İlgili yazı`nın devamını pdf dökümanı olarak görüntüleyebilirsiniz

Ender Saraç
Ayur: yaşam, Veda: bilgi
Ne zaman yazıldıkları kesin olarak saptanmamış olmakla birlikle, bilinen ilk yazılı metinlerden
olan Veda'ların, binlerce senelik bir geçmişe sahip oldukları kabul edilmektedir. Bazı
kaynaklar, dünyacın çok saf ve temiz olduğu bir dönemde, Hindistan ve Nepal'de, çok
gelişmiş bir uygarlığın var olduğunu; Veda metinlerinin, bize ru uygarlıktan kaldığını
söylemektedir.
Kelime anlamı olarak Ayur, yaşam; Veda, bilgi demektir. Saf bilgi anlamına gelen Veda bilgisi,
yaşamın her alanında mükemmel gelişmeyi amaçlar.
Sağlıklı ve uzun yaşamın sırlarını veren Ayurveda, günümüze ulaşmış en eski, mükemmel ve
bütünsel bir np sistemidir. Prensipleri evrensel ve her zaman geçerlidir. Doğal tıp bilgisinin
kaynağı olarak nesilden nesile aktarılmıştır. Ayurveda, sadece Asya kıtasındaki tıbbı
etkilemekle kalmamış, Eski Mısır ve Yunan tıbbının da temelini oluşturmuştur.
Ayurveda, Veda'nın kırk kolundan bir tanesidir.
Bu kitapta anlatılacak olan Ayurveda, Hintli fizikçi, bilim ve felsefe adamı Maharishi Mahesh
Yogi önderliğinde, özgün şekline uygun olarak, günümüze sunulmuş olan "Maharishi
Ayurveda"dır. Neden Maharishi Ayurveda} Şu anda Hindistan'da Ayurveda adı altında
uygulanan yüzlerce tıbbî yöntem vardır.
Fakat, Maharishi Ayurveda, Batı'da da pek çok tıbbî araştırmayla yararlılığı kanıtlanmış ve
günümüz Batı toplumunun da uygulayabileceği geleneksel bir tıp sistemi olma özelliğine
sahiptir.
Binlerce yıl öncesinden gelen bu bilgi, o zamanki sınıfsal hiyerarşi nedeniyle sadece krallara,
racalara ve asillere uygulanmış, Ayurveda hekimleri tarafından da nesilden nesile, kendi
ailelerinde saklı tutulmuştur. Bilgi, orjinalliğini, bazı ailelerde korumuşsa da, bozulmuş
Ayurveda yöntemleri de ortaya çıkmıştır. İşte bu nedenle Maharishi, bu bilgiyi özgün şekliyle
koruyan Ayurveda hekimleriyle temas kurmuş, standardize etmiş ve güncelleştirmiştir.
Dünyanın küreselleşmesi ve iletişim çağının başlamasıyla birlikte bu bilgiyi sadece bazı
ailelerde saklı tutma görüşü de sona ermiştir. Bilgi, ilk defa
1986 yılında açılan büyük bir kursla Batılı hekimlere verilmiş, 1989 ve 1990 yıllarında
Amerika'da, 199091 yıllarında da Avrupa'da popülarite kazanmaya başlamıştır. Birçok Batı
ülkesinde, ten tıp merkezlerinde bu konuyla ilgili ilaçlar ve tedavi yöntemleri, tıbbi
araştırmalara tabi tutulmuştur.
Ayurveda, araştırmaların olumlu sonuçlanması, kişilerin kendilerini bu yöntemle daha iyi
hissetmeleri; ucuz, basit, evde uygulanabilir, doğal ve yan etkisiz oluşu nedeniyle giderek
yaygınlaştı. Son yıllarda, Batı tıbbı süper ihtisaslaşmaya giderek, insanı ayrıntıda; yüzeysel ve
dar kesimlerde ele almıştır. Bu da tıbbı bütünsellik ve derinlikten uzaklaştırmış, öte yandan
insanları yorucu, zahmetli ve pahalı teşhis ve tedavi yöntemlerine maruz bırakmıştır. Ayrıca
tedavilerde de ilaçların gittikçe kimyasallaşması ciddî yan etkilere yol açmaktadır. Bu ilaçların
tek başına kullanıldıkları zaman bile pek çok yan etkisi söz konusuyken, birlikte
kullanıldıklarında yan etkileri çok daha ürkütücü ve yıpratıcı boyutlara ulaşabilmektedir. Batı
toplumundaki sigorta şirketleri bile, sadece ilaç ve pahalı teşhis yöntemlerine dayalı, kökten
tedavi edemeyen bu tıp sisteminin maddî yükünü karşılamakta zorlanmaktadır.
Ayurveda tıbbı, Batı tıbbıyla birlikte uygulanabilir ve onun yan etkilerini azaltıp iyileşme
sürecine destek olur. Ayurveda, insanı, doku, organ, akciğer gibi tek yönlü değil, tüm
organlarıyla ve dokularıyla, fiziksel bedeniyle, ruhsal yapısıyla, bilinç düzeyiyle, hatta yaşadığı
ortamla ve makrokozmosla bir bütün olarak ele alır. Çünkü evrendeki her şeyi, bir bütünün
parçası olarak kabul eder.
Tedavide hastanın iyiliği için hangi yöntem öncelikle daha faydalıysa o yöntem kullanılır.
Ayurveda tedavileri, zaman içerisinde etkilerini gösteren, ancak, derin ve temelden iyileşme
sağlayan yöntemlerdir. Hastanın o anki bulgularını tedavi etmek yerine, hastalanmasına yol
açan nedenleri, risk faktörlerini düzeltmeye çalışır. Yanlış yaşam tarzını değiştirmeyi önerir;
kişinin kendi beden tipini ve özelliklerini kişiye tanıtır. Adeta kendi bedeninin kullanma
talimatnamesini öğretir. Ayurvedik yöntemler, ileriki sayfalarda söz edeceğim şekilde,
hastalıkların ortaya çıkmadan belirlenip önlenmesiyle, hastalığa gelmeden "dur" diyebilir.
Ayurveda iyi ve bilinçli uygulandığında, modern hayatı hem kolaylaştırır, hem de insanı
yıpranmalardan korur. Kendimizi koruyamazsak modern hayat gerçekten çok yıpratıcı.
Günlük hayatın zorlukları içerisinde abartmadan, Ayurvedik ilkelere aşırı derecede uyma
stresine girmeden, yapılan temel hataları düzeltmek bile hayatımızı daha uzun, mutlu ve az
hastalıklı kılabilir.
Mükemmel sağlık için 20 yaklaşım:
1. Bilinç » TM, ileri teknikler ve Sidha programlarıyla sağlanır.
2. Temel ses » Veda'lara göre dengesizliği gidermek için seçilen temel sesler.
3. Entelekt » Pragyaparafm (entelekt hatası) giderilmesi için entelekte en basit yaratılışın
temel bilgisini vermek ve entelekt hatasını gidermek.
4. Duygular » Duygular düzeyinde dengesizliği gidermek.
5. Dil » Dilin bazı özelliklerini kullanarak, zihne ve bedene olumlu etkiler vermek.
6. Gandharva Veda » Dengesizlikleri, seslerin harmonisi ve doğanın sesiyle gidermek.
7. Yoga hareketleri » Asana Yoga'lar, Suryanamaskara vb.
8. Marma terapi » Akupunktur noktalarına benzer noktalara hafifçe, uyarılarla yapılan tedavi.
9. Nöro respiratuvar (sinir ve kas) bütünleşme programları » Pranayama, nefes teknikleri.
10. Fizyolojik arınma » Panchakarma, diyet, doğru beslenmeyi öğrenmek.
11. Bitkiler ve mineraller » Her ülkenin kendi kaynaklarına göre herbal ve mineral
preparatlarla tedaviler.
12. Rasayanalar » Yenileyici, gençleştirici ve daha uzun yaşamayı sağlayıcı preparatlar.
13. Davranış (Achar Rasayana) Olumlu her düşünce ve davranış sinir sistemimizi olumlu
etkiler, doğru beslenmek kadar önemlidir.
14. Nabızdan teşhis » Gelmekte olan veya halen var olan rahatsızlıkların nabızdan teşhis
edilmesi.
15. Jyotish Veda astrolojisi. Sağlık üzerindeki astrolojik ve çevresel etkilerin, matematik
hesaplarla saptanması.
16. Yagya » Jiyotisb'te saptanan olumsuz etkileri dengeleyici yaklaşımlar.
17. Günlük ve mevsimsel rutinler » Günlük ve mevsimlik değişimlere fizyolojinin uyumunun
sağlanması.
18. Taşlar » Astrolojik açıdan ]iyotish'le saptanan etkilere göre kullanılan değerli taşlar.
19. Sthapatya Veda» Mimari açıdan mekânların Veda'ya uygun düzenlenmesi.
20. Ayurvedik programlar
Zihin
Beden
Davranış
Çevre
TM, ileri
Diyet, gıda
Achar
Grup bilinci,
teknik, Sidha
destekleyiciler
Rasayana,
Hint astrolojisi
programları.
Panchakartna
günlük rutinler,
"Jiyotish" ve
tedavileri
mevsimsel
Yagya.
Pranayama ve
rutinler.
Asana Yoga,
Gandharva
Veda müzikleri
Ayurveda'ya göre hastalık oluşumunun nedenleri
Entelekt hatası (pragyaparat) insan hastalanmak, acı çekmek ve mutsuz olmak için değil,
evrimleşmek ve mutlu olmak için yaratılmıştır. Fakat, varoluşumuzla ilgili bilgimiz eksik ve
yüzeysel olduğundan tercihlerimizi yanlış yapabiliyor ve acı çekiyoruz.
Bir sonraki bölümde de bahsedeceğim gibi, insanoğlunun DNA'sında kayıtlı olan ve
makrokozmosla mükemmel ilişkisini sağlayan program, "var olma" bilgisi; zamanla insanın
doğaya ve kendisine yabancılaşması, yanlış yaşam tarzı, yanlış beslenme, olumsuz çevre ve
toplum koşullan nedeniyle bozuluyor.
Burada, tek bir bireyin mutlu olmasının yeterli olmayıp, genel ortamın ve toplumun
mutluluğunun da önemli olduğunu vurgulamak gerekir. Bir ağaç hastaysa, bütün ormana da
hastalığı bulaştırabilir. Günümüz insanı, akşam yatağına yorgun, mutsuz, umutsuz ve negatif
bir fizyolojiyle girmektedir. Bu insan, beyin dalgalarıyla da ortama olumsuz titreşimler yayar
ve acı çeker.
Sonuçta acı da bir duygudur ve her duygu da elektriksel bir akım, kuvantum düzeyinde bir
titreşimdir. Toplumun çoğunluğu mutsuzluk, hastalık gibi negatif titreşimleri ortama
yayıyorsa, siz istediğiniz kadar kendinize dikkat edin ve genel sağlık kurallarını uygulayın;
ancak belli bir noktaya kadar gelebilirsiniz. Doğanın bozulduğu ortamda, temel sorunlarını
çözememiş bir toplumun bireylerinin sağlık, mutluluk, huzur titreşimleri yayması mümkün
değildir. Dolayısıyla insan doğasındaki mutlu ve sağlıklı olma hali, "var olma" bilgisi, ya da
başka bir deyişle "programı" bu koşullarda bozulup dumura uğramaktadır.
Hastalıklar ve yaşlanma, kozmos ve doğayla olan "bir"likten ve bu "bir"liğin "farkında"
olmaktan uzaklaşmamız sonucu ortaya çıkıyor ve bu noktada "pragyaparat" adını verdiğimiz
entelekt hatası oluşuyor.
Olumlu sosyal değerlerin kaybı; saygıdeğer insanlara ve yaşlılara karşı saygısızlık; zihinde
bozukluk yapan ilaçları kullanmak; yanlış zamanda, yanlış yerlerde bulunmak; zayıf ve kötü
bireylerle arkadaşlık; negatif titreşimi olan ortamlar, kişiler ve mekânlarda çok sık temasta
bulunmak; kıskançlık, korku, kızgınlık, ihmal, zehirlenme sonucu yanlış davranışlarda
bulunmak. Bunların hepsi pragyaparat'la bağlantılıdır.
Ayurveda'ya göre, sağlıklı bir insan, dosha'ları dengede olan, iştahı açık, dhatu'ları normal
işleyen, boşaltımı dengede, zihni ve duyguları mutlulukla dolu bir kimse olarak tanımlanır.
Bu, klasik anlayışımızdaki sağlığa göre daha farklı bir ifadedir. Çünkü zihin ve ruh sağlığı da
kişinin fiziksel sağlığıyla çok bağlantılı ve önemli olarak kabul edilmektedir.
Entelekt hatası dediğimiz zaman, entelektin, kaynağıyla olan iletişimi kaybolmuş; ait olduğu
bütünle arasındaki ilişkinin programı bozulmuş; hafızası silinmiş demektir. Bu hafıza kaybı,
bütün düşüncelere, konuşmalara, faaliyetlere, her şeye yansır. Hatası olmadığı zamansa,
entelekt, kaynaktan gelen orijinal hafızayı, programını korumaktadır, şifre bozulmamıştır.
Bütüne ait olduğunu unutmamıştır; doğanın yasalarıyla uyum içerisindedir.
Bütün düşünceler, konuşmalar, faaliyetler hep evrim yönündedir. Dolayısıyla her zaman, her
yerde büyük bir başarı ve mutluluk söz konusu olur. Çünkü doğanın desteği sizinle
beraberdir. Tabiî bu durum sağlığa da aynı şekilde yansır.
Kanser hastalığında hücre, bedenin bir parçası olduğunu unutur ve bu konudaki hafıza bağı
koptuğu zaman, yani hücre, içinde yer aldığı bedenin bir parçası olduğunu unuttuğunda, artık
kanserojen bir hücreye dönüşür. Bu tıpkı, bazı insanların, evrenin, doğanın bir parçası
olduklarını unutmaları gibidir. Kendi egosuyla tümün bir parçası olduğunu unutan hücre,
kendi bencilliğiyle çoğalmaya başladığında, sadece tüme zarar vermekle kalmaz; aslında
kendini de yok eder. Hiçbir kanserli hücrenin bedenden ayrı olarak sonsuza dek yaşadığı
görülmemiştir. Modern tedavilerde biz hücreyi öldürüyoruz. Kimyasal olarak, biyololojik
olarak veya cerrahî olarak çekip çıkarıyoruz. Bütün kanserli hücreleri temizlesek bile
"hafıza"yı değiştiremiyoruz; hafıza aynı kaldıkça hücreler tekrar reenkarne (yeniden
doğmakta) olmakta ve yeni kanserli hücreler üretmektedir. Bu hücre oluşumunu, hafızayı
değiştiremediğimiz sürece asla önleyemeyiz, bildiğimiz en iyi kanser ilaçlarını da kullansak
sonucu değiştiremeyiz.
Evren sürekli değişim geçirerek genişler, fakat bütünlüğünü korur. Değişim geçirmek ve
ayrılmak problem değildir. Problem, birliği unutmaktır.
İnsan sürekli bir yapım ve yıkım içerisinde, "vücudumuz akan bir ırmak gibi"
İnsan sürekli bir değişim içindedir. Adeta akan bir ırmaktır. Bir Hint deyişi, "Siz hiçbir zaman
ırmakta aynı suya bakamazsınız. Az önce baktığınız su ile şimdiki su aynı değildir" der. Benzer
bir deyişle Yunanlı filozof Herakleitos ise, yaşamın varoluşunun dinamik dengesini, ırmak ile
yaşam arasındaki ünlü benzetmesiyle dile getirir: "Aynı ırmakta iki defa yıkanamazsınız".
Daha sonra Platon da duyulara nasıl gözükürse gözüksün her şeyin sürekli bir akış içinde
olduğunu söylemiştir. Gerçekten insan bedeni de aynı akan bir ırmak gibidir. Aldığımız her
nefeste, yediğimiz her gıdada, sürekli bir değişim, yapım ve yıkım vardır. Fakat, nasıl bir
ırmağın ortası daha hızlı, en kenarı daha yavaşsa, hatta bazı noktaları durmaya yakın
akıyorsa, aynı akışkanlık insan bedeninde de söz konusudur; insanda da aynı kuvantum akışı
sürmektedir. Nefes aldığımızda oksijen, akciğerlerden alveoller aracılığıyla, eritrositler
içerisindeki hemoglobine bağlanır. Kimyasal bir reaksiyonla tazelenmiş bir hemoglobin
olarak, çok kısa bir süre içerisinde, belki gözün içerisindeki bir sinire, belki de karaciğere veya
vücudun ihtiyacı olan başka bir dokuya çok hızlı bir şekilde taşınır. Vücudunuzdaki yağ
dokusu, bir ay önceki yağ dokusu değildir. Her üç haftada bir, yağ dokuları değişir. Her beş
günde bir midedeki iç tabaka değişir. Her beş haftada bir cilt hücreleri değişir, iskeletimizse,
daha katı ve sert olduğu için üç ayda bir değişir. Hidrojen, karbon, oksijen, azot gibi hızlı
gazlardan oluşan dokularsa devamlı bir değişim içindedir; en çok haftalarla ifade edilen
zaman birimi içerisinde hücrelerini değiştirirler. Bir de çok yavaş değişiklikler vardır; cıva,
kurşun, demir, magnezyum, bakır metallerinde olduğu gibi. Hatta bazıları yıllar içerisinde
değişir.
Amerika'da, Kaliforniya Ogmich Laboratuvarları'nda yapılan araştırmalara göre, bir insanın
atomlarının %98'i bir yıl içerisinde tamamen yenilenmektedir. Şu andaki ben, bir sene sonra
aynı görüntüdeyim; ama, geçen sene bana ait olan atomların çok azını barındırmaktayım.
"Aynı akan ırmak gibi. Irmak aynı ırmak, ama, akan su farklı." Her saniye çok sayıda hücrenin
öldüğü ve yenilendiği bir sistemde, niçin herhangi bir organımız dengesizliğini sürdürsün? O
zaman, bu değişimi olumlu yöne çekmek için neden daha sağlıklı bir beden istemeyelim?
İnsanın doğasında "sağlıklı olma hali" vardır. Niçin sağlıklı olmak istemeyelim?
Zaten insanın doğasında bulunan denge, birtakım dış faktörlerle bozuluyor ve hastalık, 1.
aşamadan 5. aşamaya geçildiği zaman başlıyor (hastalıkların basamakları, detaylı olarak daha
sonraki bölümde anlatılacak). İnsan, doğal haliyle aslında dengededir. Bu doğal denge
korunduğu sürece, yaşlanma ve yıpranma yavaşlıyor. Hava kirliliği, diğer insanların
mutsuzluğu, yanlış beslenme, stres, olumsuz çevre koşulları, hayvanları öldürmek gibi
faktörlerle de denge bozulabiliyor.
İnsanın doğasında zaten mutluluk, huzur ve sağlıklı olma hali yatmaktadır.
Kendi dengemizi korumak için doğadaki başka dengeleri bozabiliyoruz. Bunun sonucunda
canlılar da kendi dengelerini korumak için mutasyona uğrayıp tekrar ortaya çıkabiliyorlar.
Örneğin grip virüsü, hava kirliliğiyle değişime uğrayıp farklı bir şekilde tekrar ortaya
çıkabiliyor veya DDT, böcekleri önceleri çok rahat öldürürken, artık çok etkisiz kalabiliyor.
Çünkü onlar da kendilerine yeni bir denge kuruyorlar, hastalanmamaya ve soylarını devam
ettirmeye karar veriyorlar. Genlerini değiştirip mutasyona uğruyorlar ve DDT onları
öldüremiyor. Çevrenin daha dengede olduğu zamanlarda, her canlı kendi doğasını devam
ettiriyordu. Şimdi, canlı türleri arasında büyük ölçüde bir yaşam savaşı var. insan, nüfusu
arttıkça diğer canlı türlerine de zarar vermeye başlıyor.
Normalde insan boğazında flora adını verdiğimiz çok çeşitli bakteri bulunmaktadır. Bu
bakteriler kendi başlarına kontrolsüz çoğalamıyorlar.
Çünkü onları denetleyen bir sistem var; bu, onları belli bir şekilde tutan vücudun bağışıklık
sistemidir. Vücudun doğal dengesi, trafik kazası, bir yakının ölümü, aşırı soğukta kalma, aşırı
yorgunluk veya stresle, bir travmaya uğradığı zaman bozuluyor ve bağışıklık sisteminin
baskısından kurtulan bakteriler, kendi başlarına süratle çoğalıyorlar. O bölgedeki mikroplar
çoğunluğu ellerine geçirip, dokulara epeyce zarar verebiliyorlar.
Örneğin bademcik iltihabı, farenjit gibi. Aslında bakteriler hep oradalar, fakat onları disipline
eden, onların belli bir hızın üzerinde çoğalmalarına engel olan savunma mekanizması var; bu,
vücudun hasta olmamaktaki kararlılığıdır.
Neşeli, hayata bağlı, manevî yönü kuvvetli olan insanlar, sahip oldukları yaşam enerjisiyle,
kendilerini adeta yaratan güçle bütünleştirdikleri için daha az hasta oluyorlar. Özellikle
psikosomatik hastalıkları çabuk atlatabiliyorlar. Kendim tek ve farklı düşünenler daha fazla
hasta oluyorlar. Bir bütünün parçası olduklarını daha fazla hisseden ve ana kaynakla "bir"
olmayı çeşitli tekniklerle tecrübe eden kişiler hasta olsalar bile, bu durumu doğal
karşıladıklarından hastalığı daha kolay atlatabiliyorlar. Diğerleri bunları büyük bir şansızlık
olarak görüp, travma yaratabiliyor, yıkılabiliyorlar. iyi olacağına çok derin düzeyden inanan
kişilerde ise, ilaçların bile daha fazla etkisi olabiliyor. Bu noktada zihin-beden ilişkisinden söz
etmek gerekir.
Ayurveda'ya göre insan yapısı zihni ve bedeniyle bir bütündür. Zihnin, bedeni; bedenin, zihni
karşılıklı etkilemesi söz konusudur. Örneğin çok hastalıklı bir bedende berrak bir zihnin var
olması zordur. Bir otomobili düşünün, sürücü ne kadar iyi olursa olsun otomobil kötüyse, bir
anlamı yok.
Tersini de düşünecek olursak, hayatında sadece bir at arabası kullanmış birisine son model
bir otomobil verin, bu otomobille hiçbir şey yapamaz.
Zihin-beden ilişkisi buna benzer. Zihin ne kadar üst düzeyde olursa, ne kadar iyi bir bilgiyle
yüklenmiş olursa ve streslerden arındırılmış olursa, bedenin sağlığı için, gerekli düzenlemeyi
daha iyi yapabilir.
"Sağlam kafa sağlam vücutta bulunur" özdeyişi ne kadar doğru ise, "Sağlam vücut sağlam
kafada bulunur" deyişi de o kadar geçerlidir.
Zihni berraklaştırmak ve streslerden arındırmak için pek çok teknik vardır.
Etkili ve uygulaması basit olduğu için bu kitapta, TM üzerinde duracağım.
TM'nin en büyük faydası berrak ve streslerden arınmış bir zihin sağlamasıdır. Dolayısıyla
beden üzerine daha kolay etki yapıp, hormonları, enzimleri daha iyi ayarlayabilmektedir.
DNA' daki bilgi bir arşiv bilgisidir:
Milyonlarca yıldan beri yaşadığımız hayatın özellikleri, yaratıldığımızdan bu yana maruz
kaldığımız yağmurlar, iklim değişiklikleri, üzüntüler, savaşlar, çoğalmalar, beslenme
alışkanlıkları bunların hepsi, içgüdü, duygu ve genel davranış biçimi olarak programlanıp bir
bilgisayar disketi gibi tek bir hücrenin DNA'sına yüklenerek, nesilden nesile aktarılıyor.
DNA'daki bilgi bir arşiv bilgisidir. Ağlamaktan, üreme içgüdüsüne, ölüm korkusundan,
beslenme alışkanlıklarına kadar her şey, DNA'ya kaydedilip, arşiv bilgisi oluyor. Örneğin,
içgüdüsel olarak erkek sperm hücresi, dişi yumurtasıyla programlandıkları şekilde buluşuyor.
Kendi boyutlarına göre çok büyük bir mesafeyi kat edip, gene programlandığı gibi yumurtayı
bulan sperm, burgusuyla kabuğu delip içeri giriyor ve dölleme gerçekleşiyor, bunu bilerek
yapıyor. İki, 22 +x veya 22 + y birleşiyor. Gerçek bir hücre olup erkek ve dişinin kalıtsal
şifreleri birleşerek doğacak olan canlının bütün hayatı, hangi hastalıklara yakalanıp, ne
karakter ve fizik yapısına sahip olacağı, yazgısı ana hatlarıyla burada belli oluyor. Tabi bunu,
hamilelik süresindeki diyet, geçirilen rahatsızlıklar, döllenme ve doğum anındaki astrolojik
açılar da etkiliyor. Buna, biz prakriti, yani doğuştaki beden tipi (dosha) diyoruz. Aslında doğa
insanoğluna şaşılacak kadar çok bilgi yüklemiştir.
Örneğin, bebek doğduktan hemen sonra suya atıldığında yüzebiliyor. Fakat insanoğlu,
tamamen kara hayatını seçtiği için, 6 saat içinde, bu içgüdü yok oluyor. Yeni doğan bebek üç
temel reflekse sahiptir. Bunlardan biri yakalama refleksidir. Avucuna bir şey
dokundurduğunuzda bebek hemen ellerini kapatır.
Moro refleksiyse bebeğin (ellerini yukarı çekip bıraktığınızda kendine doğru kendiliğinden
sıçrayarak çekmesi) bir süre daha devam eder, sonra kaybolur.
Bir diğeri emme refleksidir. Yanağına ve dudaklarına bir temas olduğunda, bebek başını o
tarafa çevirir ve hemen emme eğilimi başlar. Kimse ona emmeyi öğretmedi, ama, binlerce
senedir bu böyle.
Mutluluklarımız, içgüdülerimiz kuvantum düzeyindendir. Her şey kuvantum düzeyinden
DNA'lara bilgi olarak verilmiştir. Kozmik zekâ, kuvantum akışıyla DNA'larda şifrelenmiş ve
nesilden nesile kendim ifade etmiştir.
İnsanın kuvantum mekanik bedeni
Maddenin en küçük parçacığının atom olduğu zannediliyordu; sonra atomun, nötron,
elektron ve protondan oluştuğu, en sonunda da maddenin olabilecek en küçük taneciklerinin
kuvantum tanecikleri olduğu saptandı. Kuvantum tanecikleri "kuvanta" adı verilen çok
yüksek titreşimler halinde duruyor; verilen uygun bir dürtüyle maddeye, âdet kanamasından,
kirpiğe, kahkahadan gözyaşına, hormonlara kadar her şeye dönüşebiliyorlar. Zihinbeden
bütünlüğü de burada ortaya çıkıyor. Zihin de kuvantum titreşimleri halinde enerji yüklü bir
potansiyeldir ve uygun gördüğü emirlerle düşünceyi, maddeye dönüştürebilir.
Kuvantum titreşimlerinden, kuvantum tanecikleri, onlardan proton, elektron, nötron, atom,
onlardan da molekül, hücre, dokular, organlar ve tüm birey ortaya çıkıyor. Basit bir örnek
verecek olursak bir yolda yalnız yürürken, karşınızdan gelen bir köpek saldırganca size
yaklaşırsa, bir anda, saniyeden daha kısa bir zaman içerisinde, korku ve endişe sonucu
bedeninizde adrenalin salgılanır, sempatik sinir sistemi bir anda hâkimiyete geçer, kan
basıncı artar, kalp hızlanır. Bütün bunların hepsi bir saniyeden az bir zaman içerisinde
gerçekleşir. Görmenizle kaçmanız bir olur ve korku, sizde adrenalin denilen bir moleküle,
maddeye dönüşür. Bu kaba örnek bile madde olmayan, zihin düzeyindeki bir düşüncenin
nasıl maddeye dönüştüğünü göstermektedir. Korku, adrenaline dönüştüğü gibi mutluluk,
üzüntü, hepsi maddeye dönüşür. Bu yüzden kuvantum-mekanik beden olduğumuzu
bilmemiz çok önemli.
Dosha'lar kuvantum düzeyle sürekli temas halindedirler. Bu yüzden Bosna'larınızı tanıyıp, ana
kaynakla bağlantınızı kurmak, Ayurveda'ların bütünsel yaklaşımıyla sağlanabiliyor. Binlerce yıl
önce doğanın bozulmadığı bir dönemde, Ayurveda, bunu insanoğluna sunmuş. Günümüzde
de tıp ilerledikçe insanın sadece organlardan oluşmadığı da araştırılıyor ve anlaşılıyor.
Doğadan uzaklaşıp, doğa yasalarını bozup, kaynaktan (her şeyin bir ve aynı olduğu birleşik
alandan) koptuğunuz zaman, kuvantum düzeyiyle olan bu ilişki bozulur; kuvantum mekanik
bedene hâkim olma özelliği zayıflar.
Fizyolojinizin organizasyonu, derin, kuvantum düzeyinden değil, daha kaba düzeyden akar.
Kendinizi tek ve ayrı bir canlı olarak düşünüp her şeyin "bir" olduğunu kavrayamaz; doğa
yasalarını çiğnerseniz, hatalı yaşar, davranır ve beslenirseniz, kuvantum mekanik beden
bağlantınızı, zihin-beden ilişkinizi kaybetmiş olursunuz.
Oysa, beden programınızı kuvantum düzeyden yeniden organize edebilir, Ayurveda
önerileriyle daha sağlıklı ve uzun bir yaşama sahip olabilir, tekrar iç doğanıza dönerek,
kendinize yardım edebilir, mükemmel sağlığı yaratabilirsiniz.
www.aymavisi.org