İslâmda Çekilen İlk Ok!

Transkript

Sevgili Peygamberim "aleyhisselatü vesselam"
Ýslâmda Çekilen Ýlk Ok!
ÝslÃ¢m
akýnlarýnýn sebebi, mÃ¼þrikleri yýldýrmak, rahatÃ§a ticaret yapabilmelerini
engellemek, kÃ¢firleri imana dave
etmek.
Ubeyde bin Haris
kumandasýndaki Seriyye, Ebu SÃ¼fyan emrindeki ikiyÃ¼z kiþilik kÃ¼ffara Rabiga
denilen
yerde kavuþtu.
Â Karþýlýklý
saf baðlandý.
Bu tarafta en Ã§ok seksen
mÃ¼cahid, karþýda ikiyÃ¼z mÃ¼þrik.
Sa'd bin Ebi Vakkas,
"bismillah" diyerek ilk oku yaya tuttu ve Ã§iriþi gerdi gerdi
gerdi ve
dÃ¼þmana fýrlattý; tam isabet...
Ýþte islÃ¢mda Ã§ekilen ilk
ok! Ýlk ok ve tam isabet.
DÃ¼þman da
karþýlýk
vermeye baþladý ama Sa'd radýyallahÃ¼ anh her attýðý okla ya bir dÃ¼þman veya bir
dÃ¼þman atýný devir
mÃ¼barek okÃ§unun sadaðýnda yirmi ok vardý... o kadar
gÃ¼zel ok Ã§ekiyor ki hiÃ§ biri boþa gitmiyor... arkadaþlarý
kalkanlarý ile ona siper
olmuþlar. Hazreti Sa'd ise:
Ya Hak!Diyerek hedefi vuruyor.
O ne gÃ¼zel insandýr; o
ne
gÃ¼zel okÃ§udur Ã¶yle ki hayýrlý iþlerde hep ilk olur. Mekke'de namaz kýlarken
kendisiyle alay eden kÃ¢firin
kafasýna deve kemiði savurup ilk dÃ¼þman kaný akýtan da
O olmuþtu. O ne gÃ¼zel insandýr, O ne gÃ¼zel okÃ§udur Ã¶y
ki onyedi yaþýnda
mÃ¼slÃ¼man oldu; bÃ¼tÃ¼n gazalara katýldý; ve cennetle mÃ¼jdelendi; radýyallahÃ¼ anh...
Bu
arada dÃ¼þman tarafýndan
mÃ¼minler arasýna iki de iltica oldu... Mýkdad bin Amr ve Utbe bin Gazvan, mÃ¼slÃ¼man
olmalarýna raðmen Hicret edememiþlerdi..
Onlar da Resulullah,
sallallahÃ¼ aleyhi ve sellem, efendimize
kavuþmak iÃ§in imkÃ¢n arayýp duruyorlardý...
bu sebeple Mekke'den Ã§ýkan kervaný fýrsat bildiler ve sanki onlar da ticare
iÃ§in
geliyorlarmýþ intibaý vererek Kureyþlilerin arasýna katýldýlar.
Ki bu Ã§arpýþma onlar iÃ§in
bulunmaz bir nim
oldu.. derhal Mekke'lilerden kaÃ§arak mÃ¼minlerin safýna geÃ§tiler...
MÃ¼slÃ¼manlarýn bÃ¶yle
cesaretle
mÃ¼cadele etmeleri ve mÃ¼þriklerin peþpeþe kayýp vermeleri onlarýn
gÃ¶zÃ¼nÃ¼ korkuttu:
"Mutlaka arkada asýl
kuvvet saklý. Yoksa bu kadar korkusuz olamazlar" diye dÃ¼þÃ¼nerek Ã§areyi kaÃ§makta
buldular...
DÃ¼þman,
þimdi aksi
istikamete yaya-yapýldak, atlý-eþekli bozgun halde firar ediyordu..
Ubeyde bin Haris vakur islÃ¢m
kumandaný, endamlý atýnýn Ã¼zerinde dimdik bir halde kaÃ§ýþý seyrederken
dudaklarýnda bir tebessÃ¼m Ã§izgisi belirip
kayboldu ve bu gÃ¼nleri gÃ¶steren Allah'a
hamdÃ¼ senalar etti. Ve emri verdi:
-DÃ¶nÃ¼yoruz!..
Sa'd bin
Ebi Vakkas'ýn:
-DÃ¼þmaný takip edelim.
Teklifini Ubeyde bin Haris
kabul etmedi...
Maksat elde edilmiþti.
Sevgili Peygamberimizi bu haberden daha Ã§ok ne sevindirebilirdi ki....
Aradan bir ay geÃ§ince
Hicretin
dokuzuncu ayýna denk gelen Zilkade baþýnda bir Seriyye daha tertip edildi.
Muhacirlerden kurulan bu Seriyye en fazla
yirmi kiþi..
BÃ¼tÃ¼n eshab ayný zamanda
hazýr asker, "haydi" denince doðru akýna... ancak þimdilik bu akýnlara
muhacirler gÃ¶nderiliyor.
Ensar ise iÃ§ huzur ve
emniyeti kurmak ve korumakla mÃ¼kellefler. BÃ¶ylece
Ã¼stÃ¼nler Ã¼stÃ¼nÃ¼ Resulullahýn
etrafýnda bir gÃ¼venlik Ã§emberi oluþturuluyor.
Efendimiz, bu yeni
Seriyye'nin
baþýna Sa'd bin Ebi Vakkas'ý getirdiler. Beyaz bayraðý taþýyan bayraktar Mýkdat
bin Amr, radýyallahÃ¼ a
Harrar Suyu yakýnýndan
altmýþ kiþilik bir Kureyþ kervanýnýn geÃ§eceði Ã¶ðrenilmiþti.
Birlik bu kervanýn Ã¼stÃ¼
yÃ¼rÃ¼yecek, Ã§aðrýya raðmen imana gelmezlerse kervan vurulacaktý...
Sevgili Peygamberimiz,
sallallahÃ¼ teala
aleyhi ve sellem, Sa'd radýyallahÃ¼ anh'a buyurdular ki:
-Ya Sa'd Harrar'a kadar git!
Kureyþ kervaný Harrar'dan
geÃ§ecektir.
Sa'd bin Ebi Vakkas Seriyyesi
derhal yola Ã§ýktý.
Ýslam birliði gÃ¼ndÃ¼z
saklanýp gece yol
alarak beþinci gÃ¼nÃ¼n sabahýnda hedef gÃ¶sterilen yere
vardýklarýnda mÃ¼þriklerin sadece bir gece evvel oradan
geÃ§ip gittiðini
Ã¶ðrendiler..
DÃ¼þmanýn takibi pekÃ¢lÃ¢
mÃ¼mkÃ¼n; ama buna izin yok ki. Emir aÃ§ýk: "Ya S
Harrar'a kadar git!"Bu
yÃ¼zden yiðitler yiðidi kahraman sahabi Sa'd radýyallahÃ¼ anh, bir adým ileriye adým
atmýyor...
Emr'e itaat þuuru iþte bu!.
Sevgili Peygamberimiz'in
askerin baþýnda olarak Ã§ýktýðý ilk seferin ismi Eb
veddan Gazasý...
Ýþte þanlý ve þerefli
bÃ¼yÃ¼k Resul, altmýþ kiþilik atlý mÃ¼cahidin baþbuðu... Beyaz bayraðý
dalgalandýran bu kere Hazreti Hamza radýyallahÃ¼ anh. Kumandana gÃ¶re bayraktar...
Medine'ye beþ gÃ¼nlÃ¼k
mesafedeki Ebva-veddan bÃ¶lgesinden yine bir Kureyþ kafilesinin geÃ§eceði
duyulmuþtur...
Bu sebeple Resulullah,
Medine'de yerlerine Ensar'dan Sa'd bin Ubade'yi vekil býrakarak harekatýn bizzat
kumandasýný ele alýyorlar...
Hem Kureyþle hesaplaþacak
hem de yÃ¶rede yaþayan Damra oðullarý itaat altýna alýnacak... Sefer bu maksatla
baþlamýþtýr... mÃ¼barek islam ordusu, Ebva'ya geldi ama her taraf aranmasýna raðmen
Kureyþli mÃ¼þriklerle karþýlaþma
mÃ¼mkÃ¼n olmadý...
Damra Oðullarýna haber
yollandý... Aþiretin Reisi Mahþi bin Amr Ã¼l Damri geldi.
MÃ¼zakerelerden sonra yazýlý
bir anlaþma yapýldý.
Buna gÃ¶re,
1-Damra oðullarý, kat'i
surette dÃ¼þmanl
ittifak etmeyecektir.
2-Damra oðullarý aþiretinin
can ve mal emniyeti mÃ¼slÃ¼manlarýn teminatý altýndadýr.
3Buna karþýlýk
Peygamberimiz, Damra oðullarýný bir savaþ iÃ§in Ã§aðýrdýðýnda derhal yardýma
koþacaklardýr.
nÃ¼fuzunun Medine'den
beþ gÃ¼nlÃ¼k uzaklýkta olan kÃ¶ylere kadar uzandýðýna ilk iþaret... Ebva
topraðýnýn Sevg
Peygamberimiz iÃ§in ayrý bir gÃ¼zelliði, unutulmaz bir hatýrasý
da var; Ã§Ã¼nkÃ¼ Ebva karyesinde aziz annecikleri
yatýyor.
Peygamberimiz altý yaþýnda
iken valideleri; hepimizin tÃ¢c annesi Amine Hatun ile Efendimizin babasý
Hazreti
Abdullah'ýn kabrini ziyaretten dÃ¶nÃ¼þte burada; iþte bu Ebva'da vefat etmiþti...
Sevgili Peygamberimiz
sallallahÃ¼ aleyhi ve sellemin ikinci seferleri Buvat Gazasý...
Ebu SÃ¼fyan idaresindeki yÃ¼z
kiþilik bir mÃ¼þrik
kervanýn iki bin beþyÃ¼z deve ile Þam'a gitmekte olduðu haber
alýnýnca Kureyþ mÃ¼þrikleri ile hesaplaþma kararý alýndý
Hicretin
onÃ¼Ã§Ã¼ncÃ¼ ayý baþlarý RebiÃ¼levvel ayý.
Efendimiz, Ebu Seleme ibni
Abdil Esed'i yerlerine vekil
býrakarak yÃ¼zelli mÃ¼cahidin baþýnda dÃ¼þmana doðru at
koþturdular... Beyaz bayraðý dalgalandýran bu kerre Sa'd bin
Ebi Vakkas... Buvat
daðýna kadar her taraf adým adým aranmasýna raðmen mÃ¼þrikler yakalanamadý..
Arananlarýn
iÃ§inde Umeyye
bin Halef ismindeki kÃ¢fir de vardý ama bu defa kurtuldular...
Fakat islamýn gÃ¼cÃ¼ bu gaza
ile bir kaÃ§ kat daha artarak hÃ¼kÃ¼mranlýk Buvat daðýna kadar geniþlemiþti. Buvat
Ã§evresinde MÃ¼dlicoðullarý aþiret
yaþamakta...
MÃ¼dlicoðullarý ile de
Damraoðullarýnýnkine benzer bir saldýrmazlýk andlaþmasý yapýldý; onlardan da
mÃ¼slÃ¼manlarý arkadan vurmayacaklarýna dair sÃ¶z alýndý; emniyetleri iÃ§in teminat
verildi...
Buvat Gazasý'ndan
dÃ¶neli bir
kaÃ§ gÃ¼n olmuþtu ki KÃ¼rz ibni Cabiril Fihri ismindeki bir Kureyþli'nin adamlarý ile
birlikte Cemma
Daðý'na baskýn vererek burada yayýlan sýðýr ve develeri sÃ¼rÃ¼p
gÃ¶tÃ¼rdÃ¼ðÃ¼ haberi alýndý...
Bu aðýr bir hab
kÃ¼stah ve Ã§apulcularý Medine yakýnlarýna kadar sokularak Haram BÃ¶lge'den mal
Ã§alsýnlar... Bu cÃ¼r'eti
gÃ¶sterenler tabii ki cezasýna da katlanmalýydý...
Sevgili Peygamberimiz, yerine
Zeyd bin Harise'yi vekil býrakarak
http://www.sevgilipeygamberim.com
Powered by Joomla!
Oluþturulma: 13 October, 2016, 02:48
bir mikdar eshabla birlikte vak'a mahalline at
sÃ¼rdÃ¼ler... Bayrak, bu kerre de Hazreti Ali'de... RÃ¼zgarda
sÃ¼zÃ¼len bir beyaz kartal
gibi... yarýnlara, Ã¶ne, ileriye, atýlmak, yol aÃ§mak istercesine Ã§ýrpýnýyor...
MÃ¼cahidler, hadise yerine
geldiðinde KÃ¼rz ve diðerleri hayvanlarý býrakarak izlerini kaybetmiþlerdi. Bedir'in
Safevan vadisine kadar her taþýn altý yoklandýysa da bulunamadýlar.. Bu sebeple bu
sefere Safevan Gazasý dendiði gibi
Birinci Bedir Gazasý da denir.MÃ¼þrikler anlamýþ
olmalý ki mÃ¼minlerin deðil kendilerine; mallarýna dahi eðri gÃ¶zle bakm
artýk
kolay deðildir... acaba anladýlar mý!...
Hicretin onaltýncý ayý
baþlarýnda ZÃ¼l Uþeyre Gazasý yapýldý..
Ebu SÃ¼fyan
kumandasýndaki bir Kervanýn kýymetli mallar ve kalabalýk bir Mekke'li ile Þam'a
gitmekte olduðu haberi
alýndý...
Eðer bu kervan vurulabilirse
dÃ¼þman maliyesine aðýr bir darbe indirilecek...
Efendimiz, Ebu Seleme
bin
AbdÃ¼lesed'i yerlerine vekil býraktýlar. Hani þu Medine'ye ilk gÃ¶Ã§en mÃ¼mini.
ÝslÃ¢m akýncýlarý ikiyÃ¼z
kadar. Bu gazada da Peygamberimizin bayraktarý Hazreti Hamza radýyallahÃ¼ anh.
MÃ¼cahidlerin bir at ve otuz
develeri mevcut; nÃ¶betleþe biniyorlar...
Sevgili Peygamberimiz,
dÃ¼þmanýn Ã¶nÃ¼nÃ¼ kesmek iÃ§in Dinaroðullarý
Daðý ve Habar Ã§Ã¶lÃ¼nÃ¼ aþtýlar
fakat bu bÃ¶lgede kÃ¢firleri bulamadýlar.. Bunun Ã¼zerine yola devam ederek Ýbni
Ezher
vadisine geldiler. Zat Ã¼s Sak ismindeki aðaÃ§ altýnda namaz kýlýp yemek yediler.. ki
bu gÃ¼nÃ¼n hatýrasýna
daha sonra buraya bir mescid yapýlmýþtýr..
Yine yola Ã§ýkýldý...
kýrlýk, sapa yollar aþýldý; ancak dÃ¼þmandan hiÃ§
yoktu.. Arama
MÃ¼dlicoðullarýnýn ZÃ¼l Uþeyre kasabasýna kadar sÃ¼rdÃ¼ ama kervaný yakalamak
mÃ¼mkÃ¼n
olmadý....dÃ¼þman yine paÃ§ayý kurtarmýþtý fakat nereye kadar? Artýk bu
yollar kÃ¼ffara korku yollarý olmuþtu..
Da
bayýr, Ã§Ã¶l aþarak
dÃ¼þman kollayan yorgun mÃ¼cahidler ZÃ¼l Uþeyre'de mola verdiler... MÃ¼dlicoðullarý
onlara
gÃ¼zel ev sahipliði yaptý.ZÃ¼l Uþeyre, Medine ve Hayber'den sonra en gÃ¼zel
hurmalarý yetiþtiren bir yer...
Hazreti
Ali ve Ammar bin Yasir
bir hurma aðacý altýna oturmuþ kÃ¶ylÃ¼lerin Ã§alýþmalarýný seyrederken Ã¶ylece
uyuya kald
Efendimiz baþuclarýna geldiðinde rÃ¼zgÃ¢r, onlarý taze topraða
bulamýþtý.. Ã–nce Ammar radýyallahÃ¼ anh sýÃ§radý. F
Hazreti Ali hÃ¢lÃ¢ yumuþak
toprak Ã¼zerinde kendinden geÃ§miþ halde.
Merhamet Sultaný seslendiler:
-Kalk
ya Eba Turab! Kalk ey
topraðýn babasý..
Ali radýyallahÃ¼ anh, gÃ¼zel
gÃ¶zlerini aralayýp sevgili
Peygamberimizi karþýsýnda gÃ¶rÃ¼nce þimþek hýzýyla
yerinden fýrladý...
O Ã¢n Resulullah, Ã¢h ne
buyurdular
damla gÃ¶zyaþý ne gÃ¼n iÃ§in saklanýr?
-Ýnsanlarýn en kÃ¶tÃ¼sÃ¼
elini senin kanýna bulayandýr ya Ali...
Ded
ve mubarek eli ile
bÃ¼yÃ¼k dÃ¢vÃ¢ arkadaþýnýn baþýný okþadýlar...
Hicretin onyedinci ayý..
Medine.Sevgili
Peygamberimizin halazÃ¢desi Abdullah bin Cahþ da her sahabi gibi Allah
aþký ile dolu dolu.. Mekke'de olmadýk
iþkencelere katlanmýþ; aÃ§lýða, susuzluða
hayret edilecek kadar dayanmýþ bir Peygamber sevdalýsý.
Hazreti Abdulla
radýyallahÃ¼ anh, Medine'de. En bÃ¼yÃ¼k zevki KÃ¢inatýn Efendisi'nin sohbetlerinde
bulunmak. Zaten eshab-ý
kiram iÃ§in O'nun sohbetlerinden Ã¼stÃ¼n lezzet var mý ki?
MÃ¼barek sahabi, bu sohbetlerde Peygamberimizden
þehidlik ve þehidlerin
Ã¼stÃ¼nlÃ¼ðÃ¼nÃ¼ dinledikÃ§e þehid olma isteði kalbini Ã§atlatacak kadar kendini
zorluyor..
Bir gÃ¼n yatsý namazý eda
edildikten sonra Sevgili Peygamberimiz, sallallahÃ¼ aleyhi ve sellem, Abdullah bin
Cahþ'a:
-Yarýn erkenden silahýný da
alarak bana gel. Seni bir yere gÃ¶ndereceðim, buyurdular.
Abdullah,
radýyallahÃ¼ anh,
sabah namazýndan sonra Peygamber aleyhisselamdan Ã¶nce Hane-i saadetin kapýsýna gelerek
Efendimizi beklemeye baþladý...
Abdullah bin Cahþ, yanýna
kýlýÃ§, ok tirkeþi, yay ve kalkanýný almýþtý. Efendimiz, g
ve aziz sahabiyi
selÃ¢mladýktan sonra muhacirlerin bÃ¼yÃ¼klerinden Ebu Huzeyfe, Vakýd bin Abdullah,
ÃœkkÃ¢þe
bin Mýhsan, HÃ¢lid bin BÃ¼keyr, Sa'd bin Ebi Vakkas, Utbe bin Gazvan, SÃ¼heyl
bin Beyza, Ã‚mir bin Rebia, Ã‚mir bin
FÃ¼heyre, AmmÃ¢r bin Yasir, Sa'd bin Leys ismindeki
arkadaþlarýný yanlarýna Ã§aðýrdýlar.
Peygamberimiz, Hazreti
Abdullah'dan uzakta Ãœbeyde bin KÃ¢b'a bir mektup yazdýrdýlar ve mektubu kapattýktan
sonra Abdullah bin Cahþ'a
hitaben:
-Seni bu arkadaþlarýn
Emir-Ã¼l MÃ¼'minin tayin ettim, buyurdular...
Ã–nce Necdiye yolunu
tutmalarýný, sonra Rekiyye'ye, kuyuya yÃ¶nelmelerini bÃ¶ylece iki gÃ¼n yol gittikten
sonra mektubu aÃ§masýný ve
yazýlanlara uymalarýný; iki kiþiye bir deve verildiðini
hayvanlara nÃ¶betleþe binmelerini istediler.
BÃ¶ylece ilk defa bir
mÃ¼slÃ»mana "MÃ¼'minlerin lideri" mÃ¢nÃ¢sýna "Emir Ã¼l MÃ¼'minin"
sýfatý veriliyordu. ÝslÃ¢m hukuku, islÃ¢m
devleti yeni bir mÃ¼essese kazanmýþtý;
emirlik... elel VÃ¢disi'ne geldiklerinde verilen sÃ¼re doldu. Bu sebeple Emir
Ã¼l
MÃ¼'minin Abdullah bin Cahþ hayvan derisine yazýlý mektubu koynundan Ã§ýkararak aÃ§tý
ve okumaya baþladý
-BismillahirrahmanirrahÃ®m!Ýmdi
bu mektubu okuduktan sonra Mekke-Taif arasýndaki Nahle Vadisi'ne kadar
Allah'ýn isim ve
bereketiyle yÃ¼rÃ¼yÃ¼þe devam et. HiÃ§ bir arkadaþýný Nahle'ye gitmek iÃ§in asla
zorlama. Nahle
vadisine vardýðýnda Kureyþlilerle onlarýn kervanlarýný gÃ¶rÃ¼p
-gÃ¶zetleyerek bilgi ve haber
toplayacaksýn...
Mektubu derin bir hÃ¼rmetle
okuyan Hazreti Abdullah'ýn aðzýndan ilk Ã§ýkan kelimeler þu oldu:
-Biz, Allahýn kullarýy
Yine O'na dÃ¶neceðiz. Þahid olun ki Peygamber buyruðunu iþittim ve tabi oldum.
Hafiften esen tatlý bir
rÃ¼zgÃ¢r
mektuba dikkat kesilen yÃ¼zleri okþayýp geÃ§iyordu..
BÃ¼tÃ¼n seriyye mensuplarý
ayaktaydý...
Uzaktan,
Ã§ok uzaktan bir deve
uzun uzun bÃ¶ðÃ¼rdÃ¼... Bir kuþ sÃ¼rÃ¼sÃ¼ nerdeyse onlarý cansýz sanýp Ã§arpacak
kad
dalýþ yapýp yeniden havalanarak uzaklaþarak tepelerin gerisinde kayboldu...
-Evet, dedi, Abdullah
radýyallahÃ¼
anh, mektubu iþittiniz. Vazifem belli. Haber toplamak. Þu var ki bu
istihbarat gÃ¶revimi size duyurmuþ oluyorum. "Siz de
geleceksiniz" demeye
salahiyetli deðilim... Ýsterseniz benimle gelirsiniz, isterseniz dÃ¶nmekte
serbestsiniz... tercih
elinizde.
Anlaþýlan o ki, hem Abdullah
bin Cahþ, hem yoldaþý olan Ã¶teki mÃ¼minler, umulmadýk bir yer ve zamanda
imtihandalar.. Hazreti Abdullah, tek baþýna haber almaya sevk edilirken diðerleri de
iradelerinde serbest býrakýlýyor..
ama onlarýn sýcak Ã§orbalarý, rahat yataklarý
tercih etmeleri mÃ¼mkÃ¼n mÃ¼?
MÃ¼minlerin emiri Abdullah bin
Cahþ'ýn komutasýndaki mÃ¼slÃ¼manlar ayný kararlýlýkla cevap verdiler:
-Mektubu dinledik!Biz,
Allah'a,
ResulÃ¼ne ve baþýmýza emir tayin edilen sana itaat ediciyiz! Her nereye
istersen Allah'ýn bereketiyle yÃ¼rÃ¼! Ã–lmek
var, dÃ¶nmek yok! ....
Nahle Mekke'ye yakýn bir
yerin ismi...
Seriyye buraya kadar sokularak
haber
toplayacak. Bu sebeple Ãœkkaþe bin Mýhsan ve Amr bin Rebia baþlarýný
kazýttýlar ki gÃ¶renler bu kafileyi Umre yapmaya
gidiyor sansýnlar. Seriyye þimdi umre
yolcularý gibi...
Ancak bu ara bir kÃ¼Ã§Ã¼k
hadise oldu. Sa'd bin Ebi
Vakkas'la Utbe bin Gazvan'ýn develeri bir mola Ã¢nýnda
kayboldu. Diðerleri menzile doðru yola devam ederken iki
sahabi hayvanlarýn peþine
dÃ¼þtÃ¼ler... sonunda develer bulundu ama Ã§ok zaman geÃ§tiði iÃ§in yolu kaybedip
seriyyeye ulaþamadýlar...
Beriyye Nahle'ye varýnca
gÃ¼ya bir Umre kafilesi imiþ gibi oturmuþ sohbet ediyor, bir
Powered by Joomla!
þeyler yiyip iÃ§iyorken
dikkatle Ã§evreyi gÃ¶zetliyorlardý ki yakýnlarýna Taif istikametinden gelen bir Kureyþ
kervaný
konakladý...
Develer hayli yÃ¼klÃ¼
kervancýlar þen þakraktý...
Amr bin Hadrami, Osman bin
Abdullah ile
kardeþi Neffel bin Abdullah ile azadlý kÃ¶le Hakem bin Keysan, Abdullah bin
Cahþ ve arkadaþlarýný farkedene kadar bu
neþ'eleri devam etti.
Bir kýsmý bineklerini
suluyor bir kýsmý yiyecek bir þeyler hazýrlýyor, bu arada birbirlerine
takýlýyorlardý... ama yakýnlarýnda meÃ§hul birilerini gÃ¶rÃ¼nce hava deðiþti;
tedirginleþtiler.
Aralarýnda
fýsýldaþ
-Osman! Sen de farkettin mi?
Kim bunlar?
-GÃ¶rdÃ¼m ama bilmem ki.
Soyguncu falan olmasýnlar.
-Ya, Hakem! Þunlar kim?
-Bilmiyorum. Herhalde Umre
ziyaretÃ§ileri. Baksanýza baþlarý kazýlý.
-Evet evet, kendi
hallerinde
insanlar, bizimle alakadar bile olmuyorlar...
Kureyþ mÃ¼þrikleri, casusluk
faaliyeti iÃ§in gelen
mÃ¼minlerden Ã¶nce Ã¼rkmÃ¼þlerse de onlarý kendi hallerinde KÃ¢be
ziyaretÃ§ileri sanarak tekrar eski havalarýna
dÃ¶nmÃ¼þlerdi... Kervancýlar
yabancýlarý kendi halinde mola vermiþ dinlenen insanlar sanýrken mÃ¼minler
Mekkelilerin her hareketini takip ediyordu...
Kervan kuru Ã¼zÃ¼m ve deri
yÃ¼klÃ¼.
-Evet zengin bir
kervan.
Taif'den geliyorlar herhalde.
-Nerden geldikleri mÃ¼him
deðil de Recep ayý bitti mi?
-Bilmem ki
kaÃ§ gÃ¼ndÃ¼r
yoldayýz.
-Sefere Ã§ýkarken Recebin
sonlarýydý.
-Ya Abdullah! Bunlar Mekke'ye
girerse tamamen elden kaÃ§ýrýrýz. Halbuki yÃ¼kleri Ã§ok kýymetli..
-Doðru lakin haram aydayýz.
Bu ayda
Ã§arpýþamayýz.
-E, belki Recep ayý
Ã§ýkmýþtýr...
Seriyye kendi arasýnda
mÃ¼þriklere baskýn verip verme
konusunda hayli tartýþtý ve sonunda kervaný basmaya
karar verdiler.
BÃ¶yle bir kervanýn
vurulmasý dÃ¼þmana
iyi bir ceza olacaktý. Ama iliþmezlerse bu fýrsatý bir daha
bulamazlardý.
Ayaklarýna gelen imkÃ¢ný
kaÃ§ýrmak
istemiyorlardý...
Kendi halinde yabancýlar gibi
oturmuþ sohbet ediyor gÃ¶rÃ¼nen mÃ¼barek sahabiler, uzun
istiþareler sonucu saldýrýya
karar verince bir Ã¢nda kervanýn etrafýný Ã§evirdiler ve onlarý islÃ¢ma
Ã§aðýrdýlar:
islÃ¢ma davet ediyoruz.
Aksi halde canýnýzdan da malýnýzdan da olursunuz!!.
MÃ¼þrikler, yýldýrýmla
Ã§arpýlm
dÃ¶ndÃ¼ler... demek Muhammediler, artýk Mekke eteklerine kadar sokularak
kendileriyle kavgaya tutuþacak kadar
cesaret ve teþkilata kavuþmuþlardý...
Herkes ayakta, herkes tetikte;
gÃ¶zlerden kývýlcýmlar fýþkýrýyor.
Amr bin
Hadrami kýlýcýna
davranacak olduðu Ã¢n Vakýd bin Abdullah'ýn oku ile gÃ¶ðsÃ¼nden vuruldu. Kalbine
isabet almýþt
Amr cansýz yere yuvarlandý...
Ve iki taraf birbirine
girdi... kýlýÃ§, mýzrak, yumruk tekmelerle Ã¶ldÃ¼resiye
vuruþuyorlardý... Ã§arpýþma
hayli sÃ¼rdÃ¼. Ýki taraf da hýrslý ve mÃ¼cadeleci idi.. Sonunda mÃ¼minler galip
geldil
MÃ¼minler, Osman bin Abdullah
ve Hakem bin Keysan'ý esir aldýlar ama Nevfel kaÃ§tý... bir iki kiþi Nevfel bin
Abdullah'ý haylice kovaladý ise de atlý olduðu iÃ§in yakalanamadý... bir kiþi
Ã¶lmÃ¼þ, bir kiþi kaÃ§mýþ diðer kervan halký
ve hayvanlar mÃ¼slÃ¼manlarýn
eline geÃ§miþti.
Ýlk defa ganimet/dÃ¼þmandan
kýlýÃ§ zoruyla mal kazanýlmýþ
BÃ¶ylece Abdullah bin Cahþ
bir kaÃ§ mevzuda birden ilk olma þerefine kavuþuyordu... Emir Ã¼l mÃ¼'minin rÃ¼tbesi
ilk
defa O'na nasip olmuþtu; ilk ganimeti o kazanmýþtý... Þu talimatý ise ileri
gÃ¶rÃ¼þlÃ¼lÃ¼ðÃ¼ne muazzam bir Ã¶lÃ
Hazreti Abdullah dedi ki:
-Ey kardeþlerim! DÃ¼þmandan
yÃ¼ce Allah'ýn lutfÃ» ile aldýðýmýz þu ganimet malýnýn
biri Resulullah'ýn,
kalaný bizimdir... mubarek ve muazzez sahabi Ã¶nce canýndan aziz bildiði Peygamberini
dÃ¼þÃ¼nmÃ¼þtÃ¼.
GerÃ§ekten beþte bir hisse
Efendimize ayrýldýktan sonra diðer mal muharip sahabiler arasýnda
bÃ¶lÃ¼þÃ¼ldÃ¼...
Oysa o gÃ¼ne kadar bu beþte
bir uygulamasý hiÃ§ olmamýþtý... MÃ¼minin firaseti iþte. Daha son
beþte bir
hÃ¼kmÃ¼ Kur'an-ý Kerimle de farz kýlýnacaktýr... Abdullah bin Cahþ ve seriyyesi iki
esir ve ganimet
mallarla Medine'ye dÃ¶ndÃ¼ler. Lakin Sa'd bin Ebi Vakkas ile Utbe bin
Gazvan'dan bir haber yoktu.
Hazreti
Abdullah ile sefere
iþtirak etmiþ diðer mÃ¼minler Resulullah'a gelerek olanlarý arz edince Sevgili
Peygamberimiz
mÃ¼teessir oldular ve ne esirler ne de ganimet mala alaka gÃ¶sterdiler.
Dedikleri þu oldu:
-Ben size haram olan
bir ayda
Ã§arpýþýn demedim!..
Evet bÃ¶yle bir emir
verilmemiþti.
Powered by Joomla!

İslâmda Çekilen İlk Ok!

Transkript

Benzer belgeler

Cihad Müsaadesi Geldi

Kibir ve Gururla Yaklaşan Hasım Ordu

Cündeb bin Cünabe - Sevgili Peygamberim

Muhammed`ül Emin - Sevgili Peygamberim