Çokluk: İmparatorluk Çağında Savaş ve Demokrasi.
(Çev. B. Yoldaş). İstanbul: Ayrıntı.
International Intelligence Limited. http://www.international-intelligence.co.uk/.
Kidane W. (Summer 2010). The Status of Private Military Contractors Under
International Law. Denver Journal of International Law and Policy, 38 (361),
1-41.
L-3 Communications. http://www.l-3com.com/about-l-3/board-of-directors.html
Nozick R. (1974). Anarchy, State and Utopia. Cambridge: Blackwell Publishing.
Oyan Altuntaş E. (2009). Terörizme Karşı Savaş Stratejisi: Hegemonyası Zayıflayan
ABD’nin Yeni Mekan Düzenleme Aracı. İstanbul: İmge Kitabevi.
Singer P. W. (Kış 2001-2002). Corporate Warriors: The Rise of the Privatized Military Industry and Its Ramifications for International Security. International
Security, 26 (3), 186-220.
Singer P. W. (November 2004). The Private Military Industry ve Iraq: What Have
We Learned and Where to Next?. Geneva Centre for the Democratic Control of
Armed Forces (ss. 1-23). Geneva: Policy Paper.
203
Stanger A. ve Williams M. E. (Fall-Winter 2006). Private Military Corporations:
Benefits and Costs of Outsourcing Security. Yale Journal of International Affairs,
2(4), 1-19.
Sur M. (2011). Uluslararası Hukukun Esasları. İstanbul: Beta Y.
Topal A. H. (2011). Uluslararası Hukuk Açısından Özel Askeri Şirketler ve Şirket
Çalışanlarının Statüsü. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60 (2),
963-1021.
US Government Spending Website. Budget of the United States Government.
http://www.usgovernmentspending.com/federal_budget_fy13. (Erişim: 12
Haziran 2014).
Vaknin S. (2008). Private Armies and Private Military Companies (PMCs). Washington D.C.: United Press International.
Weber M. (1946). Politics as a Vocation. H.H. Gerth ve C.W. Mills (Eds.) From
Max Weber: Essays in Sociology (ss. 77–128), Oxford: Oxford University Press,.
204
Summary
The Activities of Private Military Companies and Intelligence
Didem ÖZDEMIR ALBAYRAK*
According to the mainstream understanding of International Relations, states
have the monopoly of use of power both within and outside their territories. As a
result of this understanding, international law mainly deals with the issue of the
states’ use of power. However, with the end of the Cold War, war has increasingly
acquired a non-state character meaning that the wars were not only among states
anymore. The increasing contact between terrorist organizations and states also
altered the nature of war and required different tactics and strategies than before.
Moreover, with the end of the Cold War, a change in the perceptions of the
major powers experienced as a result of the disappearance of the geopolitical and
security concerns. This meant the end of support for many developing countries
and the armed groups used throughout the Cold War. This both triggered the
frozen ethnic and religious conflicts in these regions and also led to the emergence
of regional or international terrorist organizations.
These new security concerns emerged at a time when major powers such as
the United States of America (US) was cutting down on military spending and
personnel. Increasing security concerns with decreasing military involvement
meant the emergence of power and intervention gaps. These gaps started to be
filled by the use of private military services. Thus, a considerable amount of military services were privatized.
These services are used by the developed countries such as the US and Britain
to fulfil their foreign policy aims with less financial and political cost. Yet, developing countries used these services to literally start a war or surpass a security
problem. This meant that any country with enough financial resources could alter
the balance of power at least at a regional level.
This created a question around the states’ monopoly of use power. Considering
the fact that some of these companies’ annual profits are higher than many states,
their increasing involvement with states, international organizations and different
groups creates a scholarly interest around them.
Following Peter Warren Singer’s typology, Private military companies can be
divided into three categories as 1) military consultancy, 2) military services
provider and 3) military support firms. However, instead of operating in one category alone, most of these firms can provide several services falling into the categories above. Strategic consultancy, intelligence gathering and analysing, military
* Res. Asst., Gazi University, FEAS, Department of International Relations, [email protected]
205
and tactical training, informational technologies and technical, logistical and operational support services can be counted among several services provided by these
firms.
When it comes to the intelligence services, these firms advantage arises out of
their use of experienced ex-military personnel. These ex-soldiers can provide detailed information on the geographical, political, sociological, cultural and military
characteristics of related countries and regions. Moreover, they can take place in
intelligence gathering and analysing. However, what is more interesting is the involvement of these private military companies in the interrogations done in the
territory of other states such as done in Pakistan.
It is yet not clear how far privatization of security services will go or whether
they can replace the national armies. Yet, the activities of these companies already
started a hot debate around the state sovereignty and these companies responsibility and status under international law.
206
Yayın Koşulları
1. Genel Esaslar
a. Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi, hakemli bir dergi olup üç ayda bir
olmak üzere yılda dört kez (Kış, İlkbahar, Yaz ve Sonbahar) yayımlanır.
b. Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi, bölgesel ve küresel güvenlik or‐
tamının ulusal güvenliğe olan etkilerini askerî bilimler bakış açısıyla inceleyen hakemli, bi‐
limsel bir dergidir.
c. Dergide benimsenen hakim yaklaşım; gerçeğin çok renkli, disiplinler arası, çok
boyutlu bir olgu olduğu ve ancak tarafsız olduğu kadar derin ve geniş bir kavrayışla ortaya
çıkarılabileceğidir. Bu kapsamda, dergide yer alan araştırmaların neredeyse tek ortak
özelliği, millî güvenlik ve askeri bilimler bakış açısı ile ve stratejik bir yaklaşımla ele
alınmalarıdır.
ç. Dergide Türkçe veya İngilizce dillerinde bilimsel makaleler yayınlanır.
2. Yazar(lar)ın Sorumlulukları
a. Yazar(lar) çalışmalarının bilimsel etik kurallarına uygunluğunu ve yazıya ait yasal hak‐
ların tamamına sahip olduklarını teyit ederler.
b. Yazar(lar) yazılarını göndermeleri ile birlikte yayın haklarının tamamını Millî Güvenlik
ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi’ne devretmiş ve derginin kurallarını kabul etmiş olur‐
lar.
c. Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi’ne gönderilen yazılar, daha önce
hiçbir yerde yayımlanmamış ve gönderildiği esnada başka bir yayım organına yayımlanmak
üzere gönderilmemiş olmalıdır. Makalenin diğer bir sürümü, başka bir yayım organında
değerlendirme sürecinde veya basılmak üzere ise, yazar makaleyi dergiye ilk gönderdiği
aşamada editörleri doğrudan bilgilendirmelidir.
ç. İstisnai durumlarda Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi, Türkçeden
başka dillerde daha önce yayımlanmış yazıları yayımlayabilir. Benzer şekilde daha önce ya‐
yımlanmış olan bir makalenin güncelleştirilmiş veya geliştirilmiş hali de Millî Güvenlik ve
Askerî Bilimler Akademik Dergisi tarafından yayınlanabilir. Bu durumlarda; yazar(lar)ın baş‐
vuru aşamasında bunu belirtmesi ve ilgili yayın organından telif haklarını aldığına dair bel‐
geyi editöre ibraz etmesi gerekir. Bu kapsamdaki yazıların başlık bölümünde dipnota atıf
yapılarak makalenin daha önce yayınlanmış olduğunu belirtmesi gerekir.
d. Aksi belirtilmediği sürece Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi’nde ya‐
yımlanan fikirler yalnızca yazarlara aittir. Başka hiçbir kurum ve şahsı bağlamaz.
3. Makalelerin Gönderilmesi ve Takibi
a. Makaleler, [email protected] adresine veya “www.mgab.com” da “yazarlar için”
sayfasında yer alan “makale gönder” bölümü vasıtasıyla gönderilmelidir. Makalenin “alındı”
mesajı bir hafta içerisinde yazar(lar)a ulaşmadıysa yazı işlerini (Tlf. 0312 489 18 02) aran‐
malı ve makalenin ulaşıp ulaşmadığını teyit edilmelidir.
207
Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisi Yayın Koşulları
b. Makalenin değerlendirme sürecinin her aşamasında yazarlar e‐ileti adresleri vasıta‐
sıyla bilgilendirilirler.
4. Yazar Tarafından Gönderilecekler
a. Öz Geçmiş: 100‐150 kelime arasında, Türkçe ve İngilizce olmalıdır. Öz geçmişte şu
bilgiler yer almalıdır: Doğum tarihi, bitirdiği üniversite(ler) ve tarihi, lisans üstü eğitim yap‐
tığı okul ve tarihi, doktorasını yaptığı okul, yıl ve tez konusu, mezuniyet sonrası eğitimini
yaptığı okul ve yıl, iş/idari deneyimi (gerekirse), akademik deneyimi (ders verdiği okul(lar),
verdiği konferanslar, katıldığı önemli toplantı ve konferanslar, yürüttüğü önemli projeler,
kitapları.
b. İngilizce Özet (Summary): Bu bölüm sadece Türkçe makaleler için uygulanacaktır.
Makalenin başlangıç bölümündeki İngilizce özet (Abstract) bölümüne ilave olarak hazırlanır.
Bu bölümün hacmi 750‐800 kelime civarında olmalıdır. Bu kısım, kaynakçadan hemen sonra
yeni bir sayfadan başlamalı ve başına “ summary” yazılmalıdır. Bunun altında makalenin
İngilizce başlığı yer almalıdır. Bunun altına yazarlarının isimleri ile İngilizce olarak çalıştıkları
kurumlar eklenmelidir. Yazar(lar)ın e‐ileti adresleri isimlerine dip not yapılarak verilmelidir.
Genişletilmiş İngilizce özet, sadece; giriş (ıntroduction), yöntem (method), bulgular (re‐
sults), ve sonuç (conclusion) bölümlerini içermelidir. Genişletilmiş İngilizce özet bölümü
makalenin kelime sınırlaması (10.000 kelime) dışındadır.
5. Eserler İçin Şekil Şartları
a. Eser Hacimleri:
(1) Makalenin hacminin 10.000 kelimeyi (yaklaşık 20‐25 sayfa) geçmemesi arzu edilir.
Makaleler için makbul hacim 7.000‐8.000 kelimedir. Kitap tahlilleri 1.500‐2.000 kelime,
görüş ve düşünce kağıtları 500‐2.000 kelime, yorum ve raporlar 2.000‐4.000 kelime ara‐
sında olmalıdır.
(2) Kitap tahlilleri için arzu edilen hacim, 1.500‐2.000 kelime (4‐6 sayfa) dir.
(3) Görüş ve düşünce kağıtları için arzu edilen hacim, 500‐2.000 kelime (1,5‐5 sayfa)
dir.
(4) Yorum ve raporlar için arzu edilen hacim, 2.000‐4.000 kelime (6‐12 sayfa) arasında
olmalıdır.
b. Başlık Bölümü: Bu bölümde, makalenin başlığı, yazar(lar)ın ad ve soy adları, soyadına
dip not olarak ünvan, kurum ve e‐ileti adresi, “Öz” ve “Abstract” (her biri azami 140‐170
kelime), “Anahtar Kelime” ve “Key Words” (5‐10 kelime) yer alır.
c. Metin Bölümü
(1) Bu bölüm, yazarın kurgusuna uygun alt bölümlemelerden oluşur. Yazının sonunda
“Sonuç” ya da “Sonuç Yerine” bölümü olması tercih edilmelidir.
(2) Üç kademeden daha fazla alt başlık kullanımından olabildiğinde kaçınılması uygun‐
dur.
(3) Bu bölümde, tablo, şekil, resim ve harita kullanılabilir.
208
(4) Göndermeler metin içinde paranteze alınarak,yayın yılı ve sayfa numarası belirtile‐
rek yapılmalıdır. Örneğin, (Başeren, 1999: 27). Dergide yer alan makalelerde, dergi Yayın
Kurulunda yer alan yazarlara ve derginin önceki sayılarına yapılan gönderme (atıf) sayısı
toplamı, makalede yer alan toplam gönderme sayısının % 20’sini geçmemelidir.
ç. Son Bölüm: Bu bölümde sırasıyla, “son not”, “kaynakça” ve gerekiyor ise “ekler” bö‐
lümü yer alır.
e. Sayfa Düzeni:
(1) Yazılar, Times New Roman 11 punto, iki yana yaslı, 1,15 satır aralığında, A4 sayfa
yapısına uygun yazılmalıdır.
(2) Kenar boşlukları sağ:4 cm, sol:4 cm alt:4,6 cm ve üst:4,6 cm. ve cilt payı: 0 olacak
şekilde hazırlanmalıdır. Paragraflar bir sekme (tab) içeriden başlamalı (sekmeler 1,25 cm.
olmalıdır) ve paragraf aralığı 6 nk, 1. seviye başlıklarda ise 12 nk boşluk, diğer seviye alt
başlıklarda ise 6 nk boşluk, önce ve sonrasında olacak şekilde metin yapılandırılmalıdır.
(3) Girintilerde daima sekme (tab: ok işaretli olan) tuşuna basılmalı, boşluk (uzun
bar) kullanılmamalıdır. boşluk tuşu sadece kelimeler arasında kullanılmalıdır.
(4) Sayfa numaraları alt başlıkta, yazar(lar)ın ad ve SOYAD(ları) köşeye 10 punto ola‐
rak yazılmalıdır.
(5) Çalışmanın başlığı Times New Roman 24 punto, kalın ve ortalı olarak yazılmalıdır.
Altına yan yana yazarların isimleri (16 punto) yazılmalı ve bir dipnot açılarak (*) ilk sayfa‐
nın altında Times New Roman 9 punto olarak önce yazışma yapılacak irtibat yazarının;
unvanı, bağlı olduğu kurum/kuruluş adresi (okul, üniversite, fakülte ve bölümler açık ola‐
rak belirtilmelidir.) ile e‐ileti adresleri, sonra diğer yazarların unvanı, bağlı olduğu
kurum/kuruluş adresi yer almalıdır.
(6) Yazar isimlerinin altında “öz” ve “anahtar kelimeler” (5 ile 10 arasında) yer almalı,
ardından İngilizce başlık, öz (abstract) ve anahtar kelimeler (keywords) verilmelidir. Her
iki özde de Times New Roman 9 punto tek satır aralığı olarak yazılmalıdır. Türkçe ve İngi‐
lizce özlerin her biri azami 140‐170 kelime olmalıdır.
(6) Teknik terimler tırnak içinde yazılmalı, yabancı sözcükler italik yazılmalıdır. Kı‐
saltma kullanımından kaçınılmalıdır.
(7) Bölümleme:
Alt başlık kullanımından olabildiğince kaçınılmalıdır. Dergide en fazla beş seviye baş‐
lık kullanılmaktadır. Zorunlu olmadıkça beş seviyenin dışına çıkılmamalıdır. Başlıklara nu‐
mara verilmemelidir.
Birinci Seviye
[İlk Harfler Büyük, ortaya dayalı, koyu, 12 nk boşluk (makalenin başlığı, Giriş, Sonuç vb.
ana başlıklar)]
İkinci Seviye [İlk Harfler Büyük, sola dayalı, koyu, 6 nk boşluk (makalenin ana alt baş‐
lıkları)]
209
Üçüncü seviye [1 sekme (tab) (1,25 cm sola), sadece İlk harf büyük diğer harflerin ta‐
mamı küçük, koyu, 6 nk boşluk]
Dördüncü seviye [Sadece İlk harf büyük diğer harflerin tamamı küçük, sola dayalı, koyu,
italik, 6 nk boşluk]
Beşinci seviye [1 sekme (tab) (1,25 cm sola), sadece İlk harf büyük diğer harflerin ta‐
mamı küçük, koyu, 6 nk boşluk]
(8) Tablo, Şekil, Resim, Bağıntı, Hipotez, Alıntı
(a) Test edilen her hipotez, hareket tarzı, senaryo, bağıntı vb. ayrı ayrı ifade edilmelidir.
Bunlara ayrı numara verilmelidir (Hipotez 1 veya Hipotez 1a, 1b gibi). Hipotezler bir boşluk
içeriden ve italik olarak yazılmalıdır. Örnek:
Senaryo 1: Xxxxx Xxxxx.
Tablolar, tablo başlığı üstte bulunacak şekilde, “Tablo 1.” yazısı ve tablonun başlığı koyu,
ortalanarak yazılmalıdır. Örnek:
Tablo 1. Xxxxx Xxxxx
Bağıntılarda da tablolarda kullanılan esaslar kullanılır.
Şekiller, şekil başlığı altta bulunacak şekilde, “Şekil 1.” yazısı ve şeklin başlığı koyu, ola‐
cak şekilde, ortalanarak yazılmalıdır. Örnek:
Şekil 1. Xxxxx Xxxxx
Resimlerde de şekillerde kullanılan esaslar kullanılır.
Tablo ve şekil içeriği Times New Roman 10 punto olarak yapılandırılacaktır. İstatistikler
için virgülden sonra üç haneden fazlası yazılmamalıdır. Metin içinde tablo, şekil ve bağın‐
tılara gönderme yapıldığında parantez içinde kullanılmalıdır. Örnek: (Tablo 1)
Alıntılar 40 kelimeden daha az ise tırnak işareti içinde belirtilerek yazılmalı ve o ifadenin
bulunduğu sayfanın numarası belirtilmelidir. Örneğin: (Öztürk, 2003: 147). Eğer 40 kelime‐
den daha fazla alıntı yapılması gerekiyorsa alıntı yapılan kısım, iki sekme (2,5 cm.) içeriden,
tırnak içinde yazılmalı, en sonuna alıntı yapıldığı yerdeki sayfa numarası (s. 25) belirtilme‐
lidir.
(9) Metin dışındaki diğer unsurlar “Notlar”, “Ekler” ve “Kaynakça” sırasıyla kullanılma‐
lıdır.
f. Göndermeler (Atıflar/referanslar):
(1) Kaynaklara göndermeler dipnotlarla değil, metnin içinde açılacak ayraçlarla
yapılmalıdır. Ayraç içindeki sıra şöyle olmalıdır. Yazar(lar)ın soyadı, kaynağın yılı: sayfa
numaraları. Örnekler:
• Cümle içinde yazarın isminden sonra:.... Ergin (1963: 30) düşüncenin gücü
hakkında......
210
• Cümle içinde yazarın isminden sonra genel ifade ise:.... Ateş’e göre (1963) toplumsal
.......
• Cümle sonunda:....kanıtlanmıştır (Doğan, 1974: 167‐175).
• Birden fazla yazar (4’e kadar):....olmuştur (Er, Sarp ve Demir, 1983: 37). (Aynı esere
ikinci kez gönderme yapıldığında (Er vd., 1983: 58).
• 4 yazardan fazla ise:....başlamıştır (Engin vd., 2012: 178).
• Yazarın aynı tarihli birden fazla eseri var ise:....Yıldırım (1974a:18‐30; 1974b:75) bu
konuda...........
• Başka bir kaynaktan aktarmada: ulaşılmıştır (Özgür’den aktaran, Oktay, 2012: 57)
(Oktay’ın eserinde Özgür’e ait eserin basım yılı ve bilginin alındığı sayfa yoksa)
• Başka bir kaynaktan aktarmada: ulaşılmıştır (Özgür, 1961: 13’ten aktaran, Oktay,
2012: 57)
• Cümle içince başka bir kaynaktan aktarmada: Tamer’in (2003), Blau’dan (1964)
aktardığına göre...
• Aynı parantez içinde birden fazla çalışmaya gönderme: .....(Abrams, 2000; Sullivan
ve Hellman, 1999). (Çalışmalar alfabetik sıraya göre ve aralarına noktalı virgül konularak
yazılmalıdır.)
• Yazar ismi belirtilmemiş bir çalışmaya atıf:...... (Wall Street Journal, 2009), (Ticaret
Bakanlığı, 1999: 43).
• Elektronik kaynaklara atıf yaparken genel atıf kuralları geçerlidir (Yazar soyadı, yıl:
sayfa). Eğer bu bilgi mevcut değilse, web adresi parantez içinde verilmelidir.:......olmuştur.
(http://www.unicef.org).
• Metinde gönderme yapılan bütün kaynaklar kaynakçada belirtilmelidir.
g. Kaynakça:
(1) Atıflar yazar soyadları esas alınarak alfabetik sıraya göre düzenlenmelidir. Aynı yazar
veya yazarların farklı çalışmalarında, çalışma tarihi daha eski olan önce yazılmalıdır. Aynı
yazarın veya yazarların aynı tarihlerdeki çalışmalarında “a”, “b” şeklinde harfler çalışmanın
yapıldığı yılın yanına yazılmalıdır. Kaynakça ile ilgili ayrıntılı hususlar için APA, (2009).
Publication manual of American Psychological Association,6. baskıya (APA 6) bakınız.
(2) Kitaplar:
Brannick, M.T., Levine, E.L. ve Morgeson, F.P. (2007). Job and work analysis. London:
Sage.
Bloch S. ve Whiteley P. (2010). Düz bir dünyada yöneticilik. (Çev. Ü. Şensoy), İstanbul: İş
Bankası Yayınları.
211
(3) Kitapta Bölüm:
O’Reilly, C., Snyder R. ve Boothe J. (1993). Effects of executive team demography on orga‐
nizational change. İçinde G. Humber ve W. Glick (Ed.), Organizational Change and Re‐
design: Ideas and Insights for Improving Performance (ss. 147‐175). New York: Oxford
University Press.
(4) Makaleler:
Levine, E.L., Ash, R.A. ve Bennett, N. (1980). Exploratory comparative study of four job
analysis methods. Journal of Applied Psychology, 3 (1), 524‐535.
(5) Yayımlanmamış çalışmalar
Dağ, İ. (1990). Kontrol odağı, stresle başa çıkma stratejileri ve psikolojik belirti gösterme
ilişkileri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Welch, K.E. (Baskıda). Technical communication and physical location: Topoi and architec‐
ture in computer classrooms. Technical Communication Quarterly,14(3).
(6) Kongre bildirileri
Gürbüz , S. (2008). Stratejik insan kaynakları yönetiminin örgütsel performansa etkisi: Tür‐
kiye’nin en büyük 500 sanayi kuruluşu üzerinde bir araştırma. 16. Ulusal Yönetim ve
Organizasyon Kongresi, 16‐18 Mayıs, Antalya, 899‐903.
(7) e‐kitaplar
Shotton, M. A. (1989). Computer addiction? A study of computer dependency.
http://www.ebookstore.tandf.co.uk/html/index. (Erişim: 20.9.2014).
(8) Yazarı belli olmayan web sitesi makalesi
http://news.ninemsn.com .(2001). New child vaccine gets funding boost.
http://news.ninemsn.com.au/health/story_13178.asp (Erişim: 20.9.2014).
6. Makale Değerlendirme Süreci
a. Dergiye gönderilen makaleler öncelikle şekil ve bilimsel yazı kuralları bakımından ön
incelemeye tabi tutulur. Ön değerlendirmeyi geçemeyen makale hakkında yazara bilgi ve‐
rilir.
b. Ön değerlendirmeyi geçen makaleler, yayın kuruluna sunulur. Yayın kurulu maka
hakkındaki görüşünü editöre bildirir. Dergiye gönderilen makalelerin hakemlik sürecine
alınacağı garantisi verilmez. Bu husus doğrudan editörün yetkisindedir. Ön değerlendirme
süreci yaklaşık 3‐4 hafta içinde tamamlanır. Yayın kurulu tarafından incelenen makalelere
uygun bulunduğu takdirde üç hakem tayin edilir. Bir makalenin değerlendirilebilmesi için
en az iki hakem gereklidir. Bütün yazıların incelenmesinde “kör hakemlik” sistemi uygulanır
(hakemler yazar(lar)ın kimliğini bilmezler.)
c. Hakemler makalenin konusunu oluşturan alanda çalışmış, seçkin bilim insanları ara‐
sından seçilir. Hakemler, asgari; anlaşılabilirlik, bilimsel etik, bilimsel kalite (araştırmanın
212
derinliği, kalite, bilime katkı, özgünlük, yazarın sav(ları)nın kabul edilebilirliği), yazınsal ye‐
terlilik (yazı üslubu, Türkçenin doğru kullanımı, yazının yapılandırılması, cümle ve paragraf‐
lar) ve kaynakça kullanımı gibi ölçütlere göre makaleleri değerlendirirler.
ç. Kitap yorumları da makaleler gibi değerlendirmeye tabi tutulur. Yazarların,
“www.mgab.com” da yer alan hakem raporu formatını incelemeleri önerilir. Hakem de‐
ğerlendirmeleri, hakemin yazarın bilimsel çalışmasının geliştirilmesine yönelik katkılarıdır.
Değerlendirme sonucunda hakem dört seçenekten birini tercih eder. Bunlar: 1) Yazı yayına
uygun değildir 2) Yazının düzelmeler yapıldıktan sonra yeniden hakem tarafından değer‐
lendirilmesi (bu durumda yazarın düzeltmelerinin hakem tarafından yeterli bulunması ha‐
linde yazı yayımlanabilir) 3) Yazının şekli düzeltmeler yapıldıktan sonra editörler tarafından
kontrol edilerek yayımlanması 4) Yazının olduğu şekliyle yayımlanması.
d. Düzelme talep edilen yazıların, düzeltmelerinin 20 gün içerisinde yapılarak dergiye
gönderilmesi gerekmektedir.
e. Makalelerin değerlendirme süresi genel olarak iki, üç aylık bir süre almakla beraber
bu hususta kesin bir tarih verilmez.
f. Değerlendirme sürecini başarıyla geçen yazılar için yazar(lara), eserin yayınlamaya
değer bulunduğu bildirilir. Yazının yayımlanmaya değer bulunması onun akademik değerini
tescil eder. Eserin yayımlanması ise teknik bir konu olup yayın planına tabidir. Yayımlan‐
maya değer bulunmasına karşın yayın planının uygun olmaması nedeniyle yayımlanamayan
makaleleri için yazar(lar)a durumu belirtir bir belge gönderilir.
213
ABONELİK VE PERAKENDE SATIŞ BİLGİ NOTU
Genel Esaslar
1. Abonelik bir yıllık süreyi kapsamaktadır. Bu süre içerisinde, Bahar, Yaz, Güz ve Kış sayıları
olmak üzere toplam dört sayı (bir cilt) yayımlanır.
2. Derginin iki abonelik uygulaması mevcuttur. Gerçek kişiler için bireysel abonelik,
kütüphaneler gibi derginin çok sayıda kişi tarafından okunmasını sağlayan tüzel kişiler için
kurumsal abonelik koşulları uygulanır. Kütüphaneler dışındaki kurumlar, bireysel
abonelik/satın alma fiyatlarından yararlanırlar. Bu esas web sayfası üzerinden yapılan
perakende satışlar için de aynı şekilde uygulanır.
3. Bireysel ve kurumsal alıcılar dergiyi kitap halinde (hard copy) veya elektronik ortamda (pdf.
copy) edinebilirler.
4. Gönderme ücretleri fiyatlara dahildir. Dergiye ek olarak yayımlanan özel bölümler (kitapçık,
harita, CD vb.) dergi bedeline dahildir. Alıcı bunlar için ayrıca ödeme yapmaz.
5. Yıllık abonelik ve perakende satış ile ilgili ücretlere ilişkin hususlar:
Yıllık Abonelik
Kitap Halinde
Bir yıllık bireysel abonelik (dört sayı) (indirimli)........55 TL.
Bir yıllık kurumsal abonelik (dört sayı)........120 TL.
Elektronik Ortamda
Bir yıllık bireysel abonelik (dört sayı)........20 TL.
Bir yıllık kurumsal abonelik (dört sayı)........40 TL.
Perakende Satış
Kitap Halinde
Bir sayı bireysel satın alma........15 TL.
Önceki sayılardan bir kopya bireysel satın alma (stoklarla sınırlıdır)........10 TL
Bir sayı kurumsal satın alma........30 TL.
Önceki sayılardan bir kopya kurumsal satın alma (stoklarla sınırlıdır)........20 TL
Elektronik Ortamda (tarama kopya/pdf)
Bir sayı bireysel satın alma ........5 TL.
Bir sayı kurumsal satın alma........10 TL
Hukuki Hususlar
1. Millî Güvenlik ve Askerî Bilimler Akademik Dergisinde yayınlanan yazıların tüm hakları,
dergiye aittir. Önceden yazılı izin almadan hiçbir iletişim, kopyalama ya da yayın sistemi
kullanılarak yeniden yayımlanamaz, çoğaltılamaz, satılamaz ya da herhangi bir şekilde
kamunun ücretli/ücretsiz kullanımına sunulamaz. Akademik haberleşme amaçlı kısa alıntılar
bu kuralın dışındadır.
2. Abonelik sözleşmesinden 7 gün içerisinde vazgeçilebilir. Bu süreyi aşan talepler
karşılanamaz.
POSTA İLE BİREYSEL ABONELİK VE PERAKENDE SATIŞ FORMU
Abonelik/satın alma bedelini yatırabileceği hesap numaraları
Para yatırmalar IBAN numarası üzerinden yapılmalıdır.
IBAN Numarası : TR 51000 1500 15800 72969 50027
Şube Adı ve Hesap Nu Vakıf Bank YILDIZ Şubesi: 00158 0072 9695 0027
Hesap Adı: Türkiye ve Türk Dünyası Birlik Vakfı 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü İktisadi İşletmesi
PTT Hesap Numarası: 061 06467
Hesap Adı: 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü İktisadi İşletmesi
POSTA İLE BİREYSEL
ABONELİK VE PERAKENDE SATIŞ FORMU
Talep
(Tercih ettiğiniz seçeneğin karşısına "X" işareti koyun)
Basılı Suret (hard copy)
55 TL
Bir yıllık bireysel abonelik (4 sayı)........................................................(Kitap Olarak)
15 TL
Bir sayı bireysel satın alma.......................................................................(Kitap Olarak)
10 TL
Önceki sayılardan bir kopya (stoklarla sınırlıdır)...........................(Kitap Olarak)
Önceki sayılardan talep ediyorsanız sayı numarasını yazınız...........................................................
n
n
n
n
Bir yıllık bireysel abonelik (4 sayı)............................................
Bir sayı bireysel satın alma...............................................................
n
n
(Elektronik ortamda) 20 TL
(Elektronik ortamda) 5 TL
Gönderme ile ilgili kişisel bilgiler
Adı
:................................................................................................
Soyadı
:
..............................................................................................
.................................................................................
Tlf.
:................................................................................................
Cep Tlf. (GSM):....................................................................................
Faks
:.................................................................................................
E-Posta: ..................................................................................................
Adres
:..................................................................................................................................................................................................................................
Meslek/Kurum:....................................................................................
....................................................................................................................................................................................................................................
....................................................................................................................................................................................................................................
Gönderme Tercihi:
PTT İLE GÖNDERME DERGİ BEDELİNE DAHİLDİR.
DİĞER GÖNDERMELER İÇİN AYRICA ÖDEME YAPMANIZ GEREKECEKTİR.
Hangi taşıma/kargo şirketi vasıtasıyla gönderilmesini istiyorsanız buraya yazınız:
....................................................................................................................................................................................................................................
Fatura Bilgileri (Fatura İstenmesi Halinde Doldurulacaktır.)
TC Kimlik Nu.:.................................................... Fatura İsmi (Farklı ise): ............................................................................................................
Fatura Adresi (Farklı ise):.................................................................................................................................................................................................
..................................................................................................................................................................................................
Teslimat Bilgileri
Teslim Edilecek Şahsın Adı ve Soyadı (Farklı ise):........................................................................................................................................
Teslimat Adresi: ......................................................................................................................................................................................................................
Ödeme Bilgileri
Ödeme yaptığınız bankanın/PTT şubesinin adı: .............................................................................................................................................
Ödeme yaptığınız miktarı buraya tekrar yazınız: ....................................................TL.
*Banka şubesinden yaptığınız havale/EFT ödemelerinin dekontlarını [email protected] adresine e-posta ile veya
(312) 489 18 01 nu.ʼlu belgegeçere göndermek suretiyle lütfen bize bildiriniz.
*Banka şubesinden yaptığınız havale/EFT ödemelerinin açıklamalar bölümüne "mgab dergisi" yazınız.
Yukarıdaki açıklamaları kabul, bilgilerin doğruluğunu beyan ederim.
TARİH
:......../......../201........
İMZA:
POSTA İLE KURUMSAL ABONELİK VE PERAKENDE SATIŞ FORMU
Abonelik/satın alma bedelini yatırabileceği hesap numaraları
Para yatırmalar IBAN numarası üzerinden yapılmalıdır.
IBAN Numarası : TR 51000 1500 15800 72969 50027
Şube Adı ve Hesap Nu Vakıf Bank YILDIZ Şubesi: 00158 0072 9695 0027
Hesap Adı: Türkiye ve Türk Dünyası Birlik Vakfı 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü İktisadi İşletmesi
PTT Hesap Numarası: 061 06467
Hesap Adı: 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü İktisadi İşletmesi
POSTA İLE KURUMSAL
ABONELİK VE PERAKENDE SATIŞ FORMU
Talep
(Tercih ettiğiniz seçeneğin karşısına "X" işareti koyun)
Basılı Suret (hard copy)
120 TL
Bir yıllık bireysel abonelik (4 sayı)........................................................(Kitap Olarak)
30 TL
Bir sayı bireysel satın alma.......................................................................(Kitap Olarak)
20 TL
Önceki sayılardan bir kopya (stoklarla sınırlıdır)...........................(Kitap Olarak)
Önceki sayılardan talep ediyorsanız sayı numarasını yazınız...........................................................
n
n
n
n
Bir yıllık bireysel abonelik (4 sayı)............................................
Bir sayı bireysel satın alma...............................................................
n
n
(Elektronik ortamda)
(Elektronik ortamda)
40 TL
10 TL
Gönderme ile ilgili kurumsal/kişisel bilgiler
Kurumun Adı:.............................................................................................................................................................................................................................
Tlf.
:................................................................................................
Cep Tlf. (GSM):....................................................................................
Faks
:.................................................................................................
E-Posta: ...................................................................................................
Adres
:....................................................................................................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................................................................................................
......................................................................................................................................................................................................................................
Kurum Adına Yetkili Kişinin Bilgileri
Adı Soyadı:...............................................................................................
Meslek:.....................................................................................................
Tlf.
:................................................................................................
Cep Tlf. (GSM):....................................................................................
Faks
:.................................................................................................
E-Posta: ...................................................................................................
Gönderme Tercihi:
PTT İLE GÖNDERME DERGİ BEDELİNE DAHİLDİR.
DİĞER GÖNDERMELER İÇİN AYRICA ÖDEME YAPMANIZ GEREKECEKTİR.
Hangi taşıma/kargo şirketi vasıtasıyla gönderilmesini istiyorsanız buraya yazınız:
...........................................................................................................................................................................................................................................................
Fatura Bilgileri (Fatura İstenmesi Halinde Doldurulacaktır.)
Vergi Dairesi/Vergi Nu.:
....................................................................................................................
Fatura İsmi (Farklı ise):
....................................................................................................................
Fatura Adresi (Farklı ise): ....................................................................................................................
Teslimat Bilgileri
Teslim Edilecek Şahsın Adı ve Soyadı (Farklı ise): .......................................................................................................................................
Teslimat Adresi:.......................................................................................................................................................................................................................
........................................................................................................................................................................................................................
Ödeme Bilgileri
Ödeme yaptığınız bankanın/PTT şubesinin adı: .............................................................................................................................................
Ödeme yaptığınız miktarı buraya tekrar yazınız: ....................................................TL.
*Banka şubesinden yaptığınız havale/EFT ödemelerinin dekontlarını [email protected] adresine e-posta ile veya
(312) 489 18 01 nu.ʼlu belgegeçere göndermek suretiyle lütfen bize bildiriniz.
*Banka şubesinden yaptığınız havale/EFT ödemelerinin açıklamalar bölümüne "mgab dergisi" yazınız.
Yukarıdaki açıklamaları kabul, bilgilerin doğruluğunu beyan ederim.
TARİH
:......../......../201........
İMZA:

Cilt/Volume 1, Sayı/No 4 Sonbahar/Fall 2014

Transkript

Benzer belgeler

Dergimizin İlk Sayısı Çıkıyor - Millî Güvenlik ve Askeri Bilimler

Tanıtım Broşürü - Kara Kuvvetleri Komutanlığı

Cilt/Volume 2, Sayı/No 5 Kış/Winter 2015

Lizbon Antlaşması

RonaCare® Ectoin: Cildinizi koruyan, devrimsel cilt bakım bileşeni

Güvenlik Bilgi Formu

cinsiyet ayrımcılığı olarak üstün erillik

savas film brosur

indir - Shaya

prof. dr. şule toktaş - Kadir Has Üniversitesi

Prof. Dr. Sibel BOZBEYOĞLU - Hacettepe Üniversitesi Fransız Dili

ageLOC Science Teknik Bildiri

askerî yargıtayın 95`inci kuruluş yıldönümü sempozyumu

askerî yargıtayın 90`ıncı kuruluş yıldönümü sempozyumu

ASKERİ CEZA KANUNU - Milli Savunma Bakanlığı

Sayı 25 - Milli Savunma Bakanlığı