PDF ( 0 )

ZEYNEP KAMÝL TIP BÜLTENÝ
KLÝNÝK ARAÞTIRMA
CÝLT: 39 YIL : 2008 SAYI: 1
Periüretral Submukozal Enjeksiyon Tedavisinin Sonuçlarý
Arman Özdemir1, Çetin Çam1, Ateþ Karateke1, Turhan Aran2, Esra Aran2
1
Ýstanbul Zeynep Kamil Kadýn Ve Çocuk Hastalýklarý Eðitim Ve Araþtýrma Hastanesi, Ýstanbul
2
Aðrý Kadýn Ve Çocuk Hastalýklarý Hastanesi Jinekoloji Kliniði, Aðrý
Yazýþma Adresi : Aðrý Kadýn Ve Çocuk Hastalýklarý Hastanesi Aðrý, Türkiye
Tel: 0505 237 94 60 e-mail: [email protected]
ÖZET:
SUMMARY:
Amaç: Stres tip idrar kaçýrmanýn intrensek sfinkter
yetmezliðine baðlý olduðu tespit edilen vakalarda,
periüretral-submukozal enjeksiyon uygulamasýnýn
etkilerini incelemek.
Outcomes of Periurethral Submucosal Injection
Therapy
Materyal ve Metod: Stres inkontinans semptomu
olan 23 hasta çalýþmaya dahil edildi. Sistometri
ve basýnç akým çalýþmalarý uygulanan hastalara
endoskopik periürethral enjeksiyon öncesi ve 1
yýllýk gözlem sonrasýnda, ped test, Stamey
evrelemesi, IIQ-7 ve UDI-6 sorgulamalarý yapýldý.
Kýsa dönem postoperatif komplikasyonlar ve
ortalama 1 yýllýk sonuçlar karþýlaþtýrýldý.
Bulgular ve Sonuç: Enjeksiyonlarýn uzun süreli
yan etkisi gözlenmedi. 14 olguda kýsa süreli
hematüri ve ürethral aðrý yakýnmalarý kaydedildi.
Ped testinde %44 oranýnda tam kuruluk izlendi.
Ameliyat öncesi IIQ-7 skorlarý ile ve UDI-6’nýn
stres subskalasý olan 3.ve 4. sorularýn skorlarý,
tedaviden 1 yýl sonraki skorlar ile anlamlý derecede
iyileþme gösterdiler. Periüretral enjeksiyonlar, iyi
seçilmiþ hasta gruplarýnda, minimal invazif, hasta
memnuniyetini arttýran, etkili bir tedavi metodu
olarak gözükmektedir.
Objective: to asses the effects of periurethral
submucosal injection in stres urinary incontinence
due to intrinsic sphincter deficiency.
Materials and Method: 23 patients suffering from
stres urinary incontinence were included in this
study. After the cystometric and pressure-flow
studies, ped test, stamey staging, IIQ-7 and UDI6 questionnaire were noted before periurethral
injection and after one year follow up. Short term
postoperative complications and about 1 year of
results were compared.
Results and Conclusions: Long term side effects
of injections weren’t reported. In 14 cases, short
term haematuria and urethral pain were seen. Ped
test showed 44% dryness. When the preoperative
and postoperative IIQ-7 and UDI-6 scores were
compared, patients showed significant improvement.
In selected cases periurethral injection is minimally
invazive and efficacious treatment method.
Anahtar kelimeler: periürethral submukosal
enjeksiyon, intrensek sfinkter yetmezliði.
Key words: periurethral submucosal injection,
intrinsic sphincter deficiency
GÝRÝÞ
MATERYAL VE METOD
Periüretral enjeksiyon için ideal olgular,
mesane boynu mobilitesinin olmadýðý veya
çok az olduðu ve üretral sfinkterik
mekanizmanýn iyi çalýþmadýðý hastalardýr. Bu
olgular genellikle yaþlý ve önceden üriner
inkontinans için çeþitli tedaviler uygulanmýþ
kadýnlardýr (1). Bu çalýþmada, stres tip idrar
kaçýrmanýn intrensek sfinkter yetmezliðine
baðlý olduðu tespit edilen vakalarda,
periüretral-submukozal enjeksiyon
uygulamasýnýn etkileri incelendi.
Çalýþmaya stres inkontinans semptomu
olan 23 kadýn dahil edildi. Tüm hastalara
sistometri ve basýnç akým çalýþmalarý uygulandý.
Detrusor aþýrý aktivitesi eþlik eden 2, iþeme
sonrasý artýk idrar hacmi 100 ml’den fazla olan
1, mesane kapasitesi 250 ml’den az olan 1 ve
takipte bulunamayan 1 hasta çalýþmadan
çýkartýldý. Giriþim öncesi tüm hastalara 1 saatlik
ped testi, Stamey evrelemesi, IIQ -7 ve UDI6 sorgularý uygulandý(2). 18 vakaya
dekstranomer-hyalüronik asit ile periüretral
endoskopik enjeksiyon 2-4 odakta, 3-7 cc
olarak uygulandý. Kýsa dönem postoperatif
-1-
ZEYNEP KAMÝL TIP BÜLTENÝ
CÝLT: 39 YIL : 2008 SAYI: 1
komplikasyonlar ve ortalama 1 yýllýk sonuçlar
karþýlaþtýrýldý. Veriler SPPS 10.0 paket programý
ile deðerlendirildi. Parametrik verilerin
karþýlaþtýrýlmasýnda Paired T test, non
parametrik verilerin karþýlaþtýrýlmasýnda ise
Wilcoxon T testi kullanýldý.
TARTIÞMA
Üriner inkontinansta enjeksiyon tedavisi
1938 yýlýndan beri bilinmektedir. Enjekte
edilebilen materyallerin inkontinansý tedavi
mekanizmasý mukozal koaptasyonu arttýrarak
idrarýn akýmýný engelledikleri teorisine dayanýr.
Bu hastalarda intrabdominal basýnç artýþlarýnda
üretraya basýnç aktarýmý gerçekleþmez ancak
proksimal üretranýn hemen etrafýna yerleþtirilen
bu materyaller, mukozayý kalýnlaþtýrarak
mesaneden üretraya doðru zorlanan idrar
akýmýna karþý direnç yaratýrlar. Bu þekilde
mesane boynunun istemsiz olarak açýlmasý
engellenir (1).
BULGULAR
Olgularýn ortalama yaþý 68,1 ± 4,56 (5976) idi. Takip süresi ortalama 12,2 ± 0,9 (1114) ay idi. 6 kadýnda idrar kaçýrma nedeniyle
önceden cerrahi öyküsü mevcuttu. Tüm
vakalarýn idrar kaçýrma öyküsü 10 yýldan fazla
olup ortalama 15,7 ± 3,16 (10-20) olarak
hesaplandý. Enjeksiyonlarýn uzun süreli yan
etkisi gözlenmedi ve 14 olguda kýsa süreli (48
saat içinde düzelen) üretral aðrý ve/veya yanma
ve/veya hematüri yakýnmalarý kaydedildi.
Tedavinin bir yýl sonrasýnda ped testinde % 44
(8) tam kuruluk izlendi, % 22 (4) vakada ise
%50 düzelme görüldü. Stamey evrelendirmesinde
%66 (12) en az bir derece düzelme tespit edildi.
Ameliyat öncesi IIQ-7 skorlarý ile ve UDI-6’nýn
stres subskalasý olan 3.ve 4. sorularýn skorlarý,
tedaviden 1 yýl sonraki skorlar ile anlamlý derecede
iyileþme gösterdiler (Tablo 1).
Üretral hipermobilitesi olanlarda
kullanýlabilecekleri gösterilmiþ olsa da, genelde
çok az veya immobil üretralarda uygulanmalarý
önerilmektedir (3). Ürodinamik olarak taný
konan stres inkontinanslý hastalarýmýzýn hepsi
immobil üretraya sahipti. % 33(6) olguda
önceden geçirilmiþ inkontinans cerrahisi
mevcuttu. Bir anti-inkontinans veya pelvik
taban cerrahisi geçiren hastalarda stres
inkontinans ortaya çýkar veya tekrar ederse,
periüretral enjeksiyonlar genellikle iyi sonuç
vermektedirler (1). Çalýþmamýzda tedavilerin
sonuçlarýnýn deðerlendirilmesinde ped test gibi
objektif ve hayat kalite ve semptom sorgularý
gibi subjektif ölçeklerin yaný sýra Stamey
evrelendirmesi kullanýlmýþtýr. Ped test
sonuçlarýnda % 50 den fazla azalma kriter
alýnýrsa, 1 yýllýk baþarý % 66 olarak ortaya
çýkmýþtýr. Ayný oran Stamey evrelendirmesinde
en az bir derece düzelme tespit edilen hastalarda
da gözlenmiþtir. Bu oran, literatürde %48 ila
76 arasýnda rapor edilen kür veya baþarý oranlarý
ile uyumlu gözükmektedir(4).
Benzer
olarak, yaklaþýk bir yýllýk takip sonrasýnda,
olgularýn yaþam kalite skorlarýnda belirgin bir
iyileþme gözlenmiþtir. IIQ-7 sorgusunun
sonuçlarýna göre inkontinansýn hastanýn yaþamý
üzerine etkisi belirgin þekilde azalmýþtýr. UDI6 sorgusunun irritatif semptomlarýnýn düþük
çýkmasý herhangi bir de-novo aþýrý aktiviteye
neden olmadýðýný ve ayný sorgunun obstrüktif
subskala skorlarýnýn düþük olmasý, enjeksiyon
yönteminin hastayý rahatsýz edecek derecede
bir obstrüksiyona neden olmadýðýný
göstermektedir. Stres skorlarýnýn düzelmesi ise
yöntemin etkinliðine iþaret etmektedir.
Tablo 1. Tedavi Öncesi ve Enjeksiyondan ~1 Yýl Sonraki
Parametrelerin Karþýlaþtýrýlmasý
-2-
ZEYNEP KAMÝL TIP BÜLTENÝ
CÝLT: 39 YIL : 2008 SAYI: 1
SONUÇ
Periüretral enjeksiyonlar, iyi seçilmiþ hasta
gruplarýnda, minimal invazif, hasta
memnuniyetini arttýran, etkili bir tedavi metodu
olarak gözükmektedir.
KAYNAKLAR
1- Bent AE. Urethral Bulking Agents for Intrinsic
Sphincter Deficiency. In: Urogynecology and
Reconstructive Pelvic Surgery. Mark D Walters,
Mickey M Karram (eds), Mosby, Philadelphia,
2007, 227
2- Cam C, Sakalli M, Ay P, Cam M, Karateke A.
Validation of the short forms of the incontinence
impact questionnaire (IIQ-7) and the urogenital
distress inventory (UDI-6) in a Turkish population.
Neurourol Urodyn. 2007;26(1):129-33.
3- Medicare Coverage Issues Manual: Incontinence
control devices. Department of Health and Human
Services, Health Care Financing Administration,
September 1996, Transmittal 89. Section 65-69.
4- Smith AR, Daneshgari F, Dmochowski R, et al.
Surgical Treatment off Incontinence in women. In
Abrams P.,Cardozo L, Khoury S, Wein A, eds.
Incontinence. 2nd International Consultation on
Incontinence. Health Publication Ltd, 2002
-3-