Journal of Arthroplasty Arthroscopic Surgery

KLÝNÝK
ARAÞTIRMA
/ CLINICAL RESEARCH
ARTROPLASTÝ
ARTROSKOPÝK
CERRAHÝ
/
JOURNAL
OF
ARTHROPLASTY
V o l . 1 1 , N o . 2 SURGERY
, ( 1 7 3 - 1 7 8 ) , 2173
000
ARTHROSCOPIC
ÇOCUK SUPRAKONDÝLER DEPLASE HUMERUS
KIRIKLARINDA AÇIK REDÜKSÝYON ÝNTERNAL FÝKSASYON
YÖNTEMÝ ÝLE KAPALI REDÜKSÝYON PERKÜTAN ÇÝVÝLEME
YÖNTEMÝNÝN KARÞILAÞTIRILMASI
Fatih EKÞÝOÐLU*, Eftal GÜDEMEZ**, Behçet SEPÝCÝ***
ÖZET
SUMMARY
Amaç: Bu çalýþmada, çocuk deplase humerus
suprakondiler kýrýklarýnýn tedavisinde uyguladýðýmýz
açýk redüksiyon internal fiksasyon (ARÝF) ve kapalý
redüksiyon perkütan çivileme (KRPÇ) yöntemlerinin sonuçlarý deðerlendirilmektir.
THE COMPARISION OF CLOSED REDUCTIONPERCUTANEOUS PINNING PROCEDURE WITH
OPEN REDUCTION-INTERNAL FIXATION IN
THE SURGICAL TREATMENT OF CHILDREN’S
DISPLACED SUPRACONDYLAR FRACTURES
OF HUMERUS
Hastalar ve Yöntem: Yaþlarý 4 ile 11 arasýnda
deðiþen, 43 hasta açýk redüksiyon internal
fiksasyon, 21 hasta kapalý redüksiyon ve perkütan
çivileme yöntemleri ile tedavi edildiler. Olgularýn
ortalama takip süreleri 2.6 yýl idi. Olgularýn
fonksiyonel ve kozmetik deðerlendirilmesi Flynn
kriterlerine göre yapýldý.
Bulgular: Açýk redüksiyon ve internal fiksasyon
uygulanan olgularda, taþýma açýsý deðiþikliklerine
göre %81.39 mükemmel ve iyi sonuç alýndý.
Fonksiyonel deðerlendirmede, %79.06 mükemmel
ve iyi sonuçlar alýndý. Kapalý redüksiyon ve
perkütan fiksasyon uygulanan olgularýn
%80.94’inde taþýma açýsý mükemmel ve iyi olarak
saptandý. Fonksiyonel deðerlendirmede, olgularýn
%80.95'unda mükemmel ve iyi sonuçlar alýndý.
Her iki grubun karþýlaþtýrýlmasýnda istatistiksel
olarak anlamlý bir fark saptanmadý (p>0.05).
Sonuç: Deplase olmuþ çocuk suprakondiler
kýrýklarýn tedavisinde, KRPÇ yönteminin kýrýk
hattýnýn açýlmamasý, daha az travma özelliði gibi
avantajlarý olmasýna raðmen, kapalý redükte
edilemeyen olgularda ARÝF yöntemi, kýrýk hattýnýn
gözle görülerek tam bir anatomik redüksiyona izin
vermesi, iatrojenik damar ve sinir yaralanma riskini
azaltmasý avantajlarý ile KRPÇ yöntemi kadar
baþarýlý sonuçlar elde edilen bir tedavi yöntemidir.
Anahtar Kelimeler: Humerus Suprakondiler
Kýrýk, Perkütan Çivileme, Ýnternal Fiksasyon,
Çocuk.
Purpose: In this study, the results of open
reduction internal fixation and closed reduction
percutaneous kirschner fixation procedures in the
treatment of supracondylar humeral fractures were
compared.
Patients and methods: We performed open
reduction internal fixation in 43 patients and closed
reduction percutaneous kirschner fixation in 21
patients. The functional and cosmetic evaluation
of the cases were evaluated according to Flynn’s
criteria after a mean follow up of 2.6 years.
Results: Excellent and good results were obtained
in 81.39% of the patients in carrying angle and
79.06% of the patients in functional loss treated
with open reduction internal fixation technique.
Excellent and good results were obtained in
80.94% of the patients in carrying angle and
80.95% of the patients in functional loss treated
with closed reduction percutaneous kirshner
fixation technique.
As a result, the difference between two groups was
not statistically significant (p>0.05).
Conclusion: Although closed reduction
percutaneous kirshner fixation technique has some
advantages such as less surgical trauma, preserve
fracture hematoma, open reduction internal
fixation technique permits definite fracture
reduction in cases which can not be reduced by
* Yrd. Doç. Dr., Kýrýkkale Üniversitesi Týp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalý.
** Uzm. Dr., S.B. Ankara Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi 1. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniði.
*** Þef, S.B. Ankara Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi 1. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniði.
174
ARTROPLASTÝ
ARTROSKOPÝK
CERRAHÝ
/
closed methods and it is as successful as closed
reduction percutaneous kirshner fixation technique.
Key Words: Humerus Supracondylar Fracture,
Percutaneous Pinning, Internal Fixation, Children.
GÝRÝÞ
Suprakondiler humerus kýrýklarý, çocuk dirsek
çevresi kýrýklarýnýn en sýk görülen tipidir ve bu
kýrýklarýn yaklaþýk %60’ýný oluþturmaktadýr1. Tedavi
edilmeyen veya yetersiz tedavi edilen durumlarda
fonksiyonel ve kozmetik olarak büyük sorunlar
yaratabilirler. Volkmann iskemik kontraktürü,
myozitis ossifikans ve cubitus varus en ciddi
kompliksyonlarý oluþtururlar1,2,4. Çocukluk çaðýnýn
bu önemli kýrýklarý konservatif yöntemlerle veya
cerrahi yöntemlerle tedavi edilirler. Deplase olmuþ
kýrýklarýn cerrahi tedavisinde ise kapalý redüksiyon,
perkütan çivileme (KRPÇ) yöntemi veya açýk
redüksiyon internal fiksasyon (ARÝF) en fazla tercih
edilen yöntemlerdir1-4.
Çalýþmamýzda, çocuk suprakondiler deplase
kýrýklarýnýn tedavisinde, açýk redüksiyon internal
fiksasyon yöntemi ile kapalý redüksiyon perkütan
çivileme yöntemi uygulanan olgularýn tedavi
sonuçlarýnýn deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
HASTALAR VE YÖNTEM
Yaþlarý 4-11 arasýnda deðiþen (ortalama 6.2)
deplase suprakondiler humerus kýrýklý olgularýn
43'üne açýk redüksiyon internal fiksasyon, 21'ine
ise kapalý redüksiyon, perkütan çivileme yöntemi
uygulandý.
Olgularýn 39'u erkek, 25'i kýz çocuklardý. 35 olguda
kýrýklar dominant ekstremitede, 29'unda dominant
olmayan ekstremite idi. Kýrýklarýn 61'i ekstansiyon
tipi, 3'ü fleksiyon tipi yaralanmalardý. Kýrýklarýn
deplasman dereceleri Gartland sýnýflamasýna göre
yapýlmýþ olup Tablo I de verilmiþtir. Eþlik eden
yaralanma olarak 1 olguda ipsilateral femur kýrýðý,
3 olguda ipsilateral radius distal uç kýrýðý saptandý.
Deplase olan 1 radius distal uç kýrýðýna açýk
redüksiyon internal fiksasyon, diðer 2 olguya kapalý
redüksiyon ve alçý tespiti uygulanarak tedavi
edildiler. Ýpsilateral femur kýrýðýna ise açýk
redüksiyon ve internal fiksasyon uygulandý.
Olgularýn ilk muayenelerinde, 3 olguda radial sinir
yaralanmasý, 1 olguda ulnar sinir yaralanmasý
saptandý.
Kapalý olarak redükte edilebilen kýrýklarda tedavi
seçeneði olarak, kapalý redüksiyon ve perkütan
fiksasyon yöntemi, kapalý olarak redükte
JOURNAL
OF
ARTHROPLASTY
ARTHROSCOPIC
SURGERY
Tablo I
Kýrýklarýn Gartland Sýnýflamasýna Göre
Daðýlýmý
ARÝF
KRPÇ
Tip II
Tip III
1
42
10
11
Toplam
43
21
edilemeyen kýrýklarýn tedavisinde ise tedavi
seçeneði olarak açýk redüksiyon ve internal
fiksasyon yöntemi tercih edildi.
Açýk redüksiyon ve internal fiksasyon uygulanan
olgularda, kýrýk hattýna posterior kesi ile girildi,
triceps brachi kasý fasiasý, ya uzunlamasýna ya da
U þeklinde açýlarak kas künt disseksiyonla geçildi
ve kýrýk redüksiyonu saðlandý, takibinde medialden
ve lateralden uygulanan 2 adet 2 mm. kalýnlýðýnda
kirschner telleri ile stabilizasyon saðlandý. Kirschner
tellerinin uçlarý cilt dýþýnda býrakýldý. Ameliyat
sonrasý uzun kol alçýsý uygulanan hastalarýn
kirschner telleri ameliyat sonrasý üçüncü haftada
çýkarýlarak aktif dirsek hareketlerine baþlanýldý.
Kapalý redüksiyon ve perkütan fiksasyon
uygulanan olgularda, ameliyat esnasýnda skopi
eþliðinde kapalý redüksiyonun ardýndan, 8 olguda
lateralden, 13 olguda ise medialden ve lateralden
uygulanan iki adet 2 mm. kalýnlýðýnda kirschner
telleri ile stabilizasyon saðlandý. Kirschner tellerinin
uçlarý cilt dýþýnda býrakýldý. Ameliyat sonrasý uzun
kol alçýsý uygulanan hastalarýn kirschner telleri
ameliyat sonrasý üçüncü haftada çýkarýlarak aktif
dirsek hareketlerine baþlanýldý.
Hastalar klinik ve radyolojik olarak 2.6 yýl takip
edildiler. Olgularýn fonksiyonel ve kozmetik
deðerlendirilmesi Flynn kriterlerine göre yapýldý5.
Gruplar arasý istatistiki karþýlaþtýrmalarda
hesaplamalar, student t testi kullanýlarak yapýldý.
BULGULAR
Açýk redüksiyon ve internal fiksasyon uygulanan
olgularýn taþýma açýsý deðiþiklikleri 22 olguda
mükemmel, 13 olguda iyi, 4 olguda orta, 4 olguda
kötü olarak bulundu. %81.39 mükemmel ve iyi
sonuç alýndý. Fonksiyonel deðerlendirmede hareket
kaybý deðiþiklikleri 21 olguda mükemmel, 13
olguda iyi, 5 olguda orta, 4 olguda kötü olarak
bulundu. Olgularýn %79.06 unda mükemmel ve
iyi sonuçlar alýndý. (Tablo II)
ARTROPLASTÝ
ARTROSKOPÝK
CERRAHÝ
/
JOURNAL
OF
ARTHROPLASTY
ARTHROSCOPIC
SURGERY
175
Tablo II
Açýk Redüksiyon ve Ýnternal Fiksasyon Uygulanan Olgularýn
Deðerlendirme Sonuçlarý
Sonuçlar
(Açýk redüksiyon + Ýnternal fiksasyon)
Hasta Sayýsý (taþýma açýsý)
Mükemmel
Ýyi
Orta
Kötü
22
13
4
4
Toplam
43
Hasta Sayýsý (fonksiyon)
(%51.16)
(%30.23)
(%9.30)
(%9.30)
21
13
5
4
(%48.83)
(%30.23)
(%11.62)
(%9.30)
43
Tablo III
Kapalý Redüksiyon ve Perkütan Fiksasyon Uygulanan Olgularýn
Deðerlendirme Sonuçlarý
Sonuçlar
(Kapalý redüksiyon + Perkütan fiksasyon)
Hasta Sayýsý (taþýma açýsý)
Mükemmel
Ýyi
Orta
Kötü
10
7
2
2
Toplam
21
Hasta Sayýsý (fonksiyon)
(%47.61)
(%33.33)
(%9.52)
(%9.52)
Kapalý redüksiyon ve perkütan fiksasyon
uygulanan ve lateralden tespitleri yapýlan olgularýn
3 tanesinde takipler esnasýnda redüksiyonda
bozulma sonucu distal parçada 10° den fazla
medial angulasyon saptandý. Taþýma açýsý
deðiþiklikleri 10 olguda mükemmel, 7 olguda iyi,
2 olguda orta, 2 olguda kötü olarak bulundu.
Olgularýn %80.94’ inde taþýma açýsý mükemmel
ve iyi olarak saptandý. Fonksiyonel deðerlendirmede hareket kaybý deðiþiklikleri 11 olguda
mükemmel, 6 olguda iyi, 2 olguda orta, 2 olguda
kötü olarak bulundu. Olgularýn %80.95 unda
mükemmel ve iyi sonuçlar alýndý. (Tablo III)
Her iki yöntemin tedavi sonuçlarýnýn deðerlendirilmesi istatistiksel olarak anlamlý bir fark göstermedi
(p>0.05).
Sinir yaralanmasý olan 4 olgunun (3 radial sinir,
1 ulnar sinir) takipleri sýrasýnda yaralanmalarýnýn
düzeldiði görüldü, nöropraksi olarak deðerlendirildi.
11
6
2
2
(%52.38)
(%28.97)
(%9.52)
(%9.52)
21
TARTIÞMA
Suprakondiler humerus kýrýklarý, çocuk dirsek
çevresi kýrýklarýnýn en sýk görülen tipidir ve bu
kýrýklarýn yaklaþýk %60’ýný oluþturmaktadýr 1 .
Deplase olmuþ çocuk suprakondiler humerus
kýrýklarýnýn tedavisinde cerrahi yöntemler tercih
edilirler. Cerrahi tedavi yöntemleri olarak KRPÇ
yöntemi ve ARIF yöntemi en sýk kullanýlan tedavi
çeþitleridir1-4. Her iki yöntemin de birbirlerine göre
avantajlarý ve dezavantajlarý bildirilmektedir.
ARIF yönteminin en önemli avantajý, kýrýk hattýnýn
gözle görülerek tam bir anatomik redüksiyona izin
vermesi, iatrojenik damar ve sinir yaralanma
riskinin azlýðý iken, kýrýk hattýnýn açýlmasý,
enfeksiyon riskinin artmasý, hastanede yatýþ
süresinin uzun olmasý ve kozmetik olarak insizyon
hattýnda belirgin skar oluþumu dezavantajlarýný
oluþturmaktadýr1-4.
176
ARTROPLASTÝ
ARTROSKOPÝK
CERRAHÝ
/
JOURNAL
OF
ARTHROPLASTY
ARTHROSCOPIC
SURGERY
Resim 1: 8 yaþýndaki olgunun ameliyat öncesi
ön-arka grafisi.
Resim 2: Olgunun ameliyat öncesi yan grafisi.
KRPÇ yöntemi uygulamalarýnda kýrýk hattýnýn
açýlmamasý, enfeksiyon riskinin az olmasý ve
ameliyat süresinin kýsalýðý avantajlarý olarak
gösterilirken bu yöntemin deneyim gerektirmesi,
floroskopi gerektirmesi ve radyasyona maruz kalma
dezavantajlarý olarak sayýlmaktadýr1-4.
Literatürde, KRPÇ ve ARÝF yöntemlerinin
karþýlaþtýrýlmasý ile yapýlan çalýþmalarda KRPÇ
yöntemi ile daha baþarýlý sonuçlarýn elde edildiðini
görmekteyiz. Ababneh, KRPÇ yöntemi ile %87
mükemmel ve iyi sonuçlarý bildirirken, ARÝF
yöntemi ile bu oraný %74 olarak saptamýþlardýr11.
Cramer, 15 olgunun 14’ünde KRPÇ yöntemi ile
mükemmel ve çok iyi sonuç, 14 olgunun 12’sinde
ise ARÝF yöntemi ile mükemmel ve çok iyi sonuç
bildirmiþtir12.
KRPÇ yöntemi uygulamasý ile literatürde baþarýlý
sonuçlarýn elde edildiði görülmektedir. Cheng, bu
yöntem ile tedavi ettiði 71 olgunun 70’inde iyi ve
çok iyi sonuç bildirmiþtir6. Gerardi, 25 deplase
suprakondiler kýrýklý olgunun kapalý redüksiyon ve
perkütan fiksasyon yöntemi ile tedavisinde 22
olguda çok iyi, 2 olguda iyi, 1 olguda kötü sonuç
bildirmiþtir7. Mehleman, KRPÇ yöntemi ile tedavi
ettiði 115 olgunun %83 ünde mükemmel ve çok
iyi sonuç elde ettiðini, 3 olguda redüksiyon kaybý
nedeni ile ARÝF yöntemi ile redüksiyonu tekrar
saðladýðýný belirtmiþtir8.
ARÝF, deplase olmuþ suprakondiler kýrýklý olgularýn
tedavisinde baþarýlý bir yöntem olarak kullanýlmaktadýr. Furrer, bu yöntem ile tedavi edilen 33
olgunun 27’sinde çok iyi, 3’ünde iyi, 3’ünde ise
kötü sonuç bildirmiþtir 9 . Mohammed, ARÝF
yöntemi ile 10 olguda çok iyi sonuçlarýný
bildirmiþtir10.
Bizim çalýþmamýzda, ARÝF uygulanan olgularýn
taþýma açýsý deðiþiklikleri 22 olguda mükemmel,
13 olguda iyi, 4 olguda orta, 4 olguda kötü olarak
bulundu. %81.39 mükemmel ve iyi sonuç alýndý.
Fonksiyonel deðerlendirmede hareket kaybý
deðiþiklikleri 21 olguda mükemmel, 13 olguda iyi,
5 olguda orta, 4 olguda kötü olarak bulundu.
Olgularýn %79.06 unda mükemmel ve iyi sonuçlar
alýndý.
KRPÇ uygulanan olgularda, taþýma açýsý
deðiþiklikleri 10 olguda mükemmel, 7 olguda iyi,
2 olguda orta, 2 olguda kötü olarak bulundu.
Olgularýn %80.94’ inde taþýma açýsý mükemmel
ve iyi olarak saptandý. Fonksiyonel deðerlendirmede hareket kaybý deðiþiklikleri 11 olguda
ARTROPLASTÝ
ARTROSKOPÝK
CERRAHÝ
/
JOURNAL
OF
ARTHROPLASTY
ARTHROSCOPIC
SURGERY
177
Resim 3: Açýk redüksiyon ve internal fiksasyon
uygulamasý sonrasý ön-arka grafisi.
Resim 4: Ayný olgunun yan grafisi.
mükemmel, 6 olguda iyi, 2 olguda orta, 2 olguda
kötü olarak bulundu. Olgularýn %80.95 unda
mükemmel ve iyi sonuçlar alýndý. Her iki tedavi
yöntemlerinin sonuçlarýnýn deðerlendirilmesinde
istatistiksel olarak fark saptanmadý (p>0.05).
olarak etkilediði kanaatindeyiz. Bu nedenle KRPÇ
yönteminde çapraz tellerle kýrýðýn tespitinin daha
güvenli olduðunu düþünmekteyiz.
KRPÇ yöntemi uygulamasýnda, stabil bir kýrýk
redüksiyonu için çapraz tel tespitinin, lateral veya
medialden uygulanacak tespitten daha rijit bir
tespit saðlayacaðý ve redüksiyonun devamlýlýðý
açýsýndan çapraz tel tespitinin daha güvenli olduðu
belirtilmektedir3,13-15. Buna karþýn, Aronson ve
Prager, kýrýðýn tespitinde lateral çivilemeyi
önermektedir16. Cheng, kýrýðýn lateral ve medialden
çapraz çivi tespiti ile lateralden çivi tespiti arasýnda
sonuçlar arasýnda fark olmadýðýný belirtmiþtir6.
Çalýþmamýzda, KRPÇ yöntemi ile tedavi ettiðimiz
olgulardan, lateralden tel tespiti yaptýðýmýz 3
tanesinde takipler sýrasýnda redüksiyon
devamlýlýðýnýn bozulup, medial angulasyon
geliþtiðini saptadýk. Çapraz tellerle kýrýðýn tespitinde
redüksiyonun bozulmasý durumu ile karþýlaþmadýk.
Bu olgular nedeni ile KRPÇ yöntemi ile tedavi
ettiðimiz olgularýmýzýn taþýma açýsý deðiþikliði
deðerlerini ve fonksiyonel deðerlerini olumsuz
ARÝF yöntemi uygulanan olgularda kýrýk hattýna
posteriordan triceps brachii kasý açýlarak ulaþýldý.
Bu yöntemin, triceps gücünde azalma ve eklemde
hareket kaybý oluþturabilmesi dezavantajý olarak
görülmektedir. Ancak Sibly ve ark. bu tekniðin
KRPÇ yöntemi ile karþýlaþtýrýldýðýnda eklem hareket
kaybýnda artmaya neden olmadýðý sonucuna
varmýþlar, Kassler ve ark. ise bu tekniðin triceps
gücünde de %3'lük bir kayýp oluþturduðu ve
komplex humerus distal uç kýrýklarýnýn tedavisinde
kullanýlabileceði belirtilmiþtir17,18. Bizim fonksiyonel
sonuçlarýmýzýn karþýlaþtýrýlmasýnda KRPÇ yöntemi
ile triceps brachi kasýnýn açýlarak yapýlan ARÝF
olgularý arasýnda fark saptanmadý.
Hastanemize baþvurduklarý sýrada yapýlan
muayenelerinde, sinir yaralanmasý olan 4 olgunun
(3 radial sinir, 1 ulnar sinir) takipleri sýrasýnda ilk
üç ay içerisinde sinir yaralanmalarýnýn düzeldiði
görüldü. Deplase olmuþ suprakondiler kýrýklarda
nörolojik yaralanma sýklýðý %5-19 arasýnda
bildirilmektedir1,2,4,19. Bu yaralanmalarýn genellikle
178
ARTROPLASTÝ
ARTROSKOPÝK
CERRAHÝ
/
nöropraksi þeklinde olduðu ve tedavide kýrýðýn
redüksiyonu ve tespitinin gerekliliði belirtilmiþtir.
Sinir yaralanmasý olan olgularýmýza, sinir
eksplorasyonu yapýlmadý ve 3 ay içerisinde
yaralanmalarýn düzeldiði görüldü.
Volkmann iskemik kontraktürü, myozitis ossifikans
ve cubitus varus, suprakondiler kýrýklarýn, tedavi
edilmemiþ olgularýnda ve tedavi sonrasý geliþebilen
en ciddi komplikasyonlarý oluþtururlar 1,2,4 .
Olgularýmýzýn takipleri sýrasýnda Volkmann iskemik
kontraktürü ve myozitis ossifikans komplikasyonlarý
ile karþýlaþmadýk. Ancak KRPÇ yöntemi ile tedavi
ettiðimiz olgularýn lateralden tespiti yapýlan üçünde
redüksiyon bozulmasý nedeni ile medial
angulasyon sonucu varus deformitesi geliþti. Bu
hastalara ek bir cerrahi tedavi yöntemi
uygulanmadý. Takipleri devam eden hastalarýn
iskelet geliþimi tamamlandýktan sonra tekrar
deðerlendirilmelerine karar verildi.
Sonuç olarak deplase olmuþ çocuk suprakondiler
humerus kýrýklarýnýn tedavisinde, KRPÇ yöntemi
uygulamasý, kýrýk kapalý redükte edilebiliyorsa, kýrýk
hattýnýn açýlmamasý, daha az cerrahi travma
özelliði, ameliyat süresinin kýsalýðý, avantajlarý göz
önünde bulundurularak etkili bir tedavi seçeneðidir.
Kapalý olarak redükte edilemeyen ve gerekli
ekipmanýn olmadýðý durumlarda, ARÝF yöntemi,
kýrýk hattýnýn gözle görülerek tam bir anatomik
redüksiyona izin vermesi, iatrojenik damar ve sinir
yaralanma riskini azaltmasý avantajlarý ile kapalý
redüksiyon ve perkütan çivileme yöntemi kadar
baþarýlý sonuçlar elde edilen bir tedavi yöntemidir.
KAYNAKLAR
1. Green NE. Fractures and dislocations about the elbow. In:
Green NE, Swiontkowski MF, eds. Skeletal Trauma in
Children. Philadelphia: W.B. Saunders; 1998: 259-318.
2. Wilkins KE, Beaty JH, Chambers HG, Toniolo RM.
Fractures and dislocations of the elbow region. In:
Rockwood CA, Wilkins KE, Beaty JH, eds. Fractures in
Children. Philadelphia: Lippincott-Raven; 1996: 669-752.
3. Boyd DW, Aronson DD. Supracondylar fractures of the
humerus: A prospective study of percutaneous pinning. J
Pediatr Orthop 1992; 12(6): 789-94.
JOURNAL
OF
ARTHROPLASTY
ARTHROSCOPIC
SURGERY
6. Cheng JC, Lam TP, Shen WY. Closed reduction and
percutaneous pinning for type III displaced supracondylar
fractures of the humerus in children. J Orthop Trauma
1995; 9(6): 511-5.
7. Gerardi JA, Houkom JA, Mack GR. Treatment of displaced
supracondylar fractures of the humerus in children by
closed reduction and percutaneous pinning. Orthop Rev
1989; 18(10): 1089-95.
8. Mehlman CT, Crawford AH, McMillion TL, Roy DR.
Operative treatment of supracondylar fractures of the
humerus in children: the Cincinnati experience. Acta
Orthop Belg 1996; 62 Suppl 1: 41-50.
9. Furrer M, Mark G, Ruedi T. Management of displaced
supracondylar fractures of the humerus in children. Injury
1991; 22(4): 259-62.
10. Mohammed S. Rymaszewski LA. Supracondylar fractures
of the distal humerus in children. Injury 1995; 26(7):
487-9.
11. Ababneh M, Shannak A, Agabi S, Hadidi S. The treatment
of displaced supracondylar fractures of the humerus in
children. A comparison of three methods. Int Orthop 1998;
22(4): 263-5.
12. Cramer KE, Devito DP, Green NE. Comparison of closed
reduction and percutaneous pinning versus open reduction
and percutaneous pinning in displaced supracondylar
fractures of the humerus in children. J Orthop Trauma
1992; 6(4): 407-12.
13. O’Hara LJ, Barlow JW, Clarke NM. Displaced
supracondylar fractures of the humerus in children. Audit
changes practice. J Bone Joint Surg Br 2000; 82(2):
204-10.
14. Mehserle WL, Meehan PL. Treatment of the displaced
supracondylar fractures of the humerus (type III) with
closed reduction and percutaneous cross-pin fixation. J
Pediatr Orthop 1991; 11: 705-11.
15. Paradis G, Lavalee P, Gagnon N, Lemire L. Supracondylar
fractures of the humerus in children. Technique and results
of crossed percutaneous K-wire fixation. Clin Orthop 1993;
297: 231-7.
16. Aronson DD, Prager BI. Supracondylar fractures of the
humerus in children. A modified technique for closed
pinning. Clin Orthop 1987; 219: 174-84.
17. Sibly TF, Briggs PJ, Gibson MJ. Supracondylar fractures
of the humerus in childhood. Range of movement
following posterior approach to open reduction. Injury
1991; 22: 456-8.
4. Wilkins KE. The operative management of supracondylar
fractures. Orth Clin North Am 1990; 21(2): 269-89.
18. Kasser JR, Richards K, Millis M. The triceps-dividing
approach to open reduction of complex distal humeral
fractures in adolescents: A Cybex evaluation of triceps
function and motion. J Pediatr Orthop 1990; 10: 93-6.
5. Flynn JC, Matthews JG, Benoit RL. Blind pinning of
displaced supracondylar fractures of the humerus in
children. J Bone Joint Surg 1974; 56A: 263-72.
19. Otsuka NY, Kasser JR. Supracondylar fractures of the
humerus in children. J Am Acad Orthop Surg 1997; 5(1):
19-26.