Endobronşiyal Plazmositom Ve Rekürren Plazmositom: Bir Olguda

Transkript

PS001[Akciğer Patolojisi]
Endobronşiyal Plazmositom Ve Rekürren Plazmositom: Bir Olguda İki Nadir Tanı
1
2
Hülya Deniz , Özlem Erçen Diken
1
2
Çorum Bölge Göğüs Hastalıkları Hastanesi, Çorum, Türkiye
Hitit üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Çorum, Türkiye
Giriş:
Kemik iliği içermeyen bölgelerden kaynaklanan plazmositomlar ekstramedüller plazmositom adını alır. Ekstramedüller
plazmositom ve/veya endobronşiyal plazmositom çok nadir tanılardır. Bu olguyu plazmositomun iki nadir görünümü
nedeni ile sunuyoruz.
OLGU:
Hasta 10 yıl önce sağ vokal kordda 2 yıl önce nazofarenkste ekstramedüller plazmositom tanısı almıştı. Kliniğimize
hemoptizi nedeniyle yönlendirildi. Çekilen toraks bigisayarlı tomografisinde (figür 1) sağ ara bronşta şüpheli lezyon
görülmesi üzerine bronkoskopi işlemine alındı. Bronkoskopide sağ ara bronş distalinde geniş tabanlı polipoid lezyon
izlendi, alınan biyopsiler sonucunda endobronşiyal polipoid lezyonun plazmositom olduğu tesbit edildi.
Hastanın çekilen PET BT’sinde endobronşiyal lezyonda ya da diğer bölgelerde tutulum izlenmedi. Kemik iliği
biyopsisinde sistemik tutulum izlenmeyen hastanın protein elektroforezinde monoklonal IgG lambda bant mevcuttu.
İdrar immünfiksasyon elektroforezi incelemesinde lamda hafif zincirde monoklonal bant mevcuttu.
Hasta ekstramedüller plazmasitom tanısıyla tedavi planı açısından onkoloji bölümüne devir edildi.
Sonuç:
Extramedüller plazmositom kemik iliği dışında herhangi bir yumuşak dokuda yerleşmiş plazmositomdur ve üst
solunum yolları en sık tutulan bölgelerdir. Çoklu ya da tekrarlayan plazmositom olguların %5’inde görülebilir.
Literatürde birkaç endobronşiyal plazmositom olgusu vardır. Endobronşiyal plazmositom endobronşiyal obstruksiyona
neden olabilir, bu lezyon girişimsel bronkoskopi metodları ile tedavi edilebilir.
Anahtar Kelimeler: Endobronşiyal plazmositom, Ekstramedüller plazmositom, Plazmositom
Endobronchial Plasmocytoma And Reccurrent Plasmocytoma: Two Rare Diagnosis In A
Case
Hülya Deniz1, Özlem Erçen Diken2
1
Çorum State Chest Disease Hospital, Çorum, Turkey
2
Hitit University, Chest Diseases Department, Çorum, Turkey
Introduction
Plasmocytomas arising from organ sites that do not have bone marrow involvement are referred to as extramedullary plasmocytoma. Extra-medullary plasmocytoma and/ or endobronchial plasmocytoma is very rare diagnosis.
We present this case report on the basis of two rare occurrence of plasmocytoma.
Case
The patient was diagnosed with extra-medullary plasmocytoma of right vocal cord ten years ago and nasopharynx
two years ago. He refered to our unit with hemoptysis. A suspicious lesion was detected in the right intermediate
bronchus in the thoracic CT scan (figure 1) and a bronchoscopy was performed. A wide-based polypoid lesion in the
distal part of the right intermediate bronchus were observed. Examination of the biopsy samples showed the presence
of plasmacytosis in the endobronchial polypoid lesion.
A PET CT scan showed no involvement in the endobronchial lesion or at other sites. Bone marrow biopsy excluded a
possibility of systemic involvement and the patient had IgG lambda bands in the protein electrophoresis. Urinary
immune-fixation electrophoresis showed monoclonal band in the lambda light chain.
The patient was referred to the oncology unit with a diagnosis of extra-medullary plasmacytoma for further
management.
Conclusion
Extra-medullary plasmocytomas are those that involve any soft tissue other than the bone marrow, with the upper
respiratory tract being the most frequent site of extra-medullary involvement. Multiple or recurrent plasmocytoma
occurs in %5 of the cases. There are a few cases of endobronchial plasmocytoma in literature. Endobronchial
plasmocytomas can cause endobronchial obstruction, this lesions can be treated by interventional bronchoschopy
methods.
Keywords: Eendobronchial plasmocytoma, Extra-medullary plasmocytoma, Plasmocytoma
Figür 1
Figure 1
Sağ ara bronşta şüpheli bir lezyon
A suspicious lesion in the right intermediate bronchus
İnferior pulmoner ven orjinli inflamatuvar miyofibroblastik tümör
1
2
1
3
Ümit Aydoğmuş , Erhan Uğurlu , Figen Türk , Gökhan Yuncu
1
2
3
Pamukkale üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi A.D.
Pamukkale üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları A.D.
Liv Hospital, İstanbul, Göğüs Cerrahi Kliniği
İnflamatuvar miyofibroblastik(İMT) tümör mezenkimal orjinli nadir bir neoplazmdır. Genellikle çocuk ve adelosanların
akciğerlerine yerleşmekle beraber vücutlarının neredeyse her yerinde görülebilir. Burada erişkin çağında görülen ve
sağ
inferior
ven
orjinli
olduğu
düşünülen
bir
olgu
sunulmuştur.
52 yaşında erkek hasta nefes darlığı şikayetiyle göğüs hastalıkları kliniğine başvurmuştu. 30 yıldır sigara içmekteydi.
PA grafide sağ hiler alanda inferior pulmoner vene doğru uzanım gösteren düzgün sınırlı kalsifiye kitle görüldü.
Çekilen tomografide lezyon 70*60 mm boyutlarında ölçüldü (Resim 1). Hamartom, teratom yada Castleman
sendromu olası tanılar arasındaydı. Yapılan bronkoskopide sağ orta ve alt lob bronşlarına dıştan bası bulguları izlendi.
Tümörün cerrahi rezeksiyonuna karar verildi ve komplet olarak kas koruyucu torakotomi ile eksize edildi. İntraoperatif
olarak kitlenin inferior pulmoner venden kaynaklandığı görüldü, bu yüzden intraperikardiyal sağ alt lobektomi yapıldı
(Resim 2). Postoperatif komplikayon gözlenmedi. Patolojik değerlendirmedeki bulgular inflamatuvar miyofibroblastik
tümörü
gösterdi.
İMT ana tedavisi negatif sınırlarla radikal cerrahi rezeksiyondur. Biz, ilginç lokalizasyonda İMT ü olan, intraperikardiyal
sağ alt lobektomi ile komplet rezeke edilmiş bir olguyu sunmayı amaçladık
Anahtar Kelimeler: İnflamatuvar miyofibroblastik, nadir akciğer tümörü, benign akciğer tümörü
Inferior pulmonary vein originated inflammatory myofibroblastic tumor
Ümit Aydoğmuş1, Erhan Uğurlu2, Figen Türk1, Gökhan Yuncu3
1
Pamukkale University, Faculty of Medicine, Department of Thoracic Surgery
2
Pamukkale University, Faculty of Medicine, Department of Chest Diseases
3
Liv Hospital, Istanbul, Department of Thoracic Surgery
Inflammatory myofibroblastic tumor (IMT) is a rare neoplasm which is derived of mesenchymal origin. Although it is
commonly encountered in the lungs of children and adolescents, it may be encountered almost any part of the body.
Here we present an adult case with IMT of which origin was considered to be right inferior pulmonary vein.
A 52 years old male admitted to our outpatient clinic with the complaint of shortness of breath. On plain anteriorposterior x-ray of the chest, a well-circumscribed mass with calcification which is extending to the inferior inferior
pulmonary vein from right hilum of the lung is encountered. On CT scan of the chest, the mass was measured 70x60
mm (Figure 1). Hamartoma, teratoma and Castleman disease were among the possible diagnoses. On diagnosotic
bronchoscopy, signs of pressure from outside to the bronchi of the right middle and lower lobe was observed.
Surgical excision is decided and the mass was totally excised through a muscle-sparing thoracotomy. The mass
thought to arise from the inferior pulmonary vein on intraoperative inspection and right inferior lobe excision is
undertaken by intrapericardial approach (Figure 2). No postoperative complication is encountered. Histological
examination of the mass indicated inflammatory myofibroblastic tumor.
Main treatment of IMT is surgical excision with negative surgical margin. Here we present an IMT which is
encountered at an unexpected location which is completely excised with right lower lobe excision by an
intrapericardial approach.
Keywords: Inflammatory myofibroblastic tumor, rare lung neoplasm, benign lung neoplasm
Resim 1
Figure 1
Toraks BT kesitleri
Thorax CT images
Resim 2
Figure 2
Operatif görünüm
Operative images
A Rare Cause of Cavitary Lesion in the Lung: Richter’s Transformation
1
2
3
4
5
3
Fatma Yıldırım , İskender Kara , Sedat Yıldız , Nalan Akyürek , Kadir Acar , Melda Türkoğlu , Gülbin Aygencel
3
1
Gazi University Faculty of Medicine, Department of Pulmonary Medicine, Intensive Care Fellowship Program, Ankara,
TURKEY
2
Gazi University Faculty of Medicine, Department of Anestesiology and Reanimation, Intensive Care Fellowship
Program, Ankara, TURKEY
3
4
5
Gazi University Faculty of Medicine, Department of Internal Medicine, Intensive Care Unit, Ankara, TURKEY
Gazi University Faculty of Medicine, Department of Pathology, Ankara, TURKEY
Gazi University Faculty of Medicine, Department of Hematology, Ankara, TURKEY
An 80-year-old woman presented to our clinic with complaints of malaise, fatigue, loss of appetite, weight loss of 10
kg within the last three months.Patient had been followed up with chronic lymphocytic leukemia (CLL) for two years
without treatment.On Thorax CT, a cavitary lesion measuring 2.9X3.5X3.1 cm in the superior segment of the right
lower lobe, diffuse multiple nodular lesions and multiple mediastinal and bilateral hilar lymphadenopathies were
detected.Diagnostic bronchoscopy was performed.Acid resistant basil, cultures and polymerase chain reaction (PCR)
were done in terms of tuberculosis, candida and other infections. Cytology, transbronchial biopsy (TBB) from the
superior segment of the lower lobe of the right lung, and mucosal biopsies were obtained.The results of the
cultures,ARB and PCR were negative.On PET/CT,multicompartmantel lymph nodes with SUVmax involvement between
4.5 -10.5; and 10.3 involvement was detected in the cavitary lesion in the superior segment of the lower lobe of the
right lung.Patological examination of TBB from wall of cavitay lesion was consistent with large B cell
lymphoma.Richter's transformation (RT) refers to the development of aggressive lymphoma during the course of
CLL.Clinically, patients with RT present with an aggressive disease course with rapidly enlarging lymph nodes,
hepatosplenomegaly, and elevated serum lactate dehydrogenase levels. But rarely it presents with extra nodal organ
involvement at the beginning. Common sites of extra nodal involvement are the gastrointestinal tract, eye, central
nervous system, lung and kidney. We are reporting this case presented with RT in the lung involvement diagnosed
while investigation of cavitary lesion etiology.
Keywords: Cavitary lesion, Lung, Chronic Lymphocytic Leukemia,Richter's Transformation
PET_CT
PET/CT scan showing increased 18F-FDG uptake multi compartmental adenopaties and lung lesions
Thorax CT
Pulmonary window of computed tomography scan showing parankimal noduls, infiltrations, pleural masses and cavitary lesion.
Swyer-James (Macleod) Sendromu: Olgu nedeniyle
1
1
1
2
Günseli Balcı , Aydan Mertoğlu , Zühre Taymaz , Neriman Çelebi
1
2
İzmir Dr.Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi
Tire Devlet Hastanesi
Swyer-James Sendromu, tek taraflı saydamlık artışı, etkilenen bölgede vasküler yapıların azlığı ve küçük hilus gölgesi
ile karakterize nadir bir antitedir. Genellikle asemptomatik olmakla birlikte, sık tekrarlayan akciğer enfeksiyonu,
egzersiz dispnesi ve hemoptizi gibi belirtiler de olabilir. İki yıldır KOAH tanısı ile bronkodilatör ilaç kullanan 26 yaşında
kadın hasta egzersizle oluşan nefes darlığı, öksürük, balgam şikâyetleri ile başvurdu.Hastanın öyküsünde
semptomların çocukluktan beri olduğu son 2 yıldır arttığı öğrenildi. Fizik muayenesinde, sol hemitoraksda solunum
sesleri azalmıştı. Akciğer grafisinde; sol orta ve alt zonda daha belirgin olan saydamlık artışı ve küçük hilus gölgesi
izlendi.Toraks magnetik rezonans anjiografide sol ana pulmoner arter ve dallarında hipoplazi görüldü. Bu bulgularla
hastaya Swyer-James (Macleod) sendromu tanısı kondu. Bu nadir klinik olguyu sunmak istedik.
Anahtar Kelimeler: Swyer-James Sendromu, Macleod sendromu
Swyer-James (Macleod) Syndrome: A case report
Günseli Balcı1, Aydan Mertoğlu1, Zühre Taymaz1, Neriman Çelebi2
1
Izmir Dr Suat Seren Training and Research Hospital for Thoracic Medicine and Surgery
2
Tire Public Hospital
Swyer-James Syndrome is a rare condition, characterized by one-sided hyperlucency, smaller hilum shadow and lack
of vascular structures in affected side. Although usually asymptomatic, can also be symptoms such as recurrent lung
infection, exertional dyspnea and hemoptysis. 26-year-old female patient who was taking bronchodilator treatment
for two years by diagnosis of chronic obstructive pulmonary disease presented with exercise-induced dyspnea, cough
and sputum.Carefull history showed that the symptoms had continuing since childhood and increased for 2 years. On
physical examination, decreased breath sounds on the left hemithoraxes. Chest x-ray showed right middle and lower
lobe more prominent hyperlucency and small hilar shadow.Thorax magnetic resonance angiography showed
hypoplastic left main pulmonary artery and its branches. The patient was diagnosed as Unilateral hyperlucent lung
syndrome-Swyer-James(Macleod) Syndrome.We wanted to present this rare case.
Keywords: Swyer-James Syndrome, Macleod syndrome
Erişkin Dönemde Tanı Konulan Swyer-James-Macleod Sendromu; Üç Vaka Nedeniyle
1
2
1
3
2
1
Aysel Kargi̇ , Emine Dağıstan , Zehra Yaşar , Betül Kızıldağ , Sıdıka Sezgin , Fahrettin Talay , Safiye Gürel
1
2
3
2
Abant İzzet Baysal Üniversitesi İzzet Baysal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları
Abant İzzet Baysal Üniversitesi İzzet Baysal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp fakültesi, Radyoloji
Swyer-James-MacLeod Sendromu (SJMS) veya tek taraflı hiperlusent akciğer sendromu, nadir görülen, çocukluk
çağında enfeksiyon sonrasındaki bronşiolitis obliteransla ilişkilendirilen bir durumdur. Bu nadir sendrom tipik olarak
çocukluk çağında tanı almasına rağmen, bronşektazisi hafif veya hiç olmadığında semptomları az olduğu için tanısı
atlanabilir. Bizde burada erişkin döneme kadar tanı konulamamış ve obstruktif akciğer hastalığı olarak tedavi edilen 3
vakayı sunuyoruz.
Anahtar Kelimeler: Swyer-James-MacLeod Sendromu, tek taraflı hiperlucent akciğer sendromu, erişkin
Adult Diagnosis Of Swyer-James-Macleod Syndrom; Due To Three Cases
Aysel Kargi̇1, Emine Dağıstan2, Zehra Yaşar1, Betül Kızıldağ3, Sıdıka Sezgin2, Fahrettin Talay1, Safiye Gürel2
1
Department of Pulmonary Disease, Abant İzzet Baysal University Faculty of Medicine,İzzet Baysal Training and
Research Hospital
2
Department of Radiology, Abant İzzet Baysal University Faculty of Medicine,İzzet Baysal Training and Research
Hospital
3
Department of Radiology, Kahramanmaras Sutcu Imam University Faculty of Medicine,
Swyer-James-MacLeod syndrome (SJMS) or unilateral hyperlucent lung syndrome is a rare entity associated with
postinfectious bronchiolitis obliterans occurring in childhood. Although this rare syndrome is typically diagnosed in
childhood, cases that have little or no bronchiectasis that have minor symptoms miss their diagnosis. Here, we are
presenting three cases that was misdiagnosed until adulthood and treated as obstructive lung diseases.
Key words: Swyer-James-MacLeod syndrome, unilateral hyperlucent lung syndrome, adulthood
Keywords: Swyer-James-MacLeod syndrome, unilateral hyperlucent lung syndrome, adulthood
Resim 1
Figure 1
Bilgisayarlı akciğer tomografisinde mediastinal penceresi sol pulmoner arter hipoplazisini gösteriyor.Parnakım penceresi aksiyal kesitte hiperinflasyon
ve peroferik vasküler yapıların yokluğu gösteriliyor.
Thoracic computerize tomography on the mediastinal window showing hypoplasia of the left pulmonary artery. Axial image on the parenchymal window
showed hyperinflation and the absence of peripheral vascular structures in the left lower lobe.
Resim 2
Figure 2
Bilgiasyarlı akciğer tomografisinde sol alt lobda periferik vasküler yapıların yokluğu ve hiperinflasyon gösterilmiş.
Thoracic computerize tomography revealed hyperinflation and the absence of peripheral vascular structures in the left lower lobe.
Romatoid Artrit Ve Pulmoner Lenfoma Birlikteliği
1
1
1
1
2
Neslihan Özçelik , Yılmaz Bülbül , Funda Öztuna , Savaş Özsu , Atila Türkyılmaz
1
2
Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı
Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı
Akciğerin primer lenfoması nadir görülür. Pulmoner lenfomalar akciğer tümörlerinin %0.3’ünü, lenfomaların <%1’den
azını ve ekstanodal lenfomaların yalnızca %3-4’ünü oluştururlar. Pulmoner lenfomaların çoğu non hodgkin lenfoma
türleri olan mukoza ilişkili ekstranodal lenfoma (MALT) ve difüz büyük B hücreli lenfomadan oluşur. Diğer yandan
romatoid artrit vakalarında lenfoma riskinde artış olduğu bilinmektedir. Romatoid artrit ve pulmoner lenfoma
birlikteliği nadir olması nedeni ile bu vaka sunuldu.
Elli üç yaşında erkek hasta, eforla artan nefes darlığı, eklem yakınmaları ve kilo kaybı şikâyeti ile başvurdu. Fizik
muayenede bilateral bazallerde ralleri mevcuttu. Periferik lenfadenopati yoktu. Diğer sistem muayenelerinde patoloji
saptanmadı. Akciğer grafisinde bilateral plevral efüzyon, toraks BT’de bilateral plevral ve perikardiyal efüzyon
saptandı. Hastaya romatoloji tarafından seropozitif romatoid artrit tanısı ile hidroksiklorokin ve metotrakesat tedavisi
başlandı. Bir ay sonra kontrol grafide ve BT’de içinde kaviter alanlar içeren multiple pulmoner nodüller izlendi. Hasta
romatoid artrit ve akciğer tutulumu olarak değerlendirildi. Ancak RA tedavisine rağmen lezyonlarda gerileme
olmaması üzerine yapılan TTİAB non-diyagnostik gelince hastaya VATS eşliğinde wedge rezeksiyon yapıldı. Patoloji
sonucu ekstranodal B hücreli marjinal zon lenfoma ile uyumlu olarak raporlandı.
Sonuç olarak, romatoid artrit olgularında akciğer bulguları lenfoma ile karışabilmektedir. Özellikle plevral efüzyonu ve
multipl pulmoner nodüler lezyonları olan ve yine RA tedavisine yanıt vermeyen inatçı olgularda olası lenfoma ve diğer
hastalıklar yönünden ileri incelemeler yapılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Romatoid artrit, Pulmoner lenfoma
Rheumatoid Arthritis With Pulmonary Lymphoma
Neslihan Özçelik1, Yılmaz Bülbül1, Funda Öztuna1, Savaş Özsu1, Atila Türkyılmaz2
1
Karadeniz Technical Univ. School of Medicine, Dept. of Chest Disease, Trabzon, Turkey
2
Karadeniz Technical Univ. School of Medicine,Dept. of Thoracic Surgery, Trabzon,Turkey
Primary pulmonary lymphomas are quite rare. They constitutes 0.3% of all lung tumors, <1% of all lymphomas and
only 3-4% of extra nodal lymphomas. Most common types of pulmonary lymphoma are non-Hodgkin's lymphoma
mucosa associated extra nodal lymphoma (MALT) and diffuse large B-cell lymphoma. On the other hand, rheumatoid
arthritis is known to increase the risk for lymphoma. In this study, we presented a rare case of pulmonary lymphoma
with rheumatoid arthritis
Fifty three year old male patient admitted with complaints of weight loss, dyspnea on exertion and joint symptoms.
Physical examination showed bilateral basal crackles. Other systemic examination was normal and there was no
peripheral lymphadenopathy. Chest radiography revealed bilateral pleural effusions and thorax CT showed bilateral
pleural and pericardial effusion. Patient was also evaluated by rheumatology and hydroxychloroquine and
methotrexate was started with seropositive rheumatoid arthritis. One month later, multiple new pulmonary nodules,
some with cavity, were detected on chest radiography and thorax CT. The patient was diagnosed rheumatoid arthritis
with lung involvement. However, because no resolution detected in the pulmonary nodules despite RA treatment,
WATS and wedge resection was performed following a non-diagnostic TBNA. Pathology was reported to be consistent
with extra nodal marginal zone B-cell lymphoma.
In conclusion, pulmonary findings in patients with rheumatoid arthritis might be confused with lymphoma. Patients
with especially bilaterally pleural effusion and with multiple pulmonary nodules, not resolving with RA treatment,
should be investigated in terms of lymphoma and other diseases.
Keywords: Rheumatoid arthritis, Pulmonary lymphoma
Endobronşiyal Pulmoner Schwannoma
Murat Yıldız, Zafer Aktaş, Çiğdem Biber, Behiye Akkalyoncu, Funda Demirağ
Ankara Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi
57 yaşında erkek hasta 6 yıldır KOAH tanısı ile takip ediliyor. Tekrarlayan pnömoni nedeniyle sık hastane yatışları olan
hastanın çekilen PA akciğer grafisinde sağ alt zonda konsolide alan saptandı. Toraks bilgisayarlı tomografisinde sağ
orta lobda hacim kaybı ve kollaps-konsalidasyon alanları mevcuttu. Tekrarlayan pnömoniler nedeniyle yapılan
bronkoskopide sağ sistem açık olarak izlendi. Sol ana bronşta mukoza-kıkırdak yapısında lezyon saptandı. Lezyonun
sertliği nedeniyle biyopsi alınamadı. Rijit bronkoskopi eşliğinde lezyondan rijit forseps ile biyopsi alındı ve argon
plazma koagülasyon ile endobronşial tedavi uygulandı. Alınan biyopsi sonucu schwannoma olarak raporlandı. 2,5 yıllık
takipte nüks gözlenmedi. Benign schwannomlar (nörilemmoma) medüller sinirlerin olduğu yerlerden ortaya çıkan sinir
kılıfı tümörleridir. Nadiren endobronşiyal yerleşim gösterirler. İntratorasik schwannomların bilinen standart tedavisi
cerrahidir. Ancak izole endobronşiyal tutulumlarda endobronşiyal tedavilerle kür sağlanan olgular literatürde
mevcuttur. Kliniğimizde argon plazma koagülasyon ile tedavi edilen endobronşiyal benign schwannom olgusu
sunuyoruz.
Anahtar Kelimeler: Endobronşiyal Pulmoner Schwannoma, argon plazma koagülasyon
Endobronchial Pulmonary schwannoma
Murat Yıldız, Zafer Aktaş, Çiğdem Biber, Behiye Akkalyoncu, Funda Demirağ
Ankara Atatürk Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital
57 years old male patient has been following with COPD for 6 years. Patient applied us with recurrent pneumonia.
Patient need hospitalization very often because of recurrent pneumonia. On his ches x-ray we revealed consolidation
at right lower zone. On thorax computed tomography we revealed collaps consolidation areas and atelectasis right
middle lobe. We performed flexible bronchoscopy examination because of recurrent pneumonia. We showed cartilage
like lesion left main bronchus. Biopsy wasn’t undertaken with flexible bronchoscopy because of lesions rigid
nature.biopsy was undertaken under rigid bronchoscopy with rigid forceps and endobronchial treatment was
performed with argon plasma coagulation. Pathology showed us cartilage like rigid lesion was schwannoma. The
patient was followed up 2,5 years with no recurrence. Shwannoma is a benign nerve sheath tumor composed of
Schwann cells, which normally produce the insulating myelin sheath covering peripheral nerves. Endobronchial
schwannoma is exceedingly rare and pulmonary schwannoma’s treatment is known as surgical remove. For the
treatment of these benign endobronchial tumors, bronchoscopic removal has been recently reported to be useful
However, there is limited information on the bronchoscopic removal of endobronchial schwannoma. We present a rare
case of benign endobronchial schwannoma that was treated by rigid bronchoscopy with argon plasma coagulation
(APC).
Keywords: Endobronchial Pulmonary schwannoma, argon plasma coagulation
Olgu sunumu:Endobronşiiyal soliter papillom
1
1
2
Hatice Uluçoban Dede , Ömer Özbudak , İrem Hicran Özbudak
1
2
Akdeniz Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Antalya
Akdeniz Üniversitesi, Patoloji Ana Bilim Dalı, Antalya
Soliter pulmoner papillomlar genellikle bronşiyal yüzey epitelinden köken alan ve endobronşial tümör oluşturan nadir
neoplazilerdir. Soliter pulmoner papillomlar histolojik olarak skuamoz hücreli papillom, glandüler papillom ve miks
papillom olmak üzere üç alt tipe ayrılır. Soliter pulmoner papillomların alt tiplerinden olan glandüler papillom çok nadir
görülen benign bir tümördür. 73 yaşındaki erkek hasta 6 aydır devam eden hemoptizi yakınması ile polikliniğe
başvurdu. Fiberoptik bronkoskopisinde, sağ alt lob superior segment girişinde pembe renkli, lobüle, yaklaşık 0.5 cm
çapında bir lezyon görüldü. Lezyon, forceps biopsi ile tamamen rezeke edildi. Biyopsi materyallerinin patolojik
incelemesi sonucu endobronşial glandüler papillom tanısı konuldu. Hasta periyodik izleme alındı. Endobronşial soliter
papillom, bronşun oldukça nadir görülen benign bir tümörüdür. Ancak, özellikle sigara içenlerde malignite
gelişebileceği unutulmamalı ve yakın takibi yapılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Akciğer Kanseri, endobronşial papillom,
Case report: Solitary Endobronchial papilloma
Hatice Uluçoban Dede1, Ömer Özbudak1, İrem Hicran Özbudak2
1
Department of Pulmonology, Mediterranean University, Antalya, Turkey
2
Department of Pathology, Mediterranean University, Antalya, Turkey
Solitary pulmonary papilloma is a rare neoplasm that is usually derived from bronchial surface epithelium and forms
an endobronchial tumor [1 3]. Solitary pulmonary papillomas are subclassified into three categories according to
histological type: squamous cell papilloma, glandular papilloma, and mixed squamous cell and glandular papilloma
(mixed papilloma) [2]. Of these, glandular papilloma of the peripheral lung is uncommon,
A 73 years old male patient came to outpatient clinic with a haemoptysis complaint for six months. At fiberoptic
bronchoscopy a lobulated, pink lesion approximately 0.5 cm in diameter was found at the entrance of right lower lobe
superior segment. The lesion was removed by forceps biopsy resection. The pathological inspection of this lesion
resulted in a diagnosis of endobronchial glandular papilloma. We decided to examine him periodically. The
endobronchial solitary papilloma is a rare benign tumor of the bronchus but we must be careful about smokers since
this benign lesion may become malignant.
Keywords: Lung Cancer, endobronchial papilloma
PS009[Sağlık Politikaları]
Yaşlı hastaların hastane yatış ve mortalite oranları: artıyor mu, artmıyor mu?
Tutku Moralı, Zühal Karakurt, Özlem Oruç, Selahattin Öztaş, Baran Gündoğuş, Cüneyt Saltürk, Feyaz Kabadayı, Fatma
Tokgöz, Hasan Özgen, Pınar Atagün Güney, Döndüye Özgül, Hatem Konaşoğlu
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Yeni teknoloji ve tedavi yöntemleri ile uzun yaşam beklentisi de artmaktadır. Solunum hastalıkları ile
hastaneye yatan yaşlı hasta oranları ve mortaliteleri iyi bilinmemektedir. Çalışmada solunum sistemi hastalıkları ile
hastane yatırılan hastaların yıllar içindeki oranları ve mortaliteleri değişti mi soruna yanıt araştırıldı.
YÖNTEM:Geriye dönük gözlemsel-Kohort çalışma, göğüs hastalıkları eğitim araştırma hastanesinde, 2008-2014 yılları
arasında yapıldı. Hasta seçimi hastane elektronik veri tabanından elde edilerek 80 yaş ve üstü hastalar incelendi,
hastaların özellikleri, hastane kalış günleri kayıt edildi. Yıllar içinde yaşlı hasta oranı, mortaliteleri değerlendirildi.
BULGULAR:Yedi yıllık dönemde hastaneye yatırılan 112418 hastanın 10782 si (%9.6) 80 yaş ve üzeri bulundu. Kadın
hasta oranı %47.4 ve yaşlı hastaların ortalama yaşları 84 (min 80, maks. 114) idi. Ortanca (çeyrekler arası oran)
değer olarak hastane kalış günü 7 (4-10) gün idi. 2008-2014 döneminde yaşlı hasta oranları zamanla artmış bulundu
6.5%, 6.0%, 7.2%, 8.5%, 10.9%, 13.6%, 15.5% sırasıyla. Mortalite oranları 2008-2014 de 7.4%, 6.9%, 7.7%,
8.3%, 7.6%, 8.3%, 8.0% sırasıyla artmamıştı. Ortalama 7 yıldaki mortalite %7.8 (n=843) idi. Ölen hastaların
ortalama yaşları 84 (SD 4) bulundu.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Hastaneye yatırılan yaşlı hastaların oranları, ölüm oranları değişmeden her yıl giderek artış
göstermektedir. Sağlık Bakanlığı ve hastane yönetimleri palyatif bakım ünitelerinin kurulması için planlama
yapılmalıdırlar. Hastaneye yatan ileri yaş hastaların, ailelerinin beklentileri bu ünitelerde karşılanabilir ve yaşlı
hastaların yaşam kalitelerini daha iyi yapabilmek için faydalı olabilir kanaatindeyiz.
Anahtar Kelimeler: İleri yaşlı hastalar, hastane yatışı, hastane mortaliteleri
Hospitalization and mortality rate in elder patients: increasing or not?
Tutku Moralı, Zühal Karakurt, Özlem Oruç, Selahattin Öztaş, Baran Gündoğuş, Cüneyt Saltürk, Feyaz Kabadayı, Fatma
Tokgöz, Hasan Özgen, Pınar Atagün Güney, Döndüye Özgül, Hatem Konaşoğlu
Süreyyapaşa Chest Diseases and Thoracic Surgery Teaching Hospital-İstanbul, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Advance new technologies and treatment approaches make longer life-expectancy.
Elder patient’s with respiratory diseases rate and their hospital mortality not well known. In this study we aimed to
answer if any changing rate of the hospitalized elder patients with respiratory diseases rate and mortality each year.
METHOD:Retrospective observational cohort study was done in a tertiary teaching hospital in seven year period
(2008-2014). Patient selection was done by electronic hospital database system, 80 and elder patients were searched
and patients’ characteristics, hospital outcomes were recorded. During the years, elder patients’ ratio and their
mortality were evaluated.
RESULTS:In seven year period there were 10782 (9.6%) over 112418. Female rate was %47.4 and mean age of all
elder patients was 84 (min 80 max 114). The median (interquartile range) length of hospital stay was 7 (4-10) days.
2008-14, elder patient ratio were gradually increased; 6.5%, 6.0%, 7.2%, 8.5%, 10.9%, 13.6%, 15.5% respectively.
Mortality was also increased 2008 to 2014 (7.4%, 6.9%, 7.7%, 8.3%, 7.6%, 8.3%, 8.0% respectively. Mean
mortality rate in seven year 7.8% (n=843). The mean age of non-survivor was 84 (SD 4) year-old.
CONCLUSIONS:Hospitalized elder patients’ rate is getting increasing each year without changing the mortality.
Ministry of Health and hospital directors should consider planning the palliative based special units in hospital. That
will be a helpful for better quality of life to those elder patients and their relative’s demands.
Keywords: very elder patients, hospitalization, hospital mortality
Astım, KOAH ve bronşektaziye bağlı ölümler önlenebilir mi?
Sedat Altin, Cengiz Özdemir, Demet Turan, Fatma Işıl Uzel, Pelin Karadağ
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi
GİRİŞ VE AMAÇ:Hastalık sıklıkları konusunda bilgi vermesi açısından da ölüm oranları bilgi vereceğinden astım, KOAH’
ve bronşektaziye bağlı ölüm oranlarını illere, cins ve yaş gruplarına göre değerlendirmek
YÖNTEM:TÜİK ölüm istatistikleri ayrıntılandırılarak astım ve KOAH hastalığına bağlı öldüğü kayıt edilen hastaların
illere, cins ve yaş gruplarına göre karşılaştırmaları yapılarak analiz edildi.Spearman testi ile korelasyon bakıldı.
BULGULAR:2013 yılında astım ve KOAH ölümleri toplamı 15.007’si erkek ve 8.762’si kadın olmak üzere 23.769 kişi
olmuştur.Bunun 237’si (% 1) 35 yaş altı ve 14.273’ü (% 60) 75 yaş üstü olduğundan dolayı, önlenmesi daha zor
olması itibariyle 35-74 yaş grubundaki 9.279 ölüm projeksiyon altına alındı. Bunun 645’i astım, 8554’ü KOAH ve 60’ı
bronşektaziye bağlıydı.
Bunların cinsiyet açısından dağılımı ise, 6643’ü (% 71,6) erkek ölümlerinin 296’sı astım, 6317’si KOAH’a,30’u da
bronşektaziye bağlı iken,2616’sı (% 28,4) kadın olup 349’u astım,2237’si KOAH’a,30’u bronşektaziye bağlıydı.
2013 yılında Obstrüktif Akciğer Hastalıklarına bağlı yatan hasta sayısı 269.388 olup, ölen hasta sayısı 23.769
olduğundan mortalite oranı binde 88,2 olarak hesaplandı.
35-74 yaş grubundaki astıma ve KOAH’a bağlı ölümlerin en yüksek olduğu illerle, toplam ölümlerin olduğu illerden ilk
10’da çakışanlar,Ardahan, Kilis, Kütahya, Kastamonu, Sivas çakışmayanlar ise, Bartın, Erzurum, Niğde, Çankırı ve
Kırıkkale olmuştur. Ancak illerde bu iki grup arasında anlamlı bir pozitif korelasyon bulundu (R=0,82,
p<0.0001).Sadece 75 yaş üstü kadınlarda, anlamlılık bulunamadı.
TARTIŞMA VE SONUÇ:2013 yılı ölümlerinin analizinde astım-KOAH’a bağlı ölümlerin,ancak genel ölüm oranında
azalma yapılabilirse azaltılabileceği, buna karşın bronşektaziye bağlı ölümlerin 35-74 yaş grubunda önlenebilmesi için
çocukluk çağı enfeksiyonlarından korunma ile mümkün olacağı, astım ve KOAH’a bağlı ölümlerin ise,sigara bırakmanın
daha etkin uygulanması ile mümkün olabileceği düşünüldü.
Anahtar Kelimeler: obstrüktif akciğer hastalıkları, ölüm, önleme
Could the deaths due to asthma, COPD and bronchiectasis be preventable?
Sedat Altin, Cengiz Özdemir, Demet Turan, Fatma Işıl Uzel, Pelin Karadağ
Yedikule Chest Diseases and Chest Surgery Education and Research Hospital
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Asthe rate of mortality also gives information about disease frequency,to evaluate the
rate of mortality from asthma,COPD and bronchectiasis dueto cities,gender and age groups.
METHOD:The analyses ofthe patients whose mortailies recorded,because ofasthma and COPDwere made making
comparisons according to the age groups,gender and cities by detailingTUIK vital statistics.
RESULTS:The sum of mortalities from asthma andCOPD in2013were23.769persons,15.007of them male
and8.672female.Cause237of(1%) these were under35 years and14.273(60%) were over75 years,9.279deaths
between 35-74years old had taken under projection so that it was hard to prevent in this group.645 of them were
because of asthma, 8554COPD and 80were bronchectiasis.
As the distribution of these according to the gender,while 6643of(71.6%) male mortalirties 296were due to
asthma,6317were COPD,30 ofwere due to bronchectiasis,2616(28.4%)were female,349of them were due to
asthma,2237COPD,30were due to bronchectiasis. In 2013,the number ofinpatients due to ObsructiveLungDiseases
were269.388,as the number ofmortality ofpatients were23.679 the rate of mortality was calculated
as88.2.Between35-74age group,the first10 cities both the mortalities were higher due to asthma and COPDand total
deaths were higher came.Ardahan,Kilis,Kütahya,Kastamonu,Sivas.,Bartın,Erzurum,Niğde,Çankırı ve Kırıkkalewere the
cities that were not coincidentBut in cities significantly positive correlation was calculated between these
groups(R=0,82,p<0.0001)Only female over75years old,no significany was found.
CONCLUSIONS:In the anlayses of deaths in2013,mortailities due to asthma and COPD will be decreased just in case
of adecrease in the rate of total mortality rate.In spite of that,to prevent mortalities due to bronchectiasis in the35-74
age group,it can just be by the prevention of childhood infections.It is thought that deaths due to asthma andCOPD
may be more preventable by active smoking cessation.
Keywords: obstructive lung disease, death, prevent
Hastaların Göğüs Hastalıkları Poliklinik Uygulamalarında Tıp Fakültesi Öğrencilerinin
Varlığı Hakkındaki Tutumları
Duygu Fidan, Yasemin Karaman, Ersan Atahan, Şermin Börekçi, Sema Umut
İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Tıp eğitimi verenlerin tıp öğrencileri varlığında hasta muayene etmeleri, hastalara karşı tutumlarını
göstererek hastaların tepkilerine dikkat çekmeleri, öğrencilerin klinik becerilerini ve profesyonel düşünme yetilerini
arttırmaktadır. Bu çalışmada, göğüs hastalıkları bölümüne başvuran hastaların, tıp öğrencisi varlığına karşı tutumlarını
ve bunları etkileyebilecek olası faktörlerini araştırmayı amaçladık.
YÖNTEM:Çalışmaya 2014 yılı Ekim ile Aralık ayları arasında, göğüs hastalıkları polikliniğine başvuran, yaşları 18 ile 75
arasında değişen hastalar alındı. Araştırmada bilimsel literatürde kullanılan anket sorularından kendimizin oluşturduğu
bir anket kullanıldı.
BULGULAR:Çalışmaya 200 kişinin verileri alındı. Katılımcıların yaş ortalaması 49.32 ± 15.09 yıl idi (erkekler 51.05 ±
14.92 ve kadınlar 48.87 ± 15.49; p> 0.05). Katılımcıların %48’i erkek iken %52’u kadın hastalardan oluşmaktaydı.
Hastaların %78.6’ü “muayene sırasında yanında tıp fakültesi öğrencisi bulunmasından rahatsız olmayacağını” ve
%71.5'i “tıp öğrencisinin klinisyenin gözetiminde fizik muayeneyi kendisinin yapmasına izin vereceğini” belirtti.
Klinisyen ile görüşürken tıp fakültesi öğrencisinin yanında bulunmasının veya kendisini muayene etmesinin geleceğin
doktorlarının yetişmesi için çok önemli ve önemli bulanların oranı sırasıyla %95.8 ve %85.5 idi. Çalışmamız göğüs
hastalıklarında muayene ve tedavi pratiğinde tıp öğrencisi varlığına karşı hasta tutumlarının araştırıldığı ülkemizdeki
ilk çalışmadır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Göğüs hastalıkları polikliniğine başvuran hastalar, tıp fakültesi öğrencilerinin varlığından
rahatsız olmamakta, bilakis eğitimleri için bunun gerekli olduğunu düşünmektedirler.
Anahtar Kelimeler: tıp eğitimi, tıp öğrencisi, stajyerlik, hasta tutumu, hasta davranışı
The Attitudes of Patients toward the Presence of Students in Chest Medicine Outpatient
Practice
Duygu Fidan, Yasemin Karaman, Ersan Atahan, Şermin Börekçi, Sema Umut
Istanbul University Cerrahpasa Medical Faculty, Department of Chest Diseases, Istanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The medicine educators increase clinical skills and professional thinking ability of
students by examining patients, showing their attitudes, and attracting to their response in presence of medical
students. We aimed to investigate the attitudes of patients who applied to chest medicine toward the presence of
medical students and the possible factors may influence such attitudes.
METHOD:Study was performed between October and December 2014. Patients were included in the study who
admitted to our chest medicine outpatient clinics. Ages were between 18 and 75. We used a questionnaire formed by
extracting the questions those were used in literature.
RESULTS:We obtained the data of 200 individuals. Mean age was 49.32 ± 15.09 years (male; 51.05 ± 14.92;
female; 48.87 ± 15.49; p> 0.05). 48% were male and 52% were female. Of patients, 78,5% reported they “would
not be disturbed in the presence of medical students” during examination and 71,5% allowed to “physical
examination by a medical student under the supervision of a clinician”. The rates of giving importance for the training
of future doctors to the proposals of “the presence of medical students or being examined by the medical students
while interviewing with physician” were 95,8% and 85,5%, Our study is the first in our country investigated attitudes
of patients towards the presence of medical students in chest medicine practices of examination and treatment.
CONCLUSIONS:We have detected that the patients who admitted to chest medicine clinics are positive and not
discomfort on the presence of medical students.
Keywords: medicine education, medical student, clerkship, patient attitude, patient behavior
İstanbul İlinde Aile Hekimi Başına Düşen KOAH’lı hasta sayıları
Sedat Altin
GİRİŞ VE AMAÇ:İstanbul ilinde aile hekimi başına düşen KOAH’lı hasta sayılarını belirleyip uzman hekim başına düşen
hasta sayılarıyla karşılaştırmak
YÖNTEM:2014 yılı Aile Hekimliği Bilgi Sistemi, E-reçete sistemi, 2013 yılı Sağlık-Net sistemi ile Sağlık Bakanlığı Kronik
Hastalıklar Çalışmasındaki veriler dikkate alınarak hesaplamalar yapıldı. Genel Sekreterliklere göre verilerin alt
analizleri de yapıldı.
BULGULAR:2014 Ocak-Ağustos ayı sonu itibariyle 8 ayda, İstanbul ilinde Aile Hekimliğinde 25.008.351 (% 45,6) ve
29.784.140 (% 54,4) hastanelerde olmak üzere toplam 54.792.491 poliklinik muayenesi gerçekleştirilmiştir(Tablo-1).
Genel Sekreterlikler bazında oransal olarak aile hekimliğinin KuzeyAnadolu bölgesinde en düşük (% 38,4), Bakırköy
bölgesinde ise, en yüksek (% 55,8) oranda hasta baktığı görülmektedir.
İstanbul ili 2013 yılı Aile Hekimliği ve Sağlık-Net sistemine kayıtlı 772.075 KOAH tanılı poliklinik sayısı mevcut olup
Nüfus başına yıllık 6 kez sağlık kurumuna başvuru olduğundan hasta sayısının 119.946 olduğu sonucuna varıldı.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Aile Hekimi başına 22 KOAH’lı hasta düşerken, ilçelere göre ayrımı yapıldığında yaşlı nüfusun
daha yüksek olduğu Fatih, Kadıköy ve Adalar’da daha fazla sayıda (35 hasta), Göğüs hastanesinin olduğu
Zeytinburnu’nda ise, en az sayıda (9 hasta) KOAH’lı düşmekte. KOAH’lı hastaların genelde Sağlık Bakanlığı
hastanelerini tercih ettikleri (67 hasta) görülmüştür.
Genelde İstanbul’da KOAH’lı hasta reçetesi düzenleyen uzman hekim başına 44 hasta düşmektedir. Uzmanlardan
Sağlık Bakanlığı hastanelerinde çalışanlarda 67 hasta, özelde çalışan uzmanlarda 13 hasta, üniversitede çalışan
uzmanlarda ise, 12 hasta düşmektedir.
Anahtar Kelimeler: Aile Hekimliği, KOAH'lı hasta, hekim başı hasta
The number of patients with COPD per primary care physician in İstanbul
Sedat Altin
Yedikule Chest Diseases and Chest Surgery Research Training Hospital
INTRODUCTION - OBJECTIVE:To obtain the number of patients with COPD per primary care physician, and compare
with the number of patients per pulmonary specialists in İstanbul.
METHOD:Taking account of the data in 2014 Primary Care Physician Information System, Electronic Prescription
System, 2013 Health Network System and Ministry of Health Chronic Diseases Workshop calculations were done.
Sub-analyses were performed according to the data taken from Office of Secretary General.
RESULTS:In 2014, by the end of the January-August within 8 months, İn İstanbul in Primary Care Physicians System
25.008.351 (45.6%) and 29.784.140(54.4%) in hospitals totally 54.792.491 outpatients were performed. On the
basis of Office of Secretary Generals proportionally primary care in North Anatolia is the lowest (38.4%) while in
Bakırköy zone was the highest (55.8%).
In Istanbul, 772.075 COPD patients registered to Primary Care and Health Network System in 2013. As per
population referred 6 times to Health Care Organisations, 119.946 COPD patients were calculated.
CONCLUSIONS:While 22 COPD patients per primary care physician, when differentiated according to the countisies,
İn Fatih, Kadıköy and Adalar where older population (35 patients)are more than in Zeytinburnu where Chest Disease
Hospital states (9 patients). It has been seen that COPD patients prefer usually hospitals reliant to Ministery Of Health
(67 patients).
In general, in İstanbul 44 patients per pulmonologists that prescripes COPD patients. 67 patients per specialists who
work in hospitals reliant to Ministery of Health, 13 patients per private hospiatls and 12 patients in university
hospitals.
Keywords: Primary Care, COPD patient, patient per doctor
2013 yılında Solunum Pazarında ençok satılan Tiotropium ve Salmaterol-Flutikazon’un
illere göre reçeteleme durumu
Sedat Altin, Handan Altın
GİRİŞ VE AMAÇ:2013 yılında, solunum sistemi hastalarında en sık reçetelenen iki ilaç grubunun illere göre
reçetelenme oranlarını karşılaştırmak ve bu verilerle solunum yükü arasında ilişkileri araştırmak
YÖNTEM:Sağlık Bakanlığı e-reçete sisteminden 2013 yılına ait veriler illere göre analiz edildi.
BULGULAR:2013 yılında 4.155.333 hastaya reçetelenen 45.708.664 kutu R03 solunum pazarında, 2.366.020 kutu
Salmeterol +Flutikazon (SF) ve 2.363.269 kutu Tiotropium (Ti) olmak üzere 4.729.289 (% 10,3) kutu inhalerin
reçetelendiği e-reçete sisteminden elde edilmiştir.
SF yazılan reçetelerin % 23,7’sinin J45, % 12,8’nin ise, J44 ICD-10 koduyla yazılmasına karşın Ti yazılan reçetelerin
% 26,6’sı J44, % 6,9’u ise, J45 ICD-10 koduyla yazılmıştır. SF yazılan reçetelerde, J45 koduyla yazılanların %
72’sinin, J44 koduyla yazılanların ise % 87’sinin, yüksek doz steroid içeren formlarının yazıldığı görülmektedir.
İllere göre kıyaslandığında SF’nin Ti’ye oranla fazla yazılan 10 ilin, Amasya, Tunceli, Bingöl, Tokat, Hakkari, Eskişehir,
Osmaniye, Şırnak, Elazığ ve Bilecik olmasına karşın Ti’nin SF’ye göre daha yüksek oranda yazıldığı 10 il, Kütahya,
Düzce, Iğdır, Nevşehir, Yalova, Yozgat, Giresun, Kırıkkale, Kastamonu, Sakarya olduğu görülmektedir. Birbirine çok
yakın oranlarda yazıldığı iller ise, Sivas, Aydın, İzmir, Karabük, Balıkesir, Denizli, Ardahan, Zonguldak, Bursa, Kayseri
olarak sıralanmıştır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Solunum pazarında en çok reçete edilen iki preparatın yazılmasında illerin solunum yüküyle
ilişikilendirilemediği, reçeteleyen hekim davranışında başka faktörlerin rol oynadığı sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler: solunum pazarı, reçete, solunum yükü
Prescribing status of Thiotropium and Salmeterol-Fluticasone according to cities which
was best seller in Respiratory Market in 2013
Sedat Altin, Handan Altın
INTRODUCTION - OBJECTIVE:To compare the rate of most prescribed two drugs according to cities in respiratory
patients in 2013 and using this data to investigate the relation between respiratory disease load.
METHOD:The information retrieval from Ministery of Health e-prescribing system of 2013 were analysed.
RESULTS:In 2013, 45.708.664 boxes prescribed to 4.155.333 patients with R03 code in respiratory market, totally
4.729.289 (10.3 %) boxes of inhaler prescribed according to e-prescribing system as 2.366.020 boxes
Salmeterol+Fluticasone (SF) and 2.363.269 boxes Thiotropium (Ti). Although prescriptions written as SF 23.7% were
J45, 12.8% were J44 ICD-10, prescriptions written as Ti 26.6%were J44, 6.9% were J45 ICD-10. On SF prescriptions,
written with J45 code 72%of, written with J44 code 87% of them contain high steroid dosage forms.When compared
to cities, Amasya, Tunceli, Bingöl, Tokat, Hakkari, Eskişehir, Osmaniye, Şırnak, Elazığ ve Bilecik were the cities that
SF prescribed more than Ti, reverse that Si was more than Tİ prescribed more in Kütahya, Düzce, Iğdır, Nevşehir,
Yalova, Yozgat, Giresun, Kırıkkale, Kastamonu, Sakarya. Sivas, Aydın, İzmir, Karabük, Balıkesir, Denizli, Ardahan,
Zonguldak, Bursa, Kayseri were the cities that the prescription rates were closer.
CONCLUSIONS:We concluded that there is no relation between most prescribied two drugs in respiratory market and
respiratory load, and there are different factors effecting the doctor’s behaviour.
Keywords: respiratory market, prescription, respiratory load
2013 yılında Sağlık Hizmetinin Kurumlara Göre Dağılımı Adaletli mi?
Sedat Altin, Atilla Uysal, Özkan Devran, Esra Günaydın, Thierry Sibemana
GİRİŞ VE AMAÇ:2013 verileri üzerinden Sağlık Bakanlığının genelde ve göğüs hastalıkları alanında sağlık hizmetinin
ne kadarını, hangi düzeylerde karşıladığını araştırmak
YÖNTEM:Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü ile Sosyal Güvenlik Kurumu verilerine dayanılarak
deskriptif analizler yapılarak durum tesbitinde bulunuldu. Genel ile göğüs hastalıkları oranları karşılaştırıldı.
BULGULAR:2013 yılında toplamda 634 milyon kişi muayene olmuştur. Bunların 212 milyon 318 bini (% 33,4) aile
hekimliğinde gerçekleştirilirken, bir yılda aile hekimi başına düşen muayene sayısı 10.026’yı bulmaktadır.
2. Ve 3. Basamak sağlık kuruluşlarımıza 421.388.213 kez (kişi başına 5,6 kez) müracaat etmiştir. Bu müracaatların
da % 80’ine (338.021.257) Medulla sisteminden reçete provizyonu alınmıştır.
Sağlık Bakanlığı 2013 yılında 2. Ve 3. Basamak hastanelerinde 293.956.962 SGK’lı müraacatını (toplamın % 69,8)
karşılarken 2.basamakta % 75’i gerçekleşmiştir. Öte yandan özel hastanelerde 2.basamak hizmet verildiğinden 2.
Basamak (SB+Özel) 313. 523.141 müracaat ile % 74,4’ü, 3. Basamak olarak EAH ve üniversitelerde toplam
107.866.072 müracaatle % 25,6’sı gerçekleşmiştir. 3. Basamakta EAH’ler % 67,8’ini karşılamıştır.
Göğüs hastalıkları alanında ise, uzman hekimlerin % 71’i SB hastanelerinde çalışırken poliklinik hizmetlerinin % 81’ini
ve yataklı hizmetin de % 73’ünü karşılamaktadırlar. SB hastanelerinde çalışan uzman başına yıllık 6020 hasta
düşerken, üniversitede çalışanlara 2.416 hasta ve özelde çalışnalara ise, 3.136 hasta düşmüştür.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Sağlık hizmetinin hala 2/3’ünün 2. Ve 3. Basamakta veriliyor olması, aile hekimliği sisteminin
üzerinden yaklaşık 7 yıl geçmesine rağmen tam anlamıyla oturmadığını, özel sektörün oranı giderek artsa da, özellikle
göğüs hastalıkları alanında hala % 80’lerin üzerinde hizmetin Sağlık Bakanlığı hastanelerinde verildiği görülmektedir.
Hekim başına düşen işyükü de, Sağlık Bakanlığı hastanelerinde çalışanlarda çok daha ağırdır.
Anahtar Kelimeler: sağlık hizmeti, uzman, kurum
Is health service distribution according to the institutions fair in 2013?
Sedat Altin, Atilla Uysal, Özkan Devran, Esra Günaydın, Thierry Sibemana
INTRODUCTION - OBJECTIVE:By using 2013 data,to investigate in which levels and how much Ministery of Health
fullfilled the health services in general and in respiratory diseases?
METHOD:The data of General Directorate of Health Services of Ministery of Health and SGK descriptive analyses were
made and evaluated.The rate of total and respiaratory system diseases were compared.
RESULTS:Totally 634 million patients were examined in 2013.212.318 of them (33.4%) had performed by primary
care phycisian and examination number per primary care phycisian is 10.026 in one year.421.388.2113 persons
consulted to second and third-step health services.Prescription provision had been taken from Medulla to 80% of
these applications.In 2013,while 293.956.962 patients insured by SGK were examined second and third-step
hospitals reliant to Ministery of Health(69.8 %of total),75% of fullfilled in second-step.As private hospitals meet
second-step service,313.523.141 applicants to second-step (Ministery of Health+private hospitals)74.4%,as thirdstep Education and Research hospitals and university hospitals totally 107.866.072 applicants with 25.6%.Education
and research hospitals fullfilled 67.8%.As in the field of respiratory sysytem diseases,while 71%of specialists work in
Public Hospitals,they fullfilled 81.%of outpatient services and 73% inpatient services.6020 patients per specialist
working in Mİnistery of Health Hospitals,the number was 2416 in universities and 3136 in private hospitals.
CONCLUSIONS:Still health care services fullfilled by second and third-step,over 7 years passed on primary care
phycisian system it dose not work properly.As the rate of private sector increases, especially in the field of respiratory
system diseases still over 80% met by Ministery of Health hospitals.It is too much work load per doctors working in
Public hospitals.
Keywords: health service, specialist, institution
2013 yılı solunum Sistemi Ölümlerinin İllerimize göre dağılımı
Edhem Ünver, Sedat Altın, Ömer Faruk Demir
Erzincan Üniversitesi Tıp Fakültesi, Erzincan
GİRİŞ VE AMAÇ:2013 yılı içerisinde solunum sistemi ölümlerinin illere göre dağılımını incelemek suretiyle solunum
hastalık yükünü indirek olarak araştırmak
YÖNTEM:TÜİK ölüm istatistikleri ile illere göre Akciğer Kanseri, pnömoni ve diğer solunum sistemi (C34 ve J00-J99)
hastalıklarına bağlı ölüm sayıları, cinsiyete göre de ayrılarak irdelendi.
BULGULAR:2013 yılında 22.087’si akciğer kanseri olmak üzere toplam 56.997 hastamız solunum sistemi
hastalıklarından dolayı vefat etmiştir. Tüberküloza bağlı ölümler de 580 olarak bildirilmiştir.Tüm ölümlere yüzdesi
%16,8’dir. Erkeklerde bu oran %21,6 iken, kadınlarda %11,1 düzeyindedir. Erkeklerin oranı, yaklaşık kadınların 2 katı
düzeyinde bulunmuştur.
Solunum sistemi ölümlerinde erkekler 40.283 ile % 70’ini oluşturmakta ve bunların da % 47’si (18.945) akciğer
kanserine bağlı, %37’si (15.007) obstrüktif akciğer hastalıklarına, %9’u(3.453) pnömoniye bağlı olarak
gerçekleşmiştir. Kadınlar da ise, 17.194 ölümün %51’i (8.762) obstrüktif akciğer hastalıklarına, %18’i(3.142) akciğer
kanserine, % 18’i de(3.087) pnömoniden dolayı olduğu bildirilmiştir.
İllere göre solunum ölümlerine bakacak olursak,%22,7 ile Ardahan birinci,%11,3 ile Van sonuncu durumdadır.İlk 10’a
giren iller, Zonguldak, Kilis, Erzurum, Bartın, Nevşehir, Rize, İzmir, Trabzon olarak sıralanmıştır.Erkeklerde, solunum
sistemi ölümlerin en sık olduğu iller,%30,3 ile Zonguldak ve ardından Ardahan, Aydın, Muğla, İzmir, Manisa,
Çanakkale, Kütahya, Rize ve Erzincan olarak sıralanmaktaydı. En düşük il %12,9 ile Hakkari olarak
buluındu.Kadınlarda ise,% 16,4 ile Kilis ilk sırada yer alırken,bunu Yalova, Ardahan, Şanlıurfa, Rize, İstanbul, Kayseri,
Batman, Iğdır, Erzurum takip etmekte. En az olduğu il,%6,6 ile Düzce olmuştur.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Solunum sistemi ölümleri erkeklerde kadınların yaklaşık iki olmuştur.Tüm ölümlere göre
solunum sistemi ölüm oranlarıyla hastalık yükü paralel seyretmektedir.En fazla kömür ocaklarının ve hava kirliliğinin
yüksek olduğu illerimizde, solunum sistemine bağlı ölümler de yüksek oranda bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: ölüm oranı, solunum sistemi, cinsiyet
The distrubition of respiratory system deaths according to cities in 2013
Edhem Ünver, Sedat Altın, Ömer Faruk Demir
Erzincan University Medical Faculty, Erzincan
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Within 2013,to investigate the respiratory system diseases load indirectly by analysing
the distribution of mortalities due to respiratory system diseases as per cities.
METHOD:With the mortality data of TUIK and the number of mortalities from lung cancer, pneumoniae and other
respiratory system(C34 and J00-J99)diseases by cities were examined by splitting to gender.
RESULTS:In 2013,totaly 56.997 patients were died from respiratory system diseases,and 22.087of them were from
lung cancer.Deaths due to tuberculosis were reported as 580.Respiratory system diseases percentage of total
mortalities were16.8%.While the rate in male was 21.6%,it was 11.1% in female.As seen, the rate of male found two
times more than female.With the number of 40.283,men form 70%of respiratory system diseases and 47%ot
them(18.945) became as a matter of lung cancer,37% (15.007)obsructive lung diseases, 9% (3.453)pneumoniae.It
was reported that from 17.194deaths,51%(8.762)from obructive lung diseases,18%(3.142)lung cancer and
18%(3.087)from pneumoniae in women.When examining respiratory mortalities city by city,Ardahan was in the first
place with the rate of 22.7%and Van was the last one with
11.3%.Zonguldak,Kilis,Erzurum,Bartın,Nevşehir,Rize,İzmir,Trabzon were listed in the first 10.In men,Zonguldak was
the city that respiratory system diseases mortality seen most frequently (30.3%),and
Ardahan,Aydın,Muğla,İzmir,Manisa,Çanakkale,Kütahya,Rize ve Erzincan came after.The lowest city was Hakkari
with12.9%.In women Kilis was first with 16.4% and
Yalova,Ardahan,Şanlıurfa,Rize,İstanbul,Kayseri,Batman,Iğdır,Erzurum followed after.Düzce was the lowest city with
6.6%.
CONCLUSIONS:Mortalities from respiratory diseases in men are two times more than in women.Mortailities from
respiratory diseases are parallel with disease load.Mortalities from respiratory system diseases are found higher in the
cities where coal mines are more and air polution are much.
Keywords: death rate, respiratory system, gender
Bronkoskopi ve Malpraktis Değerlendirmesi
Gülseren Sağcan, Nazım Özdemir, İbrahim Üzün, Hızır Aslıyüksek
Adli Tıp Kurumu, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Dünya Tabipler Birliği tarafından malpraktis “hekimin tedavi sırasında standart uygulamayı
yapmaması, beceri eksikliği veya hastaya tedavi vermemesi ile oluşan zarar” şeklinde tanımlamıştır.
YÖNTEM:Dosya hekim kusuru açısından Adli Tıp Kurumu 1. Adli Tıp İhtisas Kurulu’nda değerlendirildi.
BULGULAR:68 yaşında erkek hasta, sigara: 40 p/yıl, son 6 aydır nefes darlığı ve sırt ağrısı mevcut idi. Çekilen Toraks
BT’de sol akciğer üst lobda sol pulmoner arter ve sol ana bronş komşuluğunda kitle saptanması üzerine Akciğer
Kanseri? ön tanısı ile bronkoskopi önerildi. İşlem öncesi genel durumu iyi, EKG normal, Sp02:%96 idi. Premedikasyon
için Diazem ve Xilokain kullanıldı. Bronkoskopide sol üst lob girişi tam tıkalı ve sol alt lob girişi daralmış idi. Sol üst lob
girişinden fırça ve forceps biopsi yapıldı, komplikasyon olmadan işlem sonlandırıldı. Hastada dinlenme odasında
solunum ve ardından kardiyak arresti gelişmesi üzerine CPR yapıldı, yoğun bakım ünitesine nakledildi, takip ve
tedavisi devam ederken 10 gün sonra eksitus oldu. Otopsisinde akciğerler antrakotik ve amfizemli, sol akciğer üst
lobda pulmoner artere yakın bölgede 6cm çaplı kitle ve histopatolojik incelemesinde orta derecede differansiye
skuamöz hücreli karsinom saptandı. Kişinin ölümünün bronkoskopi sonrası solunum-dolaşım durmasına bağlı hipoksik
ensefalopati ve gelişen komplikasyonlar sonucu meydana geldiği, kesin tanı konulması amacıyla yapılan bronkoskopi
endikasyonunun yerinde olduğu, bronkoskopi öncesi ve esnasında yapılan uygulamaların uygun olduğu, bronkoskopi
sonrası solunum arrestinin nadir görülen ve önceden hangi vakada ortaya çıkabileceği öngörülemeyen bir
komplikasyon olduğu dikkate alındığında bronkoskopi işlemini yapan hekime kusur atfedilmedi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Hekimlerin cezai sorumululuğundan bahsedebilmek için kusurlu bir davranışın bulunması,
zararın doğmuş olması ve zarar ile sonuç arasında nedensellik bağı olması gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: Malpraktis, hekim kusuru, akciğer kanseri
Bronchoscopy and Evaluation of Malpractice
Gülseren Sağcan, Nazım Özdemir, İbrahim Üzün, Hızır Aslıyüksek
The Council of Forensic Medicine, İstanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:he World Medical Association defines malpractice for physicians as “not implementing
standard procedures during treatment, lack of skills or damage caused by not providing treatment.
METHOD:This case was investigated by the Institute of Forensic Medicine for possible physician fault..
RESULTS:The deceased was a 68 year old male with a history of smoking 40 p/y that presented with shortness of
breath and back pain for the last 6 months. A thoracic CT demonstrated a mass at the left upper lobe of the lung.
Bronchoscopy was recommended with the preliminary diagnosis of lung cancer. On bronchoscopy the left upper lobe
entrance was completely occluded and he left lower lobe entrance was narrowed. In the recovery room, the patient
developed respiratory followed by cardiac arrest. CPR was performed. The patient was transferred to the intensive
care unit and was lost on 10th day. On autopsy, there was a 6 cm diameter mass close to the pulmonary artery at
the left upper lobe - found to be squamous cell carcinoma with mild differentiation. The patient’s death was attributed
to hypoxic encephalopathy and its complications that occurred secondary to cardio-respiratory arrest following
bronchoscopy. Bronchoscopy indication for definitive diagnosis, pre and perbronchoscopy procedures were found to
be sound, and the physician was found to not be at fault as respiratory arrest is a known, rare yet unforeseen
complication of the bronchoscopy procedure
CONCLUSIONS:Criminal liability of physicians requires misconduct, damage borne from this misconduct and causality
between detriment and outcome.
Keywords: Malpractice, bronchoscopy, lung cancer
PS017[Tütün Kontrolü]
Sigara Bırakma sürecindeki seçilmiş olguların 3 aylık takibinde, takip başarısının yaşla
ilişkisi
1
2
2
Pınar Pazarlı Bostan , Hatice Kutbay Özçelik , Fatmanur Karaköse , Levent Kart
1
2
2
Sakarya Üniversitesi, Sağlık Yüksekokulu
Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları A.D.
GİRİŞ VE AMAÇ:Sigara bırakma yardımının önemli bileşenlerinden biri de bırakma sürecinde yapılan takiptir. Takipte
başarı sağlanamayan olgularda, tedavi başarısızlığı daha sık gözlemlenir. Takipte başarı sağlanamayan olgu profilini
öngörebilmek, bu grubun daha sıkı takibini sağlayabilir.
Bu çalışmanın amacı, sigara bırakma sürecinde yapılan takibin başarısının yaşla ilişkili olup olmadığını saptamaktır.
YÖNTEM:Ekim 2011-Mart 2012 tarihleri arasında bir üniversite hastanesinin sigara bırakma polikliniğine (SBP)
başvuran toplam 422 içici değerlendirildi. Takibi etkileyebilecek olan karıştırıcı faktörler (eşlik eden hastalıkların
olması, sosyal güvencenin olmaması, vardiyalı işe sahip olmak gibi) göz önüne alınarak 313 içici çalışma dışı bırakıldı.
Çalışmaya dahil edilen 109 içici; “ilk görüşme ve bırakma gününde, bıraktıktan sonraki 3. gün,3.hafta ve 3. ay” olmak
üzere toplam 5 kez yüzyüze görüşmeye çağırılarak takip edildi. İçiciler, takipte başarısızlık, tedavide başarısızlık, takip
ve tedavi başarısı, ilaç yan etkisi görülen olgular olmak üzere 4 grupta incelendi.Gruplar, yaş,günlük içilen sigara
sayısı ve paket-yıl ortalamalarına; cinsiyet ve fagerström bağımlılık testi sonuçlarının dağılımına göre karşılaştırıldı.
BULGULAR:Takipte başarısızlık, tedavide başarısızlık, takip ve tedavi başarısı, ilaç yan etkisi görülen olgu sayıları
sırasıyla; 16 (%14.7),35 (%32.2),44 (%40.3),14 (%12.8) idi. Gruplar arasında yaş ortalaması dışında diğer
değişkenler açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Posthoc testlerde gruplar arası saptanan yaş
ortalaması farkının,”takipte başarısız olan” grup ile” takip ve tedavi başarısı sağlanan” gruptan kaynaklandığı görüldü.
Takipte başarısız olan grubun yaş ortalaması 33.5±9.0 iken, takip ve tedavi başarısı sağlanan grupta 41.0±9.5 idi
(p=0.03).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Sigara bırakma polikliniklerine başvuran genç içicilerde bırakma sürecinde yapılan takibe uyum
daha az olabilir.
Anahtar Kelimeler: sigara bırakma, yaş, takip
Relation between follow up success and age in 3 months follow up period after smoking
cessationPınar Pazarlı Bostan1, Hatice Kutbay Özçelik2, Fatmanur Karaköse2, Levent Kart2
1
Sakarya University, Health School
Bezmialem University Medical Faculty, Pulmonary Diseases
INTRODUCTION - OBJECTIVE:One of major components of smoking cessation intervention is the follow up.Treatment
failures are more frequent in subjects who were not successfully followed up.The objective of this study is to
determine whether success of follow up during cessation period is related to age, or not.
METHOD:422 smokers applying to smoking cessation clinic (SCC) of a university hospital, were assessed between
October 2011-March 2012. 313 participants were excluded due to confounding factors(comorbidities, lack of social
security, working in shifts, etc.) which were likely to have an impact over follow up.109 smokers enrolled in the study
were invited to a total of 5 face to face meetings on “first interview and on cessation day”, and “third day, third week
and third month after cessation day”.Participants were assessed in four groups with respect to follow up failure,
treatment failure, follow up+treatment success, and adverse events.The groups were compared in terms of age,
gender, daily cigarette consumption, pocket-year and FTQ results.
RESULTS:Number of subjects with follow up failure, treatment failure, follow up and treatment success, and adverse
events were 16(14.7%), 35(32.2%), 44(40.3%), 14(12.8%) respectively.No statistically significant differences except
mean age were detected between the groups. The difference in mean ages, which were detected by post-hoc tests,
were seen to have resulted from “follow up failure group” and “follow up+treatment success group”.While follow up
failure group mean age was 33.5±9.0, follow up+treatment success group mean age was 41.0±9.5(p=0.03).
CONCLUSIONS:Follow up compliance during cessation period may be low in young smokers who applied to SCC.
2
Keywords: smoking cessation,age, follow up
Tablo 1. Sigara bırakma sürecinde 3 aylık takip sonuçlarına göre oluşturulmuş grupların karşılaştırılması
Takip ve Tedavi
Başarısı
Takipte
başarısızlık
İlaç yan
etkisi
görülenler
Tedavide
Başarısızlık
p
değeri
erkek cinsiyet (%)
72.7
81.2
42.9
65.7
0.117
günlük içilen sigara sayısı (ort)
21.5±6.9
20.6±6.8
23.7±10.8
25.4±9.8
0.137
paket-yıl (ort)
26.1±16.3
19.8±15.3
24.5±20.6
26.0±15.9
0.368
Fagerström nikotin bağımlılık
testi (ort)
5.7±1.9
5.8±1.9
5.9±2.2
6.4±1.8
0.523
Yaş (ort)
41.0±9.5
33.5±9.0
39.6±9.7
36.2±8.8
0.023
Table 1. Comparing groups grouped according to 3 months follow up results after smoking cessation
Treatment+Follow up
Success
Follow up
Failure
Drug Adverse
Effect
Treatment
Failure
p
Value
Male (%)
72.7
81.2
42.9
65.7
0.117
cigarrette per day (mean)
21.5±6.9
20.6±6.8
23.7±10.8
25.4±9.8
0.137
pocket-year (mean)
26.1±16.3
19.8±15.3
24.5±20.6
26.0±15.9
0.368
Fagerström Nicotine Dependence
Questionnare (mean)
5.7±1.9
5.8±1.9
5.9±2.2
6.4±1.8
0.523
Age (mean)
41.0±9.5
33.5±9.0
39.6±9.7
36.2±8.8
0.023
Tokat İli Ortaokul ve Lise Öğrencilerinde Sigara İçme Prevalansı ve Etkileyen Faktörler
1
1
1
1
1
2
Gizem Emekdar , Rıza Çıtıl , Yalçın Önder , Yunus Emre Bulut , Özkan Yaşayancan , Nafia Özlem Kazancı , Ergün
2
Sönmezgöz , Mücahit Eğri
1
2
1
Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı A.D.
Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları A.D.
GİRİŞ VE AMAÇ:Tütün epidemisi dünyanın karşılaştığı en büyük halk sağlığı sorunlarındandır. Sigara kullananların
çoğunluğu erken yaşta başlamış olup adölesanlarda sigara kullanma sıklığı yaklaşık %10’dur. Çalışmamızda Tokat
ilinde ortaokul ve lise öğrencilerinde sigara kullanma sıklığı ve etkileyen faktörlerin saptanması amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Kesitsel tipteki çalışmanın evrenini Tokat il genelindeki ortaokul ve lise öğrencileri oluşturmaktadır. Örneklem
büyüklüğü cinsiyet ve yaşa göre tabakalı orantılı küme örnekleme yöntemiyle 1072 olarak hesaplanmıştır. Çalışma
1069 öğrenciyle (557’si ortaokul, 512’si lise) tamamlanmıştır. Öğrencilere sosyo-demografik özellikler ve sigara
kullanımına yönelik soruları içeren anket formu uygulanmıştır. Tanımlayıcı istatistikler sayı ve yüzde olarak verilmiş,
gruplar arası karşılaştırmalarda Ki-kare testi kullanılmıştır.
BULGULAR:Ortaokul öğrencilerinin %50.9’u erkek, yaş ortalaması 12.1±1.3, %74.5’i kentte yaşamakta, sigara içme
prevalansı %10.8 olup erkeklerde(%17.3) kızlara(%4) göre; not ortalaması <70 olanlarda(%16.6), ≥70
olanlara(%6.8) göre anlamlı şekilde daha yüksektir(p<0.05).
Lise öğrencilerinin %52.3’ü kız, yaş ortalaması 16.2±1.3, %80.7’si kentte yaşamakta, sigara içme prevalansı %18.2
olup erkeklerde(%30.5) kızlara(%7.1) göre; anne eğitim düzeyi ortaokul ve üstünde olanlarda(%23.8) eğitim düzeyi
daha düşük olanlara(%15.7) göre; anne ve/veya babası ölen veya ayrı yaşayanlarda(%44) anne ve babası hayatta ve
birlikte yaşayanlara(%16.9) göre; not ortalaması <70 olanlarda(%24.1), ≥70 olanlara(%11.4) göre anlamlı şekilde
daha yüksektir(p<0.05).
Yerleşim yeri, gelir durumu, anne ve baba mesleğinin ise sigara içme sıklığı üzerine anlamlı etkisi yoktur.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Ortaokullarda yaklaşık her on öğrenciden biri, liselerde ise her beş öğrenciden biri sigara
içmektedir. Erkek cinsiyet, düşük not ortalaması, düşük anne eğitim düzeyi, ebeveyn kaybı ya da anne ve babanın
ayrı olması öğrencilerde sigara içme sıklığını anlamlı şekilde etkilemektedir. Adolesanlarda sigara kullanımını
azaltmaya yönelik önlemlere ağırlık verilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Adölesan, öğrenci, prevalans, sigara
Smoking Prevalence and Related Factors Among Secondary and High School Students in
Tokat Province
Gizem Emekdar1, Rıza Çıtıl1, Yalçın Önder1, Yunus Emre Bulut1, Özkan Yaşayancan1, Nafia Özlem Kazancı2, Ergün
Sönmezgöz2, Mücahit Eğri1
1
Gaziosmanpaşa University Medical Faculty Public Health Department
2
Gaziosmanpaşa University Medical Faculty Pediatrics Department
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The tobacco epidemic is one of the biggest public health threats in the world. Majority
of smokers begin at early ages. Smoking prevalence among adolescents is approximately 10%. In our study we
aimed to determine the prevalence of smoking and related factors among secondary and high school students in
Tokat province.
METHOD:Population of this cross-sectional study consists of secondary and high school students in Tokat. Sample size
was calculated as 1072 by using proportional stratified cluster sampling method according to age and gender. The
study has been completed with 1069 students(secondaryschool:557,highschool:512). Socio-demographic
characteristics and the smoking habits of students are determined through questionaries. Chi-square test was used.
RESULTS:50.9% of secondary school students were male, mean age was 12.1±1.3, 74.5% lived in city, prevalence of
smoking was 10.8%(male:17.3%,female:4%) and it was higher for students with<70(16.6%) average school grades
than those with≥70(6.8%)(p<0.05).
52.3% of highschool students were female, mean age was 16.2±1.3, 80.7% lived in city, prevalence of smoking was
18.2%(male:30.5%,female:7.1%) and it was higher for students which have secondary or above maternal education
level(23.8%) than those students which have lower maternal education level(15.7%);higher in those whom parents
live seperate or have died(44%) than those whom parents live together(16.9%);higher in those that have average
school grades<70(24.1%) than those with≥70(11.4%)(p<0.05).
CONCLUSIONS:Nearly one in ten secondary school students and one in five highschool students are smoker. Male
gender, low average school grade,low maternal education level, parental absence or separated parents interrelates
with smoking among students. Preventions for minimizing adolescents moking must become a priority.
Keywords: Adolescent, prevalence, smoking, student,,
Factors Associated With Smoking Initiation Age İn Adults
1
1
1
1
2
Zehra Yasar , Aysel Kargı , Fahrettin Talay , Tuncer Tug , Erdogan Cetinkaya , Ozlem Kar Kurt
1
2
1
Abant İzzet Baysal Faculty of Medicine Department of Chest Diseases
Yedikule Chest Diseases and Surgery Teaching and Research Hospital, Pulmonary Division. Istanbul, Turkey.
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The age of smoking initiation may influence the smoking cessation and health of
smokers.Cultural and social factors effect the age of smoking initiation.The aim of this study was to examine the
factors
associated
with
the
age
at
which
person
starts
smoking.
METHOD:243 cases applying to Smoking Cessation Outpatient Clinic between June 2011 and June 2012 were
included.The cases were requested to complete the FNDT, anxiety and depression assessment scale and the
outpatient clinic’s form including demographic data.20-30 minutes was allocated for the interview,using a structured
questionnaire.The cases were compared by dividing into two groups according to smoking initiation before and after
the
age
of
18.
RESULTS:Forty-one percent of the smokers in this series started smoking before 18 years of age.Of the 41 patients,
35% smoked their first cigarette 10 to 15 years of age.It was earlier than the group started after 18 years of age.
And also they were first introduced by their friends.The second group did not influenced from their friends or
family.First group started smoking because of curiosity and affectation and second group started smoking because of
surroundings and stress.These are istatistically significant.Depression and anxiety scores were istatistically higher in
group started after the age of 18( p < 0.001).Mother’s smoking was found to be associated with age of initiation.The
cases who started smoking before 18 years of age had lower success in cessation than the other group.
CONCLUSIONS:As a result these findings emphasize the need for prevention program to children and education
program to parents regularly.
Keywords: Smoking, Initiating age, cessation
Hastane Çalışanlarında Sigara İçme Durumu ve Yaşam Kalitesi
Gülçin Sarı, Gülay Dinç, Deniz Aydoğan Tavlı
Dr. Nafiz Körez Devlet Hastanesi, Ankara
GİRİŞ VE AMAÇ:Hastanemizde çalışan personelin sigara alışkanlığı ve yaşam kalitesi ilişkisi araştırılmıştır.
YÖNTEM:Kısa Form-36 (SF-36) adlı yaşam kalitesi anketi 152 hastane çalışanına uygulanmıştır. SF-36 fiziksel
fonksiyon, sosyal fonksiyon, fiziksel fonksiyonlara bağlı rol kısıtlılıkları, emosyonel sorunlara bağlı rol kısıtlılıkları,
mental sağlık, enerji/vitalite, ağrı ve sağlığın genel algılanması olmak üzere 8 alt başlıktan oluşmaktadır. Demografik
verilerin elde edildiği 20 soruluk anket de uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 15.0 programı ile analiz edilmiştir.
BULGULAR:Yaş ortalaması 34±9.0 yıl olan 152 hastanın K/E oranı 101/51 idi. Meslek dağılımına bakıdığında %11.8'i
doktor, %40.1'i hemşire, %10.5'i teknisyen, %38.6'sı yardımcı personeldi. Gelir algısına bakıldığında %72.4'ü kendini
orta gelirli olarak görmekteydi ve eğitim durumuna bakıldığında %56'sı üniversite ve üzeri, %34.9'u lise, %8.1' i
ilköğretim mezunu idi. Olguların %30.4'ü aktif sigara içicisi, %8'6'sı pasif içici, %48'i hiç içmemiş, %13.2'si içip
bırakmış grubu oluşturmaktaydı. Yaşam kalitesi ölçeğine bakıldığında aktif içici ile hiç sigara içmemiş grup arasında
fiziksel
fonksiyon
açısından
anlamlı
fark
saptandı
(p=0.006).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Çalışmamızda sigaranın beklendiği gibi fiziksel fonksiyonları olumsuz etkilediği görülmüştür. Yaş
ortalaması 34 ile nispeten genç bir yaş grubunda yapılan bu anket çalışması ile bu etkilenmelerin erken yaşta
başlayabileceği dikkat çekmektedir.
Anahtar Kelimeler: sigara, yaşam kalitesi, fiziksel fonksiyon
Smoking Habit and Quality of Life in Hospital Staff
Gülçin Sarı, Gülay Dinç, Deniz Aydoğan Tavlı
Dr. Nafiz Körez State Hospital, Ankara
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Relationship between smoking habits and quality of life is investigated in hospital staff.
METHOD:Short form 36 and questionnaire for demographic features are questioned.
RESULTS:Mean age was 34±9.0 years and female/male ratio was 101/51 among 152 participant. occupational
distribution was 11.8% doctor, %40.1 nurse, 10.5% technician, 38.6% auxiliary staff. 72.4% of participants
perceived as middle income. Educational status; 56% was university and higher degree, 34.9% was high school and
8.1% was elementary education. 30.4% of participants was cigarette smoker, 8'6% passive smoker, 48% nonsmoker and 13.2% ex-smoker. There was a statistically difference between cigarette smoker and non-smoker
regarding physical function measure (p=0.006).
CONCLUSIONS:Cigarette smoking affects physical functions negatively. It is important that physical effect of smoking
may begin at early ages like 4. decade.
Keywords: smoking, quality of life, physical function
Kimya işkolunda beyaz yakalı çalışanların sigara içme özellikleri
1
2
1
1
1
Gökhan Erdoğan , Mehmet Atilla Uysal , Esra Sönmez , Hişam Alahdab , Fatma Topaloğlu
1
2
Anadolu Sağlık Merkezi Hastanesi
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi
GİRİŞ VE AMAÇ:Bu çalışmada Kimya işkolunda çalışan beyaz yakalı çalışanların sigara içme özellikleri,kullandıkları
sigaranın nikotin düzeyleri ve özeliklerin cinsiyete göre farklılık gösterip göstermediğini belirlemeyi amaçladık.
YÖNTEM:Kimya işkolunda çalışan sigara içen 301 beyaz yakalı çalışanın exhale CO düzeyleri, Bedfont pico
Smokerlyzer cihazı (50 ppm CO havası) ile kalibre edilerek ölçüldü.Ayrıca günde içilen sigara adedi, kullandıkları
sigaranın
paket
üzerinde
yazan
nikotin
düzeyleri
ve
sigarayı
içine
çekme
sıklığı
sorgulandı.
BULGULAR:Sigara içicilerin 55 (%25.6)’ i kadın 224 (%74.4)’ erkek idi. Çalışanların yaş ortalaması: 37±7 Çalışanların
ortalama PPM değerleri 15.93±11.68, günde içilen sigara medyan değeri 13 (min: 1-Max: 60). Nikotin düzeyi <0.6
olan 96 (%31.9), ≥0.6-<1 olan 152 (% 50.5), ≥1 olan 53 (% 17.6) kişi vardı. Nikotin düzeyi <0.6 olan sigara
içenlerde CO düzey 13.21 ppm, ≥0.6-<1 olanlarda 15.28, ≥1 olanlarda 22.67 ppm bulunmuş olup, aralarındaki ilişki
istatistiksel olarak anlamlıydı(p<0.001).İçine çekme durumuna bakıldığında; Hiç ve bazen çeken 87 (28.9) kişi, daima
çeken 214 (71.1) kişiydi. Kadınlarda Yaş, PPM, içilen sigara adedi ve nikotin düzeyi erkeklere göre anlamlı bulunmadı
(sırası ile; p>0.05, p>0.05, p>0.05, p>0.05). Kadınlarda derin sigara içine çekme oranı 48(% 62.3) iken erkeklerde
166(% 74.1) olup aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.05). Sigara nikotin düzeyi ile exhale CO düzeyi
arasında korelasyon 0.25(p<0.001), içine çekme ile exhale CO arasında 0.19(p<0.01) korelasyon bulundu.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Kimya işkolunda beyaz yakalı çalışanlarda sigarayı derin içine çekme oranı, erkeklerde daha
fazla
olduğu
bulunmuştur.Kullandıkları
sigaranın
nikotin
düzeyleri,
CO
değerleri
üzerinde
ilişkilidir.
Anahtar Kelimeler: Kimya,beyaz-yaka,nikotin
Characteristics of smoking white- collar employees in chemical sector
Gökhan Erdoğan1, Mehmet Atilla Uysal2, Esra Sönmez1, Hişam Alahdab1, Fatma Topaloğlu1
1
Anadolu Healt Center Medicine
2
Yedikule Chest Diseasesand and Toracic Surgery Education Research Hospital
INTRODUCTION - OBJECTIVE:In this study, we aimed to determine smoking characteristics of white-collar employees
working in the chemical sector, whether the levels and features of smoking nicotine they use, differ by gender or not.
METHOD:Smoke exhaled CO levels for 301 white-collar employees in Chemical sector, Bedfont pico Smokerlyzer
device were measured by calibrated.
Also the number of cigarettes smoked per day, by their use of nicotine levels on cigarette packages and inhale
cigarette frequency was questioned.
RESULTS:55(25.6%) of Smokers were women and 224(74.4%) were male. The average age of employees: 37 ±
7.PPM average value of employees 15.93 ± 11.68,The Total value of cigarettes smoked per day is 13 (min:1Max:60).Nicotine levels of <0.6 with 96 (31.9%), ≥0.6-<1 with 152(50.5%),≥1 which 53(17.6%) had one.Nicotine
levels in<0.6 ppm smokers is 13.21 CO levels, in, ≥0.6-<1 smokers 15.28,≥1 22.67 ppm has been found.The
relationship between them was statistically significant(p <0.001).
When we look into the inhale situation; No and sometimes inhale 87(28.9) person, always inhale was 214(71.1)
person.There was no significant case for women in age, PPM, cigarette smoking and nicotine level than
men(respectively;p>0.05,P>0.05,P>0.05,P>0.05).The ratio for deep inhale women was 48(62.3%),while 166
males(74.1%) and the difference was statistically significant(p <0.05).
Nicotine levels correlated with exhaled CO level was 0.25(p <0.001),between inhale and the exhale CO 0.19(p <0.01)
correlations were found.
CONCLUSIONS:The ratio of deep inhale in the white-collar workers in the chemical sector, has been found to be
higher in men. Nicotine levels of cigarettes they use,has an effect on CO values.
Keywords: chemical,smoking,white-collar
PS022[Akciğer Nakli]
Bronş Anastomozunun Mukormikozisi: Başarı İle Tedavi Edilen Akciğer Nakli Olgusu
1
2
1
1
2
3
Merih Kalamanoğlu Balcı , Şermin Ç.kökten , Şirin Menekşe , M.emirhan Işık , Ali Yeğinsu , Cemal Asım Kutlu
1
2
3
Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi
Kartal Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi
Yedikule Göğüs Hastalıkları Eğitim ve Araştıma Hastanesi İstanbul
Mukormikozis solid organ transplantasyonu sonrası immunsupresif hastalarda görülen nadir bir fırsatçı enfeksiyondur.
Cerrahi ve antifungal tedaviye rağmen ölümcül seyirlidir ve mortalite oranı oldukça yüksektir (%87). Bizim olgumuz
48 yaşında bronşektaziye bağlı son dönem akciğer hastalığı nedeni ile bilateral akciğer transplantasyonu yapılan erkek
hasta. Taburcu edildikten 2 ay sonra öksürük, nefes darlığı ve solunum fonksiyon testlerinde düşme nedeni ile
polkliniğe başvurdu. Bronkoskopide sağ bronş anastomozunda darlık ve beyaz membran ile anastomoz hattının örtülü
olduğu görüldü. Alınan örneklerde mantar boyamasında mukormikozis saptandı. Sistemik Amfoteresin B ve inhaler
Amfoteresin B tedavisi başlandı. Tekrarlayan bronkoskopiler ile debritman ve dilatasyon yapıldı. Klinik düzelme ile 2
ay sonra oral Posokanazol ve inhaler amfoteresin B tedavisi ile eve taburcu edildi. Tedvinin 3.ayında yapılan
bronkoskopide anastomoz hattında hafif darlık dışında tamamen normale dönmüştü.
Akciğer transplantasyonu sonrası yakın klinik takip ve bronkoskopik değerlendirme ile erken tanı fatal seyirli
hastalıkların önlenmesi ve başarı ile tedavi edilmesini sağlamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Akciğer nakli, Bronş anastomozu, Mukor
Mucormicosis Following Lung Transplantation: Successful Management of A Fatal
Complication
Merih Kalamanoğlu Balcı1, Şermin Ç.kökten2, Şirin Menekşe1, M.emirhan Işık1, Ali Yeğinsu2, Cemal Asım Kutlu3
1
Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Training and Research Hospital Istanbul
2
Kartal Lütfi Kırdar Training and Research Hospital Istanbul
3
Yedikule Training and Research Hospital Istanbul
Mucormycosis is an opportunistic infection which is determined in immonusuppressive patients following solid organ
transplantation. The mortality is extremely high (87%) in spide of aggressive untifungal and surgical management.
We present a 48-year old man who underwent bilateral lung transplantation due to non-CF bronchiectasis. The
operation and postoperative course was uneventful. He was discharged from the hospital 22 days after the surgery.
He admitted to the ward with the complianing of cough, dyspnea and a mild decrease on FEV1 and FVC two months
later. On check bronchoscopy, slight stenosis at the right bronchial anastomosis which was covered by a thick and
whitish membrane was detected. Microscopic examination of the specimens releaved mucormycosis infection which
was confirmed by microbiology. Patient was put on systemic and inhaler amphotericin B. Repeat bronchoscopies for
dilatation and debridmant were undertaken. Symptoms and bronchoscopic findings were gradually improved over two
months of treatment. Then, he was discharged from the hospital with Posokanazol and inhaler Amphoterisin B. This
case suggests that close clinical follow up and bronchoscopic evaluation is mandatory for early diagnosis and
successful management of fatal complications following lung transplantation.
Keywords: Lung transplantation, bronchial anastomosis, mucor
Akciğer nakli sonrası iki kardeş, iki farklı komplikasyon
1
1
1
2
2
3
4
Ebru Karaçay , Aslıhan Gürün Kaya , Aydın Çiledağ , Pınar Ataca , Muhit Özcan , Suat Fitöz , Ergin Çiftçi , Erdal
4
5
1
İnce , Serap Tıraş Teber , Özlem Özdemir Kumbasar
1
2
3
4
5
Ankara Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Ankara
Ankara Universitesi, Hematoloji Bilim Dalı, Ankara
Ankara Üniversitesi, Çocuk Radyoloji Bilim Dalı, Ankara
Ankara Üniversitesi, Çocuk Enfeksiyon Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara
Ankara Üniversitesi Çocuk Nöroloji Bilim Dalı, Ankara
17 yaşında kadın hasta, ateş ve sırt ağrısı ile başvurdu. Kistik fibrozis tanısı ile 5 yıl önce bilateral akciğer
transplantasyonu yapılan hasta, mikofenolat mofetil, prednizolon ve takrolimus tedavisi ile izleniyordu. Kronik böbrek
yetmezliği, hipertansiyon ve diabetes mellitus tanıları ile takip edilen hastanın ablasına da, kistik fibrozis tanısı ile
bilateral akciğer transplantasyonu yapılmıştı.
Toraks BT’de akciğerlerde lineer atelektaziler, hepatosplenomegali, karaciğer ve dalakta lenfoproliferatif hastalık
yönünden kuşkulu hipodens lezyonlar saptandı. Serum transaminaz seviyesinde artış mevcuttu ve hastaya karaciğer
biyopsisi yapıldı. EBV ilişkili agresif lenfoid maligniteyi düşündürür bulgular şeklinde raporlandı. Kemik iliği biyopsisi
diffüz interstisyel EBV pozitif atipik B hücre infiltrasyonu gösteren materyal olarak raporlandı. CMV-DNA<
42kopya/ml, EBV-DNA 1222000 kopya/ml olarak saptandı. Hastaya, metilprednizolon ve vinkristin ile 7 günlük prefaz
tedavisi sonrasında rituksimab, vinkristin, siklofosfamid ve prednizolon (R-CHOP) tedavi protokolü başlandı. Takip
sırasında jeneralize nöbet geçiren hastanın kranial BT’sinde kanama izlenmedi. Diffüzyon MR’da serebellum ve beyin
sapında primer hastalık tutulumu açısından şüpheli nodüler lezyonlar ve PRES (posterior reversible ensefalopati
sendromu) ile uyumlu olarak değerlendirilen bilateral kortikal-subkortikal lezyonlar saptandı. Antiepileptik tedavi
başlanan hastanın, klinikte takibi sırasında septik şok gelişti ve eksitus oldu. Hastanın kaybından birkaç ay sonra
ablasında da bronşiolit obliterans (BOS) gelişti.
Olgu, akciğer nakli sonrası komplikasyonlara ve bu komplikasyonların izleminde multidisipliner yaklaşım gerekliliğine
dikkat çekmek için sunuldu.
Anahtar Kelimeler: akciğer nakli, komplikasyon, kistik fibrozis,
Two sisters, two different complications after Iung transplantation
Ebru Karaçay1, Aslıhan Gürün Kaya1, Aydın Çiledağ1, Pınar Ataca2, Muhit Özcan2, Suat Fitöz3, Ergin Çiftçi4, Erdal İnce4,
Serap Tıraş Teber5, Özlem Özdemir Kumbasar1
1
Department of Chest Diseases, Ankara University, Ankara, Turkey
2
Department of Hematology, Ankara University, Ankara, Turkey
3
Department of Pediatric Radiology, Ankara University, Ankara, Turkey
4
Department of Pediatric Infectious Diseases, Ankara University, Ankara, Turkey
5
Department of Pediaric Neurology, Ankara University, Ankara, Turkey
A 17 year-old woman admitted with fever and back pain. She had been diagnosed as cycstic fibrosis and underwent
bilateral lung transplantation 5 years ago. She was receiving mycophenolate mofetil, tacrolimus and prednisolone.
She had chronic renal failure, hypertension and diabetes mellitus. Her sister had also underwent bilateral lung
transplantion due to cystic fibrosis.
Thorax CT showed lineer atelectasis, hepatosplenomegaly, hypodense lesions in the liver and spleen which were
suspicious for lymphoproliferative disease. Serum transaminase levels were elevated. A liver biopsy was peformed.
Histopathological findings were suggestive for EBV-associated aggressive lymphoid malignancy. Bone marrow biopsy
showed diffuse interstitial infiltrate of atypical EBV-positive B-cells. CMV-DNA was found as <42 copy/ml and EBVDNA was 1222000 copy/ml. Pre-phase treatment, including vincristine and metilprednisolone for 7 days, then
rituximab, vincristine, cyclophosphamide and prednisone (R-CHOP) treatment protocol was initiated. We observed
generalized seizures during follow up. There was no bleeding at cranial CT. A diffusion MR showed nodules in
cerebellum and brain stem suspicious for primary disease involvement and bilateral cortical-subcortical lesions
consistent with PRESS (posterior reversible encephalopathy syndrome). Antiepileptic treatment was initiated. During
follow-up, septic shock developed and the patient was died. A few months later after her death, her sister was
diagnosed as bronchiolitis obliterans syndrome.
The patient was presented to point out to possible complications of lung transplantation and necessity of
multidisciplinary approach to these complications.
Keywords: lung transplantation, complications, cystic fibrosis,
Akciğer Transplantasyonu Sonrası Enfeksiyon Dışı Medikal Komplikasyonlar
1
2
1
1
1
Merih Kalamanoğlu Balcı , Mustafa Vayvada , Belma Erdoğan , Ali Yeğinsu , Cemal Asım Kutlu
1
2
Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi İstanbul
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi
GİRİŞ VE AMAÇ:Akciğer transplantasyonu son dönem akciğer hastalığı olan hastalarda yaşam süresini ve yaşam
kalitesini arttırması nedeni ile önemli bir tedavi seçeneğidir. Akciğer transplantasyonu sonrası çok sayıda pulmoner ve
nonpulmoner medikal komorbiditeler görülmektedir. Bu çalışmada 2014 yılında kliniğimizde akciğer nakli yapılan
hastaların
takiplerinde
saptanan
enfeksiyon
dışı
medikal
komorbiditeleri
sunduk.
YÖNTEM:2014 yılında Kartal Koşuyolu EAH’de akciğer nakli olan 12 hastanın demografik verileri, nakil sonrası
yaşanan medikal komplikasyonlar geriye dönük olarak değerlendirildi. Erken (nakil sonrası ilk 1 ay) ve geç(1-12ay)
dönemde
pulmoner
ve
nonpulmoner
komorbiditeler
olarak
iki
gruba
ayrıldı.
BULGULAR:Yaşları 25-58 arasında olan 6’sı erkek 12 hastaya akciğer nakli yapıldı. Transplantasyon sonrası 10 hasta
başarı ile taburcu edildi. Son dönem akciğer hastalığı nedenleri Bronşektazi(n=4), Kistik Fibrozis(n=1), İntersitisyel
Akciğer Hastalığı(n=3), KOAH(n=2), Amfizem(n=1), Bronşiolitis obliterans(n=1) idi. Nakil sonrası görülen
komorbiditeler
tablo
1’de
özetlendi.
Tüm
komorbiditeler
başarı
ile
tedavi
edildi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Akciğer nakli sonrası gelişebilecek komplikasyonların iyi bilinmesi, hastaların yakın takip
edilerek erken tanı konulması ve tedavi edilmesi uzun dönem morbidite ve mortaliteyi azaltacaktır. Böylece uzun
dönem sonuçların daha iyi olmasını sağlayacaktır.
Anahtar Kelimeler: akciğer nakli, medikal komplikasyonlar
Non-Infective Medical Complications After Lung Transplantation
Merih Kalamanoğlu Balcı1, Mustafa Vayvada2, Belma Erdoğan1, Ali Yeğinsu1, Cemal Asım Kutlu1
1
Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Training and Research Hospital Istanbul
2
Sureyyapasa Chest Disease ang Surgery Training and Research Hospital
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Lung transplantation is associated with multipl pulmonary and non-pulmonary medical
co-morbidities. In this study, we report non-infective medical complications in patients who underwent lung
transplantation in 2014 when the sixth year of our lung transplantation programme.
METHOD:Demographic data and postoperative non-infective complications were retrospectively reviewed. Comorbidities were classified as early (0-30 days) and late (2-12 months).
RESULTS:During the study period, lung transplantation (11 double, one single) was performed in 12 patients at our
centre. 10 patients were successfully discharged after transplantation. Patients ranged in age between 25-58 years.
Of 12 patients, 6 were male. Indication for lung transplantation was non-CF bronchiectasis in 4, IPF in 3,
COPD/Emphsema in 3, cystic fibrosis and bronchiolitis obliterans one each. Postoperative complications were reported
in Table 1. Perioperative mortality was seen in 2 patients (2/12).
CONCLUSIONS:Variety of complications are detected in the first year of lung transplantation. Success in the long
term can only be achieved by the proper management of these complications. Thus, gaining experience of the
medical team has a significant impact on the outcome.
Keywords: lung transplantation, medical complications
Akciğer Nakli Sonrası Medikal Komplikasyonlar
Komplikasyonlar
Erken Dönem Geç Dönem
Pulmoner
PGD
2
Akut rejeksiyon
Plevral Efüzyon
3
4
Pnömotoraks
2
Nonpulmoner
Akut Böbrek Hasarı
3
3
Diyabet
5
1
Kardiyovasküler Sistem
Supraventriküler Taşikardi 5
Hipertansiyon
1
Nötropeni
5
GİS
Bulantı
4
Miyopati
4
Medical Complications after Lung Transplantation
Complications
Early Period Late Period
Pulmonary
PGD
2
Acute rejection
Pleural effusion
3
4
Pneumothorax
2
Non-pulmonary
Acute Renal Failure
3
3
Diabetes Mellitus
5
1
5
1
Cardiovascular Complications
SVT
Hypertension
1
Neutropenia
5
GIS
Nausea
4
Myopathy
4
Türkiye'de Akciğer Transplantasyonu: Bir Anket Çalışmasının İzdüşümü
1
2
3
4
Gül Dabak , Levent Dalar , Erdal Taşçı , Stephen Clark
1
2
3
4
İstanbul Meslek Hastalıkları Hastanesi
Istanbul Bilim Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı
Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Bölümü
Kardiopulmoner Transplantasyon Ünitesi, Freeman Hastanesi ve Northumbria Üniversitesi, Newcastle, İngiltere
GİRİŞ VE AMAÇ:Verimli bir akciğer transplantasyon programını gerçekleştirirken öncelikleri belirleyip dünya
standartlarına paralel,ülke gerçeklerine uygun stratejilerin geliştirilmesi hedeflenir.Akciğer transplantasyonlarının
ülkemizde başladığı 2009’dan beri dünyadaki başarı oranlarına henüz ulaşılamamıştır.
Bu çalışmanın amacı,göğüs hastalıkları hekimleri ve göğüs cerrahlarının konuya ilgisini ve bilgi düzeyini belirleyerek
akciğer transplantasyonunda ülkemizdeki güncel duruma dikkat çekmektir.
YÖNTEM:Şıklı ve açık uçlu 32 sorudan oluşan,katılımcıların ve hastanelerinin özelliklerini,akciğer transplantasyonu ile
ilgili bilgi,düşünce,deneyim,taleplerini araştıran bir anket hazırlanarak Mart 2014’te Toraks Derneği üyelerine
gönderilmiş,göğüs hastalıkları ve cerrahisi asistan ve uzmanlarının (n=2131) anketi cevaplamaları istenmiştir.
İstatistik analiz için PASW 18.0 kullanılmış,anlamlılık için p<0.05 alınmıştır.
BULGULAR:Anketi 130 hekim (88 göğüs hekimi,42 cerrah) yanıtlamıştır.Transplantasyon adaylarını seçen bu iki branş
hekimleri arasında yaş,meslekte,branşta çalışma süresi,çalışılan hastanenin türü açısından anlamlı fark bulunmazken
cinsiyet,çalışılan hastanedeki göğüs cerrahisi,onkoloji ve solid organ transplantasyonu uygulamaları açısından anlamlı
fark vardır(sırasıyla p<0.001,p<0.004,p<0.003,p<0.001).Bilgiyi ölçen soruları yanıtlama oranı cerrahlarda daha
yüksek olmakla beraber doğru cevap sayısı iki grupta da çok düşüktür(6 üzerinden 1.62±1.34’e
1.07±1.01,p<0.016).Transplantasyonu destekleme oranı cerrahlarda daha yüksekken cerrahların ortak düşüncesi,
göğüs hastalıkları hekimlerinin uygun nakil adaylarını merkezlere göndermediğidir(p<0.009)Her iki branş grubunda da
sağlık sorunları açısından ülkemizin önceliği sigara ve ilişkili hastalıklar iken akciğer transplantasyonu
7.sıradadır.Akciğer transplantasyonunun ülkemizde gecikmiş olduğu kanısı ortaktır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Ulusal düzeyde başarılı akciğer transplantasyon programları geliştirme yolunda iyi
eğitilmiş,adanmış, multidisipliner ekip çalışanları,tıbbi ekipman,cerrahi yeterlilik,idari desteğin yanı sıra, iyi aday
seçimi,hastaların transplantasyona kadar desteklenmesi ve sonrasında takibi çok önemlidir.
Çalışmamızın sonucuna göre bu beklentileri gerçekleştirebilecek göğüs hastalıkları ve cerrahisi hekimlerinin akciğer
transplantasyonu konusunda ilgi ve bilgisi çok azdır.Transplantasyon merkezlerinin vaka bildirimleri,merkezlerarası
sıkı iletişim ve işbirliği ile sorunlar aşılabilir.
Anahtar Kelimeler: Akciğer transplantasyonu, Anket çalışması, Göğüs Hastalıkları, Göğüs Cerrahisi
Lung Transplantation in Turkey: The Projection of a Questionnaire Study
Gül Dabak1, Levent Dalar2, Erdal Taşçı3, Stephen Clark4
1
Istanbul Occupational Diseases Hospital
2
Istanbul Bilim University Faculty of Medicine, Department of Pulmonology
3
Kartal Kosuyolu Training and Research Hospital, Department of Thoracic Surgery
4
Cardiopulmonary Transplant Unit, Freeman Hospital and University of Northumbria, Newcastle,United Kingdom
INTRODUCTION - OBJECTIVE:It is necessary to determine priorities and strategies for an efficient lung
transplantation program.Since the start of lung transplantations in Turkey,cases did not achieve full success of
survival.
AIM: To draw attention to present situation by determining level of interest and knowledge of pulmonologists and
thoracic surgeons on lung transplantation
METHOD:A questionnaire prepared to establish the level of interest and knowledge with 32 multiple-choice and openended questions involving knowledge,hospital information,opinions,experience,priorities was sent to Turkish Thoracic
Society members in March 2014.2131 pulmonologists and thoracic surgeons were enrolled.
PASW 18.0 was used for analysis with p value <0.05 being statistically significant.
RESULTS:88 pulmonologists,42 thoracic surgeons participated.There was no significant difference between
pulmonologists and thoracic surgeons with regard to age,duration in occupation and specialty,hospital type,but there
was difference with regard to sex, surgical practices,oncology and solid organ transplantation.Although the rate of
correctly answering questions that inquired knowledge was higher among surgeons,the rate was dissappointingly low
in both groups(1.62±1.34 vs.1.07±1.01 out of 6,p<0.016).Surgeons supported transplantation more and thought
pulmonologists did not refer adequate number of transplant candidates to transplant centers(p<0.009)The most
important health problem in Turkey was seen as smoking by both groups. Lung transplantation ranked the seventh.It
was a common opinion that transplantation was belated.
CONCLUSIONS:Well-trained,multidisciplinary team members,surgical competence,sufficient equipment,administrative
support and follow-up of patients are necessary to establish a successful lung transplantation program.
We conclude that interest and knowledge of pulmonologists and surgeons in Turkey are far from ideal to meet those
expectations.Survival reports from transplant centers,correspondence and cooperation may overcome problems.
Keywords: Lung transplantation, Questionnaire study, Pulmonology, Thoracic surgery
PS026[Göğüs Cerrahisi]
Astım Olarak Takip Edilen Dev Bronkojenik Kist Olgusu
1
1
1
2
2
1
Şule Gül , Güngör Çamsarı , Gülcihan Zehra Özkan , Yaşar Sönmezoğlu , İbrahim Dinçer , Serpil Başgüden
1
2
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, İstanbul
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi, İstanbul
Giriş: Bronkojenik kistler embriyonik dönemde trakea divertikülünün anormal tomurcuklanmasıyla oluşan
trakeobronşiyal sistemin gelişimsel bir malformasyonudur. Mediastinal kitlelerin yaklaşık %50’sini oluştururlar.
Bronkojenik kistler lokalizasyonları, büyüklükleri, infekte olma durumlarına ve yaş grubuna göre semptom verebilir
veya asemptomatik olabilir.
OLGU: 52 yaşında bayan hasta polikliniğimize eforla nefes darlığı, öksürük, balgam çıkarma şikayetleri nedeniyle
başvurdu. 2 yıldır aralıklı nefes darlığı atakları olduğu ve bu ataklar sırasında inhaler steroid ve b2 agonist kullandığı
öğrenildi. Fakat ilaç kullanımına rağmen şikayetlerinde gerileme olmadığını belirtti.
Solunum fonksiyon testinde fev1:1,56(%76,8), fvc:1,73(%71.9), fev1/fvc:86, reversibilitesi negatifti. PA akciğer
grafisinde sağ hilus dolgun ve kardiyomegalisi mevcuttu (şekil 1). Hilus dolgunluğu nedeniyle çekilen toraks
tomografisinde alt mediastende vasküler yapılara ve özefagusa bası yapan 92*64mm boyutunda kistik lezyon
mevcuttu (şekil 2). Vasküler yapılar ile ilişkisini değerlendirmek amaçlı çekilen toraks mr’da mediastende sağ
pulmoner arter anterior-inferiorundan başlayarak anteriora doğru uzanım gösteren dorsal vertebralar arasındaki ara
planların korunduğu 57*70mm boyutlarında T1’de hipo, T2’de hiperintens kistik natürde lezyon izlendi.
Hastaya bronkojenik kist ön tanısı ile operasyon planlandı. Eksplorasyonda mediasten yüzde, diyafram ve perijkard
üstüne de ulaşan 9*8cmlik kistik lezyon izlendi. Kistik lezyon içeriği enjektörle aspire edilip boşaltıldı. Kist duvarı
parsiyel exize edildi. Kalan kist duvarı lezyonu koterize edildi. Patolojik tanısı bronkojenik kist olarak raporlandı.
Operasyon sonrası PA akciğer grafisinde hiler dolgunluğun tamamen düzeldiği gözlendi. Hastanın dispnesinde belirgin
düzelme oldu.
Sonuç: Optimal tedaviye rağmen tekrarlayan öksürük ve nefes darlığı atakları olan hastalarda altta yatabilecek diğer
nedenleri araştırmak önemlidir.
Anahtar Kelimeler: astım, brokojenik kist, mediasten
The Giant Bronchogenic Cyst Following as Asthma
Şule Gül1, Güngör Çamsarı1, Gülcihan Zehra Özkan1, Yaşar Sönmezoğlu2, İbrahim Dinçer2, Serpil Başgüden1
1
Yedikule Chest Diseases and Chest Surgery Education and Research Hospital, Pulmonology Department, İstanbul
2
Yedikule Chest Diseases and Chest Surgery Education and Research Hospital, Chest Diseases Department, İstanbul
INTRODUCTION: Bronchogenic cysts are developmental malformation of the tracheobronchial system caused by
abnormal budding of tracheal diverticula in embryonic period. They constitute about 50% of mediastinal masses.
CASE: A 52-year-old female patient was admitted with complaints of breathlessness, cough, sputum, she had being
episodes of shortness of breath and use b2 agonist+ inhaler steroid for 2 years. She said that there was no decline in
complaint.
In pulmonary function test FEV1: 1.56 (76.8%), FVC: 1.73 (71.9%), FEV1 / FVC: 86, reversibility was negative. On
PA chest radiography, there were right hilum fullness and cardiomegaly (Figure 1). On Chest tomography, there was
a lower mediastinal cystic lession in 92 * 64mm size, compressing the vascular structure and esophagus(Figure 2). In
chest MRI, there was a lesion in cystic renatured in mediastinum; starting from right pulmonary artery, anteriorinferior, extending toward anteriorly and showing the protection of intermediate plane between the dorsal vertebrae,
57 * 70mm in size, hypo inT1 and hyperintense in T2.
Operation was planned. Exploration, 9*8cm cystic lession was observed in mediastinum, reached the top of perijkard
and diaphragm. The contents of cystic lesion was aspirated and emptied with syringe. Cyst wall was partially exiz.
Final pathological diagnosis was reported as bronchogenic cyst. Post-operative chest X-ray showed complete
remission of the hilar enlargement. There was a significant improvement in the patient's dyspnea.
CONCLUSION: Investigate other causes that may lie underneath in patients with recurrent episodes of cough and
shortness of breath although the optimal treatment is important.
Keywords: asthma, bronchogenic cyst, mediastinum
şekil 1
figure 1
hastanın tarafımıza başvurusundaki PA akciğer grafisi
PA chest radiography at apply
şekil 2
figure 2
hastaya ait Toraks BT görüntüsü
Chest tomography of patient
Perkütan Trakeostomi girişimi esnasında gelişen özofagus perforasyonu olgusu
Mustafa Muzaffer Yilmaz, Abidin Şehitoğulları, Ahmet Nasır
Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi, Sakarya-Türkiye
GİRİŞ: Özofagus perforasyonu nadir görülen ancak mortalitesi yüksek seyreden acil bir durumdur. Tanı ve tedavisinin
süratle yapılması önemlidir. Tanı ve tedavideki gecikme morbidite ve mortaliteyi arttırmaktadır. Özofagus
perforasyonularının günümüzde en sık nedeni özofagusa yapılan girişimsel işlemlerdir.
OLGU: Altmış yaşında bayan hasta, araç içi trafik kazası nedeniyle acil servıste görüldü. Subbdural hematom ve beyin
kontüzyonu olan hasta beyin cerrahi tarafından acilen ameliyata alındı, ameliyat sonrası yoğun bakım ünitesine
yatırıldı. Mekanik ventilatöre bağlandı. Yoğun bakımda mekanik ventilatörde takipte iken, 3. haftada perkütan
trakeostomi açıldı. Hemen sonrasında boyunda; cilt altı amfizemi gelişmesi üzerine servikal tomografi çekildi(Resim
1). Tomografide, mediastende ve boyunda yaygın amfizem tespit edildi. Özofagus perforasyonu ön tanısı ile öncelikle
genel anestezi altında rijit bronkoskopi ve özofagoskopi yapıldı. Yaralanan trakea arka duvarı ve özofagus ön
duvarındaki perforasyon lokalize edildi. Servikal girişimle sol sterno kleido mastoid(SKM) kasın üzerinden cilt
insizyonu yapıldı. Künt ve keskin diseksiyonla özofagusa ulaşıldı. Özofagus çevre dokudan serbestleştirilip askıya
alındı. Özofagus üzerindeki yırtık tespit edildi. Yırtık mukoza 3/0 vicryl ile, kas tabakası ise 4/0 prolen ile onarıldı.
Trakea serbestleştirildi. Arka duvardaki trakea yırtığı aynı şekilde 3/0 vicrly ile onarıldı.SKM kasının sternal başı
serbestleştirilip perfore özofagus üzerine getirildi. Mediastene soft, insizyon hattına ve trakeostomi hattına penröz
dren kondu(Resim 2). Katlar anatomik kapatıldı. Hastada post operatif dönemde komplikasyon gelişmedi.
SONUÇ: Perkütan trakeostomi yapılan vakalarda komplikasyon olarak özofagus perforasyonu gelişebileceği akılda
tutulmalıdır. Girişimsel işlemler esnasında gelişebilecek özofagus perforasyonunda tanı ve tedavinin biran önce
yapılması morbidite ve mortaliteyi azaltacaktır.
Anahtar Kelimeler: Perkütan trakeostomi, özofagus Perforasyonu, tedavi
Case of esophageal perforation during percutaneous tracheostomy
Mustafa Muzaffer Yilmaz, Abidin Şehitoğulları, Ahmet Nasır
Sakarya University Medical Faculty Regional Training and Research Hospital, Thoracic Surgery, Sakarya-Turkey
INTRODUCTION: Esophageal perforation is a rare emergency with a high mortality rate. It is important to diagnose
and treat quickly.. Currently, the most common cause of esophageal perforations is invasive procedures.
CASE: A 60-year-old female presented to the emergency service due to an in-vehicle traffic accident. The patient had
subdural hematoma was taken for surgical treatment immediately by the neurosurgeon. She was attached to a
mechanical ventilator. While the patient was under follow-up with the mechanical ventilation in the ICU, a
percutaneous tracheostomy was performed at week 3. Immediately afterwards, a cervical tomography was taken
upon the development of subcutaneous emphysema (Image 1). The tomography revealed generalized emphysema in
the mediastinum and the neck.With the pre-diagnosis of esophageal perforation, first rigid bronchoscopy and
esophagoscopy were performed under general anesthesia. A perforation in the posterior wall of the trachea and the
anterior wall of the esophagus, which were injured, were localized. The ruptured mucosa and the muscle layer was
repaired The tracheal rupture on the posterior wall was repaired similarly.The sternal head of the SCM was cleared
and brought onto the perforated esophagus.A soft drain was placed in the mediastinum, whereas a Penrose drain was
placed in the incision line and the tracheostomy line (Image 2). The patient had no postoperative complications.
CONCLUSION: It should be kept in mind that esophageal perforation may occur as a complication in patients who
have percutaneous tracheostomy.Immediate diagnosis and treatment of the esophageal perforation during the
invasive procedures will reduced the morbidity and mortality rates.
Keywords: Percutaneous tracheostomy, esophageal perforation, treatment
Konjenital Posterior Mediastinal Kist; Nadir Olgu - Müllerian Kist
1
2
1
2
1
Hakkı Ulutaş , Ayşenur Akatlı , Muhammet Reha Çelik , Emine Şamdancı , Akın Kuzucu
1
2
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Turgut Özal Tıp Merkezi Göğüs Cerrahisi AD, Malatya
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Turgut Özal Tıp Merkezi Patoloji AD, Malatya
İlk kez 2005 yılında Hattori tarafından tanımlanan Müllerian kist, Hattori kisti olarak da ifade edilir. Genellikle pelvik
organlarda saptanan konjenital kistik oluşum çok nadir olarak posterior mediastende de görülebilir. Ülkemizde ocak
2015 de yayınlanan 1 olgu ile birlikte, ingilizce literatürde 18 olgu saptandı. Posterior mediastinal yerleşimli nadir
görülen müllerian kist olgusu sunuldu.
Kolelitiazis tanısı ile operasyon planlanan 53 yaşında bayan hastaya çekilen akciğer grafisinde; sol üst zonda, arkus
aorta süperiorunda, düzgün sınırlı dansite artışı mevcut. Solunumsal semptomları olmayan olgunun çekilen bilgisayarlı
toraks tomografisinde; sol üst lob posteriorunda, paravertebral alanda, desendan aorta komşuluğunda 3x2 cm lik
kistik dansitede posterior mediastinal kistik lezyon saptandı. Özgeçmişinde; 5 yıl önce menometroraji nedeniyle
histerektomi operasyonu geçirmiş. Yapılan obstetrik USG inde overyan kist saptandı. BMI (Body Mass Indeks); 29
olan, 20 paket/yıl sigara içme öyküsü olan olgunun fizik muayenesinde patolojik bulgu saptanmadı. Tek insizyon VATS
ile total kistik lezyon eksizyonu yapıldı. Histopatolojik değerlendirilmesinde; silial tubal epitel döşeli, fibröz, konnektif
dokudan oluşan ince duvarlı kistik lezyon, mediastinal Müllerian kist (Hattori kisti) olarak raporlandı. Postoperatif
dönemde komplikasyon gelişmeyen olgu 2. günü şifa ile externe edildi.
Son yıllarda tanımlanan posterior mediastinal yerleşimli müllerian kist; diğer posterior mediastinal kistlerin ayırıcı tanı
akılda tutulmalıdır. Minimal invaziv cerrahi ile total olarak eksizyonu mümkündür.
Anahtar Kelimeler: Müllerian Kist, Posterior Mediastinum, İnce duvarlı kist
Congenital Posterior Mediastinal Cyst: A Rare Case - Mullerian Cyst
Hakkı Ulutaş1, Ayşenur Akatlı2, Muhammet Reha Çelik1, Emine Şamdancı2, Akın Kuzucu1
1
University of Inonu Faculty of Medicine Turgut Ozal Medical Center Department of Thoracic Surgery, Malatya /
Istanbul
2
University of Inonu Faculty of Medicine Turgut Ozal Medical Center Department of Pathology, Malatya / Istanbul
The mullerian cyst, first described in 2005 by Hattori,is also called as Hattori’s cyst.This congenital cyst is usually
found around pelvic organs and very rarely can be seen in the posterior mediastinum.A review of the English
literature revealed only 18 cases and 1 out of 18 cases is reported in our country in 2015.We report the second case
in our country, a rarely seen mullerian cyst located in the posterior mediastinum.
On the chest x-ray of a 53-year-old female referred to our hospital for a colelithiasis operation,there was a welldefined area of increased density in the left upper zone,superior to arcus aorta.The chest computed tomography of
the patient without respiratory symptoms,revealed a3x2 cm posterior mediastinal cystic lesion in the paravertebral
region nearby the descending aorta,in the left upper lobe posterior.She had a history of hysterectomy due to
menometrorrhagia 5 years ago.Pelvic ultrasonography revealed an ovarian cyst.The Body Mass Index of the patient
was 29,and she has a 20 pack-year history of smoking.Total excision of the cystic lesion is performed by single
incision VATS.Histopathological examination ofthe specimen showed athin-walled cyst lined by ciliated-tubal type
epithelium,with scant connective tissue and smooth muscle fibers in the wall.The pathological diagnosis was reported
as mediastinal mullerian cyst (Hattori’s cyst).Her post-operative course was uneventful,and she was discharged on
postoperative day 2.
A mediastinal Mullerian cyst is a newly established entity that should be kept in mind for the differential diagnosis of
posterior mediastinal cysts and minimally invasive surgery is possible for total excision of these lesions.
Keywords: Mullerian Cyst, Posterior Mediastinum, Thin Walled Cyst
Resim 1
Figure 1
Preop. PA AC grafisi
Preop. PA AC grafisi
Resim 2
Figure 2
Preoperatif toraks bilgisayarlı tomografisi
Preoperative chest CT scan
Resim 3
Figure 3
Intraoperatif kistik lezyon
Intraoperative cystic lesion
Resim 4
Figure 4
Siliali tubal epitel ile döşeli fibröz kist duvarı (H&E, x100) (mediastinal müllerian kist)
A thin-walled cyst lined by ciliated-tubal type epithelium, with scant connective tissue and smooth muscle fibers in the wall (H&E, x100) (mediastinal
mullerian cyst)
Resim 5
Figure 5
Yüzeye doğru papilleroid gelişim paterni sergileyen silialı tubal epitelle çevrili kist duvarı (H&E, x40) (ovaryan kist)
Ciliated surface exhibiting developmental pattern toward papilleroid tubal epithelium surrounded cyst wall (H&E, x40) (ovarian cyts)
Bronkoplevral fistüller: Zorlu bir komplikasyon, 50 hastanın sonuçları
Serkan Yazgan, Soner Gürsoy, Banu Yoldaş, Ahmet Üçvet, Ozan Usluer, Tarık Yağcı
İzmir Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği
GİRİŞ VE AMAÇ:Akciğer rezeksiyonu sonrası bronkoplevral fistül (BPF) yüksek morbidite ve mortalite nedeniyle göğüs
cerrahisinin en korkulan komplikasyonudur. Bu çalışmada, akciğer rezeksiyonu sonrası BPF gelişen olguların, izlenen
tedavi yöntemleri ve sonuçları bakımından irdelenmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Kliniğimizde 2004-2014 yılları arasında lobektomi veya pnömonektomi yapılan ve kayıt altındaki 1520
olgudan, takip sürecinde BPF gelişen 50 hasta, geriye dönük olarak analiz edildi. Hasta karakteristikleri, bronşiyal
kapama metodları, saptanma dönemi, rezeksiyon şekli ve BPF yönetimi açısından incelendi.
BULGULAR:Serideki toplam BPF oranı %3.2 idi. Bronş kapaması için 37 olguda (%74) stapler kullanıldı. Hastalar BPF
saptanma süresine göre, akut (n=7), subakut (n=11) ve kronik (n=32) olmak üzere üç grupta incelendi. Hastaların
33’ü (%66) takip sırasında öldü. Bunlardan 14 (%28) ü fistül nedeniyle kaybedilmişti. Akut ve subakut dönemde
saptanan 10 hastaya (%20) retorakotomi uygulandı. Beş hasta postoperatif dönemde kaybedildi. Diğer beş hastanın
üçünde ise nüks saptandı. Cerrahi müdahalenin başarılı olduğu hasta sayısı iki idi (%20). Yaşayan hasta sayısı 17
(%34) olup, 5-yıllık sağkalım oranı %39.5 olarak hesaplandı.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Bu çalışma göstermiştir ki, akciğer cerrahisi sonrası gelişen BPF’lerin hala yüksek mortalite ve
morbidite oranları nedeniyle, yönetimi yüzgüldürücü değildir. Erken dönemde dahi yapılan cerrahi müdahalelerin
başarı oranı, gösterilen özen ve destek materyallerine rağmen düşüktür.
Anahtar Kelimeler: Bronkoplevral fistül, rezeksiyon, tedavi
Bronchopleural fistulas: A challenging complication and the results of 50 patients
Serkan Yazgan, Soner Gürsoy, Banu Yoldaş, Ahmet Üçvet, Ozan Usluer, Tarık Yağcı
Izmir Dr.Suat Seren Chest Diseases and Surgery Training and Research Hospital, Thoracic Surgery Department
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Bronchopleural fistula (BPF) following lung resection, is one of the most frightening
complications of thoracic surgery due to it’s high morbidity and mortality. In this study we aimed to analyse patients
having BPF secondary to lung resection, according to treatment strategies and results.
METHOD:From the 1520 patients undergone lobectomy and pneumonectomy between 2004-2014, 50 of them who
had BPF during their follow up time, were analysed retrospectively. Patients characteristics, bronchial closure
methods, time of occurrence of fistulas, resection type and management of BPF were assessed.
RESULTS:The rate of BPF was 3.2% in this series. Bronchial closure was performed with stapler in 37 (74%) patients.
Patients were divided into three groups as acute (n=7), subacute (n=11) and chronic (n=32) according to the
detection time of BPF. Thirty three patients (66%) died during the follow up time. Through these, mortality due to
BPF was seen in 14 (28%) patients. Ten patients (20%) detected to have acute and subacute fistulas, were
undergone re-thoracotomy. From these ten patients five died at the postoperative period. In the other five, three had
recurrence. The surgical intervention was succesful in only two (20%) of the patients. The number of alive patients is
17 (34%) and 5 year survival rate is measured as 39.5%.
CONCLUSIONS:This study demonstrated that the management of BPF following lung resection is not satisfactory, and
still having high morbidity and mortality. The success rates of early surgical interventions are low even though all the
attention and supporting materials.
Keywords: Bronchopleural fistula, resection, treatment
Fig 1.Postoperatif erken BPF saptanan hastada akciger grafisi.
Figure 1
Tablo 1.BPF gelisen hastalarin genel karakteristikleri
Table 1
Fig 2.Sag ust lobektomi sonrasi akut BPF
Figure 2.Right upper lobectomy after early BPF
Tablo 2. BPF siniflandirmasi
Table 2
Tablo 3. BPF gelisen hastalarda uygulanan tedavi yontemleri
Table 3
Figur 3. BPF gelisen hastalarin genel sagkalim grafigi
Fig 3
Video-assisted thoracoscopic (VATS) operations in destructive forms of pulmonary
tuberculosis
Odil Nematov, Shavkat Sabirov, Sunnatilla Abulkasimov, Shakir Mayusupov, Azamat Sharipov, Sherzod Rakhmanov,
Eson Kholboev, Anvar Riskiev, Akram Irgashev
Department of thoracic surgery National Center of TB, Tashkent, Uzbekistan
INTRODUCTION - OBJECTIVE:analysis of the effectiveness of the operation
METHOD:cohort analysis
RESULTS:Video-assisted thoracoscopic resection of pulmonary tuberculosis on the destructive process performed in
53 patients. The age of patients ranged from 18 to 67 years, mean age was 34 ± 5 years. Men - 36, women -17.
According to clinical and X-ray data fibro-cavernous tuberculosis set in 46 patients, cirrhotic - at 7. After standardized
TB treatment VATS segmentectomy was performed in 16 patients, combined resection - in 3, lobectomy - at 21,
pneumonectomy - in 13. All patients early activated and noted subjective well-being. Narcotic analgesics, only the
first day after surgery, the next 3-4 days, patients received non-narcotic analgesics. Postoperative complications
occurred in 3 patients. In two patients the wound healed by secondary intention, one patient developed postoperative
nonspecific pneumonia. Drains removed an average of 4 days after segmentectomy and lobectomy, and after 23
hours after pneumonectomy. Average length of stay in hospital was 18 days. Nearest good clinical effect was
achieved in all patients.
CONCLUSIONS:The destructive pulmonary tuberculosis, is subject to surgical treatment in the early stages of the
disease. VATS operations are the most safe and highly effective method of surgical treatment of destructive forms of
pulmonary tuberculosis
Keywords: Video-assisted thoracoscopic (VATS) operations, lung tuberculosis
Tracheal Resection due to Adenoid Cystic Carcinoma
1
1
2
2
2
Ni̇lgün Kanlıoğlu Kuman , Serdar Şen , Özlem Erdal Özdemir , Sevilay Gürcan , İbrahim Meteoğlu
1
2
Department of Thoracic Surgery, Adnan Menderes University, Aydın, Turkey
Department of Pathology, Adnan Menderes University, Aydın, Turkey
As the primary tumors of trachea are rare; compared to bronchial ones, their incidence is estimated to be under 2%.
Primary adenoid cystic carcinoma of the lung is a relatively rare salivary gland-type malignant neoplasm which
originates
in
the
bronchial
gland.
A 27 years- old female diagnosed with bronchial asthma for two years referred to our emergency room with gasping.
thorax computed tomography images demonstrated an mediastinal emphysema from neck to diaphragm and a 22x13
mm sized lesion at the posterior wall of carina and highly constricting the passage. Her respiratory function tests were
as follows: FVC;1.85 %53,2 FEV1; 0.29 %9.5 FEV1/FVC; %15.59. Operation start with 68% blood oxygen saturation.
the lungs were severely expansed and there was emphysema in the mediastinal pleura. We have excised
approximately a 4 cm mass from the lower part of trachea; and also performed carinal resection- reconstruction.
Frosen section examination of the specimen was consistent with adenoid cystic carcinoma and microscopic invasion
was
detected
within
the
surgical
margins.
She had curative radiotherapy after the operation for her cancer. There were no endobronchial lesion at her
bronchoscopy
at
the
postoperative
6th
month.
Eventhough our goal is a complet resection; most of the cases in the literatüre seem to have a positive surgical
margin, but also had a long survey. Due to its radiosensitivity, the concurrence of surgery and radiotherapy while
treating tracheal tumors is quite effective on reducing recurrence and metastasis.
Keywords: asthma, cystic adenoid carcinoma, mediastinal emphysema, tracheal resection,
Figure 1
Thorax computed tomography demonstrated location of tracheal lesion and mediastinal emphysema
Figure 2
A; Lesion in the trachea B; Resected tumor C; Extended resection part of trachea D; Trachea after bronchoplasty E; Typical cribriform pattern of tumor
(HE x200), F; Bronchoscopy view after 6 months
Pnömonektomi sonrası geç dönem solunumsal sorunlar
1
3
1
2
Ümit Aydoğmuş , Gökhan Yuncu , Figen Türk , Volkan Yarar
1
2
3
Pamukkale Üniversitesi, Göğüs Cerrahisi AD, Denizli, Türkiye
Pamukkale Üniversitesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon AD, Denizli, Türkiye
Liv Hospital,Göğüs Cerrahisi Kliniği, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ VE AMAÇ:Pnömonektomi, postoperatif erken morbidite ve mortaliteyi etkileyen risk faktörleri iyi tanımlanmış
agresif bir cerrahi girişimdir. Bu çalışmada pnömonektomi sonrası geç dönemde gelişen solunumsal sorunlar ve
nedenleri araştırılmıştır.
YÖNTEM:Retrospektif olarak değerlendirilen 83 pnömonektomi hastasından 2 si kayıtlarındaki eksiklik nedeniyle
çalışma dışı bırakılmıştır. 3(%3,7) hastada postoperatif 90 gün içerisinde mortalite olmuştu. Hastaların ortalama
yaşları 56.2±9.9, ortalama takip süresi 35.2±22.0 ay idi ve en az takip edilen hasta 6 ay idi. İlk 3 aydan sonra,
solunum sistemiyle ilgili problemler hasta kayıt sisteminden dökümante edildi. Veriler Ki kare testi ve Fisher testi ile
test edildi, p<0,1 olanlar çok değişkenli analize alındı.
BULGULAR:5 hastada kalan akciğere wedge rezeksiyon uygulanmıştı, 3 hastada trakea metastazı gelişmişti, 3 hastaya
tüp torakostomi uygulandı, 9 hastada sürekli bronkodilatör kullanımı, 2 hastada oksijen gereksinimi vardı (Tablo1).
Takip süresince 11 hasta için 14 invaziv işlem (5 wedge rezeksiyon, 3 tüp torakostomi, 2 rijit bronkoskopi, 4
torasentez) gereksinimi oldu. Malign solunumsal problemler (kalan akciğerde metastaz, nüks, 2. primer gibi);
neoadjuvan kemoradyoterapi alanlarda, squamöz hücreli akciğer kanseri olanlarda, sağ pnömonektomi olanlarda daha
azdı fakat sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı değildi. Malignite dışı solunumsal sorunların görülme olasılığı, ASA skoru
yüksek olanlarda (p=0,04), 60 yaş üzeri olanlarda(p=0,04), Goldman kardiyak risk skoruna göre klas III olanlarda
(p=0,04) daha yüksek saptandı (Tablo 2).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Günümüzde pnömonektomi düşük mortalite oranıyla gerçekleştirilebilir. Uzun dönem için yakın
takip gerektiren bir hasta grubudur. Geç dönem solunumsal problemler bazen invaziv müdahale gerektirebilir. Geç
dönemde görülen maligniteyle ilişkisiz solunumsal sorunlar için ASA skoru, ileri yaş, yüksek kardiyak risk skoru
anlamlı risk faktörleri olarak saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler: pnömonektomi, solunumsal problemler, ASA skoru
The respiratory problems in late period after pneumonectomy
Ümit Aydoğmuş1, Gökhan Yuncu3, Figen Türk1, Volkan Yarar2
1
Department of Thoracic Surgery, Pamukkale University, Denizli, TURKEY
2
Department of Anesthesiology and Reanimation, Pamukkale University, Denizli, TURKEY
3
Department of Thoracic Surgery, Liv Hospital, Istanbul, TURKEY
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Postoperative morbidity and mortality is been well-defined for pneumonectomy is an
aggressive surgical modality. In this study invastigated respiratory problems in late period after the pneumonectomy.
METHOD:We retrospectively reviewed 83 patients who underwent pneumonectomy.Two patients were excluded due
to lack of some records. Postoperative 90-day mortality were seen in 3 (3.7%) patients. The average age of patients
was 56.2 ± 9.9 and the mean follow-up of 35.2 ± 22.0 months, respectively. Data were tested by Chi-square and
Fisher's exact test, if a P value less than 0.1, the parameters were included in the multivariate analysis.
RESULTS:Pulmonary wedge resection was performed in 5 patients, 3 patients had had tracheal metastases, 3 patients
underwent tube thoracostomy, in 9 patients have needed to use bronchodilators, 2 patients had dependent on
oxygen(Table 1). For 11 patients required 14 invasive procedures (5 wedge resection, 3 tube thoracostomy, 2 rigid
bronchoscopy, 4 thoracentesis). Malignancy related respiratory problems was less in neoadjuvant chemoradiotherapy
group, the patients with squamous cell lung cancer and the patients underwent right pneumonectomy, the results
were not statistically significant. The incidences of malignancy unrelated respiratory problems were significantly
higher in high-scoring ASA (p = 0.04), over 60 years of age(p = 0.04), and the patients with Goldman cardiac risk
score(GDRS) class III(p = 0.04), (Table 2).
CONCLUSIONS:Nowadays pneumonectomy can be performed with low mortality rate. The incidences of respiratory
problems unrelated to malignancy were significantly higher in high-scoring ASA patients, elder patients and the
patients with high GDRS.
Keywords: pneumonectomy, respiratory problems, ASA score
Tablo 2
Table 2
Tablo 1
Tanım
Hasta sayısı %
Yok
38
46,9
Kronik nefes darlığı-bronkodilatör kullanımı
9
11,5
Kronik nefes darlığı-oksijen tedavisi
2
2,5
Plevral efüzyon-torasentezle tedavi
4
5,1
Plevral efüzyon-Tüp torakostomi
1
1,3
Akciğer metastaz veya ikinci primeri-KT ile tedavi olan 5
6,2
Akciğer metastazı-metastazektomi
3
3,7
Pnömotoraks-tüp torakostomi
2
2,5
Tekrarlayan acil başvurusu- solunum sıkıntısı nedenli
4
5,1
Pulmoner emboli
1
1,3
Trakea metastazı
3
3,7
2. primer-wedge rezeksiyon
2
2,5
2. primer- KT ile tedavi edilen
1
1,3
Tüberküloz tedavisi
1
1,3
Pnömoni
2
2,5
Lokal nüks
7
8,6
Geç dönem sorunlar
Table 1
characteristics
n
non
38 46,9
Chronic dyspnea-bronchodilator use
9
11,5
Chronic dyspnea-oxygen therapy
2
2,5
Pleural effusion-thoracentesis
4
5,1
Pleural effusion-tube thoracostomy
1
1,3
Lung metastases or second primer-Treated withKT
5
6,2
Lung metastasis-metastasectomy
3
3,7
Pneumothorax-tube thoracostomy
2
2,5
Repeated referrring to emergency service - causes of respiratory
distress
4
5,1
Pulmonary embolism
1
1,3
Tracheal metastasis
3
3,7
Second Primary - wedge resection
2
2,5
Second Primary - treated with chemotherapy
1
1,3
Tuberculosis
1
1,3
Pneumonia
2
2,5
Local recurrence
7
8,6
Incidences of respiratory problems
%
Karsinoid Tümör Sebebiyle Bronkoplastik Rezeksiyon uygulanan En Genç Hasta (50 Ay)
1
1
1
1
1
2
Mehmet Oğuzhan Özyurtkan , Özkan Demirhan , Kemal Ayalp , Erkan Kaba , Elena Uyumaz , Bülent Karadağ ,
3
Gürsu Kıyan , Alper Toker
1
2
1
İstanbul Bilim Üniversitesi ve Group Florence Nigthingale, Göğüs Cerrahisi Kliniği, İstanbul, Türkiye
Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı,
İstanbul, Türkiye
3
Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
AMAÇ: Kliniğimizde operasyonu uygulanan karsinoid tümör tanılı 50 aylık hastayı sunmak.
VAKA: Elli aylık bayan hasta öksürük ve kanlı balgam şikayetleriyle değerlendirildi. Özgeçmiş ve soygeçmişinde bir
özellik yoktu. Bronkoskopik incelemesinde sağ ana bronşta kitle saptandı, buradan alınan biyopsisi karsinoid tümör
şeklinde geldi. Preoperatif hazırlıkları yapılan hastaya sağ posterolateral torakotomi yapıldı. Sağ ana bronş ile üst lobintermediyer bronşlar ortaya kondu. Sağ ana bronş total kesildi ve üst lob ile intermediyer bronşlar tek parça halinde
karinaya anastomoz yapıldı. Parenkim rezeksiyonu yapılmadı. Hasta 7.gün taburcu edildi. Patolojik inceleme sonucu
tipik karsinoid tümör (1x1x0.5cm) tanısı kondu ve cerrahi sınırların negatif olduğu bildirildi. Hastanın iki yıllık
takibinde nüks saptanmadı.
TARTIŞMA: Pulmoner karsinoid tümör tedavisi rezeksiyondur, amaç komplet rezeksiyonu sağlamak ve bunu yaparken
de mümkün oldukça akciğer parenkimini korumaktır. Fakat literatür verilerine göre akciğer rezeksiyonu uygulama
oranı bronkoplastik yöntemlere göre daha yüksektir. Çocuklarda karsinoid tümöre rastlanılmakta ve cerrahi tedavileri
yapılmakla birlikte literatür taramasında sadece bir vakanın 4 yaşında olduğu görülmüştür, ancak o vakaya parenkim
rezeksiyonu mu yoksa bronkoplastik rezeksiyonu mu yapıldığı bilgisi mevcut değildir. Bilgimiz dahilinde 50 aylık
hastamız literatürdeki sleeve bronşiyal rezeksiyon uygulanan en genç hasta olma ihtimali bulunmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Çocuk, Karsinoid tümör, Bronkoplasti
The youngest patient (50 months) undergoing bronchoplastic resection due to carcinoid
tumor
Mehmet Oğuzhan Özyurtkan1, Özkan Demirhan1, Kemal Ayalp1, Erkan Kaba1, Elena Uyumaz1, Bülent Karadağ2, Gürsu
Kıyan3, Alper Toker1
1
Istanbul Bilim University and Group Florence Nightingale, Thoracic Surgery Department, Istanbul, Turkey
2
Marmara University Medical Faculty, Department of Pediatrics, Division of Pediatric Pulmonary Diseases, Istanbul,
Turkey
3
Marmara University Medical Faculty, Department of Pediatric Surgery, Istanbul, Turkey
PURPOSE: To present a 50-month-old patient who underwent surgery due to carcinoid tumor.
CASE: A 50-month-old female patient presented with coughing and bloody sputum. A bronchoscopy revealed a mass
located in the right main bronchus, and the biopsy demonstrated a carcinoid tumor. The patient underwent a right
posterolateral thoracotomy. Right main bronchus, as well as upper and intermediate bronchi were prepared. The
dissection of the right main bronchus close to the carina demonstrated that the tumor was located just inside the
main bronchus. Thus, after total excision of the main bronchus, both upper lobe and intermediate bronchi were
approximated and anastomosed en-bloc to the carina. No parenchymal resection was performed. The patient was
discharged on the 7th postoperative days, and the pathological examination demonstrated a typical carcinoid tumor
(1x1x0.5cm) with clear surgical margins. The patient had no recurrence during a follow-up of 2 years.
DISCUSSION: Surgical resection is the treatment of choice in pulmonary carcinoid tumors, aiming to preserve
pulmonary parenchyma while obtaining an R0 resection. Based on the literature data, it is understood that the rate of
pulmonary resection is higher than that of bronchoplastic procedures. Although pulmonary carcinoid tumors are seen
in children, there existed only one patient which was 4 years-old, but the data whether the patient had underwent
pulmonary resection or bronchoplastic resection is missing. To the best of our knowledge, our patient of 50-months
may be the youngest reported patient who underwent bronchial sleeve resection due to pulmonary carcinoid tumor.
Keywords: Child, Carcinoid tumor, Bronchoplasty
Ailesel spontan pnömotoraks
Özgür Öztürk, Tevfik İlker Akçam, Şeyda Örs Kaya, Özgür Samancılar, Kenan Can Ceylan
Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Bölümü, İzmir
Giriş: Primer spontan pnömotoraks, daha çok genç, zayıf, uzun boylu, genellikle sigara kullanımı hikayesi olan
kişilerde görülmektedir. Olguların %10 kadarında ailesel geçiş izlenmektedir. Çoğunlukla bir sendromun parçası olarak
ortaya çıkmaktadır. Kliniğimizde kardeşlerde spontan pnömotoraks saptanılan iki aile incelendi.
OLGU: İlk ailede dört kardeşin üçünde pnömotoraks saptandı. Yaşları 20, 23 ve 31 olan ikisi erkek, diğeri kadın
kardeşlerden ikisi tüp torakostomi ile tedavi edilirken, diğer kardeşe nüks nedeniyle operasyon uygulandı. Diğer ailede
ise biri 33 yaşında erkek diğeri 31 yaşında kadın iki kardeşten erkek olanı tüp torakostomi ile tedavi edilirken diğerine
oksijen inhalasyon tedavisi yeterli oldu. Ek başka bir patolojisi olmayan hastaların radyolojik, biyokimyasal ve fizik
muayene incelemelerinde bir sendrom bulgusuna rastlanılmadı. Olgular sağlıklı bir şekilde izlem altındadırlar.
Sonuç: Familyal geçiş gösterebilen pnömotoraks olguları alfa-1 antitripsin eksikliği, marfan sendromu, ehler-danlos
sendromu, tüberoskleroz, kistik fibrozis ve Birth - Hogg – Dube sendromu gibi genetik sendromlarla birliktelik
gösterebilmektedir. Tüm bunlara rağmen biç bir sendrom ile ilişkilendirilmemiş familial pömotoraks olgularıda
görübilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Ailesel; spontan pnömotoraks, sendrom
Familial spontaneous pneumothorax
Özgür Öztürk, Tevfik İlker Akçam, Şeyda Örs Kaya, Özgür Samancılar, Kenan Can Ceylan
Dr. Suat Seren Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital, Department of Thoracic
Surgery, Izmir, Turkey
INTRODUCTION: Primary spontaneous pneumothorax is observed young tall male patients generally with a history of
smoking. Familial transmission is monitored 10% of the patients Often it occurs as a part of a syndrome. In this study
two families with spontaneous pneumothorax were evaluated treated in our department.
Cases: There were four siblings in the first family and three siblings (2 males and 1 female with ages of 20, 23 and
31) had spontaneous pneumothorax.. Two patients were treated with tube toracostomy and the other one was
operated because of recurrence. In the other family there were a 33 years old male and 31 years old female siblings
both had spontaneous pneumothorax. The brother was treated with tube toracostomy, and oxygen inhalatation
therapy was adequate for the other one. None of the patients had any additional pathological diseases and there were
no findings of any other syndromes.
CONCLUSION: Spontaneous pneumothoraces have been described in inherited disorders such as a1-antitrypsin
deficiency, Marfans syndrome, Ehlers–Danlos syndrome, tuberous sclerosis, cystic fibrosis and Birt–Hogg–Dube (BHD)
syndrome. Despite this, familial pneumothorax can be seen in patients that are not associated with another
syndrome.
Keywords: Familial; spontaneous pneumothorax, syndrome
Pulmonary Ossification Presented with Pneumomediastinum
1
1
2
2
Ni̇lgün Kanlıoğlu Kuman , Serdar Şen , Ayşegül Örmeci , İbrahim Meteoğlu
1
2
Pulmonary ossification is a rare condition defined by the presence of mature heterotropic bone in the pulmonary
parenchyma and differentiated from pulmonary calcification as well as focal pulmonary ossification.
69 year-old men admitted with dyspnea to a rural hospital and diagnosed as pneumothorax. Case was send to our
hospital after placement tube thoracostomy as first management of pneumothorax. Widespread centrilobular
emphysema with bullous and paraseptal component was seen on thorax computed tomography in both lungs.
Extensive mediastinal and subcutaneous emphysema was observed as additional. Case was operated due to
continuous air leak from chest tube and observed widespread and numerous large bullae in right lung. Air leak was
detected from paramediastinal large bullae. Mediastinal pleura nearby to the air leak were damaged. Bullectomies,
lung volume reduction surgery and pleurodesis were performed and pathology reported that wedge resection
specimens contain ossification areas. No postoperative complications developed except hypertension and case was
discharged
at
4th
postoperative
day.
Treatment options of pulmonary ossification are not well established, largely due to the lack of clinical diagnoses.
Most of the reported cases were recognized postmortem. The pulmonary ossification cases who diagnosed with the
pneumothorax were reported however our case was the only one with pneumomediastinum
Keywords: bullectomy,
lung
volume
reduction,
pneumomediastinum,pulmonary
ossification,
pneumothorax
Figure 1
Computed chest tomography showed subcutaneus and mediastinal emphysema(a,b,c), pulmonary emphysema can see bilaterally and at all pulmonary
zones, Bullae located especially at the posterior zones(b,d)
Figure 2
Image shows fibrous connective tissue growth, calcification and ossification areas (HE, x100)(a), calcified and ossified areas in fibrous connective tissue
which containing anthracotic changes at the neighborhood of tumor (HEx200)(b)
Posterior Mediastende Gelişen Gastrointestinal Stromal Tümör Olgusu
1
1
1
2
1
Süleyman Anıl Akboğa , Celal Buğra Sezen , Anar Süleymanov , Gizem Çalışkan , Ali Çelik , Abdullah İrfan Taştepe
1
2
1
Gazi Üniversitesi, Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı, Ankara
Gazi Üniversitesi, Patoloji Ana Bilim Dalı, Ankara
Gastrointestinal stromal tümörler(GİST), sindirim sisteminde görülen mezenkimal doku kaynaklı tümörlerdir.Sindirim
sistemi kanalının herhangi bir yerinde görülebileceği gibi omentum, mezenter veya retroperitoneal bölge gibi sindirim
sistemi kanalı dışında da görülebilir. C-kit ve platelet kökenli büyüme faktörü reseptör alfa onkogen(PDGFRA) gibi
tirozin kinaz reseptörlerinden bazılarının mutasyonu sonrası, GİS'deki myenterik tabaka ile musküler tabaka arasında
iletişimi sağlayan Cajal hücrelerinden köken aldıkları saptanmıştır. Benzer klinik ve patolojik bulgulara sahip
omentum, mezenter veya retroperiton kökenli tümörler de bildirilmiştir ve bu sindirim sistemi kanalı dışı kaynaklı
stromal tümörler ekstragastrointestinal stromal tümör(EGİST) olarak tanımlanmıştır. Nadir olarak safra kesesi, karın
duvarı, perivezikal saha, farinks, posterior mediasten, karaciğer ve pankreas kökenli EGİST olguları bildirilmiştir. Bu
olgu sunumumuzda, sindirim sistemi kanalı dışında gelişen (ekstragastrointestinal) posterior mediasten kaynaklı GİST
olgusunu bildirmekteyiz.
Anahtar Kelimeler: Cajal hücreleri, Gastrointestinal Sistem, Mezenkimal doku, Posterior Mediasten
Gastrointestinal Stromal Tumor Case which Occured at Posterior Mediastinum
Süleyman Anıl Akboğa1, Celal Buğra Sezen1, Anar Süleymanov1, Gizem Çalışkan2, Ali Çelik1, Abdullah İrfan Taştepe1
1
Department of Torasic Surgery, Gazi University, Ankara, Turkey
2
Department of Patology, Gazi University, Ankara, Turkey
Gastrointestinal stromal tumors are mesenchymal tissue based tumors which are seen at digestive
system.Gastrointestinal stromal tumors(GIST) can be seen anywhere in digestive tube and out of digestive tube like
omentum, mesentery or retroperitoneal region.GIST originate from Cajal cells which connect between myenteric zone
and musculer zone after mutation of any tyrosine kinase receptors like C-kit and platelet based growth factor receptor
alfa oncogene.Omentum, mesentery or retroperitoneal based tumors which have similar clinical and pathological
symptoms are informed.And these out of digestive tube based stromal tumors are described as extragastrointestinal
stromal tumors.Rarely, vesica biliaris, abdominal wall, perivesical region, pharynx, posterior mediastinum, liver and
pancreas based ekstragastrointestinal stromal tumors(EGIST) cases are informed. At our case presentation, we
inform posterior mediastinum based GIST case which is extragastronintestinal
Keywords: Cajal Cells, Digestive System, Mesencyhmal Tissue, Posterior Mediastinum
Bilgisayarlı toraks tomografi görüntüsü
Imaging of thorax computer tomography
Posterior Mediastende Yer Alan Gastrointestinal Stromal Tümör
Imaging of gastrointestinal stromal tumor at posterior mediastinum
Genç Bir Erişkinde Akciğerin Çok Nadir Bir Tümörü: Primer Sinoviyal Sarkom
1
1
1
2
1
Ali Özdil , Gülistan Huriye Bozdağ , Önder Kavurmacı , Banu Yaman , Alpaslan Çakan , Ufuk Çağırıcı
1
2
1
Ege Üniversitesi, Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı, İzmir
Ege Üniversitesi, Patoloji Ana Bilim Dalı, İzmir
GİRİŞ: Primer akciğer sarkomu çok nadir görülür ve tüm malign akciğer tümörlerinin %0.5’inden azını oluşturur.
Belirgin radyolojik özellikleri olmadığından çoğunun tanısı postoperatif olarak konur. Bu çalışmamızda sağ akciğer alt
lobda lobüle ve düzgün kenarlı kitle saptanan erkek olgu sunuldu.
OLGU: Yirmidokuz yaşında erkek olgu sağ göğüs ağrısı şikayeti ile kliniğimize başvurdu. Akciğer grafisinde sağda
supradiafragmatik lobüle opasite izlendi. Hastanın sigara öyküsü ve ailesinde malign hastalık öyküsü yoktu. Fizik
muayene, klinik ve laboratuar incelemeri normal sınırlarda idi. Göğüs bilgisayarlı tomografisinde, sağ alt lobda 115x83
mm boyutunda lobüle ve düzgün kenarlı kitle izlendi (Resim 1). Hastaya ilk olarak videotorakoskopik eksplorasyon
uygulandı ve alt lobda diafragma ve mediastinuma invaze olmayan fakat viseral plevrada sedefi beyaz renkte
değişikliklere neden olan kitle izlendi. Daha sonra torakotomi yapılarak kist hidatik ayırıcı tanısı açısından ponksiyon
yapıldığında sıvı alınmaması üzerine sağ alt lobektomi uygulandı (Resim 2). Postoperatif dönemi sorunsuz geçen hasta
yedinci günde eksterne edildi. Histopatolojik inceleme sonucu “monofazik fibröz sinoviyal sarkom” olarak raporlandı.
Cerrahi sınırlarda tümör izlenmedi. Postoperatif dönemde yapılan PET/BT incelemesinde başka bir patolojik odak
saptanmadı.
SONUÇ: Sinoviyal sarkomun tedavisinde temiz cerrahi sınırlar ile komplet rezeksiyon temel prensiptir. 5-yıllık
sağkalım oranı %50 civarındadır. Kötü prognostik faktörler; yaşın 20 üzerinde olması, tümör çapının 5 cm’den büyük
olması, cerrahi sınırların pozitif olması, mitotik aktivitenin 10 büyütme alanında 10’dan fazla olması ve SYT-SSX1
varyantının bulunmasıdır.
Anahtar Kelimeler: sinoviyal sarkom, primer, akciğer
An Extremely Rare Lung Tumor Of A Young Adult: Primary Synovial Sarcoma
Ali Özdil1, Gülistan Huriye Bozdağ1, Önder Kavurmacı1, Banu Yaman2, Alpaslan Çakan1, Ufuk Çağırıcı1
1
Department of Thoracic Surgery, Ege University, İzmir, Turkey
2
Department of Pathology, Ege University, İzmir, Turkey
INTRODUCTION: Primary lung sarcoma is an extremely rare tumor accounting for less than 0.5% of all malignant
lung tumors. Most of diagnosis are made postoperatively, because they have no radiological features. We present a
29 year-old male case with a lobulated and wellmarginated mass in the right lower lobe.
CASE: A 29 year-old male patient with the complaint of right-sided chest pain was admitted to the hospital. The
supradiapragmatic lobulated opacity was detected on his chest X-ray. Physical, clinical and laboratory examination
were unremarkable. Chest computed tomography revealed a 115x83 mm, lobulated and well-marginated mass in the
right lower lobe (Figure 1). First, he underwent a right-sided videothoracoscopic exploration. It revealed a mass in the
lower lobe which had not invade diapraghma and mediastinum, but invading the visceral pleura with whitish tissue
changes. Right lower lobectomy via thoracotomy was performed after the puncturation of the mass for the differential
diagnosis of hydatid cystic disease (Figure 2). The postoperative course was uneventful and the patient was
discharged on postoperative day seven. A diagnosis of “monophasic fibrous synovial sarcoma” was performed after
histopathological examination. Resection margins were tumor- free. Any radiopathological finding had not been
demonstrated on PET/CT performed postoperatively.
RESULT: Complete resection with tumor-free margins is the principle of treatment. The overall 5-year survival rate is
aproximately 50%. Poor prognostic factors are; age > 20 years, tumor size >5 cm, positive margin of resection,
mitotic activity >10 per 10 high-power fields and the presence of SYT-SSX1 variant.
Keywords: synovial sarcoma, primary, lung
Resim 1.
Figure 1.
Resim 1. Sağ akciğer alt lobda lobüle ve düzgün sınırlı kitlenin toraks BT kesitleri
Figure 1. Thorax CT showing a large, lobulated and well-marginated mass in the right lower lobe of the lung.
Resim 2.
Figure 2.
Resim 2. (A) Sağ alt lobdaki tümörün intraoperatif görünümü (B) Sağ alt lobektomi materyalinde izlenen tümör.
Figure 2. (A) Intraoperative sight of the tumor in the right lower lobe. (B) The tumor in the right lower lobectomy material.
Pulmonary Vein Infiltration with Elevated SUV Uptake Level of Inflammatory
Myofibroblastic Tumor of Lung
1
1
2
2
3
Ni̇lgün Kanlıoğlu Kuman , Serdar Şen , Tuğba Özbek , İbrahim Meteoğlu , Arzu Cengiz , Yakup Yürekli
1
2
3
3
Department of Nuclear Medicine, Adnan Menderes University, Aydın, Turkey
Pulmonary inflammatory pseudotumors are rare,accounting for 0.7% of pulmonary tumors. 43 year-old woman
suffered sputum secretion and chest pain. Chest x-ray showed pleurisy and consolidation on left lower zone. Thorax
computed tomography identified 26 mm diameter sized, well-circumscribed nodular lesions on left upper vein with
heterogeneous and solid (56 HU) density. Lesion settled at under the bronchus. No endo-bronchial lesion was
observed at fiber-optic bronchoscopy. Lesion has pathological standart uptake value at positron emission tomography
(SUV;7,6). In operation was observed that 2,5 cm sized lesion was settled in left inferior vein and inferior and
superior pulmonary veins were join with each other outside the pericardium and enters the heart as a single branch.
Inferior lobectomy was performed due to close interactions and narrowing of inferior pulmonary vein despite the
frozen section examination reported as benign. Final pathological examination report resulted as inflammatory
myofibroblastic tumor with infiltration to inferior pulmonary vein and surgical margins are tumor free. Positive
staining with cytokeratine, vimentin and actin were observed at immune-hystochemical examination in lesion.
Peripheral lymphoid cells stained with CD3 and CD20 and by Ki-67 staining was found in 2% of tumor cells. No
Postoperative complication was occurred and patient is followed up for 1 year. Early and complete surgical resection
of inflammatory pseudotumors is considered the best option. Preoperative investigation is not diagnostic, excision of
the mass is imperative in order to exclude malignancy.
Keywords: inflammatory,myofibrobalstic, pseudotumor, pulmonary vein,
Figure 1
Thorax computed tomography (a, b, c) and Positron emusion tomography (d,e,f) images showed the lesion and its relationship with mediastinal
structures
Figure 2
Image show lymphocytic infiltration and spindle cells in the lesion(a), well-circumscribed, unencapsulated lesion composed of spindle cells containing of
collagenated connective tissue areas adjacent to the lung parenchyma (HE, x40)(b), diffuse positive staining with vimentin (vimentin, X100)(c), diffuse
positive staining with actin (SMA,x100)(d)
Ectopic Thyroid in the Lung
1
1
2
2
2
2
Ni̇lgün Kanlıoğlu Kuman , Serdar Şen , Tuğba Özbek , Sevilay Gürcan , Özlem Erdal Özdemir , Ayşegül Örmeci ,
2
İbrahim Meteoğlu
1
2
Thyroid gland is rarely located outside its normal area,usually occurring in the cervical midline. An ectopic thyroid is
caused by abnormalities in migration of the thyroid during development and rarely occurs in the thoracic cavity or the
abdominal cavity.
47 years old female case admitted to our clinics after she had subtotal thyroidectomy as a 12 mm nodule had been
found in lower lob anterobasal segment of her right lung while she was investigated for multinodular goiter. She had
had thyroidectomy operation 31 years ago. In operative exploration, mass had been found out inferior part of middle
lobe and performed wedge resection.Pathologic examination reported that nodul was well circumscribed tyroid tissue
which is gray-yellow colored at cross section with 1 cm diameter. Thyroid transcription factor -1 and Thyroglobulin
were positive at immunohystochemical staining.
Ectopic thyroid occurs due to early developmental differentiation problems and it is usually symptomless, but can
cause symptoms depending on its location, size, and malignance. Surgical treatment can be performed considering
the presence of symptoms or malignancy
Keywords: ectopic, intrapulmonary, multinodular goiter, thyroid
Figure 1
A; Pulmonary nodule was seen on thorax computed tomography B; Giant multinodular goiter caused tracheal deviation on neck computed tomography
Figure 2
A;Lesion was consisting of well-circumscribed thyroid follicles in the pulmonary parenchyma (HE, x100) B; Thyroglobulin positivity of the lesion
(Thyroglobulin, X100), C; TTF-1 positivity of the lesion (TTF-1, x100)
PS040[Klinik Sorunlar - Difüz Parankimal Akciğer Hastalıkları]
İdyopatik pulmoner fibrozis ve kollajen vasküler hastalıklarla ilişkili olağan intersitisyel
pnömoni tanısı alan hastalarda sağkalıma etki eden faktörlerin karşılaştırılması
1
2
3
4
2
2
Mine Atun Dikici , Göksel Altınışık , Hande Şenol , Nevzat Karabulut , Sibel Özkurt , Neşe Dursunoğlu
1
2
3
4
Ahi Evran Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Kırşehir
Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Denizli
Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Ana Bilim Dalı, Denizli
Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Ana Bilim Dalı, Denizli
GİRİŞ VE AMAÇ:Olağan interstisyel pnömoni (OİP) hem İdyopatik İnterstisyel Pnömoni hem de Kollajen Doku
Hastalıkları ile ilişkili olarak görülebilen radyolojik ve patolojik bir paterndir. Daha önce yapılan pek çok çalışmada
KDH-OİP’li hastaların İPF-OİP’li hastalara göre daha iyi prognoza sahip olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada KDH-OİP
ve İPF’li hastalarda sağkalım ve sağkalıma etki eden faktörlerin karşılaştırılması amaçlandı.
YÖNTEM:Çalışmaya Ocak 2005 ve 31 Temmuz 2012 tarihleri arasında tanı konan OİP'li hastalar dahil edildi. Çalışma
31.10.2013’de sonlandırıldı.
BULGULAR:İPF-OİP’de KDH-OİP’ye göre median sağkalım süresi daha kısaydı [36 aya (%95 GA 32,61-39,38) karşı 47
ay (%95 GA 35,78-58,21) (p=0,003)].
KDH-OİP’li hastalarda sigara içiyor olmak, erkek cinsiyet, ileri yaş, DM ve/veya KAH eşlik etmesi, düşük SatO2,
izlemde SFT paremetrelerinde düşme (%FVC beklenen, %DLco beklenen), tedaviye uyumsuz olmak, pnömoni nedeni
ile hastane yatışı, RA tanısı ve uzun hastalık süresi kötü sağkalımla ilişkili bulundu.
İPF-OİP’li hastalarda ise erkek cinsiyet, yüksek MRC dispne skoru, akciğer kanseri eşlik etmesi, düşük vücut kitle
indeksi, çomak parmak, YÇBT’de bal peteği, tanı anındaki düşük SFT değerleri (%FVC beklenen, %DLco beklenen,%
TLC beklenen), izlemde SFT paremetrelerinde düşme (%FVC beklenen, %DLco beklenen), akut alevlenme veya
dispne nedeni ile hastane yatışı bulunması kötü sağkalımla ilişkili bulundu.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Erkek cinsiyete sahip olmak ve izlemde SFT paremetrelerinde düşme olması (%FVC beklenen,
%DLco beklenen) her iki grupta da sağkalım üzerinde etkili olan en önemli faktörlerdir.
Anahtar Kelimeler: Olağan interstisyel pnömoni, sağkalım,İdyopatik pulmoner fibrozis, Kollajen doku hastalıkları ile
ilişkili akciğer hastalıkları
Comparison Of The Factors That Effect Survival In Idiopathic Pulmonary Fibrosis And
Usual Intertitial Pneumonia Associated With Collagen Tissue Diseases
Mine Atun Dikici1, Göksel Altınışık2, Hande Şenol3, Nevzat Karabulut4, Sibel Özkurt2, Neşe Dursunoğlu2
1
Department of Chest Disease, Ahi Evran University Education and Research Hospital, Kırşehir, Turkey
2
Department of Chest Disease, Pamukkale University Faculty of Medicine, Denizli, Turkey
3
Department of Biostatistics, Pamukkale University Faculty Of Medicine,Denizli, Turkey
4
Department of Radiology Pamukkale University Faculty Of Medicine,Denizli, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:UIP is a radiological and pathological patern which may occur both in IPF and also UIP
associated with UIP-CTD It is reported that UIP-CTD cases had better prognosis than IPF cases. In that study, we
aimed to investigate the factors that effect survival in comparison with IPF and UIP-CTD cases besides the survival.
METHOD:IPF and UIP-CTD patients diagnosed between 1st of January, 2005 and 31st of July, 2012 were included.
The study was finished in 31st of October, 2013.
RESULTS:In total, 106 UIP cases were studied (64 IPF and 42 UIP-CTD). The median survival was shorter in IPF
group than UIP-CTD group [36 months (95% CI 32.61-39.38) vs 47 months (95% CI 3578-58.21) (p=0.003)].
In UIP-CTD group, being current smoker, male gender, older age, accompanying Diabetes mellitus and/or
Cardiovascular Disease, lower oxygen saturation, decrease in FVC and DLco (both as Predicted%) in follow-up,
incompliance to treatment, hospitalization for pneumonia, Rheumatoid arthritis as underlying CTD, and long disease
duration were the factors related to poor survival.
In IPF group, male gender, higher mMRC dyspnea score, accompanying lung cancer, low body mess index, cluccing,
honey combing in computerized tomography, lower FVC, TLC and DLco (all as Predicted%) at time of diagnosis,
decrease in FVC and DLco (both as Predicted%) in follow-up, hospitalization for acute execarbation or worsening in
dypnea were the factors related to poor survival.
CONCLUSIONS:Male gender and decrease in FVC and DLco (both as Predicted%) in follow-up were the main factors
which had effect on survival in both groups.
Keywords: Usual interstitial pneumonia,survival, idiopathic pulmonary fibrosis, lung disease associated with collagen
tissue diseases
İdyopatik pulmoner fibrozis ve kollajen doku hastalıklarıyla ilişkili olağan intersitisyel
pnömoni tanısı alan hastaların klinik özelliklerinin karşılaştırılması
1
2
3
4
2
2
Mine Atun Dikici , Göksel Altınışık , Hande Şenol , Nevzat Karabulut , Sibel Özkurt , Neşe Dursunoğlu
1
2
3
4
Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Denizli
GİRİŞ VE AMAÇ:Olağan intersitisyel pnömoni (OİP), YÇBT’de bilateral, alt zonlarda ve subplevral yerleşim gösteren
interlobüler septal kalınlaşmalar ve ileri dönemlerde bal peteği görünüm ile karakterizedir ve tipik olarak idyopatik
pulmoner fibroziste (İPF)’de görülür. Kollajen Doku Hastalıklarına bağlı olarak da ortaya çıkabilmektedir. Bu çalışmada
KDH-OİP ve İPF’li hastaların genel özelliklerinin karşılaştırılması amaçlandı.
YÖNTEM:2005-2013 yılları arasında HRCT'de OİP tanısı alan 106 [64 İPF ve 42 KDH-OİP (19 RA, 12 SSc, 9 pSjS, 1
SLE, 1 PM)] hastanın dosyalarından tanı anındaki özellikleri retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR:İPF’li hastalarda erkek cinsiyet oranı yüksekken (%70,3), KDH-OİP’li hastalarda kadın cinsiyet oranı
(%61,9) daha yüksekti (p=0,001). Yaş ortalaması İPF’de 67,56±10,36 yıl, KDH-OİP’de 61,0±13,28 yıldı (p=0,005).
İPF’li hastaların %56,2’sinde sigara içme öyküsü varken, KDH-OİP’li hastalarda sigara içme oranı %26,1’di (p=0,002).
İPF’li hastalarda şikayet süresi, nefes darlığı, öksürük sıklığı ve ort. mMRC dispne skorları KDH-OİP’li hastalara göre
daha yüksekti (ort. mMRC=1,53±1,1 karşı 0,92±0,8) (sırasıyla p=0,002, p=0,01, p=0,02, p=0,002). Çomak parmak
İPF’de daha sık görülmekteydi (%35,9’a karşı %14,3, p=0,014). İPF-OİP’li hastalarda DLco (%beklenen), TLC
(%beklenen), RV (%beklenen) değerleri KDH-OİP grubuna göre daha düşük, CPI ise daha yüksekti (p<0,05). Bal
peteği iki grup arasında farklılık gösteren tek radyolojik bulguydu (İPF’de %81,2 KDH-OİP’de %59,5 p=0,029).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Radyolojik olarak OİP paterni gösteren hastalarda erkek cinsiyet, ileri yaş, sigara içme öyküsü
ve çomak parmak bulunanlarda İPF tanısı akla gelmelidir. İPF’li hastalarda bal peteğinin daha sık eşlik etmesi,
solunum semptomlarının ve semptom sürelerinin daha sık olması, daha düşük akciğer hacimleri ve difüzyon
kapasitesinin görülmesi hastalığın tanısının konmasında gecikme olduğunu düşündürmektedir.
Anahtar Kelimeler: Olağan interstisyel pnömoni, idyopatik pulmoner fibrozis, kollajen doku hastalıkları ile ilişkili
akciğer hastalıkları
Clinical features of “Usual Intertitial Pneumonia”: Comparing idiopathic versus associated
with Collagen Tissue Disease cases
Mine Atun Dikici1, Göksel Altınışık2, Hande Şenol3, Nevzat Karabulut4, Sibel Özkurt2, Neşe Dursunoğlu2
1
2
3
4
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Usual Intertitial Pneumonia (UIP) is a radiological entity characterized as interlobular
septal thickening in lower lobes and subpleural area bilaterally, and honey combing in advanced stages. Its idiopathic
form is named as İdiopathic Pulmonary Fibrosis (IPF) and it also can occur in association with Collagen Tissue
Diseases (UIP-CTD).In that study, we aimed to compare those two groups according to their clinical features.
METHOD:Total 106 patients [64 IPF ve 42 CTD-UIP (19 RA, 12 SSc, 9 pSjS, 1 SLE, 1 PM) diagnosed with UIP on
HRCT between 2005 and 2013 were studied retrospectively.
RESULTS:In IPF group, male patients were predominant (70%) while females are more frequent in UIP-CTD group
(62%). IPF group was older than UIP-CTD group. In IPF group, symptom duration, dyspnea, cough frequency and the
mean mMRC dyspnea score were higher than in UIP-CTD group. Clubbing and smoking history were more common in
IPF.
In IPF group, the mean DLco (predicted%), TLC (predicted%), and RV (predicted%) values were lower, but the mean
CPI was higher.
The only radiological finding differed between two groups was honey combing (81% in IPF vs 60% in UIP-CTD).
CONCLUSIONS:In the patients with UIP patern in HRCT, IPF is the most possible diagnosis when the patient was
male, in older age, a patient with smoking history, and with clubbing. IPF patients might be diagnosed lately since
those patients mostly have longer symptom duration, lower lung volumes and diffusion capacity, and more frequent
honey combing in HRCT.
Keywords: Usual interstitial pneumonia, idiopathic pulmonary fibrosis, lung diseasesassociated with connective
tissue diseases
Myelodisplastik sendrom ve idiopatik pulmoner fibrosis birlikteliği:Bir olgu nedeni ile
1
1
3
1
2
4
Armağan Fatma Hazar , İpek Erdem , Canan Öneş , Pakize Sucu , Meral Uluköylü , Emel Eryüksel , Bedrettin
4
Yıldızeli
1
2
3
4
Süreyyapaşa Göğüs hastalıkları ve göğüs cerrahisi eah. Göğüs hastalıkları Bölümü
Süreyyapaşa Göğüs hastalıkları ve göğüs cerrahisi eah Dahiliye Bölümü
Ümraniye eah
Marmara Üniversitesi Pendik eah
GİRİŞ: Myelodisplastik sendrom (MDS) kemik iliğinde oluşan disfonksiyona bağlı olarak bir veya birden fazla hücrede
sitopeni ve hematopoetik hücrelerde morfolojik ve fonksiyonel bozukluklarla seyreden hematolojik bir malignitedir.
Nedeni bilinmeyen, ilerliyici fibrozis gösteren İdyopatik pulmoner fibrozis(IPF) kronik interstisyel pnömonilerin (IIP) alt
grubunda yer alır. Bu iki antitenin birlikte bulunduğu bir olguyu tartışmak istedik.
OLGU: 47 yaşında erkek hasta, halsizlik, nefes darlığı, kilo kaybı yakınmaları var. Fizik muayenesinde bilateral alt
alanlarda inspiriyum sonu raller duyuluyordu. Eritrosit ve trombosit sayıları azalmıştı, Akciğer grafisinde yaygın
nodüler infiltrasyon gözlendi. Toraks HRCT’ de bilateral alt alanlarda daha fazla bal peteği görünümü, traksiyon
bonşektazileri, interseptal kalınlaşmalar, buzlucam, intersitisyel fibrozis izlendi.Kemik iliği biyopsisi
yapıldı.Hipersellüler kemik iliği ve mültilineage displazili refrakter sitopeni (MDS) tanısı konuldu. Bronkoskopide
endobronşiyal lezyon saptanmadı. TTİAB, BAL yapıldı. Patolojide inflamasyon bulguları, BAL’da CD4/CD8:0.16 lenfosit
hakimiyeti görüldü.Torokotomi ile wedge biyopsi yapıldı usual interstisyel pnömoni (UIP) ile uyumlu bulundu.
Moleküler sitogenetik analiz yapıldı.Kromozom 8,7,5 trizomisi, 20 monozomi ve tetrazomisi,5 tetrazomisi saptandı.
Uluslarası Prognoz Puanlama Sistemi(IPSS) ye göre Prognozu orta-kötü arasındadır.Kemik iliği blast sayısı 5 in
altındadır.
Kötü Karyotipi, ciddi anemisi olması nedeni ile ortalama yaşam süresi 24-36 aydır.
Halen kortikosteroid ve Eritropoetin Alfa kullanmaktadır.
SONUÇ: MDS de extrameduller kitlesl lezyonlar olabilir.Ama bizim hastamızda akciğer lezyonları UIP ile
uyumludur.Hastada hematolojik malignite ve UIP birlikteliği vardır.Biz literatürde böyle bir birlikteliğe
rastlamadık.Hem bu nedenle hemde 42 aylık takibe rağmen lösemi dönüşümü olmamasından dolayı vakayı bildirmek
istedik
Anahtar Kelimeler: Myelodisplastic sendrom,usual intersitisyel pnomoni,idiopatik intersitisyel fibrozis
A case report of myelodisplastic syndrome and pulmonary fibrosis
Armağan Fatma Hazar1, İpek Erdem1, Canan Öneş3, Pakize Sucu1, Meral Uluköylü2, Emel Eryüksel4, Bedrettin Yıldızeli4
1
Sureyyapasa Chest Diseases and chest surgary educitional hospital Chest Diseases Department
2
Sureyyapasa Chest Diseases and chest surgary educitional hospital Internal Diseases Department
3
Ümraniye educitional hospital
4
Marmara University Pendik educitional hospital
INTRODUCTION: Myelodysplastic syndrome (MDS) is a haematologic malignancy which is charactarized by cytopenias
in different cell lineages, functional and morphological abnormalities of haemapoetic cells as a consequence of marrow
dysfunction. Idiopathic pulmonary fibrosis (IPF) is a subgroup of chronic interstitial pneumonias which shows
progressive fibrosis. We wanted to discuss a case report regarding these two entities.
CASE: 47 year old male patient admitted with weakness,dyspnea and weight loss.He had end-inspiratory crackles
bilaterally on the lower fields of lungs.He had severe anemia with low platelets.There was diffuse nodular infiltration
on chest x-ray. Chest HRCT showed honeycomb pattern, traction bronchiectasis, interseptal thickening, ground glass
views, interstitial fibrosis. Bronchoscopy was performed. There was lymphocyte predominance, CD4/CD8:0.16 on
BAL.Marrow biopsy was performed.He had a diagnosis of MDS refractory cytopenia with multilineage dysplasia(MDSRCMD).On molecular cytogenetic study; trisomy 8,7;monosomy 5,20 and tetrasomy 5,20 was found. He had a score
of intermediate – high on international prognostic scoring system. Patient went to diagnostic thoracotomy which was
compatible with usual interstitial pneumonia(UIP).
He has had a median survival of 24-36 month with poor karyotype and severe anemia.
We started endoxan and methylprednisolone.
CONCLUSION: In MDS extrameduller mass lesions are expected but in our patient pulmonary lesions were compatible
with UIP. He had association of haemotologically marrow disorder and usual interstitial pneumonia.On literature
search we didn’t find a report of this association. We decided to share this case because of this sole feature and
regarding the absence of leukemic transformation during 42 months of follow up.
Keywords: Myelodisplastic sendrom,usual intersitisyel pnomoni,idiopatik intersitisyel fibrozis
Kistik fibrozis ile birliktelik gösteren çoklu organ tutulumlu sarkoidoz olgusu
Gonca Öcal, Züleyha Bingöl, Mustafa Erelel
İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İstanbul
Giriş: Sarkoidoz en sık akciğerleri ve lenf düğümlerini tutan sistemik hastalıktır. Nadiren yüksek ateş nedenidir.
Burada yüksek ateş nedeniyle tetkik edilerek multipl organ tutulumlu sarkoidoz tanısı alan bir olgu sunulmuştur.
OLGU: Çocukluğundan beri sık solunum yolu enfeksiyon geçiren 23 yaşındaki erkek, ateş ile başvurdu. Ateş nedeniyle
2002 yılından bu yana tetkik edilmekteydi. Ampirik antimalaryal (2002) ve antituberkuloz (2006) tedavi verilmiş fakat
klinik yanıt alınamamış. Farklılaşmamış bağ dokusu hastalığı düşünülerek 6 yıl metilprednizolon verilmiş ve ateşi
düşmüş. Tedavi kesildikten sonra ateş tekrarlamış. Başvurusunda; vücut sıcaklığı:38ºC, nabız dakika sayısı:117/dk,
SpO2:%94 idi. Fizik muayenede; büyüme gelişme geriliği, parmak çomaklaşması, dinlemekle bilateral inspiriyum
boyunca raller, hepatomegali, splenomegali, inguinalde 2x1cm lenf nodları (LN) vardı. Laboratuarda;
hemoglobin:11.1g/dl, lökösit:6.4x10³/µl, CRP:27mg/L, sedimentasyon:46mm/saat, LDH:346U/L, AST:35U/L,
ALT:28U/L, GGT:79U/L, ALP:188U/L bulundu. Tomografisinde; mediastinal LN, üst loblarda bal peteği, sekel fibrotik
değişiklikler, traksiyon bronşektaziler mevcuttu. Ter testi pozitif, spermiyogramda anormal spermler saptandı. Kistik
fibrozis ile uyumlu bulundu. İmmunglobulinler normaldi. Kollagenöz ve vaskülit serolojileri negatifti. Batın
tomografisinde; hepatomegali (240mm), splenomegali (240mm), paraaortakaval, hepatogastrik, portal hilus
düzeyinde, bilateral eksternal iliak zincirde multiple patolojik LN izlendi. Batın ultrasonografisinde portal ven ve
splenik vende genişleme saptanarak, portal hipertansiyon ön tanısıyla gastroskopi yapıldı. Antrum biyopsilerinde, aktif
inflamasyon, nonnekrotizan granülomlar saptandı. Sarkoidoz şüphesiyle karaciğer biyopsisi yapıldı ve nonnekrotizan
küçük granülomlar saptandı. Dudak biyopsisinde yoğun mononükleer hücre infiltrasyonu saptandı. Quantiferon testi
pozitif, tüberkülin cilt testi anerjik bulundu. Sarkoidoz tanısıyla 40 mg metilprednizolon başlandı.
Sonuç: Sarkoidozda klinik bulgular çok çeşitli olup nedeni bilinmeyen ateşin ayırıcı tanısında mutlaka düşünülmelidir.
Anahtar Kelimeler: nedeni bilinmeyen ateş, nonnekrotizan granülom, sarkoidoz, kistik fibrozis
Multi-organ involvement of sarcoidosis in a case with cystic fibrosis
Gonca Öcal, Züleyha Bingöl, Mustafa Erelel
Department of Pulmonary Medicine,Istanbul University, Istanbul Medical Faculty, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION: Lungs and lymph nodes (LN) are mostly involved organs in sarcoidosis. Patients rarely present with
fever. Here we present a multi-organ involved sarcoidosis case who present with fever.
CASE: A 23-year-old male presented for fever. He has recurrent lower respiratory tract infection since childhood. He
had been investigated for fever since 2002. He had antimalarial (2002) and antituberculous treatment (2006) but
there was no response. He was given prednisolon for 6years for prediagnosis of undifferentiated connective tissue
disease and his fever went down. His fever relapsed after therapy stopped. On admission; body temperature:38ºC,
pulse:117/m, SpO2:94%. Physical examination revealed finger clubbing, bilateral inspiratory cracles, hepatomegaly,
splenomegaly, 2x1cm inguinal LN. Laboratory showed; hemoglobin:11.1g/dl, leucocyte:6.4x10³/µl, CRP:27mg/L,
erythrocyte sedimentation rate:46mm/h, LDH:346U/L, AST:35U/L, ALT:28U/L, GGT:79U/L, ALP:188U/L. Tomography
showed mediastinal LN, honeycomb at upper lobes, fibrotic sequela, bronchiectasia. Sweat test was positive.
Spermiogram revealed abnormal sperm. Cystic fibrosis was thought. Immunglobulin levels were normal. Serological
tests were negatif for vasculitis and collagenous. Abdominal CT showed hepatomegaly (240mm), splenomegaly
(240mm) and multiple pathological LN at para aorta-caval area, level of portal hilus and bilateral external iliac
lymphatic chain. Dilated portal and splenic vein were detected on ultrasonography and gastroscopy was performed.
Antral biopsies showed non-necrotizing granulomas. Liver biopsy showed non-necrotizing granulomas. Condense
mononuclear cell infiltration was detected by lip biopsy. Quantiferon test was positive, tuberculin skin test was
anergic. Methylprednisolone (40mg) was started with the diagnosis of sarcoidosis.
CONCLUSION: Sarcoidosis’ symptoms are various and must be considered for the etiology of fever of unknown origin.
Keywords: fever of unknown origin, non-necrotizing granuloma, sarcoidosis, cystic fibrosis
Crack Eroin (Aluminyum Folyo Üzerinde Isıtma Yoluyla Buharlaştırma Yöntemi)
Akciğeri: Yedi Olgu Nedeniyle
Canan Demir, Zehra Selim, Berna Erden, Sevtap Gulgosteren, Cebrail Simsek
Ankara Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi
Uyuşturucu madde bağımlılığı önemli bir halk sağlığı sorunudur. Oluşturduğu psikolojik ve sosyal sorunlar toplum
tarafından bilinmektedir. Ancak, oldukça geniş bir kısmı opiod maddelerden oluşan bu maddelerin sağlık etkileri
sanıldığı gibi yalnızca sinir sistemi üzerine olmamaktadır. Uyuşturucu maddelerin türleri ve kullanılış yolları ise kültürel
olarak değişebilmektedir.
Sundugumuz yedi olgunun en önemli ozellikleri çoğunluğun 20-40 yaş arası olması, anamnezde hepsinin yakın
zamanlı crack eroin kullanım öykülerinin bulunması, hepsinin sağlık kuruluşuna ani gelişen nefes darlığı şikayetiyle
başvurması, hepsinin akciğer grafilerinde çeşitli yoğunluklarda (kimi zaman bilateral yamasal) infiltrasyon alanları
bulunmasına karşın ciddi bir enfeksiyon kliniklerinin bulunmaması, çoğunda pulse oksimetre ile ölçülen oksijen
saturasyonunda anlamlı düşüklük tespit edilmiş olmasıdır. Olguların uyuşturucu madde bağımlısı olmaları nedeniyle
uyumları çok düşük olduğundan gerekli tetkik ve tedavileri uygulamak her olgu için mümkün olamamıştır.
Literatürde ağırlıklı olarak crack kokain olgularıyla ilgili bilgiler mevcuttur. Bu kullanım yönteminde kokain bir folyo
kağıt üzerine konularak alttan ısıtılmak suretiyle oluşan opiod madde dumanı inhale edilir. Bizim 7 olgumuz da crack
kokain yerine aynı yöntemle Türkiye için daha ucuz bir madde olan eroin kullanmışlardır. Olgularımızın klinik ve
radyolojik özellikleri literatürdeki diğer crack kokain olgularıyla benzerlik göstermektedir. Bu olgulardan hareketle,
özellikle genç yaş grubunda bilateral intersitisyel değişiklikler, buzlu cam alanları, yamalı infiltrasyon alanları ile
birlikte hipoksemi ile başvuran ve bilinen akciğer hastalığı öyküsü olmayan hastalarımızda crack eroin kullanımının da
akılda tutulmasını vurgulamak istiyoruz. Benzer öyküsü olan bir hastanın tek başına bir göğüs hastalıkları kliniğince
yönetilemeyeceği ve mutlaka madde bağımlılığı konusunda uzman olan merkezlerle ortak takip gerektirecekleri
unutulmamalıdır.
Anahtar Kelimeler: crack eroin akciğeri, akciğer infiltrasyonu, eroin
Crack Heroin(Evaporation Method By Heating On Aluminum Foil) Lung: Presentation of
Seven Cases
Canan Demir, Zehra Selim, Berna Erden, Sevtap Gulgosteren, Cebrail Simsek
Ankara Ataturk Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital
Drug addiction is a major public health problem and psychological and social problems caused by this condition are
well known.However,health effects of these substances which are mostly consisting of opioids are not only on nervous
system.Types and routes of drug usage can vary culturally.
Most important characteristics of these seven patients are;they are between 20 and 40 years old,they had a history of
recent crack heroin usage,they administered hospital with suddenly developed shortness of breath,despite they don't
have obvious clinical findings of infection there were various types of infiltration areas(sometimes in patchy form) on
their chest X-rays,and they had significantly lower partial oxygen saturation levels measured by pulse oximeters.As
they were all drug addicts, their compliance was very low.As a result,we were unable to complete appropriate
diagnostic and treatment procedures for each of the cases.
Information on this topic in literature is mainly on crack cocain cases.In this method, cocain smoke which is obtained
by heating it on an aluminum foil is inhaled.Our cases used same method for heroin which is cheaper in
Turkey.Clinical and radiological features of our cases are similar to crack cocain cases in literature.By this case
presentation we want to emphasize that,especially in otherwise healthy young cases who administered to hospitals
with bilateral interstitial changes, patchy infiltrations or ground glass opacities and oxygen desaturation at the same
time;we should also think about crack heroin lung.It's better to work with specialized centers on drug addiction in
such cases.
Keywords: crack heroin lung, lung infiltrations, heroin
Diffuse parenchymal lung diseases: a single center experience of 229 cases
1
1
2
1
1
Murat Türk , Fatma Yıldırım , Filiz Sadi Aykan , Nurdan Köktürk , Haluk Türktaş
1
2
Gazi University School of Medicine, Department of Chest Diseases, Ankara
Ankara Numune Research and Training Hospital, Clinic of Pulmonary Diseases, Ankara
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Increasing use and advancing technology of diagnostic tools such as fiberoptic
bronchoscopy (FOB), video associated thoracoscopy (VATS) and computed tomography (CT), as well as increased
awareness of the diseases, has led clinicians to face diffuse parenchymal lung diseases (DPLDs) more frequently.
However, the accurate data on epidemiology and mortality of DPLDs are very limited. In this study we aimed to
analyze the features, diagnostic tools and the prognosis of patients diagnosed with DPLD at our clinic.
METHOD:Hospital data of 229 patients diagnosed with DPLD and treated in Gazi University Medical Faculty between
2003-2014 were evaluated retrospectively. Demographic characteristics, diagnosis, physiological and functional
features,
diagnostic
tools
and
survival
data
were
recorded.
RESULTS:Mean age of the whole group was 50,9. Mean age of sarcoidosis and IPF were 46,6 and 62,7 respectively
(p<0.001). Most common ILD was sarcoidosis (53,3%) followed by IIPs (25,3%) and CTD-ILDs (5,8%). 38% of IIPs
were IPF, 36% were COP and 22% were NSIP. Three most common symptoms at presentation were dyspnea in 165
patients (72.1%), cough in 136 patients (59.4%), fatigue in 38 patients (16.5%). 26 % of patients with sarcoidosis,
72% with IPF and 100% with H-X had smoking history. Although smoking rate is high in our country, RB-ILD and DIP
were found rare. Mean FVC was 66.76±20.48 in IPF and 79.94±23.15 in IIPs other than IPF (p=0.014). Mean DLCO
was
53.44±20.43
in
IPF
and
59.07±24.73
in
IIPs
other
than
IPF
(p=0.354).
CONCLUSIONS:Our results are mostly match with the previous data about interstitial lung diseases in Turkey.
Keywords: Diffuse parenchymal lung diseases, interstitial lung diseases, distribution
Kombine Pulmoner Fibrozis ve Amfizemde Klinik Özellikler
1
2
3
4
1
1
Göksel Altınışık , Mine Atun Dikici , Hande Şenol , Nevzat Karabulut , Sibel Özkurt , Neşe Dursunoğlu
1
2
3
4
Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi,Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Denizli
GİRİŞ VE AMAÇ:Son yıllarda Kombine Pulmoner Fibrozis ve Amfizem (CPFE) terimi, alt loblarda pulmoner fibrozis ve
üst loblarda amfizem birlikteliğini tanımlamak için kullanılmaktadır. Bu yeni klinik durumu açıklığa kavuşturmaya katkı
sağlamak
için
biz
de
CPFE
olgularımızın
özelliklerini
sunmayı
amaçladık.
YÖNTEM:Ocak 2005- Haziran 2014 tarihleri arasında tanı alan amfizem eşlik eden 23 İPF'li hasta retrospektif olarak
incelendi. Demografik ve klinik verileri, laboratuvar testleri, radyolojik ve ekokardiyografik bulguları, tedavileri analiz
edildi.
BULGULAR:Hastaların yaş ortalaması 68,8±8,3 ( min:55 max:83) saptandı. Erkek cinsiyet hakimiyeti vardı (%87) ve
hastaların 18’i (%78,3) toksik inhalasyonla ilişkili bir meslekte çalışıyordu. Sigara içme öyküsü olan 20 hasta (9 aktif
içici, 11 bırakmış) bulunmaktaydı, ortalama paket/yıl 46,7±15,4 olarak hesaplandı. En sık başvuru şikayetlerini dispne
(%95,7), öksürük (%73,9), balgam (%56,5) oluşturmaktaydı. Kardiyovasküler hastalıklar en sık eşlik eden hastalık
grubunu oluşturmaktaydı (6 Hipertansiyon, 5 Koroner Arter Hastalığı, 1her ikisi), diğer eşlik eden hastalıklar ise Tip 2
Diyabetes Mellitus 4 hasta (%17,4), akciğer kanseri 4 hasta (%17,4), Gastroözefageal Reflü hastalığı 6 hasta
(%26,1).
Çomak parmak 10 hastada (%43,5) saptandı. Ortalama VKİ:26,9±5,2 idi, 14 hastada (60,8) 25ve üzerindeydi
Transtorasik Ekokardiyografi yapılan 13 hastadan 6'sında ortalama Sistolik Pulmoner Arter Basıncı 25 ve üzerindeydi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Sonuç olarak CPFE sendromu IPF ve Amfizemin özelliklerini içermesine rağmen ne IPF'dir ne de
Amfizem.
Eşlik
eden
hastalıklardan
Pulmoner
hipertansiyon
ve
akciğer
kanseri
araştırılmalıdır.
Anahtar
Kelimeler: kombine
pulmoner
fibrozis
ve
amfizem,
idyopatik
pulmoner
fibrozis,
amfizem
Clinical Characteristics Of Combined Pulmonary Fibrosis And Emphysema
Göksel Altınışık1, Mine Atun Dikici2, Hande Şenol3, Nevzat Karabulut4, Sibel Özkurt1, Neşe Dursunoğlu1
1
2
3
4
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Recently Combined Pulmonary Fibrosis and Emphysema (CPFE) term was used to
define pulmonary fibrosis in lower lobes accompanied by emphysema in upper lobes. Since it is stil required to clarify
that relatively new entity, we aimed to report the features of our CPFE cases.
METHOD:Twenty three patients diagnosed with IPF accompanied by emphysema between January 2005 and June
2014 were studied retrospectively. Demographic and clinical data, laboratory tests, radiological and echocardiographic
findings, treatment were analyzed.
RESULTS:The mean age was 68.8±8.3 years. Male gender was dominant (87%) and most of the patients has
occupational history related with toxic inhalation (78%). Former and ex-smokers were 87% of the patients (9 former,
11 exsmokers) with the mean amount of 46.7±15.4 package.year. The most frequent symptoms were dyspnea
(96%), cough (74%), and sputum expectoration (56%). The most common accompanied diseases were
cardiovascular diseases (6 Hypertension, 5 Coronary artery disease, 1 both), GERD (n=6), DM (n=4), lung cancer
(n=4). Clubbing was present in 10 patients (44%). The mean body mass index was 26.9±5.2.
Transthoracic echocardiography was performed in 13 patients and in six of them, the systolic pulmonary artery
pressure was equal and above 25mmHg. High resolution computerized tomography (HRCT) findings and Pulmonary
function test results were combination of fibrosis and emphysema different rates.
CONCLUSIONS:In conclusion, although CPFE syndrome combines the features of IPF and Emphysema, but it is
neither IPF nor Emphysema. Accompanied diseases i.e. Pulmonary hypertension and lung cancer should be
investigated.
Keywords: combine pulmonary fibrosis and emphysema, idiopathic pulmonary fibrosis, emphysema
Diffüz Parankimal Akciğer Hastalıklarında D
Vitamini Düzeyinin Hastalığın Ağırlığı İle İlişkisinin
Saptanması
Eda Durmuş, Ahmet Ursavaş, Esra Uzaslan, Mehmet Karadağ
Uludağ Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Bursa
GİRİŞ VE AMAÇ:Diffüz Parankimal Akciğer Hastalıkları (DPAH), akciğer parankiminin ve hava yollarının değişik
derecelerde inflamasyon ve fibrozis ile hasarlanması sonucu oluşan 200’den fazla hastalığı kapsamaktadır. Son
yıllarda, D vitamini eksikliğinin pulmoner fonksiyonlarda azalma, enflamasyonda artış ve immunitede azalma ile ilişkili
olduğu bildirilmektedir. Ayrıca DPAH ile D vitamini düzeyi arasındaki ilişkiyi gösteren çalışmalar mevcuttur. Bizde
çalışmamızda DPAH ile D vitamini düzeyi arasındaki ilişkiyi ve D vitamini düzeyinin hastalığın ağırlığına etkisini
saptamayı amaçladık.
YÖNTEM:Çalışmaya DPAH tanısıyla takip edilen 30 hasta alındı. Hastaların, demografik verileri, klinik özellikleri,
solunum fonksiyon testleri, radyolojik görüntülemeleri ile D vitamini düzeyleri arasındaki ilişki incelendi.
BULGULAR:Hastaların tümünde D vitamini eksikliği ya da yetersizliği saptandı. Kadın hastaların serum D vitamini
düzeyleri anlamlı derecede daha düşük bulundu. Ayrıca atak geçiren hastaların D vitamini düzeyi hiç atak
geçirmeyenlere göre daha düşük bulundu. Difüzyon testi ve 6 dakika yürüme testi ile D vitamini düzeyi arasında ilişki
saptanmadı. Korelasyon analizinde D vitamini düzeyi ile arter kan gazında ölçülen karbondioksit düzeyi arasında
pozitif korelasyon, pH ile negatif korelasyon bulundu. Spirometrik incelemede ise FEV1 ve FVC değerleri ile D vitamini
düzeyi arasında pozitif korelasyon görüldü.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Sonuç olarak, D vitamini düzeyinin solunum fonksiyonları ile ilişkili olduğu ayrıca DPAH tanılı
hastalarda D vitamini seviyelerinin yeterli düzeyin oldukça altında olduğu, D vitamini eksikliğinin hastalık
progresyonuna katkı sağlayabileceği saptandı. Bu konuda daha geniş hasta gruplarını içeren çalışmalara ihtiyaç
duyulmakla birlikte; gelecek çalışmalar, bu gözlemlenen ilişkinin altta yatan moleküler mekanizmalarını, D vitamini
takviyesi ile klinik iyileşme ve akciğer fonksiyonlarında değişiklik olup olmadığını belirlemeyi hedeflemelidir.
Anahtar Kelimeler: DPAH, solunum fonksiyonları, vitamin D
Determination of the Relationship Between Vitamin D Levels and Severity of Diffuse
Parenchymal Lung Disease
Eda Durmuş, Ahmet Ursavaş, Esra Uzaslan, Mehmet Karadağ
Department of Chest Diseases, Uludag University, Bursa, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Diffuse parenchymal lung disease (DPLD) include more than 200 diseases that
becoming as a result of damagement in lung parenchyma and airways with different degrees of inflammation and
fibrosis. In recent years, it’s reported that vitamin D deficiency is related to decrease in pulmonary functions, increase
in inflammation and decrease in immunity. In our study we aimed to determine the relationship between the DPLD
and vitamin D level.
METHOD:To that study 30 patients, being followed because of DPLD, were counted in. The relationship between the
patients’ demographic datas, clinical properties, respiration function tests, radiological imaging and vitamin D levels
were analysed
RESULTS:Vitamin D deficiency or insufficiency was found in all patients. The serum vitamin D level of the female
patients was found considerably low. It’s determined that the vitamin D level in patients having an attact begining
from the diagnosis date was lower than the patients having no attact. Any relationship between the vitamin D level
and carbon monoxide diffusion capacity or six minutes walking test wasn’t determined. it’s found that there was a
positive correlation between the vitamin D level and the level of PaCO2 measured in arterial blood gas analysis and a
negative correlation with pH. Besides in consequence of the spirometric test, a positive correlation was observed
between the vitamin D level and FEV1 and FVC values.
CONCLUSIONS:it’s needed to the studies including large patient groups, following studies must aim to determine the
underway molecular contraptions of that observed relation.
Keywords: DPLD, respiratory functions, vitamin D
Sarkoidoz hastalarında Bronkoalveoler Lavaj İncelemesinde Sitolojik ve Flow sitometrik
Farklılıklar
Nail Yılmaz, Ergi Hysi, Ersan Atahan, Şermin Börekçi
Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı,İstanbul Üniversitesi
GİRİŞ VE AMAÇ:Sarkoidoz tanısında bronkoalveoler lavaj sıvısında hücre içeriğinin oranları yardımcı olabilmektedir.
Sarkoidoz hastalarında BAL lenfosit oranının %15 den yüksek çıkması anlamlıdır. BAL sıvısının hücresel
tiplendirilmesinde geleneksel sitolojik incelemenin yanında flow sitometrik yöntemde kullanılabilmektedir. Kliniğimizde
sarkoidoz öntanısı ile bronkoskopi yapılan hastaların BAL sıvısı analizinde bu iki yöntemlede inceleme yapılmış olup
farklarının araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları klniğinde tanı alan 20 sarkoidoz hastasına (16K/4E) tanı amaçlı
yapılan bronkoskopi esnasında 100 cc serum fizyolojik ile BAL uygulanmıştır. Elde edilen sıvı steril koşullarda sitolojik
ve flowsitometrik inceleme için hazırlanmıştır. Sitolojik inceleme kliniğimiz sitoloji laboratuarında, flowsitometri ise
uluslararası akreditasyonu olan özel bir laboratuarda yapılmıştır. Sonuçların analizi SPSS v1 ile analiz edilerek
Wilcoxon yöntemi ile karşılaştırma yapılmıştır.
BULGULAR:20 sarkoidoz hastasında bronkoskopi yapılarak BAL sıvısı elde edilmiş olup birinde makroskopik hemoraji
olduğundan değerlendirme dışı bırakılmıştır. 19 sıvının hücresel içeriğinin analizinde sitolojik inceleme sonucu alveoler
makrofaj oranı %62.9± 21.9, lenfosit oranı %24± 16.1, nötrofil oranı %12.9± 21.2, eozinofil oranı %0.5± 0.8 olarak
saptanmıştır. Flow sitometrik yöntemle inceleme sonucu alveoler makrofaj oranı %444.6± 15.8, lenfosit oranı %31±
16.4, nötrofil oranı %21.4± 12.4, eozinofil oranı %2.7± 1.8 olarak saptanmıştır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Sarkoidoz hastalarında tanıya yardımcı olarak kullanılabilen BAL sıvısının hücresel analizinde
flositometrik ve sitolojik inceleme yöntemleri arasında alveolae makrofaj oranı, nötrofil ve eozinofil oranlarında
istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır
Anahtar Kelimeler: sarkoidoz, bronkoalveolar lavaj, sitoloji
Difference Between Cytologic and Flow cytometric Study of Bronchoalveolar Lavage in
Sarcoidosis
Nail Yılmaz, Ergi Hysi, Ersan Atahan, Şermin Börekçi
Department of Chest Medicine Cerrahpasa Medical Faculty, Istanbul University
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Sarkoidoz tanısında bronkoalveoler lavaj sıvısında hücre içeriğinin oranları yardımcı
olabilmektedir. Sarkoidoz hastalarında BAL lenfosit oranının %15 den yüksek çıkması anlamlıdır. BAL sıvısının hücresel
tiplendirilmesinde geleneksel sitolojik incelemenin yanında flow sitometrik yöntemde kullanılabilmektedir. Kliniğimizde
sarkoidoz öntanısı ile bronkoskopi yapılan hastaların BAL sıvısı analizinde bu iki yöntemlede inceleme yapılmış olup
farklarının araştırılması amaçlanmıştır.
METHOD:Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları klniğinde tanı alan 20 sarkoidoz hastasına (16K/4E) tanı amaçlı
yapılan bronkoskopi esnasında 100 cc serum fizyolojik ile BAL uygulanmıştır. Elde edilen sıvı steril koşullarda sitolojik
ve flowsitometrik inceleme için hazırlanmıştır. Sitolojik inceleme kliniğimiz sitoloji laboratuarında, flowsitometri ise
uluslararası akreditasyonu olan özel bir laboratuarda yapılmıştır. Sonuçların analizi SPSS v1 ile analiz edilerek
Wilcoxon yöntemi ile karşılaştırma yapılmıştır.
RESULTS:20 sarkoidoz hastasında bronkoskopi yapılarak BAL sıvısı elde edilmiş olup birinde makroskopik hemoraji
olduğundan değerlendirme dışı bırakılmıştır. 19 sıvının hücresel içeriğinin analizinde sitolojik inceleme sonucu alveoler
makrofaj oranı %62.9± 21.9, lenfosit oranı %24± 16.1, nötrofil oranı %12.9± 21.2, eozinofil oranı %0.5± 0.8 olarak
saptanmıştır. Flow sitometrik yöntemle inceleme sonucu alveoler makrofaj oranı %444.6± 15.8, lenfosit oranı %31±
16.4, nötrofil oranı %21.4± 12.4, eozinofil oranı %2.7± 1.8 olarak saptanmıştır.
CONCLUSIONS:Sarkoidoz hastalarında tanıya yardımcı olarak kullanılabilen BAL sıvısının hücresel analizinde
flositometrik ve sitolojik inceleme yöntemleri arasında alveolae makrofaj oranı, nötrofil ve eozinofil oranlarında
istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır
Keywords: sarcoidosis, bronnhoalveolar lavage, cytology
Sarı Tırnak Sendromu (Olgu Sunumu)
Saltuk Buğra Kaya, Süleyman Savaş Hacıevliyagil
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Malatya
Sarı tırnak sendromu tırnaklarda sarı renk değişikliği, lenfanjiyödem ve plevral efüzyon triadı ile karakterize
karakterize
nadir
bir
sendromdur.
50 yaşında bayan hasta ara ara öksürük ve nefes darlığı şikayeti ile polikliniğe başvurdu. Hasta 3 yıl önce aynı
şikayetlerle üniversite hastanesine başvurmuş, yapılan torasentez ve plevral biyopsi sonucunda ekstrapulmoner
tüberküloz tanısıyla 4’lü anti-tb tedavisi verilmiş. Hipoalbuminemisi olan hastaya etiyoloji açısından kolonoskopi
yapılmış ve intestinal lenfanjektazi tespit edilmiş. Hastanın fizik muayenesinde alt ekstremitede gode bırakmayan sert
karakterde ödem mevcut, tırnaklar sarı yeşil görünümde olup lunulası görülmemektedir. Hastanın solunum sistemi
muayenesinde solunum sesleri bilateral alt bölgelerde azalmış alındı. Hastanın yapılan kan tetkiklerinde total proteini
ve albumini düşük tespit edildi, karaciğer fonksiyon testleri minimal yüksekti, hastanın İg G ve İg M değerleri referans
aralığından düşük tespit edildi. Çekilen PA AC grafisinde sol akciğer alt zonda açıklığı yukarı bakan plevral efüzyon ile
uyumlu dansite artışı tespit edildi. Hastanın yapılan torasentez sonucunda ADA seviyesi normal aralıkta olup,sitolojik
olarak lenfositten zengin transuda karakterinde sıvı tespit edildi. Hastaya çekilen paranasal BT’sinde maksiller sinüste
kalınlaşma tespit edildi. Çekilen YRBT’sinde bronşektazik alanlar görüldü. Hastaya sarı tırnak sendromu tanısı konuldu,
hastanın
diüretik
tedavisi
düzenlendi,
yağsız
diyet
düzenlenerek
hasta
takibe
alındı.
Sarı tırnak sendromu otoimmün hastalıklarla, malignitelerle yanı sıra tüberküloz beraber görülebilir. Olgumuz nadir
görülmesi ve tüberküloz, plevral efüzyon ve bronşektazi ayırıcı tanıda düşünülmesi gerektiğini vurgulamak amacıyla
sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler: tırnaklarda sarı renk değişikliği, plevral efüzyon, lenfanjiyödem, tüberküloz
Yellow Nail Syndrome (Case Report)
Saltuk Buğra Kaya, Süleyman Savaş Hacıevliyagil
Inonu University Faculty of Medicine, Department of Pulmonary Disease, Malatya, TURKEY
Yellow Nail Syndrome is a rare clinical triad syndrome characterized with the yellow colouring of the nails, pleural
effusion and lymphedema.
Extrapulmonary tuberculosis diagnosis was given anti-tuberculosis treatment by thoracentesis and pleural biopsy in
university hospital with the same complaint before 3 years ago. Intestinal lymphangiectasia has been detected with
hypoalbuminemia. in colonoscopy. In her physical examination, bilateral edema was present on the bilateral lower
limb, marked thickening and yellow of the nails without lunula. There are less brath sounds from the lower zone lung
in the respiratory physical examination.
In her biochemistry tests the total protein albumin were detected, liver function tests were minimally higher, Ig G and
Ig M values were found lower than the reference range. Left lateral pleural effusion was established in the patient.
The biochemical findings of pleural effusion included transudate lymphocytic. characteristics, with normal Adenosine
Deaminase (ADA) level. CT of paranasal sinuses results had maxillary thickening. HRCT showed bronchiectasis. Yellow
nail syndrome has been diagnosed. We discharged the patient with a diet that is low fat diet and diuretics.
Yellow nail syndrome associated with tuberculosis, autoimmune disorders, malignancies has also been reported. We
reported this cases because yellow nail syndrome is a very rare disease and should be kept in mind in the differantial
diagnosis of tuberculosis, pleural effusion and bronchiectasis.
Keywords: yellow colouring of the nails, pleural effusion,lymphedema, tuberculosis
Resim 1
Resim 4
Resim 5
Resim 6
Resim 7
Resim 8
Resim 9
Resim2
Resim3
Akut Miyeloid Lösemi ( AML- M3) tedavisi sırasında gelişen ATRA Sendromu
1
2
2
3
Tuğba Önyilmaz , Serap Argun Barış , İlknur Başyiğit , Ayfer Gedük
1
2
3
Mardin Devlet Hastanesi,Göğüs Hastalıkları Bölümü,Mardin
Kocaeli Üniversitesi,Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı,Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi, Hematoloji Ana Bilim Dalı,Kocaeli
Giriş: Akut Promiyelositer Lösemi (AML-M3), all-trans-retinoik asit (ATRA) tedavisinin bulunmasından sonra Akut
Miyeloid Lösemi'lerin en iyileştirilebilir formudur. Bununla birlikte ATRA tedavisi sırasında ateş, solunum sıkıntısı,
pulmoner infiltrasyonlar, plevral ve perikardiyal efüzyon, hipotansiyon, akut böbrek yetmezliği ile karakterize ATRA
Sendromu gelişebilmektedir. Burada, nefes darlığı, ödem ve plevral efüzyon ile başvuran ve ATRA Sendromu tanısı
konulan hastamızı sunmaktayız. OLGU: 58 yaşında kadın hasta AML-M3 tanısıyla aldığı ATRA tedavisinin 14.gününde
iken yeni gelişen solunum sıkıntısı nedeniyle tarafımızca konsülte edildi. Hastanın nefes darlığı şikayeti haricinde ek
solunumsal yakınması yoktu. Fizik muayenede sağ akciğer alt zonda solunum sesleri azalmıştı. Her iki bacakta
pretibial ödem mevcuttu. Laboratuar değerlerinde CRP normal sınırlardaydı. Akciğer grafisinde sağ kostodiafragmatik
sinüs künt izlendi, ek patoloji görülmedi. Oda havası oksijen satürasyonları %88 izlenen hastaya 2lt/dk oksijen ve
2x8mg deksametazon tedavisi başlandı. ATRA tedavisi kesildi. Hastanın 5 gün sonraki kontrol akciğer grafisinde
plevral efüzyonun tamamen gerilediği izlendi. Hastanın semptom ve bulguları geriledi, oda havası oksijen satürasyonu
normale döndü. Sonuç: ATRA, AML-M3 tanılı hastalarda yüz güldüren sonuçlar vermesine rağmen, ATRA Sendromu'na
neden olabilmektedir. ATRA tedavisi alan hastalarda tedavi sırasında solunum sıkıntısı ve plevral efüzyon varlığında
ATRA Sendromu akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: AML-M3, ATRA, ATRA Sendromu, nefes darlığı, plevral efüzyon
ATRA Syndrome during the treatment of Acute Myeloid Leukemia (AML-M3)
Tuğba Önyilmaz1, Serap Argun Barış2, İlknur Başyiğit2, Ayfer Gedük3
1
Department of Pulmonary Diseases, Mardin State Hospital,Mardin,Turkey
2
Department of Pulmonary Diseases,Kocaeli University School of Medicine,Kocaeli,Turkey
3
Department of Hematology, Kocaeli University School of Medicine,Kocaeli,Turkey
INTRODUCTION: Acute promyelocytic leukemia (APL) is the most curable form of acute myeloid leukemia after the
advent of all-trans retinoic acid (ATRA). However, all trans-retinoic acid (ATRA) syndrome can occur during the
treatment by ATRA. ATRA Syndrome is characterized with fever, respiratory distress, pulmonary infiltrations, pleural
and pericardial effusion, hypotension and acute renal failure. Here we presented a case of ATRA syndrome admitted
with dyspnea, pretibial edema and pleural effusion. CASE: Fifty eight years old female patient hospitalized for AML-M3
and treated with ATRA was consulted to our clinic with acute onset dyspnea in the 14th day of ATRA treatment.
Breathe sounds were decreased in the right lower zone. Pretibial edema in bilateral leg was found. Infectious markers
and CRP were within normal limits. Chest x ray revealed right costophrenic angle blunting. Oxygen saturation in room
air was 88%. Dexamethasone 2x8 mg iv and 2 l/min oxygen therapy was started. The treatment of ATRA was
stopped. There was a radiological regression of pleural effusion on control chest x ray five days after the
corticosteroid therapy. Also there was an improvement of symptoms and oxygen saturation. CONCLUSION: ATRA is a
promising therapy for AML-M3. However the use of this drug may result in ATRA syndrome. It is suggested that ATRA
syndrome should be kept in mind in patients with dyspnea and pleural effusion receiving ATRA treatment.
Keywords: AML-M3,ATRA, ATRA syndrome, dyspnea, pleural effusion
Resim 1
Figure-1
Resim 2
Figure 2
Lenfanjioleiomyomatozis olgusunda sirolimus tedavisi
Gonca Öcal, Züleyha Bingöl, Gülfer Okumuş, Esen Kıyan
İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları AnaBilim Dalı, İstanbul
Giriş: Pulmoner lenfanjioleiomyomatozis (LAM) kadınlarda görülen ilerleyici kistik bir akciğer hastalığıdır. Hücresel
büyüme ve lenfanjiogenezisi düzenleyen mTOR sinyalinin uygunsuz aktivasyonuyla ilgilidir. Sirolimus (rapamisin)
mTOR sinyalini inhibe eden bir ajandır ve LAM’da akciğer fonksiyonlarını stabilize edebildiği gösterilmiştir. LAM tanılı
bir olguda sirolimus tecrübemizi sunmak istedik.
OLGU: Kırk yaşındaki kadın hastaya (VKİ:15kg/m2) 18 yaşında böbrekte kitle nedeniyle sağ nefrektomi yapılmış ve
anjiomyolipom tanısı konmuş. Yüzde adenoma sebaseum, böbrekte anjiomyolipom, kraniumda tuber kalsifikasyonlar
ve kardeş öyküsü olan hastaya 26 yaşında tuberoskleroz tanısı konmuş. On yıl önce radyolojik LAM tanısı ile
ooferektomi yapılmış. İki yıldır evde oksijen kullanan hastanın son bir yılda çok sayıda acil başvuruları ve hastane
yatışları olmuş. Başvurusunda hasta yatağa bağımlıydı ve solunum sayısı 35/dk, PaO2:33mmHg, PaCO2:60mmHg,
FVC:0.75L (%27), FEV1:0.35L (%15), FEV1/FVC:47 idi. DLCO testini yapamadı. Ekokardiyografide EF %63 ve PAB
sistolik 33mmHg idi. Sirolimus 2 mg/gün başlandı ve yedi aylık takipte hastane yatışı ve acil başvurusu olmadı. Oda
havasında PaO2:41.4mmHg, PaCO2:57mmHg idi. FVC:1.13L (%42), FEV1:0.42L (%18) bulundu. Hasta iki kilo aldı.
Günlük işlerini dinlenerek yapabiliyor ve oksijen ile 6 dakika yürüme testinde 320m yürüyebildi.
Sonuç: Lenfanjioleiomyomatozis olgularında sirolimus ile klinik düzelme sağlanabilir.
Anahtar Kelimeler: lenfanjioleiomyomatozis, sirolimus, tuberoskleroz
Sirolimus treatment in a case with lymphangioleiomyomatosis
INTRODUCTION: Lymphangioleiomyomatosis (LAM) is a progressive, cystic, lung disease seen in women. It results
from incorrect activation of mTOR signal that regulates cellular growth and lymphangiogenezis. Sirolimus (rapamisin)
is an agent inhibits mTOR signal and holds promise for treating LAM. Here we present our experience on sirolimus
treatment in a case diagnosed with LAM.
CASE: A 40-year-old female (BMI:15kg/m2) had history of right nephrectomy due to renal mass and diagnosed with
angiomyolipoma at the age of 18. She also had adenoma sebaceum on face, renal angiomyolipoma, intracranial
calcified tubers and family history. She diagnosed with tuberosclerosis at the age of 26 and radiologically diagnosed
with LAM ten years ago. Oopherectomy was performed. Oxygen therapy was given to her after two years from
diagnosis due to respiratory failure. She reported frequent emergency visits, hospitalizations for the last two years.
Patient was bedridden,respiratory rate was 35/min, pulse was 105/min, PaO2 was 33mmHg, PaCO2 was 60mmHg.
FVC was 0.75L (27%), FEV1 was 0.35L (15%) and FEV1/FVC was 47 in the admission. She could not able to do DLCO
test. Ecocardiography revealed; EF was 63%, PAPsistolik was 33mmHg. Sirolimus 2mg/day was given. She wasn’t
hospitalized and did not have emergency visit for seven months follow-up time. At room air PaO2 was 41.4mmHg,
PaCO2 was 57mmHg. FVC was 1.13L (42%), FEV1 was 0.42L (18%). Patient gained weight (2kg). She could walk
320m during 6minute walk test with oxygen.
CONCLUSION: In patients with lymphangioleiomyomatosis clinical improvement could be achieved with sirolimus.
Keywords: lymphangioleiomyomatosis, sirolimus, tuberosclerosis
Rivaroksaban Kullanımına Bağlı Diffüz Alveoler Hemoraji: İlk olgu Sunumu
1
1
1
1
2
Fatma Canbay , Ayperi Öztürk , Zafer Aktaş , Aydın Yılmaz , Hakan Ertürk
1
2
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Girişimsel Pulmonoloji Kliniği, Ankara
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji, Ankara
GİRİŞ: Diffüz alveoler hemoraji (DAH), immün ve immün olmayan etyolojik faktörlere bağlı olarak gelişen,
akciğerlerde alveolokapiller membranın hasarı sonucu nefes darlığı, hemoptizi, anemi, diffüz alveolar konsolidasyon ile
karakterize bir hastalıktır. Oral antikoagülan kullanımı sırasında farklı kanama komplikasyonları görülebilir, ancak DAH
gelişmesi oldukça nadirdir. Rivaroksaban yeni oral antikoagülanlar arasında olup, selektif faktör-10a inhibitörüdür;
yarı ömrü 7-11 saattir. Rivaroxabanın varfarinden farklı olarak, sabit antikoagülan etkisi vardır ve laboratuvar izlemi
gerektirmez.
OLGU: 52 yaşında kadın hasta, nefes darlığı şikayeti ile kliniğimize başvurdu. Özgeçmişinde, sekonder pulmoner
hipertansiyon (PHT) ile 1 yıl önce mediastinal lenfadenopati etyolojisi için yapılan EBUS ve mediastinoskopi sonucu
fibrozan mediastinit tanısı mevcuttu. Takibinde mediastinal lenf nodları stabil giden hastanın artan nefes darlığı
nedeniyle çekilen akciğer grafisi ve toraks bilgisayarlı tomografisinde her iki akciğerde en büyüğü 2 cm olan nodüller
ile eşlik eden buzlu cam görünümleri izlendi. Fizik muayenesinde bilateral ralleri mevcuttu. Laboratuvar testlerinde
hemoglobin değerinde düşme, (12.5 gr/dl den 10gr/dl’e gerileme) ile difüzyon testinde minimal artış saptandı.
Kullandığı ilaçları sorguladığımızda 3 aydır sekonder PHT nedeni ile rivaroksaban kullandığı öğrenildi. Rivaroksaban
tedavisi kesildi. Malignite ekartasyonu için çekilen PET-BT’de konsolide alanların gerilediği görüldü. Diğer nedenler
dışlandıktan sonra mevcut kliniğin atipik radyoloji ile ortaya çıkan alveoler hemorajiye sekonder geliştiği düşünüldü.
SONUÇ: Bu olgu, bizim bilgilerimize göre literatürde bildirilmiş rivaroksabana bağlı ilk DAH olgusudur. Son birkaç yılda
kullanıma giren bu yeni ve güçlü antikoagülanın antidotunun bulunmadığı ve ciddi yanetkilerinin ortaya çıkabileceği
göz ardı edilmemelidir.
Anahtar Kelimeler: Rivaroksaban, Diffüz alveoler hemoraji, multiple nodül
Diffuse Alveolar Hemorrhage Due to Rivaroxaban: First Case Report
Fatma Canbay1, Ayperi Öztürk1, Zafer Aktaş1, Aydın Yılmaz1, Hakan Ertürk2
1
Atatürk Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital, Interventional Pulmonology
Department, Ankara
2
Atatürk Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital, Radiology Department, Ankara
BACKGROUND: Diffuse alveolar hemorrhage (DAH), develops by immune and nonimmune etiologic factors,
characterized by breathlessness, hemoptysis, anemia and diffuse alveolar consolidation. Although different bleeding
complications can occur during use of oral anticoagulants, DAH is very rare. Rivaroxaban, selective inhibitor of factor10a with half-life of 7-11 hours, may provide consistent anticoagulation than warfarin and does not require any
laboratory monitoring.
CASE PRESENTATION: A 52-year-old female was admitted to our clinic with dyspnea. Secondary pulmonary
hypertension (PHT) and fibrosing mediastinitis diagnosed via mediastinoscopy after EBUS-TBNA for etiology of
mediastinal lymphadenopathy a year ago was presented in her history. Mediastinal lymphnodes were stabil during
following-up, on chest X-ray and thorax computerized tomography was taken for increasing dyspnea, bilateral
multiple ground-glass opacities accompanied by nearly 2 cm nodules were revealed. Bilateral crackles were presented
on physical examination. In laboratory tests; falling value of hemoglobin (12.5 g / dl to 10 g / dL decline) was
detected with minimal increase in diffusion test. Use of rivaroxaban for PHT was learned in her drug history and
discontinued immediately. On PET-CT, was taken for suspected malignancy, nodules with ground –glass opacities
were regressed. After exclusion of other reasons, the current clinic developed secondary to alveolar hemorrhage with
atypical radiology was thought.
CONCLUSION: To our knowledge, this is the first reported case of DAH due to rivaroxaban. Should not be overlooked
the antidote of this new oral anticoagulant is absence and serious side effects may be occured.
Keywords: Rivaroxaban, Diffuse alveolar hemorrhage, multiple nodules
İnhaler GMC-SF tedavisi uygulan pulmoner
alveoler proteinozis olgusu
1
1
2
1
Gonca Öcal , Züleyha Bingöl , Kübra Akan , Mustafa Erelel
1
2
İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AnaBilim Dalı, İstanbul
Giriş: Pulmoner alveoler proteinozis (PAP) alveolerde PAS (+) lipoprotein birikimiyle karakterize bir hastalıktır. Total
akciğer lavajı standart tedavidir. İnhale GMC-SF (sargramostim) tedavisi ile olgu serilerinde olumlu sonuçlar
bildirilmiştir. Burada inhale GMC-SF tedavisi uygulanan bir PAP olgusunun erken dönem sonuçları sunulmuştur.
OLGU: Beş ay önce kuru öksürük ve efor dispnesi şikayeti başlayan 18 yaşında kadın hastanın akciğer grafisinde
alveoler konsolidasyon, akciğer tomografisinde yaygın buzlu cam sahaları saptandı. Fiberoptik bronkoskopide; lavaj
makroskopik olarak süt görünümünde idi. Sitolojide proteinoz zemin üzerinde çok sayıda alveoler makrofaj izlendi ve
sağ akciğer orta lobdan yapılan transbronşial biyopsisinde alveollerin içinde eozinofilik materyallede PAS pozitif
boyanma saptandı. Sekonder PAP nedenlerinden olan kollajenözlere yönelik seroloji negatifti, hematolojik malignite
lehine bulgu saptanmadı. Sedimantasyon 15mm/saat, laktat dehidrogenaz 311U/L idi. Herhangi toksik madde
maruziyeti, enfeksiyon bulgusu veya ilaç kullanımı bulunmamaktaydı. Anti-GMC-SF antikor düzeyi 95 mcg/ml
saptandı. FVC: 2.710ml (%73), FEV1: 2.540 ml (%73) ve TLco %38 idi. Altı dakika yürüme testinde başlangıç
satürasyon %98 idi ve desature olmadı, yürüme mesafesi 475 idi. Oda havasında PaO2: 74mmHg idi. İnhale GMC-SF
ile 12 kür (24 hafta) tedavi planlandı. Tedavinin 2. kürü sonunda fonksiyonel değerlendirmede (FVC: 3020 ml (%82),
TLco:%52) ve radyolojide iyileşme saptandı.
Sonuç: PAP olgularında inhale GMC-SF tedavisi total akciğer lavajına alternatif ve etkin tedavi olup erken dönemde
cevap sağlanabilir.
Anahtar Kelimeler: anti GMC-SF antikoru, pulmoner alveoler proteinozis, inhale sargramostim,
Pulmonery alveolar proteinosis case treated with inhaled GMC-SF
Gonca Öcal1, Züleyha Bingöl1, Kübra Akan2, Mustafa Erelel1
1
2
Department of Internal Medicine,Istanbul University, Istanbul Medical Faculty, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION: Pulmonary alveolar proteinosis (PAP) is a disease characterized with alveolar deposition PAS+
lipoprotein. Total lung lavage is the standart treatment. Positive results with inhaled GMC-SF (sargramostim) were
reported in case series. Here we present a case with PAP who was treated with inhaled sargramostim.
CASE: A female patient who suffers non-productive cough and exertional dyspnea had alveolar consolidation in chest
radiography and ground glass areas in thoracic tomography. Fiberoptics bronchocopic lavage looked like milk
macroscopically. Alveolar macrophages on proteinosis fluid was in her bronchocopic lavage cytology. PAS positive
alveolar eosinophilic materyal was strained with transbronchial lung biopsy from right middle lobe. The patient
reffered to our clinic for investigating the etiology and for treatment. Collagenous markers were negative, there was
no evidence for haematologic malignancies. Sedimentation was 15mm/hour, laktat dehidrogenaz was 311U/L. There
was no history of exposure, drug use and infection. Anti-GMC-SF antibody level was 95 mcg/ml. FVC was 2.710ml
(73%), FEV1 was 2.540 ml (%73%) and TLco was 38%. Baseline saturation in 6 minute walking test was %98 and
she did not desaturated. 6 minute walking distance was 475m. On the room air PaO2 was 74mmHg. Inhaled
sargragostim treatment was started and planned for 12 cure (24 weeks). After 2 cures functional (FVC: 3020ml
(%82), TLco:52%) and radiologic improvement were seen.
CONCLUSION: Inhale sargragostim treatment is alternative to total lung lavage for PAP and early improvement can
be obtained.
Keywords: anti-GMC-SF antibody, pulmonary alveolar proteinosis, inhaled sargramostim
Dispne etyolojisinde hipersensitivite pnömonisi ve
karsinoid tümör birlikteliği
Elif Yılmazel Uçar, Bugra Kerget, Ömer Araz, Mehmet Meral, Leyla Sağlam
Atatürk Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Erzurum
AMAÇ: Hipersensivite pnömonisi ve özellikle santral yerleşimli olan karsinoid tümörler efor dispnesi ve öksürük gibi
ortak semptomlara yol açabilirler. Hipersensivite pnömonisi ve karsinoid tümör ilginç birlikteliği ve boyut itibari ile
şüpheli nodüllerin incelenmesi gerekliliğine vurgu yapmak için vakamızı sunmak istedik.
OLGU: 54 yaşında bayan hasta polikliniğimize 1 aydır olan öksürük, ateş, efor dispnesi şikayetiyle başvurdu. Solunum
fonksiyon testinde restriksiyon ve difüzyon kaybı gözlendi. Yüksek Rezolüsyonlu Bilgisayarlı Tomografide (YRBT)
bilateral akciğerde yaygın buzlu cam ve sağ akciğer üst lob anteriorda 27x22 mm ebatlı makrolobule noduler lezyon,
bilateral her iki akciğerde birkaç adet subplevral nodül tespit edildi. Bronkoalveoler lavajında lenfositoz tespit edilen
hastanın TBB’sinden sonuç alınamadı. Hastaya sağ üst lobdaki nodülüde içerecek şekilde açık akciğer biyopsisi kararı
verildi. Biyopsi sonucu karsinoid tümör tipik varyant olarak raporlandı. Taburcu edilen hasta 1 ay sonra tekrara nefes
darlığı ve siyanoz ile başvurdu. Anamnez detaylandırıldığında hasta, yakınlarının uzun süredir evinin bir bölümünde
kuş beslediğini ifade etti. Olgumuz hipersensivite pnömonisi olarak kabul edilerek sistemik steroid tedavisi başlandı. 1
ay sonraki değerlendirilmesinde klinik ve radyolojik belirgin düzelme gözlendi.
SONUÇ: Hipersensivite pnömonisi gibi YRBT’de noduler tarzda dansite artışına neden olabilecek hastalıklarda boyut
itibari ile şüpheli görünüm ihtiva eden nodüllerin ileri tetkik edilmesi gerekir.
Anahtar Kelimeler: Hipersensitivite pnömonisi, karsinoid tümör, dispne
Carcinoid tumor with hypersensitivity pneumonia in the etiology of dyspnea
Elif Yılmazel Uçar, Bugra Kerget, Ömer Araz, Mehmet Meral, Leyla Sağlam
Department of Pulmonary Disease, Ataturk University, Erzurum, Turkey
OBJECTIVE: Hypersensitivity pneumonia and especially central localized carcinoid tumors can cause such symptoms
like exercise dyspnea and coughing. We wanted to present our case to put an emphasis in to the interesting
togetherness of hypersensitivity pneumonia and carcinoid tumor and also necessity of searching the suspicious
nodules, because of their sizes.
CASE: 54 years old female patient applied to our clinic with 1 month coughing, fever, exercise dyspnea complaints.
There was restriction and diffusion impairment on pulmonary function test. In HRCT, we determined ground glass
vision in both lungs, 27x22 mm sized macro lobule nodular lesion in right lung upper lobe anterior, several subpleural
nodules in both two lungs. We determined lymphocytosis in bronchoalveolar lavage but we couldn’t get any results in
TBB. We decided to make open lung biopsy including the nodule in the right upper lobe. Biopsy result was reported as
typical variant carcinoid tumor. After one month of discharging, our patient applied to our clinic again with shortness
of breath and cyanosis. When we detailed the anamnesis, our patient told us that her relatives were feeding a bird in
their home. We accepted our case as hypersensitivity pneumonia and started to the treatment with systemic steroid.
We observed dramatically improvement in her clinical and radiologic evaluation after one month.
CONCLUSION: We tried to put an emphasis to the importance of deep examination of nodules including suspicious
vision due to their sizes and the anamnesis in diseases like hypersensitivity pneumonia that can cause density
increase in HRCT.
Keywords: hypersensitivity pneumonia, carcinoid tumour, dyspnea
PS055[Akciğer ve Plevra Maligniteler]
Tiyol/disülfid homeostazis: İleri evre Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanserli hastalar için
prognostik biomarker mıdır?
1
2
3
4
1
1
1
Nigar Dirican , Ahmet Dirican , Orhan Şen , Ayşe Aynalı , Şule Atalay , Hacı Ahmet Bircan , Önder Öztürk , Serpil
5
1
1
Erdoğan , Münire Çakır , Ahmet Akkaya
1
2
3
4
5
Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Isparta
Isparta Devlet Hastanesi, Medikal Onkoloji, Isparta
Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Ankara
Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı, Isparta
Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Ankara
GİRİŞ VE AMAÇ:Bu çalışmanın amacı ileri evre küçük hücreli dışı akciğer kanserinde (KHDAK) oksidatif stres ve tiyol /
disülfid dengesini yeni homeostazis ölçüm yöntemi değerlendirmektir.
YÖNTEM:Yeni tanı ve daha önce tedavi edilmemiş ileri evre ((IIIB ve IV) KHDAK’ li 35 hasta ve 35 sağlıklı birey
çalışmaya seçildi. Tanı anında periferik kan örneği (5 ml) alındı. Biz KHDAK’li ve sağlıklı kişilerde serum total tiyol,
nativ tiyol ve disülfid düzeylerini değerlendirdik. Ayrıca tiyol / disülfid oranı hesaplandı.
BULGULAR:Tiyol / disülfid parametreleri için hasta grubu ve kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark
tespit edilmiştir. Ortalama nativ tiyol, total tiyol ve disülfid düzeyleri, ileri evre KHDAK grupta anlamlı olarak daha
düşüktü. Cut-off değeri nativ tiyol ve disülfid için sırasıyla 313 (figür 1) ve 13.8 bulundu. Ortalama genel sağkalım,
cut-off değerine göre düşük nativ tiyol ve disülfid düzeyleri olan hastalarda anlamlı derecede daha kısaydı (sırasıyla,
p=0.001; p=0.006) (figür 2). Nativ tiyol, total tiyol ve disülfid düzeyleri, karnofsky performans durumu (KPS), genel
sağkalım ve yaş ile korele bulundu (tablo1). Ayrıca, lineer regresyon analizine göre cinsiyet, KPS, akciğer metastazları
ve serum nativ tiyol düzeylerinin, genel sağkalımı bağımsız olarak etkilediği görülmüştür (tablo 2).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Bu sonuçlar, ileri evre KHDAK’ de, nativ tiyol, toplam tiyol, disülfid düzeylerinde azalma,
bununla birliktr nativ tiyol / disülfid oranında değişiklik olmadığını gösterdi. Düşük tiyol / disülfid parametrelerinin,
KHDAK’ lu hastalar için kötü sonuçları predikte edebileceği ve tümör agresifliği ile ilişkilendirildi.
Anahtar Kelimeler: Tiyol, Disülfid, Oksidatif stres, Akciğer kanseri, Prognoz
Thiol/disulfide homeostasis: a prognostic biomarker for patients with advanced non-small
cell lung cancer?
Nigar Dirican1, Ahmet Dirican2, Orhan Şen3, Ayşe Aynalı4, Şule Atalay1, Hacı Ahmet Bircan1, Önder Öztürk1, Serpil
Erdoğan5, Münire Çakır1, Ahmet Akkaya1
1
Department of Chest Diseases, Suleyman Demirel University, Isparta, Turkey
2
Department of Medical Oncology, State Hospital, Isparta, Turkey.
3
Department of Biochemistry, Ankara Atatürk Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
4
Department of Clinical Microbiology, Suleyman Demirel University, Isparta, Turkey.
5
Department of Biochemistry, Ankara Numune Training and Research Hospital, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The aim of this study was to investigate oxidative stress and thiol/disulfide status with
a novel automated homeostasis assay in advanced non-small cell lung cancer (NSCLC)
METHOD:Thirty-five patients with advanced NSCLC (IIIB and IV), who had been newly diagnosed and previously
untreated, and 35 healthy subjects were chosen for the study. Blood samples was obtained at the time of diagnosis.
We measured serum total thiol, native thiol, and disulfide levels in the patients with NSCLC and the healthy subjects.
The thiol/disulfide ratio was also calculated.
RESULTS:Statistically significant differences between the patient group and the control group were detected for the
thiol/disulfide parameters. The mean native thiol, total thiol, and disulfide levels were significantly lower in the group
with advanced stage NSCLC. The cut-off value was 313 and 13.8 for native thiol and disulfide, respectively. Median
overall survival was significantly shorter in patients with low native thiol and disulfide levels according to the cut-off
value (respectively, p=0.001; p=0.006). Native thiol, total thiol, and disulfide levels were correlated with Karnofsky
performance status (KPS), overall survival, and age (table 1). Additionally, hierarchical regression analyses showed
gender, KPS, lung metastases, and serum native thiol levels were the determinants of overall survival in the final
model (table 2).
CONCLUSIONS:These results suggest that in advanced stage NSCLC, the native thiol, total thiol, and disulfide levels
decrease, while the native thiol/disulfide ratio does not change. Low levels of thiol/disulfide parameters are related to
tumor aggressiveness and may predict a poor outcome for patients with NSCLC.
Keywords: Thiol, Disulfide, oxidative stress, lung cancer, prognosis
Figür 1
Figure 1
Serum tiyol seviyesine göre ROC (Receiver Operating Characteristic) eğrisi
The ROC (Receiver Operating Characteristic) curve showing the sensitivity and specificity of the serum thiol levels due to disease development of
NSCLC
Figür 2
Figure 2
Kaplan–Mayer eğrisi. Yüksek ve düşük serum nativ tiyol düzeyleri için genel sağkalım eğrileri karşılaştırılması
Kaplan–Meier curve. Comparison of overall survival curves for high and low serum native thiol levels
Tablo 1
Ortalama
Standart
1
Deviasyon
1.Ortalama
Sağkalım
5.37
2.45
2.Disulfid
18.6
5.3
0.341*
3.Native Tiyol
288.9
74.8
0.345*
0.213*
4.Total Tiyol
326.3
78.4
0.388*
0.366*
7.5
-0.073
-0.693† 0.545† 0,434†
0.156
0.096
5.Native Tiyol/Disülfid 16.8
6.KPS
80 (40-90) ‡
7.Yaş
61.8
7.9
2
-0.314* -0.102
* P<0.05; † P<0.001; ‡ Medyan değer (min-max), KPS, Karnofsky performance status
3
4
5
6
0.987†
-0.421 0.407* 0.185
-0.084 -0.047 -0.148 -0.358*
Table 1
Mean
SD
1.OS
5.37
2.45
2.Disulfide
18.6
5.3
3.Native Thiol
288.9
74.8 0.34*
0.213*
4.Total Thiol
326.3
78.4 0.388*
0.366*
7,5
-0.073
-0.693† 0.545†
0.156
0.096
5.Native Thiol/ Disulfide 16.8
6.KPS
80 (40-90) ‡
7.Age
61.8
7.9
1
2
3
4
5
6
0.341*
-0.314* -0.102
0.987†
0,434†
-0.421* 0.407* 0.185
-0.084
-0.047 -0.148 -0.358*
Means, standart deviations, and correlations among variables * P<0.05; † P<0.001; ‡ Median value (min-max), OS, overall survival; KPS, Karnofsky
performance status
Tablo 2
Unstandardized Coefficients Standardized Coefficients t
P
Beta
Std.Error
Beta
Cinsiyet
2.360
0.987
0.311
2.391
0.024
KPS
4.293
1.411
0.712
3.043
0.005
Akciğer metastazı -2.10
0.684
-0.404
-3.071 0.005
Nativ tiyol
0.005
0.620
4.298
0.240
<0.001
Kriter değişkeni olarak genel sağ kalımın regresyon analiz sonuçları KPS: Karnofsky Performans Skalası
Table 2
Unstandardized Coefficients Standardized Coefficients t
P
Beta
Std.Error
Beta
Gender
2.360
0.987
0.311
2.391
0.024
KPS
4.293
1.411
0.712
3.043
0.005
Lung metastases -2.10
0.684
-0.404
-3.071 0.005
Nativ thiol
0.005
0.620
4.298
0.240
<0.001
Results of the regression analysis with overall survival as criterion variable KPS: Karnofsky Performans Status
Mediastinal Matür Kistik Teratom İle İlgili Kurumsal Deneyimimiz: 17 Olgunun
Değerlendirilmesi
1
1
2
3
1
2
Gülbanu Horzum Ekinci , Osman Hacıömeroğlu , Levent Alpay , Ayşe Ersev , Cüneyt Saltürk , Çağatay Tezel , İrfan
2
Yalçınkaya , Adnan Yılmaz
1
1
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği,
İstanbul
2
3
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, İstanbul
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Laboratuvarı, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Matür kistik teratom, mediastenin nadir benign tümörüdür. Amacımız, bu tümörün klinik, radyolojik
ve patolojik bulguları ile tedavilerini değerlendirmektir.
YÖNTEM:2002 başından 2014 sonuna kadar olan döneme ait patoloji laboratuvar kayırlarını inceledik.
BULGULAR:Çalışma, 14 kadın 3 erkek hastayı içermekte olup hastaların yaş ortalaması 28.5 yıldı. Dört hasta (% 23.5)
yakınmasızdı. Akciğer grafisi, üç hastada (% 17.6) normal idi. Bilgisayarlı toraks tomografisi, lezyonların % 52.9’unda
yağ dokusu, % 41.2’sinde kalsifikasyon gösteriyordu. İki (% 11.8) hastada birden fazla mediasten bölümü
tutulmuştu. Dört (% 23.5) hastada plevral sıvı, bir (% 5.9) hastada plevral ve perikardiyal sıvı ve üç (% 17.6)
hastada atelektazi eşlik ediyordu. Cerrahi eksizyon altı olguda sternotomi, 11 olguda torakotomi aracılığı ile yapıldı.
Bir olguda postoperatif mortalite gelişti. Tümör altı (% 35.3) olguda üç embriyonel, 11 (% 64.7) olguda iki embriyonel
tabakaya ait yapılar içeriyordu. En yaygın komponentler, ektoderm için deri ve ekleri, mezoderm için kıkırdak ve yağ
dokusu, endoderm için gastrointestinal ve solunum sistemi epitelleri idi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Matür kistik teratom, mediastenin nadir tümörüdür. Noninvaziv yöntemlerle bu tümörün tanısı
zordur. Cerrahi rezeksiyon matür kistik teratomun hem tanısı hem de tedavisi için gerekir.
Anahtar Kelimeler: matür kistik teratom, mediasten, cerrahi
Single Institutional Experience with Mediastinal Mature Cystic Teratoma: An Analysis of 17
Cases
Gülbanu Horzum Ekinci1, Osman Hacıömeroğlu1, Levent Alpay2, Ayşe Ersev3, Cüneyt Saltürk1, Çağatay Tezel2, İrfan
Yalçınkaya2, Adnan Yılmaz1
1
Süreyyapaşa Center for Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital, Department of
Pulmonology, Istanbul
2
Thoracic Surgery, Istanbul
3
Pathology, Istanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Mature cystic teratoma is a rare benign tumor of the mediastinum. We aimed to
evaluate clinical, imaging, and pathological characteristics and treatment of the patients with mediastinal mature
cystic teratoma.
METHOD:We reviewed the records of pathology department from the beginning of 2002 to the end of 2014.
RESULTS:The present study included 14 female and 3 male patients with mean age of 28.5 years. Four patients (23.5
%) were asymptomatic. Chest X-ray was normal in three patients (17.6 %). Computed tomography of the thorax
showed fat attenuation and calcification in 52.9 % and 41.2 % in the lesions, respectively. Multicompartmental
location was observed in 2 (11.8 %) patients. There were associated pleural effusion in four patients (23.5 %), both
pleural and pericardial effusion in one patient (5.9 %), and compressive atelectasis in three patients (17.6 %).
Surgical excision was performed through median sternotomy in 6 and thoracotomy in 11 patients. There was
postoperative mortality in one patient. While tumor exhibited a variety of mature tissues from the three germ cell
layers in 6 patients (35.3 %), there was a variety of mature tissues from the two germ cell layers in 11 patients (64.7
%). The most common components were skin and skin appendages in ectoderm, cartilage and adipose tissue in
mesoderm, and respiratory epithelium and gastrointestinal epithelium in endoderm.
CONCLUSIONS:Mature cystic teratoma is a rare tumor of the mediastinum. The diagnosis of this tumor is difficult
through non-invasive investigation. Surgical resection requires both diagnosis and treatment of mature cystic
teratoma.
Keywords: mature cystic teratoma, mediastinum, surgery
Opere küçük hücreli dışı akciğer kanseri hastalarında mediastinal lenf nodu
değerlendirilmesi (pet/bt-mediastinoskopi-torakotomi karşılaştırılması)
1
1
2
2
2
1
Fadime Kelesoglu , Veysel Yılmaz , Hasan Akın , Muzaffer Metin , Adnan Sayar , A. Filiz Koşar , Sadettin
1
Çıkrıkçıoğlu
1
2
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahi E.A.H, Göğüs Hastalıkları, Zeytinburnu, İstanbul, Türkiye
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahi E.A.H, Göğüs Cerrahisi, Zeytinburnu, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ VE AMAÇ:Küçük hücreli dışı akciğer kanserinde (KHDAK) tedavi yöntemini belirlemede uzak organ
metastazından sonra en önemli etken mediastinal lenf nodlarına metastaz olup olmadığıdır.Akciğer kanserinin tanı ve
evrelemesinde invaziv prosedürlerin sayısını en aza indirmek hedeflenmektedir. Biz bu çalışmada klinik olarak operabl
KHDAK hastalarında PET/BT ile standart servikal mediastinoskopi (SSM) ve torakotomi sonucu elde edilen
histopatolojik verileri karşılaştırarak mediastinal lenf nodu metastazı saptamada PET/BT ve SSM'nin etkinliğini
belirlemeyi amaçladık.
YÖNTEM:Ocak 2010-Ocak 2013 tarihleri arasında hastanemizde şüpheli veya kanıtlanmış KHDAK tanısı konan ve
tedavi ve/veya evreleme amaçlı opere edilen olgular çalışmaya dahil edildi.Tüm hastalara PET/BT ve SSM uygulandı.
PET/BT ile mediastinal lenf nodu histopatoloji sonucu torakotomi ile karşılaştırıldı.
BULGULAR:Çalışmaya yaş ortalaması 59 ± 7.74 olan, 181’i erkek toplam 195 olgu alındı. PET/BT duyarlılığı %52.94,
özgüllüğü %73.60, pozitif prediktif değeri %16.07, negatif prediktif değeri %94.24 olarak hesaplandı. Mediastinoskopi
sonucunda gerçek pozitiflik 4 olguda, yalancı negatiflik 3 olguda, gerçek negatiflik ise 188 olguda saptandı. SSM’nin
duyarlılığı %57.14, özgüllüğü %100, pozitif prediktif değeri %100, negatif prediktif değeri ise %98.43 olarak
hesaplandı.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Çalışmamızın sonuçları tutulum açısından negatif bir PET/BT ile hastalar ek bir değerlendirme
yapılmaksızın güvenle torakotomiye alınabileceğini yönündedir.Ancak PET/BT’nin yalancı pozifliğinin çok yüksek
olmasından dolayı pozitif olduğu durumda ilave tanısal yöntemlerle (EBUS-Mediastinoskopi-TTİA-MediastinotomiTorakotomi) mutlaka araştırılmalıdır. Mediastinoskopinin subaortik ve paraaortik bölgedeki lenf nodlarının
değerlendirilmesinde yetersiz olduğu ortaya konulduğunda bu bölgelerdeki pozitiflikte genişletilmiş mediastinoskopi
öncellenmelidir. Non-invaziv yöntem olarak ön plana çıkmış PET/BT’nin tanıdan ziyade evreleme amaçlı kullanılması
daha uygun bir yaklaşımdır.
Anahtar Kelimeler: Kanser, Mediastinoskopi, PET/CT
Evaluation of the mediastinal lymph nodes in operated non-small cell lung cancer patients
(comparison with PET / CT-mediastinoscopy-thoracotomy)
Fadime Kelesoglu1, Veysel Yılmaz1, Hasan Akın2, Muzaffer Metin2, Adnan Sayar2, A. Filiz Koşar1, Sadettin Çıkrıkçıoğlu1
1
Pulmonary Medicine Department, Yedikule Chest Disease and Chest Surgery Education and Training Hospital,
Zeytinburnu, İstanbul, Turkey.
2
Chest Surgery Department, Yedikule Chest Disease and Chest Surgery Education and Training Hospital, Zeytinburnu,
İstanbul, Turkey.
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Non-small cell lung cancer(NSCLC) is the most common cancer type leading death.The
most important step after determining distant metastasis status in guiding treatment in NSCLC is to detect presence
of the mediastinal lymph nodes.It is aimed to minimize the number of invasive procedures in the diagnosis and
staging of lung cancer.With this study we aimed to compare PET-CT and standart cervical mediastinoscopy(SCM) in
determining mediastinal lymph node metastasis by comparing histopathologic results of lymph nodes obtained by
thoracotomy in surgically operabl NSCLC patients.
METHOD:We included patients who underwent SCM procedure with the purpose of diagnosis and/or staging for
NSCLC between January 2010-13.Differences of PET-CT and mediastinal lymph node histopathology results were
compared with thoracotomy.
RESULTS:We studied 195 patients of whom 181 were men.The average age was 59±7.7.Sensitivity was 52.9% and
specificity was 73.6%, with positive predictive value of 16.7%, negative predictive value was 94.2% in PET / CT.In
mediastinoscopy,real positive of 4 cases, false negative of 3 cases, and the real negative were found in 188 cases.In
SSM sensitivity of 57.1%, specificity of 100%, positive predictive value of 100% and negative predictive value was
98.4%.
CONCLUSIONS:We concluded that patient should undergo thoracotomy, if there is no involvement in PETCT.However, since PET-CT has high false positive ratio, patients should be investigated with additional diagnostic
methods such as EBUS-mediastinoscopy-TTNA-Mediastinotomy-thoracotomy.However, since mediastinascopy is
inadequate for the evaluation of the subaortic and para-aortic lymph nodes, patients should be investigated with
extended mediastinoscopy.We recommend to use PET-CT in staging rather than as a diagnostic tool.
Keywords: cancer, mediastinoscopy, PET/CT
PET/BT’nin mediastinal lenf nodlarında Duyarlılığı, Özgüllüğü, Pozitif ve Negatif Prediktif değerleri
%95 CI
DUYARLILIK
%52.94 %27.86 - %76.96
ÖZGÜLLÜK
%73.60 %66.48 - %79.91
POZİTİF PREDİKTİF DEĞER
%16.07 %7.64 - %28.33
NEGATİF PREDİKTİF DEĞER %94.24 %88.97 - %97.47
Sensitivity, specificity, positive and negative predictive values in mediastinal lymph nodes with PET/CT
%95 CI
SENSITIVITY
%52.94 %27.86 - %76.96
SPECIFICITY
%73.60 %66.48 - %79.91
Positive predictive value
%16.07 %7.64 - %28.33
Negative predictive value %94.24 %88.97 - %97.47
Mediastinoskopinin, mediastinal lenf nodlarında duyarlılık, özgüllük, pozitif ve negatif prediktif değerleri
%95 CI
DUYARLILIK
%57.14 %18.75 - %89.58
ÖZGÜLLÜK
%100
%98.04 - %100
POZİTİF PREDİKTİF DEĞER
%100
%40.23 - %100
NEGATİF PREDİKTİF DEĞER %98.43 %95.47 - %99.66
Sensitivity, specificity, positive and negative predictive values of mediastinoscopy in mediastinal lymph
nodes
%95 CI
SENSITIVITY
%57.14 %18.75 - %89.58
SPECIFICITY
%100
%98.04 - %100
Positive predictive value
%100
%40.23 - %100
Negative predictive value %98.43 %95.47 - %99.66
Neoadjuvan Tedavi Alan Primer Akciğer Kanseri Hastalarında Rezeksiyon Sonuçları
Yasin Ekinci, Gökhan Öztürk, Tolga Semerkant
Pamukkale Üniversitesi, Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı, Denizli
GİRİŞ VE AMAÇ:Evre III neoadjuvan tedavi sonrası cerrahiye giden küçük hücre dışı akciğer kanserli hastalarda, uzun
dönem sağkalıma ulaşılabilmektedir. Ancak neoadjuvan tedavi sonrası, postoperatif artan morbidite ve mortalite
nedeniyle, hasta seçimi ve takibinde özel dikkat gerekmektedir.Bu çalışmanın amacı neoadjuvan tedavi sonrası
operasyona alınan küçük hücre dışı akciğer kanserli hastalarda postoperatif morbidite, mortalite ve uzun dönem
sağkalımı araştırmaktır.
YÖNTEM:Kliniğimizde 15’i neoadjuvan kemoterapi, 16’sı neoadjuvan kemoterapi ve radyoterapi sonrası opere edilen
toplam 31 hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi. 10 olgu T nedeniyle, 18 olgu N2 nedeniyle neoadjuvan
tedaviye yönlendirildi. 19 pnömonektomi ve 12 lobektomi operasyonu uygulandı
BULGULAR:Kemoradyoterapi alanlarda sadece kemoterapi alanlara göre daha fazla morbidite görüldü (p:0,04).
Hastaların postoperatif ortalama yaşamları 12 aylık %77,4, 24 aylık %51,6, 36 aylık %44,7, 48 aylık %29,8.
Ortalama yaşam süresi 28,9±3,4 aydı.1 hastada nüks, 6 hastada beyin metastazı, 1 hastada kemik metastazı
gözlendi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Neoadjuvan kemoterapi/kemoradyoterapi tümör boyutunda küçülme, operabiliteyi artırma ve
mikrometastazları önlemesi nedeniyle tercih edilmektedir (1). Küçük hücre dışı akciğer kanserinde neoadjuvan
tedavinin özellikle evre IIIA da sağkalım açısından yararı olduğunu belirtilmiştir. (2,3). Depierre ve ark. cerrahi ve
neoadjuvan kemoterapi sonrası cerrahiyi değerlendirdikleri çalışmada kemoterapi kolunda metastazların az
görülmesine bağlı sağkalımın uzadığını tespit etmişlerdir (4). Bunun yanında özellikle pnömonektomiye giden
hastalarda operatif risklerin ve postoperatif komplikasyonların arttığı görülmüştür (5,6,7). Neoadjuvan tedavi sonrası
mortalite ve morbidite açısından cerrahi sonuçlar hem erken dönem takipte hastalıksız sağkalım açısından kabul
edilebilir düzeylerde hem de tümör boyutlarını küçülterek, tümör rezektabilitesini arttırmak veya daha sınırlı
rezeksiyonlara imkan sağlayabilmek açısından avantajlı görünmektedir.
Anahtar Kelimeler: Akciğer kanseri, neoadjuvan tedavi,kemoterapi, radyoterapi
Resection Results of Primary Lung Cancer Patients Who treated with neoadjuvant therapy
Yasin Ekinci, Gökhan Öztürk, Tolga Semerkant
Department of Thoracic Surgery, Pamukkale University, Denizli, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:In this study,we aimed to analyse the factors that affects postoperative morbidity,
mortality and long term survey of patients with lung cancer who underwent surgery after neoadjuvant therapy.
METHOD:The data of 31patientswho had surgeriesbetween 2006 and 2012 in Pamukkale University Medical
Faculty,Department of Thoracic Surgery were prospectively analysed. Fifteen of those 31patients had neoadjuvant
chemotheraphy and sixteen patients had neoadjuvant chemotheraphy and radiotheraphy.Mean age was
56.90±7.9(42-74).Due to T, 10 patients and due to N2, 18 patients were canalized to neoadjuvant therapy. 19
patients had pneumonectomyand 12 patients had lobectomies
RESULTS:Squamous cell carcinoma in 22 patients and adenocarcinoma in 7 patients, large cell carcinoma in 1 patient
and sarcoma to idcarcinoma in 1 patient was detected. Hospital morbidity wasn’t seen.Postoperative complications
were observed in 17 patients.More morbidity in patients WHO receives chemoradiotherapy compared with those
receiving only chemotherapy was observed(p:0,04) Meanlength of stay was 10.6days.The mean survival of patients
postoperatively, 12 months 77.4%, 51.6% 24 months, 36 months44.7%, 29.8% 48 months. Mean survival
was28.9±3.4months. Recurrence in 1 patient, brainmetastases in 6 patientsand bone metastases in 1
patientwereobserved.
CONCLUSIONS:In patients receiving neoadjuvant chemoradiotherapy survival is better than in patients receiving only
chemotherapy. However, It was seen that addition of radiotheraphy increased the rate of complications
Keywords: Lungcancer,neoadjuvanttherapy, chemotherapy, radiotherapy
Şekil 1:Kemoterapiye Ek Olarak Radyoterapi Tedavisine Göre Sağkalım
Figure 1: Chemotherapy Survival In Addition by Radiotherapy Treatment
Şekil 2:Postoperatif Komplikasyonlar
Figure 2: Postoperative Complications
Serum leptin seviyeleri, ileri evre akciğer kanserinde prognostik bir faktör müdür?
1
1
1
1
1
2
1
Ceyda Anar , Derya Deniz , Serhat Erol , Filiz Güldaval , Yasemin Özdoğan , Can Biçmen , Melike Yüksel Yavuz ,
1
1
Ufuk Yılmaz , Hüseyin Halilçolar
1
2
izmir Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü
izmir Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Mikrobiyoloji BölümüGİRİŞ VE
AMAÇ:Bu çalışmanın amacı ileri evre akciğer kanserli hastalardaki tedavi öncesi leptin konsantrasyonunu
değerlendirmek ve leptin seviyeleri ile klinikopatolojik değişkenlik, tedaviye cevap ve genel sağkalım arasındaki
muhtemel ilişkiyi araştırmaktır
YÖNTEM:Kasım 2013 ve ağustos 2014 tarihleri arasında onkoloji departmanına yatırılmış, sitolojik ve histolojik olarak
primer akciğer kanseri olan daha önce tedavi almamış 71 hasta alındı. Başvuruda kilo ve boyları kaydedildi ve kg/m2
olarak Vücut Kitle İndeksi(VKİ) hesaplandı. Akciğer kanseri hastaları ile yaş, cins ve VKİ ile eşleştirilmiş 45 sağlıklı
birey çalışmada kontrol grubu olarak yer aldı. Leptin seviyeleri bir microELİSA kiti kullanılarak nicelik olarak ölçüldü
BULGULAR:Tanı sırasında serum leptin seviyeleri akciğer kanserli hastalarda, kontrol grubundan önemli derecede
daha düşüktü (4.75 ±4.91 ng/ml, 9.67 ± 8.02 ng/ml; p< 0,002). ECOG PS, kilo kaybı, histolojik tip, hastalık evresi
ve TNM sınıflandırması gibi klinikopatolojik parametreler ile ilişkili leptin değerlerinde önemli bir fark bulamadık. Fakat
istatiksel olarak önemli fark leptin seviyeleri hem VKİ hem de yaşda vardı. Akciğer kanserli hastaların VKİ ve serum
leptin seviyeleri arasındaki önemli ilişkisini kanıtladık ( İlişki katsayısı: 0,303; p>0,010). Serum leptin değerlerinin
analizi hastaların genel sağkalım ile herhangi bir ilişki göstermedi. Çalışmamızda hastalığın evresi, ECOG, tedaviye
yanıt genel sağkalım için ek olarak bağımsız faktörler olarak kanıtlandı (p=0.027, 0.013, 0.001 sırasıyla)
TARTIŞMA VE SONUÇ:Çalışmamız serum örneklerinde gösterdi ki, akciğer kanserli hasta grubundaki leptin seviyeleri
önemli derecede kontrol grubuna kıyasla daha düşüktü. Buna ek olarak leptin, VKİ ile ilişkilidir. Fakat diğer tümör
iişkili faktörler ile ilişkisi yoktur. Güncel sonuçlar, leptinin sağkalım için bağımsız prognostik faktör olmayabildiğini
göstermektedir
Anahtar Kelimeler: leptin, sağkalım, prognoz
Are serum leptin levels a prognostic factor in advanced lung cancer?
Ceyda Anar1, Derya Deniz1, Serhat Erol1, Filiz Güldaval1, Yasemin Özdoğan1, Can Biçmen2, Melike Yüksel Yavuz1, Ufuk
Yılmaz1, Hüseyin Halilçolar1
1
izmir Dr. Suat Seren Chest Disease and Surgery Training Hospital, Department of Chest Disease
2
İzmir Dr. Suat Seren Chest Disease and Surgery Training Hospital,Department of Microbiology
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The aim of the present study was to evaluate pre-treatment concentrations of leptin in
patients with advanced lung cancer and to investigate possible associations between their levels and
clinicopathological variables,response to therapy and overall survival
METHOD:There are 71 previously untreated patients with cytologicalorhistological evidence of primary lung cancer
who were admitted to the oncology department between November 2013 and August 2014.BMI(body mass index)
was calculated as kg/m2. 45 healthy individuals,age,sex and BMI matched to the lung cancer patients,were recruited
to take part in the study as a control group.Leptin levels were measured quantitatively by using ELISAkit
RESULTS:The serum leptin levels at diagnosis were significantly lower in lung cancer patients than in control subjects
(4.75 ±4.91 ng/ml,9.67±8.02ng/ml;p< 0,002We did not find any significant difference in leptin values related to
clinicopathological parameters such as ECOG PS,weight loss,histological type,disease stageandTNM classification.But
there was a istatistically significant difference leptin levelsandBMI and age.We demonstrated significant correlation
between serum leptin levels and BMI of lung cancer patients(Correlation coefficient:0,303;p>0,010).The analysis of
serum leptin values did not show any association with the overall survival of the patients.The stage of the
disease,ECOG,response to the treatment were proved as additional independent factors for the overall survival of lung
cancer patients in our stud (p=0.027,0.013,0.001respectively)
CONCLUSIONS:Results showed that in serum samples,the leptin levels of the lung cancer patient group were
significantly lower compared to those in the control group.Leptin was correlated with BMI,but no correlations with
other tumor-related factors.Current results suggest that leptin might not be independent prognostic factor for survival
Keywords: Leptin, survival, prognosis
tablo1
RESÄ°M 1
Kontrol ve hasta grubundaki serum leptin dÃ¼zeyleri
Serum levels of leptin in lung cancer patients and controls.
Tablo 2
Akciğerin Sklerozan Hemanjiomu: 8 Olgunun Değerlendirilmesi
1
1
2
3
2
1
Gülbanu Horzum Ekinci , Osman Hacıömeroğlu , Ayşe Ersev , Levent Alpay , Ayçim Şen , Pınar Atagün Güney ,
1
Adnan Yılmaz
1
2
3
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi E.A. Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi E.A. Hastanesi, Patoloji Laboratuvarı, İstanbul
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi E.A. Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, İstanbulGİRİŞ VE
AMAÇ:Akciğerin sklerozan hemanjiomu, nadir görülen benign bir tümördür. Bu tümörün klinik ve radyolojik
bulgularını, tedavilerini ve tedavi sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM:Ocak 2006-Nisan 2014 tarihleri arasında merkezimizde tanı konulan sklerozan hemanjiomlu 8 olguyu geriye
dönük olarak değerlendirildi.
BULGULAR:Serimizde 4 kadın, 4 erkek hasta vardı. Tanı sırasında hastaların yaşı 23-79 yıl arasında değişiyordu
(ortalama 56.1 yıl). İki olgu yakınmasızdı. Yakınmalı 6 hasta arasında en sık yakınma hemoptizi idi. Radyolojik bulgu
7 hastada soliter nodül veya kitle idi. Diğer hastada bilateral akciğer alanlarında multipl nodüller ve kitleler vardı.
Tümör 7 olguda parankimal, 1 olguda endobronşiyal yerleşim gösteriyordu. Yedi hasta cerrahi tedavi altında idi.
Cerrahi yöntem 4 hastada wedge rezeksiyon, 2 olguda lobektomi ve 1 olguda enükleasyon idi. Sklerozan hemanjiom
tanısı 7 olguda cerrahi, 1 olguda bronkoskopik biyopsi ile elde edildi. En yaygın histolojik patern solid tip idi. 2-76 ay
arasında değişen izlem süresi boyunca cerrahi tedavi uygulanan 7 hasta rekürrens bulgusu olmaksızın mükemmel bir
prognoza sahip idi. Cerrahi uygulanmayan hasta tanıdan 1 ay sonra öldü.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Akciğerin sklerozan hemanjiomu nadir bir tümördür. Cerrahi rezeksiyon genellikle hem tanı
hem de tedavi için gerekir. Cerrahi rezeksiyon sonrası hastalar rekürrens olmaksızın mükemmel bir prognoza
sahiptirler.
Anahtar Kelimeler: sklerozan hemanjiom, akciğer, benign tümör, cerrahi
Sclerosing Hemangioma of the Lung: An Analysis of 8 Cases
Gülbanu Horzum Ekinci1, Osman Hacıömeroğlu1, Ayşe Ersev2, Levent Alpay3, Ayçim Şen2, Pınar Atagün Güney1,
Adnan Yılmaz1
1
2
Pathology, Istanbul
3
Thoracic S urgery, Istanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Sclerosing hemangioma (SH) of the lung is a rare benign tumor. We aimed to evaluate
clinical manifestations, radiological findings, treatment, and outcomes of this tumor.
METHOD:We retrospectively reviewed eight cases of pulmonary sclerosing hemangioma diagnosed at our institution
from January 2006 to April 2014.
RESULTS:There were four female and four male patients. The age at the time of diagnosis ranged from 23 to 79
years, with a mean age of 56.1 years. Two patients were asymptomatic. Among six symptomatic patients,
hemoptysis is the most frequent symptom. The radiological appearance was a solitary nodule or mass in seven cases.
In remaining case, there were multiple distinct masses and nodules in bilateral lung fields. The tumor involved lung
parenchyma in seven cases and endobronchially located in remaining patient. Seven patients underwent surgery.
Surgical procedure was wedge resection in four patients, lobectomy in two patients, and tumor enucleation in one
patient. Diagnosis of SH was established by surgical biopsy in seven cases and by bronchoscopic biopsy in one case.
The most common histological pattern was solid pattern. During the follow-up ranging from 2 months to 76 months,
seven cases who underwent surgery had an excellent prognosis with no evidence of recurrence following surgery. The
patient with multiple lesions died 1 month after diagnosis.
CONCLUSIONS:Sclerosing hemangioma of the lung is a rare tumor. Surgical resection usually requires for both
diagnosis and treatment of this tumor. The patients had excellent prognosis with no evidence of recurrence following
surgery.
Keywords: sclerosing hemangioma, lung, benign tumor, surgery
Malign hastalıklar ve sarkoidoz tanısında Endobronşial ultrason eşliğinde transbronşiyal
iğne aspirasyon biyopsisi ile elde edilen hücre bloğun katkısı
1
1
1
1
2
Onur Fevzi Erer , Serhat Erol , Ceyda Anar , Serir Aktoğu Özkan , Zekiye Aydoğdu
1
İzmir Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Göğüs hastalıkları bölümü, İzmir,
Türkiye
2
İzmir Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Patoloji bölümü, İzmir, Türkiye
GİRİŞ VE AMAÇ:Endobronşial ultrason eşliğinde transbronşiyal iğne aspirasyon (EBUS-TBİA), güvenilir ve minimal
invaziv bir yöntemdir.Birkaç çalışmada, sarkoidoz ve malign hastalıkların tanısı için EBUS-TBİA’nın yararlı olduğu
gösterilmiştir. Bu çalışma, hücre bloğunun katkısının malign hastalıklar ve sarkoidozda tanı verimliği üzerine
odaklanmıştır.
YÖNTEM:Bu çalışmaya eğitim araştırma hastanesinde Mart 2011 ve Mart 2014 tarihleri arasinda EBUS-TBİA
uygulanan 91 (26 erkek, 65 kadın ) sarkoidoz, 270 malign hastalık (224 erkek, 46 kadın) dahil edildi. Aspire edilen
materyalin birkısmı kuru lama yayıldı, %95 alkol ile fikse edilip Hematosilen Eozin (HE) ile boyandı. Bir kısmıyla ise
formol ve alkol karışımında histopatolojik inceleme için Hücre blok (HB )yayma preperatları hazırlandı.
BULGULAR:Sarkoidoz ve malign hastalıklar için yaş ortalaması sırasıyla 44,5 ±13,6, 60,4 ± 10,8 idi. Sarkoidoz
hastalarda 235, malign hastalarda 565 lenf nodu olmak üzere toplamda 800 lenf nodu örneklendi. Sarkoidoz ve
malign hastalıklar için en sık örneklenen lenf nodu istasyonları 7 (83;91,2%-187; 69,3%), 4R (65; 71,4%-135; 50%)
ve 11L(53;58,2%-66;24,4%) idi. Sarkoidozda 6 hastaya cerrahi ile 85 hastaya EBUS ile; malign hastalarda 49’una
cerrahi ile 221’ne EBUS ile tanı kondu (%81.8). Sarkoidozda olguların %41.7’sinde (38/91), malign hastalıklarda ise
%12.9’unda (35/270) HB’un tanıya katkısı olduğu saptandı (p<0.001). Aynı zamanda, 37 (%13.7) hastada HB ile
kanserlerin alt tiplendirilmesi belirlendi (13 adenokanser, 10 skuamöz hücreli kanser, 7 küçük hücreli ve7
extrapulmoner metastaz).
TARTIŞMA VE SONUÇ:HB’un ana katkısı, malign hastalıkların daha iyi sınıflamasında immünhistokimyasal boyama
olasılığının olması ve sarkoidoz tanısının verimliliğini arttırmasıdır.
Anahtar Kelimeler: EBUS-TBİA, hücre blok, sarkidoz, malignite
Contribution of cell blocks obtained through endobronchial ultrasound-guided
transbronchial needle aspiration for the diagnosis of malign diseases and sarcoidosis
Onur Fevzi Erer1, Serhat Erol1, Ceyda Anar1, Serir Aktoğu Özkan1, Zekiye Aydoğdu2
1
İzmir Dr. Suat Seren Chest Diseases and surgery Training and research Hospital, department of chest diseases,
İzmir, Turkey
2
İzmir Dr. Suat Seren Chest Diseases and surgery Training and research Hospital, department of pathology, İzmir,
Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:EBUS-TBNA is a safe, minimally invasive procedure and can be performed as
outpatient.Several studies showed the usefullness of EBUS-TBNA for the diagnosis of sarcoidosis and malign
diseases.This study focussed on the contribution of cell block analysis to the diagnostic yield in malign diseasesand
sarcoidosis.
METHOD:This study conducted at a training research hospital and reports the retrospective results of 91(26 male,65
female)sarcoidosis and 270(224 male,46 female)malign diseases patients whom underwent EBUS-TBNA between
March2011and March2014.The aspirate was smeared onto glass slides, air dried, fixed immediately with 95% alcohol,
and stained with Hematoxylin and Eosin.The rest of the aspirate was placed into a mixture formalin and alcohol in
order to obtain a cell block (CB) for histological examination.
RESULTS:The mean age were 44,5±13,6,60,4±10,8 for sarcoidosis and malign diseases respectively.Totaly,800
lymph nodeswere sampled (235 and 565 lymph nodes for sarcoidosis and malign diseases respectively).Most sampled
lymph node stations were 7(83;91,2%-187;69,3%),4R (65;71,4%-135;50%) and 11L(53;58,2%-66;24,4%) for
sarcoidosis and malign diseases.The diagnosis of sarcoidosis was with surgery in 6 patients and by EBUS TBNA in 85
patients. In malign diseases, 221 patients was diagnosed by EBUS-TBNA, 49 patients was diagnosed by surgery.The
contrıbutıon of CB was 41,7%(38/91),12,9%(35/270) in sarcoidosis and malign diseases respectively(p<0.001).At
the same time,subtype of the cancer were identified by CB in 37 patients (13.7%)(13 adenocarcinoma,10 squamöz
cell carcinoma,7 small cell carcinoma and7 extrapulmonary metastasis).
CONCLUSIONS:The main contributions of cell blocks to pathologyexaminationswere the possibility of
carryingoutimmunohistochemicalstaining for the betterclassification of maligndiseases, and the improveddiagnosis of
sarcoidosis.
Keywords: EBUS-TBNA, cell block, sarcoidosis, Malignancy
Sekiz Hastada Pulmoner Karsinosarkomun Klinikopatolojik Karakteristikleri ve Tedavi
Sonuçları
1
1
2
3
1
Gülbanu Horzum Ekinci , Osman Hacıömeroğlu , Serda Kanbur Metin , Ayşe Ersev , Pınar Atagün Güney , Çağatay
2
1
Tezel , Adnan Yılmaz
1
2
3
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi E.A. Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi E.A. Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği, İstanbul
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi E.A. Hastanesi, Patoloji Laboratuvarı, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ: Pulmoner karsinosarkom, akciğerin nadir görülen malign bir tümörüdür. Bu çalışmanın amacı,
pulmoner karsinosarkom tanılı olguların klinik, radyolojik ve patolojik özellikleri ile tedavi sonuçlarını
değerlendirmektir.
YÖNTEM:2005 yılının başından 2013 yılının sonuna kadar patoloji laboratuvar kayıtlarını inceledik.
BULGULAR:: Çalışma pulmoner karsinosarkom tanılı 8 olguyu kapsıyordu. Tüm olgular erkek olup yaşları 56-77 yıl
arasında değişiyordu (ortalama yaş 63.1 yıl). En sık radyolojik bulgu soliter kitle olup bunu sıklık açısından atelektazi
ve kitle birlikteliği talip ediyordu. Tüm hastalar cerrahi rezeksiyon altında idiler. Operasyonlar 6 olguda lobektomi, 1
olguda bilobektomi inferior ve 1 olguda pnömonektomi idi. Pulmoner karsinosarkomun patolojik tanısı tüm olgularda
cerrahi ile elde edildi. Epitelyal komponent 4 olguda skuamöz hücreli karsinom, 4 olguda adenokarsinom idi. En yağın
sarkomatöz komponent iğsi hücreli karsinom olup bunu kondrosarkom izliyordu. 4 hasta adjuvankemoterapi aldı. Sağ
kalım süresi 4 hastada 1 yıldan kısa idi. Ortanca sağ kalım süresi 21.5 ay olup sağ kalım süresi 1-75 ay arasında
değişiyordu.
TARTIŞMA VE SONUÇ: Pulmoner karsinosarkom, akciğerin nadir görülen bifazik tümörüdür. Komplet cerrahi
rezeksiyon, bu tümör için en seçkin tedavi yöntemidir. Komplet cerrahi rezeksiyon ve adjuvan kemoterapiye rağmen
bu tümörlerin prognozu kötüdür.
Anahtar Kelimeler: karsinosarkom, akciğer tümörü, tanı, tedavi, prognoz
Clinicopathological Characteristics and Treatment Outcomes of Pulmonary Carcinosarcoma
in Eight Patients
Gülbanu Horzum Ekinci1, Osman Hacıömeroğlu1, Serda Kanbur Metin2, Ayşe Ersev3, Pınar Atagün Güney1, Çağatay
Tezel2, Adnan Yılmaz1
1
2
Thoracic Surgery, Istanbul
3
Pathology, Istanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Pulmonary carcinosarcoma is a rare malignant tumor of the lungThe aim of the present
study was to evaluate clinical, radiological, and pathological findings and treatment outcomes of patients with
pulmonary carcinosarcoma.
METHOD:We retrospectively reviewed the records of pathology department from the beginning of 2005 to the end of
2013.
RESULTS:The present study included eight cases with pulmonary carcinosarcoma. All patients were male and their
ages ranged from 56 to 77 years, with mean age of 63.1 years. The most common radiological finding was a solitary
mass, followed by atelectasis and mass. All patients underwent surgical resection. Operations were lobectomy (n=6),
bilobectomy inferior (n=1), and pneumonectomy (n=1). Pathological diagnosis of pulmonary carcinosarcoma was
made by surgical resection in all patients. Pathologically, the epithelial component of the tumor was squamous cell
carcinoma in 4 patients and adenocarcinoma in 4 patients. The most common sarcomatous component was spindle
cell, followed by chondrosarcoma. Four patients received adjuvant chemotherapy. Survival time for four patients was
shorter than one year. The median survival time was 21.5 months (range: 1-75 months).
CONCLUSIONS:Pulmonary carcinosarcoma of the lung is a rare biphasic tumor. Complete surgical resection is the
treatment of choice for this tumor. The prognosis of patients with pulmonary carcinosarcoma is poor despite complete
surgical resection and adjuvant chemotherapy.
Keywords: carcinosarcoma, lung tumor, diagnosis, treatment, prognosis
Mediastinal Timolipoma: 11 Olguda Klinik ve Radyolojik Bulgular ile Cerrahi
Sonuçlarının Değerlendirilmesi
1
1
2
3
1
2
Özlem Oruç , Gülbanu Horzum Ekinci , Hakan Yılmaz , Ayşe Ersev , Osman Hacıömeroğlu , Cansel Atinkaya , Tutku
1
1
Moralı , Adnan Yılmaz
1
2
3
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Klniği, İstanbul
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Klniği, İstanbul
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Laboratuvarı, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Timolipoma, mediastenin nadir görülen bir tümörü olup tüm timik tümörlerinin % 2-9’unu oluşturur.
Literatürde birçok olgu sunum yayınlanmış olmasına rağmen, az sayıda çalışma bu tümörün klinik ve radyolojik
bulguları ile tedavi sonuçlarını değerlendirmiştir. Timolipomalı hastaların klinik ve radyolojik bulguları ile tedavi
sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM:2005 başlangıcından 2013 sonuna kadar olan döneme ait patoloji laboratuvar kayıtlarını inceledik.
BULGULAR:Timolipoma tanılı 11 olgu saptadık. Sekiz olgu erkek, 3 olgu kadındı. Hastaların yaşı 27-72 yıl arasında
değişmekte olup ortalama yaş 40 yıldı. Tüm hastalar akciğer veya akciğer dışı yakınmalar tanımlıyordu. İki hasta (%
18.2) Myastenia Gravis’e sahipti. Akciğer grafisi dört hastada normal idi. Bilgisayarlı toraks tomografisi, tüm
hastalarda ön mediastende yerleşmiş kitle saptadı. Bilgisayarlı toraks tomografisi 11 hastanın dördünde ( % 36.4) yağ
dokusu gösteriyordu. Tüm hastalarda timektomi yapıldı. Cerrahi yöntem beş olguda sternotomi, dört olguda
torakotomi ve 2 olguda video yardımlı torakoskopik cerrahi idi. Timolipomaların çapı 4-33 cm arasında değişiyordu.
Bir hasta operasyondan 2 yıl sonra öldü. Takiplerinde diğer olguların hiçbirinde nüks saptanmadı.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Timolipoma, nadir görülen bir timik tümördür. Bu tümör Myastenia Gravis ile birlikte olabilir.
Timolipomalı hastaların seçkin tedavisi cerrahi rezeksiyondur. Komplet cerrahi rezeksiyon hastaların çoğunda kür
sağlar.
Anahtar Kelimeler: timolipoma, ön mediasten, cerrahi
Mediastinal Thymolipoma: An Evaluation of the Clinical and Radiological Features and the
Surgical Outcomes in 11 Cases
Özlem Oruç1, Gülbanu Horzum Ekinci1, Hakan Yılmaz2, Ayşe Ersev3, Osman
Moralı1, Adnan Yılmaz1
1
Süreyyapaşa Center for Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and
2
Thoracic Suergery, Istanbul
3
Pathology,Istanbul
Hacıömeroğlu1, Cansel Atinkaya2, Tutku
Research Hospital, Department of
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Thymolipoma is a rare benign tumor of the mediastinum, accounting for 2 %-9 % of all
thymic tumors. Although many case reports have been published in the literature, few studies have analyzed the
clinical and radiological features and the surgical outcomes of this tumor. We aimed to evaluate the clinical and
radiological features and the surgical outcomes of the patients with thymolipoma.
METHOD:We reviewed the records of pathology department from the beginning of 2005 to the end of 2013.
RESULTS:We identified 11 patients with thymolipoma. There were eight male and three female patients. Their ages
ranged from 27 to 72 years, with mean age of 40 years. All patients described pulmonary or extrapulmonary
symptoms. Two patients (18.2 %) had myasthenia gravis. Chest X-ray was normal in four patients. Computed
tomography of the thorax revealed a mass located in the anterior mediastinum in all patients. It showed fat
attenuation in four of 11 patients (36.4 %). Thymectomy was performed in all patients. The surgical approach was
thoracotomy in five, sternotomy in four, and video-assisted thoracic surgery in two. Thymolipomas ranged in size
from 4 to 33 cm. One patient died two years after surgery. None of remaining patients had evidence of recurrence on
follow-up.
CONCLUSIONS:Thymolipoma is a rare thymic tumor. It may be associated with myasthenia gravis. Surgical resection
is the treatment of choice in the patients with thymolipoma. Complete surgical resection is the cure in most patients.
Keywords: thymolipoma, anterior mediastinum, surgery
Küçük Hücre Dışı Akciğer Kanserinin Evrelemesinde Pozitron Emisyon Tomografi ve
Mediastinoskopi Sonuçlarının Karşılaştırılması
Gökhan Öztürk, Figen Türk, Yasin Ekinci, Tolga Semerkant, Gökhan Yüncü
Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahi AD., Denizli
GİRİŞ VE AMAÇ:Kansere bağlı ölümlerde, akciğer kanseri tüm kanser ölümleri içinde ülkemizde ve dünyada ilk sırada
yer aldığı belirtilmektedir [1].Bu çalışmada, kliniğimizde KHDAK tanısı ile opere olmuş hastalarda, PET/BT bulguları ile
mediastinoskopi ile elde edilen histopatolojik sonuçlar karşılaştırılarak, PET/BT’ nin lenf nodu metastazını
göstermedeki etkinliği araştırıldı.
YÖNTEM:PAÜ Göğüs Cerrahisi servisinde Kasım 2007-Nisan 2013 tarihleri arasında, KHDAK tanısı veya ön tanısı olan,
ardışık 25 hasta değerlendirildi. Tüm hastalara PET/BT ve standart servikal mediastinoskopi yapıldı. Mediastinoskopide
lenf nodu metastazı saptanmayan hastalara torakotomi ile cerrahi rezeksiyon yapıldı. PET/BT sonuçları ile mediastinal
lenf nodlarının patoloji sonuçları karşılaştırıldı.
BULGULAR:Çalışmaya alınan 25 hastanın 24’i(%96) erkek, 1’i(%4) kadın olup,ortalama yaş 60.24 ± 9.17 yıl (32-75),
ortanca 59 arasında değişmekteydi. PET/BT incelemesinde 13 hastada gerçek pozitif, 7 hastada yalancı pozitif, 4
hastada gerçek negatif,1 hastada ise yalancı negatif sonuç saptandı.PET/BT için sensitivite, spesifisite, pozitif ve
negatif öngörü değeri ve doğruluk sırasıyla %92.9, %36.4, %65, %80 ve %68 idi. PET/BT incelemede mediastinal
lenf nodu tutulumu olmayan ancak lenf nodu çapı ve tümör boyutu nedeniyle mediastinoskopi uygulanan bir hastada,
gizli N2 hastalık insidansı %4 (1/25) olarak bulundu.Toplam 189 mediastinal lenf nodu PET/BT ve patolojik olarak
incelendi. Bu lenf nodu istasyonlarından 39’u standart servikal mediastinoskopi (SSM) ile örneklendi (ortalama 1.56
istasyon/hasta).
TARTIŞMA VE SONUÇ:PET/BT incelemede mediastinal lenf nodu pozitifliği saptanan hastalarda kesin değerlendirme,
invaziv mediastinal evreleme olmalıdır. Endobronşial ultrason eşliğindeki minimal invaziv işlemlerin kullanımının
yaygınlaşması ile mediastinoskopi kullanım sıklığı azalmasına rağmen, özellikle tanı alınamayan her olguda,
mediastinoskopi işlemi halen altın standarttır.
Anahtar Kelimeler: PET-BT, mediastinoskopi, N2 pozitifliği, akciğer kanseri
Comparison Of Positron Emission Tomography And Mediastinoscopy In Non-Small Cell
Lung Cancer Staging
Gökhan Öztürk, Figen Türk, Yasin Ekinci, Tolga Semerkant, Gökhan Yüncü
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Distant solid metastasis is the most important determinative in NSCLC treatment to
choose surgery or the other treatments which is the most appropriate treatment options.In this study we investigate
the efficiency of PET-BT to show the lymph node metastasis in the operated patients in our clinic who are diagnosed
NSCLC and compare with histopathological results which are made by mediastinoscopy.
METHOD:25patients who are diagnosed or preliminary diagnosed NSCLC were evaluated in November 2007 to April
2013.PET-BT and standard cervical mediastinoscopy was done to all patients.Surgical resection with thoracotomy was
done which lymph node metastasis could not detect in mediastinoscopy.PET-BT results and mediastinel lymph nodes
pathological result are compared.
RESULTS:24of25 patients are men and 1of25 is woman. The mean age is 60.24±9.17years old(32-75),the median
age is 59.In PET-BT 13patients are true positive,7patients are false positive,4patients are true negative,1patient is
false negative resulted.Sensitivity, specificity,positive and negative predictive values and accuracy of PET-BT is in
order to %92.9,%36.4,%65,%80and %68.One of the patients could not detect mediastinal lymph node in PET-BT
although had done mediastinoscopy because of lymph node diameter and tumour size,had found occult N2
disease(%4 incidence).Total 189 mediastinal lymph node were studied for PET-BT and pathological.39of this lymph
node stations were sampled with standard cervical mediastinoscopy(mean:1.56station/patient)
CONCLUSIONS:PET-BT could be non-invasive mediastinel staging in mediastinel lymph node positive patients.Despite
the decrease in the frequency of use of mediastinoscopy because of endobronchial ultrasound-guided minimally
invasive procedures in the expansion of the use of, mediastinoscopy is still gold standard in especially could not
diagnosed case.
Keywords: PET-BT, mediastinoscopy, N2 positive, lung cancer
Şekil 1: Lenf nodu haritası
Figure 1: Regional lymph node classification for lung cancer staging
Şekil 2:11 R ve 8 nolu lenf nodlarında malign karakterde hipermetabolik alan
Figure 2: hypermetabolic regions in 11R and 8 lymph nodes
2013 yılında tanı almış Mezotelyomalı hastalarımızın Sürvileri
Sedat Altin, Nur Ürer, Celalettin Kocatürk, Adnan Sayar, Neslihan Akanıl, Gülcihan Özkan
GİRİŞ VE AMAÇ:Sürvisi çok kötü olan mezotelyomalı hasta sayısı giderek azalmaktadır.2013 yılında hastanemizde
tanı almış hastalarımızın 2 yıllık sürvilerini ve bunu etkileyen faktörleri araştırmak amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Bilgiişlem verileri ve arşiv dosyalarından retrospektif olarak patoloji laboratuarımızda mezotelyoma(M905)
tanısı almış hastaların parametreleri incelendi.Deskriptif analizler ve multivariant regresyon analizleri yapıldı.Sürvi
analizleri Kaplan-Meier metoduyla yapıldı.
BULGULAR:38’i erkek(% 73,1),yaş ortalaması 64,15+4,28 olan 52 hastanın 35’i epiteloid(% 67), 10’u bifazik(% 19)
ve 7’si de tip ayrımı yapılamayan mezotelyoma olgularıydı.9 vaka Adıyaman(% 17,3),6 Erzincan (% 11,5),5 Sivas,
4’er Tunceli ve Tokat, 3’er Diyarbakır, Elazığ ve Çankırı doğumluydu.36'sı(% 69,2) çevresel asbest mevcut olan yer
doğumluydu.Hastalığın tanısının 48 olguda cerrahi biyopsiyle konulduğu,4 olguda ise,plevral sıvıdan sitolojik tanı
konulduğu görülmüştür.2014 yılı sonu itibariyle 52 olgudan 32’sinin öldüğü(% 61,5),ortalama yaşam süresinin 11,8 +
6,4 ay, median sürvisinin de 12 ay olduğu saptandı.29 hastanın(% 55,8) 1 yıldan az yaşadığı,2 yıldır yaşayan ise,3
hastanın(% 5,8) olduğu saptandı.Sürviyle yaş, cins, doğum yeri, alt tip, tedavi şekli arasında yapılan analizde ise,
cerrahi yapılan 13 olguda ortalama yaşam süresi13,9 ay iken yapılmayan grupta(39 olgu)11,1 ay bulundu.Aradaki
fark anlamsızdı(p>0.05).Epiteloid tipte(35 kişi) ortalama sürvi 12,3 ay iken olmayan grupta(17 kişi) 10,9 ay, erkek
grupta(38 kişi),10,7 ay kadın grubunda ise(14 kişi) 15 ay bulundu.60 yaş üstü(36 kişi)10,8 ay yaşarken 60 yaş
altı(16 kişi)13,9 ay olarak bulundu.Doğum yerine göre bakıldığında ise,ortalama yaşam süresi asbestli olan il doğumlu
36 vakanın 12,5 ay iken,asbest maruziyeti gösterilmeyen 16 vakanın 10,4 ay bulundu.
TARTIŞMA VE SONUÇ:2 yıllık sürvi analizinde mezotelyomalı hastalarımızın kadın,60 yaş altında olup cerrahi tedavi
uygulananların daha uzun yaşadığı,histolojik tip ve doğum yerinin etkili olmadığı sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler: mezotelyoma, sürvi, faktörler
The survival of patients mesotheolioma death had been diagnosed in 2013
Sedat Altin, Nur Ürer, Celalettin Kocatürk, Adnan Sayar, Neslihan Akanıl, Gülcihan Özkan
Yedikule Chest Diseases and Chest Surgery Research Training Hospital
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The number of patients with mesothelioma having very bad survival are gradually
decreasing. We aimed to investigate the survival of the patients - who had diagnosed in our hospital in 2013- in two
years period and the factors that affect this.
METHOD:Data processing and from the archive files, the parameters of the patients who had been diagnosed as
mesothelioma (M905)were examined resrospectively in our pathology labratory. Descriptive analyses and multivariate
regression analyses were done. The survival analyses were made with using the method of Kaplan-Meier.
RESULTS:In 2013, 52 patients who had diagnosed definitely as mesothelioma in our pathology lab were included in
our study. 38 of these patients (73.1%) were male and the average age was 64,15+4,28. 35 of them were epithelioid
(67%), 10 were biphasic(19%) and 7 were the ones that cannot be made type differentiation meshotelioma cases.
9 cases were Adıyaman born(17.3%), 6 were Erzincan (11.5%), 5 were Sivas, four each Tunceli and Tokat, 3 each
Diyarbakır, Elazığ and Çankırı born. 36 cases (69.2%) were born in the places where environmental asbestos exists.
In 48 cases, it has been seen that the diagnose of the disease was made with surgical biopsy, in 4 cases cytologic
diagnose was made from pleural fluid. We have administered surgical treatment to 13 (25%) patients.
CONCLUSIONS:In two years period analyses, we concluded that our patients with mesothelioma were female, under
the age of 60 and had a surgery lived more, but histological type and the place of birth had no affect.
Keywords: mesothelioma, survey, factors
PS066[KOAH]
Kronik obstrüktif akciğer hastalarında (KOAH) proksimal ekstremite ve gövde kas
kuvvetinin solunum parametreleriyle ilişkisi
1
1
2
Elvan Keleş , Sevgi Özalevli , Aylin Özgen Alpaydın
1
2
Dokuz Eylül Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, İzmir, Türkiye
Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye.
GİRİŞ VE AMAÇ:Çalışmanın amacı; KOAH hastalarında proksimal ekstremite ve gövde kas kuvvetinin solunum
parametreleriyle ilişkisini incelemektir.
YÖNTEM:Evre 2-3, KOAH tanılı 20 erkek hasta (yaş ort. 58.75±8.27) değerlendirildi. Spirometre ile solunum
fonksiyonları, ağız basıncı ölçüm cihazı ile inspiratuar ve ekspiratuar solunum kas kuvveti (MİP, MEP) değerlendirildi.
Gövde kas kuvvet ve enduransı; powertrack II dinamometre ile ekstremitelerin proksimal kas grubu kuvveti; kalça
fleksör kasları, hamstringler ve pektoral kas grubu kısalıkları, gonyometre veya mezura ile değerlendirildi.
BULGULAR:Hastaların ortalama FEV1/FVC % değeri 57.45±7.95, ortalama FEV1 değeri 1.58±0.45, FVC değeri
2.72±0.58, ortalama MIP % 68.15±13.23, MEP % 96.50±18.50 idi. Hastaların tamamında kalça fleksör ve hamstring
kas kısalığı, %40’ında pektoral kas kısalığı mevcuttu. Pektoral kas kısalık şiddetinin; FVC ve FEV1/FVC ile (rho= 0.30-0.41, p>0.05), FEV1 ile (rho=-0.50, p=0.03), MİP ve MEP değerleri ile (rho=-0.31-0.44, p>0.05) ilişkili olduğu
tespit edildi. Serratus anterior kas kuvvetinin FVC, FEV1 ile (rho=0.46-0.65, p≤0.04), MIP ve MEP ile (rho=0.24-0.39,
p>0.05) ilişkili olduğu bulundu. Özellikle sağ üst trapez kuvvetinin; FVC, FEV1 ile (rho=0.36-0.46, p>0.05), MIP ve
MEP ile (rho=0.52-0.53, p=0.02) korele olduğu, quadriceps femoris kas kuvvetinin; spirometre sonuçları ile
(rho=0.48-0.74, p<0.05), MIP ile (rho=0.36-0.39, p>0.05), MEP ile (rho=0.52-0.57, p<0.05) ilişkili olduğu bulundu.
Rektus abdominalis kas kuvveti ile FVC ve MIP değerleri arasında (rho=0.31-0.35) ilişki saptanırken, sırt ekstansörleri
kas kuvveti ile sadece MEP değeri arasında (rho=0.30) ilişki saptandı (p>0.05).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Sonuçlarımız; KOAH hastalarının egzersiz kapasitelerinin değerlendirilmesinde spirometrik
incelemenin yanı sıra periferal kas kuvvetinin de değerlendirilmesi ve planlanan pulmoner rehabilitasyon
programlarında ilgili kas gruplarına yönelik yaklaşımlara önem verilmesi gerektiğini vurgulamaktadır.
Anahtar Kelimeler: kas kuvveti, KOAH, pulmoner rehabilitasyon
The relationship between proximal limb and trunk muscle strength and respiratory
parameters in chronic obstructive pulmonary disease (COPD)
Elvan Keleş1, Sevgi Özalevli1, Aylin Özgen Alpaydın2
1
Dokuz Eylul University, School of Physical Therapy and Rehabilitation, Izmir, Turkey
2
Dokuz Eylul University, Faculty of Medicine, Department of Pulmonary Disease, Izmir, Turkiye
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The aim of the study is to analyze the relationship between respiratory parameters and
strength of proximal limb and trunk muscles in COPD patients.
METHOD:Stage 2-3, 20 male patients (mean age 58.75±8.27) were evaluated. Pulmonary functions were assessed
by spirometry, inspiratory and expiratory respiratory muscle strength (MIP, MEP) were assessed by mouth pressure
meter. Muscle strength was assessed with powertrack-ll dynamometer; muscle shortness was assessed with a
goniometer and a tapeline. Trunk muscle endurance was assessed with endurance tests.
RESULTS:Patients’ mean FEV1/FVC, FEV1, FVC, MIP, MEP values were 57.45±7.95%, 1.58±0.45, 2.72±0.58,
68.15±13.23%, 96.50±18.50% consecutively. All patients had hamstring and hip flexor muscles shortness also 40%
had tight pectoral muscles. Pectoral muscle shortness was correlated with FVC and FEV1/FVC (rho= -0.30-0.41,
p>0.05), FEV1 (rho= -0.50, p=0.03), as well as, MIP and MEP values (rho= -0.31-0.44, p>0.05). Serratus anterior
muscle strength was correlated with FVC and FEV1 (rho=0.46-0.65, p≤0.04), also MIP and MEP (rho=0.24-0.39,
p>0.05). Especially right upper trapezius strength was correlated with FVC and FEV1 (rho=0.36-0.46, p>0.05), MIP
and MEP (rho=0.52-0.53, p=0.02); quadriceps femoris muscle strength was correlated with spirometric test results
(rho=0.48-0.74, p<0.05), MIP (rho=0.36-0.39, p>0.05), MEP (rho=0.52-0.57, p<0.05). While rectus abdominalis
strength was correlated with FVC and MIP (rho=0.31-0.35, p>0.05), back extensor muscle strength was correlated
with only MEP (rho=0.30, p>0.05).
CONCLUSIONS:Our results emphasized that while assessing COPD patients’ exercise capacity, peripheral muscle
strength should be evaluated along with spirometric tests moreover, pulmonary rehabilitation programs should
address treatment approaches for related muscle groups.
Keywords: COPD, muscle strength, pulmonary rehabilitation
PS067[KOAH]
KOAH’A Bağlu Pulmoner Hipertansiyon Varlığının Hastaların Fonksiyonel Kapasitesine
Etkisinin Değerlendirilmesi
1
1
2
1
1
1
Fikriye Kalkan , Elif Yılmazel Uçar , Kamuran Kalkan , Ömer Araz , Metin Akgün , Leyla Sağlam
1
2
Atatürk Üniversitesi, Kardiyoloji Ana Bilim Dalı, Erzurum
GİRİŞ VE AMAÇ:Giriş: Pulmoner hipertansiyon ileri evre kronik obstrüktif akciğer hastalığının (KOAH) yaygın bir
komplikasyonudur. Çalışmamızda KOAH’lı hastalarda gelişen pulmoner hipertansiyonun fonksiyonel kapasite üzerine
etkisini altı dakika yürüme testi (6DYT) ve kardiyopulmoner egzersiz testi (KPET) ile değerlendirmeyi ve bunların
Modified Medical Research Council anketi (mMRC), COPD Assesment Test (CAT) anket skoru ile aralarındaki ilişkiyi
değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM:Yöntem: Çalışmamıza kliniğe ve polikliniğe başvuran, postbronkodilatör solunum fonksiyon testinde orta
veya ağır derecede KOAH saptanan 64 hasta prospektif olarak alındı. Yeterli süre ve kalitede kardiyopulmoner
egzersiz testi yapabilen ve son 4-6 hafta içinde atak öyküsü olmayan stabil hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastalara
istirahat halinde ekokardiyografi yapılıp ortalama pulmoner arter basıncına (PAB) göre hastalar Grup 1: PAB < 30
mmHg (n= 34), Grup 2: PAB > 30 (n= 30) mmHg olarak ayrıldı. Hastaların altı dakika yürüme mesafesi ölçüldü.
mMRC skorları hesaplandı. CAT skor anketi uygulandı. Kardiyopulmoner egzersiz testi uygulandı.
BULGULAR:BULGULAR: Pulmoner hipertansiyonu olan KOAH’lı hastalarda; 1 yılda hastaneye yatma oranı, pretibial
ödem varlığı ve periferik siyanoz varlığı pulmoner hipertansiyonu olmayanlara göre daha fazla saptandı. Pulmoner
hipertansiyonu olan grupta 6DYT mesafesinin daha az olduğu (354 metreye,325 metre ve p <0.05) fakat CAT skor ve
mMRC evrelemesi açısından anlamlı fark olmadığı tespit edildi. Kardiyopulmoner egzersiz parametreleri açısından
karşılaştırıldığında pulmoner hipertansiyonu olan grupta; daha düşük zirve saturasyon değerleri, maksimum yük
değerleri, maksimum dakika ventilasyon değerleri ve daha yüksek end tidal karbondioksit basıncı değerleri bulundu.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Sonuç: KOAH’lı hastalarda pulmoner hipertansiyon varlığı hastaların hastaneye yatış oranını
arttırmakta, 6 DYT mesafesini kısaltmakta ve egzersiz kapasitesini kötüleştirmektedir.
Anahtar Kelimeler: KOAH, Pulmoner hipertansiyon, Egzersiz kapasitesi
Evaluation of Effect of Pulmonary Hypertension Due to COPD on Functional Capacity
Fikriye Kalkan1, Elif Yılmazel Uçar1, Kamuran Kalkan2, Ömer Araz1, Metin Akgün1, Leyla Sağlam1
1
Department of Pulmonary Disease, Ataturk University, Erzurum, Turkey
2
Department of Cardiology, Ataturk University, Erzurum, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:INTRODUCTION: Pulmonary hypertension is a common complication of advanced COPD.
The purpose of this study was to determine whether abnormal pulmonary artery pressure impairs exercise capacity in
patients with COPD and to show relation between six minutes walking test (6MWT), pulmonary function test (PFT),
Modified Medical Research Council survey (mMRC), COPD Assessment Test (CAT) survey, cardiopulmonary exercise
test (CPET).
METHOD:METHODS: This is a prospective case control study. According to the post bronchodilator pulmonary function
test 64 patients with moderate to severe stabile COPD patients and who were eligible for symptom-limited
incremental cardiopulmonary exercise testing were included the study. According to mean pulmonary artery pressure
with echocardiography at rest, patients were divided into two groups; Group 1: PAB < 30 mmHg (n= 34), Group 2:
PAB > 30 (n= 30). 6MWT distances were noted. mMRC scores and CAT survey were applied. CPET was performed to
all patients.
RESULTS:RESULTS: In this study we found that hospitalization ratio, pretibial edema, peripheral cyanosis and 6MWT
distances were significantly lower in the PH group (354 meters to 325 meters and p <0.05). No difference between
two groups was seen in mMRC and CAT scores. Peak saturations values, maximum load and maximum minute
ventilation values were significantly lower in PH group. Additionally higher end tidal pressure of carbon dioxide values
were detected in PH group.
CONCLUSIONS:CONCLUSION: Pulmonary hypertension in patients with COPD increases the hospitalization rate,
shorten the 6 minutes walking distance and worsen exercise capacity.
Keywords: COPD, Pulmonary hypertension, Exercise capacity
PS068[KOAH]
Atrial Conduction Times İn Patients With Early Stage Chronic Obstructive Pulmonary
Disease
1
2
2
1
2
1
2
Zehra Yasar , Fatma Erdem , İbrahim Donmez , Aysel Kargı , Sabri Ayhan , Fahrettin Talay , Alim Erdem , Mehmet
Yazıcı
1
2
2
Abant Izzet Baysal University School of Medicine, Department of Chest Diseases.Bolu, Turkey.
Abant Izzet Baysal UniversitySchool of Medicine, Department of Cardiology.Bolu, Turkey.
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Delayed atrial conduction time,as measured by tissue doppler,is an independent
predictor of new onset or recurrent atrial arrhythmias.The aim of this study was to evaluate the atrial conduction time
and cardiac mechanical function among patients with stage I and II chronic obstructive pulmonary disease (COPD).
METHOD:Study consisted of 84 patients with COPD(stage I-II) and 41 healthy subjects.P wave changes on surface
ECG, minimum (P (min)) and maximum (P (max)) duration of P wave and its difference as P wave dispersion
(P(wd))were measured and recorded. Atrial electromechanic delay(AEMD) was calculated from colored-TDI recordings
RESULTS:Right atrial areas and pulmonary arterial systolic pressures (PASP) were significantly higher in COPD
group(right
atrial
area:11.9±3.4
cm(2)
and
8.2±2.2
cm(2),p<
0.0001andPAP:38.4±12.2and19.0±3.2mmHgp<0.0001,respectively).AlsoPwave intervals on surface ECG were
significantly increased in COPD patients (P(max):105±11and90±12 ms,p< 0.0001; P (min):60±12 and
51±10ms,p=0.003andP(wd):39±10and31±7ms,p<0.0001).According to the AEMD measurements from different sites
by TDI, there was a significant delay between the onset of the P wave on surface ECG and late diastolic wave in
patients withCOPD(COPD:41.3±9.8ms,control:36±4.5ms;p= 0.005).There was a positive correlation betweenTAEMD
and right atrial area(r=0.63,p< 0.0001)and also between TAEMD andPASP(r=0.43,p<0.0005)and a negative
correlation
between
TAEMD
and
FEV1(r=-0.44,p=0.04).
CONCLUSIONS:Right atrial electromechanical delay is significantly prolonged in patients with COPD.The right atrial
area,PAPandFEV1 levels are important factors of this prolonged delay.Also the duration of atrial depolarization is
significantly prolonged and propagation of depolarization is inhomogeneous in COPD patients.These may be the
underlying mechanisms to explain the atrial premature beats, multifocal atrial tachycardia,atrial flutter and fibrillation
often seen in patients with COPD secondary to these changes.
Keywords: Atrial Conduction Times, COPD,Cardiac Mechanical Function
PS069[KOAH]
KOAH hastalarında Metabolik Sendromun Belirlenmesinde Epikardiyal Yağ Dokusu
Kalınlığının Değerlendirilmesi
1
1
2
1
1
2
1
Melike Demir , Halide Kaya , Halit Acet , Mahsuk Taylan , Süreyya Yılmaz , Murat Yüksel , Cengizhan Sezgi ,
3
Gülistan Karadeniz
1
2
3
Dicle Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
Dicle Üniversitesi, Kardiyoloji Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
Şifa Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İzmir
GİRİŞ VE AMAÇ:Kronik obstrüktif akciğer hastalığına (KOAH) sistemik komorbiditeler eşlik etmektedir. KOAH' lı
hastalarda metabolik sendrom (MS) birlikteliği kardiyovasküler hastalıklar için bir risk faktörüdür. Bu çalışmada
KOAH'lı hastalarda epikardiyal yağ dokusu (EYD) kalınlığına bakılarak MS varlığınınsaptanması amaçlandı.
YÖNTEM:Bu prospektif vaka-kontrol çalışmasında, 82 KOAH'lı 86 kontrol hastasının epikardiyal yağ dokusu kalınlığı
ölçüldü.
BULGULAR:KOAH hastalarının 31’inde ( % 37.8 ) metabolik sendrom saptandı. KOAH hastalarında epikardiyal yağ
dokusu (p<0.001) kalınlığı arttıkça MS gelişme ihtimali artmaktaydı. Buna karşın; hastalığın GOLD evresi, bir yıl
içindeki atak sayısı ve hastanede yatış sayısı ile MS arasında herhangi bir ilişki saptanmadı (p=0.762). KOAH
hastalarında MS gelişmesini, EYD’nin bir milimetre artması iki kat (beta=0.734, p=0011,OR=2.084), arttırmaktaydı.
Epikardiyal yağ dokusu için bakılan “cut-off” değerleri arasında da duyarlılık ve seçiciliğin en yüksek saptandığı değer
(sensitivity= 83%, spesifitiy= 65%) 6.75 mm olarak tespit edildi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:KOAH' lı hastaların ileri evrede olması her zaman prognozun kötü olmasını göstermemektedir.
MS gelişen KOAH hastalarında iskemik kalp hastalıkları, konjestif kalp yetmezliği, diabetes mellitus gibi hastalıkların
beraberliği mortaliteyi arttırmaktadır. Metabolik sendromu erken predikte etmede EYD, noninvaziv ve kolay ulaşılabilir
bir tanı yöntemi olarak kullanılabilir.
Anahtar Kelimeler: KOAH, Metabolik sendrom, epikardiyal yağ dokusu
The Evaluation of Epicardial Adipose Tissue For Determining Metabolic Syndrome in
Patients With COPD
Melike Demir1, Halide Kaya1, Halit Acet2, Mahsuk Taylan1, Süreyya Yılmaz1, Murat Yüksel2, Cengizhan Sezgi1, Gülistan
Karadeniz3
1
Department of Chest Diasese, Dicle University, Diyarbakir, Turkey
2
Department of Cardiology, Dicle University, Diyarbakir, Turkey
3
Department of Chest Diasese, Sifa University, Izmir, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a disease with systemic comorbid
conditions. The assocation of Metabolic Syndrome (MS) in COPD patients is a risk factor for cardiovascular diseases.
In this study it was aimed to determine the presence of MS in the COPD patients by looking at the thickness of
epicardial adipose tissue.
METHOD:The study was designed as a prospective case-control study. This study included 82 COPD patients and 86
control subjects in whom EAT volume was measured.
RESULTS:Metabolic syndrome was determined in the 31 patients with COPD (37.8%). While the thickness of
epicardial adipose tissue was increasing in the COPD patients,the risk of developing MS was increasing too (p
<0.001). However; there was no relationship between the MS and the GOLD stage of the disease,the number of
exacerbation and the number of hospitalizations in a year (p = 0.762). In these patients approximately the one
milimeter increasing of EAT enhanced the development of MS two times. (beta = 0,734, p = 0,011, OR = 2.084). The
highest sensitivity and specificity value was detected as 6.75 mm among the cutt off values determined for EAT.
CONCLUSIONS:Being in the advanced stage for the patient with COPD doesn’t always means bad prognosis.In the
COPD patienst developed MS,accompanied with diseases such as ischemic heart disease, congestive heart
failure,diabetes mellitus increase the mortality.EAT can be used as a noninvasive and easily available diagnostic
method for early predicting of MS.
Keywords: COPD, Metabolic Syndrome, epicardial adipose tissue
Tablo 1.Calisma gruplarinin demografik ve laboratuar bulgulari
Table 1. The demographic and laboratory characteristics of the study groups
MPV: mean platelet volume; CRP: C-reactive protein; EFT: epicardiyal fat tissue; FEV1: Forced expiratory volume in 1 second; FVC: Forced vital
capacity; COPD: Choronic obstructive pulmonary disease; COPD-MS: COPD patients with metabolic syndrome; asignificantly different from control
(p<0.05), b significantly different from control (p<0.001), csignificantly different from COPD (p<0.05), d significantly different from control (p<0.001), e
significantly different from control (p<0.05), f significantly different from COPD (p<0.001).
Logistik regresyon ve ROC analizleri
Logistic regression and ROC analysis
. The receiver operating characteristic (ROC) curve constructed from Epicardial fat tissue, glicose,
triglyceride, forced vital capasity, HDL- cholesterol measurements as a predictor of Metabolic Syndrome
in patients with COPD.
. The receiver operating characteristic (ROC) curve constructed from Epicardial fat tissue, glicose,
triglyceride, forced vital capasity, HDL- cholesterol measurements as a predictor of Metabolic Syndrome
in patients with COPD.
PS070[KOAH]
Apelin geni varyasyonları ile KOAH arasındaki ilişkinin araştırılması
1
2
1
3
2
2
Ender Coşkunpınar , Onur Kum , Derya Öztürk , Engin Aynacı , Sadettin Kamat , Pınar Yıldız
1
2
3
İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Faültesi, İç hastalıkları AD. Tıbbi Genetik Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Yedikule Göğüs hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi EAH, 3. Klinik, İstanbul, Türkiye
Medipol Ünv. Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları AD, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ VE AMAÇ:KOAH persistan ve ilerleyici hava akımı kısıtlaması ile karakterize, yaygın, önlenebilir ve tedavi
edilebilir bir hastalıktır. Apelin inotropik ve vazodilatatör özellikleri olan yeni keşfedilmiş bir peptit olup APJ
reseptörünün endojen ligandıdır. Son yıllarda apelin genindeki çeşitli varyasyonların hipertansiyon, diabet ve koroner
arter hastalığıyla ilişkisi bulunmuştur. Bu çalışmanın amacı Türk popülasyonunda apelin genindeki varyasyonların
KOAH ile olan ilişkisinin incelenmesidir.
YÖNTEM:Bu gözlemsel vaka-kontrol çalışmasında 40-80 yaşları arası, toplam 341 kişi çalışmaya alındı (224 KOAH ve
117 sağlıklı kontrol). Çalışmada apelin genindeki 2 SNP (rs3115758 ve rs3115759) nin gerçek zamanlı polimeraz
zincir reaksiyonu yöntemiyle genotiplemesi yapıldı ve KOAH ve kontrol gruplarındaki genotip ve allel frekansları
student t testi ile karşılaştırıldı.
BULGULAR:Apelin genindeki rs3115758 ve rs3115759 varyantlarının TT ve AA risk genotipleri aynı oranda KOAH
riskinde anlamlı artışla ilişkili bulundu Apelin genindeki varyasyonlardan rs3115758 ve rs3115759 un heterozigot ve
homozigot mutant genotipleri (sırasıyla GT ve TT ve GA ve AA) aynı oranda hastalarda anlamlı olarak daha yüksek
oranda saptandı. Yapılan çoklu regresyon analizinde diğer KOAH risk faktörlerinden bağımsız olarak rs3115758’in TT
genotipinin KOAH gelişimini 0,59 kat arttırdığı saptanmıştır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Bu çalışma apelin genindeki varyasyonların Türk populasyonunda KOAH ile olan ilişkilerini
inceleyen literatürdeki ilk çalışmadır. Sonuç olarak bu çalışmada apelin genindeki çeşitli varyasyonların Türk
popülasyonunda KOAH ile ilişkili olduğu bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler: Apelin, KOAH, tek nükleotid polimorfizmi
Investigation of a relationship between variations of apelin gene and COPD
Ender Coşkunpınar1, Onur Kum2, Derya Öztürk1, Engin Aynacı3, Sadettin Kamat2, Pınar Yıldız2
1
Istanbul University, Istanbul Medical Faculty, Department of Internal Medicine, Division of Medical Genetics, Istanbul,
Turkey
2
Yedikule Chest Diseases and Thoracic Surgery Training Research Hospital, Dept. of Pulmonology, hird Clinics,
Istanbul, Turkey
3
Medipol University, Faculty of Medicine, Department of Chest Diseases, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a common, preventable and treatable
disease that characterized by persistent and progressive airflow limitation. (1) Apelin is a novel endogenous peptide
with inotropic and vasodilatory properties that is the ligand for the APJ receptor. In recent years, the genetic variants
on apelin has been found to be related with hypertension, diabetes and coronary artery disease. The aim of this study
was to investigate the relation of genetic variants on apelin with COPD in Turkish population.
METHOD:The present observational case–control study consisted of 341 Turkish subjects (224 COPD patients and 117
healthy controls), aged 40-80 years. RT-PCR was used to analyze the 2 SNPs in COPD patients and healthy controls.
Allele and genotype frequencies between patients and control subjects were compared using the chi-square (χ2) test.
RESULTS:TT and AA genotypes of rs3115758 and rs3115759 variants were significantly found to be related with
increased risk of COPD with same power. The heterozygote and homozygote mutant genotypes of two variants (GT
and TT and GA and AA respectively) were significantly found to be higher in patients group with the same rate. The
homozygous TT genotype of rs3115758 increased the COPD risk with an OR 0,59 independent from other risk factors.
CONCLUSIONS:This is the first study on Turkish population in literature which investigates the relationship between
COPD and the variations of apelin gene. In this study, the variants on apelin gene were found to be related with COPD
in Turkish population.
Keywords: Apelin, COPD, single nucleotide polymorphism
Tablo 1.
APLN1 rs3115758
Kontrol n (%) KOAH n (%) p value
Genotip
GG
116 (99.1)
211 (94.1)
*0,0353
GT
1 (0.9)
1(0.44)
TT
0 (0)
12(5,46)
G
233(99,58)
425(94,42)
T
1(0,42)
23(5.58)
GG
109 (99,09)
211 (94,19) *0.0419
GA
1 (0,91 )
1 (0,45)
AA
0 (0)
12 (5.36)
G
423(94,42)
219(99.55)
A
25(5.58)
1(4.45)
Allel
*0.0008
APLN1 rs3115759
Genotip
Allel
*0.0012
APLN1 geni rs3115758 ve rs3115759 gen varyantları için KOAH hastaları ve kontrol grupları arasında genotip ve allel frekansları
Table 1.
APLN1 rs3115758
Control n (%) COPD n (%) p value
Genotype
GG
116 (99.1)
211 (94.1)
*0,0353
GT
1 (0.9)
1(0.44)
TT
0 (0)
12(5,46)
G
233(99,58)
425(94,42)
T
1(0,42)
23(5.58)
GG
109 (99,09)
211 (94,19) *0.0419
GA
1 (0,91 )
1 (0,45)
AA
0 (0)
12 (5.36)
G
423(94,42)
219(99.55)
A
25(5.58)
1(4.45)
Allele
*0.0008
APLN1 rs3115759
Genotype
Allele
*0.0012
Genotypes and allele frequencies for APLN1 rs3115758 and APLN1 rs3115759 in COPD patients and controls
PS071[KOAH]
Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı Olan Atak Dönemdeki Olgularda Ortalama
Trombosit Volumü ve Kırmızı Küre Dağılım Genişliği
Figen Deveci, Gamze Kırkıl, Mutlu Kuluöztürk
Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları AD, Elazığ
GİRİŞ VE AMAÇ: Çalışmamızda akut atak dönemindeki KOAH’lı olgularda ortalama trombosit volümü (MPV) ve kırmızı
küre dağılım genişliği (RDW) düzeylerinin değerlendirilmesi ve MPV ile RDW düzeylerinin solunum fonksiyon testi
(SFT), arteryel kan gazları (AKG) parametreleri ve inflamasyon ile ilişkisinin saptanması amaçlandı.
YÖNTEM:Çalışmamıza retrospektif olarak 60 KOAH’lı olgu ve KOAH hastaları ile benzer yaş ve cinsiyette olan 30
sağlıklı kontrol olgu alındı. Atak ve stabil dönemdeki KOAH’lı olguların MPV, RDW, C-reaktif-protein (CRP) düzeyleri,
tam kan sayımı parametreleri kaydedildi ve kontrol grubu ile karşılaştırıldı.
BULGULAR:Akut atak ve stabil KOAH grubu ile kontrol grubunda sırasıyla, MPV değerleri 8.62±1.20, 8.66 ±1.59 ve
7.91 ±0.60 fl, RDW değerleri ise %15.95±2.46%, 15.76±2.39 ve 13.24±1.05 idi. Akut atak ve stabil KOAH’lı olgular
arasında ortalama MPV ve RDW düzeyleri açısından istatistiksel fark saptanmamasına rağmen (p>0.05), ortalama
MPV ile RDW düzeyleri hem atak hem de stabil KOAH’lı olgularda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak yüksekti
(p=0.006, p<0.001, MPV için; p=0.001, RDW için). KOAH’ın hem stabil hem de akut döneminde CRP, MPV ve RDW
arasında korelasyon saptanmadı. Stabil KOAH’lı olgularda MPV düzeyleri ile FVC ve PaO2 arasında negatif korelasyon
saptandı (r= -0.400, p= 0.028 ve r= -0.370, p=0.044, sırasıyla). Atak dönemindeki KOAH’lı olgularda ise MPV
düzeyleri ie FEV1 arasında negatif korelasyon saptandı (r= -0.398, p=0.029).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Çalışmamızın sonuçları MPV ve RDW düzeylerinin hem atak hemde stabil dönemdeki KOAH’lı
olgularda arttığını ve ayrıca KOAH’lı olgularda MPV’nin inflamasyondan daha çok solunum fonksiyon kaybı ve hipoksi
ile bağlantılı olabileceğini göstermiştir.
Anahtar Kelimeler: KOAH, ortalama trombosit volümü, kırmızı küre dağılım genişliği
Mean Platelet Volume and Red Cell Distribution Width in Acute Exacerbation of Chronic
Obstructive Pulmonary Disease
Figen Deveci, Gamze Kırkıl, Mutlu Kuluöztürk
Department of Pulmonary Medicine, Firat University, School of Medicine, Elazig, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:To evaluate the level of mean platelet volume (MPV) and red cell distribution width
(RDW) in patients with acute exacerbation of Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) and to investigate the
relationship between MPV and RDW levels with pulmonary function test (PFT), arterial blood gases (ABG) and
inflammatory status.
METHOD:The study retrospectively enrolled 60 patients with COPD and 30 healthy subjects. MPV, RDW, CRP levels
and complete blood count, PFT and ABG were evaluated in patients during the stable period and exacerbation of
COPD.
RESULTS:MPV values were 8.62±1.20, 8.66±1.59, 7.91±0.60fl and RDW values were 15.95±2.46%, 15.76±2.39,
13.24±1.05% during acute and stable COPD patients and controls, respectively. The mean MPV and RDW levels were
statistically higher in both acute and stable COPD patients than control group (p=0.006, p<0.001, for MPV; p=0.001,
for both). There was no significantly differences in the mean MPV and RDW values between acute and stable COPD
patients (p>0.05). There were no significant correlations between CRP and MPV and RDW levels either in patients
with stable COPD or those with exacerbation. Serum levels of MPV showed negative correlation with FVC and PaO2 in
patients with stable COPD (r= -0.400, p= 0.028 and r= -0.370, p=0.044, respectively) and there was a negative
correlation between MPV levels and FEV1 in patients with COPD exacerbation (r= -0.398, p=0.029).
CONCLUSIONS:Our results showed that MPV and RDW levels increased in both acute exacerbation and stable COPD
patients. In addition, MPV may be related with respiratory function loss and hypoxia than inflammation.
Keywords: COPD, mean platelet volume, red cell distribution width
PS072[KOAH]
Evaluation of Oxidative Stress and Antioxidant Mechanisms in COPD, Lung Cancer, and
Obstructive Sleep Apnea Syndrome
1
2
1
1
2
Aysel Sünnetçioğlu , Hakan Hamit Alp , Bünyamin Sertoğullarından , Hülya Günbatar , Ragıp Balaharoğlu
1
2
Department of Pulmonary, Yuzuncu Yil University Medical Faculty, Van, Turkey
Department of Biochemistry, School of Medicine, Yuzuncu Yil University, Van, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Oxidative damage is a major contributing factor to carcinogenesis and obstructive
disorders in lungs. Current evidence suggest that the inflammatory processes yield to oxidative mechanisms, which
underlies chronic obstructive pulmonary disease (COPD), lung cancer (LC), and obstructive sleep apnea syndrome
(OSAS). This study aimed
to evaluate the oxidative damage in these diseases by evaluating the oxidative and antioxidant biomarkers.
METHOD:Malondialdehyde (MDA), 8-oxo-7,8-dihydro-2′-deoxyguanosine (8-OHdG), and coenzyme Q10 (CoQ10)
levels were evaluated in the blood samples of patients with COPD, LC, and OSAS by high-pressure liquid
chromatography method.
RESULTS:Malondialdehyde (MDA), 8-oxo-7,8-dihydro-2′-deoxyguanosine (8-OHdG), and coenzyme Q10 (CoQ10)
levels were evaluated in the blood samples of patients with COPD, LC, and OSAS by high-pressure liquid
chromatography method.
RESULTS: A total of 111 participants (35 females, 76 males) with OSAS (n=29), COPD (n=26) and LC (n=28), and
healthy controls (n=28) were included in the study. The MDA and CoQ10 levels were significantly higher in all three
diseases when compared to controls, whereas 8-OHdG levels were only significantly higher than healthy controls in LC
patients. The highest levels of MDA and CoQ10 were determined in OSAS and LC patients, respectively. The highest
8-OHdG levels were also observed in LC patients, but the differences of this biomarker with other diagnoses were not
statistically significant.
CONCLUSIONS:Oxidative damage was observed in all three diagnoses. And, as a response to oxidative stress,
antioxidant mechanisms were also active in these diseases. MDA and 8-OHdG were found to be efficiently used in the
evaluation of oxidative damage in respiratory diseases.
Keywords: MDA, 8-OHdG, CoQ10, COPD, OSAS, lung cancer
PS073[KOAH]
Obstrüktif akciğer hastalıklarına bağlı ölümler, kadınlarda artıyor mu?
1
1
2
2
2
3
Sedat Altin , Edhem Ünver , Gülşah Günlüoğlu , Nurdan Kalkan , Esra Yazar , Zeki Günlüoğlu
1
2
3
Medipol Üniversitesi,Tıp Fakültesi, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:2009-2013 yılları arasında obstrüktif akciğer hastalığına bağlı ölümlerin kadınlarda artış gösterip
göstermediğini araştırmak
YÖNTEM:TÜİK verileri analiz edilerek 2009-2013 arası genel olarak ve kadın nüfus başına ölüm oranları, obstrüktif
akciğer hastalığına bağlı ölüm oranlarıyla karşılaştırıldı. Korelasyon testleri ve nonparametrik testler uygulandı.
P<0.05 anlamlı kabul edildi.
BULGULAR:2009-2013 yılları arasında ölüm oranları % 28,2 oranında artış gösterirken bu oran kadınlarda % 29,2
olmuştur. Erkek nüfusta ise, % 27,4 olarak hesaplandı. Aradaki fark anlamlı değldi (p>0.05).Genel ölüm oranları, 3574 yaş grubunda erkeklerde % 54 iken, kadınlarda % 48 bulundu (p<0.05).2013 yılında 2009 yılına göre, 35-74 yaş
grubunda erkeklerde 16.731 (% 18,7) artarken kadınlarda aynı yaş grubunda 7.719 (% 15,1) artış göstermiştir.
Aradaki fark anlamsızdır (p>0.05).Erkek-kadın cinsiyetlerine göre baktığımızda ise, 23.769 ölümün 15.007’sinin (%
63,1) erkek, 8.762’sinin ise kadın olduğu, tüm ölümler içinde erkeklerin % 7,6 kadınların ise, % 5,4 oranında
obstrüktif akciğer hastalığına bağlı olduğu hesaplandı. Genel ölümlere benzer şekilde, obstrüktif akciğer hastalığına
bağlı ölümlerde de, erkeklerin 35-74 yaş grubunda kadınlara göre daha fazla öldüğü görülmüştür (p<0.001). Astıma
bağlı ölümlerin ise, kadınlarda daha fazla olduğu (1132’ye karşın 767) saptanmıştır (p<0.05). Buna karşın KOAH ve
bronşektazi ölümleri ise, erkeklerde çok daha fazla bulunmuştur (14.240’a karşın 7.630)(p<0.001).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Obstrüktif akciğer hastalığına bağlı ölümler, giderek hem sayısal hem de oransal olarak
artmaktadır. Özellikle 35-74 yaş grubu aralığında ve kadın nüfusta son 5 yıldaki artış, hem erkeklerden hem de genel
ölüm oranından iki kata varan artış oranları göstermiştir. Bunun özellikle kadınlarda son yıllarda artan sigara içimine
bağlı olduğu düşünülmüştür. Bu yaş grubundaki kadınlara yönelik daha ayrıntılı araştırmaların yapılması
gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: ölüm, cinsiyet, obstrüktif akciğer hastalığı
Are the deaths due to obstructive lung diseases in woman increasing?
Sedat Altin1, Edhem Ünver1, Gülşah Günlüoğlu2, Nurdan Kalkan2, Esra Yazar2, Zeki Günlüoğlu3
1
2
Yedikule Chest Diseases and Chest Surgery Education and Training Hospital
3
Medipol University Medical Faculty, İstanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:To investigate whether an increase or not in deaths in female relevant to obstuctive
lung disease between the years 2009-2013.
METHOD:The data of TÜİK were analysed and between 2009-2013 the ratio of deaths in general and per female
population compared with deaths due to obstructive lung disease. Correlation tests and non-parametric tests were
applied.P<0.05 accepted as significant.
RESULTS:Between the years 2009-2013 while the ratio of deaths was increased 28.2%,this ratio in female was
29.2%.As in male population it was calculated 27.4%.The difference between them was not significant(p>0.05).Total
death ratios found while in 35-74 age group male 54%,in female 48% (p<0.05).In 2013 compared to 2009, 35-74
years of age group male it was increased 16.731(18.7%) while in the same age group in female it was
7.719(15.1%).The difference was meaningless(p>0.05).When considered as male-female gender, 15.007 (63.1%)
deaths were male and 8.672 were female from 23.769,it is calculated that in all deaths male percentile 7.6% and
female 5.4% due to obstructive lung disease.Similarly to the total deaths, obstructive lung disease caused deaths
were more in male than in female between 35-74 years of age (p<0.001).
CONCLUSIONS:Deaths due to obructive lung disease are increasing both in quantitative and proportional. Especially
between 35-74 years of age group and female population in the last 5 years, it is two times more both than male and
total death ratios.İt is considered that this is caused especially in female due to smoking in recent years. Further
detailed studies need to be done in this age group of female.
Keywords: death, gender, obstructive kung disease
PS074[KOAH]
Oxidative stress parameters in chronic obstructive pulmonary disease with and without
pulmonary hypertension
1
2
3
4
5
3
Selvi Aşker , Müntecep Aşker , Eren Sarıkaya , Özlem Baytekin , Mehmet Aslan , Halit Demir
1
2
3
4
5
Department of Chest Diseases, Van Yuzuncu Yil University Dursun Odabas Medical Center, Van, Turkey
Department of Cardiology, Van Yuzuncu Yil University Dursun Odabas Medical Center, Van, Turkey
Department of Chemistry, Van Yuzuncu Yil University, Faculty of Science, Van, Turkey
Department of Chemistry, Van Training and Research Hospital, Van, Turkey
Department of internal Medicine, Van Yuzuncu Yil University, Faculty of Science, Van, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The current study aimed to investigate whether levels of oxidative stress indicators,
were altered in chronic pulmonary obstructive disease (COPD) patients with and without pulmonary hypertension
(PHT) and to examine if oxidative stress markers are correlated with demographic, haematological, biochemical and
cardiorespiratory variables.
METHOD:Thirty COPD patients (9 women, 21 men) and 30 healthy controls (20 women, 10 men) were included. Of
the 30 COPD patients, 18 (60%) had been diagnosed with PHT. Demographic features, oxygen saturation,
haematological, biochemical markers and oxidative stress indicators (catalase, glutathione, malondialdehyde ) were
measured and compared in not only COPD and control groups, but also in COPD patients with and without PHT.
RESULTS:In COPD patients, serum levels of malondialdehyde were increased; but concentrations of glutathione and
catalase were significantly lower. Notably, COPD patients with and without PHT did not exhibit any remarkable
difference in terms of levels of oxidative stress indicators. Inverse correlation was detected between levels of
glutathione and malondialdehyde.
CONCLUSIONS:To conclude, results of the current study support the roles of inﬂammation and oxidative stress in
COPD, but no remarkable alterations in oxidative stress indicators could be identified in COPD patients with PHT.
Therefore, further trials on larger series are required to elucidate the role of oxidative stress and to assess the effects
of antioxidants in COPD and PHT.
Keywords: Chronic obstructive pulmonary disease,oxidative stress,pulmonary hypertension.
. Correlation of biochemical, inflammatory and cardiorespiratory variables in the whole study population.
PS075[KOAH]
KOAH’lı Geriatrik Bireylerde Egzersiz Kapasitesi ve Kas Kuvveti Etkilenimi
1
1
2
1
1
3
İsmail Özsoy , Sema Savcı , Gülşah Özsoy , Serap Acar , Sevgi Özalevli , Atila Akkoçlu
1
2
3
Dokuz Eylül Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu,İzmir
İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Kliniği, İzmir
Dokuz Eylül Üniversitesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı,İzmir
GİRİŞ VE AMAÇ:KOAH, geriatrik hastalarda sık görülen önemli bir sağlık sorunudur. Yaşlı popülasyonunda önemli bir
artışı beklenmektedir; bunun sonucunda da yaşlı KOAH hasta sayısının artması öngörülmektedir. Bununla birlikte
yaşın KOAH’ lı geriatrik bireylere özgü etkileri henüz tam olarak belirlenememiştir. Çalışmanın amacı, KOAH’lı geriatrik
bireylerde, egzersiz kapasitesi ve kas kuvveti etkilenimini incelemekti.
YÖNTEM:Hastalar geriatrik grup (n=20, ortanca yaş=74,00) ve geriatrik olmayan (n=20, ortanca yaş=58,00) olmak
üzere iki gruba ayrıldı. Pulmoner fonksiyon testi değerleri kaydedildi. Hastaların solunum kas kuvvetleri, maksimal
inspiratuar ve ekspiratuar basınçlar (MIP ve MEP) ölçülerek değerlendirildi. Periferik kas kuvveti (diz extansiyon, omuz
fleksiyon, omuz abdüksiyon, dirsek fleksiyon ve el kavrama kuvvetleri) el dinamometresi ve handgrip ile ölçüldü.
Egzersiz kapasitesi 6 Dakika Yürüme Testi (6DYT) ve 6 Dakika Pegboard ve Ring Testi (6PBRT) ile değerlendirildi.
Katılımcılardan elde edilen verilerin analizi için SPSS 20.0 for Windows programından yararlanıldı. Mann-Whitney U
Testi birbirinden bağımsız iki grubun karşılaştırılması için kullanıldı.
BULGULAR:Geriatrik olmayan KOAH grubu’ nun, geriatrik olan KOAH grubu’ na göre 6DYT mesafesi (p=0,013), 6PBRT
skor (p=0,008), MIP (p=0,034), omuz fleksiyon kuvveti (p=0,009), omuz abdüksiyon kuvveti (p=0,46) ve dirsek
fleksiyon kuvveti (p=0,004) istatistiksel olarak yüksek bulunmuştur.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Geriatrik bireylerde kas kuvveti ve egzersiz kapasitesi geriatrik olmayan bireylere göre daha
düşük bulunmuştur. Pulmoner rehabilitasyon programı, KOAH'lı geriatrik hastalarda var olan bu olumsuzluklar göz
önünde bulundurularak planlanmalıdır.
Anahtar Kelimeler: KOAH, geriatri, egzersiz kapasitesi, kas kuvveti
Exercise Capacity and Muscle Strength Influences in Geriatric Individuals with COPD
İsmail Özsoy1, Sema Savcı1, Gülşah Özsoy2, Serap Acar1, Sevgi Özalevli1, Atila Akkoçlu3
1
Dokuz Eylül University School of Physical Therapy and Rehabilitation,İzmir
2
Izmir Bozyaka Research and Training Hospital, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, Izmir
3
Dokuz Eylul University Faculty of Medicine, Department of Pulmonary Medicine,İzmir
INTRODUCTION - OBJECTIVE:COPD is a common disease and an important health care problem in older adults. The
elderly population is projected to grow significantly; hence, the number of elderly COPD patients is expected to
increase. Therefore the impact of age and specific geriatric issues on COPD in elderly patients has not been well
established. The purpose of the study was to evaluate exercise capacity and muscle strength influences in geriatric
individual with COPD.
METHOD:Patients were categorized into geriatric group (n=20, median age=74,00) and non-geriatric group (n=20,
median age=58,00). Pulmonary function test was performed. Patients’ respiratory muscle strength was assessed by
measuring maximal inspiratory and expiratory pressures (MIP and MEP). Peripheral muscle strength (knee extension,
shoulder flexion, shoulder abduction, elbow flexion and hand grip strength) was measured by hand held
dynamometer and handgrip. Functional exercise capacity was evaluated by the 6-Minute Walk Test (6MWT) and the
6-Minute Pegboard and Ring Test (6PBRT). The statistical evaluation was performed using the SPSS 20.0 statistical
packet software for Windows. The Mann-Whitney U test was used to compare differences between two independent
groups.
RESULTS:6MWT distance (p=0,013), 6PBRT scores (p=0,008), MIP (p=0,034), shoulder flexion strength (p=0,009),
shoulder abduction strength (p=0,46) and elbow flexion strength (p=0,004) were significantly higher in non-geriatric
group than geriatric group.
CONCLUSIONS:Exercise capacity and muscle strength were significantly lower in geriatric group than non-geriatric
group. Pulmonary rehabilitation programs, which are in geriatric patients with COPD should be planned taking into
account these disadvantages.
Keywords: COPD, geriatric, exercise capacity, muscle strength
PS076[KOAH]
Prevalence of syndrome of sleep apnea-hypopnea in relation to clinical and functional
state in the patients with chronic obstructive pulmonary disease
Khayrulla Rajabov, Akram Irgashev
Department of Diagnostic Pathology of lung and pleura, National Center of TB, Tashkent, Uzbekistan
INTRODUCTION - OBJECTIVE:To identify prevalence of syndrome of sleep obstructive apnea-hypopnea (SSOAH) in
the patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) in relation to clinical and functional expressions of
disease.
METHOD:With method of polysomnography there were investigated 25 patients with COPD at the age from 40 to 71
years. Polysomnographic investigation (PSG) was performed on the apparatus “SLEEP SCREEN” (VIASIZ).
RESULTS:There was established high correlation between SSOAH in the patients with COPD III degree (54,5%) in
comparison with the patients with COPD II degree (36,4%) and at I degree (9,1%); there was noted correlation
between enhance of SSOAH in patients with COPD and obstructive disorders, presence of concomitant diseases
(obesity and hypertensive disease) and age.
CONCLUSIONS:Thus, the severity of clinical course of COPD influence on incidence rate and intensity of syndrome of
sleep obstructive apnea-hypopnea.
Keywords: sleep apnea-hypopnea, chronic obstructive pulmonary disease
PS077[KOAH]
KOAH ve Astım Nedeniyle Yatan Hastalarda Yorgunluk Düzeyi
1
1
1
2
Erol Şahin , Rıza Çıtıl , Özkan Yaşayancan , Nurşen Yaşayancan
1
2
Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı A.D.
Tokat Devlet Hastanesi
GİRİŞ VE AMAÇ:KOAH ve astım önemli morbidite ve mortaliteye neden olan hastalıklardandır. Bu hastalıkların önemli
bir semptomu olan yorgunluk hastalarca farklı şekilde aktarılabileceğinden ‘’KOAH ve Astım Yorgunluk Ölçeği (KAYÖ)’’
kullanımı önemlidir. Çalışmamızda KOAH ve astım nedeniyle yatan hastalarda yorgunluk düzeyinin belirlenmesi
amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Kesitsel nitelikteki çalışmanın evrenini Tokat Devlet Hastanesi Göğüs Hastalıkları Servisi’ne yatan ve onamı
alınan 155 KOAH ve astım hastası oluşturmaktadır. Hastalara tanımlayıcı değişkenleri içeren anket formu ile KAYÖ
uygulanmıştır. İstatistiksel analizlerde Mann-Whitney U, Student’s t, Kruskal Wallis ve Tek yönlü ANOVA testi
kullanılmıştır.
BULGULAR:Katılımcıların %61.3’ü erkek, yaş ortalaması 66.9±13.1; %10.3’ü ≤50 yaşında, %31’i 51-65 yaşında,
%58.7’si ˃65 yaşında, %44.5’i ilkokul ve üzeri mezunu, %72.3’ü evli, %38.1’i çiftçi, %32.9’u ev hanımı, %15.5’i işçi,
%87.7’sinin sosyal güvencesi vardır. %21.9’unun gelir durumu kötüdür. %34.8’i il merkezinde, %43.9’u
kasaba/köyde yaşamaktadır. %50.3’ü sigara içmekte, %91’i ˃10 yıldır sigara kullanmakta, %61.9’u pasif sigara
dumanına maruz kalmıştır. %83.2’si soba, %16.8’i merkezi sistemle ısınmaktadır.
Katılımcıların %90.3’ünde KOAH, %51’inde astım olup beş hastadan biri düzenli ilaç kullanmamaktadır. KAYÖ’den
hesaplanan ortalama puan 56.0± 15.4’tür. Ölçekten alınan puanlar ile yaş grupları, medeni durum ve gelir durumu
arasında anlamlı fark olup, yaşlılarda, eğitim düzeyi düşük olanlarda,dul/boşanmış olanlarda,geliri kötü olanlarda
KOAH ve astım yorgunluk düzeyi daha yüksek bulunmuştur (p<0,05). Cinsiyet, sosyal güvence durumu, yerleşim yeri
ve yaşadıkları evin ısınma şeklinin yorgunluk düzeyini etkilemediği saptanmıştır (p>0.05).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Yaşlılarda, eğitim düzeyi düşük olanlarda, dul/boşanmış olanlarda, düşük gelirlilerde KOAH ve
astım yorgunluk düzeyinin yüksek olduğu saptanmıştır. Bu hastalarda mutlaka yorgunluk düzeyi araştırılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Astım, KOAH, yorgunluk düzeyi
Level of Fatigue In Hospitalized COPD and Asthma Patients
Erol Şahin1, Rıza Çıtıl1, Özkan Yaşayancan1, Nurşen Yaşayancan2
1
Gaziosmanpaşa University Medical Faculty Public Health Department
2
Tokat State Hospital
INTRODUCTION - OBJECTIVE:COPD and asthma are some of the significant diseases that morbidity and mortality.
The patients may tell fatigue symptom in different ways; therefore, using COPD and asthma fatigue scale (CAFS) is
important. We aimed to determine the level of fatigue in hospitalized patients with COPD and asthma.
METHOD:The population of the cross-sectional study was done 155 COPD and asthma patients which are hospitalized
in Tokat State Hospital Chest Diseases Department. CAFS was administered to patients with a questionnaire
containing descriptive variables.
RESULTS:61.3% of respondents were male,mean age 66.9±13.1 years; 10.3% ≤50 years old, 31% were 51-65 years
old, 58.7% of ˃65 years old, 44.5% graduated from elementary school and above, 72.3% were married, 38.1% of
farmers, 32.9% housewives, 15.5% of workers, 87.7% have social insurance. 50.3% were smokers, 91% of smokers
have been smoking for ˃10 years.
Participants of 90.3% had COPD and 51% of them had asthma and 20% weren’t using their drugs regularly. The
mean score, calculated from CAFS, is 56.0±15.4. While there was significant difference between the patients scale
scores and age groups, marital status, income status, it has been found that in elderly, patients with low education
level, divorced/widowed patients, patients with low income had higher levels of COPD and asthma fatigue(p<0.05).
CONCLUSIONS:High levels of COPD and asthma fatigue were detected in the elderly, patients with low education
level, low-income earners, and widowed / divorced patients. In these patients, the level of fatigue must be
investigated.
Keywords: Asthma, COPD, level of fatigue
PS078[KOAH]
KOAH’lı Hastalarda FEV1 ile Pletismografik Bulguların İlişkisi
Deni̇z Demi̇r Yi̇lmaz, Şermin Börekçi, Tunçalp Demir, Nurhayat Yıldırım
GİRİŞ VE AMAÇ:Amaç: Bu çalışmada hastalar GOLD rehberindeki hava akımı kısıtlılığı kriterlerine göre FEV1 değeri
<%50 (GOLD1,2) olan hastalar ile ≥%50 ( GOLD3,4) olarak iki gruba ayrılmış ve iki grup arasında hiperinflasyon
parametreleri ile inspiratuar kapasite değerleri incelenmiştir.
YÖNTEM:METOD: Ocak 2014-Ocak 2015 tarihleri arasında KOAH polikliniğinde takipli ardışık 50 hastaya ZAN 500
pletismografi cihazı ile spirometrik ve pletismografik ölçümler yapıldı. Sonuçlar SPSS …. programı ile değerlendirildi.
BULGULAR:BULGULAR: 54 olgunun 11’i (%22) kadın, 39’u (%78) erkek, yaş ortalaması, 62,0±10.1 idi. FEV1>%50
olan grup ile ≤%50 olan grup arasında; VC ( p=0.03), %VC (p=0.00), IC (p=0.00), %IC (p=0.00), TGV (p=0.00),
%TGV(p=0.00),VA (p=0.04), RV (p=0.00), %RV (p=0.00), RV/TLC (p=0.00), IC/TLC (p=0.00) değerleri açısından
istatistiksel olarak anlamlı derecede fark saptandı (p<0.05) (Tablo). FEV1 düzeyi >%50 olan olgularda, VC ve IC
yüksek, RV ve TGV düşüktü (p<0.05).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Sonuç: KOAH’lı hastalarda FEV1 değerindeki azalmayla birlikte hiperinflasyon parametreleri
olan TGV, RV ve RV/TLC değerlerinin arttığı efor kapasitesiyele yakından ilişkili olan IC ve IC/TLC nin ise azaldığını
söyleyebiliriz.
Anahtar Kelimeler: KOAH, FEV1, Pletismografik değerler
The relation between FEV1 and plethysmographic values in patieints with COPD
Deni̇z Demi̇r Yi̇lmaz, Şermin Börekçi, Tunçalp Demir, Nurhayat Yıldırım
Istanbul University Cerrahpasa Medical Faculty, Department of Pulmonary Diseases, Istanbul,Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:AIMS: In this study the patients were divided into 2 groups; FEV1 <%50 (GOLD1, 2)
and ≥%50 ( GOLD3, 4) according to airflow limitation criteria mentioned in GOLD guide, and the difference of
hyperinflation parameters and inspiratory capacity values between two groups were examined.
METHOD:METHODS: The spirometric and and plethysmographic measurements were done by ZAN 500
plethysmography device to 54 consecutive COPD patients between January 2014- January 2015. The statistical
analyses were done by SPSS 21.0 program.
RESULTS:FINDINGS: Of 54 patients, 11(%22) patients were female, 39(%78) were male. The average age of
patients were 62,0±10.1. Statistically significant differences were found in terms of the VC( p=0.03), %VC (p=0.00),
IC (p=0.00), %IC (p=0.00), TGV (p=0.00), %TGV(p=0.00),VA (p=0.04), RV (p=0.00), %RV (p=0.00), RV/TLC
(p=0.00), IC/TLC (p=0.00) between FEV1>%50 group and ≤%50 group (p<0.05) (Table). VC and IC increased,
RVand TGV decreased in patients with FEV1 >%50 (p<0.05).
CONCLUSIONS:CONCLUSION: It can be said that, in COPD patients while FEV1values are decreases; the value of
hiperinflation parameters including TGV, RV ve RV/TLC are increases, and the parameters closely related effort
capacity including IC ve IC/TLC are decreases.
Keywords: COPD, FEV1, plethysmographic values
PS079[KOAH]
The respiratory circadian rhythm disturbances in the patients with chronic obstructive
pulmonary disease
Akram Irgashev, Khayrullo Rajabov
Department of Diagnostic Pathology of lung and pleura, National Center of TB, Tashkent, Uzbekistan
INTRODUCTION - OBJECTIVE:To study biological rhythms of the respiratory system in the patients with chronic
obstructive pulmonary disease.
METHOD:There were studied 76 patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) including study of the
state of respiratory circadian rhythm by measure of the function of external respiration (ERF) with use of spirometry
every 6 hours for 3 day.
RESULTS:The study of biorhythmological investigations showed that COPD were accompanied with circadian
desynchronosis of the respiratory system. At the same time while for healthy people the daily type was characteristic,
then for patients with COPD there was defined daily, nocturnal and morning types of the circadian biorhythm of the
respiratory system. The study of parameters of circadian rhythms of ERF in the patients wit COPD showed that in
patients with stage I COPD there was found daily type (44,44%), and in patients with stage II COPD – nocturnal
(41,06%), and morning ( 25%) types and in stage III – nocturnal (44,1%), and morning (29,4%) types, the
nocturnal and morning types of respiratory biorhythm were prevailed. During increase in severity of disease there
was noted increase in specific gravity of patients with nocturnal and then with morning type of biorhythms.
CONCLUSIONS:In the patients with COPD there was revealed daily, nocturnal and morning type of the respiratory
biorhythm, With increasing of disease severity degree there was noted increase in specific gravity of patients with
nocturnal and then with morning type of biorhythms.
Keywords: chronic obstructive pulmonary disease, respiratory biorhythm, spirometry
PS080[Astım Allerji]
Astımlılarda postoperatif komplikasyon riski, preoperatif dönemde öngörülebilir mi?
1
2
3
4
5
6
7
Tuba Erdoğan , Özlem Göksel , Gamze Kırkıl , Füsun Yıldız , Bilun Gemicioğlu , Eylem Akpınar , Elif Yılmazel Uçar ,
8
9
10
Eylem Sercan Özgür , Ömür Aydın , İpek Kıvılcım Oğuzülgen
1
2
3
4
5
6
7
8
9
1
1
, Gül Karakaya , Ali Fuat Kalyoncu
Hacettepe Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim dalı, İmmunoloji ve Allerji Bilim Dalı, Ankara
Ege Üniversitesi,Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Astım ve Allerji Ünitesi, İzmir
Fırat Üniversitesi,Göğüs Hastalıkları Anabilim dalı, Elazığ
Kocaeli Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim dalı, Kocaeli
Cerrahpaşa Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim dalı, İstanbul
Ufuk Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim dalı, İstanbul
Atatürk Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim dalı, Erzurum
Mersin Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim dalı, Mersin
Ankara Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim dalı, Ankara
10
Gazi Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim dalı, Ankara
GİRİŞ VE AMAÇ:Astım, bütün dünyada sıklığı artan önemli bir sağlık sorunu olup hastaların genellikle tüm hayatları
boyunca devam eden kronik bir durumdur. Kişilerin bu süre boyunca herhangi bir cerrahi işlem geçirme olasılıkları
yüksektir. Cerrahi operasyon geçirecek olan hastaların özellikle genel anestezi öncesi, klinik astım kontrollerinin ve
fonksiyonel olarak solunum testlerinin değerlendirilmesi gereklidir.
Bu çalışmada astımlı hastaların preoperatif klinik yakınma ve bulguları, astım kontrol testi (AKT), solunum
fonksiyonları, oksijen saturasyonu, cerrahinin yeri ve anestezinin tipi gibi faktörlerin, postoperatif olası
komplikasyonlarla ilgisi olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Ocak-Aralık 2012 tarihleri arasında ülkemizin 10 farklı ikinci ve üçüncü basamak merkezlerine başvuran,
ameliyat olacaklar arasından rastgele seçilen 111 astım hastası çalışmaya dahil edildi. Araştırmaya alınan hastalar;
preoperatif, operasyon sonrası 3. gün ve 7-10.günlerde olmak üzere, üç kez klinik ve laboratuvar açısından
değerlendirildi.
BULGULAR:Çalışmaya dahil edilen hastaların %77.5’u kadın olup ortalama yaşları 52.2±13.8 idi. Genel anestezi
(%88.3) en sık kullanılan anestezi yöntemiydi ve hastaların %30.3’ü torako-abdominal cerrahi geçirmişti. AKT
skorları, FEV1, PEF ve oksijen saturasyon değerleri 3. günde preoperatif değerlere göre istatistiksel olarak anlamlı
derecede düşüktü. Ancak 7-10. günde tüm hastaların değerlendirmeleri, preoperatif düzeylere dönmüştü (preop,
3.gün ve 7-10. günlerde sırasıyla: AKT: 22.2±3.16, 21.59±3.84, 22.28±3.2, p<0.001; FEV1 (beklenen değerin
yüzdesi): 84.92±19.12, 78.26±18.47, 83.94±19.31, p<0.001; PEF (beklenen değerin yüzdesi): 79.51±21.12,
70.01±19.72, 76.95±19.69, p<0.001; SaO2: 96.95±1.82, 95.8±3.32, 96.97±2.08, p<0.001). Bronkospazm ve ağrı
postoperatif dönemde en sık görülen komplikasyonlardı.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Astım preoperatif dönemde kontrol altında ise, postoperatif dönemde ciddi bir akciğer
komplikasyonu görülmemektedir. Peri ve postoperatif komplikasyonları azaltmak için preooperatif dönemde astımın
kontrol altında olmasının sağlanması, ‘altın standart’ olarak kabul edilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Astım, preoperatif değerlendirme, postoperatif komplikasyon
Can we predict risk factors for peri- or postoperative complications in asthmatic patients
preoperatively?
Tuba Erdoğan1, Özlem Göksel2, Gamze Kırkıl3, Füsun Yıldız4, Bilun Gemicioğlu5, Eylem Akpınar6, Elif Yılmazel Uçar7,
Eylem Sercan Özgür8, Ömür Aydın9, İpek Kıvılcım Oğuzülgen10, Gül Karakaya1, Ali Fuat Kalyoncu1
1
Department of Chest Diseases, Immunology and Allergy Division, Hacettepe University, Ankara, Turkey
2
Department of Pulmonary Medicine, Asthma&Allergy Unit,Ege University, Bornova, Izmir, Turkey
3
Department of Pulmonary Medicine, Fırat University,Elazığ, Turkey
4
Department of Pulmonary Medicine, Kocaeli University, Kocaeli, Turkey
5
Department of Pulmonary Medicine, Cerrahpaşa University, İstanbul, Turkey
6
Department of Pulmonary Medicine, Ufuk University, Ankara, Turkey
7
Department of Pulmonary Medicine,Atatürk University, Erzurum, Turkey
8
Department of Pulmonary Medicine,Mersin University, Mersin, Turkey
9
Department of Pulmonary Medicine,Ankara University, Ankara, Turkey
10
Department of Pulmonary Medicine,Gazi University, Ankara, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Asthma is a global health problem and chronic condition that persists through patients’s
entire life, during which the possibility of a surgical procedure is common. An accurate clinical and functional
evaluation of asthma control are needed in patients undergoing surgical procedure.
The aim of this study was to dislose any possible relation between peri- or postoperative complications and some
preoperative factors (clinical complaints-findings, asthma control test (ACT), pulmonary functions, oxygen saturation,
the location of surgery and the type of anesthesia).
METHOD:Randomly selected 111 asthmatic patients that presented to 10 different centers between January December 2012 were included in the study. The patients were evaluated preoperatively, postoperative third and
seven-tenth days.
RESULTS:Among the patients included in the study, 77.5% were women and mean age was 52.2±13.8 years.
General anesthesia was the most common anesthesia type (88.3%) and 30.3% of patients have had thoracoabdominal surgery. ACT scores, FEV1, PEF and oxygen saturation values were statistically significantly lower on the
3rd day visit, but returned to normal on 7-10th day (preoperatively, on 3rd and 7-10th days respectively: ACT:
22.2±3.16, 21.59±3.84, 22.28±3.2, p<0.001; FEV1 (% of the predicted): 84.92±19.12, 78.26±18.47, 83.94±19.31,
p<0.001; PEF (% of the predicted): 79.51±21.12, 70.01±19.72, 76.95±19.69, p<0.001; SaO2: 96.95±1.82,
95.8±3.32, 96.97±2.08, p<0.001). Bronchospasm and pain were the most common complications during the
postoperative period.
CONCLUSIONS:Asthma does not cause any serious pulmonary complications when it is under control during the
preoperative period. Maintaning asthma control preoperatively must be considered the 'gold standard' to lower the
risk of peri/postoperative pulmonary complications.
Keywords: Asthma, preoperative evaluation, postoperative complications
A Novel Adipokine: Nesfatin-1. Is There a Relationship Between Nesfatin-1 and Asthma?
1
2
2
3
4
5
Ümran Toru , Ceylan Ayada , Osman Genç , Server Şahin , Özlem Arık , İsmet Bulut , Murat Acat
1
2
3
4
5
6
Department of Chest Diseases, Faculty of Medicine, Dumlupınar University, Kütahya, Turkey
Department of Physiology, Faculty of Medicine, Dumlupınar University, Kütahya, Turkey
Department of Medical Biology, Faculty of Medicine, Dumlupınar University, Kütahya, Turkey
Department of Biostatistics, Faculty of Medicine, Dumlupınar University, Kütahya, Turkey
Department of Allergic Disease, Süreyyapaşa Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital,
Istanbul, Turkey
6
Department of Chest Diseases, Faculty of Medicine, Karabük University, Kütahya, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Bronchial asthma is a chronic inflammatory disorder which is characterized by airway
inflammation and reversible airway obstruction. Adipokines are protein mediators secreted by adipose tissue and
involved in the inflammatory responses in many chronic inflammatory diseases. Nesfatin-1 is a novel adipokine which
is expressed in human adipose tissue. It has been shown to exert anti-inflammatory effects and regulate
inflammatory responses. Although nesfatin-1 is discovered in 2006, in literature there is not a study focusing on the
relationship between nesfatin-1 and asthma. For this reason, in our study we aimed to search the relationship
between nesfatin-1 and asthma risk by evaluating serum level of nesfatin-1 in asthmatic patients.
METHOD:This study was performed on 27 asthma and 23 healthy individuals. Blood samples were collected in tubes
without EDTA. Serum level of nesfatin-1 was measured by human ELISA assay kits. Chemiluminescence data were
analyzed by an ELISA microplate reader. Statistical analyses were performed by SPSS 16.0 package program.
Differences were considered significant at p < 0.05.
RESULTS:Serum level of nesfatin-1 was found as 0.26 ± 0.18 ng/ml in the asthma and 0.25 ± 0.19 ng/ml in the
control group. No statistically significant difference was observed between the groups for serum nesfatin-1 levels (p =
0.521).
CONCLUSIONS:Although we couldn’t find a correlation between serum nesfatin-1 level and asthma risk, this is the
first study evaluating the relationship between asthma and nesfatin-1. We believe further studies are surely needed
to clarify the role of nesfatin-1 in the development of asthma.
Keywords: Asthma; inflammation; adipose tissue; adipokine; nesfatin-1
Astımda baş ağrısı ve migren: atopik yakınmalar ve aile öyküsü ile olan ilişkisi
1
2
3
Muzaffer Onur Turan , Çiğdem Çelik Susuz , Pakize Ayşe Turan
1
2
3
Gelibolu Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Çanakkale
Afyon Devlet Hastanesi, Nöroloji Bölümü, Çanakkale
Canakkale Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Çanakkale
GİRİŞ VE AMAÇ:Migren, nörolojik ve sistemik bulguların eşlik ettiği, şiddetli baş ağrıları ile karakterize bir hastalıktır.
Etyolojisinde atopik faktörlerin rol oynadığı bildirilmektedir. Çalışmada, astım hastalarında migren prevalansı ve ailede
alerjik yakınmalar/astım bulunması ile migren varlığı arasındaki ilişki araştırılmıştır.
YÖNTEM:Çalışmaya, erken/geç reversibilite testi pozitifliği ile tanı aldığı hastane kayıt sisteminde mevcut olan, göğüs
hastalıkları polikliniğine başvurmuş 288 astım hastası dahil edildi. Hastalara bu görüşmelerinde baş ağrısı şikayeti olup
olmadığı, alerjik yakınmaların, ailede astım, migren ve alerjik semptomların varlığı soruldu. Baş ağrısı yakınması
olanlar nöroloji bölümü ile konsülte edilerek migren açısından değerlendirildi. Uluslararası baş ağrısı birliği kriterlerini
karşılayan hastalara migren tanısı konuldu.
BULGULAR:Hastaların %60.4’ünde baş ağrısı şikayeti mevcuttu. Migren tanı kriterlerini karşılamakta olan 94 hastada
(%32.6) migren varlığı tespit edildi. Sadece 12 hastada auralı migren mevcuttu. Hastaların %86.8’inde alerjik
semptomlar tariflenmekteydi. Hastaların %47.9’unda astım, %39.6’sında alerjik yakınmalar ve %22.2’sinde migren
aile öyküsünde bulunmaktaydı. Allerjik yakınmaları olan hastalarda baş ağrısı şikayeti anlamlı derecede yüksekti
(p=0.007). Ailede astım, migren ve alerjik yakınmaların varlığı ile, astım hastalarında baş ağrısı olması arasında
anlamlı ilişki tespit edildi (p=0.01, p=0.015 ve p=0.038). Ailesinde alerjik belirtiler olan hastalarda migren varlığı
anlamlı derecede yüksekti (p=0.002).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Astım hastalarında migren prevalansı yüksek olarak bulundu. Astım ile baş ağrısı birlikteliğinin
ortak bir patofizyolojik mekanizmadan ileri gelebileceği düşünülmüştür; aile öyküsü, ortak genetik bileşenlerin varlığı
da bunda rol oynayabilir. Baş ağrısı ve migrenin, atopik hastalarda daha sık görüldüğü gözlenmiştir. Bu yüzden, astım
hastalarında baş ağrısı şikayeti iyi irdelenmeli, anamnezde aile öyküsü ile alerjik semptomlar sorgulanmalı ve migren
varlığı açısından dikkatli olunmalıdır.
Anahtar Kelimeler: astım, migren, aile öyküsü, atopik semptomlar
Headaches and migraine in asthma: the relationship with atopic disorders and parental
history
Muzaffer Onur Turan1, Çiğdem Çelik Susuz2, Pakize Ayşe Turan3
1
Gelibolu State Hospital, Chest disease Department, Çanakkale
2
Afyon State Hospital, Neurology Department, Çanakkale
3
Canakkale State Hospital, Chest disease Department, Çanakkale
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Migraine is a diseases characterized with severe headaches,with neurological and
systemic findings.It is known that atopic disorders may be related with migraine.The purpose of this study is to
investigate the prevalence of migraine and to examine whether there is a relationship between atopic
disorders,parental history and migraine in asthma patients.
METHOD:A total of 288 asthma outpatients were included. The presence of headache, atopic symptoms and parental
history about asthma, atopic disorders and migraine were asked. The patients with headache were consultated by
neurology department and investigated about migraine. The diagnosis of migraine headache was confirmed by
International Headache Society(IHS) criteria.
RESULTS:60.4% of patients described a headache.There were 94 patients(32.6%) with headaches meeting the IHS
criteria for migraine. Only 12 patients had migraine with aura. There were atopic symptoms in 86.8% of
patients.There were asthma in 47.9%,atopic symptoms in %39.6 and migraine in 22.2% of parents. Patients with
atopic symptoms were found to have significantly high rate of headache (p=0.007). There was a significant
relationship between headache in asthmatic patients and the parental history of asthma(p=0.01), atopic symptoms
(p=0.015) and migraine( p=0.038).The prevalence of migraine was significantly high in patients with parental atopic
symptoms.
CONCLUSIONS:There is a high prevalence of migraine headaches in patients with asthma.The coexistence of asthma
and headaches may be related with a similar pathophysiological mechanism, in which parental history and common
genetic compounds may play role.The headaches,atopic symptoms and family history should be questioned,and
clinicians should be careful about the presence of migraine in asthma patients.
Keywords: asthma, migraine, parental history, atopic symptoms
Astımlı hastalarda ilaç uyumunun astım kontrolü, havayolu inflamasyonu ve ataklar
üzerine etkisi
Tuğba Akkale, Melike Badoğlu, Seriyye Memmedova, İpek Kıvılcım Oğuzülgen, Haluk Türktaş
Gazi Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Ankara
GİRİŞ VE AMAÇ:Astım hastalarında semptomlar, fonksiyonel ve inflamatuar parametrelerin kontrolü tedavi planını
belirlemede temel faktörlerdir. Tedaviye uyumu iyi olan hastalarda bu parametrelerin normal düzeylerde olması
beklenir. Çalışmamızda astımlı hastalarda tedaviye uyumun astım kontrolüne, hava yolu inflamasyonuna ve 6 ay
içinde geçirilen ataklara etkisi araştırıldı.
YÖNTEM:En az 6 aydır astım tanısı olan ve inhaler tedavi kullanan 113 hasta çalışmaya alındı. Hastaların solunum
fonksiyon testi yapıldı, fraksiyone exhale nitrik oksit düzeyi (FENO) ölçüldü, astım kontrol testi ve Morisky 8-Maddeli
İlaca Uyumluluk Ölçeği (MMAS-8) uygulandı. Altı ay sonra hastalara ulaşılarak bu süreçte astım atağı geçirip
geçirmedikleri sorgulandı.
BULGULAR:AKT’ye göre %57.5 olgu kontrolsüzdü. MMAS-8’e göre olguların %49.6’sında tedavi uyumu kötü,
%37.2’sinde orta idi. %24.1 olgunun FENO’su yüksekti. İlaç uyumu arttıkça astımın kontrol altında olma olasılığının
arttığı (p<0.05) FENO’nun düşme eğiliminde olduğu görüldü. AKT ile MMAS-8 arasında pozitif korelasyon saptandı (r=
0.371 p=0.001). FENO eşik değeri 25 ppb olarak alındığında FENO değeri düşük olan hastalarda astım kontrol testi
değerlerini daha yüksek olduğu görüldü (p<0.05). 6 ayda atak geçiren olguların başlangıç AKT değerlerinin ve FEV1
değerlerinin daha düşük olduğu görüldü (AKT ve FEV1 değerleri atak geçiren ve geçirmeyenlerde sırasıyla 17.5- % 65
ve 20.8- % 89.5, p<0.05).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Sonuç olarak çalışmamızda; MMAS-8 ile belirlenen ilaç uyum düzeyinin astım kontrolünde
önemli bir bileşen olduğu, güncel astım kontrolünün ve solunum fonksiyonlarının ise gelecek riskleri belirlemede
dikkate alınması gereken parametreler olduğu gösterildi.
Anahtar Kelimeler: Astım, nitrik oksit, ilaç uyumu
The effect of medication adherence on disease control, airway inflammation and
exacerbations in asthmatics
Tuğba Akkale, Melike Badoğlu, Seriyye Memmedova, İpek Kıvılcım Oğuzülgen, Haluk Türktaş
Department of Chest Diseases, Gazi University School of Medicine, Ankara, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Symptoms, as well as control of functional and inflammatory parameters are the main
factors to determine the step of treatment in asthma patients. These parameters are expected to be at a normal
range in patients with good compliance to treatment. In our study, the effects of medication adherence on asthma
control, airway inflammation and asthma exacerbations were investigated.
METHOD:113 patients, diagnosed with asthma for at least 6 months and were under inhaler treatment, were
included. Respiratory function tests, asthma control test (ACT) and Morisky-8 items medication adherence scale
(MMAS-8) were performed and exhaled nitric oxide (FENO) levels were measured. After 6 months, patients were
questioned about any asthma exacerbations in this 6 months period.
RESULTS:57.5% of patients were not under control. 49.6% of patients had poor medication adherence according to
MMAS-8. 24.1% of patients had high FENO levels. ACT scores increased (p<0.05) and FENO levels decreased with
high MMAS-8 scores. There was positive correlation between ACT and MMAS-8 scores (r=0.371 p=0.001). ACT scores
were higher in patients with low FENO levels (p<0.05). 11 asthmatics experienced exacerbation during 6 months
follow-up period. Medication adherence wasn't found to be a significant factor for exacerbations, however baseline
ACT scores and FEV1 values were lower in patients who experienced asthma attacks.
CONCLUSIONS:Our study demonstrated that medication adherence determined by MMAS-8 is an important factor of
asthma control. Additionally, current asthma control and pulmonary functions are shown to be parameters that should
be taken into consideration while identifying future risks in asthmatics.
Keywords: Asthma, nitric oxide, medication adherence
Figur 1
Figure 1
İlaç uyumu, FENO, AKT ilişkisi
Relationship between medication adherence, FENO and ACT
Hastalara ait demografik veriler
n=113
Cinsiyet; n (%)
Kadın
Erkek
80 (70.8)
33 (29.2)
Yaş; yıl (Ortalama±SS)
51.39±13.01
Sigara; n (%)
İçen
İçmeyen
Bırakmış
24 (21.2)
70 (61.9)
19 (16.8)
Sigara; paket-yıl (Ortalama±SS)
15.36±14.4
Hastalık süresi yıl (Ortalama±SS) 7.87±8.09
Eğitim durumu n (%)
İlköğretim
Lise
Üniversite/yüksek okul
46 (40.7)
33 (29.2)
34 (30.1)
Komorbidite* varlığı n (%)
Var
Yok
73 (64.6)
40 (35.4)
Çalışma durumu n (%)
Çalışıyor
Çalışmıyor
47 (41.59)
66 (58.41)
Figur 2
Figure 2
6 ay sonunda atak geçiren hastaların oranları
The rate of execerbation of asthma experienced end of the 6 months period
Hastaların astımla ilgili özellikleri
FEV1; % (Ortalama±SS)
86.9±19.52
FEV1’e göre olguların dağılımı; n (%)
FEV1≥ %80
FEV1 %79-60
FEV1< %60
74 (65.5)
30 (26.5)
9 (8)
Kullanılan kontrol edici astım ilacı sayısı; n(%)
Tek ilaç
Çok ilaç
50 (44.2)
63 (55.8)
Astın Kontrol Testine göre hastaların dağılımı; n (%)
Kontrol altında
65 (57.5)
Kontrol altında değil
48 (42.5)
MMAS-8’e göre hastaların dağılımı; n (%)
Düşük uyum (MMAS-8<6 puan)
Orta (MMAS-8 =6-7 puan)
Yüksek (MMAS-8 =8 puan)
56 (49.6)
42 (37.2)
15 (13.2)
FENO’ya göre hastaların dağılım; n (%)
Düşük ( FENO<25 ppb))
Yüksek (FENO≥25 ppb)
82 (75.9)
26 (24.1)
Atopi durumu; n (%)
Var
Yok
26 (23)
87 (77)
Astım dışı ilaç kullanım durumu n (%)
Kullanıyor
Kullanmıyor
60 (53.1)
53 (46.9)
Tablo 3
Atak Var/Yok FEV1 %
FVC %
Var (n=11)
65.0
74.0
Yok (n=98)
89.5
96
p=0.007 p=0.004
Atak varlığı ile solunum fonksiyonları ilişkisi
Table 3
Execerbation Yes/No FEV1 %
FVC %
Yes (n=11)
65.0
74.0
No (n=98)
89.5
96
p=0.007 p=0.004
Relationship between execerbation and respiration fonction tests
Astımlı Hastalarda İrritabl Barsak Sendromu Sıklığı
Erkan Ceylan, Asiye Kanbay, Nilüfer Çakanlar, Canan Gedik, Emel Güngör, Nebibe Bekar, Hatice Gözaçan
MEDENİYET ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ, GÖĞÜS HASTALIKLARI ANABİLİM DALI, İSTANBUL / TÜRKİYE
GİRİŞ VE AMAÇ:Gastrointestinal sistem ve solunum sistemi bozuklukları arasında fonksiyonel ilişkiye yönelik bilimsel
kanıtlar bulunmaktadır. Son yıllarda yapılan çalışmalarda irritabl barsak sendromu (İBS)'lu hastalarda artmış astım
prevalansı bildirilmiştir. Bu çalışmanın amacı astımlı hastalarda İBS prevalansını araştırmaktır.
YÖNTEM:Çalışmaya 242 astımlı hasta (141 kadın, 101 erkek; ortalama yaş: 35.2±8.1yıl), astım dışı akciğer hastalığı
olan 156 hasta (112 kadın, 44 erkek; ortalama yaş: 36.7±11.9) ve 96 sağlıklı kontrol (63 kadın, 33 erkek, ortalama
yaş: 35.8±4.2 yıl) alındı. İBS tanısı Manning kriterlerine göre konuldu.
BULGULAR:Astımlı grupta 79 (%32.6), diğer akciğer hastalıklı grupta 35 (%22.4) hastada ve sağlıklı grupta 20
(%20.8) kişide İBS saptandı. Astımlı grupta İBS sıklığı diğer akciğer hastalıklarına ve sağlıklı kontrollere göre anlamlı
olarak daha yüksek bulundu (p<0.01, p<0.001). Diğer akciğer hastalıklı grup ile sağlıklı kontroller arasında İBS sıklığı
açısından fark saptanmadı (p>0.01). Astım süresi beş yıl ve üzerinde olan astımlılarda İBS sıklığı %46.2 (36/78) olup
astım süresi beş yıldan kısa olan hastalardaki İBS sıklığına (%24.4, 43/176) göre anlamlı olarak daha yüksekti
(p<0.001).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Astımlı hastalarda İBS sıklığı sağlıklı kontrollerden anlamlı olarak daha yüksekti. Astım süresi
beş yıl ve üzerinde olanlarda İBS sıklığı daha yüksek oranda bulundu. Bulgularımız astım ile İBS arasındaki olası
patofizyolojik mekanizmayı desteklemektedir.
Anahtar Kelimeler: Astım, irritabl barsak sendromu, prevalans
The Prevalence Of Irritable Bowel Syndrome Among Patients With Asthma
Erkan Ceylan, Asiye Kanbay, Nilüfer Çakanlar, Canan Gedik, Emel Güngör, Nebibe Bekar, Hatice Gözaçan
MEDENİYET UNİVERSİTY FACULTY OF MEDİCİNE, DEPARTMENTS OF CHEST DİSEASES, İSTANBUL / TURKEY
INTRODUCTION - OBJECTIVE:There are scientific evidence of functional interface between the gastrointestinal system
(GIS) and respiratory system diseases in recent studies excess prevalence of asthma has been shown among patients
with irritable bowel syndrome(IBS). The aim of our study was to investigate the prevalence of IBS in asthmatic
patients.
METHOD:Two hundred and forty two patients with bronchial asthma (141 women, 101 men; mean age:
35.2±8.1years), 156 patients with non-asthmatic pulmonary diseases (112 women, 44 men; mean age: 36.7±11.9)
and 96 healthy subjects (63 women, 33 men; mean age: 35.8±4.2) were included in the study. The diagnosis of IBS
was made according to Manning criteria.
RESULTS:There were 79 (32.6%), 35 (22.4%) and 20 (20.8%) IBS subjects in bronchial asthma group, nonasthmatic pulmonary diseases group and healthy group, respectively. The IBS prevalence in bronchial asthma group
were significantly higher than nonasthmatic pulmonary diseases group and healthy subjects group (p<0.01,
p<0.001). There was no difference between non-asthmatic pulmonary diseases group and healthy controls with
respect to IBS prevalence (p>0.01). For the bronchial asthma patients with duration of five years or more the IBS
prevalence (36/78; 46.2%) was significantly higher than the patients with asthma with duration of less than five
years (43/176; 24.4%) (p<0.001).
CONCLUSIONS:We found that the prevalence of IBS was more common in the bronchial asthmatics than in healthy
controls. The IBS prevalence increases in patients with five or more years of bronchial asthma duration. Our finding
supports the potential that asthma and IBS may share common pathophysiological process.
Keywords: Asthma, irritable bowel syndrome, prevalence
Erzurum ilindeki astımlı hastalarda atopi ve sinüzit sıklığının araştırılması
1
2
2
Ravza Bayraktar Barın , Elif Yılmaz Uçarel , Hasan Kaynar
1
2
Erzurum Nihat Kitapçı Hastanesi Göğüs Hastalıkları Kliniği, Erzurum
GİRİŞ VE AMAÇ:Astım, hava yollarının kronik inflamatuar bir hastalığıdır. Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs
Hastalıkları Anabilim dalımızda 2001 yılında Astımlı Olgularda Atopi ile Üst Solunum Yolu Patolojileri sıklığını araştıran
bir çalışma yapılmıştır.
Biz de bu çalışmamızda, Erzurum ilinde yaşayan astımlı hastalarda atopi ve sinüzit sıklığını ve geçmiş yıllara göre bir
değişiklik olup olmadığını araştırmayı amaçladık.
YÖNTEM:Çalışmamız Mayıs 2009-Ocak 2010 tarihleri arasında Erzurum Atatürk Üniversitesi Göğüs Hastalıkları
Kliniği’ne başvuran 100 astımlı hastada prospektif olarak yapıldı. Astım cinsiyet, yaş, sinüzit ve atopi ile
değerlendirildi. Hastalar, sinüzit açısından Kulak Burun Boğaz Kliniği tarafından değerlendirildi.
BULGULAR:45 hastada (%45) cilt testi pozitifliği tespit edildi. Polenler en sık (%26) duyarlılık saptanan alerjenler
olup, sırası ile ev tozu akarları, hayvan tüyü ve epiteli ve mantarlara (%23, %9, %8) karşı duyarlılık izlendi. Duyarlı
olunan alerjen sayısı arttıkça astım şiddetinde artma izlendi (p=0,005). Atopik olguların astım şiddetinde artış
gözlendi ancak bu istatiksel olarak anlamlı değildi (p=0,798). Astımlıların %43’ünde eozinofili, %23’ünde total IgE
pozitifliği tespit edildi. Total IgE değerinde pozitifleşmeyle atopi görülme sıklığında (p=0,003) ve astım şiddetinde artış
izlendi (p=0,049). Astımlıların %43’ünde, atopik astımlıların ise %60’ında sinüzit tespit edildi (p=0,002).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Atopi ve sinüzit astımlı hastalarda sıktır. Prick cilt testi ile yapılan değerlendirme sonunda
sinüziti olan ve olmayan astımlı hastalarda Erzurum’da en sık polenlere, ikinci sıklıkta ev tozu akarlarına, üçüncü
sıklıkta da hayvan tüyü ve epiteline karşı duyarlılık tespit edildi. Atopik astımlılarda, astımın kontrolü için polenler ve
ev tozlarına karşı gerekli koruyucu önlemler alınmalı ve astımlı hastalarda sinüzit birlikteliği sık rastlandığından
hastalar sinüzit açısından da değerlendirilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Astım, atopi, prick cilt testi, sinüzit
The investigation of frequency of atopy and sinüsitis in asthma patients in erzurum
Ravza Bayraktar Barın1, Elif Yılmaz Uçarel2, Hasan Kaynar2
1
Departman of CHest Disease, Nihat Kitapcı Hospital, Erzurum, Turkey
2
Departman of Chest Disease, Atatürk University, Erzurum, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Asthma is a chronic inflammatory disease of the airways. In our study, we aimed to
investigate the frequency related to atopy and sinusitis in asthmatic patients in Erzurum and to find out if any
changes by years have occurred or not.
METHOD:The study was conducted on 100 patients with asthma who had been terated at the Chest Disease Polyclinic
between 2009 and 2010.The patients underwent pulmonary function and skin prick tests, and were evaluated for
sinusitis at the Otorhinolaryngology Clinic.
RESULTS:Forty-five percent of the cases were skin test positive. Pollens were the allergens with the highest
sensitivity(26%),followed by sensitivity to house dust mites, feathers and epithelium,and fungus at rates of
23%,9%,and 8%, respectively. The severity of asthma appeared to increase as the number of allergens increased (p:
0.005). Further an increase occured in the frequency of atopy (p:0.003) and the severity of asthma(p:0.0049)
parallel to total IgE positivity. Sinusitis was diagnosed in 43% of the asthmatic patients and in 60% of the cases with
atopic asthma (p: 0.002).
CONCLUSIONS:According to the findings obtained from evaluation by prick skin test, it was found out that in
asthmatic cases with or without sinusitis in Erzurum, pollens were primarily allergens and second most common
allergens were house dust mites and feather and epithelium were third common allergens. Patients with atopic
asthma must take necessary preventions against pollens and house dost mites in order to control asthma disease and
remember the fact that sinusitis is common in asthmatic patients.
Keywords: Asthma, atopy, prick skin test, sinusitis
Kleinfelter sendromu ve zor astım
1
1
1
2
2
3
Saltuk Buğra Kaya , Ünal Akel , Süleyman Savaş Hacıevliyagil , Gökhan Çınar , Mustafa Türkoğlu , Erdem Topal ,
1
Zeynep Ayfer Aytemur
1
2
3
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi, Malatya
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Allerji Bilim Dalı, Malatya
Kleinfelter sendromu,karyotip olarak iki veya daha fazla X kromozomu taşıyan erkeklerde görülen bir
sendromdur.Karyotip olarak kleinfelter sendromlu hastalarda pulmoner hastalık prevelansı normal toplumdan
fazladır.
Bizim olgumuz 22 yaşında erkek hasta 2006 yılında nefes darlığı nedeniyle devlet hastanesine başvurmuş.Astım
tanısıyla hastaya bronkodilatör tedavi başlanmış. Şikayetlerinin gerilememesi üzerine hasta üniversite hastanesine
yönlendirilmiş.Hastaya yatış verilmiş,yatış sırasında jinekomastisi tespit edilen hastanın düşük testesteron
seviyesininde bulunması üzerine hastaya genetik analiz yapılmış ve XXY karyotipi tespit edilmiş. Genetik,
üroloji,endokrinoloji bilim dalları ile konsulte edilmiş ve kleinfelter tanısı doğrulanmış. Hasta jinekomasti nedeniyle
opere edilmiş. Hasta nefes darlığı şikayeti ve son bir haftada her gün acil servis başvuru ile tarafımız polikliniğine
başvurdu ve zor astım tanısı ile servisimize yatışı yapıldı. Sekiz yılda 2 kez yoğun bakımda entübe edilerek tedavi alan
ve birçok kez acil servis başvurusu bulunmakta olan hastanın fizik muaynesinde dinlemekle bilateral ronküs,sırtta
akne lezyonları,göğüste pektus ekskavutum tespit edildi. Hastanın akg’ında PH:7,37 PCO2:38 PO2 değeri 52,3 olup
SAT:%86,5. Yapılan sft testinde FEV1/FVC:%78 FEV1:%57 FVC:%63 olup hastanın son günlerde ki ilaç
anamnezinden ötürü deri prick testi yapılmadı.Dış merkezli deri prick testinde hastanın kedi,küf mantarı,ev tozu
akarına alerjisi olduğu tespit edilmiş.Hastanın total İg E değeri 436 olup hastaya omelizumab başlanıldı.Yatış sırasında
hastanın testesteron seviyesine bakıldı 44,2ng/dl tespit edildi.Hastanın kemik dansimetresi ölçüldü hem T hemde Z
skoru -2,2 olarak ölçüldü.Hasta endokrinoloji ile konsulte edildi ve hastaya testesteron replesmanı
önerildi.Omelizumab tedavisinden sonra hasta klinik olarak rahatladı.
Literatür taramalarında klienfelter sendromu ile astım birlikteliği çok nadir olarak tespit edildiği için olgu sunumu
olarak ifade etmek istedik.
Anahtar Kelimeler: Astım, Kleinfelter sendromu, zor astım
Kleinfelt syndrome and difficult asthma
Saltuk Buğra Kaya1, Ünal Akel1, Süleyman Savaş Hacıevliyagil1, Gökhan Çınar2, Mustafa Türkoğlu2, Erdem Topal3,
Zeynep Ayfer Aytemur1
1
2
Inonu University Faculty of Medicine, Malatya, TURKEY
3
Inonu University, Faculty of Medicine, Department of Children’s Health and Diseases, Division of Pediatric Allergy,
Malatya, TURKEY
Kleinfelt syndrome is karyotype as a syndrome in males carrying two or more X chromosome. The prevalence of
pulmonary disease in patients with as karyotype kleinfelt syndrome more than the normal population. We report a
22-year-old male patient was admitted in 2006 to the state hospital because of shortness of breath. Bronchodilator
treatment is started with a diagnosis of asthma.Patient is directed to the university hospital. Given patient
hospitalization, the patient were found to have gynecomastia and low testosterone during the hospitalization.
Therefore genetic analysis was performed and presence of XXY karyotype was detected. Patients was consulted on
departments and the diagnosis kleinfelt was confirmed. The patient was operated for gynecomastia. Patient was
admitted to the emergency department in last week everyday with dyspnea and he was hospitalized our service with
difficult asthma diagnosis. On physical examination, bilateral rhonchi, back acne lesions was detected. Patient was
intubated in the intensive care 2 times in eight years and emergency room admissions there many times. PFT were
performed FEV1/FVC:%78 FEV1 %57 FVC:%63. Patient's skin prick test multiple allergy has been identified. The
patient’s total IgE value was 436 and the patient was started omelizumab. During hospitalization, the patient's
testosterone levels were evaluated 44,2 was observed.Patient was consulted endocrinology in and was recommended
testosterone replacement. After Omelizumab therapy the patient relieved clinically. Due to the patient's drug history
in last days We want to express it as a case report because of asthma in the literature associated with klienfelt
syndrome rarely detected.
Keywords: Asthma, Kleinfelt syndrome, difficult asthma
BronşiyalAstımlı Hastalarda Dispne Algılaması, İskelet Kas Kuvveti, Fiziksel Aktivite ve
Yaşam Kalitesinin İlişkisi
1
1
1
1
1
Hazal Sonbahar , Deniz İnal İnce , Melda Sağlam , Naciye Vardar Yağlı , Ebru Çalık Kütükcü , Cemile Bozdemir
1
1
1
1
2
Özel , Aslıhan Çakmak , Özge Müezzinoğlu , Hülya Arıkan , Gül Karakaya
1
2
Hacettepe Üniversitesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı, Ankara
Hacettepe Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Ankara
GİRİŞ VE AMAÇ:Bronşiyal astımlı hastalarda, dispne algılaması, iskelet kas kuvveti, fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi
hastalıktan etkilenmektedir. Bu faktörlerin birbiri ile ilişkisini inceleyen çalışmalar literatürde sınırlıdır. Bu çalışmada,
astımlı hastalarda dispne algılamasının, iskelet kas kuvveti, fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi ile ilişkisinin araştırılması
amaçlandı.
YÖNTEM:Çalışmaya astım tanısı almış 26 (ortalama yaş: 39.69±13.08 yıl) astımlı hasta alındı. Dispne algılama düzeyi
modifiye Medical Research Council (mMRC) skalası, iskelet kas kuvveti taşınabilir el dinamometresi, fiziksel aktivite
düzeyi Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (IPAQ) ve yaşam kalitesi ise astıma özel yaşam kalitesi anketi (AQLQ) ile
değerlendirildi.
BULGULAR:Dispne algılama düzeyi,quadriceps kas kuvveti (r=-0.435, p=0.027), IPAQ toplam puanı (r=-0.532,
p=0.005), IPAQ şiddetli fiziksel aktivite puanı (r=-0.477, p=0.014),IPAQ orta şiddette fiziksel aktivite puanı (r=0.547, p=0.006), AQLQ toplam puanı (r=-0.640, p<0.001), AQLQ belirtiler alt parametresi (r=-0.707, p<0.001),
AQLQ faaliyet kısıtlaması alt parametresi (r=-0.574, p=0.002), AQLQ duygusal işlev alt parametresi (r=-0.537,
p=0.005) ve AQLQ çevresel uyaran alt parametresi (r=-0.435, p=0.011) ile ilişkili bulundu.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Astımlı hastalarda dispne algılama düzeyi,periferal kas kuvveti, fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam
kalitesi ile ilişkiliydi. Astımlı hastalarda pulmoner rehabilitasyon kapsamlı oluşturulmalıdır ve fiziksel aktivite yaşam
tarzı haline getirmelidir.
Anahtar Kelimeler: Bronşiyal Astım, Dispne, İskelet Kas Kuvveti, Fiziksel Aktivite, Yaşam Kalitesi
The Relationship Between Dyspnea Perception, Skeletal Muscle Strength, Physical Activity
and Quality of Life in Bronchial Asthma Patients
Hazal Sonbahar1, Deniz İnal İnce1, Melda Sağlam1, Naciye Vardar Yağlı1, Ebru Çalık Kütükcü1, Cemile Bozdemir Özel1,
Aslıhan Çakmak1, Özge Müezzinoğlu1, Hülya Arıkan1, Gül Karakaya2
1
Hacettepe University, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Ankara, Turkey
2
Hacettepe University, Department of Chest Diseases, Ankara, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The perception of dyspnea, skeletal muscle strength, physical activity and quality of life
are affected by the illness with bronchial asthma patients. Studies examining the relationship between each of these
factors are limited in the literature. The study was aimed to investigate the relationship between dyspnea perception,
skeletal muscle strength, physical activity and quality of life.
METHOD:Twenty-six patients with bronchial asthma (mean age: 39.69±13.08 years) were included in the study. The
perception of dyspnea assesed using modified Medical Research Council (mMRC), peripheral muscle strength
evaluated using a hand-held dynamometer, physical activity assessed using International Physical Activity
Questionnare (IPAQ) and quality of life evaluated using asthma specific quality of life questionnaire (AQLQ).
RESULTS:The perception of dyspnea was correlated with quadriceps muscle strength (r=-0.435, p=0.027), IPAQ total
score (r=-0.532, p=0.005), IPAQ vigorous physical activity score (r=-0.477, p=0.014), IPAQ moderate physical
activity score (r=-0.547, p=0.006), AQLQ total score (r=-0.640, p<0.001), AQLQ symptoms subdomain (r=-0.707,
p<0.001), AQLQ restriction of activities subdomain (r=-0.574, p=0.002), AQLQ emotional function subdomain (r=0.537, p=0.005) and AQLQ environmental stimuli subdomain (r=-0.435, p=0.011).
CONCLUSIONS:The perception of dyspnea is related with skeletal muscle strength, physical activity and quality of life
in patients with asthma. A comprehensive pulmonary rehabilitation composed for patients with asthma and physical
activity should be brought into life style.
Keywords: Bronchial Asthma, Dyspnea, Skeletal Muscle Strength, Physical Activity, Quality of Life
Allerjen Duyarlılık Gelişiminde Antijen Sunumu ve M Hücre
1
2
3
2
4
2
Özlem Buğa , Özge Yılmaz , Sevinç İnan , Yurda Şimşek , Görkem Eskiizmirli , Esra Toprak Kanık , Hasan Yüksel
1
2
3
4
2
Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ABD, Manisa
Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Allerji BD ve Solunum Birimi, Manisa
Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Histoloji ve Embriyoloji ABD, Manisa
Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kulak Burun Boğaz ABD, Manisa
GİRİŞ VE AMAÇ:Adenoid dokunun lenfoepiteli, epitelyal bariyer fonksiyonundan dolayı antijenle ilk karşılaşma
noktalarından birini oluşturur. Bunun yanında, yapısında yer alan M hücre ve dendiritik hücrelerin antijen örneklemesi
nedeniyle de havayolu mukozasının bağışıklık yanıtında kritik rol oynar. Bu çalışmada alerjik duyarlılığı olan ve
olmayan adenoid hipertrofi nedeni ile opere edilen çocuklarda epitel bariyer ve bu bariyerle M hücre ve dendritik
hücrenin ilişkisi gösterilmeye çalışılmıştır.
YÖNTEM:Bu kesitsel çalışmaya adenoidektomi yapılan 5-16 yaş arası 76 hasta sırasıyla alındı. Tüm olgulara deri prik
testi yapılarak allerjen duyarlılık olup olmadığı belirlendi. Adenoid dokuda immunohistokimyasal olarak M hücre,
dendritik hücre ve zonula ocludens proteinleri boyandı ve semikantitatif H-skor ile değerlendirildi.
BULGULAR:Yetmiş altı çocuğun on dördünde (%18.2) allerjen deri prik testi pozitif saptandı. Atopik çocuklarda yaş
ortalaması 8.28 iken, nonatopik çocuklarda 7.43 idi (p=0.25). Atopik ve nonatopik gruplar arasında M hücre belirteci
olan CK20 H-skoru medyan değeri karşılaştırmasında atopik grupta 10 iken, nonatopik grupta 6 bulundu (p=0.046).
Diğer bir M hücre belirteci olan beta tubulin H-skoru da atopik grupta 15 iken nonatopik grupta 6 idi (p=0.03).
Dendritik hücre belirteci CD1 H-skorunun medyan değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p=0.56).
Hücreler arası bağlantı proteini olan Triselülin H-skoru nonatopik grupta ortalama 36 iken atopik grupta 20 olup,
istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı (p=0.29).
TARTIŞMA VE SONUÇ:M hücrenin atopisi olan çocukların adenoid dokusunda artmış olması allerjenin ayrıntılı
işlenmeden antijenitesi yüksek halde epitelden içeri sunulmasında bu hücrenin rolü olabileceğini düşündürmüştür. Bu
hücrenin ileride patogenez ve potansiyel tedavilerde rolü incelenmelidir. M hücrenin triselülin ekspresyonundaki
farklılık, bu hücrenin epitel permeabilitesinde rolünün de araştırılmasını gerektirir.
Anahtar Kelimeler: M hücre, allerjen duyarlılık, epitelyal bariyer
Antigen Presentation And M Cell In Allergen Sensitization
Özlem Buğa1, Özge Yılmaz2, Sevinç İnan3, Yurda Şimşek2, Görkem Eskiizmirli4, Esra Toprak Kanık2, Hasan Yüksel2
1
Celal Bayar University Medical Faculty, Dept of Pediatrics, Manisa, Turkey
2
Celal Bayar University Medical Faculty, Dept of Pediatric Allergy and Pulmonology, Manisa, Turkey
3
Celal Bayar University Medical Faculty,Department of Histology and Embryology, Manisa, Turkey
4
Celal Bayar University Medical Faculty,Department of ENT, Manisa, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Lymphoepithelium of the adenoid tissue forms the first area of antigen encounter due
to its epithelial barrier functions. Moreover, it plays a critical role in airway mucosal immune response due to the
presence M cells and dendritic cells in its structure which sample antigens. We aimed to show the epithelial barrier in
allergic and nonallergic children and the interation of this epithelial barrier with M cell and dendritic cell.
METHOD:We consecutively enrolled 76 patients aged 5-16 years that underwent adenoidectomy in this study.
Allergen sensitization was evaluated by allergen skin prick tests in all subjects. M cell, dendritic cell and zonula
occludens proteins were stained in adenoid tissue immunohistochemically and evaluated with the semiquantitative Hscore.
RESULTS:Allergen skin prick test was positive in 14 of the 76 children (18.2%) enrolled. Mean ages of atopic and
nonatopic children were 8.28 vs 7.43 respectively (p=0.25). Median M cell determinants, CK20 and beta tubulin Hscores, in atopic and nonatopic groups were 10 vs 6 and 15 vs 6 respectively (p=0.046 and p=0.03 respectively).
Median dendritic cell marker, CD1a H-scores were not significantly different between atopic and nonatopic subjects
(p=0.56). Median, interepithelial junctional protein, tricellulin H-score was 36 in the atopic group but 20 in the
nonatopic group (p=0.29).
CONCLUSIONS:Increased M cells in adenoid tissue of atopic children might indicate the role of this cell in presentation
of the highly antigenic allergen without much processing through the epithelium. The role of this cell in pathogenesis
and future therapeutic modalities of allergies needs to be investigated.
Keywords: M cell, allergen presentation,epithelial barrier
resim 1
figure 1
SPT sonucu ile CK-20, beta tubulin, CD1a ve tricelÃƒÂ¼lin h-skor iliÃ…Å¸kisi
CK20,beta-tubulin,CD1a and tricelulin h-skor relationship with SPT results
PS089[Tüberküloz]
Türkiye’de 2005-2013 Yıllarında Kayıtlara Giren Yabancı Ülke Doğumlu Tüberküloz
Hastalarının Özellikleri
Ayşegül Yıldırım, Seher Musaonbaşıoğlu, Erhan Kabasakal, Funda Baykal
Türkiye Halk Sağlığı Kurumu
GİRİŞ VE AMAÇ:2005-2013 yıllarında verem savaşı dispanserlerinde (VSD) kaydedilen yabancı ülke doğumlu
tüberküloz hastalarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Tüberküloz (TB) hasta verileri bireysel bazda ve yıllık kohortlar olarak toplanmaktadır. Bu tanımlayıcı
çalışmada 2005-2013 yıllarında Türkiye genelinde VSD’lere kayıt edilen yabancı ülke doğumlu TB hastalarına ait
veriler incelenmiştir.
BULGULAR:Türkiye genelinde toplam TB olgularında yabancı ülke doğumluların oranı 2005 yılında %0,3 (63 olgu) iken
2013 yılında %3,7’ye (491 olgu) yükselmiştir. 2005-2013 yıllarında toplam 1.791 yabancı ülke doğumlu TB olgusu
kayıtlara girmiştir. En fazla yabancı ülke doğumlu hastanın kayıtlı olduğu iller sırasıyla; İstanbul (789), Bursa (192),
Ankara (100), İzmir (74), Hatay (67), Gaziantep (60) ve Antalya (57)’dır. Toplam 1.791 olgunun ülkeleri
incelendiğinde en sık 5 ülke sırasıyla; Azerbaycan, Suriye, Bulgaristan, Türkmenistan ve Somalidir. Olguların %55,8’i
erkek, %44,2’si kadındır; en sık 25-34 (%32,7) ve 15-24 (%29,5) yaş gruplarındadır. 1.581’i (%88,3) yeni olgu,
210’u (%11,7) önceden tedavi görmüş olgudur. %74,7’sinde akciğer, %25,3’ünde akciğer dışı tutulum vardır. 1.337
akciğer TB olgusunda yayma pozitifliği oranı %73,8’dir. ÇİD-TB olgularında yabancı ülke doğumluların oranı 2005
yılında %1,0 (2/191) iken bu oran 2013 yılında %12,7’ye (29/228) yükselmiştir. 2011 yılında 2, 2012 yılında 1 olgu
HIV (+) tir. Yabancı ülke doğumlu hastaların tedavi sonuçları yıllara göre incelendiğinde tedavi başarısında en yüksek
oran 2005 yılında (%84,5), en düşük oran ise 2009 yılındadır (%74,5).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Toplam tüberküloz hastalarında yabancı ülke doğumlu TB hastalarının oranı düşük olmakla
birlikte yıllar itibariyle arttığı, özellikle ÇİD-TB oranının yükseldiği görülmektedir. Bu konu ile ilgili faaliyetlerin
güçlendirilmesinin gerektiği düşünülmüştür.
Anahtar Kelimeler: ÇİD-TB, tüberküloz, yabancı ülke doğumlu
Properties of foreign-born tuberculosis patients registered in Turkey between 2005-2013
Ayşegül Yıldırım, Seher Musaonbaşıoğlu, Erhan Kabasakal, Funda Baykal
Public Health Institution of Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Evaluation of foreign-born tuberculosis (TB) patients who registered in dispensaries
between 2005-2013.
METHOD:In Turkey, data of TB patients are collected individually and as annual cohorts. In this descriptive study,
data of foreign-born TB patients who registered TB Dispensaries between 2005-2013 are evaluated retrospectively.
RESULTS:Registered foreign-born TB patients/total TB patients ratio is increased. In 2005, the ratio was 0,3% (63
cases) but in 2013 it was 3,7% (491 cases). Between 2005-2013, 1.791 foreign-born TB patients were registered.
The number of registered foreign-born patients are highest at the following provinces: İstanbul (789), Bursa (192),
Ankara (100), İzmir (74), Hatay (67), Gaziantep (60). The most common countries are respectively: Azerbaijan,
Syria, Bulgaria, Turkmenistan and Somali. 55,8% of cases were male and 44,2% were female. In these patients,
most frequent age groups are 25-34 (32,7%) and 15-24 (29,5%). 1.581 (88,3%) of them were new, 210 (%11,7) of
them were retreatment cases. 74,7% was pulmonary; 25,3% was extrapulmonary involvement. In 1.337 pulmonary
TB cases sputum smear positivity ratio is (73,8%). Ratio of foreign-born MDR-TB patients/total MDR-TB patients is
also increased. In 2005, this ratio was 1,0% (2/191) but in 2013 it was 12,7% (29/228). In 2011 two cases, in 2012
one case were HIV (+). Treatment results; in 2005 the highest (84,5%) and in 2009 the lowest (74,5%) treatment
success was performed.
CONCLUSIONS:Although foreign-born TB patients/total TB patients ratio is still low; this ratio and especially MDR TB
ratio is increased. The TB control program activities about this subject should be strengthened.
Keywords: foreign-born, MDR-TB, tuberculosis
PS090[Tüberküloz]
İşitme kaybı ile başvuran kaviteli Akciğer Tüberkulozu olgusu
1
1
1
1
2
3
4
Melike Demir , Mahsuk Taylan , Sureyya Yilmaz , Cebrail Azar , Emel Aslan , Beyhan Yılmaz , Derya Yenibertiz ,
1
Füsun Topçu
1
2
3
4
Dicle Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Dicle Üniversitesi, Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Dicle Üniversitesi, Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Dr Abdurrahman Yurtaslan Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Giriş: Tüberküloz tüm sistem ve organları tutabilmekle beraber en sık akciğer enfeksiyonuna neden olmaktadır.
Nadirde olsa işitme sisteminde genellikle orta kulağı etkileyerek iletim tipi işitme kaybına sebeb olmaktadır. Yaygın
kaviteli akciğer tüberkülozu ve iç kulağında etkilenerek sensörinöral işitme kaybının birlikte olduğu, bu nadir olgunun
sunulması amaçlandı.
OLGU: Yirmidört yaşında postpartum 27.gününde bayan hasta nefes darlığı, öksürük, kilo kaybı ve işitme kaybı
şikayetleri ile merkezimize başvurdu. Akciğer grafisinde bilateral kaviter lezyonları mevcuttu(Resim 1.). Balgamda ve
idrarda asidorezistan basil (ARB) pozitif idi. Kulak Burun Boğaz uzmanına danışılan hastada fizik muayene bulguları
normaldi, fakat bilateral orta derecede sensörinöral işitme saptandı. Anti-tüberküloz tedavi başlanan hastanın,
bilateral infiltrasyonları ve hipoksisi olması nedeniyle solunum yoğun bakım ünitesine alındı ve tedavisine sistemik
kortikosteroid eklendi. Takiplerinde solunum yetmezliği gelişen hasta mekanik ventilatör desteği ile bir ay takip edildi.
İşitme kaybının tüberküloz menenjite bağlı olmadığı enfeksiyon ve nöroloji konsültasyonlarıyla ve tetkiklerle
doğrulandı. Tedavisinin kırk beşinci gününden itibaren akciğer grafisinde, solunum yetmezliğinde düzelme saptanarak
ekstübe edilerek nazal oksijen desteğine geçildi.(Resim 2). Takiplerinde 55.gününde işitme kaybı düzeldi, oksijen
ihtiyacı kalmayarak ev tedavisi düzenlenerek taburcu edildi.
Sonuç: Tüberküloz tüm sistemleri tutabilmektedir. Genellikle anti-tüberküloz tedavisinin bir sonucu olarak ortaya
çıkabilen işitme kaybı, çok nadir de olsa tüberkülozun ekstrapulmoner tutulumundan dolayı da karşımıza
çıkabilmektedir.
Anahtar Kelimeler: işitme kaybı, tüberküloz, akciğer
The case admitted with hearing loss having cavitary Pulmonary Tuberculosis
Melike Demir1, Mahsuk Taylan1, Sureyya Yilmaz1, Cebrail Azar1, Emel Aslan2, Beyhan Yılmaz3, Derya Yenibertiz4,
Füsun Topçu1
1
Dicle University, Department of Chest Disease
2
Dicle University, Department of Infectious Disease
3
Dicle University, Department of Otorhinolaryngology Disease
4
Dr Abdurrahman Yurtaslan Ankara Oncology Training and Research Hospital, Department of Chest Disease
INTRODUCTION: Tuberculosis can involve all system. Rarely it causes conductive hearing loss by usually affecting the
middle ear in the auditory system.It is aimed in this study the presentation of this rare case who has pulmonary
tuberculosis with widespread cavitary lesions and concomitant who has sensorineural hearing loss by affecting inner
ear.
CASE: Twenty-four-year-old female patient in the twenty seventh date of postpartum admitted to our hospital with
complaints of shortness of breath, cough, loss in weight and hearing loss. Bilateral cavitary lesions were seen in her
chest radiography (Figure 1). Her physical examination findings were normal, but bilateral moderate sensorineural
hearing loss was determined. Anti-tuberculosis treatment was initiated but the patient was taken to the respiratory
intensive care unit due to hypoxia and bilateral infiltrates and systemic corticosteroid was added to her
therapy.Afterwards respiratory failure was developed and she was followed with mechanical ventilatory support by a
month.It was verified that hearing loss hadn’t been related to tuberculosis meningitis with infection and neurological
consultation. From forty-fifth day of treatment the improvements were determined on the chest radiographs and
respiratory failure and she was extubated following and nasal oxygen support was applied. (Figure 2).During her
hospitalization on fifty fifth date her hearing loss was recovered and oxygen necessity was removed. She was
discharged from the hospital.
RESULTS: Tuberculosis can involve all systems. Hearing loss which occurs generally as a result of anti-tuberculosis
treatment can also appear because of the involvement of extrapulmonary of tuberculosis very rarely.
Keywords: Hearing loss, tuberculosis, pulmonary
Resim 1. Tedavi oncesi PA akciger grafi
Figure 1.Pretreatment chest radiograph
Resim 2. Toraks BT goruntuleri
Figure 2. Torax CT images
Sag akciger alt lobta daha yaygin olmak üzere her iki akcigerde icerisinde en büyügü yaklasik 6.5 cm capinda duzensiz konturlu kaviter lezyonlarin
izlendigi hava bronkogramlarinin eslik ettigi konsolidasyon infiltrasyon alanlari izlenmektedir. Konsolide alanlar birlesme egilimi gostermekte olup yer yer
tomurcuklu dal gorunumleri mevcuttur.
Resim 3. Tedavi sonrasi PA akciger grafi
Figure 3. Post-treatment chest radiograph
PS091[Tüberküloz]
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde 2012 öncesi ve sonrası dönemde tüberküloz
bildirimlerinin karşılaştırılması
Hilal Adıgüzel, Raika Durusoy, Işıl Ergin
Ege Üniversitesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı
GİRİŞ VE AMAÇ:Dünya Sağlık Örgütü(DSÖ) verilerine göre ülkemizde tüberküloz vaka bulma oranı %77’dir.Olguların
%23’ünün Verem Savaş Dispanser(VSD) kaydı bulunmamaktadır.VSD’lere kayıtlılık oranının arttırılması için Sağlık
Bakanlığı(SB) Mart 2012’de 1 Ocak’tan itibaren hastanelerdeki klinik, poliklinik ve laboratuvarlarda tüberküloz,
patolojide granülomatoz iltihap tanılı ve eczanelerden tüberküloz ilacı verilen hastaların tespitini ve bildirimlerinin
kontrolünü planlamıştır.Amacımız Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi(EÜTF) Hastanesi’nde yeni ve eski uygulamanın
tüberküloz bildirimlerine katkısını karşılaştırarak incelemektir.
YÖNTEM:Araştırma retrospektif tanımlayıcı tiptedir. EÜTF Hastanesinde bildirim sistemindeki değişiklik figür1’de
gösterilmiştir.Çalışmamızda istatistik birimince tutulan kayıtlar incelenmiş, eksik veriler dosya ve epikrizler
incelenerek tamamlanmaya çalışılmıştır. Hastane bildirimleri, eczane ve patolojide belirlenen olguların bildirimlere
katkısı, bildirim için yapılan görüşmeler ve bildirim süreleri incelenmiş ve dönemler karşılaştırılmıştır.
BULGULAR:EÜTF Hastanesi’nde 1 Ocak 2009-17 Nisan 2013 tarihleri arasında 398 tüberküloz bildirimi yapılmıştır.
Bildirimlerin yıllara dağılımı; 2009’da 84(%21.1), 2010’da 94(%23.6), 2011’de 86(%21.6), 2012’de 98(%24.6) ve
2013’de 36(%9) şeklindedir.Bildirimlerin %51’i klinikler, %49’u istatistik tarafından yapılmıştır. Tanıdan bildirime
kadar geçen süre tablo1’de gösterilmiştir.Ocak 2012 sonrasında istatistik birimine %19’u tekrar olan 459 tüberküloz
şüpheli olgu verisi aktarılmıştır. Tablo2’de olgular ve bildirimi yapılanlar gösterilmiştir. 459 olgunun %74,5’inde tanıyı
kesinleştirmek için yapılan görüşmelerin %45,0’i klinik sekreterliğiyle, %21,1’i doktorla, %25,8’i ise faks, e-posta
veya yazışma ile yapılmıştır. Olguların %6,4’ünde bilgi alınabilecek kimseye ulaşılamamıştır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Mikobakteriyoloji sorgulamaları bildirimin atlanmasını önlemede oldukça kullanışlıdır. Eczane ve
patolojinin sisteme katkısı oldukça azdır ve yakalanan vakalar mikobakteriyoloji sonuçları pozitifse bildirilmektedir, iş
yükü yaratmaktadır. 2012’den beri bildirimde artış olmaması bunu desteklemektedir. Bildirimlerin istatistik
birimimizce yapılması bildirim süresini geciktirmektedir. Tanı anında bildirim yapılması sürenin kısaltılması için ideal
olduğundan sürveyans eğitimleri verilmesi gereklidir.
Anahtar Kelimeler: tüberküloz, bildirim, hastane bilgi sistemi
Comparison of the Ege University Medical Faculty Hospital tuberculosis reports before and
after 2012 period
Hilal Adıgüzel, Raika Durusoy, Işıl Ergin
Ege University Public Heath Department
INTRODUCTION - OBJECTIVE:According to WHO, tuberculosis detection rate in Turkey is 77%. 23% of cases have no
record in Tuberculosis Dispensaries(TD). January 2012, Ministry of Health released a regulation to detect and report
tuberculosis patients when; tuberculosis diagnosed in clinics, labs; granulomatosis inflammation in pathology and
tuberculosis drug taken from the pharmacy.Our objective is to compare the contribution of new and old application at
Ege University Hospital(EUH).
METHOD:This is a retrospective descriptive study.The change in reporting system has shown in figure1.For both
periods; statistic department's records, contribution of pharmacy and pathology, interviews for reporting decision,
reporting periods were examined and compared. We attempted to complete missing data using patient files.
RESULTS:Between 1 January 2009, 17 April 2013; 398 tuberculosis reports were made.The distribution of reports
respectively, each year was; 84(21.1%), 94(23.6%), 86(21.6%), 98(24.6%) and 36(9%). 51% of the reports were
made from statistics department.The period between diagnosis and notification has shown in Table1.After January
2012, 459 suspected tuberculosis cases recorded, 19% of them were repeating.Detected cases and the ones which
are reported are in table2.We interviewed with the secretary of the clinics(45,0%), doctors(21,1%), via fax, e-mail or
correspondence(25,8%) for 74,5% of cases.In 6,4% of the cases we could not reach anyone for information.
CONCLUSIONS:In completing missing reports laboratories have retrieved great advantage, but pharmacy and
pathology contributed slightly and detected cases had to confirm with mycobacteriology results, and this increased
workload.The report rates haven’t changed since 2012.Statistics department caused delay. Surveillance training is
required to report cases when diagnosis made.
Keywords: tuberculosis, reports, hospital information system
Figür 1
Figure 1
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde aktif sürveyans tamlığı için İstatistik Birimi iş akış şeması
Ege University Medical Faculty Hospital Statistics Unit workflow diagram for active surveillance completeness
Tanıdan bildirime kadar geçen süre
Bildirim Kaynağı 0-30 gün (%) >30 gün (%) Toplam
Klinik
142 (74,0)
50 (26,0)
192
İstatistik
54 (34,2)
104 (65,8)
158
Toplam
196 (56,0)
154 (44,0)
350
48 hastanın tanı tarihi bilgisine ulaşılamamıştı.
The time passed between diagnosis and report of tuberculosis
Report source 0-30 days (%) >30 days
Total
Clinics
142 (74,0)
50 (26,0)
192
Statistics
54 (34,2)
104 (65,8) 158
Total
196 (56,0)
154 (44,0) 350
We could'nt reach teh diagnosis date of 48 patient.
2012 sonrası birimlerden tespit edilen olgu sayıları ve bildirimi yapılan olgular
Bildirim Kaynağı
Bildirim yapılacak (%) Bildirim yapılmayacak (%) Belirsiz (%) Toplam
Patoloji
11 (3.9)
117 (41,6)
153 (54,5)
281
Mikobakteriyoloji 81 (82,7)
15 (15,3)
2 (2,0)
98
Eczane
1 (2,3)
42 (97,7)
0 (0,0)
43
Klinik
31 (100,00)
0 (0,0)
0 (0,0)
31
Diğer
4 (66,7)
2 (33,3)
0 (0,0)
6
Toplam
128 (27,9)
176 (38,3)
155 (33,8)
459
After 2012 the number of cases detected from departments and reported cases
Detection source Reported (%) Not reported(%) Uncertain(%) Total
Pathology
11 (3.9)
117 (41,6)
153 (54,5)
281
Mycobacteriology 81 (82,7)
15 (15,3)
2 (2,0)
98
Pharmacy
1 (2,3)
42 (97,7)
0 (0,0)
43
Clinics
31 (100,00)
0 (0,0)
0 (0,0)
31
Other
4 (66,7)
2 (33,3)
0 (0,0)
6
Total
128 (27,9)
176 (38,3)
155 (33,8)
459
PS092[Tüberküloz]
TNF-α İnhibitörü Kullanan Hastalarda Tüberküloz
1
1
1
2
1
2
Deni̇z Demi̇r Yi̇lmaz , Şermin Börekçi , Ersan Atahan , Yesim Ozguler , Benan Musellim , Vedat Hamuryudan , Gül
1
Öngen
1
2
İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Romatoloji Bilimdalı, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Amaç: TNF-α inhibitörleri romatolojik hastalıklar başta olmak üzere birçok kronik inflamatuar
hastalıkların tedavisinde son yıllarda yaygın olarak kullanılmaktadır. TNF-α inhibitörü kullanımının önemli bir yan etkisi
tüberküloz (TBC) başta olmak üzere çeşitli enfeksiyonların riskinin artmasıdır. Bizde 12 yıldır polikliniğimize TNF-α
inhibitör tedavi onayı için başvuran hastalar arasından, TBC gelişen toplam 19 hastanın özelliklerini paylaşmak istedik.
YÖNTEM:2002-2014 yılları arasında Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları polikliniğine TNF-α inhibitör tedavi
onayı için başvuran hastaların dosya verileri retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR:BULGULAR: Toplam 19 hastada TBC geliştiği görüldü. TBC gelişen 19 hastanın 10’u (%53) erkek, 9’u
(%47) kadındı, hastaların yaş ortalaması 38,4±13,9 du. 12 (%63,2) hasta halen sigara içiyor ( 40±11,8 paket-yıl), 7
(%36,8) hasta hiç sigara içmemişti. 10 hasta Ankilozan Spondilit, 4 Romatoid Artrit, 3Behçet, 1 Takayasu Arteriti, 1
Psöriatik Artrit nedeniyle Anti-TNF- α tedavi kullanmaktaydı. Hastaların 9’u İnfliximab, 6’sı Adalimumab, 4 ü Enbrel
tedavisi almakta idi. Hastaların ilk başvuru ppd değerleri; 7 hastada 0 mm iken, 11 hastada ppd ≥5mm idi, 1 hastada
daha önce TBC tedavisi aldığı için PPD bakılmamıştı. 11(%57,9) hasta INH profilaksisi almış, 8 (%42,1) hasta
almamıştı. 19 hastanın 7’sinde (%36,8) kültür pozitif akciğer TBC gelişirken 12’sinde (%63,2) ekstrapulmoner ( 4
hastada milier tbc, 3 hasta tüberküloz plörezi, 2 hasta gastrointestinal sistem tbc, 1 hasta tbc lenfadenit,1 hasta
ürogenital sistem tbc, 1 hastada kulak tbc) TBC geliştiği görüldü. Tüm hastaların TBC tedavisi tamamlandı.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Sonuç: TNF-α inhibitörü kullanan hastalarda TBC riski artmış olup, çoğunluğu ekstrapulmoner
TBC’dur. Bu hastaların takiplerinde ekstrapulmoner TBC açısından da dikkatli olunmalıdır.
Anahtar Kelimeler: extrapulmoner tüberküloz, tnf alfa inhibitör kullanımı
Tuberculosis in patients receiving treatment of TNF-alpha inhibitors
Deni̇z Demi̇r Yi̇lmaz1, Şermin Börekçi1, Ersan Atahan1, Yesim Ozguler2, Benan Musellim1, Vedat Hamuryudan2, Gül
Öngen1
1
2
Istanbul University Cerrahpasa Medical Faculty, Department of Rheumatology, Istanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:AIMS: TNF-alpha inhibitors widely used for the treatment of chronic inflammatory
diseases in recent years. The increased risk of tuberculosis is the most important side effects of TNF-alpha inhibitors
useage. We want to share the features of 19 patients who developed tuberculosis during the treatment of TNF-alpha
inhibitors.
METHOD:The data files of patients who admitted to approval for the TNF-alpfa inhibitors treatment, were
retrospectively evaluated between 2002-2014.
RESULTS:FINDINGS: 19 patients developped tuberculosis. 9(%47) patients were female, 10(%53) were male. The
average age of patients were 38,4±13,9. 12(%63.2) patients were still smoking (40±11,8 packet-year), 7(%36,8)
patients who never smoked. The primary disease for using TNF alpha inhibitors treatment were; 10 patients with
ankylosing spondylitis, 4 Rheumatoid Arthritis, 3 patients with Behçet's disease, 1 Takayasu Arteritis, 1 Psoriatic
Arthritis. 9 patients used İnfliximab, 6 Adalimumab, 4 Enbrel treatment. The PPD values of the patient;7 patients
were 0mm, 11 were ppd ≥5mm, we didnt apply ppd test to 1 patient because of previous history of anti-tuberculosis
treatment. 11 (%57,7) patients received INH prophylaxis, 8 (%42.1) patients didn’t. Culture positive pulmonary
tuberculosis occurred in 7 patients (%36,8), 12 (63.2%) patients developped extrapulmonary tuberculosis (4 miliary
tuberculosis, 3 tuberculous pleurisy, 2 patients with gastrointestinal tuberculosis, 1 tuberculosis lymphadenitis, 1
urogenital tuberculosis, 1 ear tuberculosis). All patients have completed the tuberculosis treatment.
CONCLUSIONS:CONCLUSION: The TB risk is increased in patients who use TNF alpha inhibitor therapy, and majority
of them are extrapulmonary tuberculosis. The clinicians must be careful in terms of extrapulmonary tuberculosis in
these patients.
Keywords: extrapulmonary tuberculosis,TNF-alpha inhibitors
PS093[Tüberküloz]
Plevra Tüberkülozunun Endometrium Tüberkülozu ve Pulmoner Antrakozis ile
Birlikteliği
1
1
2
3
1
1
Celalettin Korkmaz , Durdu Mehmet Yavşan , Necdet Poyraz , Buğra Kaya , Turgut Teke , Soner Demirbaş
1
2
3
Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi,Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı Konya, Türkiye
Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi,Radyoloji Anabilim Dalı Konya, Türkiye
Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi,Nükleer Tıp Anabilim Dalı Konya, Türkiye
Tüberküloz klasik olarak bir akciğer hastalığı kabul edilmekle birlikte başta HIV enfeksiyonu olmak üzere çeşitli
nedenlerle akciğer dışı tüberküloz 20. yüzyılda toplam tüberküloz morbiditesinin giderek artmakta olan önemli bir
kısmını oluşturmuştur. Son çalışmalar akciğer dışı tüberkülozların birinci en yaygın sebebinin plevra tüberkülozu,
üçüncü en yaygın sebebinin genitoüriner tüberküloz olduğunu bildirmektedir. Ancak bizim vakamızda olduğu gibi
plevra ve endometrium tüberkülozu birlikteliği daha önce rapor edilmemiştir.
Yetmiş yedi yaşında, öksürük, ateş nefes darlığı şikayetleri ile polikliniğe başvuran hastanın plevral sıvı incelemesinin
exuda karakterde olması nedeniyle yapılan plevra biyopsisi sonucu granülomatöz iltihap olarak rapor edildi. Plevra
sıvısı adenozin deaminaz düzeyi 106 gelen hastada plevra tüberkülozu düşünüldü. Hastanın toraks tomografisinde
sağda plevral efüzyon dışında sağ hiler bölgede 26*15 mm nodüler lezyon tespit edilmesi üzerine yapılan
bronkoskopide yaygın antrakotik değişikliler dışında patolojik bulgu saptanmadı. Bunun üzerine çekilen PET CT de
uterus lojunda artmış FDG tutulumu gösteren (SUV max.28,13) 46*24*56 mm boyutlarında kitle lezyonu izlendi.
Endometrial biyopsi materyali kazeifikasyon nekrozu içeren granülomatöz iltihap olarak raporlandı.
Hastaya tüberküloz tedavisi başlandı. Üç hafta sonra çekilen akciğer grafide plevral efüzyonda 4 ay sonra tekrarlanan
pelvik MR da uterusdaki kitle görüntüsünde belirgin gerileme gözlendi. vaka görülmesi nedeniyle sunuldu.
Anahtar Kelimeler: Endometrial tüberküloz, plevra tüberkülozu, pulmoner antrakozis
Co-Existency Of Pleural Tuberculosis With Endometrium Tuberculosis And Pulmonary
Anthracosis
Celalettin Korkmaz1, Durdu Mehmet Yavşan1, Necdet Poyraz2, Buğra Kaya3, Turgut Teke1, Soner Demirbaş1
1
Departments of Chest Diseases, Meram Faculty of Medicine, Necmettin Erbakan University, Konya, Turkey
2
Departments of Radiology, Meram Faculty of Medicine, Necmettin Erbakan University, Konya, Turkey
3
Departments of Nuclear Medicine, Meram Faculty of Medicine, Necmettin Erbakan University, Konya, Turkey
Although tuberculosis is traditionally accepted as a lung disease, extrapulmonary tuberculosis arising from various
reasons, primarily the HIV-induced type constituted an increasing part of total tuberculosis morbidity in the 20th
century. Recent studies have reported the first most common reason of extrapulmonary tuberculosis as pleural
tuberculosis and the third most common reason as genitourinary tuberculosis. To the best of our knowledge,
however, our case referring to co-existency of pleural and endometrium tuberculosis is the first to be reported in
literature.
Because the investigation of pleural fluid of the 77-year-old female patient admitted to the clinic with the complaints
of coughing, fever and shortness of breath revealed an exudative character, the outcome of biopsy was reported as
granulomatous inflammation. The patient was considered to be pleural tuberculosis because the adenosine deaminase
level of pleural fluid was 106. No other pathological findings were detected except widespread anthracotic changes on
bronchoscopy as patient’s thoracic tomography revealed a nodular lesion of 25*15 mm in right hilary region out of
pleural effusion on the right. On PET CT performed due to the condition, a lesion of mass in size of 46*24*56 mm was
detected, indicating increased fluoro-D-glucose (FDG) involvement (SUV max.28,13) in uterus. Endometrial biopsy
material was reported as granulomatous inflammation including caseous necrosis. The patient was started to be given
tuberculosis treatment. On pulmonary graphy performed three weeks after the treatment and pelvis MRI scan after
four month, a pronounced regression was observed, and because of a rarely encountered entity, the case was
presented.
Keywords: Endometrial Tuberculosis, pleural tuberculosis, pulmonary anthracosis
Pelvik MR da uterusdaki kitle görüntüsü
Mass image in uterus pelvis MRI scan
Tedavi sonrası pelvik MR da uterus görüntüsü
Image of uterus post treatment, pelvis MRI scan
PS094[Tüberküloz]
Samsun Bölge Tüberküloz Laboratuvarının Beş Yıllık Direnç Çalışmaları
1
2
3
Derya Öztomurcuk , Şeref Özkara , Emine Çan
1
2
3
İlkadım Verem Savaş Dispanseri,Samsun
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi EA Hastanesi, Ankara
Halk Sağlığı Müdürlüğü,Samsun
GİRİŞ VE AMAÇ:Samsun, Amasya, Sinop, Ordu illerindeki 8 dispansere hizmet veren Samsun Bölge TB
Laboratuvarında tüberküloz ilaçlarına dirençte artış olup olmadığını tespit etmek amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Samsun Bölge TB Laboratuarında 2009-2013 yılları arasında Löwenstein Jensen besiyerinde kültürü (+) ve
M. tuberculosis kompleks üreyen 358 hastada ilaç duyarlılık testi (İDT) yapıldı. Hastaların 287’i (%80) erkek, 71’i
(%20) kadındı. Hastaların yaş ortalaması 37,7 idi.
BULGULAR:358 hastanın 59’unda (%16,4) H, 35’inde (%9,7) rifampisin (R), 47’sinde (%13,1) streptomisin (S) ve
42’sinde (%11,7) etambutol (E) direnci saptandı. 26 (%7,2) hastada HR, 31 (%8,1) HS, 23 (%6,4) HE direnci
görüldü. Tablo 1’de yıllara göre ilaç direnci oranları görülmektedir.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Çalışmada yeni ve tedavi görmüş hastalar ayrı ele alınamamıştır. 2009-2013 yılları arasında
Samsun Bölge TB Laboratuvarında M. tuberculosis kompleks üreyen 358 hastanın yıllara göre İDT sonuçlarında H, R,
E ve S direnci p değerleri sırasıyla 0,104; 0,114; 0,0001 ve 0,200 bulundu. E direncinde düşüş istatiksel olarak
anlamlı iken, diğer üç ilaçta anlamlı değildi. Samsun Bölge TB Laboratuvarında %7,2 ÇİD-TB saptanmıştır. Bu
bulgular, İDT çalışmasının gerekli olduğunu ve yapılmasının sürdürülmesi gerektiğini göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: HR direnci, ilaç duyarlılık testi, kültür pozitif hastalar
Between the years 2009-2013 resistance studies of Samsun regional tuberculosis
laboratory
Derya Öztomurcuk1, Şeref Özkara2, Emine Çan3
1
İlkadım Tuberculosis Dispensaries, Samsun
2
Atatürk Chest Diseases and Chest Surgery Education and Research Hospital, Ankara
3
Public Health Directorate, Samsun
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Samsun, Amasya, Sinop and Ordu, where 8 dispensaries serving in the province of
Samsun Regional TB laboratory aimes to determine whether there is an increase in resistance to tuberculosis drugs.
METHOD:Samsun Regional TB Laboratory in the years between 2009-2013 in Lowenstein Jensen culture positive and
M. tuberculosis complex isolated 358 patients with drug susceptibility testing (DST) do.287 patients (80%) men and
71 (20%) were women. The patients age mean were 37,7.
RESULTS:358 patients of 59 (16,4%) were determined H, 35 (9,7%) rifampicin (R), 47 (13,1%), streptomycin (S)
and 42 (11,7%) ethambutol (E) showed resistance. 26 (7,2%) in patients with HR,31 (8,1%) HS, 23 (6,4%) were
seen resistance to HE. Table 1 indicates drug resistance rates by years.
Table 1. TB Laboratory of Samsun region, between 2009-2013, the M. tuberculosis complex re-productive of DST
results were found to single drug resistant patients in the results.
CONCLUSIONS:The new and previously treated patients could not be taken separately. According to DST results in
Samsun Regional TB Laboratory between 2009 and 2013, M. Tuberculosis complex of 358 patient finding results were
divided in years by DST results H, R, E and S resistance p values which were found; 0,104;0,114;0,0001 to 0,200.
While statistically significant decrease in E resistance was meaningful, the other three drugs was not meaningful.
7,2% ÇİD-TB in Samsun Regional Laboratory TB were identified. These findings indicate that it is necessary to
continue to do DST works.
Keywords: drug susceptibility testing,HR resistance, culture positive patients
Tablo 1. Samsun Bölge TB Laboratuarının,2009-2013 Arası M. tuberculosis kompleks Üreyen Hastalarda
İDT Sonucunda Tek İlaca Dirençli Bulunanlar.
yıl
ınh direnci
toplam kültür
hasta
(+)hasta sayısı
sayısı
ınh
dırenç
%
rıf
rıf dırençli
dırenci
hasta saysı
%
emb dırençli emb
hasta sayısı direnç%
strep
dirençli
hasta sayısı
strep
direnci
%
2009
44
9
20,4
6
13,7
17
38,7
9
20,4
2010
94
12
12,8
14
14,9
14
14,9
9
9,5
2011
65
7
11,0
4
6,2
5
7,7
10
15,3
2012
76
11
14,5
3
3,9
1
1,3
6
7,8
2013
79
20
25,3
8
10,1
5
6,3
13
16,4
toplam 358
59
16,4
35
9,7
42
11,7
47
13,1
p
değeri
0,104
0,114
0,0001
0,200
Table 1. TB Laboratory of Samsun region, between 2009-2013, the M. tuberculosis complex re-productive
of DST results were found to single drug resistant patients in the results.
years
all
H
H
R
R
E
E
S
S
patients resistance resistance% resistance resistance% resistance resistance% resistance resistance%
2009 44
9
20,4
6
13,7
17
38,7
9
20,4
2010 94
12
12,8
14
14,9
14
14,9
9
9,5
2011 65
7
11
4
6,2
5
7,7
10
15,3
2012 76
11
14,5
3
3,9
1
1,3
6
7,8
2013 79
20
25,3
8
10,1
5
6,3
13
16,4
all
59
16,4
35
9,7
42
11,7
47
13,1
p
358
0,104
0,114
0,0001
0,200
PS095[Tüberküloz]
Serebellar Tüberküloz: İntrakranial kitle bulguları nedeniyle opere olarak ortaya çıkan
nadir bir olgu sunumu
1
1
2
3
Ayşe Şule Şahin , Mükremin Er , Ömer Faruk Ateş , Hatice Canan Hasanoğlu
1
2
3
Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Ankara
Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji Kliniği, Ankara
Yıldırım Beyazıd Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları ABD, Ankara
Tüberküloz, ülkemizde sıklıkla görülmeye devam eden, ekstrapulmoner tutulumları ile ortaya çıktığında bir çok
hastalık ile karışabilen bir hastalıktır.Tüberküloz vakalarının yaklaşık %5-10’unda sinir sistemi tutulumu
görülür.Merkezi Sinir Sistemi (MSS) tutulumu menenjit, abse, soliter tüberkülom, infarkt veya milier parankimal
hastalık olarak ortaya çıkabilir. MSS tutulumunda en az
tuberkülomlar gözlenir ve bunlar kitle etkisiyle klinik oluşturabilirler.53 yaşında erkek hasta,baş dönmesi, bulantı
kusma ile başvurduğu bir hastanede yapılan görüntülemede, posterior fossada kitle olması nedeniyle opere edilmiş.
Kitlenin patolojik incelemesi nekrotizan granülomatöz enfeksiyon olarak raporlanan hastaya sarkoidoz ön tanısı ile
siklofosfamid tedavisi başlanmış. Tedavi sonrasında gelişen meningoensefalit kliniği ile hastanemize başvuran hasta,
enfeksiyon kliniğinde antibiyotik tedavisi ile takibi esnasında kliniğimize danışıldı. Toraks BT'de, mediastinal ve hiler
konglomere lenf nodları, plevral efüzyon ve çok sayıda sentrilobuler noduller görüldü. Plevral efüzyon eksüda
özelliğindeydi, ADA düzeyi 30 mg/dL ölçüldü sitolojik incelemede yoğun lenfoid hücre mevcuttu ve malign hücre
izlenmedi. Kandan, plevral mayiden ve BOS kültürlerinde mikrobiyal üreme olmadı. Diğer granülomatöz hastalıklara
yönelik yapılan incelemeler negatif sonuçlandı. Soygeçmişinde tüberküloz öyküsü olan hastada, Tüberkülin deri testi
(PPD): 17mm olarak ölçüldü. Hastaya standart 4'lü anti-tüberküloz tedavi verildi ve kranial MR’da serebellum
lokalizasyonunda tüberkülom izlenmesi ve meningoensefalit kliniği nedeni ile de metilprednizolon tedavisi başlandı.
Takiplerinde 6.aydaki Toraks BT ve klinik bulgularında belirgin düzelme olan hasta, tedavisine devam etmek üzere
taburcu edildi.Tüberkülozun endemik olduğu bölgelerde, intrakranial alanda yer kaplayan lezyonlarda tüberküloz da
akla gelmelidir. Klinik olarak nörosarkoidoz veya metastatik beyin tümörü olarak düşünülen fakat anamnez ve
radyolojisi dikkatli değerlendirildiğinde tüberküloz lehine değerlendirilen olgu¸ tüberkülozun nadir görülen tipi olan
serebellar tüberküloza örnek olarak sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler: Tüberküloz, Serebellar tüberküloz, granulomatoz hastalıklar
Cerebellar Tuberculosis:A rare case which appeared with surgical operation due to
intracranial mass signs
Ayşe Şule Şahin1, Mükremin Er1, Ömer Faruk Ateş2, Hatice Canan Hasanoğlu3
1
Atatürk Training and Research Hospital, Clinic of Thoracic Medicine, Ankara, Turkey
2
Atatürk Training and Research Hospital, Clinic of Radiology, Ankara, Turkey
3
Yıldırım Beyazid University, Department of Chest Diseases, Ankara, Turkey
Tuberculosis is a disease that continues to be prevalent in our country and extrapulmonary involvement can be
confused with other diseases. Central nervous system (CNS) involvement existed aproximetely in 5-10% of
tuberculosis patients. CNS involvement can manifest as meningitis, abscess, solitary tuberculoma and milary
parenchymal disease. The least common of CNS manifestations are tuberculomas, which present as mass symptoms.
A 53-years-old male patient was referred to neurosurgery clinic with dizziness, nausea, and vomiting. A mass in the
posterior fossa was observed on cranial magnetic resonance imaging (MRI) then operated on. Pathology results
reported as necrotizing granuloma. The patient was admitted later for meningoencephalitis in infectious diseases clinic
and consulted to our clinic while continuing his multiple antibiyotic treatment. Mediastinal and hilar conglomerated
lymph nodes, pleural effusion, and centrilobular nodules were observed in the thorax computerized tomography (CT).
Cytology of the pleural effusion showed dense lymphoid cells, absence of malign cells. Plevral fluid adenosine
deaminase (ADA) level was 30 mg/dL. Tuberculin skin test (TCT) was performed due to his medical tuberculosis
history and measured 17 mm induration. The patient treated with standard tuberculosis treatment including 4 drug in
addition to methylprednisolone with a preliminary diagnosis of meningoencephalitis. At the 6th month checkup thorax
CT showed improvement, while a cranial MRI showed tuberculoma. The patient was discharged to continue
tuberculosis treatment. Tuberculosis should be considered for patients showing intracranial lesions especially in
tuberculosis endemic areas. We presented a case of cerebellar tuberculosis as an example of a rare form of
tuberculosis.
Keywords: Tuberculosis, cerebellar tuberculosis, granulomatosis diseases
Beyin MRG
Brain MRI
Serebellumda çok sayıda çevresel opaklanan, etrafı ödemli, santrali nekrotik lezyonlar izleniyor
Cerebellar multiple nodulary lesions that have ring enhancement, central necrosis and edema
Tedavi öncesi-sonrası Toraks BT görüntüleri
Before and after treatment Thorax CT
Soldaki resimde, tedavi öncesi mediastinal büyümüş lenf nodları ve prankimal lobule konturlu çok sayıda nodül izleniyor. Sağda ise tedavi sonrasında
mediastinial lenf nodları ve nodül boyutlarında anlamlı azalma mevcut.
On the left side, multiple mediastinal lymph nodes and parankimal nodules are seen. Right, we can see that mediastinal lymph nodes and parankimal
nodules is smaller after theraphy
PS096[Tüberküloz]
Primer İmmün Yetmezlikli Çocuklarda Tüberküloz
Filiz Duyar Ağca
3 No.lu Verem Savaşı Dispanseri ANKARA
AMAÇ
BCG aşısı yapıldıktan sonra aşıya bağlı tüberküloz (TB) tanısı alan primer immun yetmezlikli çocukların
değerlendirilmesi
YÖNTEM
Ankara Yenimahalle Verem Savaşı Dispanseri’nde 2008-2011 yılları arasında kaydedilmiş BCG aşısı sonrası TB gelişen
5 olgu geriye dönük incelendi.
BULGULAR
Yenimahalle Verem Savaşı Dispanseri’nde 4 yıllık dönemde (2008-2011) kaydedilen toplam 509 hastanın 17’si(%3,3)
0-4 yaş grubundaydı. 0-4 yaş grubundaki 5(%29,4) olguysa BCG aşısı ertesi hastalık gelişen süt çocuklarıydı.
Olguların hepsi miadında doğmuştu, doğum sırasında herhangi bir anomalileri yoktu. BCG aşısı yapılana dek herhangi
bir semptom görülmemişti.
3’ü kız, 2’si erkekti.
Anne-baba akrabalıkları yoktu. TB hastasıyla temas öyküleri bulunmuyordu. Aile taramalarında tüm yakın temaslılar
kontrol edildi, aktif TB hastası saptanmadı.
Semptomları BCG aşısı yapıldıktan 1 hafta-6 ay sonrasında belirmişti; bunlar ağızda aft, ateş, BCG aşı yerinde yara,
aksiller/servikal şişlikti. Tekrarlayan akciğer veya gastrointestinal enfeksiyonlar sebebiyle mükerrer hastane
başvuruları vardı. Semptomların başlangıcından itibaren 3 hafta-8 ay arasında tanı almışlardı.
Organ tutulumları 2’si milier, 2’si TB lenfadenit, biri BCG aşı yerinde yumuşak doku TB idi.
2 olgu bakteriyolojik, 1 olgu bakteriyolojik-histopatolojik, 2 olgu klinik-radyolojik olarak tanı almıştı.
Hepsine pirazinamid hariç birinci seçenek anti-TB ilaçlarla tedavi başlanmıştı.
Olgulardan biri TB tedavisi öncesi, diğeri tedavi sırasında kemik iliği nakli (KİT) olmuştu.
4 hasta tedavisini başarıyla tamamladı, ancak biri öldü.
Ölen bebekte ve tedavisinin 6.ayında iken KİT ertesi bir çocukta KCFT yükseldi, başka yan etkilerle karşılaşılmadı.
Hiçbir olguda hastalık nüksetmedi.
SONUÇ
Çocuklarda BCG aşısı ertesi ortaya çıkan bölgesel lenfadenopatiler, aşı yerinde iyileşmeyen yaralar varsa dikkatle
izlenmeli, immun yetmezlikler akla getirilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Tüberküloz, çocuk, primer immun yetmezlik
Tuberculosis Among Children with Primary Immunodeficiency
Filiz Duyar Ağca
3rd Tuberculosis Dispensary Ankara TURKEY
AIM
Evaluation of children with primary immunodeficiency (PID) who were diagnosed tuberculosis(TB) following BCG
immunization.
METHOD
Between 2008-2011, 5 BCG vaccine induced TB cases were registered in Ankara Yenimahalle TB Dispensary; these
cases with PID are evaluated retrospectively.
FINDINGS
In 4 years (2008-2011), 509 TB patients were registered in Yenimahalle TB Dispensary; 17(3,3%) of them were
children at 0-4 age group; 5/17(29,4%) cases were infants who diagnosed TB following BCG immunization.
All cases were born in term. There weren’t any history of abnormalities at their perinatal period and symptoms at
postnatal period before immunization.
Female/male ratio was 3/2.
Their parents were not relatives. There weren’t any history of TB in their families. Contact tracing was done to all
their close relatives; no active TB case was found.
Symptom onset was between 1week-6months after BCG immunization. Symptoms were oral aphtha, fever, persistant
wound, cervical/ axillary swelling. Children had recurrent pulmonary and gastrointestinal infections. TB diagnosed
between 3weeks-8months after the onset of symptoms.
2 were miliary TB, 2 were TB lymphadenitis and one was soft tissue TB.
2 had bacteriological; one had bacteriological-histopatological; 2 had clinical-radiological diagnosis.
Without pyrazinamid, anti-TB treatment started to all cases with first line drugs.
PID types were: 3 SCID; one B+T cell immunodeficiency; one IL-12 beta receptor deficiency.
2 cases had bone-marrow transplantation. 2/5 cases had side-effects during treatment.
4 cases treated successfully, one died. No relaps cases.
RESULT
Onset of regional lymphadenitis, wounds after BCG vaccination must be followed up carefully and PID kept in mind.
Keywords: Tuberculosis, child, primary immunodeficiency
PS097[Tüberküloz]
Prisoners as risk groupe for tuberculosis in Republic of Macedonia
Maja Zakoska, Anita Popovska, Biljana Ilievska Poposka
PHI Institute for lung diseases and tuberculosis
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Prison‘s population (yearly approximately 2600 prisoners) is group with higher risk of
tuberculosis (TB) due to fullness of prisons, bad living conditions and inadequate medical care. Total population‘s
notification rate decreases continuously but the rate of TB cases in prisons is still high
Aim of this survey is to prove the situation with TB in prisons in Macedonia.
METHOD:Data for this survey are taken from the National TB Registry. The forms of TB, previous treatment,
bacteriological confirmation and treatment outcome between 49 prisoners (period 2005-2013) have been analysed
RESULTS:In the period 2005-2013, 49 cases of TB were registered, 46(93, 8%) male and 3(9, 2%) 8 female. The
pulmonary TB was identified at 43 (87, 7%), extra pulmonary TB at 6 (12, 2%) cases. From all cases, 42(85, 7%)
were new and 7(14, 3%) previously treated. Bacteriological confirmation of pulmonary TB with direct microscopy
identified at 16(37, 2%) and bacteriological confirmation of culture at 22(51, 2%) cases. The drug sensitivity test
demonstrated multi drug resistance in 1(2, 0%) cases. Treatment outcomes from 2005-2001 were following:
successful treated 35(79, 5%), dead 1(2, 3%), default treatment 5(11, 4%) and 3(6, 8%) lost from evidence. Drug
addiction is finding in 21(47, 7%) prisoners with TB
CONCLUSIONS:Rate of TB in prisons in Macedonia is higher than in total population. Among TB cases in prisons
percentage of bacteriological confirmation is low. Appearance of multi drug resistant form of tuberculosis is bad
prognostic sign.
Keywords: tuberculosis, prisoners, rate
PS098[Pediatrik Akciğer Hastalıkları]
İnfantın nöroendokrin hücre hiperplazisi: Biyopsi gerekli değil mi?
Tuğba Şişmanlar, Ayşe Tana Aslan
Gazi Üniversitesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara
İnfantın nöroendokrin hücre hiperplazisi (NEHİ), nedeni bilinmeyen, yeni tanımlanan bir diffüz akciğer hastalığıdır.
Genellikle iki yaş altı infantlarda takipne, retraksiyon, raller ve hipoksemi ile seyreder. Streoid ve bronkodilatatör
tedavilere yanıt yetersizdir. Klinik bulguları olan infantlarda tipik radyolojik görüntüler mevcut ise tanı konulabileceği,
biyopsiye gerek olmadığı belirtilmiştir. Literatürde NEHİ nedeniyle ölüm bildirilmemiştir.
Dört aylık erkek hasta 25 günlükten beri olan hızlı nefes alıp verme ve kilo alamama şikayetleriyle polikliniğimize
başvurdu. Fizik muayenede takipne, retraksiyon, her iki akciğerde yaygın krepitan ralleri mevcuttu. Anne babası 2.
dereceden akraba olan hastanın bir kardeşi 18 aylıkken benzer şikayetlerle kaybedilmişti. Akciğer grafisinde ve Toraks
tomografisinde sağ akciğer orta lob ve sol lingulayı da içeren farklı loblarda buzlu cam görünümü ve havalanma artışı
mevcuttu. Enfeksiyon, tüberküloz, kistik fibrozis, reflü, immün yetmezlik ve kalp hastalığı saptanmadı. Açık akciğer
biyopsisi yapıldı. Distal hava yollarında Bombesin ile boyanan nöroendokrin hücre artışı saptanarak NEHİ tanısı
konuldu. Hastaya steroid tedavisi başlandı ancak fayda görmeyince azaltılarak bir ayda kesildi. Klinik takibe devam
edildi. Son kontrolde iki yaşında olan hastanın fizik muayenesinde pektus ekskavatumu mevcutdu. Dinleme bulgusu
ve hipoksisi yoktu.
Ölen kardeşinin bulgularının NEHİ için tanımlanan patognomonik bulgularla uyumlu olduğu saptandı. Ancak pulmoner
hipertansiyon nedeniyle 18 aylıkken kaybedilmiş olduğu görüldü.
Daha önce NEHİ bağlı ölüm bildirilmemiş olması; hastalığın seyrinde farklılıklar olabileceğini ya da benzer tablonun
altta yatan başka bir interstisiyel akciğer hastalığına ait olabileceğini düşündürmüştür. Klinik bulguları ağır seyreden
hastalarda radyolojik bulgular NEHI’yı desteklese bile akciğer biyopsisi yapılması gereklidir.
Anahtar Kelimeler: interstisiyel akciğer hastalığı, infant, infantın nöroendokrin hücre hiperplazisi
Neuroendocrine cell hyperplasia of infancy: Is biopsy not needed?
Tuğba Şişmanlar, Ayşe Tana Aslan
Gazi University Hospital, Pediatric Pulmonology Department, Ankara
Neuroendocrine cell hyperplasia of infancy (NEHI) is a newly described diffuse lung disease with unknown etiology.
Usually it affects infants under two years, characterized by tachypnea, retractions, crackles, and hypoxia. It was
reported that with typical clinical and radiological findings it could be diagnosed and there is no need for biopsy in
these patients.
Four month-old boy patient was admitted to pediatric pulmonology clinic with complaint of failure to thrive and
tachypnea. The physical examination revealed tachypnea, retractions and crackles on both lung. It was learned that
one of his brother was died at the age of 18 months with similar complaints. Hyperaeration and diffuse ground-glass
opacities in different lobes which are included right middle lobe and lingual were detected on his computerized
tomography. Open lung biopsy was performed and reported as NEHI. Steroid treatment was started because of no
improvement it was stopped after the first month. At the last control, he was two year-old, physical examination was
normal except pectus excavatum.
Although the findings of the sibling, who was died with similar symptoms, were compatible with NEHI, he was died
when he was 18 month-old because of pulmonary hypertension.
Death previously have not been reported in NEHI. It could suggest that; differences might be in the underlying course
of the disease or there could be another interstitial lung disease with similar findings. Lung biopsy should be
performed in patients, who have serious clinic symptoms due to interstitial lung disease, although the radiological
findings were compatible with NEHI.
Keywords: interstitial lung disease, infant, neuroendocrine cell hyperplasia of infancy
Tip 1 Plazminojen Eksikliği Olan Olguda Pulmoner Tutulum
1
1
2
3
1
1
Semiha Bahçeci , Sait Karaman , Aytaç Karkıner , Tugba Tuncel , Şule Ünsal Karkıner , Demet Can
1
2
3
Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatrik Allerji-İmmünoloji, İzmir
Dr. Behçet Uz Çocuk Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Pediatrik Cerrahi Departmanı, İzmir
Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatrik Allerji-İmmünoloji, İzmir
Giriş:
Tip 1 plazminojen eksikliği; otozomal resesif geçişli, yara iyileşmesi sırasında ekstrasellüler fibrin klirensinde azalma
ile ilişkili, müköz membranlarda psödomembranöz lezyonlarla karakterize nadir bir hastalıktır. Lignöz konjunktivit en
yaygın klinik bulgusu olup bazen konjenital obstrüktif tipte hidrosefali eşlik etmektedir. Nadiren akciğerde de
obstrüktif hastalığa yol açtığı, havayollarında polipoid lezyonlar ile karakterize olduğu bildirilmiştir. Aşağıda pulmoner
tutulumu radyolojik ve bronkoskopik olarak gösterdiğimiz Tip 1 plazminojen eksikliği olgusu sunulmuştur.
OLGU:
3 yaşında erkek hasta, solunum yetmezliği nedeniyle başvurdu. 3 aylık iken lignöz konjunktivit saptanarak Tip 1
plazminojen eksikliği tanısı alan olgunun 24 günlük iken hidrosefali nedeni ile ventriküloperitoneal şant operasyonu
geçirdiği ve 1,5 yıldır sık sık pnömoni tablosunda hospitalize edildiği öğrenildi. Anne baba 1. derece akraba idi. On
aylık erkek kardeşi Tip 1 plazminojen eksikliği nedeni ile kaybedilmişti. Fizik muayenesinde: 12,5kg (10-25p), boy:
90cm (10p), oda havasında SaO2: %90, subkostal - interkostal retraksiyonları mevcut, her iki akciğerde krepitan
raller duyuluyordu. Her iki konjunktiva hiperemik, göz kapakları ödemli idi. Hastanın plazminojen aktivitesi %17
(referans aralığı: %55-145) idi. Akciğer grafisinde her iki akciğerde yaygın konsolidasyon, Toraks BT'de bilateral
bronşektazi izlendi. Solunum güçlüğü düzeldikten sonra yapılan flexibl bronkoskopide trakeadan itibaren sağ ve sol
trakeobronşial sistemde yaygın küçük polipoid yapıların olduğu görüldü. Hastaya pulse metilprednisolon tedavisi
başlandı.
Sonuç:
Tip 1 plazminojen eksikliği olan olgularda nadiren solunum yolunda oluşan polipoid yapılar nedeniyle obstrüktif
akciğer hastalığı gelişebilir. Fleksibl bronkoskopi hem tanı hem de psödomembranların aspirasyonu amacıyla
yapılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Çocuk, Plazminojen Eksikliği, Pulmoner Tutulum
Pulmonary Involvement in a Case with Type 1 Tip 1 Plasminogen Deficiency
Semiha Bahçeci1, Sait Karaman1, Aytaç Karkıner2, Tugba Tuncel3, Şule Ünsal Karkıner1, Demet Can1
1
Behcet Uz Children's Hospital, Paediatric Allergy- Immunology Department, Izmir
2
Behcet Uz Children's Hospital, Paediatric Surgery Department, Izmir
3
Tepecik Training and Research Hospital, Paediatric Allergy- Immunology Department, Izmir
INTRODUCTION:
Type 1 plasminogen deficiency is associated with reduction in extracellular fibrin clearance during wound healing,
autosomal recessive transmission and characterized by pseudomembranous lesions in mucous membranes. It is
reported that it rarely leads to obstructive illness in the lung. The patient with type 1 plasminogen deficiency in whom
we demonstrated pulmonary involvement as radiolagical and bronchoscopic was presented below.
CASE:
A 3 year-old male patient applied to our department with respiratory failure. It was found out that the patient who
had been diagnosed with Type 1 plasminogen deficiency by determining ligneous conjunctivitis at 3 months-old wenth
through a ventriculoperitoneal shunt operation due to hydrocephaly and was frequently hospitalized in pneumonia
table for 1,5 years. Parents were first degree relatives. The 10 month-old sibling of the case had been lost due to
Type 1 plasminogen deficiency. The plasminogen activity of the patient was 17% (reference interval: 55-145%).
Bilateral bronchiectasis was followed in thorax CT. After respiratory difficulty got better, in a flexible bronchoscopy it
was seen as beginning from trachea that there were extensive polypoid structures in right and left tracheobronchial
system. Pulse methylprednisolone treatment was initiated to the patient.
RESULT:
Obstructive lung disease can develop owing to polypoid structures rarely formed in respiratory passage in cases with
Type1 plasminogen deficiency. Flexible bronchoscopy should be performed for both diagnosis and aspiration of
pseudomembranes.
Keywords: Chıldren, Plasminogen Deficiency, Pulmonary Involvement
Otozomal resesif hiper IGE sendromlu hastalarımızda görülen pulmoner
komplikasyonlar
1
1
1
1
1
Sait Karaman , Nesrin Gülez , Ferah Genel , Semiha Erdem Bahçeci , Hikmet Tekin Nacaroğlu , Canan Şule
1
2
1
Karkıner , Hüdaver Alper , Demet Can
1
Dr.Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Ve Cerrahisi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Allerji ve İmmünoloji Kliniği,
İzmir
2
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı, İzmir
GİRİŞ VE AMAÇ
Otozomal resesif Hiper IgE Sendromu (OR-HİES) DOCK8 eksikliği, egzema, sinopulmoner enfeksiyonlar, artmış serum
IgE ve eozinofili ile karakterize primer immun yetmezliktir. Erken yaşta başlayan rekürren sinopulmoner
enfeksiyonlar, astım benzeri semptomlar, akciğerde atelektazi ve bronşektazilere yol açabilir. Retrospektif
çalışmamızda OR-HİES eksikliği olan hastalarımızın pulmoner komplikasyonları, bu komplikasyonların klinik ve
laboratuvar veriler ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır.
MATERYAL VE METOD
Retrospektif kesitsel bu çalışmada Dr. Behcet Uz Çocuk Cerrahisi ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk
İmmunolojisi ve Allerji kliniklerinde 2003-2015 yılları arasında DOCK8 eksikliği gösterilmiş OR-HİES’li 10 hasta
çalışmaya alındı. Hastaların klinik, laboratuvar özellikleri ve izlemde gelişen pulmoner komplikasyonları retrospektif
olarak değerlendirildi. Pulmoner komplikasyonların değerlendirilmesinde klinik bulgulara ek olarak solunum fonksiyon
testi, Toraks BT ve fleksibl bronkoskopi kullanıldı.
BULGULAR
Olguların kız erkek oranı 5/5 idi. Ebeveynler arasında akrabalık oranı %50 saptandı. Ortalama yaş 110,1±34,3, tanı
yaşı 74,8±37,5, hastalık başlangıç yaşı 25,5±18,0 ay idi. Mutlak lenfosit sayısı 2660,0±1178,4, eozinofil sayısı
5830,9±11329,5, serum total IgE düzeyi 2743,6± 5124,1 kU/L saptandı. Tanı anında NIH skoru ortalaması
33,2±11,0 idi. Olguların 7’sinde (%70) pulmoner komplikasyon gelişti. Bunların 3’ünde atelektazi, 2’sinde
bronşektazi, 1’inde tek nodül ve 1’inde yaygın nodüler lezyonlar tespit edildi. Olguların 6’sında astım benzeri
semptomlar mevcut idi. Üç olguda ise pulmoner komplikasyon görülmedi.
SONUÇ
OR-HİES eksikliği kesin tedavisi kemik iliği transplantasyonudur. Bu nedenle pulmoner komplikasyonlar hem hastanın
tanı ve izleminde hem tedavi sürecinde morbidite ve mortaliteyi olumsuz etkiler. Erken saptanması hastanın hayat
kalitesi ve devamı için büyük önem taşır.
Anahtar Kelimeler: DOCK8, hiper, IGE, komplikasyonlar, pulmoner
Pulmonary complıcatıons observed ın patıents wıth autosomal recessıve hyper ıge
syndrome
Sait Karaman1, Nesrin Gülez1, Ferah Genel1, Semiha Erdem Bahçeci1, Hikmet Tekin Nacaroğlu1, Canan Şule Karkıner1,
Hüdaver Alper2, Demet Can1
1
Dr Behcet Uz Chidren Hospital, Division of Allergy and Clinical Immunology, İzmir
2
Department of Radiology, Ege University School of Medicine, İzmir
BACKGROUND
Autosomal Recessive Hyper IgE Syndrome (OR-HIES) is the primary immunodeficiency characterized by DOCK8
deficiency, eczema, sinopulmonary infections, increased serum IgE and eosinophilia. Recurrent early-onset
sinopulmonary infections can lead to asthma-like symptoms, atelectasis and bronchiectasis in the lung. In our
retrospective study, investigating the pulmonary complications of patients with OR-HIES was aimed.
METHODS
Ten patients with OR-HIES deficiency between 2003-2015 were included to this retrospective cross-sectional study.
Clinical and laboratory features of the patients and their pulmonary complications developing in observation were
evaluated retrospectively. In addition to the clinical findings, pulmonary function test, thorax CT and flexible
bronchoscopy were used in evaluating pulmonary complications.
RESULTS
Female-male ratio of cases was 5/5. 50% of relationship was detected between parents. The average age, diagnosis
age and age of onset were 110.1±34.3, 74.8 ± 37.5, and 25.5 ± 18.0 months respectively. The average NIH score in
the moment of diagnosis was 33.2 ± 11.0. Pulmonary complication developed in seven of the cases (70%). In 3 of
the cases, atelectasis; in 2 of the cases, bronchiectasis; in one of the cases, solitary nodule; and in one of the cases,
common nodular lesions were confirmed. Asthma-like symptoms were in existence in 6 cases. In three cases, the
pulmonary complications Weren't occur.
CONCLUSİON
Pulmonary complications affect both morbidity and mortality negatively during both patient's diagnosis and
observation and treatment process. Early diagnosis is of great importance for quality and continuation of life of
patients.
Keywords: complications, DOCK8, hyper, IGE, pulmonary
Resim 1- AkciÄŸer grafisinde saÄŸda nodÃ¼ler lezyonlar ve sol altta atelektazi izleniyor
Resim 2- Tpraks BT'de nodÃ¼ler lezyonlar ve bilateral bronÅŸektazi izleniyor
Hastalarda Görülen Pulmoner Tutulumun Özellikleri
hasta sayısı %
Geçirilmiş Pnömoni Atakları
Pnömoni geçirmemiş
1 atak
2 atak
3 ve üzeri
.
1
1
2
6
.
10
10
20
60
Astım benzeri semptomlar
6
60
Radyolojik Bulgular
Atelektazi
Bronşektazi
Yaygın nodül
Tek nodül
.
3
2
1
1
.
30
20
10
10
Göğüs radyografisindeki milier görünüm: Tüberküloz mu, değil mi?
1
1
2
2
2
3
Saniye Girit , Betül Durucu , Aybala Tongut , Füsun Güzelmeriç , Hakan Ceyran , Kayhan Başak
1
2
3
Kartal Dr Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Ünitesi, İstanbul, Türkiye
Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatrik Kardiyovasküler Cerrahi, İstanbul, Türkiye
Kartal Dr Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Ünitesi, İstanbul, Türkiye
Akciğerlere dağılmış, sayısız, küçük, 1-4 mm'lik pulmoner nodüller milier görünüm olarak bilinir. Özellikle ülkemizde
infant döneminde klinik bulgu eşlik etsin veya etmesin öncelikle tüberküloz ayırıcı tanısının yapılması önemlidir.
Enfeksiyon hastalıkları dışında pulmoner hemosiderozis, pulmoner alveoler proteinozis, İntersitisyel akciğer
hastalıkları,
metabolik
ve
depo
hastalıklarının
akciğer
tutulumları
da
olabilir.
Büyüme gelişme geriliği dışında, akciğere spesifik hiçbir yakınması olmayan, altı aylık iki farklı hastada miliyer
görünüm saptandı. Kardiyopatisi de olan ilk hastanın tüm tüberküloz ile ilgili laboratuvar bulguları ve aile öyküsü
negatif olmasına karşın, histopatolojik olarak miliyer tüberküloz tanısı kondu. İkinci olgunun da tüberküloz ile ilgili
laboruvar bulguları ve aile öyküsü negatifti. Ancak eşlik eden organomegali ve kardeş ölüm öyküsü nedeniyle yapılan
ileri tetkikler sonucu tam adlandırılamayan metabolik hastalığın akciğer tutulumu olarak tanı kondu.
Olgular miliyer görünümü olan hastaya yaklaşımı literatür eşliğinde gözden geçirmek amacıyla sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler: miliyer görünüm, tüberküloz, ayırıcı tanı
Miliary Pattern on Chest Radiography: Tuberculosis or not ?
Saniye Girit1, Betül Durucu1, Aybala Tongut2, Füsun Güzelmeriç2, Hakan Ceyran2, Kayhan Başak3
1
Kartal Dr Lutfi Kirdar Educational and Research Hospital, Pediatric Pulmonology, Istanbul, Turkey
2
Kartal Kosuyolu Yuksek Ihtisas Educational and Research Hospital, Pediatric Cardiovascular Surgery, Istanbul, Turkey
3
Kartal Dr Lutfi Kirdar Educational and Research Hospital, Pathology, Istanbul, Turkey
The term miliary opacities refer to innumerable, small 1-4 mm pulmonary nodules scattered throughout the lungs.
Especially in our country are accompanied by clinical symptoms during infancy or should not be done, it is important
differential diagnosis of tuberculosis.This view outside of infectious diseases may be according to pulmonary
hemosiderosis, pulmonary alveolar proteinosis, interstitial lung disease and pulmonary involvement of metabolic and
storage diseases.Except for growth retardation, with no specific symptoms of lung revealed miliary appearance of six
months in two patients.Although the first patient with cardiopathy also negative family history and laboratory findings
related to tuberculosis, miliary tuberculosis was diagnosed by histopathology. The second patient is labor about
symptoms and family history of tuberculosis was negative. Because of the history of death brother and he has
organomegaly made as a result of further investigation cannot be fully known metabolic diseases diagnosed as
pulmonary involvement.We aim are presented approach to patients with miliary appearance in order to review the
literature.
Keywords: view miliary, tuberculosis, differential diagnosis
Resim 1
Figüre 1
Akciğer grafisinde yaygın retiküonodüler görünüm
Intersititial appearance on chest radiograph
Resim 2
Figüre 2
Göğüs tomografisinde 5mm ye ulaşan nodüllerin, perivasküler ve periseptal yerleşimi
Perivascular and periseptal placement reached 5 mm nodules on chest CT
Resim 3
Figüre 3
Plevra da granülomatöz yapıların oluşturduğu plaklar
Pleural plaques formed in the granuloma structure
Resim 4
Figüre 4
Nekroz odakları ve multinükleer dev hücreler
Necrotic foci and multinucleated giant cells
Resim 5
Figüre 5
Akciğer dokusu içinde çok sayıda granülom yapıları, nekroz ve multinükleer dev hücreler
Many of granulomatous lung tissue necrosis and multinucleated giant cells were observed
Resim 6
Figure 6
Akciğer grafisinde bilateral yaygın retikülonodüler paternde opasite artışı
Reticulonodular opacities increase in bilateral diffuse infiltrates on chest radiograph
Resim 7
Figüre 7
Göğüs tomografisinde: Bilateral yaygın intersitisyel ve alveoler paternin birlikte tutulduğu yaygın dansite artışı ile birlikte, bilateral santral kesimde hava
bronkogramları
The chest tomography: widespread increase in the density bilateral diffuse interstitial and alveolar pattern held with bilateral central part of the air
bronchograms
Kardiyak tamponadla presente olan perikardiyal kist hidatik ve tüberküloz
1
1
2
2
2
3
Saniye Girit , Yetkin Ayhan , Hakan Ceyran , Füsun Güzelmeriç , Eylem Tuncer , Şermin Kökten , Ahmet Soysal
1
2
3
4
4
Kartal Dr Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatrik Göğüs Hastalıkları
Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatrik Kardiyovasküler Cerrahi
Kartal Dr Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji
Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatrik Enfeksiyon Hastalıkları
Perikardial kist hidatik ve tüberküloz ülkemizde nadir birlikte olan iki hastalıktır. 15 yaşında kız hasta göğüs ağrısı ve
öksürük şikâyetiyle başvurdu. Mevcut kinik ve ekokardiyografik bulgularıyla perikardiyal tamponad saptanarak
yaklaşık 1 L mayi drenajı yapıldı. Masif plevral efüzyonu da olan hastanın perikardiyal sıvı özellikleri ve kliniği ile
tüberküloz düşünülerek tedavi başlandı. Önce tedaviye yanıt alınan hastanın daha sonra tekrar ateş yükselmeleri
devam etti. Göğüs tomografide sağ ventrikül komşuluğunda 7x6 cm boyutlarında düzgün sınırlı heterojen yapıda kalın
duvarlı lezyon saptandı. Median sternotomi ile yapılan ameliyatta parsiyel perikardiyektomi yapılıp, sağ ventrikül
komşuluğundan abse drenajı yapıldı. Perikard biyopsisinin histopatolojik incelemesi perikardiyal kist hidatik ve
tüberküloz birlikteliği olarak rapor edildi. Her iki hastalığın birlikte tedavisiyle klinik ve radyolojik düzelme görüldü.
Anahtar Kelimeler: kist hidatik, tüberküloz, perikard
Pericardial hydatid cyst and tuberculosis presenting with cardiac tamponade
Saniye Girit1, Yetkin Ayhan1, Hakan Ceyran2, Füsun Güzelmeriç2, Eylem Tuncer2, Şermin Kökten3, Ahmet Soysal4
1
Kartal Dr Lutfi Kirdar Educational and Research Hospital, Pediatric Pulmonology
2
Kartal Kosuyolu Yuksek Ihtisas Educational and Research Hospital, Pediatric Cardiovascular Surgery
3
Kartal Dr Lutfi Kirdar Educational and Research Hospital, Pathology
4
Marmara University Pendik Training and Research Hospital, Pediatric Infectious Diseases
Pericardial hydatid cyst and tuberculosis are rarely coexistence diseases in our country. Fifteen –year-old girl patient
admitted with cough and chest pain. Given clinical and echocardiographic findings, the patientwas diagnosed to have
cardiac tamponade; a pericardiocentesis was immediately performed and approximately 1 L fluid was withdrawn. She
has also massive pleural effusion and pericardial fuid and clinical features considering with tuberculosis. Tuberculosis
treatment was started. The patient's response to treatment received before then continued fever again. In his
radiology, on the edge right ventricle, thick-walled cavity with heterogeneous density in the size of 7x6 cm. views
have been found. Median sternotomy, partial pericardiectomy and abscess drainage have been applied to the right
ventricle neighborhood. Histopathological examination has been reported as the coexistence of hydatid cyst and
tuberculosis. Both diseases were observed with clinical and radiological improvement with treatment.
Keywords: hydatid cyst, tuberculosis, pericard
Resim 1
Figüre 1
Kardiyomegali, sağ plevral effüzyon
Cardiomegaly, right pleural effusion
Resim 10
Figüre 10
Aspire edilen sıvıda E. Granularise ait skoleksler (papX1000)
The aspirated fluid examination of E. Granularis scolexes (papx1000)
Resim 11
Figüre 11
Aspire edilen sıvıda kutikuler membranı düşündüren lamelloz yapı
The aspirated fluid cuticular membrane structures have been observed suggesting lamelloz
Resim 12
Figüre 12
Tedavinin 4. ayında kontrol akciğer grafisi
The control chest radiograph at 4 months of treatment
Resim 2
Figüre 2
Perikardiyosentez sonrası sağ plevral effüzyon devam ediyor
Right pleural effusion continues after pericardiocentesis
Resim 3
Figüre 3
Göğüs tomografisinde: sağ akciğerde total atelektazi, apeksten başlayarak diyafragmaya kadar uzanan masif plevral mayi, sol akciğerde havalanması
normal sınırlarda olup sol alt lob bazal segmentte hafif plevral kalınlaşma, mayi ve komşu parankimde minimal fibrotik değişiklikler, perikarda sağ
atriuma ve ventrikül inferior komşuluğunda en belirgin yerinde 77X38 mm boyutlararında cidarı hafif kontras tutan ve sol ventrikül boyunca uzanım
gösteren mayi ve hematom?
The chest tomography: total atelectasis of the right lung, massive pleural effusion extending to the diaphragm, starting from the apex of the left lung
ventilation is within normal limits left lower lobe mild pleural thickening in the basal segments, fluid and adjacent parenchyma minimal fibrotic changes,
the most obvious place in the pericardium to the right atrium ventricular inferior neighborhood 77X38mm fluid, which wall made of light and contrast
holding, hematoma?
Resim 4
Figüre 4
Göğüs tomografisi mediasten penceresi
Chest tomography mediastinal window
Resim 5
Figüre 5
TB tedavisinin onuncu gününde akciğer grafisinde parankim normal ve plevral mayinin tamamen gerilemiş olduğu görülüyor
On the tenth day of TB treatment, chest radiograph showed of parenchyma normal and pleural fluid dropped completely.
Resim 6
FigÃ¼re 6
GÃ¶ÄŸÃ¼s BT sinde her iki akciÄŸer havalanmasÄ± doÄŸal izlenmiÅŸ olup, ventrikÃ¼l kenarÄ±nda septalÄ± yapÄ±da, 79X61 mm boyutlu abse veya
dev tromboz olarak yorumlandÄ±.
CT of the chest is watched a natural both lung ventilation in the lung space. Ventricular septal edge of the structure, size 79X61 mm appearance was
interpreted as a giant abscess or thrombosis.
Resim 7
Figüre 7
Operasyon görüntüleri: Tüm kalp yüzeyinde yaygın kirli beyaz nodüler görünüm mevcut olup bu yapıların drenajı yapıldı
Operations image: In all heart surface is widely available off-white nodular appearance of these structures were made of drainage
Resim 8
Figüre 8
Rezeksiyon sonucu kistik yapıdan pürülan materyal aspire edildi
Purulent material was aspirated of cystic structure
Resim 9
Figüre 9
Perikard biyopsisinin histopatolojik incelemesinde nekrotizan granülomatoz reaksiyon
Histopathological examination of Pericardium showed necrotic granulomatous reaction
On beş yaşında bir hastada kronik eozinofilik pnömoni
1
1
2
3
4
2
Aslı Sarıbaş , Hüseyin Salih Güngör , Serkan Özbay , Kürşat Yıldız , Yonca Anık , Aslı Gül Temel , Zeynep Seda
5
Uyan
1
2
3
4
5
Kocaeli Üniversitesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi, Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi, Patoloji Ana Bilim Dalı, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi, Radyoloji Ana Bilim Dalı, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Kocaeli
Kronik eozinofilik pnömoni (KEP); subakut veya kronik olarak gelişen, sistemik ve solunum sistemi semptomları ile
birlikte, alveolar ve/veya kan eozinofilisi ve akciğer grafisinde periferik pulmoner infiltratlar ile karakterize, çocuklarda
çok nadir görülen, etiyolojisi bilinmeyen bir hastalıktır. Kliniğimize 15 yaşında erkek hasta 3-4 gündür olan öksürük,
kilo kaybı, eforla artan nefes darlığı şikayetleriyle başvurdu. Fizik muayenede her iki akciğer bazallerinde solunum
seslerinde azalma mevcuttu, oksijen saturasyonu oda havasında %90 idi. Akciğer grafisinde sağ akciğerin tamamında
ve daha az olarak da sol akciğer parankiminde sınırları belirsiz nodüler opasiteler görüldü. Laboratuar testlerinde WBC
9,300/mm3, eozinofil 88/mm3 (%0,94), hemoglobin 15,2g/dl, trombosit 259,000/mm3, ESR 13 mm/saat idi.
Solunum fonksiyon testinde FEV1 %49, FVC %41, FEV1/FVC %116 olup bronkodilatör yanıtı vardı. Karbonmonoksit
difüzyon kapasitesi (DLCO) sonucu %31 idi. Tüberkülin deri testi ve Quantiferon sonucu negatifti. Bronkoskopi
bulguları normaldi. Bronkoalveoler lavaj (BAL) sıvısından gönderilen ARB ve tüberküloz PCR negatifti, kültüründe
üreme olmadı. BAL sitolojik incelemesinde eozinofil izlenmedi. Ter testi normal, romatolojik tetkikleri negatifti. Toraks
bilgisayarlı tomografisinde bilateral akciğerde; lingula, orta lob ve alt loblarda daha belirgin, periferik daha ağırlıklı,
yer yer konsolide karakter gösteren buzlu cam tarzı infiltrasyonlar, peribronkovasküler kalınlaşmalar, interlobüler
septal kalınlaşmalar izlendi. Hastaya açık akciğer biyopsisi yapıldı. Patoloji sonucu kronik eozinofilik organize pnömoni
ile uyumlu olarak geldi. Sistemik steroid tedavisi başlandı. Tedavi ile klinik ve radyolojik düzelme sağlanan hasta oral
steroid tedavisi ile taburcu edildi. KEP çocuklarda çok nadir görülen bir hastalık olmakla birlikte sistemik ve solunum
sistemi bulguları olan, akciğer grafisinde periferik infiltrasyonlar izlenen hastalarda ayırıcı tanıda akla gelmelidir.
Anahtar Kelimeler: çocuk, BAL, kronik eozinofilik pnömoni
Chronic eosinophilic pneumonia in a fifteen-year-old patient
Aslı Sarıbaş1, Hüseyin Salih Güngör1, Serkan Özbay2, Kürşat Yıldız3, Yonca Anık4, Aslı Gül Temel2, Zeynep Seda Uyan5
1
Department of Pediatrics, Kocaeli University, Kocaeli, Turkey
2
Department of thoracic surgery, Kocaeli University, Kocaeli, Turkey
3
Department of Pathology, Kocaeli University, Kocaeli, Turkey
4
Department of Radiology, Kocaeli University, Kocaeli, Turkey
5
Department of Pediatric Pulmonology, Kocaeli University, Kocaeli, Turkey
Chronic eosinophilic pneumonia (CEP) is characterized by subacute or chronic respiratory and systemic symptoms,
alveolar and/or blood eosinophilia, and peripheral pulmonary infiltrates on chest imaging. Fifteen-year-old boy
presented to our clinic with 3-4 days of cough, weight loss, dyspnea and exercise intolerance. On physical
examination; his breath sounds were decreased at the base of both lungs, oxgen saturation at room air was 90%.
Chest X-ray demonstrated ill defined nodular opacities on all zones of right lung and to a lesser degree of left lung
parenchyma. Laboratory test results were: WBC: 9300/mm3, eosinophil count: 88/mm3 (0,94%), hemoglobin:
15.2g/dl, platelet count: 259000/mm3, ESR: 13mm/hr. His spirometry results were: FEV1 49%, FVC 41%, FEV1/FVC
116%, with a positive bronchodilator response. His carbon monoxide diffusion capacity (DLCO) result was 31%. His
PPD and quantiferon tests were negative. Bronchoscopy was normal and BAL fluid examination revealed no
eosinophils. Sweat testing was normal and rheumatologic tests were negative. Computed tomography of the thorax
revealed ground glass infiltration at both lungs, lingula, middle lobe and lower lobes, especially at the periphery
together with peribronchovascular and interlobular septal thickening. Open lung biopsy was performed and the
pathology result revealed chronic eosinophilic pneumonia. He was discharged on oral steroid treatment and he
showed dramatic clinic and radiological response to the treatment. CEP is a an uncommon diagnosis in children but
should be included in the differential diagnosis when a child has respiratory and systemic symptoms and peripheral
pulmonary infiltrates on chest imaging.
Keywords: children, BAL, chronic eosinophilic pneumonia
Çalışan adolesanlarda lise öğrencilerinde tütün kullanımı- 2006 ve 2013 karşılaştırması
1
1
2
3
4
5
5
Ahmet Hakan Gedik , Erkan Çakır , Ali Özdemir , Nazli Karacabey , Nezih Varol , Fazilet Karakoç , Refika Ersu ,
5
5
Bülent Karadağ , Elif Dağlı
1
2
3
4
5
Çocuk Göğüs Hastalıkları, Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul, Türkiye
Çocuk Göğüs Hastalıkları, Mersin Çocuk Hastanesi Mersin, Türkiye
Department of Pediatrics, Bezmialem Vakif University, Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
Halk Sağlığı, Marmara Üniveristesi Tıp Fakültesi, İstanbul, Türkiye
Çocuk Göğüs Hastalıkları, Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ VE AMAÇ:Tütün bağımlılığı sıklıkla erken yaşlarda başlamaktadır. 2006 yılındaki çalışmamızda çalışan
adölesanlarda ve benzer yaşlarda çalışmayan lise öğrencilerinde tütün kullanım durumu değerlendirilmişti. Türkiye’de
2008 yılında tütün kullanımı kontrol planı uygulanmaya başlamıştır. Fakat bu tütün kullanım yasaklarından sonra Türk
adolesanların sigara kullanımını değerlendiren başka bir çalışma bulunmamaktadır. Çalışmamızda; tütün
kullanımındaki farklılıkların aynı popülasyonda incelenmesi ve 2006 yılındaki çalışma ile karşılaştırılması amaçlandı.
YÖNTEM:Her iki çalışmamızda, aynı hedef popülasyon ve alan seçildi. Katılanları sosyoekonomik durumu ve tütün
kullanım durumlarını içeren bir anket kullanıldı. Katılımcıların tütün kullanımı yasakları ile ilgili bilgi ve algılarını
değerlendirmek için ilave sorular soruldu. Sonuçlar değerlendirildi.
BULGULAR:Tütün kullanım alışkanlığı lise öğrencilerinde çalışan adölesanlara göre daha düşüktü. Her iki gurubun
sigara yasakları konusunda algı ve bilgisi arasında fark yoktu. 2006 yılındaki çalışmaya göre her iki grupta sigara
alışkanlıklarında anlamlı azalma görüldü. Çalışan grupta sigarayı nadir kullananların oranının %77.3’den %56’ya
düştüğü, lise öğrencilerinde ise %54.4’den %23’e düştüğü görüldü.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Türkiye’de sigara yasaklarından sonra kullanımda her iki grupta ciddi azalmanın olduğu
görüldü. Bunun yanında, sigara kullanım oranı halen yüksektir ve halen genç yaşlarda uygun ve etkili sigara bırakma
politikaları geliştirilmesi gereklidir.
Anahtar Kelimeler: Adolesan, çalışan çocuklar, tütün kullanımı
Tobacco use among working adolescents and high school students- Turkey, 2006 and
2013
Ahmet Hakan Gedik1, Erkan Çakır1, Ali Özdemir2, Nazli Karacabey3, Nezih Varol4, Fazilet Karakoç5, Refika Ersu5,
Bülent Karadağ5, Elif Dağlı5
1
Division of Pediatric Pulmonology, Bezmialem Vakif University, Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
2
Division of Pediatric Pulmonology, Mersin Children’s Hospital, Mersin, Turkey
3
Department of Pediatrics, Bezmialem Vakif University, Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
4
Faculty of Health Education, Marmara University, İstanbul, Turkey
5
Division of Pediatric Pulmonology, Marmara University Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Smoking addiction often starts in early ages. In our previous study, the smoking status
of working adolescents and their peer non-worker high school students were evaluated. In 2008, a tobacco control
plan was implemented in Turkey. However, no data is available for Turkish adolescents which emphasized the tobacco
use after smoking ban. The present study aimed to investigate the difference of smoking status between same
populations after smoking ban, and to compare the results with the 2006 study.
METHOD:In both studies, same target populations and area were chosen. A questionnaire included questions about
the participant’s socioeconomic and smoking status was used. Additional questions were asked to evaluate working
adolescents’ and high school students’ knowledge and altitude on smoking ban regulation. The results were
evaluated.
RESULTS:The smoking habit of high school students were lower than the working adolescents. Both groups had
similiar knowledge and altitude on the smoking ban. When we compared with the 2006 study, the reduction for all
smoking habits were seen in the 2013 study both in working adolescents and high school student. The working
adolescents who reported ever smoking declined from 77.3% in 2006 to 56% in 2008. Also, in the high school
students, declined from 54.4% to 23%.
CONCLUSIONS:A significant reduction of smoking in both groups was seen after smoking ban in Turkey. However, the
smoking rates are still high and it is still needed to develop and implement sustainable and comprehensive smokefree policies in young age groups
Keywords: adelescent, working children, tobacco use
Table.1 Demographic characteristics and the smoking status of the participants (2013)
Table.1 Demographic characteristics and the smoking status of the participants (2013)
Table.2 The knowledge and altitude on the smoking ban regulation of the the participants
Table.2 The knowledge and altitude on the smoking ban regulation of the the participants
Table.3 Comparing Demographic Characteristics and the Smoking Status of the Working adolescents
Table.3 Comparing Demographic Characteristics and the Smoking Status of the Working adolescents
Table.4 Comparing Demographic Characteristics and the Smoking Status of the High School Students
Table.4 Comparing Demographic Characteristics and the Smoking Status of the High School Students
Non-Kistik Fibroz Bronşektazili Hastalarımız
1
1
1
2
3
1
İlkay Ayrancı , Semiha Bahçeci , Sait Karaman , Hikmet Tekin Nacaroğlu , Saniye Girit , Şule Ünsal Karkıner ,
1
Demet Can
1
2
3
Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Pediatrik Allerji-İmmünoloji, İzmir
Bağcılar Eğitim Araştırma Hastanesi, Pediatrik Allerji-İmmünoloji Departmanı, İstanbul
Kartal Dr Lütfü Kırdar Eğitim Araştırma Hastanesi, Çocuk Göğüs Hastalıkarı Departmanı
GİRİŞ VE AMAÇ:Çocukluk çağında aşıların yaygın kullanılması ile non-CF bronşektazi sıklığı azalmış gibi görünmekle
birlikte antibiyotiklerin yetersiz kullanımı ile persistan bakteriyel bronşit üzerinden kendini tekrar göstermeye
başlamıştır. Bu çalışmada bronşektazi etyolojisindeki değişikliklerin belirlenmesi ve izlemindeki deneyimlerin
paylaşılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM:1995-2015 yılları arasında İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Polikliniği’mizde
klinik bulguları nedeniyle bronşektazi düşünülen, akciğer grafisi ve /veya akciğer tomografisi ile bronşektazi olduğu
doğrulanmış olgular retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların klinik ve laboratuvar özellikleri, bronşektazi etyolojisi,
tedavi yaklaşımı ve prognozu kaydedilmiştir.
BULGULAR:20 yıl süresince toplam 110 hasta (%50.9 erkek) non-CF bronşektazi tanısı almıştır. Hastaların ortalama
yaşı 167±39, tanı yaşı 102±42, takip süresi 65±41 aydır. Bronşektazi etyolojisinin dağılımı sıklık sırasına göre primer
silyer diskinezi (%27; %14.5'i Kartagener Sendromu); persistan bakteriyel bronşit/kronik süpüratif akciğer hastalığı
(%22.7); primer immün yetmezlik (%11.8); bronşiyolitis obliterans (%8); reflüye sekonder akciğer hastalığı (%3.6);
yabancı cisim aspirasyonu (%2.7), konjenital (%2) ve astım (%2) şeklindedir. Olguların %15.4’ünde etyoloji tesbit
edilememiş idyopatik kabul edilmiştir. En sık rastlanan komplikasyon pnömoni olup olguların %2,7'inde hemoptizi
görülmüştür. Cerrahi yaklaşım 10 (%9) hastada gerekmiştir, geriye kalan olgular medikal tedavi ile izlenmektedir.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Persistan bakteriyel bronşit/kronik süpüratif akciğer hastalığı, non-CF bronşektazi etyolojisinde
önemli bir yer tutmaktadır. Medikal tedavi ile non-CF bronşektaziler uzun yıllar komplikasyonsuz izlenmektedir.
Anahtar Kelimeler: Bronşektazi Etyolojisi, Non-Kistik Fibroz Bronşektazi, tedavi
Patients with Non-Cystic Fibrous Bronchiectasis
İlkay Ayrancı1, Semiha Bahçeci1, Sait Karaman1, Hikmet Tekin Nacaroğlu2, Saniye Girit3, Şule Ünsal Karkıner1, Demet
Can1
1
Behcet Uz Children's Hospital, Paediatric Allergy- Immunology Department, Izmir
2
Bağcılar Training and Research Hospital, Paediatric Allergy- Immunology Department, İstanbul
3
Kartal Dr Lütfü Kırdar Training and Research Hospital, Paediatric Pulmonology Department, İstanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:While non-CF bronchiectasis incidence has dropped with the childhood vaccination
programs, it has started to manifest itself again through insufficiently treated persistant bacterial bronchitis. It was
aimed to determine the changes in the etiology of bronchiectasis and share the experiences in its follow-up.
METHOD:Study group was consisted of bronchiectasis patients who had been followed up at İzmir Dr. Behçet Uz
Children Hospital Children Chest Diseases Outpatient Clinic between 1995-2015. Bronchiectasis was suspected by
clinical findings and confirmed with chest X-ray and/or thorax CT. The clinical and laboratory features, bronchiectasis
etiology, treatment approach and prognosis of patients were recorded.
RESULTS:There were 110 patients. Males were 50.9% of the patients. The average age was 167±39 months.
Bronchiectasis was caused by ciliary dyskinesia (27%), persistant bacterial bronchitis/chronic suppurative lung
disease (22.7%); primary immunity deficiency (11.8%); bronchiolitis obliterans (8%) lung disease secondary to
reflux (3.6%); foreign body aspiration (2.7%), congenital (2%) and asthma (2%). Etiology was unclear in 15.4% of
the cases. Most frequent complications were pneumonia and hemoptysis, which was observed in 2,7% of cases.
Surgical management was required in 10 (9%) patients, the rest of the cases were given medical treatment.
CONCLUSIONS:Persistant bacterial bronchitis/chronic suppurative lung disease, being a preventable cause, has an
important role in bronchiectasis etiology. Non-CF bronchiectases could be managed without complications for many
years with medical treatment.
Keywords: bronchiectasis etiology, Non-Cystic Fibrous Bronchiectasis, treatment
Atipik Kistik Fibrozis Hastalarının Klinik Özellikleri
Nagehan Emiralioğlu, Uğur Özçelik, Ebru Yalçın, Deniz Doğru Ersöz, Nural Kiper
Hacettepe Üniversitesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara
GİRİŞ VE AMAÇ:Atipik kistik fibrozis(KF) sıklıkla tek organ tutulumu ile seyreden, klasik KF klinik özelliklerini
taşımayan, çocuklar ve erişkinlerde görülen klinik tablodur.Tekrarlayan pankreatit, yaygın bronşiektazi, obstrüktif
azospermi, panbronşiyolit, sklerozan kolanjit, tekrarlayan rinosinüzit gibi klinik durumların atipik KF ile ilişkili olduğu
bilinmektedir.Çalışmamızın amacı atipik KF olgularının klinik bulgularını, eşlik eden semptomlarını ve mutasyon
analizlerini değerlendirmektir.
YÖNTEM:Hacettepe Üniveristesi Çocuk Göğüs Hastalıkları bölümünde Ocak 2014-Aralık 2014 tarihleri arasında klinik
izleme gelen atipik KF düşünülen hastaların demografik özellikleri, laboratuvar bulguları, solunum fonksiyon testleri,
ter testi sonuçları ve mutasyon analizleri incelendi.
BULGULAR:Son bir yıl içinde klinik izleme gelen 25 atipik KF(10 Kız/15 Erkek) hastası mevcuttu. Hastaların tanı yaşı
ortalama 5.1 yaş bulundu. 18 hasta tekrarlayan akciğer enfeksiyonu, 6 hasta kilo alamama, 1 hasta infertilite
nedeniyle başvurdu. Ter testi sonucu 5 hastada 60 mmol/L üzeri, 10 hastada 40-60 mmol/L ve 10 hastada 40 mmol/L
altında bulundu. 20 hastada çift taraflı mutasyon, 5 hastada tek taraflı mutasyon saptandı.7 hastanın malnutrisyonu
mevcuttu. 1 hastada bronşiektazi saptandı. 3 hastanın solunum fonksiyon testinde hafif obstrüksiyon ve restriksiyon
mevcut, diğer hastaların solunum fonksiyon testi normaldi. Balgam kültüründe 5 hastada S. aureus, 3 hastada H.
influenza izole edildi. 17 hastada balgam kültüründe üreme olmadı. 12 hastanın tedavisiz izlemine devam
edilmektedir.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Atipik KF, erken çocukluk çağı sonrasında tanısı konulabilen, klinisyenlerin tanı aşamasında
zorluklarlarla karşılaştıkları klinik bir tablodur.KF düşündüren en az bir organ tutulumu olması ve normal veya sınırda
ter testi düzeyleri ile birlikte iki mutasyonun gösterilmesi ya da anormal nazal potansiyel fark ölçümü tanı
koydurucudur.Erken tanı ve tedavi ile yaşam kalitesinin olumlu yönde etkileneceği düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Atipik Kistik Fibrozis, Ter testi, KFTR mutasyonu
Clinical Evaluation of Atypical Cystic Fibrosis Patients
Department of Pediatric Pulmonology, Hacettepe University, Ankara, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Atypical CF represents approximately 2% of affected individuals, and includes cases
presenting in adolescence or adulthood with pancreatic exocrine sufficiency, normal or borderline sweat chloride
concentrations, or with a single predominant clinical feature. Atypical CF can affect the respiratory, gastrointestinal,
endocrine and metabolic, and genitourinary organ systems. We aimed to evaluate clinical findings, sweat test results,
spirometry and mutation analysis of patients with atypical CF.
METHOD:We analyzed the clinical, laboratory findings, sweat test results, spirometry and mutation analysis of 25
patients diagnosed with atypical CF following at Hacettepe University Pediatric Pulmonology Department between
January 2014-December 2014.
RESULTS:Mean age of the patients was 5.1 years.18 patients presented with recurrent lung infection, 6 patients
presented with failure to thrive, 1 patient presented with infertility.Sweat test was found over 60 mmol/L in 5
patients, 40-60 mmol/L in 10 patients, under 40 mmol/L in 10 patients.Mutation analysis detected bilaterally
mutations in 20 patients and unilaterally mutations in 5 patients. Bronchiectasis was detected in one patient. Sputum
culture revealed S. aureus in 5 patients, H. influenza in 3 patients.12 of the patients are being followed with no
treatment.
CONCLUSIONS:Atypical CF represents a difficult entity for clinicians, especially at the early stage of the disease, due
to its unusual presentation and/or late onset of symptoms.Moreover, the sweat test may show borderline or normal
values and the diagnosis is mainly based on clinical features and follow-up.Identification of atypical cases is important
because diagnosis and treatment can substantially improve quality of life for those affected and their families.
Keywords: Atypical CF, Sweat test, CFTR mutation
Kistik Fibrozisli Olgularımızın Değerlendirilmesi
Cem Murat Bal, Esen Demir, Nurşen Ciğerci Günaydın, Figen Gülen, Remziye Tanaç
Ege Üniversitesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları A.B.D. Pediatrik Göğüs B.D, İzmir
GİRİŞ VE AMAÇ:Kistik fibrozis(KF), KFTR'nin yapısal ve fonksiyonel bozuklukluğuna bağlı olarak kronik obstrüktif
akciğer hastalığı, pankreas yetmezliği, fokal bilier siroz, obstrüktif bağırsak hastalığı ve azospermiye neden olan beyaz
ırkın en sık kalıtsal hastalığıdır.
YÖNTEM:Kliniğimizde 1993-2014 yılları arasında izlenen 91 KF'li olgu, demografik veriler, akciğer tutulumunun klinik
ve laboratuvar bulgularıyla retrospektif olarak değerlendirildi
BULGULAR:Olguların erkek/kız oranı 1.1 olup; semptom başlangıç yaşı:17±35 ay, tanı yaşı:28±44 ay, izlem
süresi:3.5±3.4 yıldı ve hastaların %55'i düzenli izlenmişti. Akraba evliliği oranı %29.2 olup; %25.8'inde kardeş
öyküsü pozitifdi.
Başvurudaki bulgular en sık tekrarlayan akciğer enfeksiyonu(%48.4), pankreatik yetmezlik(%29.7), psödobartter
sendromuydu(%11). İzlemde olguların %86.8'de akciğer tutulumu gelişirken, son yıldaki atak sayısı:3.2±2.6 idi.
Vücut ağırlığı %57, boy %40.7 oranlarında <3p idi.
Balgam kültüründe en sık P.aeruginosa(%33), H.influenzae(%23.1), S.aureus(%19.8) ve C.albicans(%12.1),
A.fumigatus(%5.5) saptandı. Taranan 182 allelin 126'sında 37 farklı mutasyon saptanmış olup; F508del(Sınıf 2),
2183AA>G(Sınıf 1), G542X(sınıf 1) en sık mutasyonlardı.
Spirometrik ölçüm yapılabilen olgularda(n:22) FEV1,FVC, FEV1/FVC'de düşüş oranları sırasıyla %5.2±7.1, %5.6±6.8,
2.8±3.9/yıldı.
Toraks HRCT'de peribronşial kalınlaşma ve havalanma artışı:3.8±4.2, mukus tıkacı, atelektazi ve
bronşiolektazi:4.2±5, bronşiektazi:10.4±5.8 yaşlarında gelişti.
İzlemde akciğer komplikasyonları kor pulmonale(%15.5):7.7±6.5, solunum yetmezliği(%8.8):13.6±9.8,
hemoptizi(%6.6):10.6±1.9, astım(%5.5):12.8±12, pnömotoraks(%3.3):14±4.6 yaşlarında gelişmişti. Akciğer dışı
komplikasyonlar sıklık sırasına göre osteoporoz(n:12), diyabet(n:6), safra kesesi tutulumu(n:6),sirozdu(n:4).
Solunum yetmezliği(n:2), siroz(n:1), distal intestinal obstrüksiyon sendromu(n:1) mortalite nedenleriyken; 1 olguya
akciğer transplantasyonu yapılmıştır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Tanıda akciğer tutulumu olmasa bile izlemde sıklıkla akciğer tutulumunun görülmesi ve SFT’de
hızla kayıp gelişmesi; bununla birlikte sıklıkla malnütrisyonun eşlik etmesi nedeniyle, hastalarda tanı anından itibaren
optimal tedavi stratejisi olarak akciğer koruyucu tedavilerin ve nutrisyonel desteğin verilmesi önemlidir
Anahtar Kelimeler: kistik fibrozis
Evaluation of Cases with Cystic Fibrosis
Cem Murat Bal, Esen Demir, Nurşen Ciğerci Günaydın, Figen Gülen, Remziye Tanaç
Department of Pediatric Pulmonology, Ege University, Izmir, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Cystic fibrosis(CF), depending on structural and functional disturbances of KFTR is most
common hereditary disease of white race causing chronic obstructive pulmonary disease, pancreatic insufficiency,
focal biliary, cirrhosis, obstructive bowel disorders and azospermia
METHOD:Demographic data, clinical and laboratory findings of pulmonary involvement of 91-CF patients that were
monitored in our clinic between years 1993-2014 were evaluated retrospectively.
RESULTS:Male/female ratio 1.1;symptom onset age:17±35 months, age of diagnosis was 28±44 months,follow-up
time:3.5±3.4 years and 55% of patients were monitored regularly. Consanguineous marriage rate was
29.2%;sickness history in brothers was positive at 25.8%.
Most common findings were recurrent pulmonary infections (48.4%), pancreatic insufficiency(29.7%), psödobartter
syndrome(11%). 86.8% of patients developed pulmonary involvement during follow-up, number of attacks in last
year was:3.2±2.6. 57% of patients body weight and the height of 40.7%was under 3%.
In sputum culture P.aeruginosa(33%),H.influenzae(23.1%),Staphylococcus
aureus(19.8%),C.albicans(12.1%),A.fumigatus(5.5%) were found. 37 different mutations identified in 182 scanned
allele; F508del(Class2),2183A>G(Class1),G542X(class1) were most frequent mutations.
Spirometric measurements performed in patients (n:22),FEV1,FVC,FEV1/FVC decline rates were 5.2% ±7.1,5.6%
±6.8,2.8±3.9/years.
In Toraks HRCT peribronchial thickening,hyperaeration developed at the age of 3.8±4.2/years, mucus
plugging,atelectasis at 4.2±5/years, bronchiectasis at 10.4±58/years.
During follow-up pulmonary complications cor pulmonale(15.5%): developed at the age of 7.7±6.5/years, respiratory
failure(8.8%):13.6±9.8/years, hemoptysis(6.6%):10.6±1.9/years, asthma(5.5%):12.8±12/years,
pneumothorax(3.3%):14±4.6/years. Extrapulmonary complications were osteoporosis
(n:12),diabetes(n:6),gallbladder involvement(n:6),cirrhosis(n:4). While respiratory failure(n:2),cirrhosis(n:1),distal
intestinal obstruction syndrome(n:1) was reasons of mortality, one case received lung transplantation.
CONCLUSIONS:Because of the development of pulmonary involvement,accompanied by malnutrition in follow-up, it is
important to provide preventive treatment of pulmonary and nutritional support, even if no pulmonary involvement
occurs during diagnosis.
Keywords: Cystic Fibrosis
3-18 yaş kistik fibrozis tanılı hastaların solunum fonksiyonlarının impuls osilometri ve
spirometri ile değerlendirilmesi
1
2
3
3
3
3
Ayfer Sakarya Güneş , Zeynep Seda Uyan , Ela Erdem , Yasemin Gökdemir , Bülent Karadağ , Fazilet Karakoç ,
3
Refika Ersu
1
2
3
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Kocaeli, Türkiye
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Kocaeli, Türkiye
Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ VE AMAÇ:Solunum fonksiyon testleri, kistik fibrozis (KF)’te hastalığın ağırlığını belirlemede ve prognozu
öngörmede önemlidir. Çalışmamızda; 3-18 yaş aralığındaki KF’li hastaların solunum fonksiyonlarının impuls osilometri
(İOS) ile değerlendirilmesi, İOS ve spirometrinin korelasyonunun analiz edilmesi, akut alevlenme döneminde İOS’nin
solunum fonksiyonlarındaki değişikliği saptama yeterliliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM:İki farklı merkezden 94 çocuk (49 KF’li hasta ve benzer yaş grubundaki 45 sağlıklı çocuk) çalışmaya alındı.
Hastaların tümüne İOS, uyum sağlayabilen 17’sine spirometri farklı zamanlarda toplam 3 kez ve akut alevlenme
dönemlerinde uygulandı.
BULGULAR:Hastaların İOS ile ölçülen rezistans (R5-10-15-20Hz), impedans (Z5), rezonans frekansı (Fres) ve
reaktans alanı (AX) değerleri kontrol grubuna göre daha yüksek, reaktans (X5-10-15-20Hz) değerleri ise kontrol
grubuna göre daha düşük bulundu. Hastaların alevlenme sırasındaki R(5-20Hz), Z5, Fres ve AX değerleri stabil
dönemdeki değerlerine göre daha yüksek; X(5-20Hz) değerleri ise daha düşük saptandı. FEV1 ile R5, R10, X5, X10,
X15, Fres, Z5 ve AX değerleri, FVC ile X10, X15, Fres ve AX değerleri, FEV1/FVC ile R5, X15, Fres, Z5 ve AX değerleri
korele bulundu. FEF25-75 ise R15 ve R20 haricindeki tüm değerler ile korele bulundu.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Çalışmamızda İOS ile ölçülen R(5-20Hz), X(5-20Hz), Z5, Fres ve AX parametrelerinin KF’li
hastaların değişmiş akciğer fonksiyonlarını saptayabildiği ve bu değerlerin akut alevlenmede akciğer
fonksiyonlarındaki kötüleşmeyi saptayabildiği görüldü. İOS ile ölçülen özellikle X15, Fres ve AX değerlerinin KF’de
etkilenebilecek olan FEV1, FVC, FEV1/FVC ve FEF25-75 değerlerinin tümü ile anlamlı korelasyon gösterdiği saptandı.
Anahtar Kelimeler: Çocuk, impuls osilometri, kistik fibrozis, spirometri
Evaluation of the pulmonary function of patients with cystic fibrosis aged 3-18 year old by
using impulse oscillometry and spirometry
Ayfer Sakarya Güneş1, Zeynep Seda Uyan2, Ela Erdem3, Yasemin Gökdemir3, Bülent Karadağ3, Fazilet Karakoç3,
Refika Ersu3
1
Department of Pediatrics, Kocaeli University, Kocaeli, TURKEY
2
Division of Pediatric Pulmonology, Kocaeli University, Kocaeli, TURKEY
3
Division of Pediatric Pulmonology, Marmara University, Istanbul, TURKEY
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Pulmonary function tests are important to determine the severity of cystic fibrosis (CF)
and to predict prognosis. We aimed to evaluate the pulmonary function of CF children with impulse oscillometry
(IOS), analyze the correlation of IOS and spirometry results and evaluate the ability of IOS to detect pulmonary
function abnormality at acute exacerbations.
METHOD:CF children aged 3-18 year old and healthy controls were enrolled to the study. IOS was performed by all
patients and spirometry was performed by 17 patients who could perform it; three times during stable period and at
the time of acute exacerbations.
RESULTS:Ninety-four children (49 CF patients, 45 healthy controls) were enrolled to the study. Resistance results at
all frequencies (R5-20), impedance (Z5), resonance frequency (Fres) and reactance area (AX) results were higher
while reactance results (X5-20) were lower than those of the control group. Patients evaluated during exacerbation
had higher R5, R10, R15, R20, Z5, Fres and AX but lower X5, X10, X15, X20 results. There was a statistically
significant difference between measurements at exacerbation and during stable period at all parameters. FEV1
correlated with R5, R10, X5, X10, X15, Fres, Z5 and AX, FVC correlated with X10, X15, Fres, and AX and FEV1/FVC
correlated with R5, X15, Fres, Z5, and AX results. FEF25-75 correlated with all parameters except R15 and R20.
CONCLUSIONS:IOS was able to detect the lung function abnormalities of CF patients and the deterioration during
acute excerbations. Especially; X15, Fres, and AX had significant correlation with FEV1, FVC, FEV1/FVC and FEF25-75.
Keywords: Child, impulse oscillometry, cystic fibrosis, spirometry
PS109[Klinik Sorunlar - Pulmoner Vasküler Hastalıklar]
Pulmoner Embolide Pulmoner BT Anjio Bulgularının Mortalite ve Kardiyak
Komorbiditeyi Ön Görmedeki Yeri
1
2
2
1
2
2
Çagatay Çimsit , Şehnaz Olgun , Emel Eryüksel , Canan Çimşit , Zeynep Nazlı Uslu , Firuz Memedov , Derya
2
Kocakaya , Berrin Ceyhan
1
2
2
Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim Araştırma Hastanesi Radyoloji ABD
Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim Araştırma Hastanesi Göğüs Hastalıkları ve Yoğun Bakım ABD
GİRİŞ VE AMAÇ:GİRİŞ ve AMAÇ: Pulmoner emboli önemli bir mortalite ve morbidite nedenidir. Pulmoner BT anjio
bulgularının mortaliteyi ve kardiyak komorbiditeyi öngörmedeki yerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM:MATERYEL ve METOD: Hastahanemiz acil, poliklinik, servis ve yoğunbakım ünitelerinde pulmoner emboli
tanısı almış hastaların pulmoner CT anjiodaki emboli lokasyonları subsegmental, segmental, lober ve ana dallar olmak
üzere kategorize edilerek, pulmoner arter çapı (PAÇ), sağ ventrikül çapı (SVÇ) ölçülerek Sağ ventrikül (SV)/Sol
ventrikül (SoV)>1, vena cava(VC)reflü varlığı değerlendirilmiştir. Hastaların 30 günlük mortalite oranları izlenmiştir.
BULGULAR:SONUÇLAR: Toplam 218 hasta (E/K: 114/104, yaş: ) çalışmaya alınmıştır. 42(%19) subsegmental,
85(%39) segmental, 61(%28) lober ve 30(%14) ana dallarda emboli saptanmıştır.Mortalite ana pulmoner arterde
emboli olan grupta 6/30 (%20) diğer tüm lokasyonlara 12/188 (%6.4) göre anlamlı yüksek bulunmuştur ( p:0.012).
PAÇ subsegmental embolide 33(25-55)mm, segmental embolide 36(21-69)mm, lober embolide 38(14-58 ) mm ve
ana pulmoner embolide 40.5(23-72) mm (p:0.001) bulunmuştur. SVÇ ise subsegmental embolide 26 (17-35) mm,
segmental embolide 28( 20-49)mm, lober embolide 29(17-42) mm ve ana pulmoner arterde embolide 31(16-41) mm
(p:0.002) bulunmuştur.SVÇ ile PAÇ arasında pozitif korelasyon saptanmıştır(r=0.486, p:0.000). VC reflü varlığı fark
yaratmamıştır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:YORUM: Pulmoner emboli hastalarında pulmoner BT anjioda ana pulmoner arter dallarında
emboli varlığı mortaliteyi yüksek olasılıkla düşündürmektedir. Bu çalışma pulmoner BT radyolojik değerlendirmenin
mortalite ve morbidite değerlendirilmesindeki önemi vurgulamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Pulmoner Emboli, CT anjiıo, Radyolojik bulgular
Importance of Computerized Tomographic Pulmonary Angiography Findings to Predict
Mortality and Cardiac Comorbidity I
Çagatay Çimsit1, Şehnaz Olgun2, Emel Eryüksel2, Canan Çimşit1, Zeynep Nazlı Uslu2, Firuz Memedov2, Derya
Kocakaya2, Berrin Ceyhan2
1
marmara University Pendik Teaching Hospital Department of Radiology
2
Marmara University Pendik Teaching Hospital Department of Pulmonology and Intensive Care
INTRODUCTION - OBJECTIVE:AIM: Pulmonary embolism is an important cause of mortality and morbidity. We aimed
to evaluate importance of CT pulmonary angiography findings in prediction of mortality and cardiac comorbidity.
METHOD:METHOD: We appraised the relationship between localization of pulmonary embolism which were
categorized subsegmental, segmental, lobar and main branches and diameter of pulmonary artery (dPA), diameter of
right ventricular (dRV), ratio of right ventricular/ left ventricular and presence of vena cava reflux in patients
diagnosed with pulmonary embolism in emergency department, outpatient clinics, wards or intensive care units of our
hospital.
RESULTS:RESULTS: Totally 218 patients (M/F: 114/104 mean age: 52,4 years) were included the study. Distribution
of embolisms were subegmental 42(19 %), segmental 85(39%), lobar 61(%28) and main branches 30(14%).
Mortality was 6/30(20%) for main branches and 12/188(6.4%) for all other locations (p:0.012). Diameters of
pulmonary artery were 33(25-55)mm subsegmental, 36(21-69)mm segmental, 38(14-58)mm, 40,5(23-72)mm for
main branches (p:0001). Diameter of right ventricular were subsegmental26(17-35)mm, segmental 28(20-49)mm,
lobar 29(17-42)mm and 31(16-41)mm for main branches (p:0,002). There was a positive correlation between dPA
and dRV (r:0,486, p:0,000). Presence of vena cava reflux did not cause statistical significance.
CONCLUSIONS:CONCLUSION: Entity of main branches embolism may give an impression for mortality and also cause
increment ratio of right ventricular/left ventricular in pulmonary embolism patients. Evaluation of radiologic findings is
important for predict mortality and morbidity.
Keywords: Pulmonary embolism, CT angiography, Radiological findings
Erişkinde nadir görülen sistemik venöz dönüş anomalisi
Esra Aydın Özgür, Funda Öztuna, Cihan Örem, M. Beyza Yurtsever, Fatih Ayyıldız, Aydın Kant, Yılmaz Bülbül, Ali Rıza
Karacı, Zerrin Pulathan, Polat Koşucu
Karadeniz Teknik Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı,Trabzon,Türkiye
Giriş: Vena cava süperiorun sol atriuma açılması, nadir görülen bir sistemik venöz dönüş anomalisi olup, genellikle
diğer kardiyak anomaliler ile beraberdir. İzole form daha nadir görülmektedir ve literatürde tanımlanmış 20 vaka
bulunmaktadır. Genellikle çocukluk çağında tespit edilen bu anomali, erişkinde nadir görülmektedir.
OLGU: 31 y erkek hasta, 2 aydır istirahatte de olan, eforla artan nefes darlığı, derin nefes almakla artan batıcı vasıfta
göğüs ağrısı ve sol kolda uyuşma yakınmaları mevcuttu. Vital bulguları ateş 36 C, TA:100/70, nabız 90 ve SS: 22 idi.
Maximum oksijen desteğiyle saturasyonları %84-88 civarında seyretti. EKO da EF %60, PAB 20 idi. Hastanın torax
tomografisinde pulmoner emboli saptanmamakla beraber süperior vena cavanın sol atriuma açıldığı ve sağ üst
pulmoner venin süperior vena cavaya drene olduğu gözlendi. Kardiyoloji bölümü tarafından hastaya TEE yapıldı. İVSİAS intakt, sağ koldan verilen kontrastın direkt sol sisteme dolduğu ve sağa geçmediği izlendi. Mevcut bulgular
süperior vena cava ile ilişkili bir venöz dönüş anomalisi ile uyumlu olarak değerlendirildi. Başka bir merkezde primer
onarım cerrrahisi yapıldı.
Tartışma: Sistemik venöz ve parsiyel pulmoner dönüş anomalileri nadir görülen hastalık grubu olmasına rağmen
hipoksemi etiyoloji araştırılan erişkin vakalarda ayırıcı tanıda akılda tutulmalıdır. Bu vakalar asemptomatik olabileceği
gibi, oksijen desteğine rağmen inatçı hipoksemi ile de seyredebilir. Torax tomografi incelenmesinde vasküler yapıların
dikkatli değerlendirilmesi, non-invaziv yöntemlerle tanının konması ve erken tanı için önemlidir.
Anahtar Kelimeler: venöz, hipoksemi, erişkin
A rare systemic venous return anomaly in adult
Esra Aydın Özgür, Funda Öztuna, Cihan Örem, M. Beyza Yurtsever, Fatih Ayyıldız, Aydın Kant, Yılmaz Bülbül, Ali Rıza
Karacı, Zerrin Pulathan, Polat Koşucu
Karadeniz Technical University, Department of Pulmonary Medicine, Trabzon, Turkey
INTRODUCTION: The drainage of vena cava superior to the left atrium is a rarely seen venous return anomaly and
generally with other cardiac anomalies. The isolated form seen rare and there are 20 cases defined in literature. This
anomaly determined generally in childhood, but rarely seen in adults.
CASE: 31 years old male, had complaints of dyspnea with effort, stinging chest pain with deep breathing and
numbness in left arm. The body temperature 36 C, blood pressure 100/70 mmHg, pulse 90/min, breathing rate
22/min were vital findings. Despite maximum oxygen support, oxygen saturations were between %84-88. EF was %
60 and pulmonary arterial pressure was 20 mmHg in echocardiography. There was no pulmonary embolism
determined in patients thorax tomography but there seen the drainage of vena cava superior to left atrium and right
upper pulmonary vein to vena cava superior. In TEE, intraventricular and intraatrial septum were intact, and there
seen the contrast given from right arm was passing directly to the left system and not passing to the right. Existing
findings evaluated as compatible with vena cava superior related venous return anomaly. Primary reparation surgery
have been done in an other center.
DISCUSSION: Although systemic venous and partial venous return anomalies are rarely seen diseases, they can be
kept in mind for hypoxemia etiology investigation in adults. These cases can be asymptomatic or can progress with
hypoxia despite oxygen support. Carefully evaluation of vasculary structures in thorax tomography is important in
diagnosing by non-invazive methods and in early diagnose.
Keywords: venous, hypoxemia, adult
Resim 1
Resim 1
Resim 2
Resim 2
Prognostic value of mean platelet volume and neutrophil/lymphocyte ratio in patients
with pulmonary embolism
1
2
3
4
Fulsen Bozkuş , Bora Bilal , Anıl Samur , Ali Cetinkaya
1
Department of Chest Diseases, Faculty of Medicine, Kahramanmaras Sutcu Imam University, Kahramanmaras,
Turkey.
2
Department of Anaesthesiology and Reanimation, Faculty of Medicine, Kahramanmaras Sutcu Imam University,
Kahramanmaras, Turkey.
3
4
Department of Biostatistics, Faculty of Medicine, Akdenız University, Antalya,Turkey
Department of Internal Medıcıne, Faculty of Medicine, Kahramanmaras Sutcu Imam University, Kahramanmaras,
Turkey.
INTRODUCTION - OBJECTIVE:We compared the prognostic values of mean platelet volume (MPV) and
neutrophil/lymphocyte (NLR) between surviving and nonsurviving patients with pulmonary embolism (PE).
METHOD:A total of 156 patients were screened by I26 code of ICD-9 and 89 patients were included as cases of
confirmed PE. Admission blood counts and clinical data were obtained from hospital records. We further classified the
PE patients into 2 groups: those who survived and those who died in the first 30 days. NLR and MPV were measured
in serum and compared between the groups.
RESULTS:MPV was significantly higher among patients of nonsurviving when compared with surviving group (8.7 ±
0.1vs 7.5 ± 0.3 fL, respectively; P < 0.001). NLR values were significantly higher in non-survivor group compared
with the survivors (12,69 ± 1,87 vs 6,34 ± 0,66, respectively; P < 0.001). There was a statistically correlation
between MPV and mean pulmonary arterial pressure (r = 0.50, p < 0.001) and also between MPV and right ventricle
diameter (RVD) (r = 0.68, p < 0.001). In addition our result showed that a correlation between NLR and RVD (r =
0.43, p < 0.001) and also a correlation between NLR and systolic pulmonary arterial pressure (r = 0.31, p =0.003).
CONCLUSIONS:Since complete blood count is a part of the routine laboratory investigation in the most hospitalised
patients use and preliminary promising results of this study, NLR and MPV should be investigated in future
prospective randomised trials regarding prognostic value in acute PE.
Keywords: Pulmonary embolism, mean platelet volume, neutrophil/lymphocyte ratio, inflammation
Figure 1
Figure 2
Table 1
Table 2
Assessment Of The Assocıatıon Between Thrombus Localızatıon And Accompanyıng
Dısorders, Rısk Factors, D-Dımer, And Red Cell Dıstrıbutıon Wıdth In Pulmonary
Embolısm
1
1
2
1
1
Aysel Sünnetçioğlu , Bünyamin Sertogullarından , Bülent Özbay , Selvi Asker , Selami Ekin
1
2
Department of Pulmonary, Yuzuncu Yil University Medical Faculty, Van, Turkey.
Department of Pulmonary, Muğla Sıtkı Koçman University Medical Faculty, Muğla, Turkey.
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Pulmonary embolism (PE) shows a wide spectrum ranging from clinically asymptomatic
thrombus to massive thrombus, leading to cardiogenic shock. The purpose of this study was to determine the
association between thrombus localization and risk factors, accompanying disorders, D-dimer and the red blood cell
distribution width (RDW) in patients with pulmonary embolism.
METHOD:In 148 patients diagnosed with pulmonary embolism, the presence and anatomical localization of the
thrombus were assessed with Computed tomographic pulmonary angiography (CTPA). The accompanying disorders,
risk factors, serum D-dimer, and the RDW in the patients were retrospectively evaluated.
RESULTS:The mean age of the 148 patients was 54±16.0, and 48 patients were ≥65 years of age. The most frequent
accompanying disorders were chronic obstructive pulmonary disease (COPD) (n=33, 22%) and malignancy (n=15,
10.1%), and the most frequent risk factors were recent operation (n=21, 14.1%) and immobilization (n=27, 18.2%).
The thrombus was observed most frequently in the right pulmonary artery (37.8%). In 31% of the patients, the
thrombus was localized in the main pulmonary arteries (MPAs). Immobile patients showed a higher rate of thrombus
presence in MPAs than mobile patients (30% vs. 12%, p<0.05). The mean D-dimer level and the mean RDW level in
patients with thrombus in MPA were higher than those in patients with thrombus in more distal arterial branches
(8.6±8.4 vs. 3.0±0.55, p<0.001; and 17.3±2.09 vs. 14.9±2.07, p<0.001, respectively).
CONCLUSIONS:The thrombus was localized in MPA in 31% of the cases. A significant association was determined
between proximal localization of the thrombus and immobilization, D-dimer, and RDW.
Keywords: Pulmonary embolism, Computed tomographic pulmonary angiography, Red cell distribution width
Aktif Kanaması Olan Vena Cava Superior Sendromuna Yol Açan venöz Tromboz
Olgusunda Antikoagülan Tedavi Yaklaşımı
Melahat Bekir, Derya Kocakaya, Şehnaz Olgun, Berrin Ceyhan
Marmara Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı,İstanbul
Giriş:
Venöz tromboemboli vakalarında kanama ile seyreden hastalıkların varlığı antikoagülan tedavisini zorlaştırmaktadır.
Bu çalışmada eş zamanlı yaygın venöz tromboembolileri ve kontrol altına alınamayan gastrointestinal kanamaları olan
bir hastanın antikoagülan tedavisi tartışılmıştır.
OLGU:
1 yıldır rektal anjiodisplaziye bağlı masif hematokezyaları olan 41 yaşında bayan hastada eş zamanlı faktör 8 ve won
wilebrand faktör yüksekliğine sekonder yaygın venöz tromboembolileri ve vena kava superior sendromu teşhis edildi.
Gastrointestinal kanamaları nedeniyle günlük iki ünite transfüzyon ihtiyacı olan hastanın antikoagülan tedavisi
verilemedi. Vena kava superior trombüsle total tıkalı olduğu için stent takılamadı, femoral vendeki tromboz nedeniyle
kateter takılamadığından iliak vene şemsiye konulamadı.
Sonuç:
Antikoagülan tedavi tromboembolik hastalıkların profilaksi ve tedavisinde yaşamsal önem taşımasına rağmen eş
zamanlı altta yatan kanama ile seyreden bazı hastalıkların varlığı, hayati önem taşıyan antikoagülan tedavisinin
uygulanmasını zorlaştırmaktadır. Bu vakada olduğu gibi antikoagülan tedavinin kanamaya yol açmayacak şekilde
planlanması her zaman mümkün olmamaktadır.
Anahtar Kelimeler: vena kava superior, antikoagülan tedavi,aktif kanama
Anticoagulant Therapy Approach In a Venous Thrombosis Case Causing Vena Cava
Superior Syndrome With Active Hemorrhages
Melahat Bekir, Derya Kocakaya, Şehnaz Olgun, Berrin Ceyhan
Department of Pulmonology, Marmara University,İstanbul,Turkey
INTRODUCTION:
Presence of diseases causing hemorrhages in venous thromboemboli cases complicates the anticoagulant therapy.
The anticoagulant therapy of a patient with coexisting diffuse venous thromboemboli and uncontrollable
gastrointestinal hemorrhages is discussed in this study.
CASE:
A 42-year-old female patient having massive hematochezia for a year due to rectal angiodysplasia was diagnosed
with diffuse venous thromboemboli and vena cava superior syndrome due to coexisting increased levels of factor 8
and von Willebrand factor. Anticoagulant therapy of the patient could not be administrated due to gastrointestinal
hemorrhages and a daily need of 2 units of blood transfusions. Stenting of the superior vena cava was not possible
because it was obstructed with thrombi, an umbrella filter could not be placed into the iliac vein because a catether
could not be placed do to the thrombosis in the femoral vein.
CONCLUSION:
Although anticoagulant therapy is crucial in the prophylaxis and treatment of thromboembolic diseases, coexisting
diseases with hemorrhages complicates the administration of the vital anticoagulant therapy. As in this case, it cannot
always be possible to plan the anticoagulant therapy so that it does not cause hemorrhages.
Keywords: superior vena cava, anticoagulant therapy, active hemorrhages
Vena Cava Superiorun Tümör Trombozu Olan Myoepitelyoma Olgusu
1
1
1
1
1
2
Ömer Faruk Sabaz , Süreyya Yi̇lmaz , Ayşe Füsun Topçu , Mehmet Kabak , Cebrai̇l Azar , Ci̇han Akgül Özmen
1
2
DİCLE ÜNİVERSİTESİ,GÖĞÜS HASTALIKLARI ANABİLİM DALI, DİYARdBAKIR
DİCLE ÜNİVERSİTESİ, RADYOLOJİ ANABİLİM DALI, DİYARBAKIR
Giriş: Myoepitelyoma myoepitelyal hücrelerden köken alan nadir görülen ve çoğunlukla benign olan bir tümördür. Bu
tümör tükrük bezi, meme, solunum yolları, retroperiton, vulva, testis kemik ve ciltte görülebilir. Maligniteler veya
benign hastalıklara bağlı ekstrensek kompresyon, direkt invazyon veya ven duvarının infiltrasyonu, ven lümenindeki
tromboza bağlı tıkanıklık veya bunların kombinasyonu olan patolojiler vena cava süperior sendomuna neden olabilir.
OLGU: 49 yaşında erkek hasta. Yaklaşık 1 yıl önce sağ memede şişlik nedeniyle biyopsi alınmış. Biyopsi sonucu
myoepitelyoma olarak gelmiş. Kitle eksizyon cerrahi ile tamamen alınmış. Cerrahi sınırı temiz tespit edilen hastaya
kemoradyoterapi uygulanmamış. Hasta yüzde ve boyunda şişlik şikayetleri ile kliniğimize başvurdu. Çekilen toraks
tomografisinde vena kava süperiorda trombüs saptandı. Myoepitelyoma tanılı hastaya takip amaçlı çekilen kontrol
pozitron emülsiyon tomografi sonucuna göre vena kava süperiorda 26X30 mm’lik lezyonda suvmax: 6.5 olarak
ölçüdü. Lezyon malign tümör trombozu lehine yorumlandı. Hastaya antikoagulan tedavi başlandı. Hasta vena
kavadaki trombüse yönelik cerrahi müdahale amacıyla ileri merkeze yönlendirildi.
Sonuç: Myoepitelyoma oldukça nadir görülen bir tümördür. Bu tümöre bağlı gelişen trombüs sonucu vena cava
süperior sendromu gelişebilmektedir. Literatür araştırmalarımıza göre myoepitelyomaya bağlı malign tromboza
sekonder vena cava süperior sendromu ile ilgi yayın tespit edilemedi.
Anahtar Kelimeler: Myoepitelyoma, Vena Kava Superior Sendromu, Tümör Trombozu
Tumour Thrombus of Vena Cava Superior İn Case of Myoephtelıoma
Ömer Faruk Sabaz1, Süreyya Yi̇lmaz1, Ayşe Füsun Topçu1, Mehmet Kabak1, Cebrai̇l Azar1, Ci̇han Akgül Özmen2
1
UNIVERSITY OF DICLE, DEPARTMENT OF PULMONARY DISEASES, DIYARBAKIR
2
UNIVERSITY OF DİCLE, DEPARTMENT OF RADIOLOGY, DIYARBAKIR
INTRODUCTION: Myoephtelioma to a rare tumor derived from myoepithelial cells and mostly benign. These tumors
can be seen on salivary gland, breast, respiratory tract, retroperitoneum, vulva, testis,bone and skin. Malignancies or
benign disease due to extrinsic compression, and direct invasion or infiltration of the wall, vein thrombosis due to
obstruction in the lümen or combination of these conditions that can result superior vena cava syndrome.
CASE: 49 years old man patient. About 1 year ago biopsy was performed because of swelling in the right breast.
Biopsy results came myoephtelioma. Mass, completely taken by surgical excision. Clean surgical margins were
observed chemoradiotherapy is not applied. The patient was admitted to our clinic with a swelling in the face and
neck complaints.In the thorax tomography was detected thrombus in the superior vena cava. Taken with the patient
as a result of positron emulsion tomography in the vena cava süperior 26x30 mm lesion SUVmax was measured as
6.5. The lesion was interpreted in favor of malignant tumor thrombosis. Anticoagulant therapy was started to the
patient. The patient was referred to advanced center order to thrombus surgical intervention.
CONCLUSION: Myoephtelioma is a rare tumor. Result of this tumor-induced thrombus may develop vena cava
süperior syndrome. To the best of our knowledge, this is the first case of vena cava süperior syndrome because of
myoephtelioma.
Keywords: Myoephtelioma, Vena Cava Süperior Syndrome, Tumor Trombosis
resim 2
picture 2
resim1
picture 1
Warfarin ile ilişkili Lökositoklastik vaskülit olgusu
1
1
1
2
Emel Bulcun , Aydanur Ekici , Mehmet Ekici , Ayşe Anıl Karabulut , Ahu Cerit
1
2
1
Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Kırıkkale, Turkey
Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Dermatoloji Ana Bilim Dalı, Kırıkkale, Turkey
Giriş: Oral antikoagülanlar venöz ve arteryal embolileri önlemede ve tedavisinde yaygın olarak kullanılan ajanlardır.
Doku nekrozu ve lökositoklastik vaskülit (LV) warfarine bağlı cilt reaksiyonlarındandır. Biz burada warfarin kullanırken
ortaya çıkan LV olgusunu sunduk.
OLGU: 61 yaşında erkek hasta. KOAH, kalp yetmezliği tanısı ile takip edilen ve 5 ay önce pulmoner emboli tanısı alan
ve warfarin kullanan hasta son 2 haftadır artan nefes darlığı, öksürük, balgam çıkarma şikayetleri ile başvurdu. FM,
ayaklarında yer yer makülopapüler döküntüleri vardı. Dinlemekle yaygın sonör ronküsleri mevcuttu. Hasta KOAH atak
tanısıyla yatırıldı. Prednol, combivent nebül, moksifloksasin, O2, lasix tedavisi başlandı. Prednol tedavisi azaltılarak
14. günde kesildi. Hastanın takipte ayaklarında makuler-papular döküntüleri arttı ve ödemi gelişti. Bilateral alt
ekstremite venöz ve arteryal dopler USG’si normaldi. İlerleyen dönemde alt eksremitelerinde nekroze görünümler ve
sırtında maküler-papuler döküntüler ortaya çıktı (resim 1). Warfarine bağlı cild nekrozu ön planda düşünülen hastanın
coumadini kesildi. Cleaxan tedavisine geçildi. Hastanın mevcut döküntüleri purpura fulminans, DİC’e bağlı olabileceği
düşünülerek Meropenem, levofloksasin tedavisine geçildi. Hastaya cilt biopsisi yapıldı. lökositoklastik vaskülit ile
uyumlu olarak değerlendirildi. Hastada warfarine bağlı hipersensitivite vasküliti düşünüldü. Kolşisin ve prednol
başlandı. Hastanın bilateral bacaklarındaki ve sırtındaki lezyonlarda belirgin gerileme izlendi (resim 2).
Sonuç: Warfarin kullanan hastalarda yeni gelişen cilt bulguları dikkatlice değerlendirilmeli ve warfrinin potansiyel yan
etkileri göz önünde bulundurulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Warfarin, lökositoklastik vaskülit
Warfarin-induced Leukocytoclastic Vasculitis
Emel Bulcun1, Aydanur Ekici1, Mehmet Ekici1, Ayşe Anıl Karabulut2, Ahu Cerit1
1
Kirikkale University, Faculty of Medicine, Department of Pulmonary Disease, Kirikkale, Turkey
2
Kirikkale University, Faculty of Medicine, Department of Dermatology, Kirikkale, Turkey
INTRODUCTION: Oral anticoagulants are commonly used to prevent and treat venous and arterial embolism.Warfarininduced skin reactions include tissue necrosis and leukocytoclastic vasculitis(LV). Warfarin-induced LV case is
presented here.
CASE: 61 years old male patient. He has been followed-up for the diagnosis of KOAH, cardiac failure. He had been
diagnosed as pulmonary embolism and started to use warfarin 5 months ago and admitted to hospital with the
complaints of progressive dyspnea, cough, and phlegm in the last 2 weeks. According to the physical examination, he
had sporadic maculopapular rash. Upon auscultation, diffuse sonorous rhonchus was heard. The patient was
hospitalised with the diagnosis of KOAH attack. Prednol, combivent nebul, moksifloxasin, O2,lasix treatments were
initiated. Prednol dose was tapered and ceased at the 14thday. Maculopapular rash increased in his feet during
follow-up, and edema developed. Venous and arterial Doppler USG of bilateral lower extremities was normal. After a
while, necrosis signs in lower extremities and maculopapular rash in his back were occurred(figure1). He was referred
to dermatology department. Main diagnosis was considered as warfarin-induced skin necrosis, and coumadin was
ceased. Cleaxan treatment was initiated. Meropenem, levofloxasin treatments were initiated since his rash might have
been caused by purpura fulminans, DİC. According to skin biopsy, it was compatible with leukocytoclastic vasculitis.
Warfarin-induced hypersensitivity vasculitis was suspected. Colchicine, prednol were initiated. Significant lesion
improvement was observed on the bilateral legs and back of the patient(figure2).
CONCLUSION: New skin signs should be evaluated carefully and potential side effects should be considered in the
patients on warfarin.
Keywords: Warfarin, leukocytoclastic vasculitis
Resim 1
Figure 1
Resim 2
Figure 2
Rivaroxaban ile Antikoagülasyon Sonrası Gelişen Hayatı Tehdit Eden Kanamalar: İki
Olgu Sunumu
Melahat Bekir
Marmara Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İstanbul
Antikoagulan tedavinin en önemli komplikasyonu kanamadır. Yeni oral antikoagülanlardan biri olan Rivaroxaban,
direkt etkili faktör Xa inhibitörüdür. Bu çalışmada rivaroxaban tedavisi sırasında gelişen hayatı tehdit eden iki kanama
olgusu sunulmuştur.
Olgu 1:
73 yaşında erkek hasta atrial fibrilasyon tanısı ile 9 aydır rivaroxaban tedavisi altında iken gelişen dispne şikayeti ile
çekilen akciğer grafisinde sol akciğerde masif plevral effüzyon saptandı. Torasentezde hemotoraks saptanınca toraks
tüpü ile yaklaşık 1500 cc hemorajik mayi drene edildi. Tedavinin 4.cü gününde toraks tüpü çekildi. İnterstisyel
fibrozisi de olan hastanın sol akciğeri ekspanse olmadı. Takiplerinde hemoglobin değerinde düşüş olmayan hastaya
enoxaparine sc düşük dozda başlandı. Enoxaparine altında peteşisi gelişince tedavisi kesildi ve 1 hafta sonrasında
hasta aniden exitus oldu.
Olgu 2:
41 yaşında bayan hasta pulmoner emboli tanısı ile 3 aydır Rivaroxaban tedavisi altında iken flurbiprofen kullanımı
sonrası karın ağrısı ve halsizlik şikayeti ile acile başvurdu. Acile başvurusunda hemoglobin: 5.9, INR: 29, PT: 181,
aPTT: 115 saptandı. Yapılan tetkikler sonucu bilateral hemorajik over kist rüptürü saptanan hasta acilen operasyona
alındı. Bilateral kist eksizyonu yapılan hastaya 9 ünite eritrosit süspansyonu, 4 ünite taze donmuş plazma transfüze
edildi. Takiplerinde hemogram değeri stabil seyreden genel durumu iyi olan hasta şifa ile taburcu edildi.
Tartışma:
Rivaroksaban oral biyoyararlanımı olan oldukça selektif direkt bir faktör Xa inhibitörüdür. Rivaroxaban Protrombin
zamanında uzamaya nadiren neden olabilir. Ancak kanama ile başvuran bu iki olguda INR değeri normal değerin
üstünde saptanmıştır ve kullandığı flurbiprofen rivaroxaban ile etkileşimi buna neden olabilir.
Anahtar Kelimeler: Rivaroxaban, PT; INR; hayatı tehdit eden kanamalar
Life Threatening Hemorrhages During Anticoagulation With Rivaroxaban: Two Case Report
Melahat Bekir
Department Of Pulmonology,Marmara University,İstanbul,Turkey
The main complication of anticoagulant therapy is hemorrhages.Rivaroxaban,one of the new anticoagulants,is a factor
Xa inhibitor. 2 life threatening hemorrhage cases during rivaroxaban therapy are reported in this study.
CASE 1
A 73-year-old male patient presenting with dyspnea while under 9 months of rivaroxaban therapy with the diagnosis
of atrial fibrillation was found to have a massive pleural effusion in his left lung.1500 cc of hemorrhagic liquid was
extracted with a thorax tube after hemothorax was diagnosed by thoracentesis.The thorax tube was extracted on the
4th day.Left lung of the patient with coexisting interstitial fibrosis did not expand.Low doses of sc enoxaparine was
administred to the patient Enoxaparine therapy was stopped after petechia developed and the patient suddenly died 1
week later.
CASE 2
A 41-year-old female patient under 3 months of rivaroxaban therapy with the diagnosis of pulmonary thromboemboli
presented to the emergency department with abdominal pain use of flurbiprofen.Upon
presentation,hemoglobin,INR,PT,and aPTT values were 5.9,29,181, and 155 respectively.The patient was operated
emergently being diagnosed with bilateral ovarian cyst rupture after series of examinations. 9 units of erythrocyte
suspension and 4 units of fresh frozen plasma was transfused to the patient after bilateral cyst excision.The patient
was externated with recovery after stable hemoglobin levels and overall good condition on follow-up.
DISCUSSION
Rivaroxaban is a factor Xa inhibitor with an oral bioavailability that is quite selective.Rivaroxaban can rarely cause
lengthening of prothrombin time however,INR levels in both these cases presenting with hemorrhages were increased
and flurbiprofen-rivaroxaban interaction may cause this situation.
Keywords: Rivaroxaban, PT,INR, Life Threatening Hemorrhages
Behçet Hastalarında Pulmoner Endarterektomi operasyonu: Güvenilir ve Etkin mi?
1
1
1
2
3
3
4
Şehnaz Olgun , Emel Eryüksel , Sait Karakurt , Bülent Mutlu , Nevsun İnanç , Haner Direskeneli , Serpil Taş ,
4
5
6
6
Mehmet Yanartaş , Rengin Ahıskalı , Korkut Bostancı , Bedrettin Yıldızeli
1
2
3
4
5
6
Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göğüs Hastalıkları ve Yogun Bakım ABD
Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kardiyoloji ABD
Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Romatoloji ABD
Kartal Koşuyolu Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kalp ve Damar Cerrahisi ABD
Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Patoloji ABD
Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göğüs Cerrahisi ABD
GİRİŞ VE AMAÇ:Behçet hastalığı sistemik bir vaskülit olup vücutta tekrarlayan tromboz ve emboli atakları ile prezente
olabilmektedir. Hastaların bir kısmında tekrarlayan pulmoner emboliler kronik tromboembolik pulmoner
hipertansiyona (KTEPH) yol açamaktadır. Hastalığın primer tedavisi gibi tromboz ve embolilerin tedavisi içinde öneriler
immünsüpresif tedavinin artırılması yönünde olup cerrahi tedaviler için yeterli kanıt bulunmamaktadır.
YÖNTEM:METOD: Mart 2011 ile ekim 2014 tarihleri arasında KTEPH tanısı ile opere edilen 223 hasta içinden 4 hasta
Behçet Hastalığı’na sekonder gelişen KTEPH tanısı ile opere edilmiştir, retrospektif olarak elde edilen dataların
analizidir.
BULGULAR:Hastalardan üç tanesi erkek biri kadın olup sırası ile yaşları 50, 39, 36 ve 21’dir.
Hastaların preoperatif ve postoperatif olarak bakılan pulmoner vasküler rezistans (PVR) ölçümleri 1. hasta (555-174
dynes/sec/cm-5), 2. hasta (160-170 dynes/sec/cm-5), 3. hasta (888-568 dynes/sec/cm-5), 4. hasta (977-493
dynes/sec/cm-5), sağ kalp kateterizasyonunda ölçülen ortalama pulmoner arter basıncınları (mPAP), 1. hasta (55-40
mmHg), 2. hasta (19-15mmHg), 3. hasta (46-30 mmHg) 4. hasta (42-25 mmHg), kateterizasyon ile ölçülen kardiyak
outputları (CO) 1. hasta( 4,5-8,7 L/dk), 2. hasta (3,5-5,7 L/dk), 3. hasta (3,5-5,2 L/dk), 4. hasta 2,7-4,7 L/dk)ve 6
dakika yürüme testi sırasıyla (6-MWT) (201-463/m), (380-442/m), (192-423/m), (163-413/m) olarak saptanmıştır.
Çıkarılan cerrahi materyalin patolojik incelemesi pulmoner arter vaso vasorumunun lenfositik infiltrasyonu ile uyumlu
saptanmıştır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:KTEPH Behçet hastalığının potensiyel bir komplikasyonu olup endarterektomi operasyonu ile
hastalarda fonksiyonel ve fizyolojik düzelme sağlamak mümkündür. İmmunsüpresif tedaviye yanıtsız hastalarda
cerrahisi tedavi bir seçenek olarak düşünülmelidir.
Anahtar Kelimeler: Behçet Hastalığı, Pulmoner Emboli, Pulmoner Endarterektomi
Pulmonary Endarterectomy in Behçet’s disease: Is it safe and effective?
Şehnaz Olgun1, Emel Eryüksel1, Sait Karakurt1, Bülent Mutlu2, Nevsun İnanç3, Haner Direskeneli3, Serpil Taş4,
Mehmet Yanartaş4, Rengin Ahıskalı5, Korkut Bostancı6, Bedrettin Yıldızeli6
1
2
Marmara University Pendik Teaching Hospital Department Cardiology
3
Marmara University Pendik Teaching Hospital Department of Rhomatology
4
Kartal Koşuyolu Training and Research Hospital, Department of Cardiovascular Surgery, Istanbul, Turkey
5
Marmara University Pendik Teaching Hospital Department of Pathology
6
Marmara University Pendik Teaching Hospital Department of Thoracic Surgery
INTRODUCTION - OBJECTIVE:OBJECTIVE– Behçet’s disease (BD) is a systemic vasculitis and has not been identified
as a risk factor for chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH).Hence we evaluated the feasibility of
PEA in Behçet's disease and assessed the post-surgical results of our patients.
METHOD:METHODS: Data were collected prospectively on 223 patients undergoing PEA between March 2011 to
September 2014.
RESULTS:RESULTS –Three patients were in New York Heart Association (NYHA) class III and one in class I. All
patients received regular colchicine, anticoagulation and azathioprine treatment; one also had prednisone treatment.
There was no mortality and morbidity. After PEA, the duration of mechanical ventilation, intensive care stay, and
hospital discharge was 32.3±13.4 hours, 4.0 ± 1.0 days, and 9.6 ±0.5 days respectively. The systolic and the mean
pulmonary artery pressure (PAP) fell significantly from 53.0±31.0 mm Hg and 36.6±7.2 before to 21.6±18.9 mm Hg
and 18.5±5.5 after surgery (p <0.001, p<0.001 respectively). Pulmonary vascular resistance (PVR) also improved
significantly from 428.6±232.0 to 198±91 dynes·s·cm-5 (p<0.001). Histopathologic examination revealed a dense
lymphocytic infiltration involving the vasa vasorum of the pulmonary artery consistent with Behçet’s Diasese. After a
median follow-up of 19 months all patients showed marked improvements in their clinical status.
CONCLUSIONS:CONCLUSIONS – Our results show that CTEPH is a potential complication of Behçet’s Disease that
may be amenable to pulmonary endarterectomy. In patients who do not respond to anticoagulation or
immunosuppressive therapy, PEA may be a therapeutic option when thrombotic lesions are surgically accessible.
Keywords: Behçet Disease, pulmonary Embolism, Pulmonary Endarterectomy
Hematopoietik kök hücre transplantasyonu uygulanmış diskeratozis konjenitalı bir
hastada hipoksemi
1
2
3
3
3
3
Nazan Çobanoğlu , Ercan Tutar , Elif İnce , Talia İleri , Zümrüt Uysal , Mehmet Ertem
1
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Çocuk Göğüs Hastalıkları Birimi,
Ankara
2
3
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Çocuk Kardiyoloji Bilim Dalı, Ankara
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Bilim
Dalı, Ankara
Diskeratozis konjenita, telomer biyolojisini etkileyen ve kemik iliği yetmezliği, hematolojik maliniteler, solid tümörler
ve pulmoner fibrozis gelişmesine neden olabilen kalıtsal bir hastalıktır. Hematopoietik kök hücre transplantasyonu
(HKHT) diskeratozis konjenitalı hastalardaki kemik iliği yetmezliğini düzeltebilir ama diğer komplikasyonların
gelişmesini önleyemez. Ayrıca pulmoner fibrozis, HKHT uygulanması sonrası geç dönemde gelişebilen akciğer
komplikasyonlarından biridir.
On sekiz yaşında erkek hasta HKHT uygulandıktan 20 ay sonra ateş yüksekliği ve öksürük nedeniyle başvurdu. Nabız
oksimetre ile oksijen saturasyonu %89 saptanan ve akciğerlerinde bilateral yaygın ince raller duyulan hastanın
intravenöz antibiyotik tedavisi uygulanması sonrasında ateşinin düşmesi ve rallerinin kaybolmasına rağmen
hipoksemisi devam etti. Hastanın spirometri ve karbon monoksit difüzyon testleri normaldi. Çekilen toraks BT’de
bilateral apikal bölgelerde hafif septal kalınlaşma dışında bir patoloji saptanmadı. Hastanın hipoksemisinin HKHT’ne
veya diskeratozis konjenitaya bağlı akciğer fibrozisi nedeniyle olabileceği düşünülerek hastaya akciğer biyopsisi
yapılması planlandı ancak ailesi kabul etmedi. Hastaya ampirik olarak sistemik steroid tedavisi 4 hafta süreyle
uygulandı ancak hipoksemisi devam etti. İzleminde hastanın oturur pozisyonda nabız oksimetre ile ölçülen oksijen
saturasyonu %89 olarak ölçülmesine rağmen saturasyonun yatar pozisyonda %97’ye dek yükseldiği fark edilerek
yapılan kontrast ekokardiyografinin pulmoner arteriovenöz malformasyon ile uyumlu olduğu görüldü.
Hematopoietik kök hücre transplantasyonu uygulandıktan 20 ay sonra hipoksemi gelişen diskeratozis konjenitalı bir
hastayı sunarak, a) pulmoner arteriovenöz malformasyonun diskeratozis konjenitalı hastalarda nadir de olsa
görülebilen bir durum olduğunu, b) hipoksemi saptanan hastaların nabız oksimetre ile oksijen saturasyonu
ölçümlerinin hem oturur hem de yatar pozisyonda yapılmasının hastalara gereksiz tetkik ve tedavilerin yapılmasının
önlenmesi açısından önemli ve gereklili olduğunu vurgulamak istedik.
Anahtar Kelimeler: diskeratozis konjenita, pulmoner fibrozis, hematopoietik kök hücre nakli, pulmoner arteriovenöz
malformasyon
Hypoxemia in a patient with dyskeratosis congenita who had been performed
hematopoietic stem cell transplantation
Nazan Çobanoğlu1, Ercan Tutar2, Elif İnce3, Talia İleri3, Zümrüt Uysal3, Mehmet Ertem3
1
Department of Pediatric Pulmonology, Ankara University, Ankara, Turkey
2
Department of Pediatric Cardiology, Ankara University, Ankara, Turkey
3
Department of Pediatric Hematology and Oncology, Ankara University, Ankara, Turkey
Dyskeratosis congenita is an inherited disorder of telomere biology with high risks of morbidity and mortality from
bone marrow failure, hematologic malignancy, solid tumors and pulmonary fibrosis. Hematopoietic stem cell
transplantation (HSCT) can cure the bone marrow failure but it does not eliminate the risks of other complications.
Besides, pulmonary fibrosis is one of the long term complications of HSCT.
An 18-year-old boy presented with fever and cough 20 months after HSCT. As his oxygen saturation was 89% with
pulse-oximeter and bilateral fine crackles were heard, he was hospitalized and put on intravenous antibiotics. After
the treatment, his fever normalized and fine crackles were disappeared, but hypoxemia persisted. The spirometry and
DLCO tests were normal. Minimal septal thickenings were detected in the apices of his lungs by computerized
tomography. As the parents of the patient did not accept to perform lung biopsy, systemic corticosteroid was
performed for 4 weeks empirically, but hypoxemia continued. After noticing that his oxygen saturation rose from 89%
to 97% when he had changed his position from upright to supine position, a contrast echocardiogram revealed a
pulmonary arteriovenous malformation.
Here, we reported a patient who had hypoxemia 20 months after HSCT, in order to emphasize that: a) pulmonary
arteriovenous malformation is a rare complication of diskeratosis congenita, b) measuring oxygen saturation with
pulse-oximeter both at upright and supine position in a patient with hypoxemia is important and necessary in order
not to perform unnecessary diagnostic tests and treatment.
Keywords: dyskeratosis congenita, pulmonary fibrosis, hematopoietic stem cell transplantation, pulmonary
arteriovenous malformation
Tek Taraflı Pulmoner Arter Hipoplazisi Vakası
1
2
2
1
2
Suzan Biri , Nevin Taci Hoca , Arzu Ertürk , Hakan Ertürk , Nermın Çapan
1
2
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji Bilim Dalı, Ankara
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara
İzole tek taraflı pulmoner arter yokluğu nadir görülür. Bu anomali posteroanteriyor akciğer grafisinde hiperlüsent
akciğer
görünümüne neden olur. Bu vakada hasta nefes darlığı, öksürük, göğüs ağrısı ve ayaklarda şişlik ile başvurmuştur. 55
yaşında erkek hasta 5 yıl önce nefes darlığı şikayetiyle kardiyoloji bölümüne başvurmuş. Hastaya koroner anjiografi
yapılmış ve koroner arter hastalığı tanısı konmuş. Hastaya solunum fonksiyon testi bulguları ile kronik obstrüktif
akciğer hastalığı tanısı kondu. Son 5 gündür nefes darlığında artış, ayaklarda şişlik ve göğüs ağrısı olunca
hastanemize tekrar başvurdu. Toraks BT Anjiografide sağ pulmoner arterde agenezi, ana pulmoner arter ile sol
pulmoner arterde genişleme ve sağda dilate bronşiyal arterler izlendi. Solunum fonksiyon testlerinde FEV1 %48, FVC
%68, FEV1/FVC 56 ve DLCO %85 idi. Kan gazlarında PO2 51.4 mmHg, pCO2 46.8 mmHg idi. Yapılan incelemeler
sonucunda izole tek taraflı pulmoner arter yokluğu saptanan hasta pulmoner rehabilitasyon programına alındı. Hasta
uzun süreli oksijen tedavisi ve takip kararı ile taburcu edildi. Asemptomatik olgularda tedaviye gerek yoktur. Eşlik
eden kardiyak anomalilere yönelik cerrahi tedaviler uygulanabilir. Sunduğumuz olgunun hipoplazik akciğer dokusunda
kistik bronşektazi, kardiyak anomali veya başka bir vasküler anomali saptanmadığı için cerrahi müdahale
düşünülmedi.
Anahtar Kelimeler: Pulmoner arter, Hipoplazi, BT Anjiyografi
Unilateral Pulmonary Artery Hipoplasia Case
Suzan Biri1, Nevin Taci Hoca2, Arzu Ertürk2, Hakan Ertürk1, Nermın Çapan2
1
Department of Radiology, Atatürk Chest Diseases and Chest Surgery Training Hospital, Ankara, Turkey
2
Department of Respiratory Diseases, Atatürk Chest Diseases and Chest Surgery Training Hospital, Ankara, Turkey
Isolated unilateral absence of pulmonary artery is seen rarely. Hyperlucent hemitorax is seen in postero-anterior
chest radigraph of patients with this anomaly. In this case, patient was admitted with dyspnea,coughing, chest pain
and swelling in the feet. 55-year-old male patient was admitted to the cardiology department 5 years ago with
dyspnea. Coronary angiography was performed and the patient was diagnosed with coronary artery disease. The
patient was diagnosed chronic obstructive pulmonary disease with pulmonary function test findings. In the last 5 day
with increased dyspnea, chest pain and swelling in feet, patient applied our hospital again. Thoracic CT angiography
findings of the right pulmonary artery agenesis were, enlargement of the left pulmonary artery and main pulmonary
artery with dilated bronchial arteries. Pulmonary function test findings were FEV1 48%, FVC 68%, FEV1 / FVC 56 and
DLCO 85%. Blood gas findings were PO2 51.4 mmHg, pCO2 46.8 mmHg. Based on the research results patient with
isolated unilateral absence of pulmonary artery, was taken to the pulmonary rehabilitation program. Patient was
discharged with long-term oxygen therapy and follow-up decision. There is no need to treat asymptomatic patients.
Surgical treatments applied for accompanying cardiac anomalies. In this case, cystic bronchiectasis of hypoplastic
lung tissue, cardiac abnormalities or other vascular anomaly was not detected so surgical intervention was not
considered.
Keywords: Pulmonary artery, Hipoplasia, CT Angiography
Sağ pulmoner arter yokluğu
Absence of right pulmonary artery
Görüntüde sağ pulmoner arterde agenezi, ana pulmoner arter ile sol pulmoner arterde genişleme ve sağda dilate bronşiyal arterler izlenmektedir.
Right pulmonary artery agenesis, enlargement of the left pulmonary artery and main pulmonary artery with dilated bronchial arteries is seen in the
image.
PS120[Pulmoner Rehabilitasyon ve Kronik Bakım]
Kronik solunum hastalıklarında 3.basamakta evde ileri sağlık hizmet sunum modeli
Pınar Ergün, Di̇cle Kaymaz, Nermi̇n Zerman, Saki̇ne Nazi̇k Bahçeci̇oğlu, İpek Candemi̇r, Suat Türkoğlu
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi EAH
GİRİŞ VE AMAÇ:Türkiye’de ilk defa gerçekleştirilen kronik solunum hastalıklarında evde ileri sağlık hizmet sunum
modeli 2007 yılında başlanmış olup bir üçüncü basamak solunum hastalıkları eğitim ve araştırma hastanesinde
multidisipliner biçimde gerçekleştirilmiştir.
Evde sağlık hizmeti ekibi göğüs hastalıkları uzmanı, hemşire, fizyoterapist, diyetisyen ve psikologtan oluşmaktadır.
Solunum Hastalıklarında Hastane Merkezli Evde Sağlık Hizmeti Modelleri; 3 şekilde olabilir: Evde hastane uygulaması,
Erken taburculuk ( hospitalizasyon süresi < 48 saat), Destekli taburculuk ( hospitalizasyon süresi > 48 saat ). Bu
çalışma 1 yıllık takibi olan hastalarda evde sağlık hizmei uygulamasının etkinliğini araştırmak amaçlı yapılmıştır.
YÖNTEM:Ocak2013- Ekim 2014 tarihleri arasında Solunum Hastalıklarında Hastane Merkezli Evde İleri Sağlık Hizmeti
uygulamasına alınan 310 hastanın verileri retrospektif olarak incelenmiştir.
BULGULAR:.hastaların %77.7si(n=241) KOAH,%9u(n=28) astım,%6.4ü (n=20) bronsektazi,%4.1i (n=13)
nöromuskuler hastalık,%2.5u (n=8)akciğer kanseri tanıları ile Evde sağlık hizmeti uygulamasına dahil edilmiştir.Bu
hasaların %87.7si(n=272)evde hastane uygulaması modeline, %10.6sı(n=33) erken taburculuk modeline,
%1.6sı(n=5) destekli taburculuk modeline uygun olarak takip ve tedavi edilmiştir. Hastaların %56 sı erkek, %44ü
kadın, ortalama yaş 63,9du.Hastaların %57.7sinin sigara kullanma öyküsü vardı. Hastaların %57 si acil servisten evde
sağlık hizmeti merkezine kabul edilmiştir.Non farmakolojik tedavi desteği olarak 106 hastaya evde oksijen tedavi
desteği,7 hastaya NIMV ve 82 hastaya nebülizatör desteği sağlanmıştır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Etkinlik değerlendirmesi için 12 aylık takibi olan 88 hastanın evde sağlık hizmeti uygulamasına
dahil edilmeden önceki 1 sene içindeki acile başvuru sayısı ve evde sağlık hizmeti uygulamasına dahil edildikten
sonraki 1 senelik takipteki acile başvuru sayıları karşılaştırılmıştır.Acile başvuru sayısının %33 azaldığı saptanmıştır.
Sonuçlar,özellikle yoğun bir kronik akciğer hastalığı hasta yükü olan üçüncü basamak hastanelerde evde bakım
hizmetlerinin gerekliliğini ortaya koymuştur.
Anahtar Kelimeler: evde ileri sağlık hizmet sunum modeli
Advanced respiratory home health care service for patients with severe chronic
respiratory disease
Pınar Ergün, Di̇cle Kaymaz, Nermi̇n Zerman, Saki̇ne Nazi̇k Bahçeci̇oğlu, İpek Candemi̇r, Suat Türkoğlu
Atatürk Chest Disease and Surgery Teaching and Research Hospital
INTRODUCTION - OBJECTIVE:This is the first implamentation of an advanced respiratory home health care model in
Turkey.It has been setted up in a tertiary respiratory teaching and research hospital at 2007 in a multidisciplinary
manner.Healthcare Personnel in our team are consist of respiratory physicians, nurses, physiotherapists,a dietician
and a pysicologist.The forms of services implementing are; hospital at home, early discharge, supported discharge,
directly observed pulmonary rehabilitation and palliative care.According to the requirements of the patients;home
mechanical ventilation, oxygen theraphy could be supplied.The aim of the present study is to overlook our data-base
for the last year and to check the effectiveness of our model
METHOD:310 patients were taken to home health care between January2013-October2014.
RESULTS:77.7% of them (n=241) were COPD, where 9% (n=28) were asthma, 6.4% (n=20) were bronchiectasis,
4.1% (n=13) were neuromuscular dieasese, and 2.5%(n=8)were lung cancer.87.7%(n=272)of these patients
underwent to hospital at home,10.6% (n=33) early discharge, and 1.6%(n=5)were to supported discharge.56% of
them were males and44%of were females.During the process oxygen concentrators were given to106 patients,
noninvasive mechanical ventilators were given to 7 patients and nebulisers were given to 82 patients.To evaluate the
effectiviness,we looked the emergency room admission rates in 88 patients with one year follow up.In these patients
emergency room admissions before and after the home health care were compared and found that it was decreased
33%
CONCLUSIONS:Our results showed that it would benecessary to set up an advanced respiratory home health care
services esspecially in tertiary care hospitals which have a huge chronic respiratory diseasepatient burden
Keywords: Advanced respiratory home health care service
TANI
n (%)
KOAH
241 (%77,7)
ASTIM
28 (%9)
BRONŞEKTAZİ
20 (%6,4)
NMH
13 (%4,1)
AKCİĞER KANSERİ 8 (%2,5)
DİAGNOSİS
n (%)
COPD
241 (77,7%)
ASTHMA
28 (9%)
BRONCHİECTASİS 20 (6,4%)
NMD
13 (4,1%)
LUNG CANCER
8 (2,5%)
Demografik veriler
CİNSİYET
%56 E, %44 K
ORTALAMA YAŞ
63,9
SİGARA KULLANIMI %57,7
Demographic data
GENDER
M 56%, F 44%
MEAN AGE 63,9
SMOKER
57,7%
Non farmakolojik tedavi
n (%)
Evde oksijen desteği 106 (%34,1)
NIMV
7 (%2,2)
Nebülizatör
82 (%26,4)
Non- pharmacological treatment
n (%)
Oxygen concentrators 106 (34,1%)
NIMV
7 (2,2%)
Nebulisers
82 (26,4%)
Torasik outlet sendromu olan bireylerde solunum fonksiyonları ve solunum kas kuvveti
1
1
1
1
1
1
Melda Sağlam , Tüzün Fırat , Naciye Vardar Yağlı , Çiğdem Ayhan , Deniz İnal İnce , Kıvanç Delioğlu , Ebru Çalık
1
1
2
2
Kütükçü , Hülya Arıkan , Cabir Yüksel , Ayten Cangır
1
2
Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara
Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Ankara
GİRİŞ VE AMAÇ:Torasik outlet sendromu (TOS), üst ekstremitenin nöral, arteriyal ve venöz bozukluklarını içeren
kompleks bir semptom grubudur. Bir çok TOS hastasının, normal solunum sırasında diyafragmayı kullanmak yerine
yardımcı sternal solunum paterni yaptığı gözlenir. Bu çalışmanın amacı TOS nedeni ile takip edilen bireylerin solunum
fonksiyonları ve solunum kas kuvvetini tanımlamak idi.
YÖNTEM:35 TOS’lu birey (30.3±8.8 yıl, 30 Kadın, 5 Erkek) ve 21 sağlıklı birey (31.4±10.9 yıl, 16 Kadın, 5 Erkek)
çalışmaya dahil edildi. Olgulara spirometre ile solunum fonksiyon testi yapıldı. Solunum kas kuvveti taşınabilir ağız
basıncı ölçüm cihazı ile değerlendirildi.
BULGULAR:TOS’lu bireyler ve sağlıklı kontroller yaş, cinsiyet, boy uzunluğu ve vücut ağırlığı yönünden benzerdi
(p>0.05). TOS’lu bireylerin zorlu ekspiratuar akım hızı (PEF) (% 80.3±18.6 ve % 99.3±17.1), maksimal inspiratuar
basınç (86.3±20.5 cmH2O ve 111.9±22.9 cmH2O) ve maksimal ekspiratuar basınç değerleri (104.0±30.5 cmH2O ve
142.1±46.9 cmH2O) sağlıklı kontrollerle karşılaştırıldığında anlamlı olarak daha düşük bulundu (p<0.05). PEF
dışındaki solunum fonksiyon testi değerleri sağlıklı kontrollerle benzerdi (p>0.05).
TARTIŞMA VE SONUÇ:TOS hastalarında zorlu ekspiratuar akım hızı ve solunum kas kuvveti etkilenmiştir. Gövde
kasları hem postür hem de solunum fonksiyonlarını yerine getirdiğinden, bir fonksiyondaki bozulma diğeri olumsuz
etkilemektedir. TOS hastalarının normal solunum paterni geliştirilmeli ve diyafragmayı daha etkin kullanmaları
sağlanmalıdır.
Anahtar Kelimeler: torasik outlet sendromu, solunum fonksiyonu, solunum kas kuvveti
Pulmonary functions and respiratory muscle strength in individuals with Thoracic Outlet
Syndrome
Melda Sağlam1, Tüzün Fırat1, Naciye Vardar Yağlı1, Çiğdem Ayhan1, Deniz İnal İnce1, Kıvanç Delioğlu1, Ebru Çalık
Kütükçü1, Hülya Arıkan1, Cabir Yüksel2, Ayten Cangır2
1
Hacettepe University, Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Ankara
2
Ankara University, Faculty of Medicine, Department of Thoracic Surgery, Ankara
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Thoracic outlet syndrome (TOS), is a complex symptom group that includes the upper
limb neural, arterial and venous disorders. An accessory sternal breathing pattern during normal breathing instead of
using diaphragmatic breathing is observed in many TOS patients. The purpose of this study was to identify pulmonary
function and respiratory muscle strength in individuals with TOS.
METHOD:Thirty five individuals with TOS (30.3±8.8 years, 30 Female, 5 Male) and 21 healthy individuals (31.4±10.9
years, 16 Female, 5 Male) were included in this study. Pulmonary function test performed using a spirometer.
Respiratory muscle strength was measured using a portable mouth pressure device.
RESULTS:Age, sex, height and weight were similar between individuals with TOS and healthy controls (p>0.05).
Forced expiratory flow rate (PEF) (80.3±18.6% and 99.3±17.1%), maximal inspiratory pressure (86.3±20.5 cmH2O
and 111.9±22.9 cmH2O) and maximal expiratory pressure values (104.0±30.5 cmH2O and 142.1±46.9 cmH2O) of
the individual with TOS was significantly lower compared with healthy controls (p<0.05). Pulmonary function test
values except PEF were similar with healthy controls (p>0.05).
CONCLUSIONS:Forced expiratory flow rate and respiratory muscle strength were affected in patients with TOS. Trunk
muscles perform both postural and breathing functions; disruption in one function can negatively impact the other. To
improve normal breathing pattern with using the diaphragm more effectively should facilitate in patients with TOS.
Keywords: thoracic outlet syndrome, pulmonary function, respiratory muscle strength
Akciğer Rezeksiyonu Sonrası Uygulanan Pulmoner Fizyoterapinin Hastanede Kalış
Süresi Üzerine Etkisi
1
1
2
1
3
Orçin Telli̇ Atalay , Harun Taşkın , Gökhan Yuncu , Ali Yalman , Betül Taşpınar
1
2
3
Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon YO,Denizli
Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Ana bilim Dalı, Denizli
Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık YO, Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Bölümü, Kütahya
GİRİŞ VE AMAÇ:Bu çalışma akciğer rezeksiyonu yapılan olgularda erken dönemde uygulanan plumoner fizyoterapinin
hastenede kalış süresine etkisini incelemek amacıyla yapıldı.
YÖNTEM:Çalışmaya Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı’nda akciğer rezeksiyonu
yapılan 82 olgu dahil edildi. Olgulardan pulmoner fizyoterapi için yönlendirilen 40’ı çalışma grubunu fizyoterapi
programına alınmayan 42 olgu kontrol grubunu oluşturdu. Çalışma grubundaki olgulara preoperatif bilgilendirmenin
yanı sıra solunum egzersizleri, etkili öksürme, postüral drenaj, erken mobilizasyon ve solunumla kombine postür
egzersizlerinden oluşan fizyoterapi programı günde 1 kez taburculuğa kadar uygulandı. Kontrol grubundaki olgulara
hekim/hemşire tarafından önerilen insentif spirometre kullanımı dışında bir uygulama yapılmadı. İki gruptaki olguların
hastanede yatış süreleri karşılaştırıldı.
BULGULAR:Çalışma grubundaki olguların rezeksiyon tipleri 26 lobektomi, 10 wedge rezeksiyon ve 4 pnömonektomi
iken, kontrol grubundaki olguların rezeksiyon tipleri 29 lobektomi, 12 wedge rezeksiyon 1 sleeve rezeksiyon olarak
belirlendi. Çalışma grubundaki olguların hastanede kalış süresi ortalaması 9,97 ±4,05 olarak bulunurken, kontrol
grubundaki olguların hastanede kalış süresi ortalaması 13,04± 6,62 olarak bulundu. İki grubun hastanede kalış
süreleri arasında anlamlı farklılık belirlendi (p<0,05).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Bu çalışmanın sonucunda akciğer rezeksiyonu yapılan olgularda uygulanan pulmoner
fizyoterapinin hastanede kalış süresini kısalttığı görülmüştür. Akciğer rezeksiyonu yapılan hastalarda hem maliyet hem
de hastane yatışı kaynaklı komplikasyonlar açısından pulmoner fizyoterapi uygulanmasının önemli olduğunu
düşünmekteyiz.
Anahtar Kelimeler: akciğer rezeksiyonu, pulmoner fizyoterapi, hastanede kalış süresi
The Effect of Pulmonary Physiotherapy After Lung Resection on Length Of Stay At Hospital
Orçin Telli̇ Atalay1, Harun Taşkın1, Gökhan Yuncu2, Ali Yalman1, Betül Taşpınar3
1
School Of Physical Therapy And Rehabilitation, Pamukkale University, Denizli,Turkey
2
Department of Thoracic Surgery, Faculty of Medicine, Pamukkale University, Denizli,Turkey
3
Department of Physical Therapy And Rehabilitation, School of Health Sciences, Dumlupınar University,
Kutahya,Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The aim of this study was to analyse the effect of pulmonary physiotherapy after lung
resection on length of stay at hospital
METHOD:Eigthy-two patients who underwent lung resection surgery at Pamukkale University, Department of Thoracic
Surgery, were included in this study. The study group was consisted of 40 subjects who received pulmonary
physiotherapy and 42 subjects who were not referred for pulmonary physiotherapy was the control group. The
subjects in the study group were informed and pulmonary physiotherapy program including breathing exercises,
effective coughing, postural drainage, early mobilization and posture exercises were applied once a day till to the
discharge. Subjects in the control group only used insentif spirometry recommended by physicians / nurses. The
length of stay at hospital of the two groups were compared.
RESULTS:Resection types of the subjects in the study group were, 26 lobectomies, 10 wedge resections and 4
pneumonectomies, and were, 29 lobectomies, 12 wedge resections and 1 sleeve resection in the control group. The
mean length of stay at hospital of subjects in the study group were found as 9.97± 4.05, was found as 13.04 ± 6.62
in control group. There was a significant difference between two groups in terms of length of stay at hospital (p
<0.05).
CONCLUSIONS:As a result of this study pulmonary physiotherapy after lung resection has been shown to shorten the
length of stay at the hospital. We think that it is important to apply physiotherapy in terms of both cost effectiveness
and pulmonary complications related to hospitalization.
Keywords: lung resection, pulmonary physiotherapy, length of stay at hospital
Açık Abdominal Cerrahi Sonrası Öksürme Etkinliği: Abdominal Destek ve Maksimum
İnspirasyonun Rolü
1
1
1
1
1
Meriç Yıldırım , Seher Özyürek , Ersin Avcı , Didem Karadibak , Sema Savcı , Tufan Egeli
1
2
2
Dokuz Eylül Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, İzmir
Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, İzmir
GİRİŞ VE AMAÇ:Açık abdominal cerrahi sonrası ağrının baskıladığı öksürme refleksi fonksiyonel rezidüel kapasitede
azalma, sekresyon retansiyonu ve atelektezi gelişimine yol açar. Bu dönemde etkin öksürme manevraları bronşiyal
drenajı sağlayarak pulmoner komplikasyonların önlenmesine katkı sağlamaktadır. Amacımız açık abdominal cerrahi
sonrası en etkin öksürme manevrasının belirlenmesidir.
YÖNTEM:Çalışmaya açık abdominal cerrahi uygulanan 41 hasta alındı. Hastalara postoperatif 1. günde yatak içi 60°
oturma pozisyonunda öksürme manevraları uygulandı. İlk olarak hastalardan “öksürebildikleri kadar kuvvetli bir
şekilde öksürmeleri” istendi (1. manevra). Ardından randomize olarak 3 farklı öksürme manevrası uygulandı:
abdominal bölgenin yastıkla desteklendiği öksürme (2. manevra), abdominal bölgenin yastıkla desteklendiği ve
maksimum inspirasyonu takiben yapılan öksürme (3. manevra) ve 1. manevranın tekrarı (4. manevra). Ölçümler her
manevrada 3 kez gerçekleştirildi ve en yüksek değer kaydedildi. Öksürme etkinliği pik ekspiratuvar akış hızı (PEAH)
ölçerle değerlendirildi. Ağrı şiddeti Vizüel Analog Skalası (0-10) ile sorgulandı. Veriler Tekrarlayan Ölçümlerde ANOVA
ve Bonferroni düzeltmeli eşleştirilmiş t testi kullanılarak analiz edildi.
BULGULAR:Çalışmaya yaş ortalaması 56,31±14,27 yıl olan 19 kadın, 22 erkek toplam 41 hasta alındı. Dört manevra
sonunda ölçülen PEAH ve ağrı şiddeti karşılaştırıldığında PEAH açısından anlamlı fark bulunurken (p=0,000), ağrı
şiddetinde anlamlı fark saptanmadı (p=0,302). PEAH’da elde edilen anlamlı farkın 3. manevranın diğer manevralara
olan üstünlüğünden kaynaklandığı belirlendi (p=0,000) (Tablo 1).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Açık abdominal cerrahi sonrası postoperatif erken dönemde bronşiyal drenajın sağlanması
amacıyla hastalara oturma pozisyonunda, abdominal destek kullanılarak ve maksimum inspirasyonu takiben yaptırılan
öksürme manevrası en etkin expiratuvar akışı sağlamaktadır. Öksürme eğitimi postoperatif erken dönemden itibaren
fizyoterapi programlarının içinde yer almalı ve hastalar en etkin manevra için cesaretlendirilmelidir.
Anahtar Kelimeler: abdominal cerrahi, ağrı, öksürme etkinliği
Cough Effectiveness After Open Abdominal Surgery: Role of Abdominal Support and
Maximum Inspiration
Meriç Yıldırım1, Seher Özyürek1, Ersin Avcı1, Didem Karadibak1, Sema Savcı1, Tufan Egeli2
1
Dokuz Eylul University, School of Physical Therapy and Rehabilitation, Izmir
2
Dokuz Eylul University, Faculty of Medicine, Department of General Surgery, Izmir
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Inhibited cough reflex due to pain after open abdominal surgery leads to a decrease in
functional residual capacity, secretion retention and atelectasis. Coughing maneuvers provide bronchial drainage and
help to prevent pulmonary complications. Our aim was to determine the most effective coughing maneuver after open
abdominal surgery.
METHOD:41 patients underwent open abdominal surgery were included. Coughing maneuvers were applied on the 1st
postoperative day in 60° sitting position in bed. First, patients were asked to “cough as effective as possible” (1st
maneuver). Then, 3 different coughing maneuvers were applied randomly: cough with abdominal support with a
pillow (2nd maneuver), cough with abdominal support with after maximum inspiration (3rd maneuver) and 1st
maneuver again (4th maneuver). 3 measurements were done at each, the highest was recorded. Cough effectiveness
was determined with measure of peak expiratory flow rate (PEFR). Pain was assessed with Visual Analog Scale (010). Data was analyzed with repeated measures of ANOVA and Bonferroni corrected paired t test.
RESULTS:19 female, 22 male patients with 56,31±14,27 years were included in study. When PEFR and pain severity
during 4 maneuvers were compared there was a significant difference in PEFR (p=0,000), but not in pain (p=0,302).
Significant difference in PEFR was due to the superiority of 3rd maneuver (p=0,000) (Table 1).
CONCLUSIONS:Coughing maneuver with abdominal support after maximum inspiration in sitting position provides the
most effective cough after open abdominal surgery. Cough training should be in physiotherapy programs in early
periods and patients should be encouraged for the most effective maneuver.
Keywords: abdomianl surgery, cough effectiveness, pain
Pik ekspiratuvar akış hızı değerlerinin manevralar arası karşılaştırması
3. manevra
Ort ± SS
1. manevra
Ort ± SS
p
Pik ekspiratuvar akış hızı (L/dk) 205,85 ± 11,31 151,95 ± 10,26 0,000*
3. manevra
Ort ± SS
2. manevra
Ort ± SS
Pik ekspiratuvar akış hızı (L/dk) 205,85 ± 11,31 161,95 ± 9,77
3. manevra
Ort ± SS
4. manevra
Ort ± SS
p
0,000*
p
Pik ekspiratuvar akış hızı (L/dk) 205,85 ± 11,31 154,63 ± 10,60 0,000*
Comparison of peak expiratory flow rates between maneuvers
3rd maneuver
M ± SD
1st maneuver
M ± SD
p
Peak expiratory flow rate (L/min) 205,85 ± 11,31 151,95 ± 10,26 0,000*
3rd maneuver
M ± SD
2nd maneuver
M ± SD
Peak expiratory flow rate (L/min) 205,85 ± 11,31 161,95 ± 9,77
3rd maneuver
M ± SD
4th maneuver
M ± SD
p
0,000*
p
Peak expiratory flow rate (L/min) 205,85 ± 11,31 154,63 ± 10,60 0,000*
Üst ve Alt Abdominal Cerrahi Geçiren Hastalarda Respiratuar Kas Kuvvetlerinin
Karşılaştırılması
Ersin Avcı, İsmail Özsoy, Didem Karadibak, Meriç Yıldırım, Seher Özyürek
Dokuz Eylül Üniversitesi,Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu,İzmir
GİRİŞ VE AMAÇ:Abdominal cerrahiler postoperatif pulmoner komplikasyon gelişiminde toraks cerrahilerinden sonra
ikinci sıradadır. Operasyon sonrası gelişen respiratuar kas disfonksiyonu pulmoner komplikasyon gelişiminde rol
oynayan faktörlerden biridir. Çalışmamızın amacı üst ve alt abdominal cerrahi geçiren hastalarda respiratuar kas
kuvvetlerini karşılaştırmaktır.
YÖNTEM:Çalışmaya Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi servisinde yatmakta olan 60 hasta alındı.
Hastalar insizyon yerlerine göre üst ve alt abdominal cerrahi olmak üzere iki gruba ayrıldı. Demografik ve cerrahi
bilgiler hastaların medikal kayıtlarından elde edildi. Respiratuar kas kuvveti [maksimum inspiratuar basınç (MİB),
maksimum ekspiratuar basınç (MEB)] postoperatif 3. günde değerlendirildi. Gruplar arasındaki ortalama değer
farklılıkları ‘‘bağımsız gruplarda t’’ testi ile analiz edildi.
BULGULAR:Üst abdominal cerrahi grubunun (n=30) yaş ortalaması 48.50±13.81 yıl iken alt abdominal cerrahi
grubunun (n=30) yaş ortalaması 57.27±9.32 yıl idi. Grupların demografik özellikleri karşılaştırıldığında, yaş
ortalaması alt abdominal cerrahi grubunda üst abdominal cerrahi grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu
(p=0.006). Üst abdominal cerrahi geçiren hasta grubunda inspiratuar ve ekspiratuar kas kuvveti alt abdominal cerrahi
geçiren hastalara göre anlamlı olarak düşük bulundu (sırasıyla p=0.001, p=0.013).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Respiratuar kas kuvveti üst abdominal cerrahi geçiren hastalarda düşük yaş ortalamasına
rağmen alt abdominal cerrahi geçirenlerden daha düşük bulunmuştur. Alt abdominal cerrahiye göre üst abdominal
cerrahi sonrası daha sık görülen pulmoner komplikasyonların önemli bir nedeni respiratuar kas dinfonksiyonu olabilir.
Cerrahi sonrası pulmoner komplikasyonlarla repiratuar kas kuvveti ilişkilerini inceleyen ileri çalışmalar planlanmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Üst abdominal cerrahi, alt abdominal cerrahi, respiratuvar kas kuvveti
Comparison of respiratory muscle strength in patients undergone upper and lower
abdominal surgery
Ersin Avcı, İsmail Özsoy, Didem Karadibak, Meriç Yıldırım, Seher Özyürek
Dokuz Eylül University, School of Physical Therapy and Rehabilitation, Izmir/Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Abdominal surgeries are the second after thorax surgery that postoperative pulmonary
complications occur. Postoperative respiratory muscle dysfunction is one of the reasons for frequent pulmonary
complications. The aim of our study was to compare respiratory muscle strenght in patients with upper and lower
abdominal surgery.
METHOD:60 patients followed in Dokuz Eylül University General Surgery department were enrolled in the study.
Patients were divided into two groups according to the location of their surgical incision: upper abdominal surgery and
lower abdominal surgery groups. Demographic and surgical data were obtained from patients’ medical records.
Respiratory muscle strength [maximum inspiratory pressure-(MIP), maximum expiratory pressure-(MEP)] was
evaluated on the third postoperative day. Differences in mean values between the groups were analyzed with
''Independent-samples'' t-test.
RESULTS:Mean age of upper abdominal surgery group (n=30) was 48.50±13.81 while it was 57.27±9.32 years in
lower abdominal surgery group (n=30). When the demographics of the groups were compared mean age of lower
abdominal surgery group was significantly higher than upper abdominal surgery group (p=0.006). Inspiratory and
expiratory muscle strength were significantly lower in upper abdominal surgery group in comparison to lower
abdominal surgery group (p=0.001, p=0.013; respectively.)
CONCLUSIONS:Respiratory muscle strength was lower in patients undergone upper abdominal surgery in spite of
lower mean age in comparison to patients undergone lower abdominal surgery. Respiratory muscle dysfunction might
be an important factor in higher pulmonary complications after upper abdominal surgery than lower abdominal
surgery. Further researches investigating relations between pulmonary complications and respiratory muscle strength
after surgery should be planned.
Keywords: Upper abdominal surgery, lower abdominal surgery, respiratory muscle strength
Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı Olan Bireylerin Öğrenme Gereksiniminin
Değerlendirilmesi
1
1
1
1
1
Cemi̇le Bozdemir Özel , Melda Sağlam , Naciye Vardar Yağlı , Deniz İnal İnce , Ebru Çalık Kütükçü , Hazal
1
1
1
1
2
Sonbahar , Özge Müezzinoğlu , Aslıhan Çakmak , Hülya Arıkan , Lütfi Çöplü
1
2
Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara
Hacettepe Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara
GİRİŞ VE AMAÇ:Öğrenme gereksinimlerinin belirlenmesi, bireylerin kendilerini tanımasını sağlar ve problemlerle daha
iyi baş edebilmeyi kolaylaştırır. Bu çalışmada, kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) olan bireylerin hastalıklarıyla
ilgili öğrenme gereksinimlerinin değerlendirilmesi amaçlandı.
YÖNTEM:Çalışmaya 5 kadın ve 16 erkek (ortalama yaş: 57.9±9.4 yıl) toplam 21 KOAH tanısı alan birey katıldı.
Demografik özellikleri kaydedildi. Öğrenim gereksinimleri; hastalığın yol açtığı problemler, tercih ettikleri öğrenme
yöntemleri ve bireylerin hastalıklarıyla ilgili bilmek istedikleri konuların yer aldığı bir anket ile değerlendirildi.
BULGULAR:Bireylerde KOAH’ın yol açtığı en yaygın semptomların, dispne (% 100), yorgunluk (% 71.4), daha yavaş
hareket etme (% 71.4), az iş yapma (% 61.9) olduğu görüldü. Bireylerin hiç birisi daha önce KOAH’la ilgili bir eğitim
programına katılmamıştı. Öğrenme yöntemi olarak en çok tercih ettikleri yöntemler okuma (% 57.1), gösterileri
izleme (% 57.1) ve ders dinleme (% 42.9); en az tercih ettikleri yöntemler ise, grup tartışma (% 5.3), oyun oynama
(% 5.3) ve rol yapma (% 0) olarak belirlendi. Bireylerin hastalıklarıyla ilgili en fazla merak ettikleri konular ise; nefes
darlığını önleme (% 90.5), balgam temizliği (% 76), akciğer hastalığına yol açan etmenler (% 71.4), sağlığın
korunması (% 61.9), sağlıklı beslenme (% 61.9), egzersiz yapma hakkında bilgi (% 57.9) idi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:KOAH’lı hastaların öğrenme gereksinimleri dikkate alındığında özellikle pulmoner
rehabilitasyonun bileşenlerinden olan nefes darlığını önleme, balgam temizleme yöntemleri, egzersiz yapmanın
hastalar tarafından önemsendiği görülmüştür. KOAH’lı hastalar daha pasif öğrenme yöntemlerini tercih etmektedirler.
Öğrenme gereksinimlerinin belirlenmesi kişiye özel eğitim programının planlanmasında önemlidir.
Anahtar Kelimeler: KOAH, öğrenme, öğrenme gereksinimi,
Evaluation of the Learning Needs of Individuals with Chronic Obstructive Pulmonary
Disease
Cemi̇le Bozdemir Özel1, Melda Sağlam1, Naciye Vardar Yağlı1, Deniz İnal İnce1, Ebru Çalık Kütükçü1, Hazal Sonbahar1,
Özge Müezzinoğlu1, Aslıhan Çakmak1, Hülya Arıkan1, Lütfi Çöplü2
1
Hacettepe University, Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Ankara
2
Hacettepe University, Faculty of Medicine, Department of Chest Medicine, Ankara
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Identification of learning needs that enables individuals to understand themselves
better and it easier to cope with their problems. In this study was aimed to evaluate the learning needs related with
their disease in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD).
METHOD:Total of 21 individuals 5 women and 16 men (mean age: 57.9 ± 9.4 years) diagnosed with COPD,
participated in the study. Demographic characteristics were recorded. Learning needs were assessed by a
questionnaire involves the problems caused by the disease, preferred learning methods and the issues that want to
know about their disease.
RESULTS:The most common symptoms caused by COPD were dyspnea (100%), fatigue (71.4%), moving slower
(71.4%), making less work (61.9%) in individuals. None of individuals participated in education program about COPD
previously. The most preferred learning method were reading (57.1%), watch demonstration (57.1%) and listen to
lectures (42.9%); as least preferred methods were, group discussions (5.3%), play game (5.3%) and perform role
(0%). The most wonder topics about their disease were prevent shortness of breath (90.5%), sputum clearance
(76%), factors that lead to lung disease (71.4%), protection of health (61.9%), healthy eating (61.9%) and
information about exercise (57.9%).
CONCLUSIONS:It was observed that especially pulmonary rehabilitation components like prevent shortness of breath,
sputum clearance techniques and exercises are important for the patients with COPD when taking into consideration
of the learning needs. The COPD patients preferred passive learning methods. It is important to identify learning
needs to plan specific education program.
Keywords: COPD, learning, learning needs
Ağır Ve Çok Ağır Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığında Pulmoner Rehabilitasyonla Eş
Zamanlı Uygulanan Oksijen Ve Noninvaziv Mekanik Ventilasyon Tedavi Etkinliklerinin
Karşılaştırılması
1
2
3
4
Şenay Tunçel , Alev Gürgün , Hale Karapolat , Hatice Uluer
1
2
3
4
Tavşanlı Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları, Kütahya
Ege Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İzmir
Ege Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı, İzmir
Ege Üniversitesi, Biyoistatistik ve Tıbbi Bilişim Ana Bilim Dalı, İzmir
GİRİŞ VE AMAÇ:Ağır KOAH’lı olgularda hiperinflasyona bağlı egzersiz intoleransı gelişmektedir. İleri KOAH
hastalarında fiziksel egzersiz için yardımcı tedavi modaliterinin araştırılması gerekmektedir. Çalışmamızda, pulmoner
rehabilitasyon (PR) ile eş zamanlı uygulanan NIV ve oksijen (PR+NIV+O₂) tedavisinin; solunum fonksiyonları, kan
gazı, laktat düzeyi, solunum kas gücü, yürüme testleri, dispne, yaşam kalitesi, anksiyete ve depresyon üzerindeki
etkilerinin PR'a eklenen oksijen tedavisi (PR+O₂) ve sadece PR gruplarıyla karşılaştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Çalışmamıza ortalama FEV1’i %39.4±7, yaş ortalaması 65.4±6.5 olan, 35 stabil KOAH’lı olgu alınarak üç
grupta randomize edildi. Hastalar başlangıç ve tedavi sonrası değerlendirildi. PR’a 8 hafta devam edildi ve egzersiz
süresince NIV uygulandı. İnspiratuvar ve ekspiratuvar basınçlar en iyi ventilatör destek için titre edildi.
BULGULAR:Ortalama inspiratuvar ve ekspiratuvar basınçlar sırasıyla 12.0±1.5 cmH₂O ve 5.1±0.8 cmH₂O olarak
saptandı. PR+NIV+O₂ grubunda; rezidüel volüm ve total akciğer kapasitesinde pulmoner rehabilitasyon sonrası
azalma saptanmıştır. NIV uygulanması ile Pimax ve Pemax değerinde (sırasıyla 13.5±12.1 cmH₂O, p=0.003 ve
15.5±24.1 cmH₂O, p=0.04) anlamlı artış saptanırken, sadece PR uygulanan grupta Pimax değerlerinde (8.7±9.8
cmH₂O, p=0.02) istatistiksel anlamlı artış saptanmıştır. Yürüme mesafesinde PR+NIV+O₂ grubunda PR+O₂ grubundan
daha fazla artış saptamıştır. SGRQ semptom skoru, PR+NIV+O₂grubunda istatistiksel anlamlı azalma saptanmıştır (21.8+18.9, p=0.002). SGRQ toplam skorunda PR+O₂ grubunda iyileşme saptanmıştır (-12.2+20.1, p=0.04).
Depresyon sadece PR+NIV+O₂ grubunda iyileşmiştir
TARTIŞMA VE SONUÇ:Pulmoner rehabilitasyon süresince NIV tedavine oksijen eklenmesi ile hiperinflasyonda
azalma,solunum kas gücü, egzersiz kapasitesi, SGRQ ve depresyonda PR+O₂ ve sadece O₂ grubuna göre iyileşme
saptanmıştır. PR sırasında, oksijen tedavisine NIV eklenmesi maksimal fizyolojik kazanımlar için en iyi yardımcı
tedavidir.
Anahtar Kelimeler: KOAH, noninvaziv ventilasyon, pulmoner rehabilitasyon, takviye oksijen, dispne, yaşam kalitesi,
depresyon
The Effects of Adding Non-invasive Positive Pressure Ventilation to Supplemental Oxygen
During Pulmonary Rehabilitation in Severe COPD
Şenay Tunçel1, Alev Gürgün2, Hale Karapolat3, Hatice Uluer4
1
Tavsanlı State Hospital, Chest Diseases, Kutahya, Turkey
2
Ege University School of Medicine, Chest Diseases, Izmir, Turkey
3
Ege University School of Medicine, Physical Therapy and Rehabilitation, Izmir,Turkey
4
Ege University School of Medicine, Bioistatistics and Medical Informatics, Izmir, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Exercise tolerance is limited by hyperinflation in advanced COPD patients.The best
adjunct for physical training in patients with severe COPD remains to be investigated.We evaluated the effects of NIV
and oxygen (PR+NIV+O₂), in comparison with supplemental oxygen+ pulmonary rehabilitation (PR+O₂) and
pulmonary rehabilitation (PR) groups on lung functions, blood gases, lactate levels, respiratory muscle strength,
dyspnea, exercise capacity, health status, anxiety, depression.
METHOD:35 COPD patients (mean age 65.4 ± 6.5 yrs, FEV1 39.4±7% of predicted) were randomized to three
groups.Patients were assessed at baseline and after the intervention.PR continued for 8 weeks and NIV was carried
out during exercise training.Respiratory muscle pressures were up-titrated to obtain the best ventilator support.
RESULTS:The average inspiratory and expiratory pressures were 12.0±1.5 cmH₂O and 5.1±0.8 cmH₂O, respectively.
In PR+NIV+O₂ group, residual volume and total lung capacity decreased after the program.There were significant
increases in Pimax and Pemax (13.5±12.1 cmH₂O, p=0.003 and 15.5±24.1 cmH₂O, p=0.04,respectively) when NIV
was whereas there was a modest increase in only Pimax (8.7±9.8 cmH₂O, p=0.02) in PR alone group.The increase in
walking distance was better in PR+NIV+O₂ group than PR+O₂ group.Symptom domain of SGRQ significantly
decreased in PR+NIV+O₂ group (-21.8+18.9, p=0.002) and the total score of SGRQ was improved in PR+O₂ group (12.2+20.1, p=0.04).There was an improvement in depression only in PR+NIV+O₂ group.
CONCLUSIONS:NIV as an adjunct to oxygen during pulmonary rehabilitation reduces hyperinflation, improves
respiratory muscle strength, exercise capacity, SGRQ and depression compared to PR+O₂ and PR alone groups.
PR+NIV+O₂ is the best adjunct for gaining maximal physiologic outcomes.
Keywords: COPD, non-invasive ventilation, pulmonary rehabilitation, supplemental oxygen, dyspnea, quality of life,
depression
Endurans egzersizi süresince uygulanan NIV ve ek oksijen tedavisi
NIV and supplemental oxygen during endurance exercises
St. George’s Respiratory Questionnaire (SGRQ) semptom skorunda pulmoner rehabilitasyon (PR) öncesi
ve sonrası değişiklikler
Before and after pulmonary rehabilitation (PR) changes in symptom domain of St. George’s Respiratory
Questionnaire (SGRQ)
Spinal Kord Yaralanması Olan Hastalarda Pulmoner Fonksiyon ile Fonksiyonel
Bağımsızlık Düzeyi ve Fiziksel Aktivite Arasındaki İlişki: Ön Çalışma
1
1
2
1
Rüstem Mustafaoğlu , Ebru Kaya Mutlu , Abdurrahim Yıldız , Arzu Razak Özdinçler
1
2
İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü
İstanbul Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Eğitim Ve Araştırma Hastanesi
GİRİŞ VE AMAÇ:Spinal kord yaralanmalarında seviyeye bağlı olarak pulmoner ve fiziksel fonksiyonun etkilenme düzeyi
değişmektedir. Bu da hastaların fiziksel aktiviteye katılımını etkilemekte ve bireyleri sedanter yaşama itmektedir. Bu
nedenle çalışmamızın amacı, spinal kord yaralanması olan hastalarda pulmoner fonksiyon, fonksiyonel bağımsızlık
düzeyi ve fiziksel aktivite arasındaki ilişkiyi belirlemekti.
YÖNTEM:Yaralanma seviyesi T6 ve üzeri olan 9 gönüllü çalışmaya alındı. Hastaların solunum fonksiyon testleri
Chestgraph HI-101 spirometre cihazı ile dik oturur pozisyonda ve burun kıskacı ile kapalı iken yapıldı. Her hasta için
test 3 kez tekrarlandı ve en iyi sonuç not edildi. Fonksiyonel bağımsızlık düzeyleri Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği
(FBÖ) skoru ile ve fiziksel aktivite düzeyleri ise Fiziksel Disabilitesi olan bireylerde Fiziksel Aktivite Skalası (FDBFAS)
ile değerlendirildi.
BULGULAR:Çalışma grubumuzun yaş ve beden kütle indeksi ortalamaları sırasıyla 34,0±10,7 yıl ve 24,5±5,1 kg/m²
idi. FBÖ skoru ile solunum fonksiyon test parametrelerinden VC (r=0,84,p=0,03), FVC (r=0,88,p=0,01) ve FEV1
(r=0,87,p=0,01) arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki, MMF, PEF, FEF %25-50-75 arasında ise anlamlı bir ilişki
bulunmadı (p>0,05). FDBFAS ile herhangi bir solunum fonksiyon test parametresi arasında anlamlı ilişki bulunmadı
(p>0,05).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Çalışmamızda hastaların fonksiyonel bağımsızlık düzeylerinin solunum fonksiyonunun önemli
parametreleriyle ilişkili olduğu bulunmuş, bu nedenle spinal kord yaralanmalı hastaların solunum fonksiyonlarını
koruma ve geliştirmeleri için erken dönemden itibaren pulmoner rehabilitasyon programlarına yönlendirilmesi
gerektiği görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: spinal kord yaralanması, fiziksel aktivite, solunum fonksiyonu, fonksiyonel bağımsızlık düzeyi
Relationship of Pulmonary Function with Functional Independence and Physical Activity
Level in Patients with Spinal Cord Injury: A Preliminary Study
Rüstem Mustafaoğlu1, Ebru Kaya Mutlu1, Abdurrahim Yıldız2, Arzu Razak Özdinçler1
1
Division of Physiotherapy and Rehabilitation, Faculty of Health Scieneces, Istanbul University, Istanbul, Turkey
2
Istanbul Physical Medicine And Rehabilitation Training Hospital, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:In spinal cord injuries, pulmonary and physical function status depends on the affected
level. This affects the patients’ participation in physical activity and pushes them to a sedantery lifestyle. Therefore,
the aim of our study was to assess the relationship of pulmonary function with functional independence and physical
activity level in patients with spinal cord injury.
METHOD:Nine volunteer patients with spinal cord injury level of T6 and above were enrolled in the study. Patients’
pulmonary function tests were evaluated by Chestgraph-HI-101 spirometer, patient sitting upright position in
wheelchair and the nose closed with a nose clamp. Test was repeated 3 times, and the best results were noted for
each patient. Level of functional independence assessed by Functional Independence Measure(FIM) score and the
physical activity levels of patients were evaluated by the Physical Activity Scale for Individuals with Physical
Disabilities(PASIPD).
RESULTS:In our study group, mean age and body mass index were 34.0±10.7 years and 24.5±5.1kg/m²,
respectively. There were statistically significant relationship between the FIM scores and pulmonary function test
parameters VC(r=0,84,p=0.03), FVC(r=0,88,p=0.01) and FEV1(r=0,87,p=0.01), but there were no relationship
between the MMF,PEF,FEF 25-50-75%(p>0.05). Statistically significant association were not found between the
PASIPD and any pulmonary function test parameters(p>0.05).
CONCLUSIONS:In our study a relationship between the functional independence level of the patients and important
parameters of respiratory function was found, so it’s seen that patients with spinal cord injury are needed to be
directed to a pulmonary rehabilitation program for conservation and development of their pulmonary functions and
functional levels of independence.
Keywords: spinal cord injury, physical activity, respiratory function, functional level of independence
PS128[Tüberküloz]
Bronkoskopi ve PET/BT Bulguları İle Akciğer Tümörüne Benzerlik Gösteren
Endobronşial Tüberküloz Olgu Sunumu
Durdu Mehmet Yavşan, Soner Demirbaş, Celalettin Korkmaz, Rukiye Özçelik, Pınar Doğan, Turgut Teke, Kürşat Uzun
Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı Yoğun Bakım Bilim Dalı
Konya,Türkiye
Giriş: Trakeobronşial sistemin tüberküloz enfeksiyonu olarak tanımlanan ve sıklıkla ileri yaşlarda görülen, her akciğer
tüberkülozlu olguya bronkoskopi yapılmadığı için akciğer tüberkülozlu hastalar içindeki insidansı ise düşük bulunan
Endobronşiyal tüberküloz (EBTB); klinik, radyolojik ve bronkoskopik tutulumlar açısından bronş kanseri ile karışır.
Bu bildiride toraks BT, bronkoskopi ve PET/BT bulguları ile akciğer kanseri düşünülen EBTB tanılı olgu sunulmuştur.
OLGU: Yaklaşık 3 aydır nefes darlığı, öksürük ve sol göğüs ağrısı olan 75 yaşında kadın hastanın fizik muayenesinde
özellik yoktu. Direkt akciğer grafisinde solda hiler bölgede üst-orta zonda gölge koyuluğunda artış görüldü. Toraks
BT’de sol akciğer üst lob anteriorda atelektaziye neden olan kitle izlendi. 3 balgamdan ARB incelemesi ve sitolojisi
negatif olarak bildirildi. Hastanın bronkoskopisinde sol üst lob bronş ağzında düzgün yüzeyli tümoral lezyon görüldü.
Buradan yapılan mukozal biyopsi sonucu kronik iltihap, bronş lavajı ARB incelemesi ve sitolojisi negatif bildirildi.
PET/BT’de sol akciğer üst lob anteriorda 3x5 cm’lik artmış FDG tutulumu gösteren kitle lezyonu (SUV max: 9.20) ile
sol servikal bölgede artmış FDG tutulumları gösteren lenf nodları bildirildi. Servikal lenf nodu eksizyonel biyopsi
sonucu granülomatöz iltihap raporlandı. Bronş lavaj kültüründe M.Tuberculosis üreyen hastaya EBTB tanısı kondu.
Sonuç: EBTB tanısı balgamda düşük ARB pozitifliği ve diğer hastalıklarla karışabilmesi nedeni ile güçtür. Radyolojik
incelemelede akciğer lezyonu olan her olgudan mutlaka balgam ARB ve kültür gönderilmeli ve sonuçları takip
edilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Endobronşial tüberküloz, Akciğer Kanseri, PET/BT
A Report Case About Endobronchıal Tuberculosıs: Whıch Lıkes Lung Cancer Wıth Its
Bronchoscopy And PET/CT Sıgns
Durdu Mehmet Yavşan, Soner Demirbaş, Celalettin Korkmaz, Rukiye Özçelik, Pınar Doğan, Turgut Teke, Kürşat Uzun
Department of Chest Diseases, N.E University Meram Medical Faculty, Konya,Turkey
EBTB, which describe tuberculosis infection of tracheobronchial tree and diagnosed in the elder people, although the
incidence is low because of bronchoscopy cannot be performed the tuberculosis patient, simulates lung cancer with
clinic, radyolojical and bronchoscopic signs.
We present the diagnosed EBTB, which we think lung cancer according to thorax CT, bronchoscopy and PET/CT
symptoms.
CASE: A 75-year-old, female, who has dry cough for three months along with shortness of breath and left chest pain,
has no feature in the systemic examination. Chest X-ray revealed opacity in the left hilum and upper - middle zones
of left side. Thorax CT shows a figure of mass on the upper part of the left side. Sputum examination and cytology
was reported negative for thrice. Tumoral lesion was observed left upper lob bronchus orifice in bronchoscopy. The
mucosal biopsy which was taken from here reported as chronic inflammation. Bronchial lavage examination for ARB
and cytology were reported negative. PET/CT reported as 3X5 cm mass showing increased FDG uptake in left upper
lobe (SUV max: 9:20), and left cervical lymph nodes showing increased FDG uptake. The cervical biopsy was reported
as granulomatous inflammation.
CONCLUSION: We diaognosed the patient, whom bronchial lavage culture is positive for M. Tuberculosis, as EBTB.
EBTB diagnosis is difficult due to be confused with other diseases and low sputum smear positivity. We think the
patients with lung lesion in radiological examination should be think to sent sputum smear and culture and results
should be followed.
Keywords: Endobronchıal Tuberculosıs, Lung Cancer, PET/CT
PS129[Tüberküloz]
Akciğerde Solid Kitle Görünümü Veren Tüberküloz Olgusu
1
1
1
1
2
1
Nigar Dirican , Merve Pınar , Şule Atalay , H. Ahmet Bircan , İsa Döngel , Münire Çakır
1
2
Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Isparta
Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı, Isparta
Giriş: Tüberküloz (TB) özellikle az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde olmak üzere tüm dünyada ciddi bir sağlık
sorunudur. Özellikle TB insidansının yüksek olduğu bölgelerde çok farklı klinik ve radyolojik bulgularla ortaya
çıkabilmektedir. Radyolojik olarak akciğer kanserini taklit eden tüberküloz olgusunu sunmayı amaçladık.
OLGU: 74 yaşında erkek hasta bir aydır olan öksürük ve nefes darlığı şikayetleri ile başvurdu. Posteroanterior (PA)
akciğer grafisinde sağ akciğer alt zonda parakardiak nonhomojen dansite artışı, kan tetkiklerinde lökositoz, eritrosit
sedimentasyon hızı (ESH) ve C-reaktif protein (CRP) yüksekliği (sırasıyla; 89 mm/s, 77 mg/l) olması üzerine hastaya
ampirik antibiyotik tedavi başlandı. Balgam yaymasında asidorezistan bakteri (ARB) 3 kez negatif geldi. Toraks BT’ de
sağ hiler bölgede yaklaşık 7cm'lik, içinde erime alanları olan, kitle-atelektazi kompleksi izlendi (Figür 1). Fiberoptik
bronkoskopi (FOB)’ de endobronşiyal lezyon saptanmadı, intermedier bronş mukozal ödem ve raylanma ile ileri
derecede daralmıştı, mukoza biyopsileri ve bronş lavajı yapıldı. Bronş mukoza biyopsisinde minimal inflamasyon ve
skuamöz metaplazi alanları izlenmiştir olarak raporlandı. PET-BT’ de mediastinal ve hiler hipermetabolik lenf bezleri,
sağ akciğer orta lob lateral, alt lob anterior-medial bazal segmentleri dolduran sağ ana bronşu çevreleyen düzensiz
sınırlı yaklaşık 7 cm boyutlarında hipermetabolik (Suvmax: 11.7) kitlesel lezyon izlendi (Figür 2). EBUS ile lenf
bezlerinden örnekleme yapıldı, sonuç nondiagnostik olarak geldi. Transtorasik tru-cut biyopsi yapıldı, sonucu
granülomatöz inflamasyonla uyumluydu. Göğüs cerrahisi tarafından sağ akciğerden wedge rezeksiyon yapıldı. Biyopsi
materyalinin direkt bakısında ARB pozitif saptandı. Olgu tüberküloz olarak değerlendirilip, standart antiTB tedavi
başlandı.
Sonuç: TB’ un radyolojik olarak birçok hastalığı taklit edebileceği unutulmamalı ve ayırıcı tanı için uygun yöntemlere
başvurulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Akciğer kanseri, tüberküloz, kitle.
Tuberculosis Case Presented with a Solid Mass Lesion in the Lung
Nigar Dirican1, Merve Pınar1, Şule Atalay1, H. Ahmet Bircan1, İsa Döngel2, Münire Çakır1
1
Department of Chest Diseases, Suleyman Demirel University, Isparta, Turkey
2
Department of Chest Surgery, Suleyman Demirel University, Isparta, Turkey
INTRODUCTION: Tuberculosis (TB), especially in least developed and developing countries is a serious health problem
all over the world. Particularly in areas with a high incidence of TB it can occur with many different clinical and
radiological findings. We aimed to present a tuberculosis case imitating lung cancer as radiological.
CASE: A 74-year-old man admitted with cough and dyspnea complaints for one month duration. Since right lung
lower zone nonhomogeneous density increase on the posteroanterior (PA) chest radiograph,leukocytosis, erythrocyte
sedimentation rate (ESR) and C-reactive protein (CRP) height (respectively 89 mm/h, 77 mg/ l) was detected, the
patient was started empiric antibiotic therapy. On the sputum, acid fast bacilli (AFB) was negative three times.
Approximately 7 cm mass-atelectasis complex were observed in the right lung on Thorax CT(Figure 1). There was no
endobronchial lesion on the bronchoscopy (FOB), bronchus intermedius has contracted with mucosal edema, mucosal
biopsy and bronchial lavage was performed. Minimal inflammation was reported in bronchial mucosal biopsy. Irregular
surrounding hypermetabolic mass lesion (Suvmax: 11.7) were observed in the right lung middle-lower lobe on FDGPET examination (Figure 2). Lymph nodes were sampled by EBUS, reported as a result non-diagnostic. The
transthoracic tru-cut biopsy was performed, on the results was consistent with granulomatous inflammation. The right
lung wedge resection was performed by thoracic surgery. AFB were found positive of the biopsy specimen.
Antituberculosis treatment was started.
CONCLUSION: It should be considered that TB mimic many other diseases radiological and appropriate methods
should be referred for differential diagnosis.
Keywords: Lung cancer, tuberculosis, mass.
Figür 1
Figure 1
Sağ akciğer orta-alt lob yerleşimli lezyonun Toraks BT görüntüsü
Middle and lower lobe of the right lung lesion Thorax CT image
Figür 2
Figure 2
Sağ akciğer orta-alt lob yerleşimli lezyonun PET-BT görüntüsü
Middle and lower lobe of the right lung lesion PET-CT image
PS130[Tüberküloz]
Lokal ileri evre akciğer kanserini taklit eden tüberkülozlu hastada tanısal zorluklar
1
2
3
Ümit Aydoğmuş , Erhan Uğurlu , Gökhan Yuncu
1
2
3
Pamukkale üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi A.D.
Pamukkale üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları A.D.
Liv Hospital, İstanbul, Göğüs Cerrahi Kliniği
Akciğer tüberkülozu farklı radyolojik bulgularla karşımıza çıkabilir.
Sigara içicisi 65 yaşında erkek hasta ökrsürük ve nefes darlığı şikayeti ile başvurmuştu. Fizik muayene sol alt zonda
solunum seslerinin azalmış olduğu ve bilateral wezing varlığı tesbit edildi. PA akciğer grafisinde sol hiler kitle izlendi.
Solunum fonksiyon testinde FEV1: 0,98(%29), FVC:2,41(%57) idi. Toraks BT de; Sol akciğer alt lobda superior
segmentte inen aorta ile 4 cm'lik segmentte komşuluk gösteren, alt lob pulmoner arterini ve alt lob bronşunu sararak
alt lob superior segmental bronşunda obliterasyona neden olan, inferior kesimde inen aorta ile sınırları net ayırt
edilemeyen distal kesimde milimetrik satellit nodüllerin eşlik ettiği malign kriterlere sahip kitle lezyon tesbit edildi.
Bronkoskopide endobronşial lezyonu görülmedi. Alınan bronş lavajı nondiagnostikti ve ARB negatifdi. İki kez yapılan
transtorasik iğne biyopsisinin ilki nondiagnostik, ikincisi malignite yönünden şüpheli epitelyal kökenli olduğu
düşünülen hücreler içeren yaymalar olarak rapor edilmişti. Çekilen PET/BT de kitlenin SUVmax: 15.9 idi mediastinal
lenf bezlerinde 1,6 ila 2,5 arasında değişen SUVmax mevcuttu.
Hastaya mediastinoskopi yapıldı. 2R, 4R, 4L, 7 no.lu istasyonlardan alınan lenf bezleri biyopsisi nekroz göstermeyen
kronik granülamatöz iltihap olarak raporlandı. Ziehl Nielsen boyası ile boyanan asidorezistan basil görülmedi. Toraks
maligniteleri konseyinde görüşülen olguya tanısal torakotomi önerildi. Yapılan mini torakotomi ile akciğer pnömotomi
yapılarak biyopsiler alındı. Patolojisi kronik granülamatöz iltihap olarak sonuçlandı. Dokunun ARB incelemesinde 2 (+)
basil görüldü, dokunun kültüründe de ARB üredi.
Tüberkülozun her türlü hastalığı taklit etme özelliği vardır. Tanısı bazen güçlükler içerebilir. Sunduğumuz olguda
olduğu gibi tanısal amaçlı torakotomi dahi gerekebilir.
Anahtar Kelimeler: tüberküloz, ileri evre akciğer kanseri, tanısal torakotomi
The case with tuberculosis mimics locally advanced lung cancer, in which was differential
diagnostic difficulties
Ümit Aydoğmuş1, Erhan Uğurlu2, Gökhan Yuncu3
1
Pamukkale University, Faculty of Medicine, Department of Thoracic Surgery
2
Pamukkale University, Faculty of Medicine, Department of Chest Diseases
3
Liv Hospital, Istanbul, Department of Thoracic Surgery
Lung tuberculosis can be encountered with many different radiological findings.
A 65 years old smoker male admitted us with coughing and shortness of breath. On plain anterior-posterior lung xray, a mass was noticed in the hilar region of the left lung. Respiratory function test parameters were as follows;
FEV1: 0.98(29%), FVC:2.41(57%). On thoracic CT; a malignant appearing mass in the superior segment of lower
lobe of the left lung which has close relation with the descending aorta in 4 cm distance and cause obliteration of the
superior segmental bronchi of the lower lobe by surrounding the lower pole pulmonary artery and lower lobe bronchi
was encountered. No lesion was encountered in the bronchi on bronchoscopy. Bronchioalveoler lavage was nondiagnostic and ARB was negative. First transthoracic needle biopsi was not diagnostic and second was dubious for
malignancy. On PET-CT, the SUVmax of the mass was calculated as 15.9. SUVmax of the mediastinal lymph nodes
were between 1.6-2.5.
The patient underwent mediastinoscopy. Lymph node samples from the 2R, 4R, 4L and 7 stations revealed chronic
granulomatous inflamation(CGI) without necrosis. No acid-resistant bacillus stained with ARB is encountered. The
case was debated on thoracal malignancy council and diagnostic thoracotomy was offered. On mini-thoracotomy,
serial biopsies from the lung are taken for histopathological examination. Histopathological examination revealed CGI.
On ARB examination 2(+) bacillus is encountered and ARB culture was positive.
Tuberculosis can mimic many disease processes. Absolute diagnosis is sometimes hard to confirm. As in the present
case, exact diagnosis may necessitate diagnostic thoracotomy.
Keywords: tuberculosis, locally advanced lung cancer, thoracotomy for diagnosis
Resim 1
Figure 1
Toraks BT kesitleri
Images on thoracic CT
PS131[Tüberküloz]
Tüberküloz Epididimoorşit ve Akciğer Kanseri Birlikteliği: Olgu Sunumu
1
1
2
3
Ayşe Dalli̇ , Sibel Öktem Ayık , İrfan Öcal , Serkan Yenigürbüz
1
2
3
Katip Celebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İzmir
Katip Celebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Ana Bilim Dalı, İzmir
Katip Celebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Üroloji Ana Bilim Dalı, İzmir
Giriş ve Amaç: Genitoüriner sistem (GÜS) tüberkülozu akciğer dışı tüberkülozun %15 ‘ ini oluşturur; lenfatik doku ve
plevradan sonra üçüncü sıklıkta görüldüğü yerleşim yeridir (1,2). Alt genitoüriner sistemde sıklıkla epididim ve testisi
etkilemektedir (3,4).
OLGU: 70 yaşında erkek hasta üç aydır sağ skrotal şişlik ve ağrı nedeniyle üroloji polikliniğine başvurmuş.
Özgeçmişinde özellik olmayan hastanın yapılan laboratuvar tetkiklerinde Prostat Spesifik Antijeni (PSA), biyokimya,
tam idrar tetkiki, hemogram normal sınırlarda saptanmış. Skrotal Renkli Dopler Ultrasonografi (SRDUS) de sağ testis
içerisinde yamasal hipoekoik alanlar, sağ epididim volümlü, heterojen ve hipoekoik görünümde izlenmiş. Hastaya bir
ay antibiyotik tedavisi verilmiş. Şikayetlerinde düzelme olmaması üzerine testis tümörü ön tanısı ile sağ radikal
orşiektomi yapılmış. Tarama amaçlı çekilen toraks BT’ de sağ paratrakeal alandan başlayıp sağ hiler bölgeyi içine alan,
mediastinal yağ planlarını invaze eden, sağ ana bronşiyal yapları oblitere eden solid kitle lezyonu izlenmiş. Akciğer CA
ön tanısı göğüs hastalıkları konsültasyonu istenmesi üzerine hasta görüldü. Yapılan bronkoskopide sağ üst lob
mukozası tümöral doku ile infiltre görünümde idi. Alınan biyopsi sonucu hastaya küçük hücreli akciğer CA tanısı
konuldu. Sağ radikal orşiektomi ile alınan materyalin patoloji sonucu kazeifiye granülomatöz epididimoorşit olarak
geldi.
Sonuç: Tüberküloz epididimit, nadir görülen bir hastalık olup teşhisi zordur. Skrotal şişliğin ayırıcı tanısında; akut
enfeksiyon, enfarkt, granülomatöz enflamasyon ve tümör yer almaktadır. Epididimoorşiti olup antibiyotik tedavisine
cevap alınamayan hastalarda, tüberküloz ihtimali de akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Tüberküloz, epididimit, testis, akciğer kanseri
Togetherness of Tuberculosis Epididymoorchitis and Lung Cancer: Case Report
Ayşe Dalli̇1, Sibel Öktem Ayık1, İrfan Öcal2, Serkan Yenigürbüz3
1
Department of Chest Diseases, Katip Celebi University Ataturk Training and Research Hospital, Izmir, Turkey
2
Department of Pathology, Katip Celebi University Ataturk Training and Research Hospital, Izmir, Turkey
3
Department of Urology, Katip Celebi University Ataturk Training and Research Hospital, Izmir, Turkey
AIM: Genitourinary system tuberculosis forms 15% of extrapulmonary tuberculosis and is placed thirdly frequent after
lymphatic tissue and pleura (1,2). In lower genitourinary system it frequently affects epididymitis and testis (3,4).
CASE: A seventy years old male patient with the complaints of right scrotal swelling and pain to urology clinic. With a
non-spesific personal history in his laboratory tests prostat spesific antigen (PSA), biochemical results, total urine and
hemogram have been determined in normal limitations. In scrotal coloured doppler ultrasonography patch-like
hypoecoic areas were observed, right epididymis was volumed and was seen as heterogen and hypoecoic appearance.
Patient was treated with antibiotic during a month time. As result of no improvement in his complaints right radical
orchioctomy was with a prediagnosis of testis tumor. In thoracal BT taken for screening a solid mass lesion that
started from paratracheal area including right hilar area and invading mediastinal fat tissues and obliterates right
main bronchial structures were seen. Patient was seen with a prediagnosis of lung cancer (CA) after consultated by
chest diseases clinic. In applied bronchoscopy mucosa of upper right lob was as an appearance of infiltrated with
tumoral tissue. As a result of biopsy it was diagnosed as small cell lung CA. Material taken by right radical
orchioctomy was resulted as cazeified granulomatosis epididimorchitis.
CONCLUSION: Tuberculosis epididymitis is rarely seen and difficult diagnosed disease. In discriminating diagnosis of
scrotal swelling, acute infection, infarct, granulmatose inflamation and tumor are counted.
Keywords: Tuberculosis, epididymitis, testis, lung cancer
resim 1a: toraks BT'de kitle görünümü
Figure 1a:The thorax CT images of the lung mass
resim 1b: toraks BT de kitle görünümü
Figure 1b:The thorax CT images of the lung mass
Resim 2a: hematoksilen eozin ile epiteloid histiyositler ve langhans tipi dev hücre
Figure 2a: epithelioid histiocytes and Langhans giant cell with hematoxylin and eosin
Resim 2b: hematoksilen eozin ile epiteloid histiyositler ve langhans tipi dev hücreler
Figure 2b: epithelioid histiocytes and Langhans giant cell with hematoxylin and eosin
Resim 3: EZN ile kazeifiye granulomların ortasında aside dirençli basiller
Figure 3: caseating granulomas in the middle of acid-fast bacilli with EZN
Resim 4a: progrese olmuş akciğer kitlesi BT toraks görüntüsü
Figure 4a: lung mass had progressed thoracic CT images
Resim 4b: progrese olmuş akciğer kitlesi BT toraks görüntüsü
Figure 4b: lung mass had progressed thoracic CT images
PS132[Tüberküloz]
Aktif Tüberküloz Ve Kanser Birlikteliğini Değerlendirmek
1
Beyhan Çakar , Aydın Çiledağ
1
2
2
7 No’lu Verem Savaşı Dispanseri, Ankara.
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları ABD
GİRİŞ VE AMAÇ:2009 -2014 yılları arasında dispanserimizde kayıtlı tüberküloz(TB)olgularında TB ve kanser
birlikteliğini yaş, cinsiyet, TB ve kanser tiplerini değerlendirmek
YÖNTEM:Kayıtlı TB vakaların dosyaları geriye dönük araştırıldı.
BULGULAR:5 yıllık sürede dispanserimize toplam 374 TB olgusu kayıt edildi.17 (%5) sinde TB ve kanser birlikteliği
vardı. Olguların 13 si erkek, 4 ü kadın olgu idi.Yaş ortalaması 60,3±14,2 (35 87) idi. Ortalama TST 11,7±7,2 (024)mm idi. Akciğer TB tipleri; 11 akciğer TB, 4 periferik lenfadenopati TB, 1 intra abdominal lenfadenopatiTB, 1 üriner
TB. Kanser tipleri ise; 8 akciğer Ca, 2 meme Ca, 1 Dil kökü Ca, 1 WathinTümörü,1 Endometrium Ca, 1 Hipofarenks
Ca, 1 Mide Ca, 1 Mesane duvarı tümörü, 1 Sol kulak Karsinomu idi. Akciğer TB vakalarından 8 olgunun balgam yayma
ve kültür +/+, 2 olgunun -/+. 6 olguda akciğer TB ve akciğer kanseri birlikte, 2 olguda akciğer Ca ve periferik
lenfadenopati TB, 2 olguda meme Ca da periferik lenfadenopati TB, 1 olguda kulak karsinomu ve üriner TB, 1 olguda
endometrium Ca ve intra abdominal TB, 5 olguda akciğer TB diğer kanser tipleri ile birlikte idi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:TB ve kanser birlikteliğinde daha çok akciğer TB ve akciğer Ca da görüldü. Periferik
lenfadenopati TB leri kanserli organların yakınındaki lenfadepatilerin TB görüldü. Tüberküloz insidansının yüksek
olduğu ülkelerde kanserli olgular tüberküloz yönünden de değerlendirilmelidir.
Anahtar Kelimeler: lenfadenopati, tüberküloz, kanser.
Evalution Of Coexisting Cancer And Active Tuberculosis
Beyhan Çakar1, Aydın Çiledağ2
1
Dispansery Number 7, Ankara /TURKEY
2
Ankara University School of Medicine Chest Disease Department Ankara /TURKEY
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The aim of the present study was to evaluate of coexisting cancer and active
tuberculosis (TB ) between 2009 and 2014 (years, gender, tuberculosis and canser types)
METHOD:We collected data from files of the dispensary retrospectively.
RESULTS:We were recorded 374 TB cases in our dyspansery in during 5 years. We observed 17 (5%) cases of
coexisting cancer and active TB. There were 13 male, 4 female. The mean age was 60.3±14.2 (35 87years).. Mean
TST was 11.7±7,2 (0-24) mm. Pulmoner TB types; 11 pulmoner TB, 4 extrathoracic lymph node TB, 1 intrabdominal
lymph node TB,1 urinary TB. Canser types; 8 pulmoner Ca, 2 mamary Ca, 1 tongue root Ca, 1 Wathin tumour, 1
endometrium Ca, 1 hypopharyngeal Ca, 1 gastric Ca, 1 bladder Ca, 1 left aurıcular carsinomatosis.There were aside
resistan bacil smear and cultur +/+ in 8 pulmoner TB cases, - /+ in 2 pulmoner TB cases. We found coexisting
pulmoner Ca and active pulmoner TB in 6 case, pulmoner Ca and extrathoracic lymph node in 2 case, mamary Ca and
extrathoracic lymph node TB in 2 case, aurıcular carsinomatosis and urinary TB in 1 case, andometrium Ca and
intrabdominal lymph node TB in 1 case, pulmoner TB and other Ca type in 5 case.
CONCLUSIONS:It was shown more coexisting pulmoner Ca and active pulmoner TB. It was shown peripheral node TB
near region Ca. Coexisting cancer and active tuberculosis must be thought in as TB incidence is high in country
Keywords: canser, lymph node, tuberculosis
PS133[Tüberküloz]
Tüberküloz Plörezi Nedeniyle Anti-Tüberküloz
Tedavi Alırken Tüberküloz Lenfadenit Gelişen Olgu
1
2
2
2
2
Nazan Akel , Süleyman Savaş Hacıevliyagil , Ünal Akel , Saltuk Buğra Kaya , Zeynep Ayfer Aytemur
1
2
Malatya Devlet Hastanesi İç Hastalıkları Kliniği
TÜBERKÜLOZ PLÖREZİ NEDENİYLE ANTİ-TÜBERKÜLOZ TEDAVİ ALIRKEN TÜBERKÜLOZ LENFADENİT GELİŞEN OLGU
Nazan Akel1, Süleyman Savaş Hacıevliyagil2, Ünal Akel 2,Saltuk Buğra Kaya2, Zeynep Ayfer Aytemur2
1 Malatya Devlet Hastanesi İç Hastalıkları Kliniği, Malatya
2İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Malatya
Tüberküloz plörezi, lenf bezi tüberkülozundan sonra ikinci sıklıkta karşılaşılan ekstrapulmoner tüberküloz formudur. 21
yaşındaki bayan olgu öksürük, yeşil renkli balgam, nefes darlığı, iştahsızlık şikayetleri vardı. Hemoptizi, gece
terlemesi, kilo kaybı yoktu. Olgunun annesinde 1.5 yıl önce cilt tüberkülozu geçirme öyküsü vardı. PA Akciğer
grafisinde bilateral plevral efüzyon saptandı. Toraks BT ‘de bilateral plevral mayi, sol alt lob atelektazik izlendi.
Paratrakeal 1 cm den büyük lenf nodları mevcuttu. Torasentez uygulandı. Plevral sıvı eksüdatif, ARB: negatif,
tüberküloz kültürü: negatif, tüberküloz real-time pcr: negatif, sitolojik; proteinöz zeminde eritrositler, çok sayıda
lenfositler ve az sayıda mezoteliyal hücreler, histiositler saptandı. Sedimantasyon: 120 mm/s, CRP düzeyi: 8,25
mg/dL Kliniğimize yatırılan olguda gece terlemesi, iştahsızlık gibi semptomlar, plevral efüzyonun eksüdatif vasıfta
olması üzerine hastada tüberküloz plörezi düşünülerek dörtlü Anti-tb tedavi başlandı. Tedavinin 5. ayında kontrol PA
Akciğer grafisinde sağ hiler genişleme saptanması üzerine toraks BT tekrarlandı. Sağ hilusda parakardiyak alanda
büyüğü 4x2.2 cm boyutunda konglomere görünümde bir kaç adet LAP ile uyumlu dansite izlendi. VATS uygulandı.
Eksizyon materyali; granülomatöz lenfadenit olarak raporlandı.Preparatlarda tüberküloz direnci saptanmadı.
Tüberküloz plörezi tanısıyla anti-tb tedavi alan olgu, yeni başlangıçlı tüberküloz lenfadenit olarak değerlendirildi. Antitb tedavi altındayken ortaya çıkan lenfadenit tüberkülozu, sık karşılaşılan bir klinik tablo olmadığı için olgu sunumu
yapılmasının uygun olacağı düşünüldü
Anahtar Kelimeler: Tüberküloz plörezi, granülomatöz lenfadenit
Anahtar Kelimeler: Tüberküloz plörezi, granülomatöz lenfadenit
Development of tuberculous lymphadenitis in patients anti-tuberculosis treated with the
diagnosis of tuberculous pleurisy:a case report
Nazan Akel1, Süleyman Savaş Hacıevliyagil2, Ünal Akel2, Saltuk Buğra Kaya2, Zeynep Ayfer Aytemur2
1
Malatya State Hospital, Clinics of İnternal Medicine,Malatya, TURKEY
2
Development of tuberculous lymphadenitis in patients anti-tuberculosis treated with the diagnosis of tuberculous
pleurisy:a case report
Nazan Akel1, Süleyman Savaş Hacıevliyagil2, Ünal Akel 2,Saltuk Buğra Kaya2, Zeynep Ayfer Aytemur2
1Malatya State Hospital, Clinics of internal medicine, Malatya,
2Inonu University Faculty of Medicine, Department of Pulmonary Disease, Malatya, TURKEY
Tuberculosis pleurisy, is the second most commonly encountered forms of extrapulmonary tuberculosis. 21-year-old
female patient, Cough, green sputum, shortness of breath, loss of appetite had complaints; Hemoptysis, night
sweats, weight loss did not. Patient PA chest X-ray, findings bilateral pleural effusion.Patients CT; bilateral pleural
effusion, the left lower lobe atelectasis were observed. Paratracheal lymph nodes greater than 1 cm were present.
Thoracentesis was performed. Pleural fluid was exudative. ARB: negative, tuberculosis culture: negative, tuberculosis
real-time PCR: were negative. Cytological; Erythrocytes in the floor of proteinaceous, a large number of lymphocytes
and a small number of mesothelial cells, histiocytes were detected. Sedimentation: 120 mm / h, CRP levels: 8.25 mg
/ dL. thoracic CT scans were repeated.Right hilar paracardiac area large 4x2.2 cm in size, in view of several pieces
conglomerate compatible with LAP density were observed. VATS was performed. Excision was reported as
granulomatous lymphadenitis. Pathology slides resistance was not detected. Tuberculous pleurisy patients with antituberculosis treatment was evaluated as new-onset tuberculosis lymphadenitis. The tuberculous lymphadenitis occur
while under anti-tuberculosis treatment, is thought it would be appropriate to make a case report because it is not a
common clinical presentation.
Keywords: Tuberculosis pleurisy, granulomatous lymphadenitis
Keywords: Tuberculosis pleurisy, granulomatous lymphadenitis
PS134[Tüberküloz]
Multi – drug resistance tuberculosis (MDR – TB) in Federation of Bosnia and
Herzegovina during fourteen years
Aida Ferid Ustamujic, Vesna Ljubomir Cukic
Clinic for pulmonary diseases and TB " Podhrastovi " KCU Sarajevo, Bosnia and Herzegovina
INTRODUCTION - OBJECTIVE:To analyse MDR-TB in FB&H from 2000-2013 by previous anti-TB treatment status.
METHOD:This is a retrospective analysis of the reported cases with MDR-TB in FB&H notified through drug
susceptibility testing (DST) in five laboratories according to the recommendation of the WHO and IUATLD in Europe.
RESULTS:MDR-TB among never-treated cases: 1 (0.11%)-2000; 2 (0.19%)-2001; 4 (0.42%)-2002;
1 ( 0.10%)-2003; 4 (0.38%)-2004; 4 (0.57%)-2005; 2 (0.24%)-2006; 7 (0.82%)-2007;
3 (0.63%)-2008; 0 (0.0%)-2009; 2 (0.49%)-2010; 2 (0.10%)-2011; 2 (0.10%)-2012;
0 (0.0%)-2013.
MDR-TB among previously-treated cases: 2 (1.65%)-2000; 7 (5.42%)-2001; 9 (9.0%)-2002; 1 (1.09%)-2003; 6
(7.79%)-2004; 5 (6.49%)-2005; 3 (3.70%)-2006; 10 (9.61%)2007; 9 (19.14%)-2008; 1 (1.92%)-2009; 3 (3.52%)-2010; 3 (12.0%)-2011; 1 (4.0%)2012; 0 (0%)-2013.
Total MDR-TB: 3 (0.29%)-2000; 9 (0.76%)-2001; 13 (1.25%)-2002; 2 (0.19%)-2003;
10 (0.88%)-2004; 9 (1.17%)-2005; 5 (0.55%)-2006; 17 (1.78%)-2007; 12 (2.31%)-2008;
1 (0.17%)-2009; 5 (1.02%)-2010; 5 (1.0%)-2011; 3 (1.0%)-2012; 0 (0.0%)-2013.
CONCLUSION: Data from FB&H show relatively low prevalences of MDR-TB during fourteen years.The prevalence of
MDR-TB remains low at 0.10% - 0.82% among newly detected cases and 1.09% - 19.14% among previously
detected cases.Recent data also indicate a further decrease in MDR-TB.This decrease may likely be the result of well
implemented DOTS strategy.Procedures for testing the sensitivity of Isoniazid and Rifampicin,two anti-tuberculosis
drugs which define MDR-TB,are very reliable within the SRL network.
CONCLUSIONS:We show low prevalences of MDR-TB.The prevalence of MDR-TB is 0.10% - 0.82% among newly
cases; 1.09% - 19.14% among previously detected. This indicates further decrease in MDR-TB as the result of well
DOTS.
Keywords: MDR-TB, DST, retrospective analysis, FB&H
PS135[Tüberküloz]
Sol alt lobda endobronşial tüberkülozis olgusu
1
1
2
2
Aslıhan Gürün Kaya , Oya Kayacan , Pamir Çerçi , Betül Ayşe Sin
1
2
Ankara Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Immunoloji ve Allerji Bilim Dalı, Ankara
20 yaşında kadın hasta nefes darlığı, hırıltılı solunum, öksürük ve balgam şikayetiyle kliniğimiz alerji ve immunuloji
bilim dalına başvurdu. Dışmerkezde 2 yıl önce astım tanısı almış, ancak çeşitli inhaler tedaviler ve sistemik steroide
yanıt vermemişti. Ateş, kilo kaybı, gece terlemesi yoktu. Sigara içmemişti. Fizik muayenede bilateral ronkusleri vardı.
Erken reversibilite, prick ve bronş provakasyon testleri negatif olduğu için kliniğinin astımla uyumlu olmadığı
düşünüldü. Balgam kültürü ve balgam asit rezistan basil (ARB) negatifti. Toraks bilgisayarlı tomografide (BT) sol
akciğerde bir kısmı subsolid özellikte nodüller, sol alt lob bronş proksimalinde tama yakın daralma ve silindirik
bronşektazi izlendi. Göğüs hastalıkları klinğinde bronkoskopi yapıldı. Sol alt lob girişi, alt lob apikal segmenti ve
lingula inferior segmenti nekrotik görünümlü vejetasyon ve nodüllerle daralmış olarak izlendi. Bronş mukoza
biyopsisinde nekroz içeren granülamatöz inflamasyon bulguları ve Ehrlich-Ziehl-Neelsen (EZN) boymasında az sayıda
basil saptandı. Tüberküloz kültüründe Mycobacterium tuberculosiscomplex üredi. Hastaya izoniazid, rifampisin,
etambutol ve pirazinamid tedavisi başlandı.
Daha çok orta lob sendromu şeklinde görülen endobronşial tüberkülozun alt lobda görülmesi ve yanlış tanıyla zaman
kaybetmiş olması açısından olgu sunuldu.
Anahtar Kelimeler: Endobronşial tüberküloz, tüberküloz, fiberoptik bronkoskopi
The case of endobronchial tuberculosis in the left lower lobe
Aslıhan Gürün Kaya1, Oya Kayacan1, Pamir Çerçi2, Betül Ayşe Sin2
1
2
Department of Chest Diseases, Division of Immunology and Allergy, Ankara, Turkey
20 year old woman admitted to immunology and allergy department with dyspnea, wheezing, cough and sputum. She
was diagnosed with asthma anoher hospital 2 years ago, but didn’t respond to systemic steroids and several inhaler
theraphy. There were no weight loss, fever or night sweats. The patient had never smoked. Bilateral rhonchi were
present on physical examination. Incompatible with the asthma; early reversibility, prick test and bronchial
provocation tests were negative, diognosis of asthma was denied. Sputum cultures and sputum sample examination
of acid-fast bacilli (AFB) were negative. Thorax CT revealed multiple nodules some of which were subsolide in the left
lung, almost complete proximal narrowing of the left lower lobe bronchus, cylindrical bronchiectasis. The patient
underwent bronchoscopy in the chest diseases department. Left lower lobe, apical segment of lower lobe and inferior
segment of lingula were contacted with vegetation and necrotic nodules. Bronchial mucosal biopsy histopathology
revealed granulomatous inflammation and fewer bacilli in necrosis and Ehrlich-Ziehl-Neelsen (EZN) staining
compatible with tuberculosis. Also Mycobacterium tuberculosis complex grew on culture On the chest disesae
department Isoniazid, rifampicin, ethambutol and pyrazinamide and ethambutol therapy was initiated.
The case was presented because endobronchial tuberculosis is common on the right middle lobe, however this patient
was interesting to have lower lobe endobronchial lesion and delayed diagnosed.
Keywords: Endobronchial tuberculosis, tuberculosis, fibreoptic bronchoscopy
PS136[Tüberküloz]
Samsun Bölge Tüberküloz Laboratuvarının Beş Yıllık İlaç Direnci Çalışmaları
1
2
3
Derya Öztomurcuk , Şeref Özkara , Emine Çan
1
2
3
İlkadım Verem Savaş Dispanseri,Samsun
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi EA Hastanesi, Ankara
Halk Sağlığı Müdürlüğü,Samsun
Amaç: Samsun, Amasya, Sinop, Ordu illerindeki 8 dispansere hizmet veren Samsun Bölge TB Laboratuvarında
tüberküloz ilaçlarına dirençte artış olup olmadığını tespit etmek amaçlanmıştır.
METOD: Samsun Bölge TB Laboratuarında 2009-2013 yılları arasında Löwenstein Jensen besiyerinde kültürü (+) ve
M. tuberculosis kompleks üreyen 358 hastada ilaç duyarlılık testi (İDT) 2009-2011 arasında Ankara Refik Saydam
Hıfzıssıhha Merkezi Laboratuvarında, 2012- 2013 yıllarında Samsun Göğüs Hastalıkları Hastanesi Mikrobiyoloji
Laboratuvarında çalışıldı. Hastaların 287’i (%80) erkek, 71’i (%20) kadındı. Hastaların yaş ortalaması 37,7 idi. 20092011 yıllarında izoniyazid (H) 0,2 ve 1 miligramda, 2012-2013’te 0,1 miligramda çalışıldı. Diğer ilaçlarda tek
konsantrasyonda çalışma yapıldı.
BULGULAR: 358 hastanın 59’unda (%16,4) H, 35’inde (%9,7) rifampisin (R), 47’sinde (%13,1) streptomisin (S) ve
42’sinde (%11,7) etambutol (E) direnci saptandı. 26 (%7,2) hastada HR; 31 (%8,1) HS, 23 (%6,4) HE direnci
görüldü. H direnci olan hastaların yaş ortalaması 47,5 ve hastaların 49’u (%83) erkekti. R direnci olan hastaların yaş
ortalaması 45,2 ve hastaların 30’u (%85,7) erkekti. Tablo 1’de yıllara göre ilaç direnci oranları görülmektedir.
Sonuç: Çalışmada yeni ve tedavi görmüş hastalar ayrı ele alınamamıştır. Kültürde M. tuberculosis kompleks üreyen
hastaların büyük çoğunluğu erkeklerdir. İlaç direncinde 2009-2013 yılları arasında değişim incelendiğinde istatiksel
olarak H, R ve S için anlamlı değilken, E için anlamlı düşüş görülmüştür. Samsun Bölge TB Laboratuvarında %7,2
ÇİD-TB saptanmıştır. Bu bulgular, İDT çalışmasının gerekli olduğunu ve yapılmasının sürdürülmesi gerektiğini
göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: HR Direnci,İlaç Duyarlılık Testleri,Samsun Bölge Tb Lab.
Drug Resistance Study During Last Five Years İn Samsun Regional Tuberculosis
Laboratory
Derya Öztomurcuk1, Şeref Özkara2, Emine Çan3
1
İlkadım TSM Tuberculosis Unit, Samsun
2
Atatürk Chest Diseases and Chest Surgery Education and Research Hospital, Ankara
3
Public Health Department, Samsun
AIM: Aim of this work is to study tuberculosis drug resistance in Samsun Regional TB Laboratory which serves to 8
dispensaries in Samsun, Amasya, Sinop, and Ordu Provinces.
METHOD: There were 358 M. tuberculosis complex isolates from Lowenstein Jensen cultures during 2009-13 in
Samsun Regional TB Laboratory. Drug sensitivity tests (DSTs) were done in Ankara Refik Saydam Hıfzıssıhha Center
Laboratory and in Samsun Chest Diseases Hospital Microbiology, during 2009-2011 and 2012-2013, respectively.
Male and females were 287 (80%) and 71 (20%), respectively. Mean age was 37.7. Isoniazide (H) critical
concentration were 0.2 and 1mg in 2009-2011 and 0.1mg during 2012-2013. Other drugs had only one critical
concentration.
FINDINGS: Resistance to H, rifampin (R), streptomycin (S) and ethambutol (E) were 59 (16.4%), 35 (9.7%), 47
(13.1%), and 42 (11.7%), respectively. 26 (7.2%) had HR; 31 (8.1%) had HS, and 23 (6.4%) had HE resistance. H
resistant cases had 47.5 mean age and 49 (83%) were males. R resistant cases had 45.2 mean age and 30 (%85.7)
were male. Drug resistance data are shown in Table 1.
RESULT: New and previously treated cases were not differentiated. Most of the cases with M. tuberculosis complex
were males. Change of drug resistance between 2009-2013 were not significant for H, R, and S and significant for
decrease in E statistically (Table 1). Multi-drug resistance (MDR) rate were 7.2%. These findings necessiates to
continue DSTs.
Keywords: Drug Sensivity Tests,HR Resistance,Samsun Regional Tb Lab.,
Tablo A:358 K(+) hastanın, tek ilaca direnç dağılım yüzdesi
(Single drug resistant %,of 358 K(+) patients)
Tablo B:358 K(+) hastanın, iki ilaca direnç dağılım yüzdesi
(Two drug resistant % of 358 K(+) patiens)
Tablo C:Tek ilaca direnç görülen hastalarda cinsiyet dağılımı
(Gender % of one drug resistant)
Tablo 1. Samsun Bölge TB Laboratuarının,2009-2013 Arası M. tuberculosis kompleks Üreyen Hastalarda
İDT Sonucunda Tek İlaca Dirençli Bulunanlar.
Yıl
Toplam
M.Tbc(+)Hasta
Sayısı
H Direncli
Hasta
Sayısı
H
Direnci
%
R Direncli
Hasta
Sayısı
R
Direnci
%
E Direncli
Hasta
Sayısı
E
Direnci
%
S Direncli
Hasta
Sayısı
S
Direnci
%
2009
44
9
20,4
6
13,7
17
38,7
9
20,4
2010
94
12
12,8
14
14,9
14
14,9
9
9,5
2011
65
7
11,0
4
6,2
5
7,7
10
15,3
2012
76
11
14,5
3
3,9
1
1,3
6
7,8
2013
79
20
25,3
8
10,1
5
6,3
13
16,4
59
16,4
35
9,7
42
11,7
47
13,1
Toplam 358
p değeri
0,104
0,114
0,0001
0,200
Tablo 1. TB Laboratory of Samsun region, between 2009-2013, the M. tuberculosis complex re-productive
of DST results were found to single drug resistant patients in the results.
Total
Year M.Tb.(+)
patiens
H
H
resistance
resistance
%
R
R
resistance
resistance
%
E
E
resistance
resistance
%
S
S
resistance
resistance
%
2009 44
9
20,4
6
13,7
17
38,7
9
20,4
2010 94
12
12,8
14
14,9
14
14,9
9
9,5
2011 65
7
11,0
4
6,2
5
7,7
10
15,3
2012 76
11
14,5
3
3,9
1
1,3
6
7,8
2013 79
20
25,3
8
10,1
5
6,3
13
16,4
Total 358
59
16,4
35
9,7
42
11,7
47
13,1
p
0,104
0,114
0,0001
0,200
PS137[Tanı Yöntemleri]
Endobronşial Watanabe Spigot Uygulamasıyla Kontrol Altına Alınan Masif Hemoptizi
Olgusu
1
2
1
1
1
2
Cengiz Özdemir , Ali Cevat Kutluk , Nihal Geniş , Sinem Nedime Sökücü , Levent Karasulu , Celalettin Kocatürk ,
3
Esin Tuncay
1
2
3
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi E.A.H, Girişimsel Pulmonoloji Kliniği, İstanbul
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve GÖğüs Cerrahisi E.A.H, 1. Göğüs Cerrahisi Kliniği, İstanbul
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve GÖğüs Cerrahisi E.A.H, 8. Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul
Giriş: Masif hemoptizi 24 saatte 300-600 ml veya bir seferde 150 ml üzerinde kan tükürmeyi tanımlar ve hayatı tehdit
edici bir tablodur. Biz yazımızda masif hemoptizi ile başvuran ve endobronşiyal Watanabe spigot (EWS) uygulamasıyla
kanama kontrolü sağlanan olgumuzu sunduk.
OLGU: 62 yaşında erkek hasta acile ağızdan kan gelmesi şikayetiyle başvurdu. Anamnezinde 12 saat içinde yaklaşık
iki litre kan geldiğini ifade etmekteydi. Akciğer grafisinde sağ akciğer üst zonda yamalı infiltrasyonlar izlenmekteydi.
Toraks bilgisayarlı tomografisinde sağ akciğer üst lob posteriorda infiltrasyonlar görülmekteydi. Cerrahi yoğun bakım
ünitesine alınan ve ardından genel anestezi altında (GAA) rijit bronkoskopi yapılan hastada üst lob bronşu posterior
segmentten kanama olduğu görüldü, segment ağzına 6 mm EWS yerleştirildi. Spigotun etkinlik süresi kısıtlı
olabileceğinden hastaya bronşiyal arter embolizasyonu yapıldı ve iki gün sonrasında spigot çıkartıldı.
Tartışma ve Sonuç: Hemoptiziler alt solunum yollarından kaynaklanır ve % 5-20 kadarı masif karakterdedir. Bizim
hastamızda hemoptizi etiyolojisinde tüberküloz sekeline bağlı vasküler bozukluk düşünülmüştür. Medikal tedavi
uygulanmış ve yanıt alınamaması üzerine GAA rijit bronkoskopi ile EWS uygulanarak kanama kontrolü sağlanmış ve
sonrasında bronşiyal arter embolizasyonu ile hemoptizi nüksü önlenmiştir.
Sonuç: EWS uygulaması yaşamı tehdit eden hemoptizilerde cerrahi öncesi güvenilir bir seçenek olarak düşünülebilir.
Anahtar Kelimeler: endobronşiyal Watanabe spigot,masif hemoptizi
Case Of Massive Hemoptysis Controlled By Bronchial Occlusion With An Endobronchial
Watanabe Spigot
Cengiz Özdemir1, Ali Cevat Kutluk2, Nihal Geniş1, Sinem Nedime Sökücü1, Levent Karasulu1, Celalettin Kocatürk2, Esin
Tuncay3
1
Yedikule Chest Disease and Thoracic Surgery Training Hosital, Clinics of İnterventional Pulmonology, İstanbul
2
Yedikule Chest Disease and Thoracic Surgery Training Hosital, Thoracic Surgey Clinic No: 1, İstanbul
3
Yedikule Chest Disease and Thoracic Surgery Training Hosital, Pulmonary Medicine Clinic No: 8, İstanbul
Massive hemoptysis is defined as expectoration of more than 300-600 ml of blood in 24 hours and it is a lifethreatening condition. In our paper we reported a case which admitted due to massive hemoptysis and controlled by
bronchial occlusion with endobronchial Watanabe spigot (EWS).
A 62-year-old man admitted to our emergency clinic with blood expectoration. He reported two litres of hemoptysis in
12 hours. In his chest X-ray there were patchy infiltrations in the right upper zones. Computerised tomography
images revealed that infiltrations were in the posterior segment of the right uper lobe. The patient was monitored in
intensive care unit and then underwent rigid bronchoscopy under general anesthesia. It was seen that hemorrhage
was arising from posterior segment of the upper lobe and then this segment is occluded with 6 mm EWS. Because of
duration of efficiency of spigot is limited the patient underwent bronchial artery embolisation and spigot was taken off
two days later.
Majority of hemoptysis cases arise from lower respiratory tract and 5-20 % of them are in massive charecteristics. In
our patient the etiology of hemoptysis was vascular abnormalities due to tuberculosis sequelae. After medical
treatment intractable hemoptysis was controlled by bronchial occlusion with EWS and then hemopttysis recurrence
was prevented.
Bronchial occlusion with EWS is a reliable method in life-threatining hemoptysis cases before surgical interventions.
Keywords: endobronchial watanabe spigot, massive hemoptysis
Ortopedik Cerrahi Uygulanan Olgularda Preoperatif Pulmoner Değerlendirme ve
Postoperatif Pulmoner Komplikasyonlar
1
1
1
1
2
2
Muzaffer Sarıaydın , Aydın Balcı , Sevinç Sarınç Ulaşlı , Ersin Günay , Mehmet Eroğlu , İhsan Şentürk , Mehmet
1
Ünlü
1
2
Afyon Kocatepe Üniversitesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Afyonkarahisar
Afyon Kocatepe Üniversitesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Afyonkarahisar
GİRİŞ VE AMAÇ:Cerrahi sonrası gelişen solunumsal komplikasyon önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Bu
çalışmanın amacı ortopedik cerrahi geçirmiş olgularda gelişen pulmoner komplikasyonların değerlendirilmesidir.
YÖNTEM:Ocak 2011-Ocak 2015 tarihleri arasında Afyon Kocatepe Üniversitesi ortopedi ve travmatoloji kliniğinde
opere edilmiş 282 hasta çalışmaya dahil edildi. Olguların preoperatif ve postoperatif dönemde istenen konsültasyonları
değerlendirildi.
BULGULAR:Olguların 134’ü kadın, 148’i erkek, yaş ortalamaları 68,2 idi. Postoperatif dönemde danışılan hastaların
269’u (%95.3) preoperatif dönemde konsülte edilmişdi. Preoperatif dönemde olguların 68’i hafif, 130’u orta, 65’i
yüksek riskli olarak değerlendirilmiş. En sık postopereatif konsültasyon istem nedeni, dispne (%22 [63/282]) ve
radyolojik bulgulardı (%19.1 [54/282]). Olguların %45.3’ünde (128) akciğer grafisi normal bulundu. En sık görülen
radyolojik anormallik atelekteziydi (%13,7 [37/282]). Olguların %40’ında (113) postoperatif solunumsal semptomlar
tespit edildi. Postoperatif en sık görülen solunumsal semptomlar dispne (%55,7 [63/113]) ve öksürük (%8.8
[25/113]) idi. Olguların %40’ında (114) postoperatif pulmoner komplikasyonlar tespit edildi. Postoperatif en sık
görülen pulmoner komplikasyonlar atelektezi (%32.4 [37/114]) ve bronkospazmdı (%28 [32/114]).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Sonuç olarak preoperatif dönemde iyi bir anamnez ve fizik muayene, ayrıca gerekirse ek
incelemeler yapılarak hastalar değerlendirilmeli, pulmoner risk faktörleri gözden geçirilmelidir. Yüksek riskli hastaların
postoperatif dönemde yakın takibi önemlidir.
Anahtar Kelimeler: Preoperatif değerlendirme, Postoperatif pulmoner komplikasyonlar, Ortopedik cerrahi
Preoperative Pulmonary Evaluation and Postoperative Pulmonary Complications in
Orthopedic Surgery Patients
Muzaffer Sarıaydın1, Aydın Balcı1, Sevinç Sarınç Ulaşlı1, Ersin Günay1, Mehmet Eroğlu2, İhsan Şentürk2, Mehmet Ünlü1
1
Afyon Kocatepe University Department of Pulmonary Medicine,Afyonkarahisar,Turkey
2
Afyon Kocatepe University Department of Orthopaedics and Traumatology, Afyonkarahisar, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Postoperative pulmonary complications areimportant causes of morbidity and mortality.
The aim of this study is to evaluate postoperative pulmonary complications in patients who had orthopedic surgery.
METHOD:Between January 2011 and January 2015 282 patients whowere operated in the department of clinical
orthopedics and traumatology, Afyon Kocatepe University were enrolled to the study. Preoperative and postoperative
consultations of patients to the department of pulmonary diseases were evaluated.
RESULTS:134 of the patients were female, 148 male, mean age was 68.2 years. 95.3% of 269 patients in the
postoperative period were consultedduring the preoperative period. Preoperative evaluation of patients indicated that
68 of the patients hadlow risk, 130 of them had moderate and 65 of them had high risk. The most common causes of
postoperativeconsultation, weredyspnea (22% [63/282]) and abnormal radiographic findings(%19.1 [54/282]).
45.3% of cases (128) had normal chest X-ray. The most common radiographic abnormality was atelektectasis
(13.7% [37/282]). In 40% of cases (113), postoperative respiratory symptoms were detected. The most common
postoperative respiratory symptoms were dyspnea (55.7% [63/113]) and cough (8.8% [25/113]). In 40% of cases
(114) postoperative pulmonary complications were identified. The most common postoperative pulmonary
complications were atelektasis (32.4% [37/114]) and bronchospasm (28% [32/114]).
CONCLUSIONS:In conclusion a detailed medical history and physical examination additional tests if needed and
pulmonary risk factors should be evaluated in preoperative period. Post operative close follow up is important in
patients with high risk.
Keywords: Preoperative evaluation, postoperative pulmonary complications, orthopedic surgery
Figür 1
Figure 1
Figür 2
Figure 2
Mediastinal Kavernöz Hemanjiom ve Akciğerde Dev Bül: Olgu sunumu
1
2
1
3
1
Nevin Taci Hoca , Ertan Aydın , Arzu Ertürk , Funda Demirağ , Nermin Çapan
1
2
3
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği
Ankara Özel Koru Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji bölümü
Benign vasküler tümörler nadiren mediastene yerleşir. Mediastinal hemanjiom mediastenin en sık görülen vasküler
tümörü olmasına rağmen tüm mediastinal tümörlerin %0.5’inden daha azını oluşturur. Bu olgu mediastinal kavernöz
hemanjiomun nadir görülmesi ve dev bir bül ile birlikte olması nedeniyle sunulmuştur.
24 yaşında erkek hasta, göğüs ağrısı ve nefes darlığı nedeniyle başvurdu. 6 aydır nefes darlığı ve göğüs ağrısı
mevcut. 2 yıl önce sağ hemitoraksa, pnömotoraks nedeniyle göğüs tüpü takılma öyküsü var. Fizik muayenede; sağda
solunum sesleri azalmış. Sigara öyküsü yok. Toraks bilgisayarlı tomografide (BT); sağ üst lobda dev bül görünümü,
mediastende sola doğru yer değişikliği, ön ve arka mediastende ve sağ hiler yerleşimli heterojen yumuşak doku
görünümü ve mediastinal yağ dokusunda kalınlaşma mevcuttu. Mediastende bu lezyonların içerisinde küçük flebolitler
vardı. Rutin laboratuvar incelemeleri normal bulundu. Alfa1-antitripsin düzeyi, alfa-fetoprotein ve β-HCG negatif
saptandı. Solunum fonksiyon testinde; FEV1:%56, FVC:%72, FEV1/FVC: 67 idi. Mediastinoskopiyle, sağ 2 ve 4 nolu
lenf nodlarından alınan biyopsilerde, kanamalı fibroadipoz doku saptandı. Hastaya sağ torakotomi, bül ligasyonu, lenf
nodu diseksiyonu ve mediastinal kitle eksizyonu yapıldı. Mediastinal kitlenin patolojik incelemesi sonucunda, kavernöz
hemanjiom tanısı kondu.
Sonuç olarak; kavernöz hemanjiom, nadir görülen mediastenin benign vasküler tümörüdür. Preoperatif tanısı
genellikle zordur. Özellikle toraks BT’de, mediastende heterojen görünümde kitle ve flebolit saptandığında, ayırıcı
tanıda hemanjiom olabileceği akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: bül, hemanjiom, kavernöz, mediastinal
Mediastinal Cavernous Hemangioma and Pulmonary Giant Bullae: Case Report
Nevin Taci Hoca1, Ertan Aydın2, Arzu Ertürk1, Funda Demirağ3, Nermin Çapan1
1
Atatürk Chest Disease and Chest Surgery Education and Research Hospital, Chest Disease Clinic
2
Ankara Özel Koru Hospital, Chest Surgery Department
3
Atatürk Chest Disease and Chest Surgery Education and Research Hospital, Pathology Department
Benign vascular tumors are rarely localized in mediastinum. Although mediastinal hemangioma was the most
common vascular tumor of mediastinum, it constitutes less than 0.5% of all mediastinal tumors. Because of rareness
of mediastinal cavernous hemangioma and being with giant bullae, this case has been presented.
24 years old male patient admitted to the hospital with chest pain and dyspnea. Patient had these complaints for six
months. Two years ago, patient had been underwent right tube thoracostomy due to pneumothorax. No smoking
history. In physical examination, respiratory sounds found decreased in right hemithorax. Mediastinal shift to the left,
thickening of the adipose tissue, heterogenous soft tissue in right hilus, anterior and posterior mediastinum, and a
giant bullous apperance in the right upper lobe were revealed in thorax computed tomography (CT). There were small
phleboliths in these mediastinal lesions. Routine laboratory examination was normal. Alpha1-antitripsin level, alphafetoprotein and β-HCG were negative. The pulmonary function test results were as follows: FEV1:%56, FVC: %72,
FEV1/FVC: %67. Haemorrhagic fibroadipous tissue was found in the biopsy taken from right number 2 and 4 lymph
nodes with mediastinoscopy. Right thoracotomy, bullae ligation, lymph node dissection and mediastinal mass excision
were performed. Pathological examination of the mediastinal mass was reported as a cavernous hemangioma.
As a result; cavernous hemangioma is a rare benign vascular tumor of the mediastinum. Preoperative diagnosis is
generally difficult. Hemangioma should be kept in mind for the differential diagnosis, if mediastinal mass with
heterogeneous appearance and phlebolits are found in thorax CT.
Keywords: bullae, cavernous, hemangioma, mediastinal
EBUS ile tanı konulan atipik yerleşimli mediastinal schwannom
1
1
1
1
2
1
1
Fatma Çiftçi , Aslıhan Gürün Kaya , Ebru Karaçay , Aydın Çiledağ , Koray Ceyhan , Akın Kaya , Gökhan Çelik
1
2
Ankara Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara
Ankara Üniversitesi, Patoloji Anabilim Dalı, Ankara
Schwannom bir benign periferik sinir kılıfı tümörüdür. Mediasten, ikinci en sık tutulum bölgesi olmasına rağmen,
anterior yerleşimli schwannom oldukça nadirdir.
67 yaşında kadın hasta göğüs ağrısı nedeni ile başvurdu. 6 ay önce invaziv duktal meme karsinomu nedeniyle sağ
modifiye radikal mastektomi öyküsü mevcuttu. Fizik muayenede solunum sesleri azalmıştı ve ekspiryum süresi
uzamıştı. Hastanın toraks bilgisayarlı tomografisinde (BT) prekarinal alanda yaklaşık 4.5x4.5x3.5 cm boyutlarında
ölçülen nodüler yumuşak doku ve üst loblarda daha yaygın olmak üzere amfizem alanları izlendi. PET-BT’de prekarinal
bölgedeki yumuşak doku kitlesinde patolojik 18F-FDG tutulumu (SUVmax: 9.1) saptandı. Endobronşial ultrasonografi
(EBUS) yapılarak prekarinal yumuşak dokudan transbronşiyal iğne aspirasyonu yapıldı. Sitolojik incelemede benign
karakterde iğsi hücreli mezenkimal tümör saptandı. Tanının spesifiye edilebilmesi için immünsitokimyasal inceleme
yapıldı ve schwannom tanısı doğrulandı. Olgu cerrahi tedavi açısından değerlendirilmek üzere yönlendirildi.
Hasta, anterior mediastinal yerleşimli schwannomun çok nadir bir tümör olması ve EBUS ile tanı konulmuş olması
nedeni ile sunuldu.
Anahtar Kelimeler: Schwannom, anterior mediasten, EBUS
Mediastinal schwannoma with atypical localization diagnosed by EBUS
Fatma Çiftçi1, Aslıhan Gürün Kaya1, Ebru Karaçay1, Aydın Çiledağ1, Koray Ceyhan2, Akın Kaya1, Gökhan Çelik1
1
2
Department of Pathology, Ankara University, Ankara, Turkey
Schwannoma is a benign peripheral nerve sheath tumor. Although mediastinum is the second most common site of
schwannoma, anterior mediastinal localization is extremely rare.
67 year old woman was admitted with chest pain. She had a history of right modified radical mastectomy due to
invasive ductal carcinoma of the breast 6 months ago. Physical examination revealed diminished breath sounds and
prolonged expiratory phase. A thorax computed tomography showed precarinal nodular soft tissue with a size of
approximately 4.5x4.5x3.5 cm. There was also emphysema areas with upper lobe predominance. PET-BT revealed a
pathologic uptake in the precarinal sof tissue mass (SUVmax: 9.1) Endobronchial ultrasound (EBUS)-guided
transbronchial needle aspiration from precarinal soft tissue was performed. Cytological examination revealed spindle
cell benign mesenchymal tumor. A diagnosis of schwannoma was confirmed by immunocytochemistry staining. The
patient was referred for a surgical treatment.
The case was presented because of rare localization of schwannoma at anterior mediastinum and diagnostic success
of EBUS.
Keywords: Schwannoma, Anterior mediastinum, EBUS
Pulmoner Tromboemboliyi Taklit Eden ve Aspirasyon Pnömonisine Neden Olan
Akalazya Olgusu
1
2
Mesut Arslan , Özlem Erçen Diken , Gupse Adalı
1
2
3
3
Çorum Bölge Göğüs Hastalıkları Hastanesi, Çorum, Türkiye
Hitit Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Çorum, Türkiye
Hitit Üniversitesi, Gastroenteroloji Bölümü, Çorum, Türkiye
Özet
Amaç: Akalazya nadir görülen solunumsal semptomları taklit edebilen bir hastalıktır. Radyolojide şüphelenilmezse
solunumsal veya kardiyak hastalıklar nedeni ile hasta takip edilirken komplikasyonlarla gelebilir veya tanıda
gecikilebilir. Bu önemi nedeni ile farkındalığı arttırmak için bu olguyu sunuyoruz.
OLGU: 36 yaşında bayan hasta sağ plöritik ağrı ve ateş ile başvurdu. D dimer düzeyi yüksekliği ve plöritik göğüs ağrısı
nedeni ile pulmoner tromboemboli ön tanısı ile çekilen toraks bilgisayarlı anjio tomografide pulmoner tromboemboliye
rastlanmadı. Bigisayarlı akciğer tomografisi hastanın eosofagusunda genişlemeyi, belirgin hava sıvı seviyesini gösterdi
(figür 1, 2). Ayrıca tomografide görülen konsolide alan ile eşlik eden ateşi olan hastaya aspirasyon pnömonisi tedavisi
başlandı. Kontrastlı ösefagus grafisi ösefagus pasajında daralmayı ve daralmanın üst kesiminde genişlemeyi gösterdi.
Üst gastrointestinal sistem endoskopisi yapıldı. Endoskopide alt ösegafus sfinkteri endoskopu sıkıca kavrıyordu. Balon
dilatasyonu yapıldı.
Tartışma: Akalazya solunum semptomlarını taklit edebilir. Radyolojide gözden kaçabileceği için akılda tutulmalı ve
gerektiğinde tomografi gibi ileri tetkik yapılmalıdır. Aspirasyon pnömonisi gibi ciddi sonuçlar doğurabilir. Bu nedenle
göğüs hastalıkları uzmanları tarafından da özelikle aspirasyon için daha az risk altında olan genç hastalarda ayırıcı
tanıda akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Akalazya, Aspirasyon pnömonisi, Ayırıcı tanı
A Case of Achalasia Mimicking Pulmonary Thromboembolism and Causing Aspiration
Pneumonia
Mesut Arslan1, Özlem Erçen Diken2, Gupse Adalı3
1
Çorum State Chest Disease Hospital, Çorum, Turkey
2
Hitit University, Chest Diseases Department, Çorum, Turkey
3
Hitit University, Gastroenterology Department, Çorum, Turkey
OBJECTIVE: Achalasia is a rare disease that can mimic respiratory symptoms. In the absence of radiological suspicion
of achalasia, a patient may initially be managed for respiratory or cardiac conditions with subsequent development of
complications, leading to a diagnostic delay. Therefore, this case presentation aims at contributing to clinicians’
awareness regarding this condition.
CASE: A 36-year old female patients presented with right pleuritic pain and high fever. A computed tomographic
angiographic imaging of the thorax was performed with a preliminary diagnosis of pulmonary thromboembolism due
to elevated D-dimer and pleuritic pain and it failed to demonstrate any findings suggestive of pulmonary
thromboembolism. However, there was dilation along with marked air-fluid level in computed tomography image of
the esophagus (figure 1, 2). Treatment for aspiration pneumonia was commenced due to the presence of high fever
and pulmonary consolidation in the computed tomography. A contrast-enhanced esophageal x ray showed narrowing
in esophageal lumen with a proximal dilation. A gastrointestinal endoscopy was performed. The lower esophageal
sphincter tightly closed around the endoscope and balloon dilatation for achalasia was performed.
DISCUSSION: Achalasia may be mimic respiratory conditions. A diagnosis of achalasia should be borne in mind in
patients with respiratory symptoms as it may readily be overlooked in x-rays and lead to severe consequences
including aspiration pneumonia. Therefore it should be particularly considered by pulmonologists in the differential
diagnosis of younger patients, who are less likely to have aspiration.
Keywords: Achalasia, Aspiration pneumonia, Differential diagnosis
Figür 1
Figure 1
Ösefagusda genişleme, belirgin hava sıvı seviyesi
Osophagus dilation with marked air-fluid level
Figüre 2
Figure 2
Pulmoner Konsolidasyon
Pulmonary consolidation
Plevral sıvıların transuda eksuda ayrımında Köktürk formüllerinin tanısal verimliliği
Nagihan Durmuş Koçak, Sibel Boğa, Sinem Güngör, Mürşide Demirhan Uzun, Pakize Sucu, Feyyaz Kabadayı
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi,İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Plevral sıvıların transuda eksuda ayrımında 1972 yılından beri kullanılan Light kriterlerinin özellikle
diüretik kullanımı olan kalp yetmezliği vakalarında özgüllüğünün kısmen düşük olmasından dolayı yeni formüller
geliştirilmiştir.Biz de bu çalışmamızda Köktürk formüllerinin Light kriterlerine göre tanısal verimliliğini değerlendirmeyi
amaçladık.
YÖNTEM:2010 Nisan-2014 Ocak tarihleri arasında servisimizde yatan plörezili hastalardan tanısı kesin olan 115 olgu
retrospektif olarak değerlendirildi.Plevral sıvı ve serumdaki protein,LDH,albümin,kolesterol düzeyleri kaydedilerek her
bir kriterin plevral sıvı/serum oranları hesaplandı.Light kriterleri,albümin gradienti,plevral sıvı/kolesterol oranları ve
Köktürk 1,2,3 formülleri tanıya uygunlıkları açısından değerlendirildi.
BULGULAR:115 hastanın 36'sı(%31)plöropnömoni,29'u(%25) akciğer ve akciğer dışı malignite,5'i(%4,3)
tüberküloz,20'si(%17) kalp yetmezliği idi.Diğer tanılar%21'ini oluşturdu.Light kriterlerine göre 23(%20)olgu
transuda,81(%70,4)olgu eksuda,11 (%9,6)olgu sınırda idi.
Köktürk formüllerine göre 29 (%25,4)olgu transuda,83(%72,8)olgu eksuda,2(%1,7)olgu sınırda idi.Pearson
korelasyon analizi ile Light kriterleri ve Köktürk formülleri arasında sıvı biyokimya sonuçlarına göre pozitif korelasyon
saptandı.(r=0,66,p=0,000).Light kriterlerine göre transüda-eksüda arasında olan 11 olgunun 2’sinde Köktürk
formülleri ile de sıvı sonucu sınırda olarak değerlendirildi. Kalan 9 hastada Köktürk formülleri uygulandığında, 5’inde
(% 45.5) elde edilen biyokimya sonucu ile tanının uyumlu olduğu, 4’ünde (% 44.4) ise uyumsuz olduğu görüldü.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Köktürk formüllerinin transuda eksuda ayrımında Light kriterlerinden daha üstün olduğu
sonucuna varıldı.
Anahtar Kelimeler: plevral sıvı,transuda,eksuda,Light,Köktürk
Diagnostic productivity of the Kokturk formules in differentiating exudative from
transudative pleural effusions
Nagihan Durmuş Koçak, Sibel Boğa, Sinem Güngör, Mürşide Demirhan Uzun, Pakize Sucu, Feyyaz Kabadayı
Süreyyapasa Chest Diseases and Chest Surgery Training Hospital,Istanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Light's criteria which have been used for differentiating transudates from exudates,
appeared to have lower specifity especially in congestive hearth failured patients with using diuretics. Therefore, new
formules had been developed for differentiation. Here we aimed to evaluate Kokturk's formules' diagnostic
productivity compared to Light's criteria.
METHOD:115 patients with definitive diagnosis of pleuresy etiology between April 2010 and January 2015 were
evaluated retrospectively. Protein, LDH, albumin and cholesterol levels in pleural fluid and plasma were recorded and
pleural fluid/plasma ratio of each criterion were calculated. Light criteria, albumin gradient, pleural fluid/plasma
cholesterol ratios and Kokturk 1,2,3 formulas were eveluated in terms of diagnostic suitability.
RESULTS:In 115 patients, 36 cases (%31) diagnosed as pleuropneumonia, 29 (%25) as pulmonary and
extrapulmonary malignancy, 5 (%4,3) as tuberculosis, 20 (%17) as hearth failure. Other diseases accounted for
%21. According to Light criteria, 23 cases (%20) were transudate, 81 (%70,4) were exudate, 11 (%9,6) were
borderline.
According to Kokturk formulas, 29 cases (%25,4) were transudate, 83 (%72,8) were exudate, 2 (%1,7) were
borderline. According to Pearson correlation analysis, there was positive correlation in terms of fluid and plasma
biochemistry results between Light criteria and Kokturk formulas (r=0,66,p=0,000). In 2 of 11 borderline cases
according to Light criteria were also borderline according to Kokturk formulas. When applied to remaining 9 cases,
Kokturk formulas showed correlation between biochemistry results and diagnosis in 5 patients (%45,4) and
incorrelation in 4 patients (%44.4).
CONCLUSIONS:Kokturk formulas were conculuded to be superior compared to Light criteria in differentiating
transudates from exudates.
Keywords: pleural fluid,transudates,exudates,Light,Kokturk
Transudative Chylothorax in a Patient with Pulmonary Hypertension
Sedat Kuleci, Oya Baydar, Efraim Güzel, Ismail Hanta
Department of Chest Diseases, School of Medicine, Cukurova University, Adana, TURKEY
INTRODUCTION: Chylothorax is defined by the presence of chyle in the pleural space. Transudative chylothorax has
been reported between %15 - %32 of all chylothorax cases. In this report, we present a case of transudative
chylothorax possibly developed from pulmonary hypertension due to cardiac valvular insufficiency and right heart
failure.
CASE PRESENTATION: A seventy years old, non-smoker female patient admitted to our hospital with symptoms of
dyspnea, right-sided chest pain for last 6 months. On chest radiography, pleural effusion covering nearly half of the
right hemithorax was observed. Closed chest tube drainage was performed on right hemithorax for relieving
excessive pleural effusion. Since the color of pleural effusion in chest tube appeared to be milky, pleural effusion was
evaluated biochemically for chylothorax. Triglyceride level was found three fold higher than normal, but pleural
effusion was transudative.
DISCUSSION: Chylothorax does not always meet the exudative criteria. Transudative form has been reported
between %15-32 in several studies due to various pathologies. Since now, only two cases of transudative chylothorax
due to pulmonary hypertension secondary to right heart failure have been reported. The possible mechanism for
transudative chylothorax is poorly understood. It is postulated that acute increased right-sided heart pressures led to
elevated pressure in the superior vena cava and back pressure into the thoracic duct. Reducing the pressure in the
system resolved the chylothorax. In conclusion, although very rare, evaluation of transudative pleural effusion for
chylothorax should be considered in any patient with pulmonary hypertension with pleural effusion in clinical practice
Keywords: Chylothorax, Pulmonary Hypertension, Transudative pleural effusion
Chest x-ray of the patient
Kriyo ile biyopsi aldığımız bir olgu; ilk deneyimimiz
Seyfettin Gümüş, Tucer Özkısa, Ufuk Turhan, Ömer Deniz, Ergun Tozkoparan
Gülhane Askeri Tıp Akademisi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara
76 yaşında erkek olgu, yakınmaları nedeniyle göğüs hastalıkları polikliniğine başvurdu. Malignite şüphesi ile toraks
tomografisi (toraks BT) istendi. Toraks BT’de sağ alt lob bronşunu tama yakın oblitere eden 20x25 mm civarında
nodüler lezyon saptandı. Bu sonucuna göre diagnostik amaçlı fiberoptik bronkoskoskopi (FOB) planlandı. Oral yoldan
yapılan FOB’da; sağ intermedier bronşu çok az havalanmaya izin verecek şekilde tama yakın tıkayan frajil ve
hemorajik özellikte endobronşiyal tümoral lezyon izlendi (Resim 1). Rutin prosedür olarak forseps ile biyopsi alınması
planlandı. Ancak hastada saptanan lezyonun fragil ve kanamaya meyilli olması ve hastada belirgin tansiyon yüksekliği
(210/100mmHg) gelişmesi üzerine yüksek kanama riski nedeniyle bu işlemden vazgeçildi. Normal koşullarda
biyopsiden vazgeçilmesi ve işlemin ertelenmesi kararı verilebilecekken bronkoskopi ünitemize yeni kazandırdığımız
kriyo yöntemi ile biyopsi almaya karar verdik. Hastadan tek seferde yaklaşık 0.5cm hacminde kriyobiyopsi aldık
(resim 2). Biyopsi sonrası herhangi bir kanama ve başka komplikasyon gelişmedi. Alınan biyopsinin histopatalojik
incelemesi sonucu hastaya yassı epitel hücreli karsinoma tanısı konuldu ve tedavi ve takip için gerekli planlaması
yapıldı.
Olgumuz konvansiyonel forseps ile biyopsi olanağının kolay olduğu ancak kanama riskinin yüksek olmasından dolayı
biyopsi işleminin yapılamayacağı vakalarda ve komorbidite nedeniyle bronkoskopi işelminin kısa tutulması
zorunluluğunun olduğu vakalarda, kriyo ile güvenli bir şekilde biyopsi alınabileceğini göstermesi açısından önemlidir.
Ayrıca kriyobiyopsi ile tek seferde daha büyük hacimde doku örnekleri alınabildiği akılda tutulmalıdır. Bu sebeple
bronkoskopi ünitelerinde kriyo yönteminin olmasının basit vakalarda bile faydalı olabileceğini düşünmekteyiz.
Anahtar Kelimeler: fiberoptik bronkoskopi, kriyobiyopsi, hemoraji, tümör
A case of obtained cryobiopsy via flexible bronchoscopy; our first experience
Seyfettin Gümüş, Tucer Özkısa, Ufuk Turhan, Ömer Deniz, Ergun Tozkoparan
Department of Pulmonary Medicine, Gulhane Military Medical Academy, Ankara, Turkey
76-years-old male is referred to our department of pulmonary medicine. Due to suspected malignancy it was
performed thorax computer tomography and nearly 20x25mm nodular lesion was determined in the right lower lobe
bronchus. According to this result, flexible bronchoscopy (FB) was performed to diagnose. We observed an
endobronchial tumoral lesion nearly complete blocking right intermedius bronchus in the FB. The lesion was fragile
and hemorrhagic (Figure-1). As a routine procedure we thought to take biopsies using forceps. Significant
hypertension (210/100 mmHg) appeared in the patient while the process continues. We canceled this process due to
high risk of bleeding. In normal conditions, while we are thinking to cancel and to postpone the process we decided to
take biopsy using cryo that we added new to bronchoscopy unit. We obtained cryobiopsy in nearly 0.5cm volume at
one time (Figure-2). There were no bleeding and other complications after biopsy. Squamous cell carcinoma was
diagnosed due to histopathology of biopsy. According to this result we planned treatment and follow up.
Our case showed that biopsy can be taken safely using cryo even in cases that it is easy to use conventional forceps
biopsy but you cannot do the biopsy procedure due to the high risk of bleeding and also that bronchoscopy procedure
must be kept short due to comorbidities. It should also be kept in mind that large volume tissue can be taken at one
time using the cryobiopsy. Therefore, we believe that cryobiopsy method may be useful even in simple cases.
Keywords: cryobiopsy, flexible bronchoscopy, hemorrhage, tumor
Resim 1
Figure-1
Endobronşiyal tümoral lezyonun fiberoptik bronkoskopik görüntüsü
Image of endobronchial tumoral lesion in the flexible bronchoscopy
Resim 2
Figure-2
Tek seferde aldığımız yaklaşık 0.5cm hacmindeki kriyobiyopsi materyali
Cryobiopsy has nearly 0.5cm volume that we obtained at one time
Sağ arkus aorta ve aberran sol subklavian arter anomalisinin sebep olduğu sağ ana bronş
obstrüksiyonuna OKİ stent uygulaması
1
1
1
2
3
4
Mehmet Akif Özgül , Elif Tanrıverdio , Erdoğan Çetinkaya , Ekrem Cengiz Seyhan , Güler Özgül , Zehra Yaşar
1
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul,
Türkiye
2
3
4
Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul, Türkiye
Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Bolu, Türkiye
Sağ arkus aorta anomalisi az görülen bir anomalidir ve insidansı % 0.1-0.2 arasındadır. İki ana tipi ayna hayali sağ
arkus aorta ve anormal sol subklavian arterli sağ arkus aortadır (ASSA/SAA). Bu varyasyonlar asemptomatik
seyredebileceği gibi trakeobronşiyal ve/veya özefagial bası sebebiyle dispne ve disfaji ile kendini gösterebilir. Ciddi
semptomları olan hastalarda dekompresyon cerrahisi önerilmektedir.
45 yaşında bayan hasta kliniğimize istirahat halinde de devam eden nefes darlığı, hırıltılı solunum ve sık alt solunum
yolu enfeksiyonu ile başvurdu. Çekilen toraks bilgisayarlı tomografisinde ASSA/SAA, sağ ana bronşun damar
varyasyonu nedeniyle dıştan bası ile daraldığı, sağ akciğer üst lob posterior segmentte, alt lobda ve sol akciğer alt lob
süperior segmentte kistik bronşektazik değişiklikler gözlendi (Resim 1). Solunum fonksiyon testlerinde FEV1: %36
(800 mL), FVC: %51,8 (1350 mL), FEV1/FVC: %59 idi. Hastaya sağ ana bronştaki basıyı değerlendirmek amacıyla
yapılan bronkoskopide; trakea distalinde %50 den daha az dinamik hava yolu kollapsı, sağ ana bronşta dış bası ve
malaziye bağlı lümende %90 obliterasyon izlendi (Resim 2). Sağ bronş sistemindeki darlık alanına 13x9x10 mm
çaplarında 20x10x15 mm uzunluklarında silikon stent (OKİ) yerleştirildi (Resim 3,4). Takibe alınan hastanın
semptomlarında belirgin düzelme olduğu gözlendi.
Kliniğimize astım ve bronşektazi tanıları ile başvuran ASSA/SAA tespit edilen olgu sağ ana bronştaki bası için OKİ
stent uygulamasının başarılı sonucu nedeniyle sunuldu.
Anahtar Kelimeler: sağ arkus aorta, sağ bronş obstrüksiyonu, OKI stent
Placement Of OKI Stent For Obstruction Of Right Main Bronchus Due To Right Aortic Arch
With Aberrant Left Subclavian Artery
Mehmet Akif Özgül1, Elif Tanrıverdio1, Erdoğan Çetinkaya1, Ekrem Cengiz Seyhan2, Güler Özgül3, Zehra Yaşar4
1
Yedikule Pulmonary Diseases and Chest Surgery Education and Research Hospital, Department of Pulmonary
Disease, Istanbul, Turkey
2
Medipol University Faculty of Medicine, Department of Pulmonary Disease, Istanbul, Turkey
3
Bagcılar Education and Research Hospital, Department of Pulmonary Disease, Istanbul, Turkey
4
Abant Izzet Baysal Unıversity Faculty of Medicine, Department of Pulmonary Diseases, Bolu, Turkey
A right aortic arch is a rare entity and the incidance is % 0.1-0.2.Two main types are the mirror image of right aortic
arch and right aortic arch with aberrant left subclavian artery (RAA/ALSA).As these variations can be asymptomatic,
dyspnea and dysphagia may occur due to tracheobronchial and / or esophageal compression. Decompression surgery
is recommended in patients with severe symptoms.
Forty five year old woman was admitted to our clinic with shortness of breath ongoing at rest, wheezing and frequent
lower respiratory tract infection. Computed tomography of the chest revealed RAA/ALSA, contracted right main
bronchus with external compression of the vascular variations and cystic bronchiectasis in posterior segment of the
right upper lobe and the superior segment of left lower lobe( Figure 1). Pulmonary function tests were FEV1: 36 %
(800 mL), FVC: 51,8 % (1350 mL), FEV1/FVC: 59 %. Bronchoscopy showed less than 50% dynamic airway collapse
of the distal trachea and external compression at right main bronchus and 90 % obliteration due to bronchomalacia.(
Figure 2).The silicon OKİ stent (13x9x10 mm in diameter and 20x10x15 mm in length) was implanted at the
narrowed field of right bronchial system ( Figure 3,4). A significant improvement in symptoms was observed in followup.
The case with RAA/ALSA who was admitted to our clinic with a diagnosis of asthma and bronchiectasis presented
because of successful results in placement of OKİ stent for compression of right main bronchus
Keywords: right arcus aorta, right bronchial obstruction, OKI stent
Resim 1
Figure 1
Sağ ana bronşta dıştan basıya bağlı darlık
The stenosis of right main bronchus due to external compression
Resim 2
Figure 2
OKİ stent uygulamasından sonra bronkoskopik görünüm
Bronchoscopic appearance after OKI stent
Çocukluk Çağında Uyku İlişki Solunum Bozukluğunun Kentsel ve Kırsal Bölgelerdeki
Sıklıkları
1
2
3
4
4
4
Ersoy Civelek , Banu Çakır , Ahmet Demir , Ela Erdem Eralp , Bülent Karadağ , Fazilet Karakoç , Can Naci
5
4
Kocabaş , Refika Ersu
1
Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim Araştırma Hastanesi, Çocuk Alerji ve İmmünoloji
Bölümü, Ankara
2
3
4
5
Hacettepe Üniversitesi Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı, Ankara
Hacettepe Üniversitesi Göğüs HAstalıkarı Bilim Dalı, Ankara
Marmara Üniversitesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul
Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Muğla
GİRİŞ VE AMAÇ:Uyku ilişkili solunum bozuklukları (UİSB) çocukluk çağında sık görülen ancak farkındalık düzeyi düşük
olan önemli bir sağlık sorunudur. UİSB sebepleri tam olarak bilinmemekte, yaşam koşullarının da hastalığın
etiyopatogenezinde etkil olabileceği düşünülmektedir. Bu çalışmada Türkiye genelinde kırsal ve kentsel bölgelerde
yaşayan 1-4. Sınıf ilkokul öğrencilerindeki UİSB sıklığının bulunması amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Türkiye genelindeki okul listeleri Türkiye İstatistik Kurumundan alındı. Anketler posta yoluyla okullara
gönderildi. Aileler tarafında doldurulduktan sonra okul yönetimi tarafında çalışma merkezine geri postalandı. UİSB
belirlenmesinde Pediatric Sleep Questionnaire kullanıldı. PSQ değeri 0,33’den büyü kolanlarda UİSB var olarak kabul
edildi.
BULGULAR:Şehirlerde 63 kırsal alanda 91 olmak üzere toplam 154 okuldaki 12382 (şehirlerde 6289 kırsalda 6093)
öğrenci için anket gönderildi. Toplam 15 okuldan (5 şehir ve 10 kırsal toplam 1369 öğrencinin anketi hiç geri
gelmedi). Ulaşılabilen 11013 çocuktan 10160 anket geri geldi. Geri gelenlerden 1115 anket gerekli temel bilgileri
içermediği için değerlendirme dışı bırakıldı. Sonuçta kentsel alandan 4931 (%78,4)kırsal alandan 4114 (%67,5)olmak
üzere toplam 9045 (%73) anket analize dahil edildi. Katılımcıların %50,1’i erkek ve yaşları 8,5 ±1,3 yıldı. UİSB
ağırlıksız sıklığı kentsel alanda %12,0 kırsal alanda %10,6 ve toplamda %11,3 olarak bulundu.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Bu çalışmanın ağırlıksız sonuçlarına göre UİSB sıklığı kırsal ve kentsel bölgelerde farklı
bulunmamıştır.
Anahtar Kelimeler: uyku bozuklukları, çocuk, çevre
Sleep Disordered Breathing in Children: Is it less in Rural Areas?
Ersoy Civelek1, Banu Çakır2, Ahmet Demir3, Ela Erdem Eralp4, Bülent Karadağ4, Fazilet Karakoç4, Can Naci Kocabaş5,
Refika Ersu4
1
Division of Pediatric Allergy and Immunology,Ankara Children’s Hematology Oncology Education and Research
Hospital, Ankara, Turkey
2
Department of Public Health, Hacettepe University, Ankara
3
Department of Thoracic Obstetrics, Hacettepe University, Ankara
4
Division of Pediatric Pulmonology, Marmara University School of Medicine, Istanbul, Turkey
5
Department of Pediatrics, Mugla Sitki Kocman University School of Medicine, Mugla, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Sleep Disordered Breathing is a common problem in childhood. Although it is commonly
secondary to adenotonsillar hypertrophy it is also affected by socioeconomic factors. Our aim was to evaluate rural
and urban differences in sleep disordered breathing in childhood.
METHOD:List of schools in Turkey is obtained from Turkish Statistics Institute. Pediatric Sleep Questionnaire has been
sent to schools which were randomly chosen. PSQ score greater than 0,33 was accepted as positive for sleep
disordered breathing.
RESULTS:1282 questionnaire have been sent to 63 urban and 91 rural schools. 15 schools did not completed the
questionnaires (5 urban and 10 rural, 1369 students). 10160 of 11013 questionnaires were sent back. Of those 1115
questionnaires were not evaluated secondary to incomplete answers. In conclusion, Questionnaires from 4931 urban
(%78,4) and 4114 rural (%67,5) children (total of 9045 (73%)) have been evaluated. There were 50,1% males and
mean age was 8,5 ±1,3 year. Unweighted prevalance of sleep disordered breathing was %12,0 in urban children,
10,6% in rural areas.
CONCLUSIONS:Unweighted results of this study did not show any difference in prevalance of sleep disordered
breathing in children living in rural and urban areas.
Keywords: sleep disorders, child, enviroment
Ağır anemi: Kistik fibrozisin ilk bulgusu olabilir
1
1
2
Tuğba Şişmanlar , Ayşe Tana Aslan , Faztih Süheyl Ezgü , Bahattin Çiftçi
1
2
2
Gazi Üniversitesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara
Gazi Üniversitesi, Çocuk Metabolizma ve Genetik Bilim Dalı, Ankara
GİRİŞ VE AMAÇ:Kistik fibrozis (KF) sık görülen bir hastalık olmasına rağmen atipik bulgularla ortaya çıkabilir.
Literatürde KF’li hastalarda kanama diyatezi ve anemi ile ilgili bilgiler bulunmakla birlikte başlangıç bulgusu olarak
ciddi anemiye dair veri bulunmamaktadır.
YÖNTEM:KF tanısı alan hastalardan başlangıç bulguları ciddi anemi ve hematolojik bozukluk olan hastalar gözden
geçirildi.
BULGULAR:2009-2014 yılları arasında Gazi Üniversitesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Bölümünde 62 hasta yeni KF
tanısıyla izleme alındı. Yedi hastada (% 11,2) başvuru bulgusu hiçbir solunum sistemi yakınması olmaksızın
hematolojik bozukluktu.
Hematolojik bozuklukla başvuran hastaların ortalama yaşları 3,3 ±1,1 aydı ve 4 tanesi (% 57) erkekti.
Hematolojik bozuklukla başvuran hastaların hepsinde ağır anemi (hemoglobin < 7 g/dl) saptandı. Ortalama
hemoglobin değeri 5,2 ± 0,56 g/dl idi. Hastaların hiçbirinde trombositopeni, trombositoz, lökopeni, lökositoz,
lenfopeni saptanmadı. İki hastanın PT ve INR değerleri uzundu.
Üç hastada ağır anemiye ikincil kalp yetmezliği eşlik ediyordu. Altı hastanın kan transfüzyonu, 3 hastanın yoğun
bakım ihtiyacı oldu.
Hastaların KF tanısı almadan önce demir, folik asit ve vitamin B12 eksikliği açısından tetkik edilmiş oldukları görüldü.
Hastaların hepsinin demir, ferritin, folik asit ve vit B12 düzeylerinin normal hatta bazılarında yüksek olduğu saptandı.
KF tanısı konulduktan sonra başlanan E vitamini desteği ile aneminin tüm hastalarda düzeldiği görüldü.
TARTIŞMA VE SONUÇ:KF’li infantlarda E vitamini eksikliği nedeniyle ağır anemi olabilir. Hastalar solunum sistemi
bulguları henüz ortaya çıkmadan derin anemiyle başvurabilirler. Ağır anemi nedeniyle başvuran infantların ayırıcı
tanısında KF yer almalıdır. Bu hastalarda anemi vitamin tedavisi ile dramatik düzelir.
Anahtar Kelimeler: Anemi, Kistik fibrozis, infant
Severe anemia in infancy may be the first sign of cystic fibrosis
Tuğba Şişmanlar1, Ayşe Tana Aslan1, Faztih Süheyl Ezgü2, Bahattin Çiftçi2
1
Gazi University Hospital, Pediatric Pulmonology Department, Ankara
2
Gazi University Hospital, Pediatric Metabolism and Genetic Department, Ankara
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Although cystic fibrosis is common, presentation may be atypical. In the literature
anemia and bleeding diathesis in CF has been previously described but there is no data about severe anemia as an
initiation sign.
METHOD:Patients with diagnosis as CF were reviewed in terms of anemia and hematologic abnormalities as the
initiation sign.
RESULTS:In 2009-2014, 62 patients were diagnosed as CF in Gazi University Pediatric Pulmonology Department.
Hematologic abnormalities without any respiratory symptoms were the first findings in 7 of 62 (11,2 %) patients. The
mean age was 3,3 ± 1,1 months and 4 (57 %) of them were male.
Severe anemia ( hemoglobin < 7 g/dl) was detected in all 7 patients. Mean hemoglobin level was 5,2 ± 0,56 g/dl. In
2 patients INR and PT were detected abnormal.
Three of them had congestive heart failure, 6 required blood transfusion and 3 had the need for intensive care.
Before the diagnosis of CF, patients had been investigated for iron, folic acid or vitamin B12 deficieny. All of them had
normal or even higher iron, ferritin, vitamin B 12 and folic acid values. After the CF diagnosis, with vitamin E
supplemantation, anemia was recovered in all of the patients.
CONCLUSIONS:Severe anemia due to vitamin E deficiency might occur in CF especially in infancy. Patients may
present with severe anemia before the respiratory symptoms occur. CF should be included in the differential diagnosis
of infants presenting with severe anemia. The dramatic improvement can be seen in anemia with vitamin treatment.
Keywords: Anemia, Cystic fibrosis, infant
Bronşiolitis obliteranslı çocuklarda serum myeloperoksidaz, arilesteraz ve paraoxonase 1
aktiviteleri
1
2
3
1
2
Gülsüm Güzel , Ahmet Hakan Gedik , Ömer Faruk Özer , Feyza Ustabaşı Kahraman , Erkan Çakır
1
2
3
¹ Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, İstanbul, Türkiye
Bezmialem Vakıf Üniveristesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye
³ Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Oksidan üretimi, normal hücre metabolizmasının bir parçasıdır ve hücre dengesi için kritik öneme
sahiptir. Hava yolu mukozası, zararlı oksidan ile karşılaşıldığında kendini korumak için antioksidan sistem
geliştirmiştir. İki system arasındaki dengesizlik sonucunda hücre hasarı oluşur. Çalışmamızda; Bronşiolitis Obliteranslı
(BO) çocuk hastalarda antioksidan enzimler olan myeloperoksidaz (MPO), arilesteraz (ARES) ve paraoxonase 1
(PON1) düzeyleri belirlenmesi ve kontrol grubu ile karşılaştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Çalışmaya çok merkezli olarak, 2012-2013 Eylül tarihleri arasında tanı konan 0-16 yaş arası çocuklar dahil
edildi. Kontrol grubu yine aynı yaş grubunda sağlıklı çocuklardan oluşturuldu. Serum MPO, ARES ve PON 1 düzeyleri
ELISA yöntemi ile ölçüldü. Sonuçlar kontrol grubu ile karşılaştırıldı.
BULGULAR:Çalışmaya % 67 erkek toplam 63 hasta alındı. Hastaların müracaat yaşı 73.11±55.39 ay bulundu. Kontrol
grubuna toplam 57 çocuk alındı. Kontrol grubu ile çalışma grubu arasında yaş ve cinsiyet açısından anlamlı fark yoktu
(p<0.01). BO’lu hastalarda MPO düzeyi istatistiksel anlamlı düşük iken (p<0.01), ARES ve PON1 düzeyleri istatistiksel
anlamlı yüksek bulundu (p<0.001).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Çalışmamız post-enfeksiyöz BO’lu çocuklarda MPO, ARES ve PON1 düzeylerine dair ilk
çalışmadır. MPO düşük, ARES ve PON1 düzeyleri yüksek bulunmuştur. Antioksidasyon sisteminin BO’lu hastaların
immun patogenezinde önemli bir rol oynayabileceği düşünülmüştür.
Anahtar kelimeler: Çocuk, bronşiolitis obilterans, myeloperoksidaz, arilesteraz, paraoxanase
Anahtar Kelimeler: Çocuk, bronşiolitis obilterans, myeloperoksidaz, arilesteraz, paraoxanase
Serum myeloperoxidase, arylesterase, and paraoxanase activity in pediatric patients with
bronchiolitis obliterans
Gülsüm Güzel1, Ahmet Hakan Gedik2, Ömer Faruk Özer3, Feyza Ustabaşı Kahraman1, Erkan Çakır2
1
Departmet of Pediatrics, Bezmialem Vakif University, Istanbul, Turkey
2
² Division of Pediatric Pulmonology, Bezmialem Vakif University, Istanbul, Turkey
3
Department of Biochemistry, Bezmialem Vakif Univeristy, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Oxidants are normal part of cell metabolism and important in cell hemostasis. Airway
mucosa developed antioxidant system to protect itself from harmful oxidants. Imbalance between these systems may
caused cell damage. We aim to determine myeloperoxidase (MPO), arylesterase (ARES), and paraoxanase 1 (PON1)
levels and compare with control group in pediatric Bronchiolitis Obliterans (BO) patients.
METHOD:The patients between 0-16 years-old was admitted between 2012-2013 september and age and gender
matched healthy controls were enrolled in the multi-center study. Serum MPO, ARES, and PON1 levels were
determined with ELISA method and compared with control group.
RESULTS:Sixty-three BO patients, sixty-seven percent of them were male, enrolled in the study. Median age was
73.11±55.39 months. Fifty-seven children included to the study as control group and age and gender distribution
were not statistically different between the two groups (p>0,05). MPO levels were significantly lower (p<0.01), but
ARES and PON1 levels were statistically significant higher (p<0.001) in BO group when compared with healthy
controls.
CONCLUSIONS:This is the first study about MPO, ARES, and PON1 levels in pediatric post-infectious BO patients. MPO
levels were found significantly lower and ARES and PON1 were higher in BO patients. Antioxidant system may have
important role in immune pathogenesis of BO patients.
Keywords: Child, bronchiolitis obilterans, myeloperoxidase, arylesterase, paraoxanase
Keywords: Child, bronchiolitis obilterans, myeloperoxidase, arylesterase, paraoxanase
Çocuklarda Evde Mekanik Ventilasyon Deneyimi
Emel Uyar, Ela Erdem Eralp, Yasemin Gökdemir, Emine Atağ, Nilay Baş İkizoğlu, Fazilet Karakoç, Bülent Karadağ,
Refika Ersu
Marmara Üniversitesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı,İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Çocuklarda evde ventilator tedavisi kronik solunum yetmezliğine neden olan santral hipoventilasyon,
nöromusküler hastalıklar, havayolu ve akciğer hastalıklarında yaşam süresi ve kalitesini arttırmak için
uygulanmaktadır. Bu çalışma ile kliniğimizde evde mekanik ventilasyon uygulanan hastaların demografik verileri,
uyumları ve komplikasyonlarını değerlendirilmeyi amaçladık.
YÖNTEM:2010- 2014 tarihleri arasında evde mekanik ventilasyon uygulanan 77 hastanın dosyaları retrospektif olarak
incelendi. Hastaların demografik özellikleri kaydedildi. Hasta uyumu bilgileri, cihaz raporları veya ailelere telefon ile
ulaşılarak yapılan anketten elde edildi. Günde 4 saat ve üzere kullanım iyi kompliyans olarak değerlendirildi
BULGULAR:Yaş ortalaması 9.6±5.7 olan hastaların %58.5’i (n:45) kızdı. Hastaların % 24.7’üne nöromusküler
hastalık, %43’üne kronik akciğer hastalığı, %6.4’üne konjenital santral hipoventilasyon sendromu ve %25.3’üne de
obstrüktif uyku apne tanıları nedeniyle ev ventilasyonu başlandı. Evde ventilasyon tedavisi öncesinde hastaların
%24.6‘sında karbondioksit retansiyonu, %31.3’ünde hipoksi bulunurken, %44.1’inde karbondioksit retansiyonu ve
hipoksi birlikte saptandı. %67.5’i sadece gece uykuda ev ventilasyonu kullanıyordu. Hastaların 25’inde oronazal,
15’inde nazal maske ile olmak üzere toplam 40 hastada noninvazif mekanik ventilasyon, 37’sinde ise trakeostomi
aracılığı ile pozitif basınçlı ventilasyon uygulanmaktaydı. 31 hasta uyum ve komplikasyon açısından değerlendirilebildi.
Bu hastaların %54‘ü her gün, %67.7 ‘si ayda 20 gün ve daha fazla kullanmakta ve kullanılan günlerde 4 saat ve
üzerinde ev ventilasyonu uygulamaktaydı. Hastaların %12’sinde (n:4) bası yarası (n:2), nazal kuruluk ve tıkanıklık
(n:2) gibi komplikasyonlar gelişti. Hastaların 16’sı takip sırasında kaybedildi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Evde ventilasyon yoğun bakım ihtiyacını azaltmakta olup, uygun endikasyonlarda ve ilgili
merkezlerde yakın takip ile çocukluk çağında da kullanılabilen bir tedavi yöntemidir. Ancak hastalarımızın yarısına
yakınında uyum sorunu saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler: kronik solunum yetmezliği, home ventilasyon, pediatri,
Pediatric Home Mechanical Ventilation -outcomes of 77 patient
Emel Uyar, Ela Erdem Eralp, Yasemin Gökdemir, Emine Atağ, Nilay Baş İkizoğlu, Fazilet Karakoç, Bülent Karadağ,
Refika Ersu
Department of Pediatric Pulmonology, Marmara University, İstanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:BACKGROUND: Home mechanical ventilation is utilized to increase survival and quality
of life in patients with chronic ventilation deficiency. This study was aimed to evaluate the outcomes, demographics,
compliance and complications of home mechanical ventilation. METHOD:77 patients that received home mechanical ventilation treatment between 2010 and 2014 were
retrospectively evaluated. Demographics were recorded. Data of atient compliance, were obtained by phone survey
analysis or from the device reports. RESULTS:Mean age was 9.6±5.7 and 58.5 %(n=45) of patients were female. 24. 7% had neuromuscular disease, 43
% had chronic pulmonary disease, 6.4 % had congenital central hypoventilation syndrome and 25.3 % had
obstructive sleep apnea syndrome. Prior to initiation of the home ventilation 24.6% of the patients had carbondioxide
retention, and 31.1% had hypoxia whereas 44.1% had combination of carbondioxide retention and hypoxia. 67.5 %
of the patients utilized home ventilation only at night. 40 patients utilized non-invasive mechanical ventilation (25
patients with oro-nasal, 15 patients with nasal mask) and 37 were utilized positive pressure ventilation with
tracheostomy. 31 patients were evaluated for compliance. 54 % of these patients had good compliance. 12 % of the
patients had complications (4 patients with pressure ulcer, 2 patients with nasal dryness and 2 with nasal
obstruction).
CONCLUSIONS:Home mechanical ventilation is an effective modality that should be considered for pediatric
population. Administered by specialized centers with close follow up and appropriate indications home mechanical
ventilation can decrease the need for intensive care unit admissions.
Keywords: Chronical respiratory failure, home ventilation, pediatrics
Kistik Fibrozis dışı bronşiektazili çocuk hastaların bronkoalveolar lavaj sıvılarında
Cathelicidin (LL-37) ve Human β2 Defensin düzeyleri
1
1
2
3
3
Ahmet Hakan Gedik , Erkan Çakır , Bilge Gültepe , Tarık Umutoğlu , Hayrettin Daşkaya
1
2
3
Çocuk Göğüs Hastalıkları, Bezmialem Vakıf Üniversitesi, İstanbul, Türkiye
Mikrobiyolji ABD, Bezmialem Vakıf Üniversitesi, İstanbul, Türkiye
Anestezioloji ABD, Bezmialem Vakıf Üniversitesi, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ VE AMAÇ:Antimikrobiyal peptidler (AMP) doğal immun sistemin en önemli bileşenlerinden olup hava yolu ile
ilgili birçok hastalıkta önemli rol oynamaktadırlar. Değişik immun fonksiyonu olan bu peptidlerin düzeyleri farklı
solunum yolu patolojilerinde araştırılmış olmasına rağmen Kistik fibrozis dışı bronşiektazili çocuklarda AMP düzeyleri
ile ilgili çalışma bulunmamaktadır. Çalışmamızda; kistik fibrozis dışı bronşiektazili (BE) çocuk hastaların bronkoalvelar
lavaj sıvılarında (BAL) katelisidin ve defensin düzeylerinin saptanması ve bunların kontrol grubu ile karşılaştırılması
amaçlanmaktadır.
YÖNTEM:Çalışmaya çok merkezli olarak, 2012-2013 Eylül tarihleri arasında tanı konan 0-16 yaş arası çocuklar dahil
edildi. Kontrol grubu yine aynı yaş grubunda sağlıklı çocuklardan oluşturuldu. Hastalarda fleksible bronkoskopi
yapılarak BAL alındı. Kontrol olarak akciğer problemi olmayan ve elektif opere edilen hastalardan ameliyat sırasında
BAL alındı. BAL’da cathelicidin (LL37) ve β2 defensin düzeyleri ELISA yöntemi ile çalışıldı.
BULGULAR:Çalışmaya % 57 erkek toplam 67 kistik fibrozis dışı BE hastası alındı. Hastaların ortalama yaşı 9.9±2.9 yaş
idi. Kontrol grubuna toplam 38 çocuk alındı. Kontrol grubu ile çalışma grubu arasında yaş ve cinsiyet açısından anlamlı
fark yoktu (p>0.05). Çalışma grubunda cathelicidin ve beta 2 defensin düzeyleri kontrol grubuna göre anlamlı
düzeyde yüksek bulundu. (p<0.001).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Çalışmamız kistik fibrozis dışı BE’li çocuklarda antimicrobiyal peptidlerin düzeylerine dair ilk
çalışmadır. Cathelicidin ve beta 2 defensin düzeyleri hasta grupta belirgin yüksek saptandı. Kistik fibrozis dışı BE’li
çocukların immun sisteminde AMP’lerin önemli rol oynayabileceği düşünüldü.
Anahtar Kelimeler: Çocuk, bronşiolitis obliterans, cathelicidin, defensin
Cathelicidin (LL-37) ve Human β2 defensin levels in bronchoalveolar fluid of pediatric
patients with non-cystic fibrosis bronchiectasis
Ahmet Hakan Gedik1, Erkan Çakır1, Bilge Gültepe2, Tarık Umutoğlu3, Hayrettin Daşkaya3
1
Division of Pediatric Pulmonology, Bezmialem Vakif University, Istanbul, Turkey
2
Department of Microbiology, Bezmialem Vakif Univeristy, Istanbul, Turkey
3
Department of Anesthesiology, Bezmialem Vakif University, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Antimikrobial peptides (AMP) are one of the most important component of innate
immune system and have important role in many respiratory disease. No data is available in the literature about the
levels of AMP in pediatric patients with non-CF bronchiectasis (BE). The aim of this study was to determine
cathelicidin and defensin levels of bronchoalveolar lavage fluid (BAL) in non-CF BE pediatric patients and to compare
with control group.
METHOD:The patients between 0-16 years-old was admitted between 2012-2013 september and age and gender
matched healthy controls were enrolled in the multi-center study. BAL samples of the patients were obtained with
flexible bronchoscopy. As control, BAL was taken during operation of participants who had no lung disease and any
other chronic disease. Cathelicidin (LL37) ve β2 defensin levels in BAL were determined with ELISA method.
RESULTS:Sixty-seven non-CF BE patients, 57% of them were male, enrolled in the study. Median age was 9.9±2.9
years. Thirty-eight children included to the study as control group and age and gender distribution were not
statistically different between the two groups (p>0,05). Cathelicidin and beta 2 defensins were significantly higher in
BE group compared with healthy controls (p<0.001).
CONCLUSIONS:This is the first study about AMP levels of pediatric non-CF BE patients. Cathelicidin and beta 2
defensin levels were significantly higher in pediatric BE patients. AMP may have important roles in immune systems of
pediatric BE patients.
Keywords: Child, bronchiolitis obliterans, cathelicidin, defensin
FigÃ¼r 1. Hasta ve kontrollerin BAL defensin sonuÃ§larÄ±nÄ±n karÅŸÄ±laÅŸtÄ±rÄ±lmasÄ±
Figure 1. The comparison of BAL defensin levels of patients and controls
FigÃ¼r 2. Hasta ve kontrollerin BAL cathelisidin sonuÃ§larÄ±nÄ±n karÅŸÄ±laÅŸtÄ±rÄ±lmasÄ±
Figure 2. The comparison of BAL Cathelicidin levels of patients and controls
Kistik Fibrozis Hastalığında Öfke Skorlaması
Hacettepe Üniversitesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara
GİRİŞ VE AMAÇ:Kistik fibrozis(KF) hastalığında güncel tedavi yaklaşımları ile morbidite ve erken mortalitenin
önlenmesi hastaların psikososyal durumlarına farklı yönlerde etki etmiştir. Kronik hastalıklarda öfkenin hastaların
tedaviye uyumlarını olumsuz yönde etkilediği bilinmektedir. Çalışmamızın amacı 12 yaş üzeri KF hastalarının öfke
düzeyi, öfke ifade tarzını belirlemek; KF'te akciğer hastalığının ağırlığının objektif göstergesi olan solunumu fonksiyon
testlerinde düşmenin, büyüme geriliğinin ve tedaviye uyumlarının öfke skorlaması üzerine ve öfke tipine olan etkisini
değerlendirmektir.
YÖNTEM:Hacettepe Üniversitesi Çocuk Göğüs Hastalıkları bölümünde Haziran 2014-Aralık 2014 tarihleri arasında
izlenen 12 yaş üzeri 50 KF hastası çalışmaya alınarak; tüm hastalara Sürekli Öfke/Öfke İfade Tarzı Ölçeği (SÖÖTÖ)
uygulandı. Hastaların eşlik eden klinik özelikleri kaydedildi.
BULGULAR:Hastaların yaş ortalaması 16.4 yıldı ve %43’ü kız cinsiyetteydi. FEV1 ortalaması %76.8 saptandı.
Hastaların %96’sında pankreas yetmezliği, %28’inde büyüme geriliği mevcuttu. Hastaların sürekli öfke puanlarının
20.8±4.9; öfke içe vurum puanlarının 16±5.2; öfke dışa vurum puanlarının 15.6±5; öfke kontrol puanlarının ise
21.5±4.8 olduğu bulundu. Sürekli öfke, öfke içe vurumu ve öfke dışa vurumunun tedavi uyumunu etkilemediği; ancak
tedavi uyumu yüksek olanlarda öfke kontrolünün anlamlı oranda daha yüksek olduğu saptandı (p=0.046). Büyüme
geriliği ve pankreas yetmezliği olan hastalarda öfke skorlaması farklı bulunmadı. Hastaların solunum fonksiyon
testlerinin öfke içe vurumu, öfke dışa vurumu ve öfke kontrolüne etkisinin olmadığı görüldü.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Kistik fibroziste psikososyal problemlerin artması hastaların tedaviye uyumunu zorlaştırmakta
ve hastalığın klinik yönetimini olumsuz yönde etkilemektedir. Bu çalışmada gösterildiği gibi öfke kontrolünün düşük
olması tedaviye uyumu olumsuz yönde etkilediğinden, özellikle tedaviye uyumu bozuk olan hastaların psikososyal
sorunlar yönünden de değerlendirilmesi ve izlemlerinde çocuk ve ergen psikiyatrisi ile işbirliğinin gerekli olduğu
görülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Kistik fibrozis, öfke ifade tarzı, öfke ölçeği
Anger Expression in Cystic Fibrosis Patients
Department of Pediatric Pulmonology, Hacettepe University, Ankara, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Advances in the diagnosis and treatment of cystic fibrosis (CF) have led to dramatic
improvements in prognosis; however, arduous treatment regimens, considerable morbidity and early mortality impact
on psychological health which remains a critical target for assessment and intervention. The purpose of this study is
to determine anger expression and the relationship between lung function tests, nutrition status, treatment
compliance and anger expression among CF patients over 12 years.
METHOD:50 patients with CF ages 12 years and older following at Hacettepe University Pediatric Pulmonology
Department enrolled the study. A demographic Questionnaire and Anger Expression Inventory have been used for
collecting data and clinical findings of the patients were recorded.
RESULTS:The mean age of the patients was 16.4 years and %43 of patients were female. Anger expression score
20.8±4.9; anger-in score 16±5.2; anger-out score 15.6±5 and anger-control score 21.5±4.8 have been found among
all patients. It was found that anger expression score is not affected from lung function tests, pancreatic insufficiency
and malnutrition. Anger control score was significantly high in patients with good treatment compliance (p=0.046).
However anger expression, anger-in and anger-out scores were similar between groups according to treatment
compliance.
CONCLUSIONS:Increased psychosocial problems in CF negatively affect the clinical management of the disease. This
study provides preliminary evidence of low anger control adversely affects treatment compliance in patients with CF.
Screening for psychosocial problems may help in the development of appropriate medical and psychosocial treatment
programs and in improving some patients' perception of their life.
Keywords: Cystic fibrosis, anger expression, anger score
Primer Silier Diskinezi: 29 Olgu
1
1
2
3
1
1
Semiha Bahçeci , Sait Karaman , Hikmet Tekin Nacaroğlu , Saniye Girit , Şule Ünsal Karkıner , Demet Can
1
2
3
Dr Behçet Uz Çocuk Cerrahisi ve Hastalıkları Hastanesi, Allerji-İmmünoloji Departmanı, İzmir
Bağcılar Eğitim Araştırma Hastanesi, Allerji-İmmünoloji Departmanı, İstanbul
Kartal Dr Lütfü Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Primer silyer diskinezi (PCD) 15 000-20 000 kişide bir görülen otozomal resesif bir hastalıktır.
Anormal silyer fonksiyon nedeniyle infantil dönemden itibaren başlayan kronik sinopulmoner enfeksiyonlarla
karakterizedir. Situs inversusu olmayan PCD’li olguların tanısı gecikmekte, erişkin dönemde bronşektazi ile karşımıza
çıkmaktadır. Tanı yöntemlerinin ulaşılabilir olmaması da tanıyı geciktirmektedir. Bu çalışmada PCD tanısı ile izlenen
olgularımızın klinik özelliklerinin araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM:1995-2015 yılları arasında İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Polikliniği’mizde
PCD tanısı ile izlediğimiz olgular retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların demografik, klinik ve laboratuvar
bulguları, tanı kriterleri, tedavi modaliteleri, gelişen komplikasyonlar kaydedilmiştir.
BULGULAR:PCD tanısı ile izlenen toplam 29 hastanın (20/29) %69 kız, (9/29) %31 erkektir. Hastaların ortalama yaşı
162±46, tanı yaşı 110±43, takip süresi 48±38 aydır. Tümünde başlangıçtan itibaren akciğer tutulumu gözlenmiştir.
29 olgunun %52'si (15/29) Kartagener Sendromu iken %48'i (14/29) ise normal situs göstermektedir. Situs anomalisi
olmayan olguların 5’inde tanı aile öyküsü ile desteklenmiş iken, diğerlerinde bronşektazi varlığı, mukosilyer aktivitenin
olmaması ve diğer etiyolojik nedenler ekarte edilerek tanıya ulaşılmıştır. Kartagener sendromlu hastaların tanı yaşı
114±42 ( 12-180 ay) ay iken situs anomalisi olmayan olguların tanı yaşı 96±48 (36-156 ay) aydır. Hastalarımız nonCF bronşektazi gibi tedavi edilmektedir. Henüz cerrahi yaklaşım gerekmemiş ve mortalite saptanmamıştır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:PCD’de situs inversus yoksa tanı gecikmektedir. Ülkemizde tanı yöntemleri ulaşılabilir olmadığı
gibi hiçbirisi tek başına yeterli değildir, kombine kullanım gerekmektedir. Bronşektazi gelişimini önlemek için PCD tanı
yöntemleri yaygınlaştırılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Kartagener Sendromu,Primer silyer diskinezi, tanı
Primary Ciliary Dyskinesia: Experiences in 29 cases
Semiha Bahçeci1, Sait Karaman1, Hikmet Tekin Nacaroğlu2, Saniye Girit3, Şule Ünsal Karkıner1, Demet Can1
1
Behçet Uz Children's Hospital, Allergy-Immunology Department, İzmir
2
Bağcılar Training and Research Hospital, Allergy-Immunology Department, Istanbul
3
Kartal Dr Lütfü Kırdar Training and Research Hospital, Paediatric Pulmonology Department, Istanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The diagnosis of PCD cases with no situs inversus is delayed and it appears with
bronchiectasis in adulthood. The diagnosis is also delayed due to the fact that diagnoses methods are unreachable. In
this study, it was aimed to investigate clinical characteristics of patients followed by PCD.
METHOD:Cases followed with PCD diagnosis at İzmir Dr. Behçet Uz Children Hospital between 1995-2015 were
studied retrospectively. Demographical, clinical and laboratory findings, diagnosis criteria, treatment modalities and
developed complications of the patients were recorded.
RESULTS:69% of 29 patients followed with PCD diagnosis were female (20/29). The average age of patients was
162±46 months, diagnosis age 110±43 months, follow-up period was 48±38 months. Among these 29 patients 52%
(15/29) had Kartagener Syndrome and 48% (14/29) had normal situs. In 5 of these cases with no situs anomaly,
diagnosis was supported with family history, whereas in others, there were bronchiectasis and no mucociliary activity
and therefore, the diagnosis could be reached by eliminating other etiological causes. While the diagnosis age of
cases with Kartagener Syndrome was 114±42 ( 12-180 month) months, those with no situs anomaly was 96±48 (36156 month) months. Our patients were treated like non-CF bronchiectasis. No surgical approach has been required
and no mortality has been determined yet.
CONCLUSIONS:If there is no situs inversus in PCD, the diagnosis is delayed. PCD diagnosis techniques should be
generalized to prevent the development of bronchiectasis.
Keywords: diagnosis, Kartagener Syndrome, Primary Ciliary Dyskinesia
Bronşiolitis obliteranslı çocuklarda uykuda solunum bozukluğu ve uyku kalitesi
1
2
3
4
5
4
Zeynep Seda Uyan , İhsan Turan , Pınar Ay , Erkan Çakır , Ersin Öztürk , Ahmet Hakan Gedik , Yasemin
6
6
6
6
6
6
Gökdemir , Ela Erdem , Velat Şen , Bülent Karadağ , Fazilet Karakoç , Refika Ersu
1
2
3
4
5
6
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, Kocaeli, Türkiye
Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Bezmi Alem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Kocaeli, Türkiye
Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ VE AMAÇ:Kronik akciğer hastalıklarında uykuda solunum bozukluğu sıklığı artmaktadır. Bu çalışmada postenfeksiyöz bronşiolitis obliterans (PBO)’ı olan hastalarda uykuda solunum bozukluğu ve uyku kalitesini
değerlendirmek ve eşlik eden risk faktörlerini belirlemek amaçlanmıştır. Çalışmaya başlarken hipotezimiz BO’lı
çocuklarda uykuda solunum bozukluğu riskinin yüksek olduğu, uyku kalitesinin bozuk olduğu ve bu durumun
hastalığın şiddeti ile ilişkili olduğuydu.
YÖNTEM:PBO’lı hastalara pediatrik uyku ölçeği (PSQ), Pittsburgh uyku kalitesi ölçeği (PSQI), spirometri, impuls
osilometri (İOS) ve polisomnografi (PSG) uygulandı.
BULGULAR:Çalışmaya 21 hasta (14 erkek, ortanca yaş: 8,3 yıl) alındı. Beş hastanın (%25) PSQ skoru >0,33 idi. On
hastanın (%48) uyku kalitesi kötü bulundu. Dört hastanın (%19) OAHI >1/saat idi. Ondokuz hastanın (%90)
desatürasyon indeksi yüksek bulundu. Dört hastanın (%19) ortalama oksijen saturasyonu <%93 ölçüldü. Median
santral apne süresi 7,5 (IQR: 6,9-9,1) saniye idi. Hastaların santral apne indeksinin İOS sonuçlarından R5, R10, R15,
R20, Z5 ile pozitif, X10 ve X15 ile negatif korelasyon gösterdiği görüldü. En düşük oksijen saturasyonun ise FVC,
FEV1, X5, X10, X15, X20 ile pozitif, PSG’deki santral apne indeksi ve İOS’deki R5, R10 ve Z5 sonuçları ile negatif
korelasyon gösterdiği tespit edildi. PSG’deki ortalama oksijen saturasyonu ile FVC, FEV1, FEF25-75, X5, X10, X15,
X20 sonuçları arasında pozitif korelasyon bulundu.
TARTIŞMA VE SONUÇ:BO’lı hastalarda noktürnal hipoksi riski artmış olup, solunum fonksiyon testleri ile belirlenen
akciğer hastalığının şiddeti ile koreledir. BO’lı hastaların santral apneleri kısa süreli olsa da desatüre olma eğilimleri
daha fazladır.
Anahtar Kelimeler: Bronşiolitis obliterans, çocuk, polisomnografi, solunum fonksiyon testi, uyku anketi
Sleep disordered breathing and sleep quality in children with bronchiolitis obliterans
Zeynep Seda Uyan1, İhsan Turan2, Pınar Ay3, Erkan Çakır4, Ersin Öztürk5, Ahmet Hakan Gedik4, Yasemin Gökdemir6,
Ela Erdem6, Velat Şen6, Bülent Karadağ6, Fazilet Karakoç6, Refika Ersu6
1
Division of Pediatric Pulmonology, Kocaeli University, Kocaeli, TURKEY
2
Department of Pediatrics, Marmara University, Istanbul, TURKEY
3
Department of Public Health, Marmara University, Istanbul, TURKEY
4
Division of Pediatric Pulmonology, Bezmi Alem Vakif University, Istanbul, TURKEY
5
Department of Pediatrics, Kocaeli University, Kocaeli, TURKEY
6
Division of Pediatric Pulmonology, Marmara University, Istanbul, TURKEY
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Incidence of sleep-disordered breathing (SDB) increases in chronic lung diseases. Our
aim was to evaluate SDB and sleep quality in children with postinfectious bronchiolitis obliterans (BO) and assess
associated risk factors. We hypothesized that children with BO are at increased risk for SDB, have impaired sleep
quality which is related to the severity of lung disease.
METHOD:Pediatric Sleep Questionnaire (PSQ) and Pittsburgh Sleep Quality Index questionnaires; spirometry, impulse
oscillometry (IOS) and overnight polysomnography (PSG) were performed.
RESULTS:Twenty-one patients (14 male, median age: 8.3 years) were enrolled. Five patients (25%) had a PSQ score
of >0.33. Ten patients (48%) had poor sleep quality. Four patients (19%) had an OAHI of >1/hr. Nineteen patients
(90%) had high desaturation index. Four patients (19%) had mean oxygen saturation of <93%. Median central apnea
time was 7.5 (IQR: 6.9-9.1) seconds. Central apnea index of the patients correlated positively with R5, R10, R15,
R20, Z5 and negatively with X10 and X15 at IOS. There was a positive correlation between the lowest oxygen
saturation and FVC, FEV1, X5, X10, X15, X20 while there was a negative correlation between lowest saturation and
central apnea index at PSG, R5, R10 and Z5 at IOS. Mean oxygen saturation during PSG correlated positively with
FVC, FEV1, FEF25-75, X5, X10, X15, X20 results.
CONCLUSIONS:The risk of nocturnal hypoxia is increased in patients with BO and corelated to the severity of lung
disease determined by pulmonary function tests. Although BO patients have shorter duration of central apneas, they
are more prone to desaturate.
Keywords: Bronchiolitis obliterans, child, polysomnography, pulmonary function test, sleep questionnaire
Konjenital Akciğer Anomalili Olgularımız
Esen Demir, Cem Murat Bal, Figen Gülen, Nurşen Ciğerci Günaydın, Remziye Tanaç
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İzmir
GİRİŞ VE AMAÇ:Konjenital Akciğer Anomalileri(KAA); tipi, yerleşim yeri ve yaygınlığına bağlı olarak geniş spektrumda
klinik prezentasyonu olan nadir patolojilerdir.
YÖNTEM:EÜTF Çocuk Göğüs BD’da 1991-2014 yılları arasında izlenen 83 KAA'lı olgu demografik özellikler, semptom,
bulgu, kesin tanı yöntemi, ek anomali, komplikasyonlar ve tedavi yöntemleri açısından retrospektif olarak
değerlendirildi.
BULGULAR:Olguların semptom yaşı 1.2±2.9, tanı yaşı 1.7±3.3(1.gün-15 yıl) yaş olup %43'ü bir aylıkken tanı aldı ve
%85'inin takibi düzenliydi. Sıklık sırasına göre trakeoözafagial fistül(%31.3), diyafragma hernisi(%20.5), konjenital
kistik adenoid malformasyon(%9.6), konjenital subglottik stenoz(%8.4), konjenital lober amfizem(%6), aksesuar
bronş(%6), pulmoner arteriovenöz malformasyon(%4.8) saptadığımız KAA’lardı. Erkeklerde(%55) daha sık
görülürken, olguların %15'i tanı anında asemptomatikti.
Semptomlar 0-1 yaşta solunum yetmezliği ve obstrüksiyon, bir yaşından sonra enfeksiyon ile ilişkiliydi. Balgamlı
öksürük(%73.1) ve beslenme ilişkili semptomlar(%100) trakeoözafagial fistül(TÖF) tanılı olgularda, stridor(%100)
konjenital subglottik stenozlu olgularda, siyanoz (%81.3) ise diyafragma hernili olgularda sıktı(p<0.05).
Hastalarda kardiovasküler sistem(%18), gastrointestinal sistem(%4.8), ekstremite(%4.8), santral sinir sistemi(%3.6)
ve vertabra(%2.4) anomalileri eşlik eden anomalilerdi.
Tanı olguların %41’inde HRCT ile, %27.7’sinde endoskopik yöntemle (özafagoskopi, bronkoskopi) ve %7.2’sinde
biyopsi ile kesinleştirildi.
Enfeksiyöz süreçler(tekrarlayan pnömoni %75, nekrotik pnömoni %6, ampiyem %1.2), atelektazi(%55), aspirasyon
pnömonisi(%45) görülen en sık komplikasyonlarken %91’i 0-1 yaşında gelişti. Bronşiolitis obliterans ve aspirasyon
pnömonisi TÖF’lü olgularda; pulmoner hipopazi diyafragma hernili olgularda, pnömotoraks ise konjenital kistik
adenomatoid malformasyonlu olgularda daha sıktı(p<0.05). Ancak enfeksiyon komplikasyonları ile tanılar arasında
ilişki yoktu(p>0.05).
Olguların %30(n:20)’u konservatif izlenirken, %66.3(n:55)’üne cerrrahi prosedür, %4(n:3)’üne embolizasyon
uygulandı.
TARTIŞMA VE SONUÇ:0-1 yaşta persiste eden solunum yetmezliği ve obstrüksiyon semptomları ile başvuran
hastalarda morbiditenin azaltılması için KAA’larının akla gelip araştırılmasının önemini vurgulamak istedik.
Anahtar Kelimeler: Konjenital Akciğer Anomalileri
Congenital Lung Malformation Cases
Esen Demir, Cem Murat Bal, Figen Gülen, Nurşen Ciğerci Günaydın, Remziye Tanaç
Ege University Medicine Faculty Department of Pediatric Pulmonology, İzmir, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Congenital lung malformation(CLM); depending on type, localization and extent have
wide spectrum of clinical presentation.
METHOD:The 83 cases with CLM who were monitored between 1991-2014 by EU Pediatric Pulmonology Department
were evaluated retrospectively in terms of demographics characteristics,symptoms,signs,diagnostic
methods,additional abnormalities,complications and treatment.
RESULTS:Patient’s symptom age was 1.2±2.9,diagnosis age 1.7±3.3(1day-15years),43% were diagnosed at age of
one month and 85% cases were monitored regularly.In order of frequency the CLM’s that we found were
tracheoesophageal fistula (31.3%),diaphragmatic hernia(20.5%),congenital cystic adenomatoid
malformation(9.6%),congenital subglottic stenosis(8.4%),congenital lobar emphysema(6%),accessory bronchus
(6%),pulmonary arteriovenous malformation(4.8%).CLM were more common in males(55%),15%of patients were
asymptomatic at diagnosis.
While symptoms of respiratory failure and obstruction in 0-1 years were more common,it was associated with an
infection after a year. Wet Cough(73.1%),nutrition-related symptoms(100%) were more frequent in
tracheoesophageal fistula(TEF), stridor(100%) in congenital subglottic stenosis patients,cyanosis(81.3%)in
diaphragmatic hernia patients(p <0.05).
In Patients;Cardiovascular system(18%),gastrointestinal tract(4.8%),extremity(4.8%),central nervous system(3.6%)
and vertebrae(2.4%)malformations were accompanying anomalies.
Diagnosis in 41%of cases were confirmed by HRCT,27.7%by endoscopy and 7.2%were confirmed by biopsy.
While Infectious processes(75% of recurrent pneumonia,6% necrotic pneumonia,empyema
1.2%),atelectasis(55%),aspiration pneumonia(45%)were most common complications,91% developed under one
year. Bronchiolitis obliterans and aspiration pneumonia was at TÖF cases,pulmonary hipoplasia at diaphragmatic
hernia cases,and pneumothorax at cases with congenital cystic adenomatoid malformation was more common(p
<0.05).But there was no relationship between diagnosis with infectious complications(p> 0.05).
While 30% of patients(n:20)observed conservatively,66.3%(n:55) patients received surgery procedure,4%(n:3)
patients underwent embolization.
CONCLUSIONS:To reduce morbidity;CLM should be kept in mind in 0-1 years patients that presenting with persistent
symptoms of respiratory failure and obstruction symptoms.
Keywords: Congenital Lung malformation
Kistik Fibrozis dışı bronşiektazili hastalarda renal tubuler fonksiyonları
değerlendirilmesi
1
2
1
3
2
1
Nilüfer Göknar , Ahmet Hakan Gedik , Ayşegül Doğan Demir , Gülsüm Güzel , Erkan Çakır , Faruk Öktem
1
2
3
Çocuk Nefrolojisi, Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul, Türkiye
Çocuk Göğüs Hastalıkları, Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul, Türkiye
Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ VE AMAÇ:Bronşiektazi, bronşial ağacın anormal destrüksiyonu ve genişlemesi ile karakterize kronik solunum
yolu hastalığıdır. Etyoloji; kistik fibrozis (KF), primer silier diskinezi (PSD), genetik bozukluklar, immun yetmezlikler,
ciddi infeksiyonlar ve bazı akiz hastalıkları içerir. Kronik hipoksi renal tubuler fonksiyonları etkiler. Bu çalışmada nonKF bronşiektazili çocukların renal tubuler fonksiyonlarını değerlendirdik.
YÖNTEM:Çalışmada ortalama 130±47.7 ay olan 120 non-KF bronşiektazili (52 erkek, 68 kız) çocuk hasta yer aldı.
İdrar pH, mikroalbumin, kreatinin, kalsiyum, osmolalite, FENA, tubuler fosfor reabsorbsiyonu (TPR), serum kreatinin,
GFR, sodyum, potasyum, fosfor ve albümin düzeyler değerlendirildi.
BULGULAR:Hastaların GFR oranı normal limitlerde idi (191±56). Ortalama idrar pH değeri 5.62±0.81 ve ortalama
idrar osmalalitesi 741±244 idi. Ortalama idrar Ca/kreatinin oranı 0.09±0.13; ortalama idrar mikroalbumin/kreatinin
18.54±56 idi. Ortalama TRP 95.3±3.6. Hastaların %10’unda hyperkalsiüri, %9’unda mikroalbuminüri ve 2 tanesinde
düşük TRP vardı. FENA ise 0.51±0.43 idi. Ortalama serum serum sodyum, potasyum, albumin ve fosfor değerleri
sırasıyla 138±2, 4.1±0.34, 4.49±0.28 ve 4.62±0.66 ve tüm hastalar için normal sınırlarda idi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Tüm hastaların GFR ve elektrolit düzeyleri normal sınırlarda, fakat bazılarında mikroalbüminüri,
hiperkalsiüri ve düşük TRP saptandı. Bulgularımız, non-CF bronşiektazili hastalarda kronik hipoksinin indüklediği renal
tübüler nefropatiyi vurgulamaktadır. Bulgular bu hastalarda subklinik bozulmuş renal tübüler fonksiyonları
düşündürmektedir.
Anahtar Kelimeler: Çocuk, bronşiektazi, renal, tubuler functions
Renal tubuler function in children with non-cyctic fibrozis bronchiectasis
Nilüfer Göknar1, Ahmet Hakan Gedik2, Ayşegül Doğan Demir1, Gülsüm Güzel3, Erkan Çakır2, Faruk Öktem1
1
Pediatric Nephrology, Bezmialem Vakif University, Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
2
Pediatric Pulmonology, Bezmialem Vakif University, Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
3
Pediatrics, Bezmialem Vakif University, Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Bronchiectasis is a chronic airway disease that is characterized by abnormal destruction
and dilatation of the bronchial tree. The etiology of bronchiectasis includes cystic fibrosis (CF), primary ciliary
dyskinesis, genetic disorders, immun deficiencies, severe infections, and some acquired diseases. Chronic hypoxia can
affect renal tubuler functions. In this study we evaluated renal tubuler functions of non-cystic fibrosis bronchiectasis.
METHOD:Enrolled in this study were 120 non-CF bronchiectasis pediatric patients (52 boys, 68 girls), mean age
130±47.7 months. Urine pH, microalbumin, creatinine, calcium, osmolality, FENA, tubuler phosphorus reabsorption
(TPR), serum creatinin, GFR, sodium, potassium, phosphorus, and albümin, were evaluated.
RESULTS:Glomerular filtration rate of all patients was within normal limits (191±56). Mean urine pH was 5.62±0.81
and mean urine osmality was 741±244. Mean urine Ca/creatinine ratio was 0.09±0.13; mean urine
microalbumin/creatinin was 18.54±56. Mean TRP was 95.3±3.6. Ten percent of the patients were hypercalciuric, 9%
had microalbuminuria, and two had low TRP. FENA was 0.51±0.43. Mean values of serum sodium, potassium,
albumin, and phosphorus were 138±2, 4.1±0.34, 4.49±0.28, and 4.62±0.66, respectively, and all patients had
normal values.
CONCLUSIONS:All patients had GFR and serum electrolytes that were within normal ranges, but some had
microalbuminuria, hypercalciuria, and low values for TRP. Our findings highlighted renal tubular nephropathy induced
by chronic hypoxia in patients with non-CF bronchiectasis. The results suggest that children with non-CF
bronchiectasis have subclinical impaired renal tubular function.
Keywords: Child, bronchiectasis, renal, tubuler functions
Türkiye'de farklı yüksekliklerde yaşayan astımlı çocuklarda inhalan alerjenlerinin
sensitizasyon dağılımı
1
2
3
4
5
6
Emin Özkaya , Ayhan Söğüt , Mehmet Küçükkoç , Mustafa Eres , Hamit Acemoglu , Hasan Yuksel , Naci Murat
1
2
3
4
5
6
7
7
Bezmi Alem Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Alerji BD, İstanbul
Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Alerji Kliniği, Erzurum
Bezmi Alem Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları AD, İstanbul
Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Kliniği, Erzurum
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıp Eitimi AD
Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Alerji ve Çocuk Göğüs Hastalıkları BD, Manisa
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, Endüstri Mühendisliği, Samsun
GİRİŞ VE AMAÇ:Şimdiye kadar çocuklarda alerjik sensitizasyon hem farklı ülkelerde hem de aynı ülkenin farklı
şehirlerinde araştırılmış, ancak farklı rakım ve iklim koşullarındaki şehirlerde alerjik sensitizasyon karşılaştırılmamıştır.
Bu çalışmanın amacı Türkiye'nin rakım ve iklim farkı olan iki şehrinde (deniz seviyesindeki İstanbul ve 1800 metre
rakımlı Erzurum) yaşayan astımlı çocuklardaki alerjik sensitizasyonu araştırmaktır.
YÖNTEM:Çalışmaya; İstanbul'da yaşayan, 6-15 yaş arası, astımlı 512 çocuk ile Erzurum'da yaşayan 6-15 yaş arası,
astımlı 609 çocuk alındı. Katılımcıların tümünde klinik muayene, deri prik testi, spirometre, total IgE tetsleri yapıldı.
BULGULAR:Deniz seviyesinde yaşayan astımlı çocuklardaki aeroalerjen duyarlılığı yüksek rakımda yaşayan astımlı
çocuklardakinden anlamlı olarak daha fazla saptandı (p = 0.001). Polen duyarlılığı ise yüksek rakımda yaşayan astımlı
çocuklarda deniz seviyesinde yaşayanlardan anlamlı olarak daha fazla bulundu (p = 0.001). Ancak, ev tozu duyarlılığı
deniz seviyesinde yaşayan astımlı çocuklarda, yüksek rakımda yaşayanlardan anlamlı olarak daha fazla idi (p =
0.001).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Yüksek rakımda yaşayan astımlı çocuklarda daha yüksek polen duyarlılığı ve deniz seviyesinde
yaşayanlarda ise daha yüksek ev tozu duyarlılığı vardır.
Sonuç olarak; farklı rakım ve iklim koşulları astımlı çocuklarda aeroalerjen duyarlılığını etkileyebilir.
Anahtar Kelimeler: inhalan alerjen, polen, nem, rakım, çocuklar, astım, ev tozu
Sensitization pattern of inhalant allergens in children with asthma who are living different
altitudes in Turkey
Emin Özkaya1, Ayhan Söğüt2, Mehmet Küçükkoç3, Mustafa Eres4, Hamit Acemoglu5, Hasan Yuksel6, Naci Murat7
1
Department of Pediatrics, Division of Pediatric Allergy, Bezmialem Vakif University, Istanbul-Turkey.
2
Department of Pediatrics, Division of Pediatric Allergy, Regional Education and Research Hospital, Erzurum-Turkey
3
Department of Pediatrics, Bezmialem Vakif University, Istanbul-Turkey.
4
Department of Pediatrics, Regional Education and Research Hospital, Erzurum-Turkey
5
Atatürk University School of Medicine, Department of Medical Education, Erzurum-Turkey.
6
Celal Bayar University School of Medicine, Department of Pediatric Allergy and Pulmonology Unit, Turkey
7
Ondokuz Mayıs University, Faculty of Engineering, Department of Industry of Engineering, Samsun-Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Variability in children’s allergic sensitization has been detected not only among different
countries, but also among cities within the same nation but yet different climatic areas. The aim of this study was to
investigate the sensitization pattern of asthmatic children who lived in different altitude areas: the two largest Turkish
cities, Istanbul (sea level) and Erzurum (high altitude).
METHOD:Five hundred and twelve asthmatic children (6–15 years old) from Istanbul (western Turkey, at sea level)
and 609 from Erzurum (eastern Turkey, at an altitude of 1800 meters) were included in the study. All participants
underwent skin testing with common inhalant allergens, spirometry, total IgE level, and clinical examination.
RESULTS:The positive sensitization ratio to aeroallergens in children with asthma living at sea level was statistically
higher than those living in the high altitude group (p = 0.001). Pollen sensitization in asthmatic children living in high
altitudes was significantly higher than those living at sea level (p = 0.001). However, mite sensitization in asthmatic
children living at sea level was significantly higher than those living in high altitudes (p = 0.001).
CONCLUSIONS:Children with asthma who live at high altitudes are characterized by higher pollen but lower mite
sensitization rates than those living at sea level in Turkey. Different climatic conditions and altitudes may affect
aeroallergen sensitization in children with asthma.
Keywords: aeroallergen, pollination, humidity, altitude, children, asthma, mite
PS157[Solunum Sistemi İnfeksiyonları]
Primer silier diskinezi (immotil silia sendromu): olgu sunumu
1
1
1
2
3
1
Ufuk Turhan , Berat Kaçmaz , Tuncer Özkısa , Erol Kılıç , Mehmet Aydoğan , Seyfettin Gümüş
1
2
3
Gülhane Askeri Tıp Akademisi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Ankara
Kasımpaşa Asker Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, İstanbul
Isparta Asker Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Isparta
Primer silier diskinezi (immotil silia sendromu, PSD), nadir görülen, otozomal resesif geçişli, silier yapı ve
fonksiyonunda bozuklukla karakterize hastalıktır. Burada bronşiektazi, sinüzit ve immotil sperm morfolojisine sahip bir
primer silier diskinezi olgusunu sunuyoruz.
24 yaşında erkek hasta öksürük, balgam, baş ağrısı şikayetleriyle polikliniğe başvurdu. Hastada sık tekrarlayan sinüzit
öyküsü vardı. Hastanın çekilen water’s grafisinde bilateral maksiller sinüziti olduğu gözlendi. Akciğer grafisinde
bronşiektazi ile uyumlu görünüm olması nedeni ile çekilen toraks HRCT tetkikinde sağ orta lob medial, sol lingula
inferior ve sol alt lob posterior segmentte silindirik bronşiektaziler, bronş duvar kalınlaşmaları ve peribronşial
mikronodüler infiltrasyonlar izlendi. Non-spesifik antibiyoterapi verilen hastanın 3 ay sonra çekilen kontrol toraks
HRCT’sinde lezyonlarda bir değişiklik olmadığı gözlendi. Spermiyogram testinde sperm sayısının yeterli olduğu ancak
hiç motil sperm olmadığı gözlendi. Tüm bu klinik, radyolojik ve labaratuar bulgularla hasta PSD olarak olarak
değerlendirildi.
PSD olgularının %50’sini bronşektazi, kronik sinüzit ve komplet situs inversus ile karakterize Kartagener
Sendromundan oluşur. Erkek olgularda sperm sayısı normal olmakla birlikte sperm morfolojisi immotil veya
dismotildir. Bu nedenle erkek olgularda infertilite görülmektedir. Bizim olgumuzda da bronşiektazi, maksiller sinüzit ve
%100 immotil sperm morfolojisi vardı. Ancak situsinversus olmadığı için Kartagener olarak değerlendirilmedi.
Sonuç olarak kronik sinüzit ve alt solunum yolu enfeksiyonu olanlarda olası tanı olarak PSD ve Kartagener Sendromu
akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: immotil silia sendromu, primer silier diskinezi
Primary ciliary dyskinesia (immotile cilia syndrome): A case report
Ufuk Turhan1, Berat Kaçmaz1, Tuncer Özkısa1, Erol Kılıç2, Mehmet Aydoğan3, Seyfettin Gümüş1
1
Department of Pulmonology, Gülhane Military Medical Academy, Ankara, Turkey
2
Pulmonology Clinic, Kasımpaşa Military Hospital, Istanbul, Turkey
3
Pulmonology Clinic, Isparta Military Hospital, Isparta, Turkey
Primary ciliary dyskinesia (immotile cilia syndrome, PSD) is a rare autosomal recessive disease characterized by
defects in ciliary function and structure. We herein present a case of primer ciliary dyskinesia with bronchiectasis,
sinusitis and immotile sperm morphology.
24-year-old male patient was admitted to the clinic with the complaint of headache, cough and sputum. He had a
history of frequently recurrent sinusitis. Waters graphy showed bilateral maxillary sinusitis. Thorax YRBT, performed
because of the appearance consistent with bronchiectasis on chest radiograph, demonstrated cylindrical
bronchiectasis, bronchial wall thickening and peribronchial micronodules in the medial segment of the right middle
lobe, inferior lingular segment and posterior segment of the left lower lobe. Non-specific antibiotic treatment was
started. Three months hence, there was no significant change on control thorax CT. Spermiogram showed reduced
sperm motility with normal sperm count. Therefore, we diagnosed the patient with PSD by the appropriate clinical,
radiological and laboratory findings.
PSD cases are consists of Kartagener syndrome characterized by bronchiectasis, chronic sinusitis and situs inversus
totalis with the rate of 50%. In male patients, although the sperm count is normal, there are defects in sperm
motility. Therefore, male patients are infertile. Our patient has bronchiectasis, maxillary sinusitis and immotile sperm
morphology. But he is not considered as Kartagener's syndrome because of the lack of situs inversus.
Consequently, in patients with chronic sinusitis and lower respiratory tract infections, PSD and Kartagener syndrome
should be kept in mind.
Keywords: immotile cilia syndrome, primary ciliary dyskinesia
MRSA' ya bağlı Toplum Kökenli Kaviter Pnömoni olgusu
1
2
2
2
Selçuk Nazik , Efraim Güzel , Oya Baydar , İsmail Hanta
1
2
Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları AD
Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları AD
Suudi Arabistan’da erkek kuaförü olarak çalışan, öncesinde sağlıklı olan, 34 yaşında ve sigara içmeyen erkek
hastanın, 15 gün kadar önce ateş, öksürük ve kanlı balgam çıkarma şikayetleri başlamış. Nonspesifik antibiyotik
tedavisine yanıt alınamaması üzerine hasta, ülkemize dönmüş ve polikliniğimize başvurmuştu. PA akciğer grafisinde;
sağ alt zonda kaviter lezyon, toraks tomografisinde; sağ alt lob superiora lokalize kaviter lezyon dışında özelik yoktu.
Kalabalık, yaşam koşulları iyi olmayan bir ortamda yaşayan hastanın, balgam ve BAL örnekleri alındı ve
amoksisilin+klavulanat tedavisi başlandı. Hem balgam hem de BAL örneklerinde dARB negatif idi, ancak her iki
örneğin kültüründe de “Metisilin Rezistans Stafilococcus Aureus” (MRSA) üredi. Kültür antibiogram sonucuna göre
“tigesiklin” tedavisi başlandı ve 14 günlük tedavi sonrasında klinik, laboratuar ve radyolojik tama yakın düzelme
saptandı. Sonuç olarak toplumda gelişen pnömonilerde, çeşitli radyolojik özelliklere sahip olmakla birlikte tek başına
kavitasyon nadir görülmektedir ve bu durumda da çok farklı etyolojilerin gereksiz araştırılmasına neden olmasının
önemli olduğu düşünülmüştür.
Anahtar Kelimeler: mrsa, kavite, pnömoni
A case of Community Acquired Pneumonia with Cavity caused by MRSA
Selçuk Nazik1, Efraim Güzel2, Oya Baydar2, İsmail Hanta2
1
Cukurova University Faculty of Medicine Department of Infectious Disease
2
Cukurova University Faculty of Medicine Department of Pulmonary Disease
A 34 year-old, non smoker, Saudi Arabia resident male patient admitted to our hospital with cough, fever and
hemoptysis for the last 15 days. The patient did not respond to nonspesific oral antibiyoterapy and he turned back to
Turkey. PA chest XR was consistent with a cavitary lesion in right lower lobe and thoracic computeried tomography
confirmed the cavitary lesion in right lower lobe superior segment; CT was normal except the cavitary lesion.He was
staying in a crowded and insanitary place in Saudi Arabia. After obtaining sputum and BAL samples, amoxicyllinclavulanate is ordered. Both BAL and sputum samples were negative for dARB; but Methycilline Resistance
Staphylococcus Aureus ( MRSA ) was isolated in both sample cultures. Tigecycline is ordered according to culture and
antibiyogram results. After treatment with Tigecycline for 14 days; clinical laboratory and radiologic findings revealed
near complete recovery. In conclusion; also multiple different radiologic features can be seen in community acquired
pneumonia; solely cavitation is rare so this may result in unnecessary investigations of cavitary lesion etiology.
Keywords: mrsa, cavity, pneumonia
resim 1
figure 1
PA akciğer Grafi
PA chest XR
resim 2
figure 2
Toraks BT
Thoracic CT
Alveoler Hemoraji İle Başvuran Bir Leptospiroz Olgusu
Neslihan Özçelik, Funda Öztuna, Yasin Abul, Beyza Meltem Yurtsever
Leptospiroz ara konakları kemiriciler olan hayvan idrarı veya idrarla kontamine sularla bulaşan bir zoonozdur.
Hastalığın hafif formunda (anikterik form) influenza benzeri semptomlar, ağır formunda karaciğer, böbrek, pulmoner
tutulum ve hemorajik diyatez vardır. Akciğer tutulumu her iki formda da görülebilir.
Altmış yaşında bayan hasta nefes darlığı, ateş, titreme, halsizlik, hemoptizi şikâyeti ile başvurdu. Muayenede yüz-kol
ve bacaklarda ödem, oskültasyonda bilateral bazallerde yaygın inspiryum sonu ince raller, subkonjonktival hemoraji,
cilt ve skleralarda sarılık saptandı. Fizik muayene sırasında solunum arresti gelişen hasta entübe edildi. Patolojik
laboratuvar bulguları: sedimentasyon: 73mm/saat, CRP: 32mg/L, procalcitonin: 21 µg/L, lökosit: 7400, Hb: 9,5g,
Hct: % 27.6, BUN: 34mg/dl, kreatinin: 2.07mg/dl, AST: 70U/L, ALT: 55U/L ve idrarda bol eritrosit mevcuttu.
Akciğer grafisinde bilateral yer yer birleşme eğiliminde alveolar dolum defekti şeklinde infiltrasyonu mevcuttu (Resim1). Renal ve pulmoner tutulumu olan hastaya vaskülit ön tanısı ile pulse steroid tedavisi uygulandı. Pnömoni ekarte
edilemediğinden piperasilin tazobaktam, ciprofloksasin ve oseltamivir tedavileri de uygulandı. Hastadan alveolar
hemoraji etyolojisine yönelik yapılan tetkiklerinde hanta virus, solunum viral paneli, kollagen doku markerları negatif;
leptospiroz IgM pozitif saptandı. Hastanın detaylı anemnezinde bodrum katında temizlik esnasında fare idrarı ile temas
öyküsü olduğu öğrenildi. Yoğun bakım takiplerinde, klinik ve radyolojik iyileşme izlenen hasta yatışının yedinci
gününde ekstübe edilerek takip edildi (Resim-2).
Leptospiroz hastalığında laboratuar bulguları nonspesifik, seroloji ya da kültür ile tanı koyma şansı zor ve geç
olduğundan, yüksek klinik şüphe ve anemnez çok önemlidir. Bu vaka bölgemizde nadir görülen, detaylı anemnez
alınmadığında kolayca atlanabilecek olan Weil hastalığına bir örnek olması amacı ile sunuldu.
Anahtar Kelimeler: Leptospiroz, Weil, Alveolar hemoraji
A Case Of Leptospirosis With Alveolar Hemorrhage
Neslihan Özçelik, Funda Öztuna, Yasin Abul, Beyza Meltem Yurtsever
Karadeniz Technical University,School of Medicine, Pulmonary Medicine, Trabzon,Turkey
Leptospirosis is zoonosis transmitted by animal urine or contaminated water. Mild form of disease (Unicteric form)
influenza-like symptoms and severe form liver, kidney, pulmonary involvement and hemorrhagic diathesis are
observed. Pulmonary involvement can be seen in both forms.
Sixty year-old female patient was admitted with shortness of breath, fever, chills, malaise and hemoptysis. In
physical examination there was edema at face, arms and legs, diffuse bilateral basal crackles on auscultation,
subconjunctival hemorrhage and jaundice in skin and sclera. Respiratory arrest was developed during physical
examination and patient was intubated. Chest radiography showed bilateral alveolar defects ( Figure-1). Pulse steroid
therapy was administered to patient with prior diagnosis of vasculitis with renal and pulmonary involvement.
Pneumonia can’t be ruled out, piperacillin tazobactam, ciprofloxacin and oseltamivir treatment was also applied. In
tests conducted on etiology of alveolar hemorrhage hantavirus, respiratory viral panel, collagen tissue markers were
negative; Leptospirosis IgM revealed positive. Detailed anamnesis of patient was learned history of contact with rat
urine. ICU during follow-up, clinical and radiological improvement recorded and patient extubated at seventh day of
hospitalization (Figure-2).
In leptospirosis disease because of nonspecific laboratory findings it is difficult to make the diagnosis by serology or
culture; it is important high clinical suspicion and anamnesis. This case presented for being an example to Weil's
disease which can easily be overlooked when lack of detailed anamnesis.
Keywords: Leptospirosis, Weil, Alveolar hemorrhage
Resim-1
Figure -1
Hastanın başvuru akciğer grafisi
The beginning chest X-ray of the patient
Resim-2
Figure-2
Tedavi sonrası akciğer grafisi
Chest X-ray after treatment
Arnold Chiari malformasyonu nedeniyle tekrarlayan pnömoni olgusu
Ezgi Demirdöğen Çetinoğlu, Özge Aydın Güçlü, Aslı Görek Dilektaşlı, Ahmet Ursavaş, Mehmet Karadağ
Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Bursa
Chiari malformasyonu, serebellar tonsillerin foramen magnumdan servikal spinal kanala herniye olmasıdır. Chiari
malformasyonunda bilateral vokal kord paralizisi nadir olarak bildirilmiştir.
Bir yıl boyunca tekrarlayan alt solunum yolu infeksiyonu olan 37 yaşında bir erkek hasta tanımladık. Hastaya 5 yıl
önce Arnold Chiari tip I malformasyonu nedeniyle dekompresyon ameliyatı uygulanmış. Bir yıl önce de limon çekirdeği
aspirasyonu sonrası aspirasyon pnömonisi nedeniyle hastaneye yatışı bulunmaktadır. Taburculuk sonrası 5 ayda iki
kez hastaneye yatış nedeniyle ileri inceleme için bölümümüze yatışı yapıldı. Toraks BT’de bilateral buzlu-cam
opasiteleri, asiner infiltrasyon gözlendi (Şekil 1). Bronkoalveolar lavaj kültüründe Aspergillus flavus üremesi saptandı.
Hastaya akciğer biyopsisi yapıldı ve postoperatif 4.günde solunum sıkıntısı ve stridor geliştiği görüldü. Endoskopik
incelemede bilateral vokal kord paralizisi saptandı ve acil trakeotomi uygulandı. Takiben hastada başağrısı ve ellerdeayaklarda uyuşma yakınması gelişti. Manyetik rezonans (MR) incelemede foramen magnum altında 9 mm’i bulan
tonsil herniasyonu saptandı (Şekil 2). Beyin cerrahisi konsültasyonu sonrası posterior fossa dekortikasyonu ve fasia
lata duraplasti cerrahisi yapıldı. Pulmoner infiltrasyonlar uygun tedavi sonrası rezole oldu. Sağ alt lob kama biyopsi
sonucu bronşioler alanda yabancı cisim ile uyumlu sonuçlandı. Rekürren pnömoni ataklarının Arnold Chiari tip I
malformasyona ikincil olarak 1 yıl boyunca süren mikro-makro aspirasyonlara bağlı geliştiği düşünülmektedir.
Göğüs Hastalıkları kliniğinde aspirasyon pnömonisi ve takiben vokal kord paralizisi ile seyreden Chiari malformasyonu
tanılı nadir bir olguyu sunduk. Erişkin toplumda Chiari malformasyonu bilateral vokal kord paralizisinin ender
rastlanan bir nedenidir.
Anahtar Kelimeler: Chiari I malformasyon, pnömoni, vokal kord paralizisi,
A case of recurrent pneumonia due to Arnold Chiari malformation
Ezgi Demirdöğen Çetinoğlu, Özge Aydın Güçlü, Aslı Görek Dilektaşlı, Ahmet Ursavaş, Mehmet Karadağ
Department of Pulmonary Diseases, Uludag University Faculty of Medicine, Bursa, Turkey
Chiari malformation was defined herniation of the cerebellar tonsils through the foramen magnum into the cervical
spinal canal. Bilateral vocal cord paralysis has been reported as a result of Chiari malformation, but is rare.
We describe 37-year-old male patient with recurrent lower respiratory tract infection during last year. The patient had
decompression surgery due to Arnold Chiari Type 1 malformation, 5 years earlier. One year ago, he was hospitalized
with aspiration pneumonia (lemon seed aspiration). He admitted to our deparment for further evaluation because of
previous hospitalization twice within 5 months after discharge. Thoracic CT showed bilateral ground glass opacities
and acinary infiltration (Fig1). Aspergillus flavus growth in bronchoalveolar lavage culture samples. Lung biopsy was
performed and postoperative fourth day, patient had respiratory distress and stridor. Bilateral vocal cord paralysis
was observed with endoscopic examination and emergency tracheotomy was performed. During follow up, patient
complained headache and numbness in his hands and feet. The extent of tonsillar herniation below the foramen
magnum was determined to be 9 mm by MRI (Fig2). Neurosurgical team was consulted and the patient underwent a
posterior fossa decompression and fascia lata duraplasty. Pulmonary infiltrates resolved after appropriate therapy.
Right lower lobe wedge biopsy material was compatible with foreign body in bronchioles. Recurrent pneumonia
episodes were secondary to Arnold Chiari type 1 malformation in consequence of micro and macro aspirations during
a year.
We report a rare case of Chiari malformation which presented to the pulmonology department with bilateral vocal
cord paralysis following an aspiration pneumonia.
Keywords: Chiari I malformation, pneumonia, vocal cord paralysis
Ateş Yiyen Pnomoni
Gülten Emel Taş, Şule Gül, Deniz Bilici, Serpil Başgüden, Barış Açıkmeşe, Gülcihan Zehra Özkan, Güngör Çamsarı
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi,Göğüs hastalıkları, İstanbul
Giriş: Lipoid pnomoni;petrol ürünleri,hayvansal ya da bitkisel yağların kazara aspirasyonu sonucu gelişen klinik bir
durumdur. Nefes darlığı, öksürük, hemoptizi, ateş, akciğer konsolidasyonları ve ardından lezyonların pnömotoseller
oluşturarak kaviteleşmesi ile karakterizedir. Lipoid pnömonisi tanısı alan olgumuz nadir görülmesi nedeni ile sunuldu.
OLGU: 31 yaşında erkek hasta, gösteri esnasında ağzında tuttuğu gaz yağını inhale etmesi sonucu dispne ve
hemoptizisinin olması üzerine özel bir yoğun bakım ünitesinden hastanemize sevk edildi. Dans öğretmenliği ve
animatörlük yapmakta olan hastanın, öz ve soygeçmişinde başka bir özellik yoktu. Vital bulgularında so2 düşüklüğü
dışında pataolojik bulgu yoktu. Solunum sistemi muayenesinde oskultasyonda bilateral alt alanlarda krepitan raller
mevcuttu. Diğer sistem muayeneleri doğaldı. AKG’da oda havasında hipoksemisi mevcuttu. PA akciğer grafisinde
bileteral özellikle sağ alt zonda daha yoğun olan konsolide alanlar mevcuttu. Hastaya Sefaperazon/sulbactam ve
steroid tedavisi başlandı. Tedavi ile hastanın şikayetinde belirgin azalma ve radyolojik yanıt gözlendi. Steroid tedavisi
3 ay verildi. Sekiz ay sonraki kontrol Toraks BT’sinde bilateral fokal plevral kalınlaşmalar, lineer parankimal bantlar ve
beraberinde ince duvarlı kistik kaviter oluşumlar mevcuttu. Hasta klinik takibe alındı.
Sonuç: Lipoid pnömoni, akut ve ciddi bir tablo ile karşımıza çıkabilir. Antibiyoterapi, semptomatik tedavi ve gerekli
vakalarda steroid tedavisine iyi yanıt verir. Tedaviye rağmen ciddi plöropnömonik tablolara ve sekel değişikliklere
neden olabilir ve radyolojik düzelme klinik düzelmeye göre daha yavaş ve geç olabilir. Hastanın yakın klinik-radyolojik
takibi uygun olur.
Anahtar Kelimeler: Lipoid Pnomoni, petrol ürünleri aspirasyonu
Fire Breathers Pneumonia
Gülten Emel Taş, Şule Gül, Deniz Bilici, Serpil Başgüden, Barış Açıkmeşe, Gülcihan Zehra Özkan, Güngör Çamsarı
Yedikule Chest Disease and Thoracic Surgery Education and Research Hospital, Chest Disease,ISTANBUL
INTRODUCTION: Lipoid pneumonia is clinical condition which emerges as result of accidental aspiration of petroleum
products, animal or vegetable oils. It is characterized by dyspnea, cough, hemoptysis, fever and lung consolidations,
forming cavities of lesions by which develop pneumatoceles as well.
CASE: A 31-year-old man suffering from dyspnea and hemoptysis because of inhaling the kerosene which he holds
within his mouth during show was referred from special intensive care unit to our hospital. Patient, dance teacher and
animator, has no other significant features of self and family history. There was no pathological evidence other than
low SpO2 in vital signs. In respiratory system examination, on auscultation at bilateral subdomains crepitan crackles
were present. Other system examination was normal. Hypoxemia was present in room air. In chest radiograph, there
were more dense consolidated areas bilateral especially in lower-right zone. Cefoperazone / Sulbactam and steroid
therapy was started. A remarkable reduction in the patient's symptoms and radiological response to treatment was
observed. Steroid therapy was given for 3 months. In the eight months later check, there were, in thorax CT, bilateral
focal pleural thickening, parenchymal bands and accompanying a linear thin-walled cystic cavity formation. Patient
was enrolled in the clinical follow-up.
CONCLUSION: Lipoid pneumonia may appear with acute and serious picture. Antibiotheraphy responds well to steroid
treatment, in symptomatic treatment and necessary cases. Despite treatment, it might cause serious
pleuropneumonia, sequellae changes and radiological improvement can be more slowly and lately compared to
clinical. Close clinical-radiological monitoring of patient would be appropriate.
Keywords: Lipoid pneumonia,petroleum products aspiration
Pnömoniye bağlı ölümlerin 2013 yılı yaş gruplarına göre dağılımı
Sedat Altin, Edhem Ünver
GİRİŞ VE AMAÇ:2013 yılı ölüm nedenleri arasında pnömoniye bağlı ölümlerin cins ve yaşa göre dağılımlarını irdelemek
YÖNTEM:TÜİK verileriyle alt analizler yapıldı. Ölüm nedenleri içinde pnömonilerin yaş grupları ve cinse göre oranları
karşılaştırıldı.
BULGULAR:2013 yılında 357.533 ölüm nedeni belirlenen ölüm gerçekleşmiştir. Bunların 196.709’u (% 55) erkek ve
160.824’ü ise (% 45) kadın idi. Erkek/Kadın oranı, 1,22 olmuştur.Yaş gruplarına göre dağılıma baktığımızda ise, 75
yaş ve üzerinde 169.820 (% 47,5) ölüm gerçekleşirken 15 yaş altında 22.715 (% 6,4) kişi ölmüştür. 15-74 yaş
grubunda ise, 164.998 (% 46,1) ölüm gerçekleşmiştir.
Yine 2013 yılındaki ölümlerin 6540’ı (% 1,8) pnömoniye bağlı olarak gerçekleşirken, bunun 3.453’ü (% 52,8) erkek,
3.086’sı ise, kadındı. Erkek ölümlerinin % 1,8’i pnömoni nedeniyle iken kadın ölümlerinin % 1,9’u pnömoniden
olmuştur. Yaş grubu olarak erkeklerde 15-74 yaş grubunda, aynı yaş grubundaki kadınlara göre anlamlı derecede
pnömoniye bağlı ölüm yüksek bulunurken, 75 yaş üstü grupta kadınlarda, diğer yaş gruplarından ve erkeklerde 75
yaş üstü gruptan anlamlı derecede daha yüksek bulundu
TARTIŞMA VE SONUÇ:2013 yılındaki tüm ölüm nedenleri arasında pnömoniden ölümler % 1,8 olarak gerçekleşirken
75 yaş üstü grupta % 2,3’ü pnömoniden dolayıdır. 15-74 yaş grubunda kadınlarda erkeklerden daha az ölüm
gerçekleşirken, pnömoniye bağlı ölümlerin her iki cinste de 75 yaşından yaşlı grupta gerçekleşmesi, sağlık koşulları
açısından gelişmiş ülkeler seviyesinde olduğumuzun kanıtıdır.
Anahtar Kelimeler: pnömoni, ölüm oranları, yaş, cins
Distribution of deaths relevant to pneumoniae according to the age groups of 2013
Sedat Altin, Edhem Ünver
INTRODUCTION - OBJECTIVE:To investigate the deaths relevant to pneumonia according to gender and age between
the causes of deaths in 2013
METHOD:Subanalysis were done using the data of Turkish Statistical Institue
RESULTS:In 2013, 357.533 deaths which the causes were obtained came true. 196.709 (55%) of these deaths were
men and 160.824 (45%) were women.The ratio of men/women was 1.22. When we look at the ratio according to the
age, while 169.820 (47.5%) deaths were in age 75 and above, 22.715 (6.4%) person were died in the age 15 years
and under.164.998 (46.1%) deaths were occured in the group of age between 15-74.
Also in 2013, while 6540(1.8%) deaths were related to the pneumoniae, 3.453(52.8%) of these were men and 3.086
were women. Deaths due to pneumoniae occured in men were 1.8% as 1.9% in women. As an age group, in men
between 15-74 years, deaths due to pneumoniae were found higher than women in the same age. Above 75 years of
age women were found significantly higher than the same age group and the other group.
CONCLUSIONS:While deaths occured due to pneumoniae as 1.8%,b etween all of the causes of deaths in the year
2013, it is 2.3% in the age of 75 and over. In women between 15-74 years it is lower compared to the same group of
men. Deaths due to pneumoniae occuring in the age above 75 in both gender shows us the proof that we have the
same standards in health care with the developed countries.
Keywords: pneumoniae, death rates, age, gender
Nazogastrik sonda uygulaması sonucu gelişen aspirasyon pnömonisi
Serap Argun Barış, Haşim Boyacı, Tuba Çiftçi, Füsun Yıldız
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Kocaeli
Giriş: Beslenme amacıyla takılan nazogastrik sondanın sağ bronşiyal sistemdeki yanlış lokalizasyonuna bağlı olarak
gelişen aspirasyon pnömonisi olgusu sunulmuştur.
OLGU: Hipofarenks karsinomu tanısı ile takip edilen 55 yaşındaki erkek hasta, nazogastrik sonda takılması ve besleme
sonrası şiddetli öksürük ve nefes darlığı görülmesi üzerine tarafımıza konsülte edildi. Özgeçmişinde hipertansiyon,
kemoterapi öyküsü ve 35p/yıl sigara içme öyküsü mevcuttu. Fizik muayenesinde; kaşektik görünümde olan hastanın
solunum dakika sayısı artmış (28/dk) idi. Dinlemekle sağ akciğer alt zonda inspiratuar raller işitildi. Laboratuar
bulgularında enfeksiyon belirteçlerinin artmış olduğu ve hipoalbuminemisi olduğu izlendi. (WBC:13500 /UL,
nötrofil:%89.7, sedimantasyon:69 mm/sa, CRP:35.9 mg/dl, hemoglobin:12.1g/dl, albümin:2.78g/dl). PA akciğer
grafisinde; nazogastrik sondanın ucunun sağ hemitoraksa yerleşmiş olduğu ve sağ akciğer alt zonda infiltrasyon
olduğu izlendi. Nazogastrik sona çekildikten sonra hastaya, mevcut klinik bulgular ile aspirasyon pnömonisi tanısı
konularak ampisilin-sulbaktam 4x1 iv tedavi başlandı. Antibiyotik tedavisi sonrası klinik iyileşme saptandı. Sonuç:
Nazogastrik sonda yerleştirilmesi genelde sıradan bir işlem olarak görülmekteyse de, komplikasyonlara sebep olabilir.
Boğulur gibi olma, öksürme veya ses değişikliği varlığı nazogastrik sondanın yanlış lokalizasyonda olduğu konusunda
hekimi uyarmalıdır.
Anahtar Kelimeler: aspirasyon pnömonisi, komplikasyon, nazogastrik sonda
Aspiration pneumonia due to misplaced nasogastric tube
Serap Argun Barış, Haşim Boyacı, Tuba Çiftçi, Füsun Yıldız
Department of Pulmonary Diseases, Kocaeli University School of Medicine, Kocaeli, Turkey
INTRODUCTION: Here we presented a case with aspiration pneumonia due to misplaced nasogastric tube in right
main bronchi. CASE: Fifty five years old man patient with the diagnosis of hypopharenx carcinoma was consulted to
our clinic because of severe cough and dyspnea development after feeding via inserted nasogastric tube. He had
histories of hypertension and chemotherapy. He was ex smoker with 35 pack-years of smoking history. He was
tachypneic (breath rate: 28/ min) and cachectic appearance. Physical examination of the respiratory system revealed
inspiratory crackles at lower zone of right hemithorax. The infectious markers were increased, and there was
hypoalbuminemia (WBC:13500 /UL, neutrophil: 89.7%, sedimentation rate: 69 mm/h, CRP: 35.9 mg/dl, hemoglobin:
12.1 g/dl, albumin: 2.78 g/dl). Chest x ray revealed that the end of the nasogastric tube was in right hemithorax and
there was an infiltration in the lower zone of right hemithorax. The patient was diagnosed as aspiration pneumonia,
nasogastric tube was removed and ampicillin sulbactam 4x1 iv was started. There was a clinical improvement after
the antibiotic therapy.
CONCLUSION: Even though nasogastric tube placement is generally considered to be an ordinary process, it may
result in life-threatening complications. The signs such as feeling of asphyxia, coughing and variation in tone of voice
must alert the physician that the tube might be misplaced.
Keywords: aspiration pneumonia,complication, NG tube
Resim-1
Figure-1
Aspirasyon pnömonisi: prognostik faktörler
Burcu Yalçın Samanyolu, Serhat Erol, Ceyda Anar, Ufuk Yılmaz, Semra Bilaçeroğlu, Hüseyin Halilçolar, Melike Yüksel
Yavuz, Yasemin Özdoğan
İzmir Dr Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları
GİRİŞ VE AMAÇ:Aspirasyon pnömonisi, pnömonilerin %10-15’i kadarını oluşturur ve mortalitesi diğer pnömoni
türlerine göre daha yüksektir. Bu çalışmanın amacı, serviste takip edilen aspirasyon pnömonisi olgularının klinik
özelliklerini ve tedavi başarısızlığına etkili faktörleri saptamaktır.
YÖNTEM:Nisan 2013 ve kasım 2014 tarihleri arasında başvuran hastalar hastanemiz veritabanında retrospektif olarak
incelendi.Tedavisi biten ve sonraki 1 ay içerisinde pnömoni tanısı ile tekrar yatırılmayan hastalar başarılı tedavi olarak
kabul edildi. Ölüm, yoğun bakım ünitesi ihtiyacı, 1 ay içinde aspirasyon pnömonisi nedeniyle tekrar hastaneye yatış
tedavi başarısızlığı olarak kabul edildi.
BULGULAR:Kriterlere uyan 30 (%60) erkek ve 20 (%40) kadın toplam 50 aspirasyon pnömonisi olgusunun verileri
incelendi. 41 hastada aspirasyon pnömonisi için ana risk faktörü yatalak olmaktı. Olgulardan 31 tanesi (%62) tedavi
sonrasında taburcu oldu ve taburculuktan sonraki bir ay içinde tekrar pnömoni nedeniyle yatırılmadı. Bu 19 olgudan
12 tanesi serviste öldü, dört olgu yoğun bakım ünitesine nakil verildi (1'i öldü), 3 olgu ise tedavileri tamamlanıp
taburcu edildikten sonraki 1 ay içerisinde tekrar pnömoni tanısı ile yatırıldı. Sonuç olarak tedavi başarısı %62, tedavi
başarısızlığı oranı %38, ölüm oranı %26 idi. Pnömonik infiltrasyonlar en sık alt lob bazal segmentler, daha sonra üst
lob apikal ve posterior segmentler ve daha sonra da alt lob superior segmentlerde raporlanmıştır. Hırıltılı solunum,
yatıştaki nabız ve lenfosit sayısı ve takipte hipotansiyon gelişmesi ile tedavi başarısızlığı arasında istatistiksel olarak
anlamlı düzeyde ilişki saptandı (p değerleri sırasıyla; 0.040, 0.036, 0.019, 0.041 ).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Hırıltılı solunum, yatış sırasında yüksek nabız, düşük lenfosit sayısı ve takipte hipotansiyon
gelişen hastalarda mortalite ve tedavi başarısızlığı riski yüksektir.
Anahtar Kelimeler: pnömoni, aspirasyon, tedavi başarısızlığı
Aspiration pneumonia: prognostics factors
Burcu Yalçın Samanyolu, Serhat Erol, Ceyda Anar, Ufuk Yılmaz, Semra Bilaçeroğlu, Hüseyin Halilçolar, Melike Yüksel
Yavuz, Yasemin Özdoğan
İzmir Dr Suat Seren Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital, Chest Diseases
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Aspiration pneumonia comprises 10-15% of pneumonias and has higher mortality rates
than other pneumonia types. The aim of this study was to identify the clinical characteristics and predictors of
treatment failure of patients treated at pulmonary disease service with diagnosis of aspiration pneumonia.
METHOD:We retrospectively analysed the medical database of our hospital between April 2013 and November 2014.
Patients whom completed the treatmeant and didn’t admitted to hospital within following 1 month accepted as
treatment success. Death, need for ICU, readmission to hospital with aspiration pneumonia within following 1 month
after discharge defined as treatment failure.
RESULTS:Fifty patients who have the criterias of aspiration pneumonias were included. Main risk factor for aspiration
pneumonia was bedridden in 41 patients. Thirty one patients (62%) were discharged after treatment and didn’t
readmitted in one month. Twelve of remaining 19 were died in pulmonary diseases service, 4 patients transferred to
ICU, 3 patients were re-admitted to hospital in one month after discharge. As a result treatment success, treatment
failure and mortality were 62%, 38%, 26% respectively. The most reported locations for pneumonic infiltration were
lower lobe basal segments, upper lobe apical and posterior segments and lower lob superior segments. Stertorous
breathing, heart rate, lymphocyte count at admission and hypotension during hospital stay were statistically
significant difference between two group (p value respectively; 0.040, 0.036, 0.019, 0.041).
CONCLUSIONS:Patients with Stertorous breathing, high heart rate, low lymphocyte count at admission and
hypotension during hospital stay are at high risk for mortality and treatment failure.
Keywords: pneumonia, aspiration, treatment failure
Diş absesi sonrası gelişen ampiyem olgusu
1
1
1
Serap Argun Barış , İlknur Başyiğit , Dilek Tuncel , Aslı Gül Akgül
1
2
2
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı, Kocaeli
Giriş: Orofarengeal bölgenin ciddi infeksiyonları, desendan pulmoner enfeksiyon gelişimine neden olabilmektedir.
Burada diş absesi sonrası ampiyem gelişimi ile başvuran bir hasta sunulmuştur. OLGU: Yirmi yaşında kadın hasta ateş
ve son 2 gün içerisinde gelişmiş nefes darlığı yakınması ile başvurdu. Nefes darlığı nedeniyle adım atamadığını,
sırtüstü yatamadığını belirten hasta, bir hafta önce dişinde abse ve boyunda ağrılı şişlik olduğunu, antibiyotik
kullandığını, ateşi düştüğü halde 3 gündür tekrar yükseldiğini belirtti. Özgeçmişinde özellik yoktu. Fizik
muayenesinde; dispneik, takipneik görünümde idi. Vücut sıcaklığı 38.6 0C idi. Oda havası oksijen satürasyonu %76
olan hastada dinlemekle sağda solunum sesleri azalmıştı ve perküsyonda matite alındı. PA akciğer grafisinde sağ
hemitoraksta, mediastende shifte neden olan total opak görünüm izlenmesi üzerine, tanısal torasentez yapıldı. Püy
aspire edilen hastaya ampiyem tanısı konularak Göğüs Cerrahisi tarafından toraks tüpü takıldı. Daha önce amoksisilin
klavulonik asit ve 3. kuşak sefalosporin kullanımı olan hastaya piperosilin tazobaktam 3 x 4,5 g iv tedavisi başlandı.
Tedavinin 3. gününde ateş yanıtı alındı. Plevral sıvıda streptococcus mitis ve oralis üremesi oldu. Amoksisilin ve
seftriaksona dirençli, piperasilin tazobaktama duyarlı olduğu saptanarak mevcut antibiyotik tedavisi 21 güne
tamamlandı. Takiplerinde tüp drenaj sonrası klinik ve radyolojik bulguları gerileyen, akciğeri ekspanse olan hasta,
toraks tüpü çekilerek taburcu edildi. Sonuç: Diş ve periodontal enfeksiyonların efektif tedavi ile kontrol altına alınması
pulmoner komplikasyonların önlenmesi açısından son derece önemlidir.
Anahtar Kelimeler: ampiyem, dispne, diş apsesi, masif plevral efüzyon
A case of empyema secondary to dental abscess
Serap Argun Barış1, İlknur Başyiğit1, Dilek Tuncel1, Aslı Gül Akgül2
1
Department of Pulmonary Diseases, Kocaeli University School of Medicine, Kocaeli, Turkey
2
Department of Thoracic Surgery, Kocaeli University School of Medicine, Kocaeli, Turkey
INTRODUCTION: Severe infections of oropharengeal region can be responsible for descending pulmonary infections.
Here we present a case with empyema secondary to dental abscess. CASE: Twenty years old woman admitted to
outpatient clinic with complaints of dyspnea and fever for 2 days. She had effort dyspnea and orthopnea. She had a
history of antibiotic use for dental abscess and swelling in the neck in last week. She had a relapsing fever. She was
dyspneic and tachypneic. Body temperature was 38.6 0C. Oxygen saturation at room air was 76 %. Physical
examination revealed a decrease of breath sounds and dullness in percussion at right hemithorax. Her chest x ray
showed a right-sided total opacity caused to mediastinal shift. Diagnostic thoracentesis was performed. The
appearance of the aspirated pleural fluid was pus. Chest tube was inserted for drainage of empyema by a thoracic
surgeon. Piperacillin-tazobactam 3x4.5 g iv was started due to history of antibiotic use including amoxicillin
clavulanate and third generation cephalosporin in the last week. The pleural fluid culture was revealed growth of
Streptococcus mitis and oralis which were sensitive for piperecillin tazobactam and resistant to amoxicillin clavulanate
and cephalosporin. Fever was controlled on 3rd day of treatment. The chest tube was removed on 18th day and
antibiotic treatment sustained for 21 days. She was discharged from hospital with clinical and radiological
improvement. CONCLUSION: It is suggested that the effective treatment of the dental and periodontal infections are
really important for preventing pulmonary complications.
Keywords: dental abscess, dispnea, empyema, massive pleural effusion
Resim-1
Figure-1
Resim-2
Figure-2
Resim-3
Figure-3
İnsidental Olarak Tanı Alan Asemptomatik Akciğer Parazitozu
Yurda Şimşek, Özge Yılmaz, Esra Toprak Kanık, Hasan Yüksel
Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Allerji Bilim Dalı ve Solunum Bölümü, Manisa
GİRİŞ:
Akciğerlerde çok sayıda parazitle enfestasyon gelişebilir. En sık kist hidatik enfestasyonu olmakla birlikte helmintler,
protozoonlar hatta artropodlar akciğer parazitozundan sorumlu olabilir. Akciğerdeki etkilenme hipersensivite
pnömonisi ya da direk invazyona bağlı oluşan hasarla ilişkilidir. Bununla birlikte asemptomatik klinikle seyreden
durumlarda da akciğer parazitozu mümkün olup insidental olarak tanı alan bir akciğer parazitoz olgusu sunulmuştur.
OLGU:
Altı yaşında erkek hastaya, sert şeker yeme sırasında başlayan ve yaklaşık 1 haftadır devam eden öksürük yakınması
nedeniyle çocuk cerrahi bölümünce rijit bronkoskobi yapılmış. Yabancı cisim saptanmayan hasta öksürük yakınmasının
devam etmesi nedeniyle başvurdu. Fizik muayenede solunum sesleri bilateral normal, diğer sistem bakıları olağandı.
Öncelikli olarak yabancı cisim aspirasyonu düşünülerek fleksibl bronkoskobi planlandı. Bronşlarda yabancı cisim
gözlenmedi ancak bronş mukus tabakası altında; milimetrik boyutta, hareketli, 3-4 adet paraziter larva benzeri yapı
gözlendi. Paraziter akciğer hastalığı ön tanısı ile planlanan tekkiklerinde:
Gaitada parazit: saptanmadı, Toxocara, Ecinococ ve toxoplazma seroloji: (-)
BAL örneklerinde: parazit gözlenmedi, patoloji normal.
Provake balgam örneklerinde parazit saptanmadı.
IgE: 210 mg/dl eozinofil: %4
Bronkoskopi görüntüleri ile trematod yapısında olduğu gözlenen parazit için hastaya praziquental tedavisi başlandı.
10 gün sonra kontrol bronkoskopi yapıldı, paraziter yapılar gözlenmedi. BAL örneği alındı ve parazit saptanmadı.
TARTIŞMA:
Paraziter hastalıklar özellikle gelişmemiş ülkelerde temiz su kaynaklarının olmaması, kötü beslenme alışkanlıkları ve
koruyucu hekimlik hizmetlerinin az olması nedeniyle sıklıkla görülür. Bizim olgumuzda asemptomatik dönemde bir
akciğer parazitoz olgusu insidental olarak saptanıp tedavi edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: parazitoz, akciğer hastalığı, bronkoskobi
Incidentally Diagnosed Asymptomatic Parasitosis Of The Lung
Yurda Şimşek, Özge Yılmaz, Esra Toprak Kanık, Hasan Yüksel
Celal Bayar University Medical Faculty, Dept of Pediatric Allergy and Pulmonology, Manisa, Turkey
INTRODUCTION
Many parasites may infestate the lungs. Although hydatic cyst infestation is the most common, helminths, protozoans
and even arthropods may infestate the lungs. Lung involvement may lead to hypersensitivity pneumonitis or damage
due to direct invasion. However, lung parasites may be sometimes asymptomatic and the case presented here and
incidentally diagnosed asymptomatic child with airway parasites.
CASE PRESENTATION
Six year old male patient had presented to the Pediatric Surgery with cough of a week duration after choking on
candy. Rigid bronchoscopy had not revealed foreign body aspiration. However, he was referred to our clinic due to the
persistence of cough. Physical examination was normal with symmetrical lung sounds. Since foreign body aspiration
could not be ruled out, flexible bronchoscopy was undertaken. Foreign body was not observed however, few motile
subjects of milimetric sizes, similar to parasite larvae were observed under the bronchial mucus layer.
Bronchoalveolar lavage samples obtained during the procedure failed to reveal the parasite. Serologic examination for
toxocara, echinoccus and toxoplasmosis were negative. IgE was 210 mg/dl and peripheral eosniophils were 4%.
Consultation of the bronchoscopic videos with the parasitology department revealed that the shape was consistent
with trematodes, therefore he was started on praziquantel treatment. Parasites were not observed in the flexible
bronchoscopy performed after 10 days of treatment.
DISCUSSION
Parasitic diseases are common in under-developed countries due to the scarcity of clean water sources, proper
nutrition and preventive medical care. This was a case of asymptomatic lung parasite that was detected incidentally
and treated.
Keywords: parasitosis, lung disease, bronchoscopy
resim 1
figure 1
mukus altındaki parazit
parasite under mucus
resim 2
figure 2
mukus altÄ±ndaki parazit
parasite under mucus
Bronşektazili Hastada Arteriovenöz Fistüle Bağlı Masif Hemoptizide, Başarılı Bronşiyal
Arter Embolizasyon
1
1
1
1
1
2
Aslıhan Gürün Kaya , Miraç Öz , Aydın Çiledağ , Akın Kaya , Gökhan Çelik , Umman Sanlıdilek
1
2
Ankara Üniversitesi, Radyoloji Ana Bilim Dalı, Ankara
Masif hemoptizi hayatı tehdit eden ve farklı nedenlere bağlı olarak gelişen bir tablodur.
52 yaşında kadın hasta kliniğimize kanlı balgam şikayeti ile başvurdu. 25 yıl önce sağ akciğerde kist hidatik saptanan
ve cerrahi tedaviyi kabul etmeyen hastaya medikal tedavi uygulanmıştı. Hastanın bilinen ek hastalığı ya da sürekli
kullandığı bir ilacı yoktu. Kliniğimizde yatışı sırasında da 500 cc kadar hemoptizisi oldu. Hemoglobin değeri gelişinde
10,9 mg/dl iken takiplerinde 8,1 mg/dl’ye geriledi. Hastaya eritrosit süspansiyonu replasmanı yapıldı. Hastanın daha
önceden akciğerde kist hidatik öyküsü olması ve ekspektore ettiği materyalde membran benzeri yapıların izlenmesi
nedeniyle kist hidatik rüptürü düşünüldü. PA akciğer grafisinde sağ orta zonda kalsifik nodüler opasite ve sağ alt
zonda infiltrasyon izlendi. Kist hidatik latex aglutinasyon testi pozitif olarak saptandı. Toraks bilgisayarlı tomografi
(BT)’de sağ akciğer alt lobda kalsifik granülom, sağ alt lobda bronşektazi, sağ akciğerde kanama ile ilişkili olabilecek
buzlu cam görünümü, interkostal arterler ve frenik arterde genişleme ve bu sistemik arterler ile pulmoner arterler
arasında ince anastomozlar (transplevral sistemik-pulmoner anastomozlar) ile karaciğerde 20x25 mm boyutunda
kistik hipodens lezyon saptandı. Hastaya bronşiyal arteriografi yapıldı. Sağ bronşiyal arterin iki komponentinden
beslenen arterio-venöz (AV) fistül saptandı ve embolizasyon işlemi uygulandı. İşlem sonrası kanama nüks etmedi.
Hastaya, ayrıca karaciğer hidatik kisti nedeni ile albendazol tedavisi başlandı.
Sekel pulmoner hidatik kistli ve bronşektazili olgu, AV fistüle bağlı masif hemoptizide başarılı bronşiyal arter
embolizasyonu nedeni ile sunuldu.
Anahtar Kelimeler: bronşektazi, arteriovenöz fistül, hemoptizi, embolizasyon
Succesful Bronchial Artery Embolisation in Massive Hemoptysis Due to Arteriovenous
Fistula in a Patient with Bronchiectasis
Aslıhan Gürün Kaya1, Miraç Öz1, Aydın Çiledağ1, Akın Kaya1, Gökhan Çelik1, Umman Sanlıdilek2
1
2
Department of Radiology, Ankara University, Ankara, Turkey
Massive hemoptysis is a life threating condition, that may be due to several underlying causes.
A 52 year old woman admitted to our clinic with bloody sputum. She had diagnosed as pulmonary cyst hydatid 25
years ago. Since the patient denied surgery, she had received medical treatment. There was no history of any
concomitant disease or regular treatment. During the hospitalization, the patient expectorated about a 500 cc amount
of blood. Hemoglobin levels decreased 8,1 mg/dL from 10,9 mg/dL. Erythrocyte suspansion replacement was given.
Because of a history of cyst hydatid and expectorated material containing membrane like structure, cyst hydatic
rupture was thought. Chest X-ray showed a calcific nodular opacity in right middle zone and infiltration in right lower
zone. Cyst hydatid latex agglutination test was positive. Thorax CT revealed a calcific granuloma and bronchiectasis in
right lower lobe and ground glass opacities that may be related with hemorrhage. Also, enlargement of intercostal
arters and phrenic artery and anostomosus between the pulmonary arteries and these systemic arteries (transpleural
systemic-pulmonary anostomosis) was detected. There was also a cystic hypodens lesion with a size of 20x25 mm in
the liver. The patient underwent bronchial arteriography and arterio-venous fistula originated from right bronchial
artery. Embolization was performed. There was no recurrence of hemoptysis after procedure. Also, albendazol was
commenced for liver cyst hydatid.
The patient with sequel hydatid cyst and bronchiectasis was presented because of succesful outcome of bronchial
artery embolization in massive hemoptysis secondary to arteriovenous fistula.
Keywords: bronchiectasis, arteriovenous fistula, hemoptysis, embolisation
Resim 1
Figure 1
ekspektore edilen materyal
expectorated material
Yatarak tedavi gören pulmoner emboli olgularının demografik özellikleri, eşlik eden
hastalıklar, izlemde kalma ve sağkalım ilişkisi
1
1
1
1
1
1
1
Fatma Işıl Uzel , Demet Turan , Pelin Karadağ , Kaan Kara , Seda Tural Önür , Hanife Can , Serap Hastürk , Burak
Uzel
1
2
2
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 7. Klinik
Özel Çamlık Hastanesi; İç Hastalıkları Bölümü
GİRİŞ VE AMAÇ:Giriş: Pulmoner emboli (PE) tüm gelişmiş imkanlara rağmen mortal seyredebilen bir hastalıktır.
Amaç: Bu retrospektif kohort çalışmada, pulmoner emboli tanısı konulan ve yatarak tedavi alan hastalarda
demografik veriler, yakınmalar, eşlik eden hastalıklar, embolinin yerleşim yeri, takipte kalma durumunun sağkalım ile
ilişkisini saptayarak mortaliteyi azaltmada izlenecek yollara katkıda bulunmayı amaçladık.
YÖNTEM:Pulmoner emboli tanısı konularak Yedikule Göğüs Hastalıkları Hastanesi servisine yatırılan ve pulmoner BT
anjiografi çekilen 40 hastanın (kadın: 17, erkek: 22) klinik bulguları, eşlik eden hastalıkları, risk faktörleri, mortalite
oranları geriye dönük olarak incelendi. Çalışmada niteliksel değişkenler arasındaki ilişki Ki-kare testi ve Fisher's Exact
Test ile değerlendirildi. Sağkalım Kaplan-Meier sağkalım eğrileri ile araştırıldı.
BULGULAR:Hastaların yaş ortalaması 52,51±17,77 idi ve 10 (%25,6) hasta 65 yaş üzerindeydi. Pulmoner emboli için
en sık karşılaşılan yakınma nefes darlığı (%82,1), en sık eşlik eden hastalık hipertansiyon (%38,4) idi. Pulmoner
embolinin en fazla sağ pulmoner arter segmenter dallarında (%53,8) olduğu saptandı. Hastaların 5'i (%12) tanı
sonrasında kaybedilmiştir (ortalama 3,1±2,2 ay). Malignitesi olanlarda sağkalım anlamlı olarak azalmış tespit edildi
(malignitesi olanlarda sağkalım: 10,7±3,6 ay; olmayanlarda 21,8±1,0 ay; p=0,026). Sağkalımla takip arasında
anlamlı ilişki bulundu; takipli hastalarda mortalite tespit edilmedi (p=0,004). Mortalite ile yaş arasında ilişki tespit
edildi (kaybedilenlerde yaş ortalaması 69,8±14,1 yıl; yaşayanlarda 50,3±16,8; p=0,019). Malignitesi olanların takip
dışı kaldığı gözlenmiştir (p=0,04).
TARTIŞMA VE SONUÇ:PE mortalitesi yüksek bir hastalıktır. Malignitesi olanların takip dışı kaldıkları ve yine malignitesi
olanlarda hastalığın daha mortal seyrettiği tespit edilmiştir. Özellikle malignitesi olan pulmoner emboli tanılı hastaların
takip dışı kalmamasına dikkat edilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Pulmoner emboli, klinik analiz, mortalite
Demographics, accompanying diseases, follow-up status and survival of patients with
pulmonary embolism treated in inpatient clinic
Fatma Işıl Uzel1, Demet Turan1, Pelin Karadağ1, Kaan Kara1, Seda Tural Önür1, Hanife Can1, Serap Hastürk1, Burak
Uzel2
1
Yedikule Chest Diseases and Thoracic Surgery Training Hospital, 7th Clinic
2
Çamlık Hospital, Department of Internal Medicine
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Pulmonary thromboembolism is an entity with a relatively high mortality.
The aim of this retrospective cohort study was to investigate the relation of survival with demographic variables,
complaints, accompanying diseases, localisation of thrombus, follow-up status in order to reduce mortality.
METHOD:40 patients with diagnosis of pulmonary thromboembolism made by using pulmonary CT angiography were
treated in inpatient clinic of our hospital were recruited retrospectively. Clinical findings, accompanying diseases,
mortality rates were evaluated using Chi-square test, Fisher's Exact test and Kaplan Meier method.
RESULTS:Mean age of patients was 52,51±17,77 years and 10 (25,6%) patients were above 65 years of age.
Dyspnea was the most prevalent complaint (82,1%), hypertension was the most prevalent accompanying disease
(38,4%). Thrombus was mostly located in the right pulmonary artery subsegmental portion (53,8%). Five of the
patients died after diagnosis (12%),mean survival time was 3,1±2,2 months. Survival was reduced in patients with
malignancy (10,7±3,6 months in patients with malignancy versus 21,8±1,0 months in patients without), this was
statistically significant (p=0,026). Survival and follow-up status was found to be in relation with statistical
significance. No mortality was observed in patients who remained in follow-up in outpatient clinics (p=0,004).
Mortality and age of the patients were related. Mean age of patients who were lost was 69,8±14,1 while the age of
survivors was 50,3±16,8 years; p=0,019). Patients with malignancy were found to drop out (p=0,04).
CONCLUSIONS:We found high mortality and drop out rates in patients with malignancy and pulmonary embolism.
Follow-up rates should be optimised in this group of patients.
Keywords: pulmonary embolism, clinical analysis, mortality
Sağkalım Eğrisi 1
Survival Plot 1
Sağkalım süresi ile takipte kalma durumu arasındaki ilişki
The relation between survival and follow-up status
Sağkalım Eğrisi 2
Survival Plot 2
Sağkalım süresi ile malignite varlığı arasındaki ilişkş
The relation between survival and malignancy
Masif Pulmoner Emboli Kliniği ile Karşımıza Çıkan Pulmoner Anjosarkom Olgusu
1
1
2
1
Aydanur Ekici , Emel Bulcun , Meral Saygun , Mehmet Ekici , Ahu Cerit
1
2
1
Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı, Kırıkkale, Turkey
Giriş: Pulmoner anjiosarkom oldukça nadir bir tümördür ve pulmoner arterlerin akut ve kronik tromboembolisinden
genellikle ayırt edilemez. Biz burada trombolitik tedavisine yanıt vermeyen pulmoner anjiosarkom tanısı düşünülen bir
olguyu sunduk.
OLGU: 87 yaşında kadın hasta. Yaklaşık 20 gündür olan nefes darlığı şikayeti ile kliniğimize geldi. AKG’da ciddi
hipoksemisi vardı. EKO’sunda sağ boşluklar ileri dercede genişti. PAP: 110’du. BNP 23.000’di. Pulmoner BT anjio’da
ana pulmoner bifurkasyon düzeyinde trombüsü vardı (resim1). TA değeri normaldi. Hastaya submasif emboli tanısı
konuldu. Cleaxan başlandı. Takipte TA değerleri 90/60 civarında seyredince hastaya retaplaz 10ü ile trombolitik
tedavisi verildi. Trombolitik tedavi sonrasında hastanın TA değerlerinde yükselme olmadı. Sonrasında, PTT takibiyle
unfraksiyone heparin tedavisi başlandı. Bu tedavi kateter bölgelerinde kanamaları gelişince cleaxan 0.6 2x1 tedavine
geçildi. 1 hafta sonraki EKO sunda PAP 100 olarak ölçüldü. Takipte hastanın takipnesi arttı. Saturasyon O2 düzeyleri
6-7 lt/dk nazal O2 ile 80-85 civarında seyredince BPAP (16/6) tedavisi başlandı. 2 hafta sonraki EKO’da PAP 100105’di. 1 ay sonra kontrol Toraks BT anjio’da trombüsün yerleşiminde ve şeklinde değişiklik yoktu (resim2). Hastada
Pulmoner anjiosarkom tanısı düşünüldü. Hastanın TA değerleri 80/40’lere düşünce dopamin ve devamında steralin
infüzyonu başlandı. Ciddi solunum yetmezliğinde olup genel durumu ileri derecede kötü olması nedeniyle hastanın
anjiosarkom tanısına yönelik cerrahi müdahele yapılamadı. Hasta bu tedavi altındayken eks oldu.
Sonuç: Trombolitik tedaviye yanıt vermeyen pulmoner emboli düşünülen olgularda pulmoner anjiosarkoma akla
gelmelidir.
Anahtar Kelimeler: Pulmoner anjosarkom, Masif pulmoner emboli, Trombolitik tedavisi
Pulmonary Angiosarcom Case with the Clinic Picture of Massive Pulmonary Embolism
Aydanur Ekici1, Emel Bulcun1, Meral Saygun2, Mehmet Ekici1, Ahu Cerit1
1
2
Kirikkale University, Faculty of Medicine, Department of Public Health, Kirikkale, Turkey
INTRODUCTION: Pulmonary angiosarcoma is a very rare tumor that generally can not be differentiated from acute,
chronic thromboembolism of pulmonary arteries. A case with pulmonary angiosarkoma suspect without any response
to thrombolytic treatment is presented here.
CASE: 87 years old-female patient. She admitted to our clinic with the complaints of dyspnea for approximately
20days. In ECO; the cavities at the right side were extremely dilated. PAP was 110, BNP was 23.000. In CTangio,
there was a thrombus at the main bronchus bifurcation level(figure 1). TA level was normal. The patient was
diagnosed with submasive embolism. Cleaxan was initiated. When TA levels was 90/60 during the follow-up visits,
thrombolytic treatment with retaplaz 10Ü was initiated. Following thrombolytic treatment, TA levels did not increase.
Then, unfractionated heparin treatment was initiated with PTT observation. When bleeding was observed at catheter
areas, cleaxan 0.6 2x1 treatment was initiated. Tachypnea increased in the follow-up period. Since saturation-02
levels were 80-85 with nasal O2 6-7lt/min, and BPAP treatment was initiated. Two week after, ECO showed that PAP
was 100-105. One month after, Thorax CTangio found no difference in the localization and shape of the
thrombus(figure 2). Pulmonary angiosarcoma was suspected. When TA levels decreased to 80/40, dopamine and
steralin infusions were initiated. Since she had serious respiratory insufficiency and her general condition was
significantly poor, surgical intervention for angiosarcom could not be performed. The patient died during treatment.
CONCLUSION: Pulmonary angiosarcoma should be considered in the cases with PE suspect without any response to
thrombolytic treatment.
Keywords: Pulmonary angiosarcom, Massive pulmonary embolism, Thrombolytic treatment
İlk Toraks BT Anjiografi
The First Thorax CT Angiography
Resim 2:Tedavi sonrası Toraks BT
Figure 2: Thorax CT after from treatment
Nonkardiyojenik akciğer ödeminin nadir bir nedeni: Negatif basınçlı pulmoner ödem(2
olgu)
1
1
1
2
3
2
4
Hakan Karabay , Senem Urfalı , Resul Akyol , Levent Özdemir , Burcu Özdemir , Zulal Özbolat , Yusuf Kılınç , Sema
3
5
6
Nur Çalışkan , Ali Ersoy , Bilge Üzmeoğlu
1
2
3
4
5
6
Dörtyol Devlet Hastanesi Anestezi ve Reanimasyon, Hatay
Dörtyol Devlet Hastanesi Göğüs Hastalıkları, Hatay
İskenderun Devlet Hastanesi Göğüs Hastalıkları, Hatay
Dörtyol Devlet Hastanesi Kardiyoloji, Hatay
Antakya Devlet Hastanesi Göğüs Hastalıkları, Hatay
Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara
Negatif basınçlı pulmoner ödem(NBPÖ) genel anestezi sonrasında erken postoperatif dönemde laryngospazma bağlı
olarak gelişebilen, hayatı tehtid eden ve nadir gözlenen nonkardiyojenik bir pulmoner ödem sebebidir. Otuzüç yaşında
erkek ve kırküç yaşında kadın hastaya genel anestezi altında apendektomi ve kolesistektomi operasyonu uygulandı.
Entübasyon ve operasyon süresince hemodinamik ve solunumsal sıkıntı yaşanmadı. 1.Olguda ekstubasyon sonrasında
birkaç dakika içersinde ciddi laringospazm ve şiddetli inspiratuvar efor sonrası saturasyonunda düşme saptandı. 2.
Olguda ise operasyondan 45dk sonrasında nefes darlığı ve saturasyonda düşme saptandı. Heriki olgununda fiziki
muayenesinde bilateral orta ve alt zonda ralleri mevcuttu. Postoperatif çekilen akciğer ve toraks tomografilerinde
akciğer ödemi ile uyumlu bulgular saptandı. Postoperatif ekokardiyografik bulguları normaldi. Heriki olguyada B2
agonist, inhale steroid, oksijen, diüretik tedavisi verildi. Postoperatif erken dönemde saturasyon düşüklüğü olan
hastalarda ayırıcı tanıda negatif basınçlı pulmoner ödem de akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Negatif basınçlı pulmoner ödem, anestezi, nonkardiyojenik ödem
A Rare Cause of noncardiogenıc Pulmonary Edema Negative Pressure Pulmonary Edema (2
cases)
Hakan Karabay1, Senem Urfalı1, Resul Akyol1, Levent Özdemir2, Burcu Özdemir3, Zulal Özbolat2, Yusuf Kılınç4, Sema
Nur Çalışkan3, Ali Ersoy5, Bilge Üzmeoğlu6
1
Dörtyol State Hospital Anaesthesia And Reanimation
2
Dörtyol State Hospital Chest Disease, Hatay
3
İskenderun State Hospital Chest Disease, Hatay
4
Dörtyol State Hospital Cardiology, Hatay
5
Antakya State Hospital Chest Disease, Hatay
6
Ankara Numune Training And Research Hospital, Ankara
Negative pressure pulmonary edema(NPPE) is a life threatening rare cause of noncardiogenic pulmonary edema that
can occur due to laryngospazm on the early postoperative period after general anesthesia. Thirty-three-year-old male
and Forty three year old female appendectomy and cholecystectomy were performed under general anesthesia
Hemodynamic and respiratory distress not experienced during intubation and operation. Serious laryngospasm and
reduction in saturation after severe inspiratory effort was detected in first patient within a few minutes after
extubation. Dyspnea and reduction in saturation was established after 45 minutes of the operation in second patient.
Patients had bilateral middle and lower lobe crackles on physical examination. Postoperative chest and thorax
tomography revealed findings consistent with pulmonary edema. Postoperative echocardiographic findings were
normal. B2 agonists, inhaled steroids, oxygen, diuretic therapy were given to patients. NPPE should also be kept in
mind in differential diagnosis in patients with low saturation in early postoperative period
Keywords: Negative pressure pulmonary edema, anesthesia, noncardiogenıc edema
resim1
Figure 1
Resim 1
Figüre 1
Resim2
figure 2
figüre 2
Assessment of Prognostic Value of Neutrophil to Lymphocyte Ratio and Platelet to
Lymphocyte Ratio in Patients with Pulmonary Embolism
1
1
1
1
2
3
1
Mehmet Baran Karataş , Göktürk İpek , Tolga Onuk , Barış Güngör , Gündüz Durmuş , Yiğit Çanga , Yasin Çakıllı ,
1
Osman Bolca
1
2
3
Siyami Ersek Training and Research Hospital, Department of Cardiology, Istanbul, Turkey
Arnavutköy State Hospital, Istanbul, Turkey
Kartal Yavuz Selim State Hospital, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Inflammation plays a role in pathophysiology and prognosis of acute pulmonary
embolism (APE). The aim of the present study was to investigate the prognostic value of admission complete blood
count (CBC) parameters in APE.
METHOD:From January 2008 to January 2013 a total of 203 patients who were hospitalized with diagnosis of APE
were retrospectively screened and enrolled in the study. Clinical data, admission CBC parameters, Neutrophil to
Lymphocyte Ratio (NLR) and Platelet to Lymphocyte Ratio (PLR) were recorded. Thirty-day mortality and long term
mortality were reported as the clinical outcome.
RESULTS:During a follow-period of median 20 [interquantile range 17] months, thirty-four of the study population
(16.7%) died. Only neutrophil and lymphocyte counts were significantly different between survived and non-survived
subjects. In addition, NLR and PLR levels were significantly higher in patients who died within the 30 days (n=14) (
9.9 [5.5] vs. 4.5 [4.1], p=0.01 and 280 [74] vs. 135 [75], p= 0.01, respectively) and during the long term follow-up
(n=20) ( 8.4 [2.9] vs. 4.1 [3.8], p=0.01 and 153 [117] vs. 133 [73], p= 0.03, respectively) when compared to the
survived patients. In multivariate regression analysis, elevated levels of NLR and PLR were found to be independently
correlated with survival when entered to the multivariate model separately (OR 1.19 95% CI 1.05-1.34, P=0.01; OR
1.013 95% CI 1.006-1.021, P=0.01, respectively).
CONCLUSIONS:Admission CBC parameters and especially NLR and PLR may have prognostic value in patients with
APE.
Keywords: Acute Pulmonary embolism, Mortality, Neutrophil to Lymphocyte Ratio, Platelet to Lymphocyte Ratio
Comparison of demographic, clinic, laboratory parameters and clinical outcome of the study population
Characteristics
Survivors
(n=169)
Non-survivors
P value
(n=34)
Age, years
64.9±18.2
70.4±16.4
0.11
Female gender, n(%)
91 (53)
25(73)
0.04
Smoking, n(%)
32 (18)
6 (17)
0.87
DVT on admission, n(%)
53 (31)
5 (14)
0.04
Systolic BP (mmHg)
111.5±20.8 99.6±17.8
0.01
Respiratory rate
15.4±3.3
16.3±4.9
0.33
Main pulmonary artery involvement, n(%) 60 (35)
19 (55)
0.03
RV diastolic diameter, cm
3.01 ±0.51
3.25 ± 0.46
0.02
Mc Connell’s Sign, n(%)
38 (22)
14 (41)
0.03
Thrombolytic therapy, n(%)
33 (20)
10 (30)
0.20
Follow-up, months
21.0 [18.0] 16.5 [16.2]
Mortality at 30 days, n(%)
-
14(42)
Long term mortality, n(%)
-
20(58)
Neutrophils (103/L)
8.2 ± 3.8
11.3 ± 4.8
0.01
Lymphocytes (103/L)
1.82 ± 0.80 1.26 ± 0.5
0.01
RDW (%)
14.9 ± 2.2
0.46
MPV (fL)
8.46 ± 1.44 8.61 ± 1.96
0.63
NLR
4.17 [4.64] 9.0 [4.05]
0.01
PLR
139 [83]
215 [154]
0.01
Fasting glucose (mg/dL)
110[43]
105[41]
0.81
Troponin-I (ng/mL)
0.11 [0.31] 0.51 [0.88]
0.01
BNP (pg/mL)
344 [552]
0.01
D-Dimer (ng/ml)
1460[1870] 1870[4500]
0.73
Median INR during follow-up
2.77 ± 0.62 2.69 ± 0.59
0.49
15.2 ± 2.0
618 [803]
0.21
DVT deep venous thrombosis, RV right ventricle, BP blood pressure, PE pulmonary embolism, NLR neutrophil to lymphocyte ratio, PLR platelet to
lymphocyte ratio, BNP brain natriuretic peptide, INR international normalized ratio, RDW red cell distribution width
Pulmoner Tromboemboli'de Eritrosit Dağılım Genişliği (RDW)'nin Prognostik rolü
1
2
2
2
3
2
Mehtap Pehlivanlar Küçük , Funda Öztuna , Yasin Abul , Savaş Özsu , Merih Kutlu , Tevfik Özlü
1
2
3
Ahi Evren Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Göğüs Hastalıkları Kliniği, Trabzon
Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Trabzon
Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı, Trabzon
GİRİŞ VE AMAÇ:Akut dönemde PTE (Pulmoner Tromboemboli) ağırlık tayininde; Ekokardiyografi (EKO) ve RDW’nin
beraber kullanımıyla mortalite, sağ ventrikül yetmezliği; kronik dönemde ise KTEPH (Kronik Tromboembolik Pulmoner
Hipertansiyon) gelişimi öngörülebilir mi ve bu hastalarda RDW’ nin anlamlı eşik değeri saptanabilir mi sorularına cevap
arandı. RDW ile PTE hastalarında akut dönemde mortaliteyi öngörmek ve kronik dönemde prognozu tayin etmede fikir
sahibi olabilmek amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Çalışmamız Haziran 2012 ve Temmuz 2013 tarihleri arasında KTÜ Göğüs Hastalıkları Kliniğinde
değerlendirilen yeni akut PTE olgularının verileri taranarak, takip edilerek prospektif olarak gerçekleştirildi. Çalışmada
akut PTE tanısı ile 98 hasta alındı. Dışlama kriterleri göz önüne alındığında 56 hastanın başvuru verileri değerlendirildi.
30 hasta ise başvuru, 3. ay, 6. ayda detaylı EKO tetkiki, kan RDW düzeyleri, alt extemite doppler usg gerekirse Spiral
CT ve sintigrafi ile KTEPH açısından değerlendirildi.
BULGULAR:Başvuru verileri değerlendirilen 56 hastada başvuru sonrası 90 gün içinde ölen ve ölmeyen hasta grupları
karşılaştırıldı. Mortalite değerlendirmesinde RDW için optimal eşik değeri ≥ %15.2 olarak saptandı. PTE mortalitesinde
RDW değeri mortaliteyi göstermede bağımsız risk faktörü olarak 7.9 kat (%95 CI; 1.5-40.9 p=0.013) anlamlı
bulundu. RDW ile karşılaştırılacak diğer değişkenlerden Grup-1 (RDW< %15.2)’de TAPSE (Tricuspid annular plane
systolic excursion) değeri 2.20 cm±0.43 iken Grup-2 (RDW ≥%15.2 )‘de ortalama 1.85cm ±0.53 idi. Bu da sağ
ventrikül sistolik yetmezliğini gösterme açısından her iki grup arasında fark olduğunu gösterdi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Yüksek RDW düzeylerinin akut PTE’de mortaliteyi göstermede bağımsız bir belirteç olduğu
bulunmuştur. RDW'nin TAPSE düzeyi ile korele olduğu ve sağ ventrikül sistolik fonksiyonlarını yansıtabileceği aynı
zamanda TAPSE’nin PTE hastalarında mortaliteyi göstermede RV/LV oranına tercih edilebileceği gösterilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Pulmoner Emboli, RDW değeri, TAPSE
Prognostic Value Of Red Cell Distribution Width (RDW) in Patients With Pulmonary
Embolism
Mehtap Pehlivanlar Küçük1, Funda Öztuna2, Yasin Abul2, Savaş Özsu2, Merih Kutlu3, Tevfik Özlü2
1
Ahi Evren Cardiovascular and Thoracic Surgery Training and Research Hospital, Trabzon
2
Karadeniz Technical University Faculty of Medicine Department of Pulmonary Diseases, Trabzon
3
Karadeniz Technical University Faculty of Medicine Department of Pulmonary Diseases,Trabzon
INTRODUCTION - OBJECTIVE:We tried to understand is it possible to predict mortality and right ventricular failure at
Pulmonary Thromboembolism severity index in acute phase and Chronic Thromboembolic Pulmonary Hpertension
occurence in chronic phase use ECO (ecocardiography) and RDW together.
METHOD:Our study was examined new acute PTE diagnosed patients’ datas collected and follow-up prospective in
deparmentt of pulmonary disease. 98 patients were detected in our study. 56 patients were examined and 30
patients detailed ECO, blood RDW level, low extremity Doppler USG, Spiral CT (if necessary), scintigraphy and CTEPH
occurence datas collected and evaluated in accepting, 3. month, 6. month
RESULTS:We examined 56 patients admission datas, after that we compared died or alive of them in 90 days. We
determined optimal cutt of value ≥ %15.2 for RDW in mortality assessment. RDW as an independent risk factor was
found 7.9 times significantly to show mortality in PTE (%95 CI; 1.5-40.9 p=0.013). When the other variables
compared with RDW: TAPSE mean value was respectively 2.20 cm±0.43 in Group-1 (RDW< %15.2), 1.85cm ±0.53
in Group-2 (RDW ≥%15.2 ). So thats means there is significantly different to show right ventricul systolic failure
between two gropus.
CONCLUSIONS:High RDW levels were found an independent marker to predict mortality in acute PTE. Furthermore we
showed that higher RDW values are correlated with TAPSE level which is show us right heart failure in PTE patients
and higher RDW values indicate right venricul systolic function and also we can use TAPSE to predict mortality of PTE
patients instead of RV/LV rates.
Keywords: Pulmonary Embolism, Value Of RDW, TAPSE
Ã–len ve Ã–lmeyen Hastalarda Laboratuvar - Risk faktÃ¶rÃ¼ DeÄŸerlendirmesi
Assessment of laboratory-risk factor in the dead and undean patients
Ã–len ve Ã–lmeyen Hastalarda EKO Parametreleri
ECO parameters in the dead and undead patients
Mortalite PrediktÃ¶rleri - Multivaryant Logistic Regresyon Analizi
Predictives of martality - Multivariant Logistic Regression Analyse
Variköz Ven Operasyonu Sonrası Masif Pulmoner Tromboemboli Nedeni İle Trombolitik
Verilen Bir Olgu
1
2
3
4
2
Ayşe Baha , Reşat Mehmet Baha , Volkan Eroğlu , Ayşegül Loğoğlu , Yahya Kemal İçen
1
2
3
4
Osmaniye Devlet Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Osmaniye
Osmaniye Devlet Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, Osmaniye
Osmaniye Devlet Hastanesi, Anestezi ve Reanimasyon Kliniği, Osmaniye
Osmaniye Devlet Hastanesi, Acil Tıp Kliniği, Osmaniye
Variköz ven ameliyatı sonrası venöz tromboemboli (VTE) riski oldukça azdır. Bu güne dek variköz ven ameliyatı
sonrası masif pulmoner tromboemboli (PTE) gelişerek trombolitik tedavi uygulana 2 olgu bildirilmiştir. Burada sağ
bacak variköz ven operasyonundan 1 hafta sonra masif PTE nedeni ile başvuran hastada, trombolitik tedavi sonrası
dramatik düzelmenin seyri sunulmuştur.
47 yaşında kadın hasta. Özgeçmişinde hipertansiyon öyküsü olan ve 1 hafta önce sağ bacaktan variköz ven ameliyatı
geçiren, 3 gündür olan sternal bölgede baskı hissi ile acil servise gelen hastada başvuru anında kardiyak arrest gelişi.
3 dakika kardiyopulmoner resüsitasyona (CPR) cevap veren hastaya yapılan acil ekokardiyografide sağ ventrikül
boşluk boyutları geniş ve pulmoner arter basıncı 65 mmHg saptanması üzerine kontrastlı bilgisayarlı toraks
tomografisi çekildi. Bilateral ana pulmoner arterde trombüs izlenen şok tablosundaki hasta yoğun bakım ünitesine
alındığı sırada ikinci kere kardiyak arrest gelişti. 5 dakika CPR ve noradrenalin infüzyonu ile izlenen hastaya 2 saatlik
alteplaz infüzyonu yapıldı ve ardındn 18 U/kg/st unfraksiyone heparin tedavisine başlandı. Tedavinin sekizinci
saatinde noradrenalin ihtiyacı kalmayan, 12. saatte bilinci açılan ve verilen komutlara uyan, 24. saatte ekstübe edilen
hasta 36. saatte servise alındı. Heparin ve warfarin tedavisi ile 2 gün üst üste INR 2-3 arasında saptanan hasta
sekizinci günde warfarin tedavisi ile taburcu edildi.
Anahtar Kelimeler: Masif Pulmoner Tromboemboli, Variköz Ven Operasyonu, Trombolitik Tedavi
A Case of Massive Pulmonary Thromboembolism Following Varicose Vein Surgery
Successfully Treated With a Thrombolytic Therapy
Ayşe Baha1, Reşat Mehmet Baha2, Volkan Eroğlu3, Ayşegül Loğoğlu4, Yahya Kemal İçen2
1
Department of Pulmonary Disease, Osmaniye National Hospital, Osmaniye, Turkey
2
Department of Cardiology, Osmaniye National Hospital, Osmaniye, Turkey
3
Department of Anaesthesia and Reanimation, Osmaniye National Hospital, Osmaniye, Turkey
4
Deparment of Emergency Medicine, Osmaniye National Hospital, Osmaniye, Turkey
Risk of deep venous thromboembolism (VTE) following varicose vein surgery is substantially low.In the literature,only
2 cases of massive pulmonary embolism(PTE) following varicose vein surgery that were treated with thrombolytic
therapy were reported.Here,we present a case of massive pulmonary thromboembolism occurring one week after
right leg varicose vein surgery that responded dramatically to thrombolytic therapy.Our patient was a 47-year-old
female with history of hypertension.She had underwent a right leg varicose vein surgery a week ago and she had
been suffering from a chest pain on sternum that felt like heavy pressure for 3days. She presented to emergency
department with chest pain.On admission she had cardiac arrest.Upon return of spontaneous circulation with
successful 3-minute resuscitation,bedside echocardiography was perfomed and it revealed dilated right heart
chambers and pulmonary hypertension with systolic pulmonary artery pressure 65 mmHg.Contrast CT was then
performed and bilateral thrombi in the main pumonary arteries were detected indicating massive pulmonary
embolism.The patient with circulatory shock was admitted to intensive care unit(ICU).She had second cardiac arrest
upon arrival to ICU.She responded to 5-minute resuscitation and 100 mg alteplase infusion for 2hours along with
noradrenalin infusion was started.Immediately after thrombolytic therapy unfractionated heparin with dose of
18/U/kg/hr was started.After 8 hours from admission to ICU,noradrenalin infusion was stopped indicating
normalization of hemodynamical status, she became conscious after 12 hours, she was extubated after 24 hours and
taken to service after 36 hours following admission to ICU.Patient was discharged from the hospitalon warfarin
therapy on the 8th day with effective INR level.
Keywords: Massive Pulmonary Thromboembolism, Varicose Vein Surgery, Thrombolytic Therapy
Olgu
Case
FigÃ¼r.1
Figure.1
Toraks BT mediasten kesitinde bilateral ana pulmoner arterde trombÃ¼s (*: sol ana pulmoner arter, **: saÄŸ ana pulmoner arter)
Thorax computerized tomography (CT) revealing thrombi in main pulmonary arteries (*: left pulmonary artery, **: right pulmonary artery).
FigÃ¼r.2
Figure.2
Toraks BT mediasten kesitinde sol ana pulmoner arterde trombÃ¼s (*: sol alt loba giden pulmoner arter dalÄ±, **: saÄŸ Ã¼st loba giden pulmoner arter
dalÄ±)
Thorax computerized tomography (CT) revealing thrombi in brunches of pulmonary arteries (*: left lower lobe pulmonary artery, **: right upper lobe
pulmonary artery
Kist hidatik tanılı olguda pulmoner arter invazyonu
1
2
1
3
Nuran Gökbulut , Gülin Alkan , Züleyha Bingöl , Atadan Tunacı , Mustafa Erelel
1
2
3
1
İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları AD,İstanbul
İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi İç Hastalıkları AD,İstanbul
İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi Radyoloji AD, İstanbul
GİRİŞ: Kist hidatik en sık karaciğer ve akciğeri tutar. Hastalar çoğunlukla asemptomatiktir. Kistin rüptürüne bağlı
veya çevre dokulara basıya bağlı semptom olabilir.
OLGU: Nefes darlığı, bacaklarda şişlik, kilo kaybıyla başvuran 76 yaşındaki kadın hasta, 20 yıl önce karaciğerde kist
hidatik nedeniyle opere edilmiş. Aralıklı hemoptizi şikayeti olmuş ve akciğerde kist hidatik saptanmış. Anti-paraziter
tedavi almış. Solunum yetersizliği ile başvurusunda tomografide sol ana pulmoner arterde parsiyel trombüs ve en
büyüğü sağ orta lobda (45x44mm) 3 adet hipodens kistik lezyon saptandı. Ekokardiyografide sağ kalp boşlukları ve
sol atriumda genişleme, EF:%64, PAB:65mmHg saptandı. Batın BT’de karaciğerde 33x20mm içinde kaba kalsifikasyon
içeren hipodens kistik lezyon, intrahepatik seviyede vena kava inferiorda kuşkulu trombüs saptandı. Arter kan gazında
pH:7.42, PaO2:52 mmHg PaCO2:52 mmHg, Sa02:%89 idi. Pulmoner emboli ön tanısıyla klasik heparin infüzyonu
başlandı. Toraks MR’de sağ alt lob süperiorda 39x28mm, sol alt lob süperiorda 23x12mm sıvı içeriği azalmış 2 adet
kistik lezyon; sol pulmoner artere komşu ve alt lob segmenter dallarına invaze olmuş ve dolum defektine neden olan
proksimale uzanım gösteren sıvı içeriği azalmış 22x15mm kistik lezyon izlendi. Pulmoner arterde dolum defektine
neden olan invaze kist hidatik ile uyumlu bulundu.
TARTIŞMA: Kist hidatiğin nadir yerleştiği yerlerden biri pulmoner arterlerdir. Kist hidatiğe bağlı pulmoner arter emboli
sıklığı ise oldukça nadirdir.
Anahtar Kelimeler: kist hidatik, pulmoner arter,emboli
Pulmonary artery invasion of cyst hydatid in a case
Nuran Gökbulut1, Gülin Alkan2, Züleyha Bingöl1, Atadan Tunacı3, Mustafa Erelel1
1
Department of Respiratory Disease, Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
2
Department of İnternal Medicine, Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
3
Department of Radyology, Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION: Most involved organs of cyst hydatid are lungs and liver. Mostly, patients are asymptomatic.
Symptoms can occur if cyst ruptures or presses surrounding tissue.
CASE: A 76-year-old female presented for shortness of breath, swelling on legs and loss in weight. She had a surgery
for cyst hydatid in liver 20 years ago. When she evaluated because of haemoptysis, cyst hydatid was detected in
lung. She recieved antiparasitic therapy. She presented with respiratory distress and thoracic tomography showed
trombus and 3 hypodense cystic lessions [biggest (45x44 mm) on the right-middle lobe]. Electrocardiogram showed
dilated right cardiac cavities and left atrium, EF was %64 and PAB was 65mmHg. Abdominal tomography showed a
hypodense cystic lession (33x20 mm) with course calcification and suspicion of trombus in inferior vena cava at
intrahepatic level. Arterial blood gas showed pH:7.42, PaO2:52mmHg, PaCO2:52mmHg and SaO2:89%. She was prediagnosed with pulmonary embolism and classic heparin infusion was started. Thorax MRI showed two cystic lessions
with decreased liquid content at right inferior lobe’s superior segment (sized 39x28mm), at left inferior lobe’s superior
segment (23x12 mm) and a cystic lession (23x12mm) with decreased liquid content that near left pulmonary artery,
invading to inferior lobe segmenter branches, caused filling defect and had proximal extension. It was consistent with
invasive cyst hydatid that causes filling defect at pulmonary artery.
CONCLUSION: Pulmonary artery involvement of cyst hydatic is very rare. Hydatid disease-associated pulmonary
artery embolism is extremely rare.
Keywords: cyst hydatic, pulmonary artery,embolism
Organize Pnömoni ve Primer Antifosfolipid Sendromu birlikteliği: Nadir bir Olgu
1
1
1
1
2
1
1
Süreyya Yılmaz , Füsun Topcu , Mahşuk Taylan , Meilke Demir , Cihan Akgül Özmen , Cebrail Azar , Elif Dursun
1
2
Dicle Üniersitesi Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
Dicle Üniversitesi Radyoloji Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
GİRİŞ:Kriptojenik organize pnömoni (KOP), idiyopatik interstisyel pnömonilerin nadir rastlanan bir biçimidir.
Antifosfolipid sendromu (APLS), antifosfolipid otoantikorların artışı ile arteriyel ve/veya venöz tromboz ile karakterize
sistemik otoimmün bir hastalıktır. Eğer eşlik eden bir hastalık olmadan gelişirse primer APLS olarak değerlendirilir.
Primer APLS ile organize pnömoni birlikteliği literatür incelemelerinde tespit edilmemiştir.
OLGU: 16 yaşında bayan hasta nefes darlığı ve göğüs ağrısı ile kliniğimize başvurdu. Başka bir hastanede pnömoni
tanısı ile ampirik antibiyotik tedavisi verilmiş. Oskültasyonda akciğerin bilateral alt alanlarında minimal ralleri vardı.
Toraks bilgisayarlı tomografisinde(BT), bilateral akciğer alt alanlarda hava bronkogramları içeren yamalı tarzda
konsolidasyon alanları (göğüs-xray) ve ters halo işareti tespit edildi(Resim1). Hastaya KOP tanısı ile metilpredzinolon
tedavisi başlandı. Başvurudan 1 hafta sonra hastanın sağ bacağında ağrılı şişlik ve kızarıklık oldu. Alt ekstremite
venöz doppler USG'sinde sağ bacak derin venlerinde (iliak, femoral, popliteal ve krural) akut derin ven
trombozu(DVT) saptandı. Kollajen doku paneli negatifti (Tablo-1). Trombofili paneli çalışıldı(Tablo-2). Antifosfolipid
otoantikorların yüksek olduğu tespit edildi. Ekokardiyografik inceleme normaldi. Antikuagülan tedavi başlandı. Bir ay
sonra kontrol akciğer grafisinde parankimal lezyonlarda gerileme saptandı(Resim2).
SONUÇ:Primer APLS ve KOP, nadir görülmeleri nedeniyle tanıları zor olan hastalıklardır. Akut DVT ile primer APLS ve
eş zamanlı KOP tanısı almış 16 yaşında genç bir hastayı sunduk. Nadir görülen bu iki hastalığın birlikteliği ile klinik ve
radyolojik özelliklerinin literatüre katkı sunacağını umuyoruz.
Anahtar Kelimeler: Antifosfolipid sendrom, organize pnömoni, venöz tromboz
Combination of Organizing Pneumonia and Primary Antiphospholipid Syndrome: A Rare
Case
Süreyya Yılmaz1, Füsun Topcu1, Mahşuk Taylan1, Meilke Demir1, Cihan Akgül Özmen2, Cebrail Azar1, Elif Dursun1
1
Department of Chest Diseases, Faculty of Medicine, Dicle University, Diyarbakir, Turkey
2
Department of Diagnostic Radiology, Faculty of Medicine, Dicle University, Diyarbakir, Turkey
INTRODUCTION: Cryptogenic organizing pneumonia(COP) is a rare form of idiopathic interstitial pneumonias.
Antiphospholipid syndrome(APLS) is a systemic autoimmune disorder characterized by a combination of arterial or
venous thrombosis by elevated antiphospholipid antibodies. If occurs without any accompanying disorder primary APS
is considered. Combination of organizing pneumonia and primary APLS were not detected in literature review.
CASE: A 16 year-old woman with dyspnea and chest pain was admitted to our clinic. Patient was considered as
pneumonia in another hospital and treated with empirical antibiotic. On auscultation minimal crackles were found at
bilateral lower lungs. Thorax computed tomography(CT) revealed widespread patchy consolidation areas(chest-xray)
with air bronchograms and reversed halo sign in both lower lungs(Figure1). The patients diagnosed as COP and
methylprednisolone therapy started. One week after admitting, she had painful swollen and redness in the right leg.
Acute deep venous thrombosis(DVT) detected in right leg deep veins(iliac, femoral, popliteal, crural) by lower
extremity venous DopplerUSG. Collagen tissue panel were negative(Table-1). Thrombophilia panel revealed increased
antiphospholipid antibodies (Table-2). Echocardiographic examination was normal. Anticoagulant therapy was started.
After 1 month, parenchymal lesions regressed in control chest-xray(Figure2).
CONCLUSION: Diagnosis of COP and primary APLS are difficult because of they are rare diseases. We present a 16
years old case diagnosed primer APLS with acute DVT and at the same time diagnosed with COP. We hope that the
combination of these two rare diseases’ clinical and radiological findings contribute to the literature.
Keywords: Antiphospholipid syndrome, organizing pneumonia, venous thrombosis
Resim 1
Figure 1
A: Toraks bilgisayarlı tomografisinde bilateral alt alanlarda konsolidasyon alanları ve ters halo sign görüntüleri tespit edildi. B: Akciğer grafisinde bilateral
alt zonlarda konsolidasyon ve buzlucam alanları izlenmektedir.
Consolidation areas and reverse halo sign in the lower lobe of the lungs detected by Thorax computed tomography. B: Bilateral lower lung zones
consolidation and ground-glass images found in chest-x ray.
Resim 2
Figure 2
Bir ay sonra çekilen kontrol akciğer grafisinde parankimal konsoliasyon alanlarında gerileme oldu.
In control chest-x ray parenchymal consolidations regressed after 1 month.
Tablo 1
ANA
Negatif
P-ANCA
Negatif
C-ANCA
Negatif
Anti-JO1
Negatif
Anti-Ds DNA
Negatif
PO
Negatif
Anti-SM
Negatif
Anti-SSA
Negatif
Anti-SM/RNP
Negatif
Anti-SCL
Negatif
Anti-Nucleosomes Negatif
Anti -Histones
Negatif
Anti-Cenp B
Negatif
Hastanın kollajen doku paneli.
Table 1
ANA
Negative
P-ANCA
Negative
C-ANCA
Negative
Anti-JO1
Negative
Anti-Ds DNA
Negative
PO
Negative
Anti-SM
Negative
Anti-SSA
Negative
Anti-SM/RNP
Negative
Anti-SCL
Negative
Anti-Nucleosomes Negative
Anti -Histones
Negative
Anti-Cenp B
Negative
Collagen tissue panel of the patient.
Tablo 2
Başlangıç
4hafta sonra
Lac Confirm
57.2 sec
159.6 sec
Lac Screen
196 sec
114 sec
Lac S/Lac C
3.43
2.22
AT 3 Activity
%87.3 (Normal)
-
Anti Cardiolipin IgM
97.3 U/ml
55.2 U/ml
Anti Cardiolipin IgG
123U/ml
44.6 U/ml
APTT
87.7 sec
-
INR
1,2
-
MTHFR (C677T)
Heterozigot
-
MTHFR (A1298C)
Homozigot Normal -
F II(G20210A)
Homozigot Normal -
F V Leiden
Homozigot Normal -
Protein C
%87.7
-
Protein S
%80.3
-
Platelet Count
165X 109 /L
-
CRP
2.9 mg/dl
-
White blood cell count 1.6 K/L
Hastanın Trombofili paneli.
-
Table 2
Initial
4th week
Lac Confirm
57.2 sec
159.6 sec
Lac Screen
196 sec
114 sec
Lac S/Lac C
3.43
2.22
AT 3 Activity
87.3 % (Normal)
-
Anti Cardiolipin IgM
97.3 U/ml
55.2 U/ml
Anti Cardiolipin IgG
123U/ml
44.6 U/ml
APTT
87.7 sec
-
INR
1,2
-
MTHFR (C677T)
Heterozygous
-
MTHFR (A1298C)
Homozygous Normal -
F II(G20210A)
Homozygous Normal -
F V Leiden
Homozygous Normal -
Protein C
87.7 %
-
Protein S
80.3%
-
Platelet Count
165X 109 /L
-
CRP
2.9 mg/dl
-
White blood cell count 1.6 K/L
Thrombophilia panel of patient.
-
Septik Emboli ve Ampiyem
Ömer Faruk Sabaz, Mehmet Kabak, Ayşe Füsun Topçu, Süreyya Yılmaz, Cebrail Azar
DİCLE ÜNİVERSİTESİ,GÖĞÜS HASTALIKLARI ANABİLİM DALI, DİYARBAKIR
Giriş: Septik pulmoner emboli (spe) koagüle olmuş kanın damar yatağı boyunca ilerleyerek, mikroorganizmaları içeren
çeşitli derecelerde infarktlar ve buna bağlı abse formasyonları oluşturmasıyla karakterizedir. Spe ile ilişkili risk
faktörleri intravenöz (iv) ilaç kullanımı, pelvik tromboflebit ve batındaki süpüratif olaylardır.
Olgu 1: 60 yasında kadın hasta batında abse on tanısıyla genel cerrahı kliniğinde takip edilirken nefes darlığı gelişmesi
üzerine çekilen x-ray de sağ taraf kapalı olan hastaya toraks bilgisayarlı tomografi çekilmiş. Ampiyem nedeniyle tüp
torakostomi uygulanmış. Takiplerinde hastanın absesine sekonder nekrotizan fasit gelişmiş. Yan ağrıları devam eden
hastaya kontrol tomografi çekildi. Daha önce mevcut olmayan sağ akciğer orta lobda kaviter lezyonlar saptandı.
Bunun üzerine hastada septik emboli düşünüldü. Hastaya geniş spektrumlu antibiyoterapi ve tedavi dozunda düşük
molekül ağırlıklı heparin verildi. Takiplerinde genel durumu düzelen hasta taburcu edildi.
Olgu 2: 19 yasında erkek hasta anal bölgede 2 senedir var olan kaşıntı şikayeti ile genel cerrahı tarafından enjektörle
fistül bölgesine müdahale edilmiş. Aynı gün eve gittiğinde aniden başlayan nefes darlığı ve göğüs ağrısı şikâyeti ile
polikliniğe başvurmuş. Çekilen bilgisayarlı toraks tomografisinde her iki akciğerde yaygın en büyüğü yaklaşık 13 mm
çapında çevresinde fokal buzlu cam dansiteli alanların bulunduğu multipl yumuşak doku dansiteli alanlar izlenmiştir.
Hastada septik emboli düşünüldü. Geniş spektrumlu antibiyoterapi ve tedavi dozunda düşük molekül ağırlıklı heparin
verildi. Hastada sonradan ampiyem gelişti. Hastaya tüp torakostomi uygunlandı. Takiplerinde şikâyetleri gerileyen
hasta taburcu edildi.
Sonuç: Septik emboli vücuttaki enfeksiyon odağı sonrası gelişmektedir. Enfeksiyona bağlı olarak ampiyem gibi
komplikasyonlar görülebilir. Tedavisinde düşük molekül ağırlıklı heparin ve geniş spektrumlu antibiyoterapi
verilmektedir.
Anahtar Kelimeler: septik emboli, ampiyem, göğüs hastalıkları
Septic Emboli and Empyema
Ömer Faruk Sabaz, Mehmet Kabak, Ayşe Füsun Topçu, Süreyya Yılmaz, Cebrail Azar
INTRODUCTION: Septic pulmonary embolism was coagulated blood vessels, infarcts in various degrees and is
characterized by a microorganism containing abscess formations.Risk factors are associated with the spin of
intravenous (IV) drug use, pelvic thrombophlebitis and suppurative events in the abdomen.
Case 1:A 60 years old female patient follow-up with a diagnosis of abdominal abscess on general surgeon clinic.
Patient had shortness of breath. X-ray taken.Right sinus closed. Taken computed tomography.Tube thoracostomy
applied due to empyema. Follow-up in the patient's abscess secondary to necrotizing fasciitis developed.Patients with
on going chest pain control tomography were performed.Cavitary lesions was detected in the middle lobe in the right
lung previously unavailable.There upon septic emboli in patients was considered. Patients with broad spectrum
antibiotics and low doses molecular weight heparin were given.Patient was discharged.
Case 2:19 years of age in male patients that of pruritus existing fistula in the anal region for two years be treated
with a syringe by general surgeons.Chest pain, shortness of breath and was admitted to the clinic.Shot in computed
tomography largest common in both lungs with multiple soft tissue density areas where space around the focal
ground-glass density of about 13 mm in diameter was observed.Septic embolism was suspected in the patient.Broad
spectrum antibiotics and low doses molecular weight heparin were given. The patient subsequently developed
empyema.Patient was applied tube thoracostomy.The patient was discharged
CONCLUSION: Septic embolism developments after body infection.Complications such as empyema can be related to
the infection.Low molecular weight heparin and broad-spectrum antibiotic therapy give in the treatment.
Keywords: septic embolism, empyema, chest disease
olgu 1
case 1
olgu 2
case 2
Eksizyon Sonrası Şilotoraks Gelişen, Vagustan Köken Alan Bir Servikomediyastinal
Sellüler Schwannoma
1
1
1
1
Sedat Ziyade , Ömer Soysal , Abdülaziz Kök , Osman Cemil Akdemir , Nur Büyükpınarbaşlı
1
2
2
Bezmialem Vakıf Üniversitesi,Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, İstanbul
Bezmialem Vakıf Üniversitesi,Patoloji Anabilim Dalı, İstanbul
GİRİŞ: Periferik sinir kılıfı tümörleri, schwann hücreleri, perinöral hücreler ve nöral fibroblastlardan gelişir. Schwann
hücrelerinden gelişenler schwannom adını alır. Sellüler schwannoma çok iyi prognoz gösterir. Hipersellülerite ve
artmış mitotik aktivite vardır, fakat anaplastik değişiklikleri ifade etmez. Nadiren lokal nüks olur.
OLGU: 28 yaşında erkek hasta boyunda şişlik şikayeti ile başvurdu. Boyun ve toraks BT: boyun sol tarafından
başlayan inferiorda intratorasik uzanım gösteren, inferomedialde pulmoner trunkus ve sol ana pulmoner arter
anterioru ile komşuluk gösteren ve inferiorda sol ventrikül tavanı düzeyine kadar uzanan düzgün sınırlı yaklaşık
22x7x6 cm boyutunda heterojen hipodens görünümde tübüler lezyon izlenmekte olup öncelikle kistik lenfanjiom
lehine değerlendirilmiştir. Trake larenks inferior düzeyinde kitle tarafından sağa doğru itilmiş ve bu düzeyde lateralden
daralmıştır. Ameliyatta torakotomi yapıldı. Mediyastinal kitle torakstan boyna kadar diseke edildi. Torakotomi steril
drape ile kapatıldı. Supin pozisyona geçildi. Boyun bölgesinde kitle serbestlendi. Vagustan köken aldığı görüldü. Daha
sonra kitle torakotomi insizyonundan çıkartıldı. Patolojik inceleme: sellüler schwannoma, immünhistokimyasal olarak
tümör hücreleri S-100 yaygın (+)' tir. Tümörde yer yer eskime bulguları mevcut olup, mitoz 3/10BBA' e
çıkabilmektedir. Ki-67 skoru % 8' dir. Postoperatif şilotoraks gelişti, hastanın oral alımı kapatıldı, total parenteral
nutrisyona geçildi. Konservatif tedavi ile şilöz drenaj tedricen azaldı ve kesildi. Postoperatif 14. gün taburcu edildi.
SONUÇ: Servikomediyastinal lezyonların eksizyonu için torakotomiye ek olarak boyun kesisi de gerekebilir. Sellüler
schwannoma eksizyonu sonrası şilotoraks gelişebilmektedir.
Anahtar Kelimeler: schwannom
Vagal Origin Cerviocmediastinal Cellulary Schwannoma which Caused Chylothorax After
The Excision
Sedat Ziyade1, Ömer Soysal1, Abdülaziz Kök1, Osman Cemil Akdemir1, Nur Büyükpınarbaşlı2
1
Bezmialem Vakif University, Thoracic Surgery Department, Istanbul, Turkey
2
Bezmialem Vakif University, Pathology Department, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION: Peripheral nerve sheath tumors, schwann cells, develops from the neural cells and perineural
fibroblasts. Gets the name of the schwannomas, those who develop schwann cells. Cellulary report: Solitary forms
show very good prognosis. They have hipercellularity and increased mitotic activity, but that doesn't mean the change
to anaplastic activity. Rarely local relapse could happen.
CASE: A 28-year-old male patient was admitted with complaints swelling. Thorax CT shows Starting from the left side
of the neck to intrathoracic extent inferiorly. Ended at the left ventricul level. Size of lesion was 22x7x6 cm has
hypodens heterogenous, cystic tubular character. Primarily condensing cystic lymphangiomas have been assessed in
favor of trachea is pushed to the right by the inferior laryngeal level mass and contracted from the lateral aspect at
this level. In surgery, thoracotomy was performed Mediastinal mass weas dissected from thorax to the neck.
Thoracotomy was closed with the sterile drape. Patient turned to supine position. Mass has been released in the neck.
Mass originated from vagus was seen. Then mass removed from thoracotomy incision. Pathological examination:
multi-cellularity tumor cells as the immunohistochemical report: S-100 is common (+). Ki-67 score is %8.
Postoperative chylothorax evolved, the patient's oral intake is stopped, total parenteral nutrition was started. With
conservative treatment chylous drainage gradually decreased and ceased. Postoperative 14.day. he was discharged.
CONCLUSION: While excision of cervicomediastinal lesions with thoracotomy, a neck incision may be needed to be
done. After surgery of schwannoma, chylothorax could be developed.
Keywords: schwanoma
Periareolar incision for pectus excavatum
Mehmet Özgel, Sevinç Yağcı
Malatya State Hospital
Pectus excavatum (PE) is a congenital chest form deformity. There have been used several surgical techniques for the
repairment of PE to avoid postural, cardiac, lung and psychosocial development disorders. The ideal age for surgery is
7-14 years of age. The minimally invasive technique introduced by Donald Nuss in 1998 became the most popular
one in years. Since, many incisional techniques were improved to reduce scar formation and keloid development. In
our clinic we began to use a crescent periareolar incision technique for this aim. By the help of this technique a hardly
appreciable scar from 1-2 meters of distance is achieved. Modification of the well-known Nuss technique by this new
and safe periareolar incision may achieve satisfying results.
Keywords: Pectus excavatum, periareolar incision
Resim
Periareolar kesinin peroperatif dönemden postoperatif döneme kadar görünümü
Geçici tek taraflı anhidrozis: torasik epidural analjeziye bağlı ender bir komplikasyon
1
2
2
3
Bülent Koçer , Gültekin Gülbahar , Ahmet Gökhan Gündoğdu , Tevfik Kaplan
1
2
3
Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahi Kliniği, Ankara
Dr. Nafiz Körez Sincan Devlet Hastanesi, Göğüs Cerrahi Kliniği, Ankara
Ufuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahi Ana Bilim Dalı, Ankara
Torakotomiye bağlı ağrı kontrolü hasta konforunun yanı sıra morbiditenin önlenmesinde de önemlidir. Bu amaçla
çeşitli yöntemler tariflenmiştir. Bunlardan biri bölgesel analjezi yöntemlerinden biri olan torasik epidural analjezidir.
Bu çalışmada yüksekten düşme sonrası hastanemiz acil servisine getirilen, sağda multiple kot fraktürü, travmatik
hemotoraks ve diyafragmatik rüptür tespit edilmesi üzerine acil tüp torakostomi sonrası elektif opere edilen ve torasik
epidural analjeziye bağlı tek taraflı anhidrozis gelişen bir olgu sunduk. Bunun dışında eşlik eden başka nörolojik defisit
olmayan ve semptomu postoperatif 6. haftada tamamen ortadan kalkan bu oldukça nadir olguyu literatür eşliğinde
tartışmayı amaçladık.
Anahtar Kelimeler: torasik epidural analjezi, torakotomi, ağrı, anhidrozis
Transient unilateral anhidrosis:a rare complication of thoracic epidural analgesia
Bülent Koçer1, Gültekin Gülbahar2, Ahmet Gökhan Gündoğdu2, Tevfik Kaplan3
1
Numune Teaching and Research Hospital, Division of Thoracic Surgery, Ankara
2
Dr. Nafiz Korez Sincan City Hospital, Division of Thoracic Surgery, Ankara
3
Ufuk University, School of Medicine, Department of Thoracic Surgery, Ankara
Management of pain following thoracotomy is a very important issue for not only patient comfort, but also for the
control of early morbidity. Various methods have been described for overcoming the post-thoracotomy pain; one of
which is the thoracic epidural analgesia. We herein present a patient who was referred to our hospital after a fall from
a height. Right sided multiple rib fractures, hemo-pneumothorax and diaphragmatic rupture were detected. After the
emergency tube thoracostomy, the patient was operated for the right sided diaphragmatic rupture in elective
settings. Thoracic epidural catheterization was performed just before thoracotomy for the pain management. The
patient developed anhidrosis on the right half of his forehead postoperatively. There were no other accompanying
neurological abnormalities. The situation subsided 6 weeks after the surgery, and the sweating was equal on both
halves of the forehead. We discuss a rare complication of thoracic epidural analgesia with review of relevant
literature.
Keywords: thoracic epidural analgesia, thoracotomy, pain, anhidrosis
Resim 1
Figure 1
Diyafragma rüptürü, tamir sonrası görüntü
Peroperative image of the case
Resim 2
Image 2
Tek taraflı unhidrozis
Unilateral unhidrosis
Yaşlı hastada kostadan köken alan dev kondrosarkoma: titanyum bar, kas ilerletme flebi
ve polipropilen mesh ile rezeksiyon ve rekonstrüksiyon
1
2
3
4
5
Mertay Boran , Ertay Boran , Barış Yiyit , Elif Nisa Ünlü , Birgül Onec
1
2
3
4
5
Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Düzce,Türkiye
Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi,Anestezi ve Reanimasyon Dalı, Düzce, Türkiye
Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi,Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Anabilim Dalı, Düzce, Turkey
Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi,Radyoloji Anabilim Dalı, Düzce, Türkiye
Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi,Hematoloji Bölümü, Düzce, Türkiye
Giriş: Göğüs duvarının primer malign tümörleri enderdir. Kondrosarkomlar sıklıkla sternumda yerleşir. Kostalardan
köken alan kondrosarkoma enderdir. Kemoterapi ve radyoterapiye dirençli olması nedeni ile tedavide geniş rezeksiyon
önemlidir. 76 yaşındaki bir hastada 20 yıl içinde yavaş büyüyen ve 6.kıkırdak kostadan köken alan ve toraks duvarı
rezeksiyonu ve rekonstrükisyonu uygulanan dev kondrosarkom olgusunu sunmayı amaçladık.
OLGU: 76 yaşında erkek hastanın anemi nedeni ile yapılan muayesinde sağ hemitoraks anteriorda büyük bir kitle
saptandı (fig1). Hikayede 20 yıl boyunca yavaş büyüyen, son 15 gün içinde ağrılı hale gelen kitleye yönelik tetkiklerde
kemik sintigrafisinde tutuluma neden olmayan, Toraks BT de 6.kıkırdak kostada erozyon ve destrüksiyona neden olan,
pektoral kas ile ara sınırı seçilemeyen içerisinde milimetrik kalsifikasyonları olan 11x7.8 cm boyutunda kitle saptandı.
Trucut biyopsi: Kondrosarkom ile uyumlu bulgular raporlandı. 5.6.7. kostaları içine alan geniş rezeksiyon sonrası
titanium bar, titanyum klips uygulandı, pektoralis major ve rektus abdominis ilerletme flebi barların altına, prolen
mesh ise üzerine konularak rekonstrüksiyon tamamlandı. Postoperatif takibi sorunsuz olan hasta 6.gün taburcu
edildi..
Tartışma: Kondrosarkoma tedavisinde geniş rezeksiyon ile 5 yıllık yaşam %97 bildirilmektedir. Titanyum bar, propilen
mesh ve kas ilerletme flebi ile toraks duvarı rekonstrüksiyonu başarılı stabilite esneklik ve rijidite sağlar ve bazal
akciğer mekaniğin hızlı bir dönüşüne izin verir.
Anahtar Kelimeler: toraks duvarı, kondrosarkoma, rezeksiyon, titanyum bar
Giant chondrosacoma of rib in elderly patient: surgical resection and reconstruction with
titanium bar, polypropylene mesh and muscle advancement flap
Mertay
1
Duzce
2
Duzce
3
Duzce
4
Duzce
5
Duzce
Boran1, Ertay Boran2, Barış Yiyit3, Elif Nisa Ünlü4, Birgül Onec5
University School of Medicine, Department of Thoracic Surgery, Duzce, Turkey
University School of Medicine,Department of Anesthesiology and Reanimation, Duzce, Turkey
University School of Medicine, Department of Plastic and Reconstructive Surgery, Duzce, Turkey
University School of Medicine, Department of Radiology, Duzce, Turkey
University School of Medicine, Department of Hematology, Duzce, Turkey
BACKGROUND: Primary malignant tumors of the chest wall are rare. Chondrosarcoma is the most common
malignancy of the sternum. Chondrosarcoma derived from rib is rare. Wide resection treatment is important because
it is resistant to chemotherapy and radiotherapy. We report a case of giant chondrosarcoma arising on the 6th rib of a
76-year-old man which growing slowly for 20 years and is treated with chest wall resection and reconstruction
CASE: Examination of 76-year-old male patient with anemia revealed a giant mass at anterior side of the right
hemithorax(fig1). The mass with the story of slowly growing for 20 years which causing pain in the last 15 days
revealed no involvement in bone scintigraphy, chest CT showed erosion and destruction of 6.rib and 11 x 7.8cm mass
with millimetric calcifications and intermediate indistinct borders of the pectoral muscles. Tru Cut biopsy revealed
findings consistent with chondrosarcoma. Tumor was resected together with the left 5th, 6th, and 7th ribs, titanium
bars, titanium clips were applied into the area of the ribs;, pectoralis major and rectus abdominis advancement flap
were replaced under the bar, than polypropylene mesh was placed over the bars and the reconstruction was
completed with closing of skin. Patient was discharged on the 6th day, after uneventful postoperative follow-up.
DISCUSSION: 97% 5-year survival is reported for chondrosarcoma with wide resection in the treatment.
Reconstruction with Titanium bar, polypropylene mesh and chest wall muscle advancement flap has excellent
stability, flexibility and rigidity and permits a rapid return to baseline pulmonary mechanics.
Keywords: chest wall, Chondrosarcoma, resection, titanyum bar
Fig 1
Fig 1
Sağ hemitoraks anteriorda kitle
Mass at right hemithorax
Rib Fractures: Could we accelerate the healing?
1
2
3
4
Mustafa Çali̇k , Saniye Goknil Çalık , Olgun Kadir Ari̇baş , Abdulkerim Kasim Baltaci̇
1
2
3
4
Department of Thoracic Surgery, Konya Education and Research Hospital, Konya, Turkey
Department of Emergency Medicine, Konya Education and Research Hospital, Konya, Turkey
Department of Thoracic Surgery, Gazi University Faculty of Medicine, Ankara Turkey
Department of Physiology, Selcuk University Faculty of Medicine, Konya, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Rib fractures (RFs) are a common injury with at least one third of patients requiring
hospital admission. In spite of proper treatment, long-term disability and persistent chest wall pain frequently develop
and may take several months to recovery; leads to high hospital, medicine, labor and social burden. For this purpose,
we made an experimental model to investigate the effect of zinc supplementation on the development of new bone in
young rabbits.
METHOD:Twenty 6 weeks of age, male NewZealand white rabbits were evaluated in four groups, each including 5
subjects. To simulate the RFs; subperichondrial costal cartilage resections beginning from the third costal cartilage
were carried out in the right hemithorax according to groups. Rabbits in group 1 and 2 underwent partial resection of
the two ribs; rabbits in group 3 and 4 underwent total resection of those. Zinc was administered by intraperitoneal
injection of 6 mg / kg / day for 4 weeks after the surgery for group 2 and 4. The animals were followed-up at the
twenty-fourth week of their life.
RESULTS:In every subgroup, we analysed histologic changes in the bone. There were statistically significant
differences for osteoblasts and osteoclasts among all subgroups. Histologic consolidation was significantly increased
by zinc supplementation. In accordance with the literature, in our study while zinc stimulates osteoblastic bone
formation, suppresses osteoclastic bone resorption.
CONCLUSIONS:Our findings indicate that zinc supplementation accelerates the consolidation of ribs. Zinc can be used
to increase the bone maturation such as the site of new bone formation in RF.
Keywords: Zinc Supplementation, rib fracture, rabbits
Klarnet Çalmaya Bağlı Spontan Pnömomediastinum Olgusu
Önder Kavurmacı, Ali Özdil, Ayşe Gül Ergönül, Kutsal Turhan, Alpaslan Çakan, Ufuk Çağırıcı
Giriş: Pnömomediastinum mediastinal yapılar arasında hava bulunması olarak tanımlanır. Travmatik nedenlerden
meydana gelebildiği gibi spontan olarak da oluşabilir. Göğüs ağrısı, dispne gibi semptomlar ile birlikte, özellikle boyun
bölgesinde cilt altı amfizemi bulgusu belirlendiğinde akla gelmesi gereken bir antitedir. Üflemeli bir enstrüman
(klarnet) kullanımına bağlı olarak gelişen spontan pnömomediastinum olgusu sunuldu.
OLGU: Yirmi üç yaşında, klarnet çalarken ani başlayan göğüs ağrısı ve boyunda şişlik şikayeti ile acil servise başvuran
erkek hastanın arteriyel tansiyonu 140/80 mmHg, nabzı 118/dk ve arteriyel kan gazında oksijen satürasyonu %97 idi.
Fizik muayenesinde, palpasyonla sol tarafta daha fazla olmak üzere; toraks duvarı anterior üst kısmından başlayıp göz
kapağına kadar devamlılık gösteren bilateral cilt altı amfizemi mevcuttu. Radyolojik incelemelerinde fasial planlarda
hava dansiteleri yanı sıra, özellikle ön mediastende, paratrakeal alanda yoğunluk gösteren, boyunda kas fasyaları
arasında devamlılık gösteren pnömomediastinum izlendi (Resim 1 ve 2). Analjezik, antibiyotik, mukolitik ve
bronkodilatatör tedavisi ile izleme alınan hasta şikayetlerinin azalması ve radyolojik olarak pnömomediastenin
tamamen regrese olması üzerine üçüncü gün eksterne edildi
Sonuç: Pnömomediastinumlu çok sayıda hastanın tedavisinde medikal tedavi yeterli olmaktadır. Ancak altta yatan
etiyolojik nedenler akla getirildiğinde çok dikkatle takip edilmesi gereken bir durumdur.
Anahtar Kelimeler: spontan pnömomediastinum, üflemeli çalgı, tedavi
A Spontaneous Pneumomediastinum Case Due To Playing Clarinet
Önder Kavurmacı, Ali Özdil, Ayşe Gül Ergönül, Kutsal Turhan, Alpaslan Çakan, Ufuk Çağırıcı
INTRODUCTION: Pneumomediastinum is defined as the presence of free air within the mediastinal structures and can
be occured as a result of trauma or spontaneously. The diagnosis of pneumomediastinum must be suggested in the
togetherness of the symptoms of chest pain, dyspnea and findings of subcutaneous eymphysema especially in the
neck. We present a case of spontaneous pneumomediastinum occured due to playing a wind instrument (clarinet).
CASE: A twenty-three years old male admitted to the emergency room with the complaint of chest pain and swelling
on the neck. The blood pressure, heart rate and arterial oxygen saturation were 140/80 mmHg, 118 beats/minute,
97%, respectively. There was bilateral subcutaneous emphysema noticed by palpation, starting from the upper region
of the anterior chest wall and reaching to the eyelid, especially on the left side. CT revealed paratracheal
pneumomediastinum, emphysema between the fascia of neck muscles (Figure 1 and 2). The patient was followed
with analgesic, antibiotic, mucolitic and bronchodilatator treatment and was discharged on third day of hospitalization
by the disappereance of symptoms of the patient and total regression of the pneumomediastinum radiologically.
RESULT: Medical treatment and follow up are appropriate methods in most of spontaneous pneumomediastinum
patients. In the literature mortality was not reported due to cervical emphysema and pneumomediastinum but these
antities may cause pneumothorax, therefore it is important to follow up these patients in terms of development of
pneumothorax and to investigate in terms of other pathologies like the rupture of trachea which can lead to mortal
results.
Keywords: spontaneous pneumomediastinum, wind instrument, treatment
Resim 1. Sol boyun bölgesinde ciltaltı amfizemi ve paratrakeal amfizem izlenen akciğer grafisi.
Figure 1. Subcutaneous emphysema in the left neck region and left paratracheal emphysema on chest Xray.
Resim 1. Sol boyun bölgesinde ciltaltı amfizemi ve paratrakeal amfizem izlenen akciğer grafisi.
Figure 1. Subcutaneous emphysema in the left neck region and left paratracheal emphysema on chest X-ray.
Resim 2. A: Boyun-yüz kasları arasında ve ciltaltında amfizem izlenen boyun BT kesiti. B:
Pnömomediastinum ve göğüs ön duvarında ciltaltı amfizem izlenen göğüs BT kesiti.
Figure 2. A: Neck CT section showing subcutaneous emhysema and emphysema within the neck-facial
muscles. B: Chest CT section showing subcutaneous emphysema in the anterior chest wall and
pneumomediastinum.
Resim 2. A: Boyun-yüz kasları arasında ve ciltaltında amfizem izlenen boyun BT kesiti. B: Pnömomediastinum ve göğüs ön duvarında ciltaltı amfizem
izlenen göğüs BT kesiti.
Figure 2. A: Neck CT section showing subcutaneous emhysema and emphysema within the neck-facial muscles. B: Chest CT section showing
subcutaneous emphysema in the anterior chest wall and pneumomediastinum.
Primer Pulmoner lenfoma; Nadir Bir Olgu
1
2
3
4
5
Tevrat Özalp , Serdar Badem , Abdülkadir Çakmak , Mustafa Küpeli̇ , Fatma Zeynep Özen
1
2
3
4
5
Sabuncuoğlu Şerefeddin Eğt. Arş. Hastanesi, Göğüs Cerrahisi, Amasya
Sabuncuoğlu Şerefeddin Eğt. Arş. Hastanesi, Kalp Damar Cerrahisi, Amasya
Sabuncuoğlu Şerefeddin Eğt. Arş. Hastanesi, Kardiyoloji, Amasya
Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi AD, Tokat
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji AD, Samsun
GİRİŞ
Akciğeri etkileyen lenfoproliferatif hastalıklar geniş bir klinik ve patolojik spektrumda karşımıza çıkmaktadır.Malign
lenfomalar extranodal da görülebilir.Primer pulmoner lenfoma(PPL) nadir görülür klinik, radyolojik, histopatolojik
tanısı zordur ve halen tartışmalıdır.Bu çalışmada; akciğerin benign kistik hastalıklarına benzeyen, PPL olgunun tanı ve
tedavi aşamasındaki zorluklar vurgulanmıştır.
OLGU SUNUMU
53 yaşında kadın hasta, on aydır inatçı öksürük, balgam, nefes darlığı yakınmasıyla başvurdu. Özgeçmişinde
hipertansiyon olan hastada sağ hemitoraks orta-alt zonda krepitan raller mevcuttu.Laboratuvar tetkikleri normaldi.
Akciğer grafisinde; sağ akciğer alt zon medialde, kalp konturunu silen, oval görünümde opasite saptandı.Toraks
BT’de;orta lob lateral segmentte minimal bir kompresyon atelektazisi mevcuttu.Bronkoskopi,bronkoalveoler
lavajda(BAL) maligniteye rastlanmadı. Hasta akciğerde kistik lezyon ön tanısıyla opere edildi. Torakotomide; orta
lobun medialinde,12x10x5cm çaplarında kistik kitle görüldü.Kistotomi yapıldı.Frozen sonucu malignite kuşkulu olması
nedeni ile orta lobektomi yapıldı.
Histopatolojik inceleme Hodgkin ile varyant Reed Stenberg(RS) benzeri hücrelerinden
oluşmaktaydı.İmmünohistokimyasal incelemesinde; tümör hücreleri CD3veCD5 ile kuvvetli pozitif boyandı.CD 30
negatifti.Olguda periferal T hücreli lenfoma(PTHL), lenfoepiteloid(lennert) tip düşünüldü ancak Hodgkin Hastalığı(HH)
ile Tcell\histiyositten zengin B-hücreli lenfoma(THBL) tam ekarte edilemedi.Mediastinal ve intraparankimal
lenfadenopatiler antrokotik olarak raporlandı.
Postoperatif 3.aydaki toraks-batın normaldi. Yönlendirildiği onkoloji kliniğindeki kontrollerini aksattığı, dolayısıyla
tedavinin geciktiği öğrenildi. Postoperatif 6.ayda, sağ hemipleji, motor afazi gelişmesi üzerine beyin MR çekildi.
Frontal bölgede akut iskemi ve geniş ödem alanı izlendi.Tedavi gördüğü nöroloji kliniğinde ex oldu. Radyolojik olarak
ilk tespit ile ex olana kadar geçen süre onsekiz aydı.
Sonuç olarak; sessiz ve yavaş seyirli bir hastalık olan PPL’ın, klinik, radyolojik ve histopatolojik tanısı zordur. Akciğerin
kistik hastalıkları ile karışabilirler ve nadir görülürler. PPL’nin sınırlı hastalıklarında cerrahi tedavinin yeri vardır.
Anahtar Kelimeler: primer pulmoner lenfoma, periferik T-hücreli lenfoma (PTHL), lenfoepiteloid tip, benign kistik
hastalık, cerrahi.
Primary Pulmonary Lymphoma; A Rare Case
Tevrat Özalp1, Serdar Badem2, Abdülkadir Çakmak3, Mustafa Küpeli̇4, Fatma Zeynep Özen5
1
Department of Thoracic Surgery, Sabuncuoğlu Şerefeddin Education. Research Hospital, Amasya, Turkey
2
Department of Cardiovascular Surgery, Sabuncuoğlu Şerefeddin Education. Research Hospital, Amasya, Turkey
3
Department of Cardiology, Sabuncuoğlu Şerefeddin Education. Research Hospital, Amasya, Turkey
4
Deparment of Thoracic Surgery, Gaziosmanpasa University School of Medicine, Tokat, Turkey
5
Deparment of Pathology, Ondokuz Mayıs University School of Medicine, Samsun, Turkey
When Lymphoproliferative diseases affecting the lung occur,they come across a wide clinical and pathological
spectrum.They can be seen extranodal.Clinical,radiological,histopathological diagnosis is of
PrimaryPulmonaryLymphoma(PPL) difficult and is still controversial.In this study,a very rare case of PPL similar to
benign-cystic-lung disease is presented,difficulties in diagnosis treatment are highlighted.
CASE:
53-year-old-female-patient with ten-months persistent cough,sputum,shortness of breath was admitted to ourclinic.In history,she had hypertension,crepitan crackles were present in middle-lower zones right
hemithorax.Laboratory tests were normal.The chest radiograph;oval apperanced diaphragm-based nodular opacity
was diagnosed lower-zone of right lung medially.In Thorax CT minimal compression atelectasis in the lateral-segment
of middle-lobe.Malignancy was not diagnosed in bronchoalveolar lavage(BAL).Patient was operated with the prediagnosis of the lung-cystic-lesion.In thoracotomy,12x10x5cm cystic-mass was seen in middle-lobe
medially.Cystotomy was performed.Middle lobectomy was performed since suspicious malignancy was reported in
Frozen.
In histopathological-examination variant with Hodgkin,similartoReed-Sternberg(RS)cells.In Immunohistochemical
examination tumor-cells stained positiveCD3,CD5.CD30 was negative.Peripheral T-cell
lymphoma(PTCL),lymphoepiteloid(Lennert) type were considered with these findinngs but but Hodgkin's disease(HD)
and TCELL\ rich histiocytes B-cell lymphoma(THBL) could not be fully ruled out. Mediastinal and intraparenchymal
lymphadenopathies was reported as anthracotic.
In 3-month postoperative-chest-abdominalCT was normal.Patient hampered the controls in the directed oncology
clinic,thus the treatment was delayed.At postoperative-6-monthsMRI acute ischemia and extensive edema seen in
frontal part of brain.She died in treated neurology clinic.The time between first determined radiologically and died was
eighteen months.
In conclusion;PPL is quiet and indolent disease,clinical,radiological,histopathological diagnosis is difficult. It can
interfere with cystic disease of the lungs and rarely are seen. In the limited disease of PPL,surgical treatment can be
thought.
Keywords: Primary pulmonary lymphoma, pulmonary peripheral T-cell lymphoma (PTCL), lymphoepiteloid types,
benign cystic disease, surgery.
İnfant Dönemde Paraözofajiyal Bronkojenik Kist
1
1
1
2
3
1
Salih Topçu , Aslı Gül Temel , Serkan Özbay , Sevtap Gümüştaş , Alparslan Kuş , Hüseyin Fatih Sezer , Gülşen
4
1
5
Ekingen , Şerife Tuba Liman , Aykut Eliçora
1
2
3
4
5
Kocaeli Üniversitesi, Göğüs Cerrahisi ABD, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi, Radyoloji ABD, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi, Anestezi ABD, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi, Çocuk Cerrahisi ABD, Kocaeli
Atatürk Devlet Hastanesi, Zonguldak
Giriş
Bronkojenik kistler trakeobronşiyal ağacın anormal gelişiminden kaynaklanan ve sık görülmeyen konjenital
anomalilerdir. İnfantlarda görülen mediastinal kitlelerin %5’ten azını oluşturmaktadırlar. Asemptomatik olup tesadüfen
saptanabildikleri gibi öksürük nefes darlığı gibi şikayetlerden respiratuvar distrese kadar değişen çeşitli klinik
tablolarla karşımıza gelebilir. Erken çocukluk döneminde nadir görülen bir patoloji olması nedeni ile sağ torakotomi ile
eksize ettiğimiz paraözofajiyal yerleşimli bronkojenik kist vakamızı sunuyoruz.
Olgu
Yaklaşık 3 aydır solunum sıkıntısı ve wheezing nedeni ile takip edilen 11 aylık kız bebek toraks BT’de 2x1cm
boyutlarında mediastinal kitle saptanması üzerine tarafımıza konsülte edildi. Toraks BT’de sol ana bronşa bası ve sol
akciğerde havalanma artışı izlenmesi ön planda mediastinal kist ile uyumlu olarak değerlendirildi. Sağ posterolateral
torakotomi yapılarak kist total olarak eksize edildi. Lezyonun patolojik inceleme sonucunun bronkojenik kist ile
uyumlu olduğu öğrenildi. Hasta postoperatif 2. ayında sorunsuz takip edilmektedir.
Tartışma
Bronkojenik kistler erken çocukluk döneminde nadir görülür ve rutin radyolojik incelemelerde tesadüfen
saptanabileceği gibi hayatı tehdit eden klinik semptomlarla da karşımıza gelebilir. Bu nedenle diğer mediastinal
patolojilerden ayrımının yapılarak erken cerrahi müdahale ile tedavinin gerçekleştirilmesi bu patolojinin ileride neden
olabileceği morbidite ve mortaliteden hastaların korunmasını sağlayacaktır.
Anahtar Kelimeler: bronkojenik kist, infant dönem, praözefagiyal
Paraesophageal Bronchogenic Cyst in Infancy
Salih Topçu1, Aslı Gül Temel1, Serkan Özbay1, Sevtap Gümüştaş2, Alparslan Kuş3, Hüseyin Fatih Sezer1, Gülşen
Ekingen4, Şerife Tuba Liman1, Aykut Eliçora5
1
Department of Thoracic Surgery, Kocaeli University, Kocaeli, Turkey
2
Department of Radiology, Kocaeli University, Kocaeli, Turkey
3
Department of Anesthesia, Kocaeli University, Kocaeli, Turkey
4
Department of Pediatric Surgery, Kocaeli University, Kocaeli, Turkey
5
Atatürk State Hospital, Zonguldak
OBJECTIVE:
Bronchogenic cysts are relatively uncommon congenital anomalies result of abnormal development of the
tracheobronchial tree. They may be detected on routine radiography in asymptomatic patients or may present with
various manifestations representing less than 5% of the mediastinal childhood masses in the infant. We are
presenting our case with a rare early childhood pathology; aparaesophagial bronchogenic cyst resected by performing
right posterolateral thoracotomy.
CASE:
A 11 months old female patient, -who followed-up for 3 months with wheezing and respiratory distress-, consulted to
our clinic after determining a 20x10mm mediastinal cystic lesion on CT scan. Increased aeration of left lung and the
compression of the left main bronchus by the lesion were also detected on CT scan. A right posterolateral
thoracotomy was performed and cystic lesion was totally excised. The pathologic evaluation of the cyst wall was
consistent with bronchogenic cyst. The patient was discharged on 8th day after operation and in 2 months follow-up
period without any complication and recurrence.
DISCUSSION:
Bronchogenic cysts are rare in infancy period they can be detected on routine radiography or may present with lifethreatening clinical symptoms. It is important to diagnose and treat bronchogenic cysts to avoid patients from the
morbidity and mortality of this pathology.
Keywords: bronchogenic cyst, paraesophageal, infancy
İntraoperatif Görünüm
Intraoperative View of The Cyst
Kistin intraoperatif görünümü ve çevre yapılar ile ilişkisi.
Intraoperative View of The Cyst and Contiguity With The Surrounding Structures
Özofagografi ve Toraks BT'de Kistin Görünümü.
The View of Cyst in Esophagogram and Thorax CT.
Özofagografide kistin özofagusa basısı ve Toraks BT'de kistin sol ana bronşa basısı.
The view of esophageal compression in esophagogram and the view of compression to the left main bronchus in Thorax Ct.
Sol pulmoner arter agenezili ve sağ arkus aortalı genç bir erkek olgu
1
2
3
3
3
2
1
Yener Aydın , Elif Yılmazel Uçar , Hayri Oğul , Recep Sade , Adem Karaman , Ömer Araz , Bayram Altuntaş , Buğra
2
1
Kerget , Atilla Eroğlu
1
2
3
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, Erzurum
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Erzurum
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı, Erzurum
Yirmi üç yaşında bir erkek olgu solunum sıkıntısı ve öksürük ile başvurdu. Hastanın anamnezinde daha öncesine ait
herhangi bir hastalık öyküsü yoktu. Aksiyal multi dedektör bilgisayarlı tomografi kesitinde arkus aortanın sağda
yerleştiği görüldü (ok) (Resim A). Daha kaudal kesitte sol pulmoner arterin agenezik olduğu izlendi (Resim B). Volüm
rendering frontal 3D görüntüde sol akciğer hilusuna uzanan hipertrofik bronşial arterler izlendi (Resim C). Sol frenik
arterin hipertrofisi ve aorttan çıkışı gözlendi (Resim D). Pulmoner arter agenezisi nadir bir konjenital anomalidir. Sağ
pulmoner arter daha sık etkilenmektedir. Bizim olgumuzda olduğu gibi bazı olgular asemptomatik olabilir ve erişkin
döneme kadar teşhis edilemeyebilir.
Anahtar Kelimeler: Pulmonary artery agenesis, right-sided aortic arch, hypertrophied bronchial and phrenic artery
Agenesis of the left pulmonary artery and right-sided aortic arch in a young male patient
Yener Aydın1, Elif Yılmazel Uçar2, Hayri Oğul3, Recep Sade3, Adem Karaman3, Ömer Araz2, Bayram Altuntaş1, Buğra
Kerget2, Atilla Eroğlu1
1
Department of Thoracic Surgery, Ataturk University, Medical Faculty, Erzurum, Turkey
2
Department of Chest Diseases, Ataturk University, Medical Faculty, Erzurum, Turkey
3
Department of Radiology, Ataturk University, Medical Faculty, Erzurum, Turkey
A 23-year-old male presented with respiratory distress and cough. There was no evidence of any disease in the
patient's medical history. Multiple-detector-computed tomography axial section shows the aortic arch right placement
(arrow) (Figure A). Left pulmonary artery is not seen in more caudal sections (Figure B). 3D volume rendering frontal
viewing shows the hypertrophied bronchial arteries extending to the left side of the hemithorax (arrow) (Figure C).
Left phrenic artery shows the output from the aorta (arrow) (Figure D). Agenesis of pulmonary artery is a rare
congenital anomaly. Right pulmonary artery is affected more often. Some patients may be asymptomatic and may
not be diagnosed until the adult period.
Keywords: Pulmoner arter agenezisi, sağ arkus aorta, hipertrofik bronşial ve frenik arter
Resim
Figure
Olgunun bilgisayarlı tomografi görüntüleri
Primer Hiperhidroziste Torakoskopik Sempatektominin Sonuçları
Tolga Semerkant, Gökhan Öztürk, Yasin Ekinci, Gökhan Yüncü
Pamukkale Üniversitesi, Göğüs Cerrahi Ana Bilim Dalı, Denizli
GİRİŞ VE AMAÇ:Hiperhidrozis ekrin ter bezlerinin hiperaktivitesine bağlı olarak el, koltuk altı, yüz ve ayakta olan aşırı
terleme ile karekterize bir hastalıktır(1). Çalışmamızda sempatektomi uygulanan hastaların başarı oranı ve
komplikasyonları araştırılmıştır.
YÖNTEM:Mayıs 2008 ve Nisan 2013 tarihleri arasında Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim
Dalı’nda palmar hiperhidrozis nedeniyle yapılan torakoskopik sempatektomilerin etkinliği retrospektif olarak
değerlendirilmiştir.
BULGULAR:HDSS’ye göre Evre 3 veya Evre 4 şikayetleri olan hastalarda sempatektomi uygulandı. Bu sürede 91
hastada toplam 181 videotorakoskopik sempatektomi ameliyatı yapıldı: 80 olgu (% 87,9) R3 sempatektomi, 2 olgu
(% 2,2) R2-3 sempatektomi, 8 olgu (% 8,8) R3-4 sempatektomi, 1 olgu (% 1,1) R2-3-4 sempatektomi. Bir olgu
dışında tüm olgularda bilateral operasyon ve tek lümenli entübasyon uygulanmıştır. Çalışmamızda erken ve geç
komplikasyonlar, pnömotoraks 11 olguda (% 12,1), intraoperatif hemoraji 1 olguda (% 1,1), plevral efüzyon 1 olguda
(% 1,1), hafif göğüs ağrısı 1 olgu (% 1,1), sağ meme önünde his kaybı 1 olgu (% 1,1), sol kol hiperaljezi 1 olguda
(% 1,1), reccurrens % 3,3, kompansatuvar hiperhidrozis % 54 tesbit edildi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Postoperatif Horner Sendromu nadir görülür, genelde tek taraflı ve geçicidir (2, 3, 4).
Çalışmamızda horner sendromunun görülmemesinin sebebi daha fazla oranda R3 sempatektomi yapılmasından ve
stellat gangliondan uzakta disseksiyon yapılmasıdır. Çalışmamızda nüks oranı % 3,3’dü. Nüks oranının düşük
olmasının sebebi bizim yaptığımız çalışmada kuntz siniri iyi bir şekilde disseke edilerek ortaya konulması ve kesilmesi
olduğunu düşünmekteyiz.Torakoskopik sempatektomi %90’nın üzerinde başarı sağlayan, düşük komplikasyon
oranları, psikososyal ve mesleki yaşam kalitesinde önemli derecede artışa neden olan hızlı, basit ve güvenilir minimal
invaziv bir yöntemdir.
Anahtar Kelimeler: Hiperhidrozis, sempatektomi, torakoskopi
Thoracoscopic Sympathectomy Results In Primary Hyperhydrozis
Tolga Semerkant, Gökhan Öztürk, Yasin Ekinci, Gökhan Yüncü
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Hyperhydrozis, hyperactivity of the ecrine sweat glands, depending on the hands,
armpits, feet and face are excessive sweating. It occurs equally in male and females. Generally it adversely affects
patients social life. It is a disease that leads to physclogical problems.Despite of medical therapy in hyperhydrozis,
current main treatment is bilateral thoracal sympathectomy
METHOD:In this study between May 2008 and April 2013, results of 181 thoracoscopic sympathectomy in 91 patients
who has palmar hyperhydrozis was investigated.
RESULTS:Success rate was 96,7%. There was no complication leads to mortality,bleeding that need to open
thoracotomy, chylothorax or Horner’s Syndrome. Rate of early and late surgical complication was very low. Although
compansatuar hyperhydrozis ratio was 54%, patients satisfaction rate was 94,5%.
CONCLUSIONS:Thoracoscopic sympathectomy in palmar hyperhydrosis has been worth to be appeared with
successful results, low morbidity and low side effects ratio.
Keywords: Hyperhydrozis, sympathectomy, Hyperhydrozis, sympathectomy, thoracoscopy
Postoperatif komplikasyonlar
Komplikasyon
Olgu sayısı %
Yok
75 (% 82,4)
İntraoperatif hemoraji
1 (% 1,1)
Hafif göğüs ağrısı
1 (% 1,1)
Plevral efüzyon
1 (% 1,1)
Pnömotoraks
11 (% 12,1)
Sağ meme önünde his kaybı 1 (% 1,1)
Sol kol hiperaljezi
1 (% 1,1)
Total
91 (% 100)
Postoperative complications
Complications
Number of cases %
None
75 (% 82,4)
Intraoperative hemorrhage
1 (% 1,1)
Mild chest pain
1 (% 1,1)
Pleural effusion
1 (% 1,1)
Pneumothorax
11 (% 12,1)
Loss of sensation in front of the right breast
Left arm hyperalgesia
Total
1 (% 1,1)
1 (% 1,1)
91 (% 100)
Bronşektazinin nadir bir sonucu: Nöroendokrin tümör
1
1
1
3
2
Ali Bırak , Serdar Onat , Refik Ülkü , Cihan Akgul Ozmen , Aysenur Keleş
1
2
3
Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisİ Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi Patoloji Ana Bilim Balı, Diyarbakır
Dicle Üniversitesi, Tıp Fakültesi Radyoloji Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
OLGU: 47 yaşında kadın hasta yılardır devam eden bol purulan sekresyon ve öksürük şikayetleri ile başvurdu. Çekilen
toraks bilgisayarlı tomografisinde sol alt ve lingulada kistik bronşektazi saptandı. Operasyona engel bir durumu
olmayan hastaya bronkoskopi sonrası sol alt lobektomi ve lingulektomi uygulandı. Postop herhangi komplikasyon
gelişmeyen hastanın patolojisinde alt lobta multiple odaklarda en büyüğü 0.4 cm lik lezyonlarda tipik karsinoid
tümör(Grade 1) saptandı. Lenf nodları reaksiyonel lenf nodu olarak raporlandı..Bronşektazi ve skar zemininde bu
tümörlerin oluşacağı bilinmeli. Lokal bronşektazi tanısı konulduğunda erken cerrahi tedavi önerilmelidir.
Anahtar Kelimeler: bronşektazi, nöroendokrin tumor, cerrahi
A rare result of bronchiectazis: Neuroendcrine tumor
Ali Bırak1, Serdar Onat1,
1
Dicle University Faculty
2
3
Refik Ülkü1, Cihan Akgul Ozmen3, Aysenur Keleş2
of Medicine Department of Thoracic Surgery Diyarbakir,Turkey
of Medicine Department of Pathology Diyarbakir, Turkey
of Medicine Department of Radiology Diyarbakir, Turkey
CASE: A 47 year -old female patient was admitted for purulant secretions and cough.CT revealed cystic
bronchiectasis.. After initial evaluation bronchoscopy was performed.She underwent a left lower lobectomy and
lingulectomy for bronchiectasis. On macroscopic examination the lungs were bronchiectatic. Microscopically, multiple
lesions detected in the lung parenchyma.Histologic examination showed cystic bronchiectasis with areas of multiple
neuro-endocrine tumors. Lymph nodes were diagnosed as reactive lymphnodes. We discuss the case and review the
literature on this rare entity Neuroendocrine tumors occur as the result of extensive scar caused by bronchiectasis or
other inflammatory processes. We emphasize the significance of early surgical treatment of bronchiectasis.
Keywords: bronchiectasis, neuroendocrine tumor, surgery
Nadir Bir Göğüs Ağrısı Nedeni Nörolojik Semptomlarla Başlayan Stanford A Tip Aort
Diseksiyonu: Olgu Sunumu
1
1
2
1
1
1
Saniye Göknil Çalık , İsmail Aktaş , Mustafa Çali̇k , Nazire Belgin Akıllı , Ramazan Köylü , Basar Cander
1
2
Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Kliniği
Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göğüs Cerrahisi Kliniği
Aortic dissection (AD) was first described in 1761, by Morgagni and occurs with the separation of the layers of the
aortic wall. AD whose incidence ranges from 5 to 30 cases per million people per year normally represents with acute
thoracic or abdominal pain and concomitant cardiovascular symptoms. Neurological symptoms emerge due to
hypotension, occlusion and perfusion deficit. Here in; we report a rare case of Stanford Type A Aortic Dissection
(STAAD) onset with neurological symptoms
A 71-year-old male, who was transported to our ER complaint of inability to recognize the environment, suddenly
became non-verbal and had back pain. He was mild distress and confused at the admission. PE was substantially
unremarkable, with the exception of thready peripheral pulses and cold extremities. Initial brain CT showed no
hemorrhage or areas of hypodensity. Acute stroke was determined in diffusion MRI. The history and PE may strongly
suggest AD that was suspected. Chest CT was performed and defined STAAD in the anterior arch of the aorta. He was
taken immediately to operating room. Patient died because of ventricular fibrillation on second postoperative day.
Stroke occurs in one in twenty of patients with AD. Making the correct diagnosis could be difficult due to the rarity,
wide range of symptoms and the similarity of other disease in ER. Here, the essences of diagnosis are high level of
suspicion in the patient with atypical signs and symptoms. Even though, relatively uncommon cause of stroke, AD
Anahtar Kelimeler: Göğüs ağrısı, İnme, Aort diseksiyonu, Nörolojik belirtileri
A Rare Cause of Chest Pain Stanford Type A Aortic Dissection Onset with Neurological
Symptoms: A Case Report
Saniye Göknil Çalık1, İsmail Aktaş1, Mustafa Çali̇k2, Nazire Belgin Akıllı1, Ramazan Köylü1, Basar Cander1
1
Department of Emergency Medicine, Konya Education and Research Hospital, Konya, Turkey.
2
Department of Thoracic Surgery, Konya Education and Research Hospital, Konya, Turkey.
Aortic dissection (AD) was first described in 1761, by Morgagni and occurs with the separation of the layers of the
aortic wall. AD whose incidence ranges from 5 to 30 cases per million people per year normally represents with acute
thoracic or abdominal pain and concomitant cardiovascular symptoms. Neurological symptoms emerge due to
hypotension, occlusion and perfusion deficit. Here in; we report a rare case of Stanford Type A Aortic Dissection
(STAAD) onset with neurological symptoms
A 71-year-old male, who was transported to our ER complaint of inability to recognize the environment, suddenly
became non-verbal and had back pain. He was mild distress and confused at the admission. PE was substantially
unremarkable, with the exception of thready peripheral pulses and cold extremities. Initial brain CT showed no
hemorrhage or areas of hypodensity. Acute stroke was determined in diffusion MRI. The history and PE may strongly
suggest AD that was suspected. Chest CT was performed and defined STAAD in the anterior arch of the aorta. He was
taken immediately to operating room. Patient died because of ventricular fibrillation on second postoperative day.
Stroke occurs in one in twenty of patients with AD. Making the correct diagnosis could be difficult due to the rarity,
wide range of symptoms and the similarity of other disease in ER. Here, the essences of diagnosis are high level of
suspicion in the patient with atypical signs and symptoms. Even though, relatively uncommon cause of stroke, AD
Keywords: Chest Pain; Stroke, Aort Dissection, Neurological Symptoms
P.Carinatumda minimal invaziv cerrahi tedavinin solunum fonksiyonları üzerindeki
etkisi
1
2
2
2
2
Sibel Duman , Yasemin Büyükkarabacak , Ayşen Taslak Şengül , Burçin Çelik , Zeynep Pelin Sürücü , Tuba
2
2
Apaydın , Ahmet Başoğlu
1
2
Kastamonu Üniversitesi,Hemşirelik Yüksekokulu,Kastamanu
Ondokuzmayıs Üniversitesi,Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı,Samsun
GİRİŞ VE AMAÇ:Amaç: P. Carinatumlu hastalarda, minimal invaziv cerrahi tedavinin solunum fonksiyon testleri
üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Materya-METOD: Ondokuz Mayıs Üniversşitesi Göpğüs cerrahi, kliniğinde 2011-2014 yılları arasında
P.Carinatum deformitesi nedeniyle minimal invaziv cerrahi girişim (Abramson tekniği) uygulanan 12 hasta prospektif
değerlendirildi. Tüm hastalara preoperatif olarak akciğer grafisi, rutin kan tetkikleri, boy kilo ölçümü, solunum
fonksiyon testi yapıldı. Postopratif erken dönemde akciğer grafileri ile takip edilen hastalara PO3. ayda solunum
fonksiyon testi, boy ve kilo ölçümü yapıldı.
BULGULAR:BULGULAR: Hastaların 10’u erkek, 2 ‘si kadındı. En sık şikayet görüntü bozukluğu, sonra sırasıyla çabuk
yorulma, çarpıntı ve nefes darlığıydı. Hasta memnuniyeti %100 dü. Postoperatif 3. Ayda yapılan kontrolde, FEV1/FVC
ve boy ölçüm değerlerindeki değişimler dışındaki tüm parametrelerdeki farklar istatistiksel olarak anlamlı değildi. Tüm
değerlerin Preoperatif ve postoperatif olarak karşılaştırılması Tablo 1 de verilmiştir.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Tartışma: P. carinatumlu hastalarda minimal invazif teknik, solunum fonksiyonlarında önemli
kayba yol açmayan güvenilir ve efektif bir cerrahi yöntemdir.
Anahtar Kelimeler: minimal invaziv,pektus carinatum,solunum fonsiyon testi
Effect of minimal invasive surgical treatment on respiratory functions in patients with
pectus carinatum
Sibel Duman1, Yasemin Büyükkarabacak2, Ayşen Taslak Şengül2, Burçin Çelik2, Zeynep Pelin Sürücü2, Tuba Apaydın2,
Ahmet Başoğlu2
1
Department of Nursing Schools,Kastamonu Üniversity, Kastamonu,Turkey
2
Department of Thoracic Surcery, Ondokuz Mayıs University, Samsun,Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:OBJECTIVE: Evaluation of the effect of minimal invasive surgical treatment on
respiratory functions in patients with pectus carinatum is aimed.
METHOD:MATERIAL-METHOD: 12 patients treated with minimal invasive surgery for pectus carinatum(Abramson
surgery) in Ondokuz Mayıs University Thoracic Surgery Clinic between 2012 and 2014 was evaluated
prospectively.Direct graphy,blood counts,height and weight measures,respiratory function tests was applied to all
patients preoperatively.Patients were followed with direct lung graphies in the early period and respiratory function
test,height and weight measures were taken in PO3. month.
RESULTS:RESULTS: 10 patients were male,2 patients were female.Most frequent complaint was cosmetic disorder,in
order,fatigue,palpitation and dyspnea.Patient complacence was % 100.İn PO3. month,differences in all the
parameters was unmeaningful statistically other than FEV1/FVC and height measure differences.The comparison of
the values preoperatively and postoperatively is given in Table 1.
CONCLUSIONS:CONCLUSION: Minimal invasive procedure is an effective and reliable method not causing an
important loss in respiratory functions in patients with pectus carinatum.
Keywords: minimal invasive,pectus carinatum,respiratory functions
hastaların preop ve postop SFT değerlerinin istatiksel karşılaştırması
PREOP
N
POSTOP
Ortalama±S. Sapma Ortalama±S. Sapma t
p
Boy (cm)
12 166,10±13,45
170,70±12,38
-4,011 0,003
Kilo (kg)
12 51,5±11,71
55,10±10,68
-2,016 0,075
FVC
12 3,70±0,98
3,49±0,82
0,925
0,379
FEV1 (litre) 12 3,23±0,92
3,17±0,67
0,277
0,788
FEV1 (%)
12 86,48±7,48
91,74±8,40
-3,056 0,014
FEV1/FVC
12 86,48±7,48
91,74±8,40
-3,056 0,014
PEF
12 6,28±2,41
6,07±1,70
0,345
FEF25
12 4,37±2,41
4,79±1,99
-0,426 0,680
FEF50
12 4,09±1,30
4,17±1,18 0,235
0,235
0,819
FEF75
12 3,44±1,99
3,26±1,87
0,193
0,851
FEF25-75
12 3,83±1,25
3,98±1,12
-0,564 0,587
0,738
statistical comparison of preoperative and postoperative patients PFT
PREOP
N
Length(cm)
POSTOP
average standard deviation average standard deviation t
12 166,10±13,45
p
170,70±12,38
-4,011 0,003
WEIGHT(kg) 12 51,5±11,71
55,10±10,68
-2,016 0,075
FVC
12 3,70±0,98
3,49±0,82
0,925
0,379
FEV1
12 3,23±0,92
3,17±0,67
0,277
,0788
FEV1(%)
12 86,48±7,48
91,74±8,40
-3,056 0,014
FEV1/FVC
12 86,48±7,48
91,74±8,40
-3,056 0,014
PEF
12 6,28±2,41
6,07±1,70
0,345
FEF25
12 4,37±2,41
4,79±1,99
-0,426 0,680
FEF50
12 4,09±1,30
4,17±1,18
0,235
0,819
FEF75
12 3,44±1,99
3,26±1,87
0,193
0,851
FEF25-75
12 3,83±1,25
3,98±1,12
-0,564 0,587
0,738
Akciğerin Nadir Bir Konjenital Anomalisi: İleri Yaşlı Hastada Intralobar Pulmoner
Sekestrasyon
Ali Özdil, Önder Kavurmacı, Ayşe Gül Ergönül, Kutsal Turhan, Alpaslan Çakan, Ufuk Çağırıcı
GİRİŞ: Pulmoner sekestrasyon nadir görülen konjenital bir akciğer anomalisidir. Ekstralobar (ELS) ve intralobar (ILS)
olarak sınıflandırılmıştır. ELS kendi visseral plevrası ile normal akciğer dokusundan ayrılır iken intralober sekestrasyon
ise lob ile birleşmiş durumdadır. Bu çalışmada intralober sekestrasyon tanısı alan olgu sunuldu.
OLGU: Batar tarzda göğüs ağrısı şikayeti nedeniyle başvuran 61 yaşında kadın hasta, akciğer grafisinde retrokardiyak
alanda sol paravertebral opasite saptanması üzerine toraks tomografisi ile değerlendirildi. Tomografisinde sol akciğer
alt lob posterior bazal segmentte, içerisinde sıvı dansiteleri de izlenen konsolide alan ve inen aortanın distal
kesiminden sol akciğer alt loba doğru devam eden ve çapı başlangıç kesiminde 12 mm olarak ölçülen arteriyel
vasküler yapı izlendi (Resim 1). Mevcut görünüm pulmoner sekestrasyon ile uyumlu olarak değerlendirildi. Sol
torakotomi ile yapılan eksplorasyonda sekestre dokunun torasik aortadan kaynaklanan 12mm ve 3mm çaplı, 2 adet
sistemik arter ile vaskülarize olduğu saptandı. Hastaya sol alt lobektomi uygulandı ve sistemik arterlerin güvenli
divizyonu sağlandı (Resim 2). Postoperatif dönemi sorunsuz geçen hasta 11.günde taburcu edildi. Histopatolojik
inceleme sonucu “Intralober pulmoner sekestrasyon” olarak bildirildi.
SONUÇ: ILS’nin tanısı trakeobronşiyal ağaçtaki bağlantılar nedeni ile edinilmiş enfeksiyonlara daha sık neden
olduğundan ELS’ye göre daha erken yaşlarda konur. Bizim olgumuz ise çoğu ILS olgusu ile karşılaştırıldığında daha
geç yaşta tanı almıştır. Sekestrasyonların değerlendirilmesinde diğer bir unsur özellikle BT anjiografi veya MR
anjiografi ile sistemik besleyici arterlerin belirlenmesidir. Bu intraoperatif hemorajik komplikasyonların önlenmesinde
önemlidir.
Anahtar Kelimeler: pulmoner sekestrasyon, ileri yaş, sistemik arter
A Rare Congenital Anomaly of The Lung: Intralobar Pulmonary Sequestration In An Elderly
Patient
Ali Özdil, Önder Kavurmacı, Ayşe Gül Ergönül, Kutsal Turhan, Alpaslan Çakan, Ufuk Çağırıcı
INTRODUCTION: Pulmonary sequestration (PS) is a rare congenital anomaly of the lung. It is classified as extralobar
(ELS) and intralobar (ILS) sequestration. ELS is separated from normal lung tissue by its own visceral pleura where
ILS shares the visceral pleura of the normal lung. We present a case of ILS who had been diagnosed in the seventh
decade.
CASE: Sixty-one years old female patient with the complaint of chest pain was evaluated with CT because of the
retrocardiac, paravertebral opacity on the chest x-ray. CT revealed a consolidation containing liquid densities in the
left lower lobe and a vessel originating from the descending aorta reaching to the left lower lobe with a diameter of
12 mm (Figure 1). This lesion had been considered to be compatible with PS. She underwent a left thoracotomy and
the exploration revealed a sequestrated tissue supplied by two systemic arteries originating from thoracic aorta with
the diameters of 12 and 3 mm. Left lower lobectomy was performed by the confident division of the systemic arteries
(Figure 2). The postoperative course was eventless. The histopathologic examination of the lesion was reported as
“ILS”.
RESULT: Diagnosis of ILS can be done at an earlier age compared to ELS, because of acquired infections due to
tracheobronchial tree connections. Our case was diagnosed in an older age compared to most of the ILS cases.
Radiological evaluation of PS especially with CT angiography or MR angiography is important for determination of
systemic arteries. This will provide the intraoperative hemorraghic complications.
Keywords: pulmonary sequestration, advanced age, systemic artery
Resim 1
Figure 1
Resim 1. Pulmoner sekestrasyonun ve torasik aortadan kaynaklanan sistemik arterin BT kesitleri.
Figure 1. CT scan of pulmonary sequestration and systemic artery originating from thoracic aorta.
Resim 2
Figure 2
Resim 2. Pulmoner sekestrasyonun intraoperatif görüntüleri. A: torasik aorta, S: sekestre doku, Kırmızı ok: torasik aortadan kaynaklanan sistemik
arterler, Siyah oklar: sekestre dokuyu besleyen 3 ve 12 mm çaplı iki adet sistemik arter güdüğü.
Figure 2. Intraoperative images of pulmoary sequestration. A: thoracic aorta, S: sequestrated tissue, Red arrow: systemic arteries originating from
thoracic aorta, Black arrows: divised systemic arteries with the diameters of 3 and 12 mm supplying sequestrated tissue.
Ender görülen diffüz akciğer hastalığı olgusu: nörofibromatozis akciğer tutulumu
Fatma Çiftçi, Aslıhan Gürün Kaya, Miraç Öz, Elif Şen
Nörofibromatozis (NF) otozomal dominant geçiş gösteren multipl kahverengi lekeler, lish nodülleri ve benign
nörofibromlarla karakterize nörokutanöz bir sendromdur. NF birçok sistemi tutabildiği gibi solunum sistemini de
tutabilir.
60 yaşında kadın hasta sekonder polisitemi araştırılması amacı ile kliniğimize yönlendirildi. Hipertansiyon dışında
bilinen hastalığı yoktu. Aktif pulmoner semptom tariflemiyordu. Hiç sigara içmemişti. Fizik muayenesinde tüm
vücudunda çok sayıda yumuşak, pediküllü nörofibromlar ve hiperpigmente maküler lekeler (cafe-au-lait) izlendi. Diğer
sistem muayenesi normaldi. Hasta, babasında da benzer cilt lezyonları olduğunu ifade ediyordu. Akciğer grafisinde
bilateral retiküler gölge koyulukları mevcuttu. Fizik muayene bulguları ile NF düşünüldü Hastaya eşlik edebilecek
akciğer maligniteleri, kistik akciğer hastalıkları ve interstisyel akciğer hastalıkları açısından toraks BT çekildi. Toraks
BT’ de nörofibromatozisin akciğer tutulumuna ait olabilecek üst loblarda daha fazla olmak üzere en büyüğü 11 mm
olan kistler, parankimal-subplevral nodüller ve göğüs duvarında ciltten kaynaklı çok sayıda polipoid lezyon, tiroidde
hipodens nodüller, bilateral surrenal bezde feokromasitoma ile uyumlu olabilecek lezyonlar saptandı. Arter kan gazı
incelmesinde hafif dereceli hipoksemisi mevcuttu. Solunum fonksiyon testinde hava akım hızları nomal,
karbonmonoksit difüzyon testi normal sınırlardaydı. Altı dakika yürüme testinde yürüme mesafesi 360 metre olup,
desaturasyon izlenmedi. Hastanın solunum fonksiyonları normal olduğu için tedavi verilmedi. Hasta nörolojik tutulum
açısından nörolojiye, feokromasitoma ve multipl edokrin neoplazi (MEN) açısından ileri tetkik için endokrinoloji
bölümüne yönlendirildi.
Kistik lezyonlarla karakterize diffüz akciğer hastalıklarında nadir görülen bir hastalık olan NF akciğer tutulumu akla
gelmelidir.
Anahtar Kelimeler: nörofibromatozis, akciğer kistleri, nörofibrom, diffüz akciğer hastalıkları
A case of rarely seen diffuse lung disease: Neurofibromatosis lung involvement
Fatma Çiftçi, Aslıhan Gürün Kaya, Miraç Öz, Elif Şen
Neurofibromatosis (NF) is an autosomal dominant neurocutaneous syndrome, characterized by benign neurofibromas,
multiple brown spots and lisch nodules. NF involvement may effect the respiratory system, similarly as many
systems.
60-year-old female patient was referred to our clinic to investigate secondary polycythemia. There were no systemic
disease except hypertension. She didn’t complain pulmonary symptomps. She had never smoked. On physical
examination multiple soft, pedunculated neurofibromas and hyperpigmented macular rashes (cafe au-laits spots) on
whole body were observed. Other systemic examination was normal. She expressed her father had similar skin
lesions. Chest radiography showed bilateral reticular shadowing. Neurofibromatosis was thought according to
neurofibromas and cafe au-laits spots. Thorax CT performed to investigate concomittant lung malignancy, cystic and
interstitial lung disease. Thorax CT revealed air cyts, the biggest one was 11 mm, with upper lobe dominance,
parenchymal-subpleural nodules, multiple polypoid lesions sourced from the chest wall, that may associated with lung
involvement of neurofibromatosis. Also hypodense thyroid nodules and bilateral surrenal nodules compatible with
pheochromocytoma were detected. Arterial blood gases measurement revealed mild hypoxemia. Airflow velocities
were normal in pulmonary function tests. Carbonmonoxide difussion test were normal. on She walked 360 meters on
six minutes walking test with no desaturation. She didn’t receive treatment due to normal pulmonary functions. She
was referred to neurology and endocrine department in terms of neurologic involvement, concomittant
pheochromocytoma, and multiple endocrine neoplasia (MEN).
In patients with diffuse lung disease with lung cysts NF should be considered in differential diagnosis.
Keywords: Neurofibromatosis, lung cysts, neurofibromas, diffuse lung diseases
Diskeratozis Konjenita’lı bir olguda gelişen Usual İnterstisyel Pnömoni: Olgu sunumu
1
1
2
1
Serap Duru , Bahar Kurt , Demet Yılmazer , Merve Yumrukuz
1
2
dışkapı yıldırım beyazıt eğitim ve araştırma hastanesi göğüs hastalıkları kliniği
dışkapı yıldırım beyazıt eğitim ve araştırma hastanesi patoloji bölümü
Diskeratozis Konjenita, oldukça nadir görülen ve interstisyel akciğer hastalığı ile birlikte seyredebilen konjenital bir
hastalıktır. Burada literatürde sınırlı sayıda bildirilen diskeratozis konjenita ve beraberinde usual interstisyel pnömoni
(UIP) tanısı alan bir olgunun sunulması amaçlandı. Dermatoloji kliniği tarafından bir yıldır diskeratozis konjenita tanısı
ile takip edilen sigara içmeyen 50 yaşında kadın olgu son bir yıldır artan kuru öksürük, eforla nefes darlığı şikayetleri
nedeni ile konsülte edildi. Solunum fonksiyon testlerinde orta derecede restriksiyonu olan olguda DLCO %38 saptandı.
Çekilen postero anteriyor akciğer grafisinde bilateral retikulonodüler infiltrasyonlar, yüksek çözünürlü akciğer
tomografisinde ise her iki akciğerde yaygın interstisyel, interlober kalınlaşmalar, bal peteği görünümü ve fibrotik
değişiklikler mevcuttu. Ayırıcı tanıda diğer nedenler dışlandıktan sonra sağ akciğer alt-orta lobdan VATS ile yapılan
wedge rezeksiyonda histopatolojik olarak UIP tanısı konuldu. Pirfenidon tedavisi başlanan olgu düzenli aralıklar ile
izleme alındı. Sonuçta klinik ve histopatolojik tanıda güçlüklerin yaşanabileceği interstisyel akciğer hastalıklarının farklı
sistemik birlikteliklerinin olabileceği akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Akciğer, Diskeratozis Konjenita, Usual İnterstisyel Pnömoni
Usual interstitial pneumonia in a case with Dyskeratosis congenita; case report
Serap Duru1, Bahar Kurt1, Demet Yılmazer2, Merve Yumrukuz1
1
Dışkapı Yıldırım Beyazıd Educational and Research Hospital, chest disease clinic
2
Dışkapı Yıldırım Beyazıd Educational and Research Hospital, department of pathology
Dyskeratosis congenita is a congenital disease which is seen very rare and can be shown with interstitial lung disease.
In this case report, we aimed to present a case diagnosed as dyskeratosis congenita together with usual interstisial
pneumonia, which is reported in a limited number of the literature. Fifty years old, non-smoker woman followed with
the diagnosis of dyskeratosis congenita for 1 year by dermatology clinic was consulted to chest diseases clinic
because of the complaints including non-produvtive cough and shortness of breath with physical activation. Moderate
restriction was determined at respiration function test and also DLCO was % 38. At the posteroanteior chest graphy,
bilateral reticulonoduler infiltrations were seen and also there were wide-spread interstitial, interlobular septal
thickening, honeycomb lung and fibrotic changes at the high resolution chest tomography. At the differantial
diagnosis, after we excluded the other reasons, we diagnosed as UIP histopathologically with VATS wedge resection
from middle-lower lobe of right lung. We started pirfenidone as treatment to the case and follow the patient regularly.
As a result, interstitial lung diseases are hardly diagnosed clinically and histopathologically and it must be kept in
mind that the disease can be seen together with variety of systemic diseases.
Keywords: Lung, Dyskeratosis congenita,Usual interstitial pneumonia
bilgisayarlÄ± toraks tomografisi
posteroanteriyor akciÄŸer grafisi
Everolimusa Bağlı Diffüz Alveolar Hemoraji Ve İnterstisyel Akciğer Hastalığı:Bir Olgu
1
2
2
2
2
3
Halil İbrahim Yakar , Yeşim Önal , Nazlı Dizman , Abdullah Özkök , Kübra Aydın Bahat , Asiye Kanbay , Erkan
3
2
Ceylan , Ali Rıza Odabaş
1
2
3
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul
Istanbul Medeniyet Üniversitesi, Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İstanbul
Istanbul Medeniyet Üniversitesi, Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İstanbul
Everolimus, mTOR üzerinden T lenfosit aktivasyonunu ve çoğalmasını önleyerek bağışıklık sistemini baskılayan bir
ilaçtır. Solid organ transplantasyonu sonrası organ reddini önlemek için ve antineoplastik ajan olarak kullanılır.
Burada, renal transplantasyon sonrası everolimusa bağlı diffüz alveolar hemoraji ve interstisyel akciğer hastalığı ile
seyreden bir olgu sunmayı planladık.Kırk yedi yaşında 15 ay önce renal transplant olmuş hasta, öksürük ve kanlı
balgam şikayetiyle başvurdu. Son dönem böbrek yetersizliği etiyolojisi ailevi akdeniz ateşine bağlı
amiloidozdu.Kalsinörin inhibitör toksisitesi düşünülerek 5 ay önce everolimus başlanmıştı.Fizik muayenede bilateral
bazallerde krepitan raller saptandı. PA akciğer grafisinde orta ve alt zonlarda bilateral intestisyel infiltrasyon,retiküler
izler,yaygın opasiteler izlendi.YÇBT’de bilateral orta ve alt zonlarda buzlu cam görünümü,belirgin alveolar infiltratif
değişikler bronşial duvar kalınlaşması ve diffüz alveolar hemoraji ile uyumlu görünümü izlendi.Bronkoskopide sağ alt
lob posterior segmentten alınan transbronşial biyopsi ve BAL’da hemosiderin yüklü makrofajlar görüldü. Hasta
everolimusa bağlı intestisyel pnömoni ve diffüz alveolar hemoraji olarak değerlendirildi.Everolimus kesildi,takrolimus
başlandı,steroid dozu artırıldı.Hastanın semptomları kayboldu.
Anahtar Kelimeler: alveolar,everolimus,hemoraji,interstisyel
Alveolar Hemorrhage And İnterstitial Lung Disease in a Patient Treated With Everolimus:A
Case Report
Halil İbrahim Yakar1, Yeşim Önal2, Nazlı Dizman2, Abdullah Özkök2, Kübra Aydın Bahat2, Asiye Kanbay3, Erkan
Ceylan3, Ali Rıza Odabaş2
1
Süreyyapaşa Thoracic Surgery Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey
2
Department of Internal Medicine and Nephrology,Göztepe Education and Research Hospital, Istanbul Medeniyet
University
3
Department of Pulmonolgy,Göztepe Education and Research Hospital, Istanbul Medeniyet University
Everolimus is a drug that suppresses the immune system by preventing T lymphocyte activation and proliferation
through the mTOR pathway. It is used after solid organ transplantation to prevent organ rejection and it is also
known as an antineoplastic agent. Herein, we present a case of alveolar hemorrhage and interstitial lung disease in a
renal transplant patient using everolimus.
Forty-seven year-old patient was admitted with complaints of cough and bloody sputum. He had renal transplantation
15 months ago. The etiology of end stage renal disease was amyloidosis due to familial mediterranean fever.
Everolimus was started 5 months ago because of the calcineurin inhibitor toxicity. On physical examination, bilateral
basal crepitan crackles were detected. In chest X-ray, bilateral interstitial infiltrates, reticular images, and alveolar
opacities were observed especially in the mid and lower zones. HRCT revealed ground-glass opacities, alveolar
infiltrative appearance consistent with bronchial wall thickening and diffuse alveolar hemorrhage in bilateral middle
and lower zones. Transbronchial biopsies of the posterior segment of the right lower lobe were consistent with
interstitial lung disease and hemosiderin laden macrophages were observed in BAL. These pathologies were
considered to be due to everolimus. Everolimus was withdrawn, tacrolimus was started and the dose of steroid
therapy was increased. The patient was promptly recovered with no symptoms.
Keywords: alveolar,everolimus,hemorrhage,interstitial
Başvuru PA Grafisi
İnitial PA Graphy
bilateral interstisyel görünüm,retiküler izlerde artış
bilateral interstitial view
Başvuru YÇBT
İnitial HRCT
İnterstisyel Akciğer Hastalıklarında Metabolik Sendrom
Aydanur Ekici, Emel Bulcun, Mehmet Ekici, Pınar Yildiz Gulhan, Tülay Karakoç, Dilay Ahat Çimen
GİRİŞ VE AMAÇ:İnflamasyon, fiziksel inaktivite; metabolik sendrom (MS) ve İnterstisyel Akciğer Hastalıkları (İAH) için
ortak potansiyel mekanizmalardır. Bu nedenle biz bu çalışmada İAH’da MS sıklığını ve belirleyen faktörleri araştırdık.
YÖNTEM:Çalışmaya İAH tanısı konulmuş 64 hasta alındı. Hastaların YÇBT tetkikleri değerlendirilerek Müller yöntemine
göre fibrozis sınıflaması (FS) yapıldı ve tüm akciğerdeki fibrozis derecesine göre toplam fibrozis skoru (TFS) elde
edildi. National Cholesterol Education Program(NAEP)’a göre MS tanısı konuldu. Toplam MS komponent sayısı da MS
skoru olarak hesaplandı. Hastalara solunum fonksiyon testi, karbonmonoksit difüzyon testi, akciğer volümleri testi
yapıldı. AKG’ları alındı.
BULGULAR:27 (%42) hastada MS tanısı konuldu. Pearson korelasyon testinde, DLCO% ile MS varlığı (p:0.005) ve MS
skoru (p:0.04) arasında, TLC% ile MS varlığı (p:0.02) ve MS skoru (p:0.01) arasında ve fiziksel sağlık skoru ile MS
skoru (p:0.03) arasında negatif ilişki bulundu. Ayrıca fiziksel sağlık skoru TFS (p:0.004) ve FS (p:0.006) arasında da
negatif ilişki görüldü.
TARTIŞMA VE SONUÇ:İAH’da metabolik bozukluklar hastalık şiddetini gösteren parametrelerle ilişkili olarak
artmaktadır. Bu iki hastalık arasındaki ilişki üzerine ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.
Anahtar Kelimeler: İnterstisyel akciğer hastalıkları, metabolik sendrom
Metabolic Syndrome in Interstitial Lung Diseases
Aydanur Ekici, Emel Bulcun, Mehmet Ekici, Pınar Yildiz Gulhan, Tülay Karakoç, Dilay Ahat Çimen
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Inflammation and physical inactivity are common potential mechanisms for metabolic
syndrome (MS) and interstitial lung diseases (ILD). Therefore, we investigated factors determining MS and its
frequency in ILDs in the present study.
METHOD:A total of 64 patients diagnosed with ILD were enrolled in the study. Patients had fibrosis classification (FC)
according to Müller method by performing high resolution computerized tomography (HRCT) examinations and total
fibrosis score (TFS) was obtained according to fibrosis degree in the whole lung. MS diagnosis was made according to
National Cholesterol Education Program (NAEP). Total MS component number was also calculated as MS score.
Patients had respiratory function, carbonmonoxide diffusion, and lung volume tests, and arterial blood gaseous
analyses were performed.
RESULTS:Of patients, 27 (42%) were diagnosed with MS. In Pearson’s correlation test, negative correlations were
determined between DLCO% and MS presence (p= 0.005) and MS score (p= 0.04); between TLC% and MS presence
(p= 0.02) and MS score (p= 0.01); between physical health score and MS score (p= 0.03). Negative correlations
were also determined between physical health score and TFS (p= 0.004), and FC (p= 0.006).
CONCLUSIONS:Metabolic disorders in ILDs are increased in relationship with parameters showing the disease
severity. Further studies are required to determine correlations between these two diseases.
Keywords: Interstitial lung diseases, metabolic syndrome
Tablo 1: Metabolik sendrom varlığı ve toplam skorunun klinik parametrelerle ilişkisi
Metabolik sendrom varlığı Metabolik sendrom skoru
p değeri
p değeri
FEV1%
0.1
0.1
FVC%
0.7
0.7
PaO2
0.2
0.7
PaCO2
0.2
0.02
DLCO%
0.005
0.04
TLC%
0.02
0.01
Fizik sağlık skoru
0.06
0.03
Mental sağlık skor
0.3
0.1
Fibrozis sınıflaması
0.7
0.7
Toplam fibrozis skoru 0.9
0.9
İstatistiksel anlamlılık: p değeri>0.05
Table 1: Table 1: The relation between presence of metabolic syndrome, metabolic syndrome score and
clinic parameters
Presence of metabolic syndrome Metabolic syndrome score
p value
p value
FEV1%
0.1
0.1
FVC%
0.7
0.7
PaO2
0.2
0.7
PaCO2
0.2
0.02
DLCO%
0.005
0.04
TLC%
0.02
0.01
Physical health score 0.06
0.03
Mental health score
0.3
0.1
Fibrosis classification 0.7
0.7
Total fibrosis score
0.9
0.9
Statistical significantly: p value>0.05
Nadir Bir ARDS Nedeni Sitomegalovirüs (CMV) Enfeksiyonu
1
1
2
1
Ayşegül Gencer , Şermin Börekçi , Ayşa Hacioğlu , Tunçalp Demir , Nurhayat Yıldırım
1
2
1
İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul
Amaç: ARDS’nin nadir nedenlerinden biri virüslerdir. Biz de nadir olması nedeni ile etyolojisinde Sitomegalovirüs
(CMV) Enfeksiyonu saptanan bir olguyu paylaşmak istedik.
OLGU: Bir aydır halsizlik ve ateş şikayeti ile başvurduğu merkezde pnömoni tanısı konularak antibiyoterapi başlanan
hasta kliniğinin kötüleşmesi nedeniyle servisimize devralındı. Takipneik ( SS:28/dk), hipoksemik ( SpO2:%78),
Ateş:38.5 ° C olan hastada, yaygın orta ve alt alanlarda ral mevcuttu. Akciğer grafisinde bilateral orta ve alt alanlarda
alveoler infiltrasyon saptandı ( Resim 1). 5 litre oksijen tedavisi altında PaO2: 51mmHg olması nedeniyle CPAP
tedavisi başlandı ( 8 cm H2O). WBC: 17.000, CRP:38, ESH:66 olan hastadan kültürler gönderildi ( kan, idrar), 1986
yılında Hodgkin Lenfoma tanısı olması (şuan remisyonda) nedeniyle geniş spektrumlu (anti bakteriyal+anti viral)
antibiyoterapi başlandı, yatak başında kemik iliği aspirasyon biyopsisi yapıldı. Yapılan Ekosu: Normal ( EF:%55) di.
Toraks BT sinde sağ orta ve alt lobda, sol lingula ve alt lobda ARDS yi düşündüren yaygın buzlu cam infiltrasyonları
rapor edildi (Resim 2). Mevcut bulgularla hastada Berlin sınıflamasına göre Orta ARDS düşünüldü. Kan kültüründe
Sitomegalovirüs (CMV) pozitif olarak geldi ( Resim 3). Kemik İliği biyopsisinde de CMV pozitif raporlanması nedeniyle
(Resim 4) hastada CMV enfeksiyonuna sekonder ARDS düşünüldü. CPAP altında antibakteriyal ve anti viral tedaviye
devam edildi. 8. günde genel durumu düzelen hasta, 10. Günde CPAP dan ayrıldı. Takiplerinde sorun yaşanmayan
hasta önerilerle taburcu edildi.
Sonuç: ARDS etyolojisinde nadir de olsa Sitomegalovirüs enfeksiyonları olabileceği akılda bulundurulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: ARDS,CMV enfeksiyonu
A Rare Cause of ARDS: Cytomegalovirus (CMV ) Infection
Ayşegül Gencer1, Şermin Börekçi1, Ayşa Hacioğlu2, Tunçalp Demir1, Nurhayat Yıldırım1
1
Istanbul University Cerrahpasa Medical Faculty, Department of Pulmonary Diseases, Istanbul,Turkey
2
Istanbul University Cerrahpasa Medical Faculty, Department of Internal Medicine, Istanbul, Turkey
OBJECTIVE: One of the rare causes of ARDS are viruses. Because of the rarity in ARDS etiology, we want to share a
case diagnosed with Cytomegalovirus (CMV) infection.
CASE: Patient admitted to a medical center with a mont-long malaise and fever, where diagnosed as pneumonia and
began antibiotics. Patient transfered to our service because of clinical deterioration. She had tachypnea, hypoxemia,
fever and also widesppread rales in the middle and lower lung areas. On chest X-Ray alveolar infiltrates are present in
the bilateral middle and lower areas. Cause of PaO2:51mmHg with the 5 liters of oxygen treatment, CPAP therapy
was started. WBC: 17.000, CRP:38, ESR:66 and cultures were sent from the patient. Broad-spectrum antibiotic and
antiviral therapy was started, bone marrow aspiration biopsy was performed (in 1986 she had diagnosed as Hodgkin's
lymphoma, currently in remission). ECHO was normal. Thorax CT was reported as extensive ground-glass infiltrates,
suggestive of ARDS, in right middle and lower lobe, lingula and left lower lobe. By the present findings, patients was
diagnosed as ARDS (modorate, Berlin clasification). Bood cultures was positive for CMV. Bone marrow biopsy was
reported as CMV positive. It is considered that ARDS is secondary to CMV infection. Antibacterial and antiviral therapy
was continued under CPAP treatment. General condition of the patient improved on the 8th day, the 10th day she
was separated from CPAP.Not experienced problems in the follow-up the patient, she was discharged with the
recommendations.
CONCLUSION: CMV infection is should be kept in mind as a rare etiology of ARDS
Keywords: ARDS,CMV Infection
Atipik prezentasyonlu Pulmoner Alveolar Proteinozisli iki vaka
Elif Şahutoğlu, Zehra Dilek Kanmaz, Gülfidan Aras, Esin Yentürk, Tuğba Mandal, Firdevs Atabey, Esin Tuncay
Yedikule Göğüs Hastalıkları EAH, Göğüs Hastalıkları ABD, 8.klinik, İstanbul, Türkiye
Giriş: Pulmoner alveolar preteinozis (PAP) surfaktan katabolizmasındaki bozukluğa bağlı olduğu d
üşünülen nadir görülen bir hastalıktır. Tanı aşamasında yüksek klinik şüphe gerektirir.
Olgu1: 28 yaşında erkek. 1 aydır olan öksürük, balgam şikayeti ile başvurdu. Akciğer grafisinde bilateral
infiltrasyonlar saptandı. HRCT de bilateral alt zonlarda,yamalı karakterde buzlu cam ve yaygın konsolidasyon alanları
ve interlobüler septal kalınlaşmalar saptandı. Total ve spesifik IgE ler, deri prick testi, ENA profili ve vaskülit
markerları negatif geldi. Bronkoskopik incelemede makroskopik patoloji saptanmadı, BAL için yeterli materyal
alınamadı. Pulmoner wedge biyopsi sonucu PAP olarak geldi. Hastanın efor dispnesi ve hipoksisi olmadığından
tedavisiz izlemine karar verildi. Takiplerinde radyolojik ve klinik olarak bulgularının spontan regrese olduğu görüldü.
Olgu 2: 52 yaşında kadın. Nefes darlığı ile başvurdu. Akciğer grafisinde bilateral orta alt zonlarda belirgin
infiltrasyonları olan hastanın HRCT sinde bilateral üst zonlarda mikrokavitasyonlar içeren multifokal küçük odaklar
şeklinde bronkovasküler traseyi i zleyen ve periferde daha belirgin infiltrasyon alanları saptandı. TBB (transbronşiyal
biyopsi) yapıldı, tanısal olmaması üzerine açık akciğer biyopsisine verildi. Wedge rezeksiyon sonucu kronik bronşit,
bronşiolit, fokal alveolar eksuda mevcut, tipik interstisyel akciğer hastalığı bulgusu görülmedi şeklinde geldi. Bu
süreçte lezyonlar progrese oldu, kontrol HRCT sinde tipik crazy paving görünümü olmasından ötürü PAP ön tanısı ile
BAL yapıldı. Bol amorf homojen proteinöz materyal D-PAS + boyandı. Hastaya PAP tanısı koyuldu. Efor dispnesi
olmasından ötürü hastaya terapötik total akciğer lavajı yapıldı. İşlem sonrası dispnesi geriledi. Radyolojik ve klinik
olarak bulgular regrese oldu.
Tartışma: Tedavi hastanın kliniğine ve etiyolojiye göre yapılır. Tek veya tekrarlayan terapötik total akciğer lavajı
faydası kanıtlanmış tedavi yöntemidir
Anahtar Kelimeler: PAP, Terapötik lavaj, pulmoner infiltrasyon
Atipical presentation of Pulmonary Alveolar Proteinosis: Two cases
Elif Şahutoğlu, Zehra Dilek Kanmaz, Gülfidan Aras, Esin Yentürk, Tuğba Mandal, Firdevs Atabey, Esin Tuncay
Yedikule Education and Research Hospital, Department of Pulmonology, 8.clinic, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION: PAP is a rare disorder that is believed to be the result of defective surfactant catabolism. The
diagnosis can be difficult to make and high index of suspicion is required.
Case 1: 28 years old male presented with productive cough for one month and bilateral pulmonary infiltration in chest
X-ray. Areas of patchy ground glass appearance, interlobular septal thickening were seen on high resolution thorax
CT (HRCT). Skin prick test, ENA profile, vasculitic markers, total and specific IgE were unrevealing. Bronchoscopic
evaluation was macroscopically normal and insufficient specimen was obtained by BAL. Surgical pulmonary wedge
biopsy lead to the diagnosis of PAP. He was followed up without treatment because of lack of hypoxia and dyspnea
and spontaneous clinical/radiological resolution was seen.
Case 2: 52 years old woman was presented with dyspnea and bilateral infiltrations in the lower zone on chest X-ray.
Bilateral infiltrations in the middle and lower zones with microcavitations running throughout bronchovascular tree
were seen on HRCT. Transbronchial biopsy was nondiagnostic. Open lung wedge biopsy revealed chronic bronchitis,
bronchiolitis and focal alveolar exudations, but definitive diagnosis could not be made. Follow up HRCT showed typical
crazy paving appearance and a second BAL sampling revealed copious amorphous proteineceous material that was DPAS positive. PAP was diagnosed. Therapeutic total lung lavage was done for once with follow up clinical/radiological
resolution.
CONCLUSIONS: The prognosis is variable and the treatment depends on the clinical severity and etiology. Single or
multiple sessions of total lung lavage has been proven to be useful.
Keywords: PAP, Therapeutic lavage, pulmonary infiltration
Kitle Görüntüsü İle Prezente Olan Bronkosentrik Granülomatozis Olgusu
Hatice Kutbay Özçelik, Kübra Aşık, Fatih Yakar, Mehmet Bayram, Didem Özkan, Murat Sezer
Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Göğüs Hastalıkları ABD, İstanbul, Türkiye
Giriş: Bronkosentrik granülomatozis (BCG) spesifik klinik, radyolojik ve immünolojik özelliği olmayan nadir bir
durumdur. Genellikle akciğer biyopsi ya da rezeksiyon materyalinin morfolojik incelenmesiyle tanısı konulmaktadır.
OLGU: 3 aydır devam eden öksürük şikayeti ile başvuran 20 p/yıl sigara anamnezi olan 47 yaşında erkek hastanın
çekilen Toraks BT’de üst lob lümenini daraltan, kontrast tutulumu gösteren kitlesel lezyon ve pretrakeal alanda LAP
tespit edildi. PET/CT’de kitlede artmış FDG tutulumu izlendi. Hastaya sırasıyla bronkoskopi ve mediastinoskopi yapıldı.
Sonuç gelmeyen hastadan VATS ile akciğer biyopsisi alındı, histopatolojisi bronksentrik granülomatosis olarak
raporlandı. Aspergillosis açısından 2. Bronkoskopi yaplan hastanın lavaj kültüründe üreme olmadı, 2 kez kanda
bakılan aspergillus anitjeni negatif geldi. 0.5 mg/kg metilprednisolone başlanan hastanın 15. günden itibaren
kontrollerinde belirgin radyolojik düzelme tespit edildi.
Sonuç: Görüntüleme yöntemleri ile akciğer kanserinden ayırt edilemeyen bu vakayı bu gibi durumlarda BCG’nin de
akla gelmesi açısından sunmayı uygun bulduk.
Anahtar Kelimeler: Bronkosentrik granülomatozis, malignite, kitle
Bronchocentric Granulomatosis Patient Who Present With Mass Image
Hatice Kutbay Özçelik, Kübra Aşık, Fatih Yakar, Mehmet Bayram, Didem Özkan, Murat Sezer
Bezmialem Vakif University Medical Faculty, Department of Pulmonology, Istanbul,Turkey
INTRODUCTION: Bronchocentric granulomatosis(BCG) is an uncommon entity which has no specific clinical,
radiological and immunological features. It is usually diagnosed at morphological examination of biopsy or resected
lung material.
CASE: 47 years old male, has 20 packets/year smoking history, admitted with complaint of cough for three months.
At thorax CT; mass image which was narrowing the lumen of the upper lobe, absorbed contrast agent and
lymphadenopathy at pretracheal space were detected. At PET/CT; revealed increased FDG uptake of the mass.
Bronchoscopy and then mediastinoscopy were preformed. There was no diagnostic result so lung biopsy was
performed under VATS; histopathology revealed bronchocentric granulomatosis. The second bronchoscopy was
performed for aspergillosis; there was no proliferation in bronchoscopic lavage culture. Aspergillus antigen was
negative in blood for two times. 0.5 mg/kg metilprednisolone treatment was administared and radiologic recovery
was detected on 15th days of treatment.
CONCLUSION: This case which was indistinguishable from lung canser by imaging techniques; we decided to offer
keep in mind BCG for smilar cases.
Keywords: Bronchocentric granulomatosis, malignancy, mass
Oksaliplatine bağlı intertisyel akciğer hastalığı
1
1
2
1
Nuran Gökbulut , Züleyha Bingöl , Didem Taştekin , Zeki Kılıçaslan
1
2
İstanbul Üniversitesi,İstanbul Tıp Fakültesi,Göğüs Hastalıkları AD, İstanbul
İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Onkoloji Enstitüsü AD, İstanbul
GİRİŞ: Oksaliplatin, DNA sentez inhibisyonu yapan 3. kuşak platin derivesidir. Kolorektal adenokarsinomda birinci
seçenek tedavi olarak kullanılır. Oksaliplatine bağlı akciğer toksisitesi ilacın çok nadir bir yan etkisidir.
OLGU: Eforla nefes darlığı ve öksürük şikayetiyle başvuran 53 yaşındaki erkek hasta, 3 yıl önce rektum karsinomu
nedeniyle opere edilmiş. Kemoterapi (12 kür) ile kür sağlanarak takip edilmiş. Takiplerinde kemik metastazı
saptanması üzerine 6 ay önce oksaliplatin içeren kemoterapi başlanmış. Tedavi öncesinde nefes darlığı olmayan
hastanın akciğer grafisi ve tomografisi normal, spirometride; FEV1:3080mL (%84), FVC:3080ml (%103),
FEV1/FVC:100 DLCO:%89 idi. Tedavinin 3.ayında eforla dispne ve öksürük başlaması üzerine yapılan spirometride;
FEV1:2510mL (%85), FVC:3270ml (%90), FEV1/FVC:77, DLCO:%70 bulundu. Laboratuvarda; lökosit:12800/µ
(%67.5 nötrofil), CRP:5,6mg/l, sedimentasyon:7mm/saat idi. Akciğer grafisinde yaygın retikülonodüler dansite artışı
saptanması üzerine çekilen tomografide bilateral üst lob segmentlerde belirgin plevral çentikleşmeler, subplevral
akciğer parankiminde interlobüler septalarda düzensiz belirginleşmeler ve yaygın kistik lezyonlar ile sentrasiner
nodüler infiltrasyonlar saptandı. Hastada ilaca bağlı akciğer tutulumu düşünüldü ve oksaliplatin tedavisi kesildi.
Oksaliplatin dışındaki kemoterapötiklerine (irinotekan, bevasizumab ve kapesitabin) devam edildi. Takiplerinde
FEV1:2340mL (%79), FVC:3080ml (%103), FEV1/FVC:73, DLCO:%46 saptandı. Altı dakika yürüme testinde
sp02:%98’den %93’e düştü, yürüme mesafesi 450 metre bulundu. Metilprednizolon 32mg 1x1 başlandı. İki hafta
sonraki takiplerinde semptomlarında ve akciğer grafisindeki lezyonlarında gerileme saptandı.
TARTIŞMA: İlaca bağlı akciğer toksisitesi genellikle ilaç kesildikten sonra geriler. Nadiren pulmoner fonksiyonlarda
bozukluk ilerler ve intertisyel fibrozis gelişir. Semptomlarda ve radyolojide progresyon durumunda kortoikosteroidler
tedaviye eklenebilir.
Anahtar Kelimeler: oksaliplatin,intertisyel akciğer hastalığı, kortikosteroid
Oxaliplatin-induced interstitial lung disease
Nuran Gökbulut1, Züleyha Bingöl1, Didem Taştekin2, Zeki Kılıçaslan1
1
Department of Respiratory Disease, Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
2
Department of Oncology instute, Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION: Oxaliplatin, a third-generation platin derivative, acts via interruption of DNA synthesis. It’s first
choice in kolorectal adenocarcinoma. Lung toxicity is one of the rare side effects of oxaliplatin.
CASE: A 53-year-old male presented for shortness of breath with effort and coughing, was operated for rectum
carcinoma 3 years ago.He was followed and cured with 12 chemotherapy cycles. Siz months ago bone metastasis was
noticed and chemotherapy included oxaliplatin had been started. Before treatment, chest radiography and thorax CT
were normal. Spirometry showed FEV1:3080mL (%84), FVC:3080ml (%103), FEV1/FVC:100 and DLCO:%89. On
thirth month of therapy, exertional dyspnea and coughing presented. Spirometry showed FEV1:2510mL (%85),
FVC:3270ml (%90), FEV1/FVC:77 and DLCO:%70. Laboratory showed leukocytosis:12800/µ (%67.5 neutrophile),
CRP:5,6mg/l and ESR:7mm/h.Thorax CT that applied due to diffuse reticulonodular densities on chest radiography,
showed irregular markednesses and common cystic lessions on interlobular septas on subpleural lung parenchyma,
significant pleural indentation on bilateral upper lobe segments and sentriasiner nodular infiltrations. Drug-induced
interstitial lung disease was considered and oxaliplatin was stopped. He continued to take other chemotherapeutic
agents (irinotecan, bevacizumab and capecitabine). During follow-up; lung functions worsenned (FEV1:2340mL
(79%), FVC:3080ml (103%), FEV1/FVC:73, DLCO:46%). In 6-min walk test, SpO2 dropped to %93 from % 98,
walking distance was 450m. Methylprednisolone was started (32mg/day). After two weeks, regression of symptoms
and infiltrations in chest radiography were detected.
CONCLUSION: Drug-induced interstitial lung diseases usually regresses after cessation of drug. Rarely, pulmonary
functions and radiolgical findings worsen and causes interstitial fibrosis. Corticosteroid therapy can be used in this
cases.
Keywords: Oxaliplatin, interstitial lung disease,corticosteroid
Pulmoner Hipertansiyon Gelişen ve Sildenafil ile Tedavi Ettiğimiz İnterstisyel Akciğer
Hastalığı Tanılı Olgularımız
Aydanur Ekici, Emel Bulcun, Mehmet Ekici, Dilay Ahat Çimen
Giriş: İnterstisyel akciğer hastalığı(İAH)’nda pulmoner hipertansiyon (PH) mortaliteyi arttırır. Bu hastalarda sildenafil
kullanımına ait kısıtlı veri vardır. Biz burada sildenafil ile tedavi ettiğimiz PH’lu İAH olan olgularımızın klinik sonuçlarını
sunduk.
Olgu 1:28 yaşında erkek hasta. 8 yıl önce cerrahi akciğer biopsisi ile Histiositozis X tanısı almış. Tanısından 2 yıl sonra
tarafımızdan takip edilen hastaya prednol 40 mg başlandı. Tedavi altında iken hasta takibimizden çıktı. Sigara
kullanmaya uyarılarımıza rağmen devam etti. İlk başvurduğunda EKO da pulmoner arter basıncı (PAB) 45 olan hasta
3 yıl sonra solunum yetmezliği ile acile başvurdu. EKO’da PAB 80 idi. Hastaya sigara bıraktırıldı. Prednol 40mg,
diüretik ve 3 yıl önce uzun süreli O2 tedavisi (USOT) başlandı. Transplantasyon programına alındı. Hastanın
hipoksemisi takiplerde daha da arttı. 7.2013 tarihinde hastaya PH tedavisine yönelik sildenafil tb (100mg/gün)
başlandı.
Olgu 2:70 yaşında erkek hasta. 1.5 yıl önce klinik ve radyolojik olarak idiopatik pulmoner fibroz (IPF) tanılı konulan
hasta. Hasta diüretik ve 1.5 yıldır USOT kullanıyor. Hastanın PH tedavisine yönelik 5.2014’de sildenafil tb (75
mg/gün) tedavisi başlandı.
Olgu 3:50 yaşında erkek hasta. 5 yıl önce cerrahi akciğer biopsisi ile IPF tanısı alan hasta. Hasta 3 yıldır USOT,
diüretik ve 4 aydır BPAP ile NİMV tedavisi kullanıyor. Hastanın PH tedavisine yönelik 3.2014 de sildenafil
tb(75mg/gün) tedavisi başlandı.
Sonuç: Sildenafil tedavisi PH’lu İAH olan olgularda 6 dakika yürüme mesafesi ve fonksiyonel kapasiteye kısmen ancak
PAB’daki azalmaya belirgin şekilde olumlu etki sağladığı görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: Pulmoner hipertansiyon, sildenafil, İnterstisyel akciğer hastalığı
Our cases of interstitial pulmonary disease with pulmonary hypertension receiving
sildenafil treatment
Aydanur Ekici, Emel Bulcun, Mehmet Ekici, Dilay Ahat Çimen
INTRODUCTION: The pulmonary hypertension (PH) in interstitial lung disease (ILD) increases mortality. The data
about the sildenafil use in these patients is limited. We present here the clinical outcomes of IAH cases with PH
receiving sildenafil.
Case1:28 years-old male patient. 8 years ago, HistiositozisX was diagnosed by surgical lung biopsy. We have followed
up the patient 2 years after the diagnosis, and 40 mg prednol was initiated. The patients was lost during follow-up
visits of the treatment. He continued to use cigarette in spite of our warnings. In ECO, his pulmonary artery pressure
(PAP)was 45 during his first admission. After 3 years, he admitted to the emergency department due to respiratory
insufficiency. In ECO, PAP was 80. Smoking was quitted. Prednol, diuretic and oxygen treatment were initiated.
Transplantation program was planned. His hypoxemia increased during follow-up visits. Sildenafil was initiated for PH
at 7.2013.
Case2:70 years old male patient. Idiopathic pulmonary fibrosis (IPF) was diagnosed 1.5 years ago clinically and
radiologically. He has been using diuretic and oxygen treatment for 1.5 years. Sildenafil was initiated for PH
at5.2014.
Case3:50 years old male patient. IPF was diagnosed 5 years ago by lung biopsy. IPF was diagnosed 1.5 years ago. He
has been using diuretic and oxygen treatment for 3 years, BPAP for 4 months. Sildenafil was initiated for PH
at3.2014.
CONCLUSION: Positive effects of sildenafil was observed partially on the functional parameters or 6minutes walking
distance in the ILD patients with PH. However, it has significant positive effects on PAP decrease.
Keywords: Pulmonary hypertension, sildenafil, interstitial lung disease
Tablo 1: İnterstisyel Akciğer Hastalığı ve Pulmoner Hipertansiyon Tanılı Olgularımızın Sidenafil Tedavisi
öncesi Klinik ve Fonksiyonel Parametreleri
Nefes darlığı fonksiyonelsınıf 6 dakika yürüme mesafesi Pulmoner arter basıncı PaO2 PaCO2
Olgu 1 IV
180m
90 mmhg
51
32
Olgu 2 IV
25m
80 mmhg
45
32
Olgu 3 III
220m
70 mmhg
49
48
Table 1: Clinic and functional parameters of our cases with interstitial pulmonary disease and pulmonary
hypertension before sildenafil treatment
Classification of functional capacity 6 minutes walking distance Pulmonary artery pressure PaO2 PaCO2
Case 1 IV
180m
90 mmhg
51
32
Case 2 IV
25m
80 mmhg
45
32
Case 3 III
220m
70 mmhg
49
48
Tablo 2: İnterstisyel Akciğer Hastalığı ve Pulmoner Hipertansiyon Tanılı Olgularımızın Sidenafil Tedavisi
sonrası Klinik ve Fonksiyonel Parametreleri
Nefes darlığı fonksiyonel sınıf 6 dakika yürüme mesafesi Pulmoner arter basıncı PaO2 PaCO2
Olgu 1 III
220m
68mmhg
41
39
Olgu 2 III
40m
60mmhg
56
38
Olgu 3 III
190m
60mmhg
45
54
Table 2: Clinic and functional parameters of our cases with interstitial pulmonary disease and pulmonary
hypertension after sildenafil treatment
Classification of functional capacity 6 minutes walking distance Pulmonary artery pressure PaO2 PaCO2
Case 1 III
220m
68mmhg
41
39
Case 2 III
40m
60mmhg
56
38
Case 3 III
190m
60mmhg
45
54
Propitiouracil Kullanımına Bağlı Akciğer Toksisitesi
1
1
2
Deni̇z Demi̇r Yi̇lmaz , Şermin Börekçi , Mücahit Yemişen
1
2
İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hastalıkları Anabilimdalı, İstanbul
Amaç: İlaca bağlı akciğer toksisitesi ayırıcı tanılarda dikkat edilmesi gereken bir noktadır. Nadir olması nedeniyle
propitiourasil kullanımına bağlı akciğer toksisitesi gelişen bir hastayı sunmak istedik
BULGULAR: 2 yıldır multinoduler guatr tanısına bağlı hipertiroidi nedeniyle propitiouracil (PTU) tedavisi alan 22
yaşında kadın hastanın agranulositoz gelişmesi üzerine PTU tedavisi kesilmiş. 1 hafta sonra hasta kuru öksürük,
halsizlik, nefes darlığı şikayeti ile başvurdu. Bilateral orta alt alanlarda geç inspiratuar raller mevcuttu. Arter kan
gazında; yaşına göre hipoksemisi vardı (PaO2:70.1mmHg). Anemisi dışında (Hbg:8.8) laboratuar tetkikleri normaldi.
Prokalsitonin normaldi. PA-akciğer grafisinde her iki akciğer alt alanda interstisyel imajlar görülmesi üzerine çekilen
toraks HRCT sinde her iki akciğerde yaygın retikulonoduler infiltrasyonlar, sağ akciğer alt lob anterobazal segmentte
peribronşial kalınlaşma, yaygın buzlu cam dansitesinde alanlar, bilateral 1,5cm’e ulaşan plevral efüzyon saptandı.
Hastanın çekilen batın BT’ sinde özellik yoktu. Ön tanı olarak lenfoproliferatif hastalıklar, kolojen doku hastalıkları,
viral enfeksiyon ve ilaç akciğeri düşünüldü. Kemik iliği biyopsisinin patolojik değerlendirmesinde; yaş ile uyumlu
kemik iliği, blast artışı ve atipik hücre görülmedi. Hastanın gönderilen romatolojik faktörleri antiSSA, anti SSB, anti ds
DNA, ANA, C3,C4, c-ANCA, PR3 ANCA negatif, p-ANCA pozitif idi. Viral serolojisi negatifti. Hastanın kullandığı tüm
ilaçlar sorgulandı ve sadece propitiourasil kullandığı saptandı. Bronkoskopi işlemini hasta kabul etmedi. Mevcut
akciğer bulgularının propiltiurasil kullanımına bağlı olabileceği düşünüldü, takibe alındı. Hastanın 6 hafta sonra çekilen
toraks HRCT sinde önceki toraks bt de görülen parankimal lezyonların tamamen regrese olduğu görüldü. Semptomsuz
olan hasta ilaçsız takip ediliyor ötiroid seyrediyor.
Sonuç: Detaylı ilaç anamnezi önemli olup bir çok ilacın akciğer toksisitesine neden olabileceği akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: akciğer toksisitesi, ilaç kullanımı, propiltiouracil
Pulmonary Toxicity of Propitiouracil
Deni̇z Demi̇r Yi̇lmaz1, Şermin Börekçi1, Mücahit Yemişen2
1
2
Istanbul University Cerrahpasa Medical Faculty, Department of Infectious Disease, Istanbul
AIMS: The drug-induced pulmonary toxicity in quite important point to differential diagnosis. Since it is rare, we
decided to present this case who have propylthiouracil induced pulmonary toxicity.
FINDINGS: Patient was 22 years old women, She used propitiouracil for hyperthyroidea for 2 years, no another
medical tratment. A weeks ago, she has stopped propiltiouracil treatment because of agranulocytosis was
deveopped.. She had cough without sputum and dispnea. There were late inspiratory crackles on bilateral middle
areas of lung by auscultation. She had hipoksemia on the arterial blood gas (PaO2:70.1 mmhg). Laboratory tests
were normal. Acute phase reactants and procalcitonin were within normal limits. İnterstitial images on bilateral lower
zone were detected in chest X-ray.there was reticulonodular widespread infiltration in bilateral lower lobes and ground
glass opacites in anterobazal segment of the right lower lobe were observed in thorax HRCT. Abdominal tomography
was normal. We thought lymphoproliferative diseases, collajen vascular disease, viral enfections and drug-induced
pulmonary toxicity for the diferantial diagnosis. There were not blast cells and atypical cells in bone marrow biopsy.
Rheumatic factors; antiSSA, anti SSB, anti ds DNA, ANA, C3,C4, c-ANCA, PR3 ANCA were negative, p-ANCA was
positive.Viral serology was negative. It was thought that existing lung findings may be due to using PTU. Patient did
not allow bronchoscopy. 6 weeks later, parenchymal lesions were fully resolved in control thorax BT. Patient is
asymptomatic and euthyroid, she is followed without medication
CONCLUSION: Many drugs can causes pulmonary toxicity and detailed drug anamnesis is very important.
Keywords: propiltiouracil,pulmonary toxicity,used drug
Sarkoidozda Çok Nadir Saptanan Bir Durum:Pulmoner Eozinofili
Ömer Faruk Sabaz, Abdurrahman Şenyiğit, Cebrail Azar, Mehmet Kabak
DİCLE ÜNİVERSİTESİ,GÖĞÜS HASTALIKLARI ANABİLİM DALI, DİYARBAKIR
GİRİŞ: Sarkoidoz çeşitli organlarda, çoğunlukla akciğer ve lenfatik sistemde, nedeni bilinmeyen immün granülomlar
ile karakterize sistemik bir hastalıktır. Bronkoalveolar lavaj sıvısında eozinofili sarkoidoz vakalarında nadirdir. Bu
çalışmada sarkoidoz ve pulmoner eozinofili saptadığımız bir olguyu sunmayı amaçladık.
OLGU: 34 yasında kadın hasta yaklaşık iki aydır öksürük, halsizlik nefes darlığı şikâyetleri olması üzerine
polikliniğimize başvurdu. Hastaya bu süre zarfında oral antibiyoterapi verilmiş ancak şikâyetleri geçmemiş. Öyküde
astım yok ancak çocuğunda astım öyküsü mevcut. Direkt akciğer grafisinde bilateral üst zonlarda dansite artışı ve
hiler dolgunluk mevcuttu. Tam kanda periferik eozinofili yoktu. Total IgE 14,8 saptandı. Hastaya fiberoptik
bronkoskopi yapıldı. Sol alt lob karinasından iki adet endobronşial biyopsi ve sol alt lob posterobazal segmentten beş
adet transbronşial biyopsi alındı. Sol alt lob posterobazal segmente bronkoalveolar lavaj yapıldı. Sağ alt paratrakeal
bölgeye Wang aspirasyon biyopsisi yapıldı. Alınan biyopsi sonucunda sarkoidoz tanısı kondu. Bronkoalveolar lavaj sıvı
eozinofil oranı % 31 olarak saptandı. Hastaya 1mg/kg steroid başlandı. İki ay sonra çekilen kontrol akciğer
grafisindeki lezyonlarda ve hiler bölgedeki lenf bezlerinde regresyon saptandı.
SONUÇ: Sarkoidoz’da nadir de olsa bronkoalveolar lavaj sıvısında eosinofili saptanmaktadır. Periferik dansite artışı
saptanan olgularda bronkoalveolar lavaj sıvısı eozinofili açısından da incelenmelidir.
Anahtar Kelimeler: sarkoidoz,pulmoner eozinofili,bronkoalveolar lavaj sıvısı
A Very Rare Situation In Sarcoidosis: Pulmonary Eosinophilia
Ömer Faruk Sabaz, Abdurrahman Şenyiğit, Cebrail Azar, Mehmet Kabak
İntroduction: Sarcoidosis is a systemic disease of unknown cause characterized by immune granulomas in various
organs, mainly in the lungs and lymphatic system. Bronchoalveolar lavage fluid (BALF) eosinophilia is uncommon in
sarcoidosis patients. In this study, we aimed to present a case which found sarcoidosis and pulmonary eosinophilia
CASE: 34 years old female patients, was admitted to our clinic complaining of cough, fatigue and shortness of
breath,which has about two months. The patient was given oral antibiotics during this period, but has not passed
complaints. Patient do not have a history of asthma, but her child has asthma. In the chest x-ray has increased
density at bilateral upper zones and hilar enlargement. There was no peripheral eosinophilia in hemogram. Total IgE
was detected 14,8. Fiberoptic bronchoscopy was performed to the patient. Two endobronchial biopsies were taken
from the left lower lobe carina and five transbronchial biopsy was taken from posterior basal segment of the left lower
lobe. Posterobasal segment of the left lower lobe was performed bronchoalveolar lavage.Wang aspiration biopsy was
performed to the region of right lower paratracheal. As a result of the biopsy was diagnosed with sarcoidosis. In
bronchoalveolar lavage fluid eosinophilia rate was %31. 1 mg/kg steroid was given to the patient. Two months later
lesions and hilar lymph nodes regression was detected in chest x-ray.
CONCLUSION: Eosinophils in BALF is rare in sarcoidosis. Cases with increased density in the peripheral should be
examined in terms of bronchoalveolar lavage fluid eosinophilia.
Keywords: sarcoidosis,pulmonary eosinophilia,bronchoalveolar lavage fluid
resim 2
picture 2
resim1
picture 1
Sarkoidozda Nadir Pulmoner Makronodüler Tutulum: 3 Olgu Sunumu
1
2
2
Cihan Akgül Özmen , Füsun Topçu , Süreyya Yılmaz
1
2
Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları ve Tüberküloz Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
Giriş:
Sarkoidoz daha çok bilateral hiler, mediastinal tutulumla karşımıza çıkar. Parankimal tutulum perilenfatik dağılım
gösteren mikronodüller şeklinde ortaya çıkabilir. Nadiren (>1.5 cm) daha büyük nodüller izlenebilir. Biz de hiler
mediastinal tutulum ve makronodüller ile seyreden 3 olguyu klinik, radyolojik, histolojik bulgularıyla sunmayı
amaçladık.
OLGU:
Otuzsekiz yaşında kadın(olgu 1), 45-50 yaşında iki erkek (olgu 2-3) olmak üzere üç hasta göğüs ağrısı ve nefes darlığı
şikayetleri nedeniyle GTBC kliniğine başvurdu. Çekilen direk grafilerinde hiler lenf adenopati(LAP) düşünülen
hastaların BT incelemelerinde mediastinal-hiler LAP ve olgu 1 de 13 mm, olgu 2 de 15 mm ve olgu 3 de 11 mm’ye
ulaşan çok sayıda parankimal ve bazıları subplevral nodüller izlendi (Resim 1). Ayrıca peribronkovasküler dağılım
gösteren mikronodüller retiküler dansiteler saptandı. Mediastinoskopik biyopsi sonucuna göre sarkoidoz tanısı alan
olgular takibe alındı. Nodüler lezyonlar sarkoidozun parankimal tutulumu olarak değerlendirildi. 2 olgu tedavisiz takibe
alındı. Olgu 3’e 1 yıl boyunca prednizolon tedavisi verildi. Takipte her iki akciğerde yer alan nodüllerde gerileme
saptandı (Resim2). Diğer 2 olguda takipte nodüllerde belirgin farklılık saptanmadı.
Sonuç: Pulmoner sarkoidoz nadiren multipl makronodüller şeklinde izlenebilir. Diğer sarkoidoz bulguları ile birlikte
olduğunda tanı kolay olsa da, bu bulguların yokluğunda tanı zor olabilir. Bu sebeple multipl makronodül ayırıcı
tanısında sarkoidoz da akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: makronodül, parankim, sarkoidoz
A rare macronodular Pulmonary involvement of sarcoidosis: Report of 3 cases
Cihan Akgül Özmen1, Füsun Topçu2, Süreyya Yılmaz2
1
Department of Radiodiagnostics, Faculty of Medicine, Dicle University, Diyarbakir, Turkey
2
INTRODUCTION:
Sarcoidosis commonly presents by bilateral hilar and mediastinal nodal involvement. Parenchymal involvement may
be presented as micronodules showing perilymphatic distribution. Larger nodules (>1.5 cm) are rare. Herein, we
aimed to present 3 cases of hilar, mediastinal and macronodular involvement of sarcoidosis with clinical, radiological,
and histologic findings.
Cases:
Three cases 38-Years-female (case 1), 45-years-Male(case2)ve 50-years-Male(case3) admitted with dyspnea to the
department of chest diseases. Because of hilar nodal enlargements on chest X-ray, the patient underwent Computed
tomography. The CT exam revealed hilar and mediastinal nodal enlargement in all cases and multiple parenchymal
nodules-some subpleural (Figure 1)- reaching diameter of 13mm in case 1.15 mm in case 2, and 11mm in case3. In
addition, we detected peribronchovascularly distributed micronodular reticular opacities. Sarcoidoses was diagnosed
in all cases based on the histologic findings from the specimens obtained by mediastinoscopic biopsy. Nodular lesions
were evaluated as parenchymal involvement of sarcoidosis. Prednisolon therapy was given to case 3 for one year. The
others were followed without any medical therapy. In follow up regression was detected in nodules (Figure 2). No
difference in the diameters of nodules was observed in other 2 cases.
CONCLUSION:
Multiple macronodular involvement is a rare presentation of pulmonary sarcoidosis. Although it may be easly
diagnosed in the presence of other findings of sarcoidosis,the diagnosis may be difficult in the absence of these
findings. Therefore, sarcoidosis must kept in mind in differential diagnosis of multiple macnodular lesions.
Keywords: makronodül, parenchymal, sarcoidosis
Resim 1
Figure1
Subplevral yerleşimli multiple parenkimal nodüller gözlendi
Multiple parenchymal nodules were observed and some of them were located subpleural
Resim 2
Figure 2
Hastaların takiplerinde önemli ölçüde nodüler regresyon tespit edildi.
Substantially nodular regressions were detected in the follow up the patients.
Tüberküloz düşündüren bulgularla başvuran Kronik Eozinofilik Pnömöni vakası
Gülfidan Aras, Elif Şahutoğlu, Zehra Dilek Kanmaz, Esin Yentürk, Firdevs Atabey, Esin Tuncay
Yedikule Göğüs Hastalıkları EAH, Göğüs Hastalıkları ABD, 8.klinik, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ: Eosinofilik pnömöniler değişik derecelerde pulmoner parankimde, kanda veya BAL da eozinofili ile karakterize
heterojen bir grup hastalıktır. Sekonder eozinofilik pnömöni, Akut idiopatik eozinofilik pnömoni, kronik eozinofilik
pnömoni, alerjik bronko-pulmoner aspergilloz (ABPA), Churg-Strauss sendromu (CSS), Loeffler sendromu, ilaç aşırı
duyarlılığı, tropikal eozinofiliden oluşan yedi değişik patoloji bu tabloya neden olabilir.
OLGU: 21 yaşında erkek, 20 gündür olan nefes darlığı, öksürük, üşüme titreme, kilo kaybı ve ateş şikayeti ile
başvurdu. Abisinde tüberküloz anamnezi mevcuttu. PA akciğer grafisinde bilateral üst ve orta zonlarda periferik
nonhomojen infiltrasyonlar saptandı. Toraks BT’de bilateral üst ve orta zonlarda, milimetrik kavitasyonlar içeren,
periferik yerleşimli konsolidasyonlar görüldü. Ön planda tüberküloz düşündüren bulgular olan hastanın balgam ARB,
PPD negatif geldi. Periferik eozinofilisi olan hastanın gaitada parazit incelemesi negatif geldi. Bronkoskopik incelemede
endobronşiyal patoloji yoktu ve bronkoalveoler lavaj örneğinde %25 eosinofil saptandı. Etyolojik etken saptanmadığı
için idiyopatik kronik eosinofilik pnömöni tanısı koyuldu. İntravenöz 40 mg/gün metilprednizolon, INH profilaksisi (300
mg/gün), lansoprazol ve kombine inhalasyon preperatı başlandı. Tedavinin üçüncü günü kontrol akciğer grafisinde
infiltrasyonların %50 oranında gerilediği görüldü. Steroid tedavisi oralize edilerek, azaltılarak 6 aya tamamlandı. Klinik
ve laboratuar açısından tam iyileşme sağlandı.
TARTIŞMA: Nedeni bilinmeyen pulmoner infiltrasyonları olan hastalarda perferik eozinofilinin olup olmadığına özellikle
dikkat edilmelidir. Sekonder nedenlerin dışlanması ve diğer klinik/laboratuar verilerle ayırıcı tanı yapılabilir. Bu
olgumuz sistemik steroid tedavisine iyi yanıt veren kronik eozinofilik pnömonin tipik bir örneğidir.
Anahtar Kelimeler: eozinofili, pulmoner infiltrasyon, steroid
A case of Chronic Eosinophilic Pneumonia with presentation of tüberculosis like symptoms
Gülfidan Aras, Elif Şahutoğlu, Zehra Dilek Kanmaz, Esin Yentürk, Firdevs Atabey, Esin Tuncay
Yedikule Education and Research Hospital, Department of Pulmonology, 8.clinic, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION: Eosinophilic pneumonias are characterized by variable proportions of eosinophilia within the
pulmonary parenchyma, blood or BAL. There eight forms of the disease, such as secondary eosinophilic pneumonia,
chronic eosinophilic pneumonia, allergic bronchopulmonary aspergillosis etc.
CASE: 21 years old male presented with dyspnea, productive cough, shivering, fever and wight loss for 20 days. His
brother had been treated for pulmonary tuberculosis. Bilateral nonhomogenous infiltrates in the upper and middle
zones were seen on chest x-ray. Peripheral consolidations with milimetric cavitations were identified within the upper
and middle zones on thoracic CT. Skin PPD and tuberculosis tests from sputum were negative. Peripheral blood
eosinophilia was seen and tests for parasites in stool were negative. Bronchoscopic exam was macroscopically normal
and BAL revealed 25% eosinophilia. Idiopathic chronic eosinophilic pneumonia was diagnosed. IV methylprednisolone
40 mg/day, INH prophylaxis and combined inhlation bronchodilators with lansoprazole were started. Lung infiltrates
were decreased by 50% on the third day of treatment. Steroid treatment was tapered and carried out for 6 months.
Complete clinical and laboratory relief was obtained.
DISCUSSION: Particular attention should be paid for the presence of peripheral eosinophilia in patients with
pulmonary infiltrations due to unknown cause. Differential diagnosis can be made via excluding the secondary causes
of eosinophilia and constellation of clinical/laboratory data. Our case represents a typical example easily treatable
chronic eosinophilic pneumia with corticosteroids.
Keywords: Eosinophilia, pulmonary infiltration, steroids
Importance of Platelet Distribution Width and Red Cell Red Blood Cell Distribution
Width In Patienets With Bronchiectasis
1
2
1
3
4
3
İbrahim Koç , Yusuf Doğan , Ayşen Dökme , Abdülaziz Kaya , Zeynel Abidin Karataş , Eray Mandollu , Adem
5
Bayraktar , Serdar Doğan
1
2
3
4
5
6
6
Viransehir state hospital, Pulmonary Medicine, Sanlıurfa, Turkey
Viransehir state hospital, Microbiology, Sanlıurfa, Turkey
Viransehir state hospital,Anesthesiology, Sanlıurfa, Turkey
Viransehir state hospital, Otolaryngology, Sanlıurfa, Turkey
Viransehir state hospital, General Surgery, Sanlıurfa, Turkey
Viransehir state hospital, Biochemistry, Sanlıurfa, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Aim of this study is to evaluate whether mean platelet volüme (MPV) and Platelet
Distrubution Width (PDW) could be used as markers in bronchiectasis. To the best of our knowledge this is the first
study to asses MPV and PDW in patients with bronchiectasis.
METHOD:Patients admitted to our hospital diagnosed with bronchiectasis but has no other chronic diseases, smoking
and non-smoking healthy subjects included in the study. Totally data of 45 patients with bronchiectasis, 50 nonsmoking healthy subjects and 50 smoking healthy subjects were retrospectively enrolled.
RESULTS:MPV levels were insignificant between all groups. Platelets were high in patients with bronchiectasis when
compared with non-smokers (p <0,001) and smokers (p <0,008). PDW levels were lower in patients with
bronchiectasis when compared with non-smokers (p <0,02) and smokers (p <0,04). White blood cells were higher in
patients with bronchiectasis as were expected when compared with non-smokers (p<0,001) and smokers (p <0,004).
Eosinophil levels were lower in patients with bronchiectasis when compared with non-smokers (p <0,001) and
smokers (p <0,002). Also basophil levels were lower in patients with bronchiectasis when compared with nonsmokers (p <0,003) and smokers (p <0,005).
CONCLUSIONS:Results of this study suggest that MPV may not be used as a marker in bronchiectasis whereas the
decreased PDW may be used as negative reactan for evalution of bronchiectasis.
Keywords: Bronchiectasis, mean platelet volume, platelet distribution width
Table 1
Demographic characteristics and laboratory findings of the patients in the study
İleri yaş sarkoidoz hastaları: Yaş Sarkoidozu nasıl etkiler?
Nagihan Durmuş Koçak, Sinem Güngör, Ülkü Aka Aktürk, Özlem Soğukpınar Türkoğlu, Murat Yalçınsoy, Gülgün
Çetintaş Afşar, Murat Kavas, Mürşide Demirhan Uzun, Özgecan Karahan, Selahattin Öztaş, Mevhibe Esen Akkaya,
Zuhal Karakurt
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi
GİRİŞ VE AMAÇ:Sarkoidoz insidansı beyaz ırkta erkek ve kadınlarda 40-49 yaş aralığında pik yapmakta iken,
yaşlılardaki insidansı düşüktür.
Çalışmada ileri yaş sarkoidoz hastaları ile insidansı en yüksek yaş grubundaki sarkoidoz hastalarının demografik ve
laboratuar özellikleri farklı mı sorusuna yanıt araştırıldı.
YÖNTEM:Geriye dönük gözlemsel kohort çalışmada bir eğitim araştırma hastanesinin otomasyon kayıt sisteminden
2008-2014 yılları arasında ICD tanı kodu D86 ve alt grupları kaydedildi, D86.9 dışlandı.Hastalar 70 yaş ve üstü (Grup
1) ile 40-50 yaş arası (Grup 2) olarak 2 gruba ayrıldı. Gruplar, sarkoidoz alt tanı kodlarına göre ve sistemde kayıtlı
olan laboratuvar parametrelerine göre karşılaştırıldı.
BULGULAR:D86 kodlu 3988 hasta çalışmaya alındı. Grup 1: n=151 ve Grup 2: n=540 idi. Grup 1’de kadın hasta oranı
anlamlı olarak Grup 2 den yüksek idi (sırasıyla, %78.1 karşın % 65.5, p=0.003).Tanı kodlarına göre Grup 1’de;
akciğer sarkoidozu %55.9, lenf nodları sarkoidozu %22.9, akciğer sarkoidozu lenf nodları sarkoidozu ile birlikte
%15.6, sarkoidoz diğer ve kombine yerlerin oranı %5.5 iken; Grup 2’de; akciğer sarkoidozu %64.3, lenf nodları
sarkoidozu %20.9, akciğer sarkoidozu lenf nodları sarkoidozu ile birlikte %10.7, sarkoidoz diğer ve kombine yerlerin
%3.5 ve deri sarkoidozu oranı %0.5 idi (p=0.446).Laboratuvar parametrelerinden serum BUN, kreatinin ve
sedimentasyon hızı yaşlı grupta anlamlı oranda yüksek iken; albumin,SGPT,ACE,eritrosit sayısı,hemoglobin ve
hematokrit değerleri düşük bulundu.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Çalışma sonuçları, yaşa bağlı değişen laboratuvar bulgularının dışında ACE değerinin yaşlı
sarkoidozda gençler kadar yüksek olmayabileceği ve kadın cinsiyet hakimiyetinin ileri yaş grubunda daha belirgin
olmasının kadın hormonlarının sarkoidoz prezentasyonunu etkilediğini düşündürdü. Sarkoidoz patogenezinde ve
tedavisinde hormon etkilerinin araştırılması önerilir.
Anahtar Kelimeler: sarkoidoz, yaş, kadın cinsiyet, ACE
Advanced sarcoidosis patients: How does age affect sarcoidosis?
Nagihan Durmuş Koçak, Sinem Güngör, Ülkü Aka Aktürk, Özlem Soğukpınar Türkoğlu, Murat Yalçınsoy, Gülgün
Çetintaş Afşar, Murat Kavas, Mürşide Demirhan Uzun, Özgecan Karahan, Selahattin Öztaş, Mevhibe Esen Akkaya,
Zuhal Karakurt
Süreyyapaşa Chest Diseases and Thoracic Surgery Education and Research Hospital
INTRODUCTION - OBJECTIVE:While the incidence of sarcoidosis in caucasian race is at peak between 40-49 ages in
male and female, it is low in elderly.It was searched whether demographic and laboratory features of advanced
sarcoidosis and the highest incidence age group of sarcoidosis patients are different.
METHOD:Out of otomation registration system ICD diagnosis code D86 and its sub groups were recorded in
retrospective observational cohort study conducted between 2008-2014 at a training research hospital.D86.9 was
excluded.Patients were divided into two groups consisting 70 age and above (Group 1) and between 40-50 ages
(Group 2).Groups were compared according to sarcoidosis sub diagnosis codes and laboratory parameters.
RESULTS:A total of 3988 patients with D86 code were included.Group 1 was n=151 and Group 2 was n=540.The rate
of female sex was significantly higher at Group 1 than Group 2(78.1%vs65.5%, p=0.003).In Group 1; pulmonary
sarcoidosis was 55.9%,lymph nodes sarcoidosis was 22.9%,pulmonary sarcoidosis together with lymph nodes
sarcoidosis were 15.6%,sarcoidosis of other and combined spaces was 5.5%;in Group 2; pulmonary sarcoidosis was
64.3%,lymph nodes sarcoidosis was 20.9%,pulmonary sarcoidosis together with lymph nodes sarcoidosis were
10.7%,sarcoidosis of other and combined spaces was 3.5% and skin sarcoidosis rate 0.5% (p=0.446).Serum
BUN,creatinin and sedimentation were significantly high at elderly group;while albumin,SGPT,ACE,erythrocyte
number,haemoglobin and haematocrit values were low.
CONCLUSIONS:Besides regarding age-related changes, it was found out that ACE value may not be high at elderly
sarcoidosis and that explicitness of female sex at advanced age group affects sarcoidosis presentation.It is
recommended to research for hormone effects in sarcoidosis pathogenesis and treatment.
Keywords: sarcoidosis, age, female sex, ACE.
PS206[Çevresel ve Mesleki Akciğer Hastalıkları]
Cam yünü aspirasyonu: mesleki akciğer hastalığının nadir bir formu
1
2
1
3
1
Eylem Sercan Özgür , Oğuz Köksel , Sibel Naycı , Rabia Bozdoğan Arpacı , Gamze Bozdoğan
1
2
3
Mersin Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Mersin
Mersin Üniversitesi, Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı, Mersin
Mersin Üniversitesi, Patoloji Ana Bilim Dalı, Mersin
Cam yünü, ısı ve akustik yalıtım için kullanılan insan yapımı camsı elyafdır. Pulmoner ve ekstrapulmoner birçok
hastalığa neden olabilir. Yabancı cisim aspirasyonu, yaş ilerledikçe önemli derecede azalır ve mesleki hastalıklar
arasında nadir olarak izlenir. Mesleki cam yünü maruziyet olan hastada, cam yününün aspire edilmesine bağlı gelişen
yabancı cisim aspirasyonu sunuldu.
35 yaşında erkek hasta, kuru öksürük ve halsizlik şikayeti ile başvurdu. Akciğer grafisinde sağ alt zonda infiltrasyon
ve sağ kostafrenik sinüsde küntleşme mevcut idi. 11 yıldır kaplama malzemeleri ve cam yünü ile izolasyon işinde,
koruyucu tedbirler almadan çalışmış. Yabancı cisim aspirasyon öyküsü yok. Özgeçmişinde özellik yok. Sigara yükü 48
pk-yıl ve 2 yıl önce sigarayı bırakmış. Hastaya 14 gün ampisilin-sulbaktam tedavisi verildi, şikayetlerinde düzelme
olmadı. Kontrol akciğer grafisinde progresyon izlendi (Resim 1). Solunum sistemi muayenesi oskültasyonunda sağ
subskapuler alanda solunum sesi azalmış idi. Toraks BT de sağ alt lobda hilusla ilişkili konsolide alan izlendi.
Bronkoskopi planlandı, sağ alt lob bazal segmentte cam yünü ile uyumlu yabancı cisim görüldü (Resim 2).
Literatürde cam yünü maruziyeti genellikle granülomatöz akciğer hastalığı ile ilişkili olarak bildirilse de bu hastalarda
yabancı cisim aspirasyonu olabileceği de akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: cam yünü, meslek hastalığı, yabancı cisim aspirasyonu
Glass wool aspiration: an unusual type of occupational pulmonary diseases
Eylem Sercan Özgür1, Oğuz Köksel2, Sibel Naycı1, Rabia Bozdoğan Arpacı3, Gamze Bozdoğan1
1
Department of Chest Diseases, Mersin University, Mersin, Turkey
2
Department of Thoracic Surgery, Mersin University, Mersin, Turkey
3
Department of Pathology, Mersin University, Mersin, Turkey
Glass wool (GW) is a man-made vitreous fibers used for thermal and acoustical insulation. GW may cause a wide
variety of different occuputional pulmonary or extrapulmonary disease. The foreign body aspiration decreases
significantly with increasing age and is rare among occupational diseases. We report a case of foreign body aspiration
in patients with an occupa-tional history of glass wool exposure.
A 35-year-old man was admitted to chest clinic with dry cough and fatigue and right lower zone pulmonary infiltrates
and right costophrenic sinus blunted on the chest radiograph. He had been work¬ing as a insulation worker used GW
fibers and coat¬ing materials for 11 years, without respiratory protection. There was no history of aspiration. His past
medical history was unremarkable. He had a 48 pack-years smoking history and stopped smoking two years ago. He
had received an oral course of ampicillin sulbactam for 14 days, but had not responded to treatment. Lesions on chest
X-ray showed progression (Figure 1). Respiratory system examination revealed decreased breath sounds on
auscultation. CT of the thorax revealed a consolidation in the right lower lobe associated with right hilum.
Bronchoscopy was planned. Fiberoptic bronchoscopy demonstrated a compatible with glass wool material in the basal
segment of the right lower bronchus (Figure 2).
The glass wool is usually associated with granulomatous lung disease in the literature. However, we think that foreign
body aspiration also needs to be considered in patients with an occupational history of glass fiber exposure.
Keywords: glass wool, foreign body aspiration, occupational diseases
Resim 1
Figure 1
Antibiyotik tedavi öncesi ve sonrası akciğer grafisi
Chest X-ray before and after antibiotic treatment
Resim 2
Figure 2
Cam yününün bronkoskopik görünümü
Bronchoscopic appearance of glass wool
Nitrik Asit Maruziyeti ve Solunumsal Etkileri
1
2
1
1
1
1
Şehnaz Olgun , Buket Bayram , Hüseyin Arıkan , Derya Kocakaya , Emel Eryüksel , Berrin Ceyhan
1
2
Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göğüs Hastalıkları ve Yogun Bakım ABD
Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Dahiliye ABD
GİRİŞ ve AMAÇ: Nitrik asit (aqua fortis) kuvvetli koroziv özellikte bir mineral asittir. Günümüzde kimya ve metal
sanayisinde kullanılmaktadır. Nitrik asid inhalasyonunun akciğere etkisi olgu sunumu ile idelenmektedir.
OLGU: 46 yaşında sigara içmeyen erkek hasta acil servise iki gündür giderek artan nefes darlığı ve kuru öksürük
şikayeti ile başvurduğunda iki gün önce iş yerinde kaza sonucu nitrik asite maruz kaldığını ifade ediyor Maruziyet
sonrası 6. saatte hafif olarak ortaya çıkan nefes darlığı 48. saatte artınca acil servise başvurmus. Acil servis kabulunde
yapılan fizik muaynesinde ciddi stridor ve yaygın bronkospazmı olan hastanın oda havasında bakılan SaO2: % 85
solunum sayısı dakikada 38 olarak saptandı. Çekilen akciğer filminde bilateral yaygın opasiteler saptanan hastaya acil
olarak ilk 12 saatte iv 120mg metilprednizolon ve 1200mg NAC tedavileri başlandı. Ancak takıbinde kan gazında
hipoksemisinin derinleşmesi ve solunum sıkıntısının artması nedeniyle noninvaziv mekanik ventilasyon (NIMV) desteği
uygulandı. NIMV uygulamasının 6. saatinde solunum işinde azalma olan (solunum sayısı: 25/dk 5L/dk oksijen nasal
kanul ile verilerek) hasta bronkodilatör, metilprednizolon ve asetilsistein tedavisine serviste devam etti. Tedavinin
birinci haftasında fizik muayne bulguları kaybolan ve oksijen ihtiyacı ortadan kalkan hasta ayaktan izlenmek üzere
taburcu edildi. 1 ay metilprednizolan ve asetil sistein tedavisi alan hasta 2. ayda çekilen toraks tomografisinde
akciğerde tam rezolusyon ile yanıt verdi.
YORUM: Nitrik asit ile karşılaşma ölümle sonuçlanabilmektedir. Kaza sonucu nitrik asit inhalasyonu olan bir hastanın
NIMV, kortizon ve asetil sistein tedavisi sonucu akciğerde tam iyileşme ile sonuçlanan bir seyir izleyeceği akıldan
çıkarılmamalıdır.
Anahtar Kelimeler: Nitrik Asit, maruziyet, solunum sıkıntısı
Nitric Acid Exposure and Respiratory Effects
Şehnaz Olgun1, Buket Bayram2, Hüseyin Arıkan1, Derya Kocakaya1, Emel Eryüksel1, Berrin Ceyhan1
1
2
Marmara University Pendik Teaching Hospital Department of İnternal Medicine
Introduction and AIM: Nitric acid is a strong corrosive mineral acid and has been commercially used as a solvent or
cleanser. Nitric acid liberates hydrogen molecules with the reaction of metals like magnesium, manganese and zinc,
also liberate nitrogen dioxide which is a reactive free radical. Exposure to nitric acid and products cause respiratory
symptoms in a wide range dyspnea to acute respiratory failure. In this case report we will present a case been
exposed by nitric oxide developing serious symptoms and successfully managed.
CASE: 46 years old man exposed to occupational nitric acid and admitted to our emergency department with delayed
onset symptoms and cured with steroids, N-acetyl cysteine and non invasive mechanical ventilation support.
CONCLUSION: Exposure to nitric acid and products is a serious and life threating occupational health problem and
symptoms can onset delayed in some cases. Emergency department physician and occupational health care worker
should be aware for this kind of cases.
Keywords: Nitric Acid, Exposure, Respiratory distress
Boyacılık Mesleği İle Uğraşan Bireylerin Solunum Problemleri ve Yaşam Kalitesinin
Değerlendirilmesi
Esra Doğru, İrem Hüzmeli, Özden Canbay, Fatma Duman, Emre Caniş, Nilüfer Çetişli Korkmaz
Mustafa Kemal Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu
GİRİŞ VE AMAÇ:Mesleksel akciğer hastalıkları çalışma yaşamından kaynaklanan sağlık sorunlarının başında
gelmektedir. Boya, özellikle inşaat ve diğer imalat endüstrisinin kullandığı en önemli maddelerden biridir. Boyanın
solunum problemleri üzerine olumsuz yan etkileri olduğu düşünülmektedir. Çalışmanın amacı boyacılık mesleğiyle
uğrasan bireylerde solunum problemleri değerlendirmesi yapılarak, yaşam kalitesinin sorgulanmasıdır.
YÖNTEM:Çalışmaya boyacılık mesleğiyle uğraşan, 20-70 yaş aralığında ortalama yaşı 39.66±11.29 olan 30 erkek
birey dahil edildi. Bireylerin demografik bilgileri, sigara öyküsü, öksürük (kuru veya balgamla birlikte), nefes darlığı
(istirahatte ve eforla), ortopne, paroksismal noktürnal dispne (PND), hırıltılı solunum varlığı sorgulandı. Bireylerin
yaşam kalitesi SF-36 sağlık anketiyle değerlendirildi.
BULGULAR:Çalışmaya dahil edilen 30 bireyden 21’inde dispne, 6’sında PND olduğu görülmüştür. Sigara içenlerde
içmeyenlere göre dispne varlığı anlamlı düzeyde fazla bulunmuştur (p<0.05). Bireylerin boyacılık mesleğinde çalışma
yılı arttıkça yardımcı solunum kaslar olan interkostal kasların kullanımının arttığı görülmüştür (p<0.05). Çalışma yılı
arttıkça oluşan balgam miktarının ve çomak parmak görülme oranının da arttığı bulunmuştur (p<0.05). Yaşam kalitesi
anketine göre Bireylerin %6.7’sinin sağlık durumlarını çok iyi, %93.3’ünün iyi şeklinde nitelendirdikleri saptanmıştır.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Boyacılık mesleği bireyin solunum sıkıntısı yaşamasına sebep olmaktadır. Boyacılık mesleği ile
uğraşan bireylerin uygun koşullarda çalışması sağlanarak ve kullanılan malzemenin yan etkileri konusunda gerekli
bilgilendirme yapılarak solunum problemlerinin önüne geçilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Mesleki hastalıklar, solunum problemleri, yaşam kalitesi
Assessing Respiratory Problems and Quality of Life in Paint Proffession
Esra Doğru, İrem Hüzmeli, Özden Canbay, Fatma Duman, Emre Caniş, Nilüfer Çetişli Korkmaz
Mustafa Kemal University Physical Therapy and Rehabilitation Department
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Occupational lung diseases are among the health problems resulting from working life.
Dyes, one of the most important materials especially used in construction and other manufacturing industries. The
paint is considered to be the negative side effects on respiratory problems.Aim of this study to evaluate the quality of
life and respiratory problems of individuals dealing with the paint job.
METHOD:30 male individuals age range between 20 and 70 years and mean age of 39.66 ± 11.29 were included in
the study. Demographic information, history of smoking, cough ( dry or with sputum), dyspnea (at rest or
exercises),ortopnea, paroxysmal nocturnal dyspnea (PND), wheezing was evaluated. Quality of life of was assessed
by the SF-36 health questionnare.
RESULTS:We found that 26 participitions have dispnea, six of them have PND. We compared dyspnea in smokers and
non smokers and we noticed we noticed that dyspnea was significantly be seen in smokers (p <0.05). For individuals
in painting profession when the years of working increases, the use of intercostal muscles increases. For individuals in
painting profession when the years of working increases amount of sputum and clubbing incidance are increase too.
(p <0.05). According to qualty of life questionnare % 6.7 participitions healty status is very good,%93.7 is good.
CONCLUSIONS:Painting profession cause respiratory problems. Respiratory problems should be prevented by giving
informations to paint workers about appropriate conditions for working and paint side effects.
Keywords: Occupational diseases, respiratory problems, quality of life
Çorum ilinde bir seramik fabrikasında çalışan işçilerde Soma maden kazası sonrası işçi
güvenliği konusunda ani gelişen bilinçlenmeye bağlı yoğun hastane başvurusu sonucunda
ortaya çıkan Silikozis vakalarına ait kısa dönem ilk sonuçlar
1
2
2
2
2
Sertaç Arslan , Mehmet Zübeyir Yıldırım , Mesut Arslan , Hülya Deniz , Melike Nur Burca
1
2
Hitit Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Çorum
Çorum Göğüs Hastalıkları Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü, Çorum
GİRİŞ VE AMAÇ:Silikozis, serbest silika kristallerinin inhalasyonu ile oluşan fibrojenik bir pnömokonyozdur. Bu
çalışmada meslek hastanesinde silikozis tanısı almış 9 olgunun ve şüpheli olgu olarak değerlendirilerek takibe alınmış
4 olgunun erken dönem demografik bulgularının paylaşılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Çorum ilinde yaklaşık 600 işçinin çalıştığı bir seramik fabrikası işçilerinden 147 kişi, Soma’da meydana gelen
maden kazası faciası sonrasında topluluklar halinde göğüs hastanesi ve üniversite göğüs hastalıkları kliniğine meslek
hastalığı endişesi ile başvurmuşlardır. Bu hastalardan kliniği ve radyolojisi şüpheli olanlar meslek hastalıkları
hastanesine refere edilmiştir. Meslek hastanesinde gerçekleştirilen değerlendirmeler sonucunda silikozis tanısı alan
hastalar arasında maluliyet değerlendirmesi için Hitit Üniversitesi Sağlık Kurulu’na başvuran hastalar takibe alındı. Bu
çalışmada takibe alınan 9 kesin tanı silikozis olgusu ve 4 şüpheli olgunun demografik verileri, yaş, cinsiyet, sigara
kullanımı, SFT bulguları, radyolojik bulguları değerlendirilmiştir.
BULGULAR:Takibe alınan 13 olgunun tümü erkekti. Yaş ortalaması 40,5 saptandı. Hastalardan biri hiç sigara
kullanmamış, 4 (%31) hasta sigarayı 2 yıldan uzun süre önce bırakmış, 8 (%61)hasta hala sigara içmeye devam
ediyor. Solunum fonksion testlerinde genel olarak restriktif kayıp hakimdi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Yaklaşık 600 işçiden hastaneye başvurmuş olan 147’sinde; 9 (%6) kesin tanı silikozis ve 4
şüpheli takip olgusu anlamlıdır. Hastalardan bir kısmının sevk edildiği meslek hastanesine çeşitli nedenlerle gidememiş
olması ve tanı almış olası vakaların tümünün maluliyet için başvurmamış olması ihtimalleri silikozis olgularının daha
yüksek sayıda olabileceğini düşündürmektedir. İlgili işyerinde daha önce çalışmış ya da halen çalışmakta olan herkesin
taranması halinde başka silikozis olgularının da yakalanabileceği ihtimali mevcuttur. İşçi güvenliği konusunda ilgili
yasanın daha etkin uygulanmasını sağlamaya yönelik saha araştırmalarının ciddiyetle devam ettirilmesi gereklidir.
Anahtar Kelimeler: Silikozis, seramik işçileri, meslek hastalıkları
Early demographic data of Silicosis cases detected due to hospital admittance of ceramic
workers collectively in Çorum; because of the consciousness after Soma mine disaster
Sertaç Arslan1, Mehmet Zübeyir Yıldırım2, Mesut Arslan2, Hülya Deniz2, Melike Nur Burca2
1
Department of Pulmonology, Hitit University, Çorum
2
Department of Pulmonology, Chest Diseases Hospital, Çorum
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Silicosis is a kind of fibrogenic pneumoconiosis which is caused by inhalation of free
crystalline silica. Aim of this study is to share demographic data about 9 silicosis cases and 4 highly suspicious cases
of silicosis who were diagnosed at occupational diseases hospital (OCH) after admitted to the pulmonology clinics at
Çorum.
METHOD:After the mine disaster at Soma, 147 workers of a ceramic facility which has 600 workers totally; admitted
to the pulmonology clinics at Çorum. Patients with appropriate clinic features and radiologic signs were referred to
OCH. After this evaluation, 13 of that patients admitted to Hitit University Medical Board to get disability report. Of
these, 9 patients were diagnosed as silicosis; 4 of them were suspicious cases and taken to follow-up. At this study,
we evaluated demographic data of these 13 cases.
RESULTS:All cases were male. Average age was 40,5 years. One of the patients had never smoked, 4 (31%) of them
were ex-smokers, 8 (61%) patients were still smoking. Restrictive loss of pulmonary functions was detected in
general manner.
CONCLUSIONS:Within 600 workers, 147 admitted to hospital. Nine (6%) patients had silicosis and 4 of them were
suspicious cases. Some of the workers possibly could not go to the OCH because of monetary issues and also some of
the cases might not have admitted to the medical board. So that, silicosis cases in that cohort might be more than
established in our study. It is possible to detect new cases if all workers are surveyed.
Keywords: Silicosis, ceramic workers, occupational disease
Sağlık çalışanlarında hasta bina sendromu
Hilal Altınöz, Suha Alzafer, Pejman Golabi, Ceyda Erel Kirişoğlu
Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları ABD-İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Hasta bina sendromu bazı binalarda insanların mukozal, cilt ve genel semptomlar gibi bir grup
semptomunun olmasıdır. Genellikle spesifik belirlenebilmiş bir sebep yoktur. Çalışanlar, işyeri hekimleri, yönetim ekibi
ve bina alt yapı çalışanları arasındaki iletişimin iyi olması tedavinin temelini oluşturmaktadır.
YÖNTEM:Çalışmamızda kurumumuza bağlı 3 farklı hastane çalışanlarına uyguladığımız bir anket uygulanmıştır. Anket
soruları literatur ışığında hazırlanmış ve sonuçlar bina semptom indeksleri (çalışan başına düşen ortalama semptom
sayısı) hesaplanarak incelenmiştir. İstatistiksel analiz SPSS 22 kullanılarak yapılmıştır.
BULGULAR:Toplam 387 çalışan anket doldurmuştur. Yaş ortalamaları 29.8’dir. Tablo 1’de çalışanların özellikleri
gösterilmektedir. Tablo 2’de ise tüm çalışanların ve ayrı ayrı hastanelerin bina semptom indeksleri çalışılan bölümlere
gore gösterilmektedir. Laboratuar ve patololoji çalışanlarında daha yüksek BSI olduğu görülmüştür.
Anketi dolduranların %65.3’ü çalıştığı ortamın iyi havalandırılmadığını belirtirken, %34.7’si havalandırmadan memnun
olduklarını ifade ettiler. Bununla birlikte çalıştığı ortamın iyi olduğunu belirten kişilerin %49’unun, en az 1 semptomu
olduğunu belirtmiş olması sonucunda semptomların ortamın havalanmasının iyi olduğunun algısı ile ilişkili olmadığı
kanısına varılmıştır.
Anketi dolduranların %31.7’si şikayetlerinin gerilemesi için hiçbirşey yapmadıklarını ya da yapamadıklarını ifade
ederken, %16.6’sı iş alanı dışına, %17.4’ü bina dışına çıktığını, %16’sı ise şikayetlerine yönelik ya da sakinleştirici ilaç
aldıklarını belirtmişlerdir.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Bu çalışmanın sonucunda elde edilen sonuçlar hastane yönetimleri ile paylaşılarak, varsa
çalışan sağlığını etkileyebilecek faktörlerin ortadan kaldırılması planlanmıştır.
Anahtar Kelimeler: hasta bina sendromu, sağlık çalışanı, anket çalışması
Sick building syndrome in health workers
Hilal Altınöz, Suha Alzafer, Pejman Golabi, Ceyda Erel Kirişoğlu
Acibadem University School of Medicine, Department of Pulmonary Medicine-İstanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Sick building syndrome is a group of mucosal, skin and general symptoms in occupants
of some buildings. Generally there is no identified spesifik reason. The good communication between the workers,
occupational health staff, executive team and the building service staff constitute the keystone of therapy.
METHOD:In our study three different hospital workers of our institution filled a survey that is prepared via the
literature and the building symptom indexes (BSI) (the mean number of symptoms per worker) are
calculated.Statistical analysis is done by SPSS 22.
RESULTS:Totally 387 questionnaries were completed. The mean age was 29.8. Table 1 shows the characteristics of
the workers. Table 2 shows the BSI of the buildings I, II and III and the different work groups. The laboratory and
pathology workers seem to have bigger BSI.The 65.3 % of the workers think that their work area is not ventilated
good. By the way the 49% of the people thinking their work area as good ventilated, have at least 1 symptom. This
make us think that the perception of the work area ventilation goodness does not affect the symptoms.The 31.7 of
the participants told that they did not or cannot do anything for their symptom healing, 16.6% told that they go out
of the work area and 17.4 out of the building. Sixteen percent told that they take pills for symptom release or
something as antidepressant.
CONCLUSIONS:The results of this study are shared with the directors of the hospitals and planned to remove the
health disrupting factors.
Keywords: sick building syndrome, health worker, poll study
Bina semptom indeksleri
Bölüm
BSI (genel) BSI (I) BSI (II) BSI (III)
Sekreterlik
5
4
6
5
Servis/hemşire 5
5
5
4
Ameliyathane
5
4
7
6
Acil
5
6
5
Santral
5
5
5
Temizlik
3
5
3
Güvenlik
5
5
Diş
3
3
Yoğun bakım
4
4
Radyoloji
5
4
5
4
Mutfak/cafe
3
2
6
3
Kadındoğum
5
7
5
Yönetim
5
5
5
Patoloji
6
5
7
KVC
5
1
6
Check up
4
3
4
Onkoloji
5
5
Teknisyen
4
4
Laboratuar
6
Hekim
3
Eczane
5
Genel
4.57
4
7
5
2
4
5
4.23
5.11
4.6
Building symptom indexes
Work group
BSI (total) BSI (I) BSI (II) BSI (III)
Secretary
5
4
6
5
Ward/Nurse
5
5
5
4
Operating room
5
4
7
6
Emergency room
5
6
5
Telephone central 5
5
5
Housekeeping
3
5
3
Security
5
3
Dental workers
3
3
Critical care
4
4
Radiology
5
4
5
5
Kitchen/cafe
3
2
6
3
Gynecology/obst
5
7
5
Executive workers 5
5
5
Pathology
6
5
7
Cardiovascsurge
5
1
6
Check up
4
3
4
Oncology
5
5
Technician
4
4
Laboratory
6
Physician
3
Pharmacy
5
Total
4.57
4
7
5
2
4
5
4.23
5.11
4.6
Çalışanların Özellikleri
Bölüm
Çalışan yüzdesi
Cinsiyet Cinsiyet
Yaş ortalaması
Kadın(n) Erkek (n)
Sekreterlik
24
71
22
28.5
Servis/hemşire
8.4
27
6
32
Ameliyathane
6.4
14
11
31
Acil
6.6
16
10
25
Santral
1
3
1
37
Temizlik
1.5
2
4
37
Güvenlik
1
0
4
39
Diş
1
3
1
28
Yoğun bakım
4.3
12
4
26
Radyoloji
2.8
9
17
33
Mutfak/cafe
9.5
11
26
32
Kadındoğum
2.8
9
2
31
Yönetim
1.5
4
2
31
Patoloji
2
7
1
33
Kardiovask Cerrahi 1.3
3
2
25
Check up
1
2
2
26
Onkoloji
5.4
16
5
26
Teknisyen
4.1
6
10
28
Laboratuar
2.6
9
1
25
Hekim
2.8
5
6
35
Eczane
2
6
2
28
Toplam
100
246
139
29
Characteristics of the workers
Working group
Percentage of workers
Gender
Gender
Mean age
Female (n) Male (n)
Secretary
24
71
22
28.5
Ward/Nurse
8.4
27
6
32
Operating room
6.4
14
11
31
Emergency room
6.6
16
10
25
Telephone central
1
3
1
37
Housekeeping
1.5
2
4
37
Security
1
0
4
39
Dental workers
1
3
1
28
Critical care
4.3
12
4
26
Radiology
9.7
20
17
33
Kitchen/café
9.5
11
26
32
Gynecology/obstetric 2.8
9
2
31
Executive workers
1.5
4
2
31
Pathology
2
7
1
33
Cardiovascsurgery
1.3
3
2
25
Check up
1
2
2
26
Oncology
5.4
16
5
26
Technician
4.1
6
10
28
Laboratory
2.6
9
1
25
Physician
2.8
5
6
35
Laboratory
Physician
Pharmacy
2
6
2
28
Total
100
246
139
29
Koinsidental Silikosis- Karsinoid Tümör
Bahar Tüzün, Gül Dabak
Koinsidental Silikosis- Karsinoid Tümör
Silikozis çevresel ve mesleki maruziyetle kristal yapıdaki silikanın solunumu sonucu gelişen parankimal akciğer
hastalığıdır Madenler, taş ocakları, kumlamacılık yapılan iş yerlerinde (kot kumlama gibi), cam imalatında, yol
yapımında,döküm işlerinde, diş teknisyenlerinde görülebilmektedir.
Nöroendokrin tümörler grubunda sınıflanan karsinoid tümörler ise en sık akciğeri tutarlar.Genellikle bronş duvarı ile
sınırlı olduklarından tedavilerinde çoğu kez parenkim koruyucu rezeksiyonlar yeğlenir.
Daha önce 3 yıl kot kumlama işi yapan ve hastanemize başvurduğunda deri fabrikasında çalışan 34 yaşında erkek
olgu periyodik muayene sırasında yapılan akciğer grafisinde patoloji tespit edilmesi üzerine hastanemize sevk edilmiş.
1 yıldır nefes darlığı ve aralıklı hırıltılı solunum yakınmaları vardı. 20 paket/yıl sigara içiyordu. Fizik muayene olağandı.
Yüksek bilgisayarlı tomografi ’de sağ akciğer orta lobda santral yerleşimli 18x22 mm boyutlarında kalsifikasyonlar
içeren sınırlı kitle lezyon,her iki akciğerde 3-4 mm çaplarında nodüller izlendi.Silikoz tanısı konulan ve kitle lezyon
yönünden ileri tetkik amaçlı yönlendirilen ileri merkezde yapılan tetkikler sonucu karsinoid tümör tespit edildi ve
lobektomi yapıldı.
Bu vaka dolayısıyla periyodik muayenenin koruyucu hekimlik açısından olduğu kadar insidental, ancak önemli
olabilecek sağlık sorunlarının erken tespitindeki önemini vurgulamak istedik.
Anahtar Kelimeler: Silikozis,karsinoid Tümör,periyodik muayene Silikozis,karsinoid Tümör,periyodik muayene
Coincıdental Sılicosıs and Carcınoıd Tumor:
Bahar Tüzün, Gül Dabak
Coincidental Silicosis and Carcinoid Tumor:
Silicosis is a parenchymal lung diseases that is caused by respirable silica exposure environmentally and
occupationally. Mining, stoning, abrasive surface cleaning, denim sandblasting, tunneling,glass manifacture, dental
production are risky occupations in that regard.
Carcinoid tumors are neuroendocrin tumors that mostly involve the lungs. They are mostly confined within the
bronchial wall, so their treatment generally consists of parenchyma-saving resections.
A 34-year-old male worker in leather manifacture who had a previous work history of denim sandblasting was found
to have an abnormality on chest X-ray.He has had dyspnea and episodic wheezing for the last one year.He was a 20
packyear cigarette smoker.Physical examination was normal.Toraks high resolution computerized tomography
revealed right middle lobe lesion with calcifications measuring 18X22mm as well as 3-4 mm nodules on both
sides.Silicosis was diagnosed and the patient was further evaluated at anothewr hospital for his central lesion which
yielded carcinoid tumor and was resected.
By presenting this case, we want to draw attention to the importance of periodical screening in regard to preventive
medicine and diagnosis of incidental health problems which might otherwise be kept hidden.
Keywords: Silicosis,carsinoid tumor, periodical screening
Hekim ve Hemşirelerde Karşılaştırmalı Solunumsal Yakınma Sıklığı, Solunum
Fonksiyonları ve Lateks Duyarlılığı İlişkisi
1
2
3
1
1
1
Yağmur Bahar , Filiz Bolu , Şengül Cangür , Peri Arbak , Ege Güleç Balbay , Ali Nihat Annakkaya
1
2
3
Düzce Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları, Ana Bilim Dalı, Düzce
Düzce Üniversitesi, Halk Sağlığı, Ana Bilim Dalı, Düzce
Düzce Üniversitesi, Biyoistatistik, Ana Bilim Dalı, Düzce
GİRİŞ VE AMAÇ:Sağlık çalışanları çok sayıda solunum yollarına zararlı etkenle karşılaşmaktadırlar. Mesleki risklerle
karşılaşmanın hekim ve hemşirelerde farklı yakınma sıklıklarına yol açtığını gösteren az sayıda çalışma bulunmaktadır.
YÖNTEM:Bir üniversite hastanesinde çalışan 100 birey (68 kadın, ort yaş 29.8 ± 4.6) çalışmaya alındı. Hemşirelerin
tümü serviste çalışmaktaydı. Bireylere National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH) anketi, lateks
için prick test ve zorlu ekspiratuar akım testleri ile difüzyon testi uygulandı.
BULGULAR:Bireylerin %46’sı hekimdi. Toplam 84 bireyin %3.6’sında lateks prick testi pozitif idi. Prick testi pozitif 3
kişi de hemşireydi. Hemşirelerin çalışma süresi hekimlerinkinden anlamlı olarak uzundu (8.8 yıla 4.1 yıl).
Hemşirelerde hışıltılı solunumla birlikteki nefes darlığı şikayeti (%18’e %13), son 12 ayda efor dispnesi (%19’a %14),
solunumsal yakınmaların tatilde düzelmesi (%19.4’e %16.1), işe dönünce bozulması (%13’e %9.7), kış aylarında
öksürük şikayetleri (%11.4’e %2.1) istatistiksel olarak anlamlı olmasa da daha sıktı. Hekimlerde son 12 ayda 2 veya
fazla sayıda burun tıkanıklığı (%31’e %23.7), göz kızarması (%18.2’ye %12.1), ciltte ürtiker (%18’e %13), hışıltılı
solunum yakınması (%19’a %14) istatistiksel olarak anlamlı olmasa da hemşirelerden yüksekti. Hemşirelerin ortalama
% beklenen FVC, FEV1, FEV1/FVC, ve MMFR değerleri hekimlerin değerlerinden anlamlı olarak düşüktü. Hemşirelerin
% DLCO değerleri hekimlerinkinden düşüktü ancak farklılık anlamlı değildi. Çalışma süresi ile FEV1/FVC arasında
anlamlı bir ilişki bulunmadı.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Hemşirelerin solunum fonksiyonlarının düşüklüğü sağlık alanında çalışma sürelerinin daha uzun
olmasına, servis hizmetleri sırasında mesleki risklerle daha fazla karşılaşma olasılıklarına bağlandı.
Anahtar Kelimeler: hekim, hemşire, solunumsal yakınmalar, solunum fonksiyonları
Comparative Frequency of Respiratory Symptoms of Doctors and Nurses, Respiratory
Functions and Latex Sensitivity Relationship
Yağmur Bahar1, Filiz Bolu2, Şengül Cangür3, Peri Arbak1, Ege Güleç Balbay1, Ali Nihat Annakkaya1
1
Department of Pulmonology,Düzce University, Düzce, Turkey
2
Department of Public Health, Düzce University, Düzce, Turkey
3
Department of Bioistatistics,Düzce University, Düzce, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Health care workers are facing numerous harmful factors related to the respiratory
tract.There are few studies that show the frequency of different complaints about occupational risk doctors and
nurses meet.
METHOD:In an university hospital,100 staff members( 68 women, mean age 29.8 ± 4.6) were enrolled into the
study. All of the nurses were employed in the service. NIOSH questionnaire, skin prick test for latex,forced expiratory
flow tests and diffusion test were applied.
RESULTS:64% of the individuals were doctors.Latex prick test was positive in the 3,6% of 84 individuals. Three
people with positive skin prick test were nurses. The work time of nurses was significantly longer than that of doctors
(8.8 years vs 4.1 years).Wheezing with dyspnea (18% vs 13%), exertional dyspnea during the last 12 months (19%
vs 14%), improvement of respiratory symptoms during work away (19.4% vs 16.1%), worsening of respiratory
symptoms at work (13 % vs 9.7%), cough during the winter months (11.4 % vs 2.1 %) were more frequent among
nurses. Two or more rhinitis attacks during last 12 months (31% vs 23.7 %), eye reddening ( 18.2% vs 12.1 %),
urticaria (18% vs 13%), wheezing (19% vs14 %) were higher among doctors. Nurses’ mean % expected
FVC,FEV1,FEV1 / FVC,MMFR values were significantly.Mean % DLCO values of nurses were lower, but the difference
was not significant.There was no significant relationship between FEV1/FVC and working time.
CONCLUSIONS:Nurses’ respiratory function impairment was thought to be relateds to longer working time and
possibilities of facing more professional risk at service.
Keywords: doctors, nurses, respiratory symptoms, pulmonary functions
PS213[Deneysel Araştırmalar]
Aerosol İlaç Formülasyonu İçin Nano-Boyutlu Taşıyıcı Sistemlerin Geliştirilmesi
1
1
1
1
2
2
Ceren Türkcan Kayhan , Raziye Hilal Şenay , Esra Feyzioğlu , Fulden Zeynep Ural , Özlem Göksel , Tuncay Göksel ,
3
2
Süleyman Gülcemal , Münevver Erdinç , Sinan Akgöl
1
2
3
1
Biyokimya Bölümü, Fen Fakültesi, Ege Üniversitesi, İzmir
Göğüs Hastalıklar Anabilim Dalı, Tıp Fakültesi, Ege Üniversitesi, İzmir
Kimya Bölümü, Fen Fakültesi, Ege Üniversitesi, İzmir
GİRİŞ VE AMAÇ:Formoterol, N-[2-hidroksi-5-(1- hidroksi -2-( (2-(4-metoksifenil)-1-metiletil) amino)etil)fenil]
formamid havayolu hastalıklarının tedavisinde kullanılan bir bronkodilatördür. Formoterolün etkinliğinin artırılması
amacıyla gerçekleştirilen bu çalışmanın ön hazırlık aşamasında, laboratuvar koşullarında dizayn edilen polimerik
nanotaşıyıcılar ile formoterol arasında etkili ve kuvvetli etkileşimlerin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Geliştirilmesi
planlanan formülasyon nanotaşıyıcılar ile kombine edileceği için, sahip olduğu geniş yüzey alanından dolayı düşük
miktarlarda bile daha uzun süre ve daha etkili olacağı öngörülmektedir, yanı sıra nano-boyutlarda küçük havayollarına
dek ilaç iletimi çok daha düşük dozlarda mümkün olabilecektir. Devam eden çalışmalarda ise nanotaşıyıcılar ile yeni
jenerasyon tedavi edici aerosol ilaç formülasyonu geliştirilmesi planlanmaktadır.
YÖNTEM:Taşıyıcı sistem planlanırken formoterolün taşıdığı halkalı yapılar nedeniyle hidrofobik karakterinden dolayı
etkileşimler göz önünde bulundurularak Triptofan aşılanmış polimerik nanomalzeme sentezlenmiştir. Öncelikle
p(HEMA)(2-Hidroksietil metakrilat) nanopartikülleri sürfaktansız emülsiyon polimerizasyon yöntemiyle sentezlendikten
sonra L-Triptofan aşılama prosedürü gerçekleştirilmiştir [1]. L-Triptofan aşılanmış Trp-graft-p(HEMA) nanotaşıyıcılar
SEM, FTIR, Zeta Boyut analizleri kullanılarak karakterize edilmiştir. Formoterol fumaratın Trp-graft-p(HEMA)
nanotaşıyıcıya adsorpsiyon koşullarını optimize etmek amacıyla pH, adsorpsiyon süresi, başlangıç konsantrasyonu
çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Parametrelerin optimizasyonu sonunda formoterol fumaratın farklı ortam koşullarında
salım çalışmaları gerçekleştirilmiş ve ilaç salım kinetik modelleri belirlenmiştir.
BULGULAR:L-Triptofan aşılanmış Trp-graft-p(HEMA) nanotaşıyıcılar SEM, FTIR, Zeta Boyut analizleri kullanılarak
karakterize edilmiştir. Formoterol fumaratın Trp-graft-p(HEMA) nanotaşıyıcıya adsorpsiyon koşullarını optimize etmek
amacıyla pH, adsorpsiyon süresi, başlangıç konsantrasyonu çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Parametrelerin
optimizasyonu sonunda formoterol fumaratın farklı ortam koşullarında salım çalışmaları gerçekleştirilmiş ve ilaç salım
kinetik modelleri belirlenmiştir.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Laboratuvar koşullarında formoterol fumarat ve Trp-graft-p(HEMA) nanotaşıyıcılar arasında
efektif etkileşimler izlenmiştir. Bu bağlanmalar göz önünde bulundurulduğunda gelecekte yüksek performansa sahip,
etkili ilaç formülasyonunun geliştirilebilmesi mümkün görülmektedir. Bu amaçla çalışmalar devam etmektedir.
Anahtar Kelimeler: Aerosol İlaçlar, Nanotaşıyıcılar, Formoterol Fumarat
Development of a Novel Nano-Sized Carrier System for Aeroseol Drug Delivery
Ceren Türkcan Kayhan1, Raziye Hilal Şenay1, Esra Feyzioğlu1, Fulden Zeynep Ural1, Özlem Göksel2, Tuncay Göksel2,
Süleyman Gülcemal3, Münevver Erdinç2, Sinan Akgöl1
1
EGE University, Faculty of Science, Department of Biochemistry. Izmir
2
EGE University, School of Medicine, Department of Pulmonary Medicine. Izmir
3
EGE University, Faculty of Science, Department of Chemistry. Izmir
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Formoterol, N-[2-hydroxy-5-(1-hydroxy-2-( (2-(4-methoxyphenyl)-1-methylethyl)
amino)ethyl) phenyl] formamide, particularly in the form of its fumarate salt, is a bronchodilator used in the
treatment of inflammatory or obstructive airways diseases. With this preliminary study, we aimed to develop an
effective and strong interaction between formoterol and specifically designed nanoparticle based polymeric structures
for it under laboratory conditions. This effort relates to developing new generation medicinal aerosol formulations with
nanocarriers in our following studies. Those formulations might be more suitable and effective for administration to
the respiratory tract in terms of less deposition on upper airway and needed fewer amounts of drug particles.
METHOD:When the carrier system was planning, considering abundance of structural rings of formoterol, we chose
tryptophan as one of the well-known hydrophobic polymers. p(HEMA) (2-hydroxyethyl methacrylate) nanoparticles
were prepared by surfactant free emulsion polymerization and then grafted with L-Tryptophan according to the
procedure [1].
RESULTS:Graft-Trp-p(HEMA) nanocarriers were characterized by SEM, FTIR, Zeta-Sizer. System parameters such as
medium pH, adsorption time, adsorption capacity, initial concentration of formoterol were optimized. After the
optimization of these parameters, formoterol releases studying were carried out in different medium pH and drug
release kinetic models were also determined.
CONCLUSIONS:As a result of our initial laboratory experiments, we observed that there were intense hydrophobic
interactions between Graft-Trp-p(HEMA) nanocarriers and formoterol. Preliminary findings of this ongoing study look
promising. Formoterol and specifically designed Graft-Trp-p(HEMA) nanocarriers have got interaction on laboratory
conditions, thus create highly bioavailable formulation in the future could be possible. Yet the final optimization works
still continue.
Keywords: Aerosol Drugs, Nanocarriers, Formoterol Fumarate
Subakut sigara maruziyeti fare modelinde mepenzolat’ın antiiflamatuar ve antioksidan
etkinliğinin değerlendirilmesi
1
1
2
3
3
Meyrem Bakır Özkan , Aysun Şengül , Ceyla Eraldemir , Leman Huseynova , Firuzan Akar
1
2
3
Kocaeli Derince Eğitim Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya Anabilim Dalı, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Farmakoloji Anabilim Dalı, Kocaeli
GİRİŞ VE AMAÇ:Sigara dumanı maruziyeti hava yollarında inlamatuar değişiklikler ve artmış oksidative stres ile
seyreden KOAH etyolojisinde en önemli etkendir. Çalışmamızda antimuskarinik etkili mepenzolatın antiinflamatuar ve
antioksidan etkisini değerlendirmeyi planladık.
YÖNTEM:47 adet 25-40 gram ağırlığında balb-c cinsi erkek farenin kontrol grubu (A, n=7), sadece sigara maruziyeti
olan grup (B, n=18), sigara maruziyeti + 400 µ/kg/gün mepenzolte kullanılan grup (C, n= 14), 400 µ/kg/gün
mepenzolte kullanılan grup (D, n= 8) olmak üzere 4 gruba ayrıldı. A, B, C, grubundaki fareler 5 hafta süresince
sigaraya maruz bırakıldı. 5 haftanın sonunda C ve D gruplarına 2 hafta süreyle inhalasyon ile mepenzolat uygulaması,
A ve B grubundaki farelere ise serum fizyolojik uygulaması yapıldı. 7. Haftanın sonunda anestezi uygulanan farelerin
bronş lavaj sıvısı alındı. Bronş lavajı sıvısında interlökin1β (IL1β), tümor nekroz faktör alfa (TNFα) düzeyleri ve total
oksidan ve antioksidan düzeyleri ölçüldü.
BULGULAR:Sigara maruziyeti ile TAS değerlerinde anlamlı düşüş ve TOS değerlerinde anlamlı yükselme izlendi
(p<0,001; p<0,001) ve mepenzolat uygulaması ile TOS değerlerinde anlamlı düşüş izlendi (p<0,05). Sitokin düzeyleri
değerlendirildiğinde mepenzolat uygulaması ile IL 1β düzeyinde anlamlı düzelme varken (p<0,05), TNF α düzeyinde
anlamlı düzelme izlenmedi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Mepenzolat, sigara maruziyetine bağlı oksidan etkinin azaltılması ve inflamasyonun kontrolü
bakımından ümit verici bir tedavi olabilir.
Anahtar Kelimeler: mepenzolat, sigara maruziyeti, inflamasyon, antioksidan aktivite
Evaluation of antiinflammatory and antioxidant effect of mepenzolate in subacute
cigarette exposure mouse model
Meyrem
1
Kocaeli
2
Kocaeli
3
Kocaeli
Bakır Özkan1, Aysun Şengül1, Ceyla Eraldemir2, Leman Huseynova3, Firuzan Akar3
Derince Education and Research Hospital, Department of Pulmonology, Kocaeli
University Medical Faculty, Department of Biochemistry, Kocaeli
University Medical Faculty, Department of Pharmacology, Kocaeli
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is an inflammatory lung disease mainly
caused by tobacco smoke inhalation. We aimed to evaluate antiinflamatory and antioxidant effect of mepenzolate
bromide which is a muscarinic antagonist in subacute cigarette exposure mice model.
METHOD:Forty seven healthy 25-40 gram male mices were categorized into 4 groups: (A) control group (n=7), (B)
exposed to cigarette smoke (CS) (n=18), and (C) exposed to CS treated with 400 mikrogram/kg/ day mepenzolate
group(n=14),( D) treated with 400 mikrogram/kg/ day mepenzolate group (n=8). After 5 weeks, mepenzolate or
saline was given to mices during two weeks by inhalation. Mices were anestetized, broncoalveolar lavage was
performed. İnterleukin-1β (IL1β), tumor necrosis factor alpha (TNF α), total oxidant and antioxsidant status (TASTOS) measurements were evaluated.
RESULTS:We found that cigarettes exposure significantly decreased TAS and increased TOS (p<0,001; p<0,001).
TOS was significantly reduced by using mepenzolat (p<0.05). Furthermore, mepenzolat significantly improved IL 1B
levels (p<0.05), but not TNF α.
CONCLUSIONS:Mepenzolat may be a promising therapeutic choice to reduce oxidative effect and to control
inflammation due to cigarette exposure.
Keywords: mepenzolate, cigarette exposure, inflammation, antioxidant activity
Subakut sigara maruziyeti fare modelinde tiotropiumun antiiflamatuar ve antioksidan
etkinliğinin değerlendirilmesi
1
1
2
3
2
3
Aysun Şengül , Meyrem Özkan , Ceyla Eraldemir , Leman Huseynova , Doğa Özsoy , Firuzan Akar
1
2
3
Kocaeli Derince Eğitim Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Kliniği, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya Anabilim Dalı, Kocaeli
Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Farmakoloji Anabilim Dalı, Kocaeli
GİRİŞ VE AMAÇ:Hava yollarında inlamatuar değişiklikler ve artmış oksidan aktivite ile seyreden kronik obstruktif
akciğer hastalığı etyolojisinde en önemli etken, sigara dumanı maruziyetidir. Çalışmamızda antikolinerjik etkili
tiotropiumun antiinflamatuar ve antioksidan etkisini değerlendirmeyi planladık.
YÖNTEM:25-40 gram ağırlığında balb-c cinsi 35 adet erkek fare, kontrol grubu (A, n=7), sadece sigara maruziyeti
olan grup (B, n=18), sigara maruziyeti + 400 µ/kg/gün tiotropium bromide kullanılan grup (C, n= 10) olmak üzere 3
gruba ayrıldı. B ve C grubundaki fareler 5 hafta süresince sigaraya maruz bırakıldı. 5 haftanın sonunda C grubundaki
farelere 2 hafta süreyle inhalasyon ile tiotropium uygulaması, A ve B grubundaki farelere ise serum fizyolojik
uygulaması yapıldı. 7. Haftanın sonunda anestezi uygulanan farelerin bronş lavaj sıvısı alındı. Bronş lavajı sıvısında
interlökin1β (IL1β), tümor nekroz faktör alfa (TNFα), macrofaj inflamatuar protein-1 (MIP 1) düzeyleri ve akciğer
dokusunda total oksidan ve antioksidan (TAS-TOS) düzeyleri ölçüldü.
BULGULAR:Sigara maruziyeti ile TAS değerlerinde anlamlı düşüş ve TOS değerlerinde anlamlı yükselme izlendi
(p<0,001; p<0,001) ve tiotropium uygulaması ile TOS değerlerinde anlamlı düşüş izlendi (p<0,05). Sitokin düzeyleri
değerlendirildiğinde tiotropium uygulaması ile IL 1β, MIP 1 ve TNF α düzeylerinde anlamlı düzelme izlendi (p<0,05).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Tiotropium, bronkodilatör etkisinin yanında sigara maruziyetine bağlı oksidan etkinin azaltılması
ve inflamasyonun kontrolü bakımından ümit verici bir tedavi olabilir.
Anahtar Kelimeler: sigara maruziyeti, inflamasyon, tiotropium, antioksidan etki
The antiinflammatory and antioxidant effect of tiotropium bromide in subacute cigarette
exposure mouse model
Aysun Şengül1, Meyrem Özkan1, Ceyla Eraldemir2, Leman Huseynova3, Doğa Özsoy2, Firuzan Akar3
1
Kocaeli Derince Education and Research Hospital, Department of Pulmonology, Kocaeli
2
Kocaeli University Medical Faculty, Department of Biochemistry, Kocaeli
3
Kocaeli University Medical Faculty, Department of Pharmacology, Kocaeli
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is an inflammatory lung disease mainly
caused by tobacco smoke inhalation. We aimed to evaluate antiinflamatory and antioxidant effect of tiotropium
bromide which is an anticholinergic bronchodilator in subacute cigarette exposure mice model.
METHOD:Thirtyfive healthy 25-40 gram male balb-c mices were categorized into 3 groups: (A) control group (n=7),
(B) exposed to cigarette smoke (CS) (n=18), and (C) exposed to CS treated with 400 mikrogram/kg/ day tiotropium
group(n=10. After 5 weeks, tiotropium or saline was given to mices during two weeks by inhalation. Mices were
anestetized, broncoalveolar lavage was performed and lung tissues removed. İnterleukin-1β (IL1β), macrophage
inflammatory protein-1 (MIP 1), tumor necrosis factor alpha (TNF α) measurements were evaluated in BAL fluid. Total
oxidant and antioxsidant status (TAS-TOS) measurements were evaluated in lung tissue.
RESULTS:We found that cigarettes exposure significantly decreased TAS and increased TOS (p<0,001; p<0,001).
TOS and TOS/TAS ratio was significantly improved by using tiotropium (p<0.05). Furthermore, tiotropium
significantly improved IL 1 β, TNF α and MIP 1 levels (p<0.05).
CONCLUSIONS:Tiotropium may be a promising therapeutic choice to reduce oxidative effect and to control
inflammation due to cigarette exposure
Keywords: smoking, inflammation, tiotropium, antioksidant effect
The first experimental animal study on oxaliplatin-induced pulmonary toxicity
1
2
3
4
5
6
Serdar Kalemci , Özgür Tanrıverdi , Buket Demirci , Özgür İlhan Çelik , Saliha Aksun , Halil Beydilli , Burak
7
8
Özşeker , Sabri Barutca
1
2
3
4
5
6
7
8
Muğla Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Muğla
Muğla Sıtkı Kocman Üniversitesi, Medikal Onkoloji Ana Bilim Dalı, Muğla
Adnan Menderes Üniversitesi, Medikal Farmakoloji Ana Bilim Dalı, Aydın
Muğla Sıtkı Kocman Üniversitesi, Patoloji Ana Bilim Dalı, Muğla
İzmir Katip Çelebi Üniversitesi, Medikal Biyokimya Ana Bilim Dalı, İzmir
Muğla Sıtkı Kocman Üniversitesi, Acil Tıp Ana Bilim Dalı, Muğla
Muğla Sıtkı Kocman Üniversitesi, Gastroenteroloji Ana Bilim Dalı, Muğla
Adnan Menderes Üniversitesi, Medikal Onkoloji Ana Bilim Dalı, Aydın
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Oxaliplatin is a platinum-based chemotherapeutic drug commonly used in colorectal
cancer patients. It pulmonary toxicity was reported rarely and the underlying mechanism is not clear. In this
experimental animal study, we aimed at showing the toxic effect of oxaliplatin on pulmonary.
METHOD:Group 1 (n=8); control group, saline was injected intraperitoneally on the 1st, 3rd and 5th days and the
rats were sacrificed on the 15th day. Group 2; Oxaliplatin was injected intraperitoneally 4 mg/kg/day on the 1st, 3rd
and 5th days and the rats were sacrificed on the 7th day. Group 3; Oxaliplatin was injected intraperitoneally 4
mg/kg/day on the 1st, 3rd and 5th days and the rats were sacrificed on the 14th day. Group 4; Oxaliplatin was
injected intraperitoneally 4 mg/kg/day two days in a week for 4 weeks and the rats were sacrificed on the 28th day.
Group 5; Oxaliplatin was injected intraperitoneally 4 mg/kg/day two days in a week for 28 days. The rats were
sacrificed 21 days after the completion of the injections.
RESULTS:A significant difference was not determined between the groups in relation to glutathione peroxidase level.
We determined that oxaliplatin did not cause to acute or chronic pulmonary toxicity when it is compared with the
control group, however a significant rate of eosinophil existence came up following a long term treatment.
CONCLUSIONS:We thought that increased eosinophil existence in pulmonary tissue in long term oxaliplatin
implementations could be one of the factors that serves a function in oxaliplatin induced pulmonary toxicity.
Keywords: Oxaliplatin, Pulmonary toxicity, Anti-Oxidant, Animal study
LPS ile indüklenen akut akciğer hasarında tocilizumab, adalimumab ve steroidlerin
etkilerinin değerlendirilmesi
1
2
3
1
4
Nurhan Sarıoğlu , Fatma Bahar Sunay , Oğuzhan Korkut , Fuat Erel , Adnan Adil Hişmioğulları , Mehmet Köse
1
2
3
4
1
Balıkesir Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları AD, Balıkesir
Balıkesir Üniversitesi Tıp Fakültesi, Histoloji ve Embriyoloji AD, Balıkesir
Balıkesir Üniversitesi Tıp Fakültesi, Farmakoloji AD, Balıkesir
Balıkesir Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya AD, Balıkesir
GİRİŞ VE AMAÇ:Lipopolisakkaritle indüklenen akut akciğer hasarı, KOAH akut alevlenmeyi taklit etmede in vivo
modellerde yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada tocilizumab (anti-IL-6), adalimumab (anti-TNF) ve
metilprednizolonun LPS ile indüklenen akciğer hasarında etkilerini değerlendirmeyi amaçladık
YÖNTEM:Akciğer hasarı intratrakeal LPS verilerek oluşturuldu. Sıçanlar kontrol, KOAH ve tedavi grupları (Adalimumab,
tocilizumab, prednizolon, adalimumab+tocilizumab) olmak üzere 6 gruba (n=10) ayrıldı. Adalimumab ve Tocilizumab
intraperitoneal, metilprednizolon intramuskuler olarak verildi. Her gruptaki sıçanlara 48 saat (n=5) ve 96.saatte
(n=5) bronkoalveoler lavaj( BAL) yapıldı ve akciğer dokuları alındı. BAL da TNFα, IL-6 ve nötrofil jelatinaz ilişkili
lipokalin (NGAL) sitokinleri çalışıldı. Histolojik kesitler hematoksilen ve eozin ile boyanarak incelendi
BULGULAR:İntratrakeal LPS uygulamasının interstisyel alanlara ve alveolar boşluklara inflamatuvar hücre
infiltrasyonuna ve alveol duvarında kalınlaşmaya neden olduğu gözlendi. LPS ile beraber tedavi edici ajanların
uygulandığı deneklerde ise bu bulguların azaldığı gözlemlendi. TNFα, IL-6, NGAL düzeyleri LPS uygulanan farelerde
kontrole göre yüksekti. 48.saatte bakılan BAL’da IL-6 düzeyleri adalimumab, tocilizumab ve adalimumab+tocilizumab
alan gruplarda prednizolon alan gruba göre anlamlı derecede düşük bulundu (p<0.05).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Adalimumab ve tocilizumabın akciğerdeki LPS ile indüklenen akciğer inflamasyonunu azalttığı
gösterilmiştir. Bu ilaçlar belki gelecekte KOAH akut alevlenmeleri önlemede kullanılabilir.
Anahtar Kelimeler: KOAH alevlenme, adalimumab (anti-TNFα), tocilizumab (anti-IL-6), metilprednizolon
Assesment of the effects of tocilizumab, adalimumab and steroids in LPS induced acute
lung inflammation
Nurhan Sarıoğlu1, Fatma Bahar Sunay2, Oğuzhan Korkut3, Fuat Erel1, Adnan Adil Hişmioğulları4, Mehmet Köse1
1
Balıkesir University, Faculty of Medicine, Department of Pulmonology, Balikesir
2
Balıkesir University, Faculty of Medicine, Department of Histology and Embryology, Balikesir
3
Balıkesir University, Faculty of Medicine, Department of Pharmacology, Balikesir
4
Balıkesir University, Faculty of Medicine, Department of Biochemistry, Balikesir
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Preclinical in vivo models of lipopolysaccaride (LPS)-induced acute lung injury are
common used to mimic of acut exacerbation of chronic obstructive pulmonary disease. In this study, we aim to
investigate the efffect of tocilizumab (anti-IL-6R), adalimumab (anti-TNF-α) and methylprednisolone in LPS-induced
lung injury.
METHOD:Lung injury was established by intratracheal instillation of lipopolysaccaride. Rats were randomly divided
into six groups: a control, COPD, and treatment groups (Adalimumab, tocilizumab, methylprednisolone,
adalimumab+tocilizumab). The treatment groups were administered adalimumab and tocilizumab via intraperitoneal
injection, methylprednisolone via intramuscular injection. Bronchoalveolary lavaj (BAL) and lung tissues were
collected 48 h (n=5) and 96 h (n=5) after LPS installation in each group. TNFα, IL-6 and neutrophil gelatinaseassociated lipocalin (NGAL) were measured in the BAL. For histologic analysis, hematoxylin and eosin stains were
evaluated.
RESULTS:Intratracheal LPS application resulted in inflammatory cell infiltration of interstitial and alveolar spaces and
thickening of alveolar wall. All the other agents when used together with LPS significantly reduced these findings.
TNFα, IL-6 and NGAL levels in LPS-induced rats were higher than control. IL-6 leves measured at 48 h LPS, in
treatment with adalimumab, tocilizumab and adalimumab+tocilizumab significantly reduced when compared to
prednizolon group.
CONCLUSIONS:These results demonstrate adalimumab and tocilizumab have reduced LPS-induced lung inflammation.
These drugs may be use to preventing of exacerbation of COPD in the future.
Keywords: COPD exacerbation, adalimumab (anti-TNFα), tocilizumab (anti-IL-6), metilprednisolone
Dekspantenolün radyasyon hasarından koruyucu etkisinin akciğer perfüzyon sintigrafisi
ile değerlendirilmesi
1
2
3
4
Zehra Pınar Koç , Erdal İn , İhsan Karslıoğlu , Özlem Üçer , Sinan Canpolat
1
2
3
4
5
5
Fırat Üniversitesi Hastanesi, Nükleer Tıp Anabilim Dalı, Elazığ
Fırat Üniversitesi Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Elazığ
Medikal Park Hastanesi, Radyasyon Onkolojisi, Elazığ
Fırat Üniversitesi Hastanesi, Patoloji Anabilim Dalı, Elazığ
Fırat Üniversitesi Hastanesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Elazığ
GİRİŞ VE AMAÇ:Bu çalışmanın amacı dekspantenolün radyoterapiden kaynaklanan radyasyon hasarından koruyucu
etkisinin radyoterapi öncesi ve sonrası dönemde akciğer perfüzyon sintigrafisi ile gösterilmesidir.
YÖNTEM:Altı Yeni Zellanda türü erkek tavşan (5-6 aylık, yaklaşık 2.5-3 kg) çalışmamıza dahil edilmiştir. Deney
hayvanlarına radyoterapi öncesi ve radyoterapiden iki hafta sonra Tc-99m makroagrege albumin (MAA) ile aynı çekim
parametreleri ile aynı dozlar ve metotla planar akciğer perfüzyon sintigrafisi yapılmıştır. Tavşanlar iki gruba
ayrılmıştır; Grup 1 (yalnızca akciğere radyoterapi (RT) alanlar) ve Grup 2 (akciğere RT aldıktan sonra her gün
intramuskuler olarak 500 mg dekspantenol tedavisi alanlar). Gruplardaki tavşanların akciğer sayımları
quantifikasyonla ve vizüel olarak değerlendirilmiş ve sayısal değerler Paired Samples T Testi ile p<0,05 anlamlı kabul
edilmek üzere karşılaştırılmıştır.
BULGULAR:Radyoterapi sonrası sintigrafilerde görsel olarak belirgin düzeyde her iki akciğer tutulumunda azalma
tespit edilmiş olup bu bulgu erken RT hasarı ile uyumlu değerlendirilmiştir. Grup 2’deki tavşanların akciğerlerinden
elde edilen sayımlar Grup 1’dekine göre anlamlı olarak yüksek bulunmuştur.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Akciğer perfüzyon sintigrafisi ile erken radyoterapi hasarını göstermek mümkün olur (daha
önceki bilgilerin aksine). Dekspantenol RT’nin olumsuz etkilerini bir ölçüde önleyebilir. Literatürde ilk kez
Dekspantenolün bu etkisi gösterilmekle birlikte bu alanda ileride prospektif çalışmalar yapılabilir.
Anahtar Kelimeler: radiation injury, perfusion scintigraphy, dexpanthenol.
Evaluation of preventive effect of dexpanthenol in radiation injury by lung perfusion
scintigraphy
Zehra Pınar Koç1, Erdal İn2, İhsan Karslıoğlu3, Özlem Üçer4, Sinan Canpolat5
1
Fırat University Hospital, Nuclear Medicine Dpt, Elazig
2
Fırat University Hospital, Pulmonary Medicine Dpt, Elazig
3
Medical Park Hospital, Radiation Oncology, Elazig
4
Fırat University Hospital, Pathology Dpt, Elazig
5
Fırat University Hospital, Physiology Dpt, Elazig
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The aim of this study was to demonstrate the preventive effect of dexpanthenol in
radiation injury caused by radiotherapy using lung perfusion scintigraphy in preradiotherapy and postradiotherapy
period.
METHOD:Six male New Zaelland rabbits (5-6 month old, approximately 2,5-3 kg in weight) were subjects of this
study. The animals were subjected to Tc-99m MAA lung perfusion scintgraphy in the preradiotherapy and
postradiotherapy (after two weeks period). The scintigraphies were performed by the same dose and methodology by
the same acquisition parameters and by same staff. The rabbits were divided into two groups; Group 1 (only
administering RT) and Group 2 (administering Im 500 mg dexpanthenol injections for consecutive 14 days after RT).
Quantification was performed in order to compare groups and quantification variables were compared using Paired
Samples T Test, p<0,05 considered statistically significant.
RESULTS:The postradiotherapy scintigraphies contained demonstrative decrease in counts in both lungs indicating
early postradiotherapy injury. The difference between counts obtained from both lungs in Group 1 and 2 was
significantly different favoring the Group 2.
CONCLUSIONS:It is possible to estimate postradiotherapy changes in early period (in contrary to previous data) by
lung perfusion scintgraphy. Dexpanthenol may prevent the effects of RT in a degree. Although this is the first study
indicating preventive effect of Dexpanthenol from RT injury, further studies are warranted in this area.
Keywords: radiation injury, perfusion scintigraphy, dexpanthenol.
Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı modeli
oluşturulan ratlarda thymus vulgaris yağının
etkileri
1
2
3
4
5
6
Gülistan Karadeniz , Kübra Sonat , Mustafa Sarsılmaz , Oya Nermin Sivrikoz , Hakan Cengiz , Osman Yılmaz
1
2
3
4
5
6
Şifa Üniversitesi,Tıp Fakültesi,Göğüs Hastalıkları, İzmir,Türkiye
Şifa Üniversitesi,Sağlık Bilimleri Fakültesi,Hemşirelik Bölümü,İzmir,Türkiye
Şifa Üniversitesi,Tıp Fakültesi,Anatomi Bölümü, İzmir,Türkiye
Şifa Üniversitesi,Tıp Fakültesi,Patoloji Bölümü, İzmir,Türkiye
Şifa Üniversitesi,Tıp Fakültesi,Biyoistatistik Bölümü, İzmir,Türkiye
Dokuz Eylül Üniversitesi,Tıp Fakültesi, Multidisipliner Hayvan Laboratuvar,İzmir,Türkiye
GİRİŞ VE AMAÇ:Kronik obstrüktif akciğer hastalığı(KOAH); oksidan-antioksidan, proteaz-antiproteaz ve proliferasyonapopitozis dengesizliklerinin meydana geldiği kronik inflamatuar cevap ile ilişkili bir hastalıktır. Bu nedenle antiinflamatuar ve anti-oksidan özellikleri olan ajanlar tedavide araştırılmaktadır. Thymus vulgaris(TV) anti-oksidatif, antimikrobiyal ve anti-spazmotik özellikleri olan bir bitkidir. Biz Thyme’ın etkilerini KOAH modeli oluşturulan ratlarda
apopitozis-proliferasyon özellikleri ile birlikte araştırmayı amaçladık.
YÖNTEM:Dokuz Eylül Üniversitesi Hayvan Laboratuvarı'nda Nisan-Haziran 2014 tarihleri arasında çalışmamızı
gerçekleştirdik. 28 adet Wistar erkek ratlar randomize 4 gruba ayrıldı. Kontrol grubu hariç diğer 3 grupta KOAH
modeli oluşturuldu. KOAH modeli oluşturmak için ratlara; 1. ve 14. gün intratrakeal lipopolisakkarit (200 µg) ve 40
gün boyunca (1ve 14. gün hariç) 2 saat/gün sigara dumanı maruziyeti (400-450 ppm karbonmonoksit gaz
monitorizasyonu) ve 22. günden 40.güne -12°C ‘de 5 dk bekletme uygulandı. 41-54.günler iki gruba 5 mg/kg/gün ve
7.5 mg/kg/gün Thyme oral gavaj ile uygulandı. 55.gün tüm ratlar sakrifiye edildi. Işık mikroskobu, elektron
mikroskobi incelemeleri ve bcl-2 ve ki-67 immun boyamaları yapıldı.Çalışmamız Tubitak 2209-A öğrenci projesi ve
üniversitemiz BAP projesinden destek almıştır.
BULGULAR:Kontrol grubunun(grup 2) trakea duvar kalınlığı, KOAH modeli oluşturulan diğer üç gruba(grup1, grup3,
grup 4) göre istatistiki olarak anlamlı düşüktü, p değerleri sırasıyla 0.037, 0.006 ve 0.025 idi(Tablo 1). Ki-67 ve bcl-2
KOAH modelinde(grup 3) yüksek olup 5mg/kg/gün thyme alan grupta(grup 4) anlamlı düşüktü (sırasıyla p=0.023 ve
0,019). Ki-67 ve bcl-2 verileri karşılaştırıldığında anlamlı pozitif korelasyon mevcuttu (p=0.001)(Şekil1).
TARTIŞMA VE SONUÇ:Thymus vulgaris belli dozda KOAH modelinde apopitozis ve proliferasyon üzerine anlamlı fayda
göstermiştir.
Anahtar Kelimeler: Antioksidan, Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı, Thymus vulgaris
Effects of Thymus vulgaris oil in rat chronic obstructive pulmonary disease model
Gülistan Karadeniz1, Kübra Sonat2, Mustafa Sarsılmaz3, Oya Nermin Sivrikoz4, Hakan Cengiz5, Osman Yılmaz6
1
Sifa University, School of Medicine, Department of Pulmonology, İzmir, Turkey
2
Sifa University, Faculty of Health Sciences, Department of Nursing, İzmir, Turkey
3
Sifa University, School of Medicine, Department of Anatomy, İzmir, Turkey
4
Sifa University, School of Medicine, Department of Pathology, İzmir, Turkey
5
Sifa University, School of Medicine, Department of Biostatistics, İzmir, Turkey
6
Dokuzy Eylül University, School of Medicine, Department of Multidisciplinary Animal Laboratory,İzmir,Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD); is a chronic inflammatory disease that
occurs oxidant-antioxidant, protease-antiprotease and proliferation-apoptosis imbalance. Thymus vulgaris(TV) is a
plant that has anti-oxidative and anti-microbial properties. We aimed to investigate the effects of Thyme in rats COPD
model.
METHOD:The research was conducted at Dokuz Eylül University Animal Laboratory. 28 wistar rats were divided into 4
groups randomly. COPD model was created in the 3 groups except the control group. To create COPD model; LPS
(200 µg) was injected into rats intratracheal at day 1 and day 14. CS was given from day 2 to day 40. Rats were kept
rats at −12°C for 5 min/ day from day 22 to day 40. Thyme(5 mg/kg/day-7,5 mg/kg/day) were administered by oral
gavage to therapy groups from day 41 to day 54. At day 55, all animals were sacrificed. Light microscopy, electron
microscopy examination, and bcl-2 and Ki-67 immunostaining was performed. Our study has received support from
TUBITAK 2209-A student project and the BAP.
RESULTS:The control group (group 2) tracheal wall thickness was statistically lower compared to the other groups
(group1-3-4). P values respectively were 0.037, 0.006 and 0.025(Table1). Ki-67 and bcl-2 values were higher in
model of COPD (group 3) and were significantly lower in 5 mg / kg / day thyme treated model (group 4) (p = 0.023
and 0.019). There was a significant positive correlation when compared data Ki-67 and bcl-2(p = 0.001)(Figure).
CONCLUSIONS:Thyme with certain doses showed significant benefit in COPD models on apoptosis and proliferation.
Keywords: Antioxidant, Chronic obstructive pulmonary disease, Thymus vulgaris
Şekil 1. Ki 67 immun boyama ışık mikroskobu ×200
Figure. Ki-67 immunostaining light microscope × 200
A: Grup 1(3+), B:Grup 2(1+), C:Gup 3(3+), D:Grup 4(negative)
A: Grup 1(3+), B:Grup 2(1+), C:Gup 3(3+), D:Grup 4(negative)
Tüm grupların Ki-67, bcl-2 ve trakea duvar kalınlığı (median±SD)
Grup 1
Grup 2
Grup 3
Grup 4
Ki-67
2.0 ± 0.89
1.33 ± 0.82
2.17 ± 0.75
1.17 ± 0.41
Bcl-2
2.5 ± 0.84
1.67 ± 0.82
2.50 ± 0.55
1.50 ± 0.55
Trakea duvar kalınlığı 251.8 ± 102.6 158.2 ± 54.2 257.0 ± 29.5 331.3 ± 229.6
Grup 1: KOAH+7.5mg TV, Grup 2: Kontrol, Grup 3: KOAH, Grup 4: KOAH+5mg TV
Ki-67, bcl-2 and trachea wall thickness (median±SD) in all groups
Group 1
Group 2
Group 3
Group 4
Ki-67
2.0 ± 0.89
1.33 ± 0.82
2.17 ± 0.75
1.17 ± 0.41
Bcl-2
2.5 ± 0.84
1.67 ± 0.82
2.50 ± 0.55
1.50 ± 0.55
Trachea wall thickness 251.8 ± 102.6 158.2 ± 54.2 257.0 ± 29.5 331.3 ± 229.6
Group 1: COPD+7.5mg TV, Group 2: Control, Group 3: COPD, Group 4: COPD+5mg TV
Endobronbronşiyal Metastazla Seyreden Pulmoner Epiteloid Hemanjioendotelyoma: İlk
Olgu Sunumu
1
1
1
2
Ayperi Öztürk , Zafer Aktaş , Aydın Yılmaz , Funda Demirağ
1
2
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji, Ankara
GİRİŞ:Pulmoner epiteloid hemanjioendotelyoma (PEH), epiteloid, endotelial ve dendritik hücrelerden oluşan ve nadir
görülen borderline bir tümör olup, ilk olarak 1975 yılında Dail ve ark. tarafından intravasküler bronşioloalveoler tümör
olarak tanımlanmış, daha sonra 1982 yılında Weiss-Enzinger tarafından kemik ve yumuşak doku kaynaklı hemanjiom
ile anjiosarkom benzeri özellik göstermelerinden ötürü epiteliod hemanjioendotelyoma olarak adlandırılmıştır. Tahmin
edilen prevalansı genel popülasyonda 1:1.000.000’dir. Akciğer, karaciğer, kemik, yumuşak doku gibi çeşitli
organlarda eşzamanlı ya da metastatik olarak saptanabilir.
OLGU: 44 yaşında bayan hasta, iki aydır devam eden nefes darlığı ve aralıklı hemoptizi şikayetiyle başvurduğu
merkezde yapılan fiberoptik bronkoskopi (FOB) biyopsinin tanısal olmaması ve anormal pozitron emisyon tomografi
(PET-BT) sonucuyla ileri tetkik amaçlı kliniğimize yönlendirilmişti. Özgeçmişinde özellik yoktu; fizik muayenesinde
solunum sesleri azalmıştı. Labaratuar testlerinde sedimentasyon yüksekti. PET-BT ‘de sağ alt paratrakeal, subkarinal
ve bilateral hiler multiple mediastinal lenfadenopati (suv max: 10) ile bilateral multiple parankimal nodül mevcuttu
(şekil 1ve 2). FOB’da her iki sistemde kanamaya meyilli tümöral lezyonlar ve mukozal infiltrasyonlar izlendiğinden
işleme rijid bronkoskop ile devam edilerek kryobiyopsi alındı (şekil 3a ve b). Kryobiyopsi sonucu, yoğun eozinofilik
stroma içinde yuvarlak-oval şekilli, intraselüler vacuolleri olan atipik hücreler saptandı (şekil 4 ve 5);
immunhistokimyasal incelemeler sonucu sitokeratin, AE1/AE3, troid transkripsiyon faktör (TTF-1), Napsin A ve CEA
negatif, CD 31 pozitif saptandı (şekil 6); patoloji sonucu epiteloid hemanjioendotelyoma tanısı konuldu.
SONUÇ: Bu olgu, mediastinal lenf nodları ve parankimal nodüllere endobronşiyal metastazın eşlik ettiği kryobiyopsi ile
tanı alan literatürde bilinen ilk pulmoner epiteloid hemanjioendotelyoma olgusu olduğu için sunulmuştur
Anahtar Kelimeler: Pulmoner epiteloid hemanjioendotelyoma, kryobiyopsi,hemoptizi
Endobronchial Metastasis of Pulmonary Epithelioid Hemangioendothelioma: The First Case
Report
Ayperi Öztürk1, Zafer Aktaş1, Aydın Yılmaz1, Funda Demirağ2
1
Department, Ankara
2
Atatürk Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital, Pathology Department, Ankara
BACKGROUND: Epithelioid hemangioendothelioma is a rarely seen borderline tumor that consists of endothelial,
epithelioid and dendritic cells. It was described for the first time in 1975 and named intra-vascular bronchioloalveolar
tumor (IVBAT) by Dail et al. and termly decsribed as epithelioid hemangioendothelioma by Weiss and Enzinger in
1982. The estimated prevalence in the general population is 1: 1,000,000. PEH can arise from various organs,
including lung, liver, and bone, simultaneously or sequentially.
CASE PRESENTATION: A 44 -year old, non-smoker, female patient had dyspnea and hemoptysis for two months was
referred to our hospital for further investigation with nondiagnostic bronchoscopic findings in addition to anormal
positron emission tomography (PET/CT) images. PET/CT scan demonstrated hypermetabolic lymph nodes in the right
paratracheal, subcarinal and bilateral hilar region with SUVmax of 10 (figure 1and 2). Because of the tendency to
bleeding of the lessions were seen on FOB, she was underwent rigid bronchoscopy; cryobiyopsy through rigid
bronchoscope under general sedation was performed for the diagnose (figure 3a and b). Cryobiopsy showed atypical
cells in abundant eosinophilic stroma (Figure 4). Tumor cells have round and oval nuclei with intracellular vacuoles
(Figure 5) and were reactive for CD31, but no for cytokeratin AE1/AE3, TTF-1, Napsin A and CEA,
immunohistochemically (Figure 6). In consideration of these findings, the patient was diagnosed with PEH.
CONCLUSION: Herein, case of a patient with endobrochial metastasis of PEH was presented and this is the first
described case of PEH coexisting with endobronchial metastasis, pulmonary nodules and mediastinal lymphnodes in
the literatüre.
Keywords: Pulmonary epithelioid hemangioendothelioma, cryobiopsy, hemoptysis.
Resim 1. PET/BT görüntüsü
Figure 1. View of PET/CT
MIP-PET görüntüleri hipermetabolik bilateral hiler ve mediastinal lenf nodlarını göstermektedir. Aksiyal PET/BT kesitlerinde ise özellikle sağ hiler lenf
nodundaki yoğun FDG tutulumu (D,E,F)(oklar) ve hipermetabolik mediastinal lenf nodları görülmektedir.
Maximum intensity projection (MIP) image of PET show hypermetabolic lesions in the bilateral hilum and mediastinum and axial slices of PET/CT
showed intense FDG uptake of right hilar mass (D,E,F) (arrows) and hypermetabolic lymph nodes in the mediastinum
Resim 2 a ve b.Lezyonun rijid bronkoskopi görünümleri, Resim 3 a,b,c. Lezyonun histapatolojik görünümü
Figure 2 a and b. Rigid bronchoscopic appearance of the lesion. Figure 3a,b,c. Histopathologic view of the
lesion.
a;Sağ ana bronş distali, sağ üst lob ve sekonder karina tümör ile infiltre ve intermediyer bronş daralmış, b; sol ana bronş distali medial duvarda nekrotik
lezyon ile tümörle daralmış sol üst lob girişi. Resim 3 a; Yoğun eozinofilik stroma içinde tümör hücreleri (HEX100) 3b;Tümör hücreleri intrasitoplazmik
lümen içerisinde sitoplazmik vacuol içermekte (HEX400) 3c;CD31 pozitif tümör hücreleri (CD31X40).
Figüre 2a;Tumoral infiltration of distal right main bronchus, upper lobe and secondary carina with narrowed intermediate bronchus,2b; Necrotic lesion on
the medial wall of distal main left bronchus and narrowed left upper lobe caused by tumors Figure 3a; Tumour cells in abundant eosinophilic stroma
(HEX100) 3b;Tumor cells have cytoplasmic vacuoles intracytoplasmic lumina (HEX400), 3c; Showing positivity with CD31 in tumor cells (CD31X40).
Endobronşiyal Tedavi Uygulanan Trakeal Leiomyom Olgusu
Ayperi Öztürk, Zafer Aktaş, Aydın Yılmaz
GİRİŞ: Trakeanın benign tümörlerinden olan leiomiyom, nadir olan benign tümörler arasında bile oldukça seyrek
görülen bir tümördür. Tüm trakeal tümörlerinin %1’ini oluşturur. Trakeal leiomiyom, trakeanın membranöz kısmında
bulunan düz kas hücrelerinden köken alırlar. Benign tümör olmasına rağmen leiomyomlar geç tanı alırlar; çoğunlukla
astım gibi obstruktif havayolu hastalıkları ile karıştırılırlar. Tedavide, trakeal sleeve rezeksiyon, endoskopik
rezeksiyon, elektrokoagülasyon, kyroterapi ve lazer ablasyon gibi farklı yaklaşımlar bildirilmiştir.
OLGU: Yirmibeş yaşında kadın hasta, kliniğimize inspiratuar dispne ve stridor ile ileri tetkik ve tedavi amacıyla
yönlendirilmişti. 1 yıldır astım tedavisi verilen hastanın özgeçmişinde özellik yoktu. Akciğer grafisinde ve toraks
bilgisayarlı tomografisinde, trakea üst kısım posterior duvardan lümene protrüze olan ve lümeni %90 daraltan polipoid
lezyon saptandı (resim 1 ve 2); lümeni tama yakın tıkadığından genel anestezi altında rijid bronkoskopi yapıldı.
Vokal kordun 5 cm distalinde, trakea posterıor duvar-membranöz kısımdan kaynaklanan, düzgün yüzeyli ve
submukozal damarlardan zengin polipoid tümör izlendi (resim 3); 40 watt elektrokoter ile koterize edilerek rijid
forceps ile çıkarıldı. Yaklaşık 0.5*0.5 cm olan lezyon tabanına kryoterapi uygulandı (resim 4). İmmunhistokimyasal
incelemede, tümör hücreleri aktin ve desmin pozitif boyandı ve patoloji sonucu leiomyom olarak rapor edildi. Altıncı
ay kontrolünde yapılan FOB’unda alınan biyopsi sonucu normal idi.
SONUÇ: Trakeal leiomyomlar, trakeanın nadir görülen tümörleri olup havayolu
yönetimi ile tedavileri zordur, klinik tecrübe ve uzmanlık gerektirir. Burada, endobronşiyal tedavi ile tam kür elde
edilmiş bir trakeal leiomyom olgusu literatürde nadir görüldüğünden sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler: Trakeal leyomyom, elektrokoter, kryoterapi.
Endobronchial Treatment Of Tracheal Leiomyoma
Ayperi Öztürk, Zafer Aktaş, Aydın Yılmaz
Department, Ankara
BACKGROUND: Benign tumors of trachea are rare; leiomyomas are much less common which accounts for
approximately 1% of tracheal tumors, thought to arise from smooth muscle. Though benign entity, usually are
diagnosed late as they are commonly mistaken for obstructive airway diseases. Different approaches such as tracheal
sleeve resection, endoscopic resection, electrocoagulation, cryotherapy, and laser ablation have been reported for
therapy.
CASE PRESENTATION: A 25-year-old female patient was referred to our clinic for further investigation with inspiratory
dyspnea and stridor. She had been managed by physicians for one year as a case of asthma. Her X-ray and computed
tomography of chest showed a tracheal polypoid lesion in posterior wall of upper trachea protruding into the lumen
causing approximately 90% luminal compromise (figure 1 and 2 ); therefore rigid bronchoscopy was performed. A
smooth and rich submucosal vessels tumor originating from the membranous portion of the trachea was discovered 5
cm distal to the vocal cords (figure 3) and removed by rigid forceps after coagulated with 40 watts electrocotery.
Cryotherapy was applied to the base of the lesion (Figure 4) which was 0.5 * 0.5 cm in diameter approximately.
Immunohistochemically, tumor cells were reactive for actin and desmin and pathologic analysis revealed a
leiomyoma. A biopsy via FOB taken at six months follow-up was normal.
CONCLUSION: Tracheal leiomyomas are rare tumors of trachea where airway management and resection is difficult
and requires expertise management. Herein, a tracheal leiomyoma applied to endobronchial treatment is presented
on its rarity in the literature.
Keywords: Tracheal leiomyoma, electrocotery, cryotherapy
Resim 1 ve 2. PA Akciğer grafisi ve toraks BT görünümü
Figure 1 and 2. View of X-ray and computed tomography of chest
Trakea orta kısımda lümene protrüze olan polipoid lezyon
A tracheal polypoid lesion in posterior wall of middle trachea protruding into the lümen
Resim 3.Lezyonun rijid bronkoskopi görünümleri
Figure 3. Rigid bronchoscopic appearance of the lesion.
Trakea ortasında polipoid endotrakeal lezyon
Endotracheal polypoid lesion in the middle of the trachea
A rare case of severe SE due to cavitation of lung cancer with a radiotherapy, and
treatment by percutaneus intracavitary otolog blood match application
1
2
Cenk Ahmet Şen , Ekrem Şentürk
1
2
izmir university, medical faculty, radyation oncology, izmir
izmir university, medical faculty, thoracic surgery, izmir
Bronchocutaneous fistula and subcutaneus emphysema and an rare complication of lung cancer and is frequently
seen following radiotherapy.
A 74-year old male patient was administered to our hospital due to sudden onset of shortness of breath and
subcutaneous emphysema on the right side after radiotherapy. Chest computed tomography revealed a cavitary
lesion in the right upper lobe in connection with the subcutaneous emphysema on the right side through chest wall.
We present a rare case of severe SE due to cavitation of lung cancer with a radiotherapy, and treatment by
percutaneus intracavitary otolog blood match application.
Conservative management is generally sufficient for the resolution of SE except respiratory failure. Placement of chest
tubes, pig-tail drainage or trocar drainage, of course surgery,all of which have limited use and are associated with
risks of infection, scarring and patient discomfort. Treatment of Severe Subcutaneous Emphysema by Microdrainage
is may be appropriate option. But Full recovery is not possible without closing BF.Question of In patients with
extensive subcutaneous emphysema, which technique achieves maximal clinical resolution? questions is still being
debated. infraclavicular incisions, subcutaneous drain insertion or suction on in situ chest drain and the others
areappropriate option. Percutaneus intracavitary blood-match application is easy, fast and simple and is minimally
invasive for the cavitary lesion and except the pneumothorax. (Fig 1-2).
Keywords: Subcutaneus emphysema, lung cancer, blood-match aplication
Figure 1
Blood-match application on CT
Figure 2
After the application, X-ray image
Üçlü Senkron Primer Akciğer Kanserli Bir Olgu
Neslihan Özçelik, Yılmaz Bülbül, Savaş Özsu, Yasin Abul, Beyza Meltem Yurtsever
Birden fazla akciğer kanserinin aynı hastada bulunması nadir görülen bir durumdur. İlk vaka 1924 yılında Beyreuther
tarafından bildirilmiştir. Birden fazla kanser metakron veya senkron olarak karşımıza çıkabilmektedir ancak senkron
tümörler daha ender görülmektedir. Senkron akciğer kanserlerinin insidansı %0.2-8 (otopsi çalışmalarında %3.5-14)
arasında belirtilmektedir.
Altmış dokuz yaş erkek hasta; öksürük, balgam ve nefes darlığı şikâyetleri ile başvurdu. Akciğer grafisi ve
tomografisinde bilateral üst zonlarda kitleler saptandı (Resim 1-2). Sağ ve sol üst lobdaki kitlelerden TTİAB yapıldı ve
her ikisi adenokarsinom olarak raporlandı. PET-CT ‘de ve beyin MR ‘da akciğerdeki lezyonlar dışında metastaz
saptanmadı. EBUS ve mediastinoskopi ile yapılan mediastinal örnekleme sonucunun non-malign bulunması nedeni ile
senkron tümör olarak değerlendirildi ve önce sağ üst lobektomi yapıldı. Lobektomi sonucu asiner adenoca olarak
raporlandı. Bir ay sonra yapılan sol üst lobektomi patoloji sonucu lepidik adenoca olarak bildirildi. Aynı işlem sırasında
sol alt lobda fark edilen nodüle wedge rezeksiyon yapıldı ve patolojisi skuamöz ca olarak sonuçlandı.
Sonuç olarak, akciğer karsinomlu hastalarda görülen nodüller her zaman metastaz olarak değerlendirilmemeli ve nadir
de olsa üçlü senkron tümörler ile karşılaşılabileceği dikkate alınmalıdır.
Anahtar Kelimeler: senkron tümör, adenokarsinom, skuamöz hücreli karsinom
A Case Wıth Primary Triple Synchronous Lung Cancer
Neslihan Özçelik, Yılmaz Bülbül, Savaş Özsu, Yasin Abul, Beyza Meltem Yurtsever
Karadeniz Technical Univ. School of Medicine, Dept. of Chest Disease, Trabzon, Turkey
The presence of multiple lung cancer in the same patient is a rare condition. The first case was reported in 1924 by
Beyreuther. Multiple cancers can appear as a synchronous or metachronous tumor, but synchronous tumors are less
common. The incidence of synchronous lung cancer is reported to be 0.2-8% (3.5-14% in autopsy studies).
Sixty-nine year’s old male patient admitted with cough, sputum production, and shortness of breath. Multiple masses
were detected in the bilateral upper zones in chest radiography and tomography (Figure 1-2). TBNA was performed in
the masses in right and left upper lobes. Both were reported as adenocarcinoma. PET-CT and cranial MRI was normal
except the lesions in the lung. The case was evaluated as synchronous tumors because mediastinal sampling with
EBUS and mediastinoscopy were non-malign. The pathology of right upper lobectomy was acinar adenocarcinoma.
One month later, left upper lobectomy was performed and pathology was reported as adenocarcinoma lepidic pattern.
During the last operation, a new nodüle was discovered in the left lower lobe and wedge resection resulted in
squamous cell carcinoma.
In conclusion, pulmonay nodules seen in patients with lung cancer should not be considered as metastasis in all
patients. Though rare, triple synchronous tumors should also be taken into consideration.
Keywords: synchronous tumors, adenocarcinoma, squamous cell carcinoma
Resim-1
Figure-1
Bilateral üst zonlarda multiple kitleler
Multiple mass lesions in the bilateral upper zones
Resim-2
Figure-2
Tomografi görüntüsünde bilateral yerleşimli kitleler
Bilateral localized masses in Toraks CT
Endobronşiyal Metastaz Yapan Osteosarkom olgusu
1
1
1
1
Fatma Canbay , Ayperi Öztürk , Zafer Aktaş , Aydın Yılmaz , Funda Demirağ
2
1
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Girişimsel Pulmonoloji Kliniği, Ankara,
Türkiye
2
Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji, Ankara, Türkiye
GİRİŞ: Osteosarkom, mezenşimal hücrelerin tümöral osteoid veya immatür kemik ürettiği, yüksek gradeli kemiğin en
sık görülen primer malign tümörüdür. Osteosarkomda primer odağın cerrahi tedavisi ve postoperatif kemoterapiye
rağmen, hastaların yarıdan fazlasında metastaz gelişmektedir. Osteosarkom en sık akciğere metastaz yapar. Sıklıkla
akciğer parankim metastazı görülürken, endobronşiyal metastaz nadir görülmektedir.
OLGU: 25 yaşında kadın hasta kliniğimize nefes darlığı ve hemoptizi şikayetiyle başvurdu. Özgeçmişinde, 2007 yılında
osteosarkom tanısı ile cerrahi, adjuvan kemoterapi ve radyoterapi öyküsü mevcuttu. Posteroanterıor akciğer
grafisinde sağda total atelektazi,bilgisayarlı toraks tomografisinde sağ paratrakeal alanda içinde kalsifikasyonlar içeren
26 mm, sağ ana bronşu tam tıkayan yumuşak doku saptandı. Hastaya tanısal amaçlı bronkoskopi yapıldı, sağ ana
bronşu tam tıkayan endobronşiyal lezyon izlenmesi üzerine girişimsel işlem planlandı. Genel anestezi altında rijid
bronkoskop ile eksplorasyonda, sağ ana bronşu tam tıkayan endobronşiyal lezyon izlendi. Lezyon, 60 watt APC ile
koterizasyonu takiben mekanik olarak rezeke edildi; tabanına APC ile koagülasyon uygulandı. Hastanın işlem sonrası
1. saat PA AG’ de sağ akciğerin tam olarak havalandığı izlendi. Patoloji sonucu osteosarkom metastazı olarak
raporlandı.
SONUÇ: Tüm malign hastalıkların seyri sırasında %20-30 oranında pulmoner metastaz gelişebilmektedir.
Endobronşiyal metastaz yapan başlıca tümörler, meme, kolon ve renal tümörlerdir. Osteosarkomda sıklıkla akciğer
parankim metastazı görülürken endobronşiyal metastaz nadir görülmektedir. Semptomatik obstrüksiyon yapan
endobronşiyal lezyonlarda primer tedavinin yanı sıra uygulanacak endobronşiyal tedavinin yaşam kalitesi üzerine
olumlu etkisi olduğu bilinmektedir. Bu olgu, osteosarkomun nadir görülen ve girişimsel tedavi uygulanan
endobronşiyal metastazına örnek olarak sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler: Endobronşiyal metastaz, osteosarkom, girişimsel bronkoskopi
Endobronchial Metastasis Of Osteosarcoma
Fatma Canbay1, Ayperi Öztürk1, Zafer Aktaş1, Aydın Yılmaz1, Funda Demirağ2
1
Atatürk Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital, Department of Interventional
Pulmonology, Ankara, Turkey
2
Atatürk Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital, Pathology, Ankara, Turkey
BACKGROUND: Osteosarcoma is the most common high-grade primary malignant bone tumor that immature bone
cells are produced by mesenchymal cells. Metastasis of osteosarcoma is developing in more than half of patients,
despite the surgical treatment of the primary tumor and postoperative chemotherapy. Lung parenchymal metastases
is often, but endobronchial metastasis is rare.
CASE: 25-year-old woman was admitted to our clinic with dyspnea and hemoptysis. She had been diagnosed with
osteosarcoma in 2007 and surgery, chemotherapy and radiotherapy treatments has been applied. Right total
atelectasis was presented on the chest –X ray. On the Computed Tomography, right main bronchus was fully
obstructed in the right paratracheal area by the 26 mm soft tissue which including calcifications. Diagnostic
bronchoscopy was performed, the right main bronchus was obstructed with endobronchial lesion completely and
interventional therapy was planned. Patient was intubated by rigid bronchoscope; after cauterization by 60 watt APC,
lesion was resected and coagulation was performed to the base of the lesion. 1 hour after the procedure on the chets
X-ray, the right lung was fully ventilated. The pathology was reported as metastatic osteosarcoma.
CONCLUSION: Pulmonary metastases may develop by 20-30% during the course of all malignancy. Breast, colon and
renal tumors are primary endobronchial metastasize tumors. Primary treatment for symptomatic obstructive
endobronchial lesions as well as endobronchial treatment is known to have a positive impact on quality of life. Herein
a case of rare endobronchial metastasis of osteosarcoma which treated by interventional therapy was reported.
Keywords: Endobronchial metastasis, osteosarcoma, interventional bronchology
Resim 1. Lezyonun radyolojik görünümü
Figure 1. Radiological view of the lesion.
Sağ ana bronşu tam tıkayan EBL
An EBL which completely obstructed right main bronchus.
Endobronşiyal Metastazın Nadir Bir Nedeni: Malign Melanom
1
1
1
2
3
1
1
Ebru Karaçay , Aslıhan Gürün Kaya , Aydın Çi̇ledağ , Nazan Çiledağ , Güngör Utkan , Akın Kaya , Gökhan Çelik ,
1
Demet Karnak
1
2
3
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları ABD
Dr A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji Bölümü
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları ABD, Tıbbi Onkoloji BD
Malign melanomlu hastalarda, toraks sık görülen bir metastaz bölgesidir ve genellikle parankimal nodüller (ender
olarak milier patern) ve hiler/mediastinal lenfadenopati şeklinde görülür. Endobronşiyal metastaz ise oldukça
enderdir.
44 yaşında erkek olgu, kanlı balgam yakınmasıyla ile başvurdu. 2011 yılında sol bacaktaki nevüsten kaynaklanan
malign melanom nedeniyle operasyon öyküsü mevcuttu. Fizik muayenesinde sol hemitoraksta lokalize ronküs
duyuldu. Akciğer grafisinde sol hiler dolgunluk ve toraks bilgisayarlı tomografide solda hiler kitle saptandı. Hastaya
bronkoskopi yapıldı ve lingulayı tam tıkayan pigmente endobronşiyal lezyon izlendi. Lezyondan biyopsi alındı ve
patoloji sonucu malign melanom metastazı olarak raporlandı. Takibinde hemoptizi şikayeti devam eden hastaya
terapotik amaçlı bronkoskopi yapıldı. Aktif kanama izlenen hastaya Argon plazma koagülasyon (APK) uygulanarak
kanamalı tümör koagüle edildi. İşlem sonrası hemoptizi tekrarlamadı.
Sonuç olarak, olgu, malign melanoma endobronşiyal metastazın çok ender görülmesi ve bu gibi olgularda APK’nun
başarısı nedeni ile sunuldu.
Anahtar Kelimeler: Malign melanom, Endobronşiyal metastaz, Argon Plazma Koagülasyon
A Rare Cause of Endobronchial Metastasis: Malignant Melanoma
Ebru Karaçay1, Aslıhan Gürün Kaya1, Aydın Çi̇ledağ1, Nazan Çiledağ2, Güngör Utkan3, Akın Kaya1, Gökhan Çelik1,
Demet Karnak1
1
Ankara University, School of Medicine Department of Chest Disease
2
Dr. A.Y. Ankara Oncology Education and Research Hospital, Department of Radiology
3
Ankara University, School of Medicine Department of Internal Medicine, Medical Oncology
Thorax is a common site of metastasis in patients with malignant melonama and usually observed as parenchymal
nodules (rarely miliary form) and hilar/mediastinal lymphadenopathy. However, endobronchial metastasis is
uncommon.
A 44 years-old male was admitted with hemoptysis. He had an history of operation due to malignant melanoma
originated from a nevus in the left leg. Localized rhonchi was heard at the left side of hemithorax. A chest X-ray
revealed left hilar enlargement and a thorax computed tomography showed left hilar mass. Bronchoscopy was
performed and a pigmented endobronchial mass that fully obstructing lingula was observed. Endobronchial biopsy
was taken and the pathological examination revealed malignant melanoma metastasis. During follow-up, hemoptysis
persisted and therapeutic bronchoscopy was performed. An active bleeding was observed and hemorrhagic tumor was
coagulated by Argon plasma coagulation (APC). Hemoptysis did not recur after this procedure.
In conclusion, the patient was presented because of extremely rare occurence of endobronchial metastasis of
malignant melanoma and successful outcome of APC in such cases.
Keywords: Malignant melanoma, Endobronchial metastasis, Argon plasma coagulation
Nörofibromatozis tip 1 ile akciğer karsinosarkom birlikteliği
Fatma Çiftci, Miraç Öz, Aslıhan Gürün Kaya, Aydın Çiledağ, Akın Kaya
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Ankara
Nörofibromatozis tip 1 (NF1-VonRecklinghausen hastalığı) otozomal dominant geçişli herediter bir sendromdur.
Nörofibromatozisde malignite sıklığının arttığı bilinmektedir.
Göğüs hastalıkları polikliniğinde erişkin yaşta NF-1 tanısı konulan ve eş zamanlı nadir görülen bir akciğer malignitesi
olan karsinosarkomu tespit edilen bir olguyu sunuyoruz. 60 yaşında erkek hasta, bir aydır olan nefes darlığı, öksürük,
halsizlik ve kilo kaybı şikayetleriyle başvurdu. Fizik muayenede tüm yüzde ve vücutta fibromlar izlendi (Resim 1).
Göğüs ön arka çapı artmıştı ve kifoskloyozu vardı. Solunum sesleri derinden geliyordu. SFT’ de mikst akım
kısıtlanması izlenerek bronkodilatör tedavi başlandı. Akciğer grafisinde kifoskolyoz, sağ hiler lezyon, sağ alt zonda
infiltrasyon ve bilateral havalanma artışı izlendi. NF ön tanısıyla dermatoloji ve nöroloji tarafından konsülte edilerek NF
tanısı doğrulandı. Toraks BT’ de sağ hiler, 8,6x7,5 cm boyutlarında sağ pulmoner arteri, sağ ana bronşu, üst lob ve
intermedier bronşu saran heterojen kitle lezyonu, orta lobda kitle distalinde konsalidasyon, paratrakeal ve subkarinal
lenf nodları izlendi (Resim 2). Akciğer kanseri ön tanısı ile yapılan bronkoskopide sağ ana bronşu tıkayan lezyondan
biyopsi alındı ve patolojik tanı sarkomatoid karsinom olarak sonuçlandı. Tıbbi onkoloji kliniğine sevkedilen olguya
kemoterapi başlandı.
NF-1 havayollarını, akciğer parankimini, göğüs kafesi ve göğüs duvarını etkileyerek hava yolu hasarından maligniteye
kadar çeşitli morbiditelere yol açabilir. Bu sebeple tanı konulan hastaların ayrıntılı respiratuar sistem incelemesi
gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: karsinosarkom, nörofibromatozis, pulmoner malignite
Neurofibromatosis type 1 accompanied by pulmonary carcinosarcoma
Fatma Çiftci, Miraç Öz, Aslıhan Gürün Kaya, Aydın Çiledağ, Akın Kaya
Ankara University, School of Medicine Department of Chest Disease, Ankara, Turkey
Neurofibromatosis type 1 (NF1-VonReclinghausen disease) is a syndrome inherited in an autosomal dominant
manner. It is known that the risk for malignancies is higher in NF cases. We aimed to represent a case of pulmonary
carcinosarcoma which rarely accompanies NF1.
60 year-old-male patient, applied to our center with dispnea, cough, fatigue and weight loss. On physical
examination, there were fibromas in face and body (Figure 1). The anteroposterior diameter of thorax was increased
and kyphoscoliosis was seen. The PFT revealed a mixed type flow limitation and bronchodilator therapy was started.
The chest x-ray showed kyphoscoliosis, right hilar lesion, infiltration at the right inferior zone and bilateral
hyperinflation. The case was referred to dermatology and neurology clinics with the primary diagnosis of NF and
confirmed as NF. Thorax CT showed a 8.6x 7.5 cm heterogeneous mass surrounding the superior lobe, intermediary
bronchus, right pulmonary artery and right main bronchus, and subcarinal and paratracheal lymph nodes (Figure 2).
Bronchoscopy showed endobronchial tumor mass and biopsy was performed from the lesion. The pathological
examination of the biopsy specimen showed features of sarcomatoid carcinoma. The case was referred to medical
oncology clinic and chemotherapy was started.
NF-1 can lead to several morbidities varying from respiratory tract irritation to malignancy since it involves
respiratory tract, pulmonary parenchyma, and chest wall. Therefore it is extremely important to examine the NF
cases in detail by means of respiratory system features.
Keywords: carcinosarcoma, neurofibromatosis, pulmonary malignancy
resim 1
figure 1
vücutta fibromlar
fibromas in body
resim 2
figure 2
sağ hiler, 8,6x7,5 cm boyutlarında sağ pulmoner arteri, sağ ana bronşu, üst lob ve intermedier bronşu saran heterojen kitle lezyonu, orta lobda kitle
distalinde konsalidasyon, paratrakeal ve subkarinal lenf nodları
8.6x 7.5 cm heterogeneous mass surrounding the superior lobe, intermediary bronchus, right pulmonary artery and right main bronchus, and subcarinal
and paratracheal lymph nodes
Yassı Hücreli Akciğer Kanserinin Gluteal Bölgedeki Kas metastazı
1
2
1
Celalettin Korkmaz , Ramazan Yolaçan , Turgut Teke , Durdu Mehmet Yavşan
1
2
1
Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi,Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı Konya, Türkiye
Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi,İç Hastalıkları Anabilim Dalı Konya, Türkiye
Akciğer kanserinin hemen hemen her organ sistemine metastaz yapabildiği bilinmektedir. Lokal olarak, intratorasik
bölgedeki hiler ve mediastinel lenf nodları, plevra, göğüs duvarı ve perikard bölgesine, ekstratorasik olarak; adrenal
bez, kemik, beyin ve karaciğere metastaz sık görülür. Tüm vücudun büyük bir yüzdesini kapsaması ve zengin
kanlanması olmasına rağmen iskelet kasları nadir metastatik bölgelerdir. Yapılan otopsilerde, hematojen yolla yayılan
malign kanserlerin % 1 inden azının iskelet kaslarına metastaz yaptığı bildirilmektedir.
Elli bir yaşında, yassı hücreli akciğer kanseri tanısı konan ve 32 günlük küratif radyoterapi ve 6 kür etoposid-cisplatin
kemoterapisi verildikten sonra yapılan görüntüleme yöntemleri ile regresyonda olan hasta radyolojik takibe alındı. 4
ay sonra sol kalçada olan ağrı şikayeti ile polikliniğe başvurdu. Çekilen manyetik rezonans görüntülemesinde sol
gluteus kasları içerisinde yaklaşık 5*5 cm boyutlarında nodüler, nekrotik karakterde metastatik kitle lezyonu izlendi.
Sol gluteal bölgede solid lezyondan tru-cut iğne ile biyopsi alındı ve sonuç karsinom metastazı olarak geldi. Primer
tümörünü değerlendirmek üzere çekilen akciğer tomografisinde eski lezyonun boyutlarında artış ve sağ ana bronşta
yaklaşık % 70 daralma izlendi. Hastaya ikincil kemoterapi protokolü ve eş zamanlı kas metastazına yönelik palyatif
radyoterapi başlandı.
İskelet kas metastazı en az bilinen metastaz bölgelerinden biridir. Bizim vakamızda da olduğu gibi hastalardaki kas
ağrısı ve yumuşak doku şişliği metastatik kas hastalığı hakkında şüphe uyandırmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Yassı hücreli akciğer kanseri, metastaz, iskelet kası
Gluteal Region Muscle Metastasis From Squamous Cell Lung Carcinoma
Celalettin Korkmaz1, Ramazan Yolaçan2, Turgut Teke1, Durdu Mehmet Yavşan1
1
Necmettin Erbakan University, Meram Faculty of Medicine, Departments of Chest Diseases, Konya, Turkey
2
Necmettin Erbakan University, Meram Faculty of Medicine, Departments of Internal Medicine, Konya, Turkey
Lung cancer is known as a disease leading to metastases to all types of organs. Among the most common sites are
the local metatases to mediastinal and hilar lymp nodes in intrathoracic area, pleura, chest wall and pericardium, and
extrathoracic ones to adrenal gland, bones, brain and liver. Although covering a large part of the body and of much
blood building-up, skeletal muscles are rare metastatic areas. In autopsies, less than 1% of malignant cancers that
are spread hemategenously is known to lead to metastasis.
A 51-year- old male patient diagnosed with squamous cell lung cancer and known to be in regression via screening
after the administration of 32-day curative radiotheraphy and 6-cycle etoposide/cisplatin chemotherapy, the patient
was radiologically followed-up. Four months later, he was admitted to outpatient clinic with the complaint of left hip
pain. Magnetic resonance imaging revealed a lesion of nodular, necrotic metastatic mass in size of nearly 5*5 cm
within left gluteus mucsles. As a result of tru-cut biopsy performed for the solid lesion in left gluetal region,
metastasis of carcinoma was detected. Lung tomography was performed to assess primary lesion, and the sizes of
previous lesion were seen to increase while 70% of narrowing was observed in right main bronchus. Secondary
chemotherapy protocol and palliative radiotherapy were started for simultaneous muscle metastasis.
Skeletal muscle metastases are one of the least known regions of metastases. As also in our case, metastatic muscle
disease should be suspected in patients with muscle pain.
Keywords: Squamous Cell Lung Carcinoma, metastasis, skeletal muscles
Akciger grafi
Chest xray
Toraks BT
Thorax CT
MRG
MRI
Akciğer Adenokarsinomu Sıradışı Metastaz: Biceps brachi Kası
1
1
1
2
3
3
Muzaffer Sarıaydın , Ersin Günay , Sevinç Sarınç Ulaşlı , Sibel Günay , Betül Demirciler Yavaş , Çiğdem Tokyol ,
4
1
Mükremin Uysal , Mehmet Ünlü
1
2
3
4
Afyon Kocatepe Üniversitesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Afyonkarahisar
Afyon Devlet Hastanesi Göğüs Hastalıkları Kliniği, Afyonkarahisar
Afyon Kocatepe Üniversitesi Patoloji Anabilim Dalı, Afyonkarahisar
Afyon Kocatepe Üniversitesi Medikal Onkoloji Anabilim dalı, Afyonkarahisar
Küçük hücre dışı akciğer kanserinin (KHDAK) iskelet kasına metastazı nadir görülen bir durumdur ve en etkin tedavi
seçeneği tam olarak bilinmemektedir. Bu çalışmada KHDAK’nin biseps kası metastazı nedeni ile palyatif radyoterapi
uygulanan bir olgunun özellikleri ve tedavi sonucu sunulmuştur. Kırkdokuz yaşında, akciğer adenokarsinom biseps kas
metastazı olan hasta sunuldu. Evre 4 akciğer adenokarsinom tanısı ile 2 yıldır takip ve tedavi edilen hastanın sağ
kolundaki ağrılı kitleden alınan biyopsinin sonucu akciğer adenokarsinom metastazı ile uyumlu geldi. Hastanın ağrılı
kitlesine yönelik palyatif radyoterapi uygulandı ve sistemik kemoterapi planlandı. Palyatif radyoterapi sonrasında sağ
biseps kasındaki metastatik kitlenin ağrısı kayboldu. İskelet kas metastazı olan olgularda palyatif radyoterapi iyi bir
tedavi seçeneği olabilir.
Anahtar Kelimeler: Akciğerkanseri, Metastaz, İskelet kası, Radioterapi
An Unusual Metastasis of Lung Adenocarcinoma: Biceps Brachii Muscle
Muzaffer Sarıaydın1, Ersin Günay1, Sevinç Sarınç Ulaşlı1, Sibel Günay2, Betül Demirciler Yavaş3, Çiğdem Tokyol3,
Mükremin Uysal4, Mehmet Ünlü1
1
Afyon Kocatepe University Department of Pulmonary Medicine, Afyonkarahisar,Turkey
2
Afyon State Hospital Clinic of Chest Disease, Afyonkarahisar, Turkey
3
Afyon Kocatepe University Department of Pathology, Afyonkarahisar, Turkey
4
Afyon Kocatepe University Department of Medical Oncology, Afyonkarahisar, Turkey
Skeletal muscle metastasis of non-small cell lung carcinoma (NSCLC) is a rare occasion and the most effective
treatment modality is currently unknown. In this case presentation, we report a patient with NSCLC who underwent
palliative radiotherapy for biceps muscle metastasis of NSLCS. Our case was a 49-year-old woman who had lung
adenocarcinoma with biceps muscle metastasis. She had been followed up for two years due to stage IV lung
adenocarcinoma from whom a biopsy was taken from a painful mass in right arm which was found to be compatible
with metastasis of lung adenocarcinoma. She had palliative radiotherapy for her painful mass and systemic
chemotherapy was planned. After palliative radiotherapy, the pain originating from metastatic mass in right biceps
muscle alleviated. Palliative radiotherapy can be a valuable treatment option for cases with skeletal muscle
metastasis.
Keywords: Lung cancer, Metastasis, Skeletal muscle, Radiotherapy
Figür 1
Figure 1
A. Sol pulmoner arter distal kesimi ile yakın komşulukta 23x19 mm boyutlarında yumuşak doku dansitesinde lezyon ve her iki akciğerde bir kısmı kaviter
özellikte nodüller B. Sağda biseps kası içerisinde yaklaşık 8,5 cm uzunluğunda, T1 ağırlıklı serilerde hipointens, T2 ağırlıklı serilerde hiperintens,
çevresel kontrast tutulumu gösteren lezyon tespit edildi
Figür 2
Figure 2
Normal alveoller komşuluğunda, belirgin nükkleer pleomorfizm gösteren hücrelerle döşeli alveoler yapılar (x100 H&E).
Figür 3
Figure 3
Kas yapıları arasında yer yer adenoid yapılar oluşturan infiltratif karsinom alanları (x100 H&E). immunohistokimyasal TTF-1 pozitifliği (x100 TTF-1).
Küçük Hücreli Akciğer Kanseri İle Lambert-Eaton Miyastenik Sendromu Birlikteliği:
Olgu Sunumu
Neslihan Özçelik, Savaş Özsu, Yılmaz Bülbül, Müge Erbay
Giriş: Akciğer kanserlerinin primer prezesantasyonu paraneoplatik sendromlar ile olabilmektedir. Lambert-Eaton
miyastenik sendromu (LEMS) primer klinik bulgusu kas zayıflığı olan, nöromüsküler kavşağı etkileyen, nadir görülen
otoimmün bir hastalıktır. Patolojiden voltaj bağımlı kalsiyum kanallarına karşı oluşan otoantikorlar sorumludur.
Vakaların yarısı malignite ile birliktelik gösterir. Özellikle küçük hücreli akciğer kanserinde bağlı paraneoplastik
sendrom olarak karşımıza çıkmaktadır.
OLGU: Ellialtı yaş erkek hasta, tüm vücudunda güçsüzlük, sürekli yorgunluk, hareketlerinde yavaşlama, yürürken
zorlanma, bulanık görme şikâyetleri ile başvurdu. Fizik muayenesinde bilateral pitozis, ekstremite muayenelerinde
kuvvet kaybı mevcut diğer sistem muayeneleri normaldi. Hastaya yapılan EMG’de izlenen devamlı dekrement paterni
kas sinir kavşağı patolojisini destekler nitelikteydi. Çalışılan otoantikorlardan nörolojik paraneoplastik semdromlara
spesifik olan anti-ri antikoru pozitif sonuçlandı. Nöroloji tarafından LEMS tanısı ile tedavi başlandı. Malignite taraması
amacı ile yapılan görüntülemede toraks ct’de aortikopulmoner pencerede 3 cm yumuşak doku saptanan hastaya VATS
yapıldı. Sonucu küçük hücreli akciğer kanseri ile uyumlu geldi. Toraks RT ve 6 kür cisplatin – etoposit uygulanan
hasta tedavinin 8. ayında takibine devam edilmektedir.
Sonuç: Nadir görülen bir paraneoplastik sendrom olan LEMS olgularında küçük hücreli akciğer kanseri sık
görülmektedir. Yorgunluk ve kas güçsüzlüğü ile başvuran hastalarda LEMS tanısı akılda bulundurulmalı ve bu
hastaların ayırıcı tanısında akciğer kanseri muhakkak düşünülmelidir.
Anahtar Kelimeler: Küçük hücreli akciğer kanseri, Lambert-Eaton Miyastenik Sendromu
Lambert-Eaton Myastenic Syndrome With Small Cell Lung Cancer: A Case Report
Neslihan Özçelik, Savaş Özsu, Yılmaz Bülbül, Müge Erbay
Karadeniz Technical University,School of Medicine, Pulmonary Medicine, Trabzon,Turkey
Introduction
The first sign of lung cancer may be paraneoplastic syndromes. Lambert Eaton Myastenic Syndrome (LEMS) is an
autoimmune neuromuscular junction disease
which primary clinical sign is muscle weakness. Autoantibodies against
the voltage dependent calcium channel are responsible for the pathology. Half of the cases in association with
malignancy, especially in small cell lung cancers.
Case Report
Fifty-five years old male patient was admitted with whole body weakness, persistent fatigue, slow movements,
difficulty walking, blurred vision. Physical examination revealed bilateral ptosis, muscle weakness was present, other
system examinations were normal. EMG was performed to patient and Decremental response was supported the
neuromuscular junction pathology. In laboratory findings anti-r antibody was positive which is specific at neurological
paraneoplastic semdroms. Neurology began treatment with the diagnosis of LEMS. Whole body scans was performed
with the purpose of screening for malignancy The thorax CT scan detected 3 cm soft tissue at aorticopulmonary
window. Video thoracoscopic biopsy was performed to patient and the pathology report was small cell lung cancer.
Patients received chest RT and 6 cycles of cisplatin and etoposide treatment. Patient is following in the 8th month of
treatment.
Discussion
A rare paraneoplastic syndrome LEMS is common in small cell lung cancer patients. LEMS should be kept in mind in
patients who presented with fatigue and muscle weakness at diagnosis. Lung cancer should be considered in the
differential diagnosis of these patients, certainly.
Keywords: Small Cell Lung Cancer, Lambert-Eaton Myastenic Syndrome
Akciğer tutulumu ile Relaps olan Hodgkin Lenfoma: Bir Olgu Sunumu
1
1
1
1
1
Süreyya Yılmaz , Füsun Topçu , Mahşuk Taylan , Melike Demir , Ömer Faruk Sabaz , Cihan Akgül Özmen
1
2
2
Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
GİRİŞ:
Hodgkin Lenfomada(HL) akciğer tutulumu nadirdir, lenf nodları, akciğer parankimi ve trakeobronşial ağaç tutulumu
şeklinde olabilir. Sistemik Hodgkin lenfoma tanısı ile tam remisyon sağlanmış olan ve 5 yıl sonra pnömoniye benzer
akciğer tutulumu ile relaps gözlenen bir olgu sunduk.
OLGU: Beş yıl önce HL tanısı almış 62 yaşında erkek hasta bize son 3 aydır öksürük, ateş ve nefes darlığı şikayetleri
ile başvurdu. Daha önce kemoterapi ile kür sağlanmış. Toraks bilgisayarlı tomografisi (BT) ve direk akciğer grafisinde
bilateral yaygın yamasal tarzda içerisinde hava bronkogramları bulunan konsolidasyon alanları izlendi(Figür 1).
Hastaya öncelikle pnömoni tanısı kondu ve 21 günlük antibiotik tedavisine rağmen hastanın radyolojik bulguları ve
şikayetlerinde düzelme olmadı. Kan kültürlerinde herhangi bir patojen üremedi. Sağ servikal lenfadenopati(LAP)
eksizyonel biyopsisi yapıldı ve sonuç lenfoma gibi değerlendirilmekle beraber kesin değildi. Transtorasik iğne ile
biyopsi materyalinin miktarı patoloji tarafından yetersiz olarak değerlendirildi. PET-CT ‘de supradiafragmatik ve
infradiafragmatik malign LAP, akciğer ve dalak tutlumu saptandı. Hastaya akciğer tutulumu ile relaps olan HL tanısı
kondu ve kemoterapi tedavisi başlandı. Tedaviden iki ay sonra direk akciğer grafisinde konsolidasyon alanlarının
önemli ölçüde gerilediği gözlendi(Figür 2).
SONUÇ:
Hodgkin lenfomanın özellikle akciğer tutulumu şeklinde ilk klinik bulgu göstermesi nadirdir. Kemoterapi sonrası
radyolojik ve klinik bulgularında dramatik iyileşme gözlenen ve akciğer tutulumu ile relaps olan HL’lı hastayı literatüre
katkıda bulunmak amacıyla sunduk.
Anahtar Kelimeler: Akciğer, Hodgkin lenfoma, relaps
Relapse Of Hodgkin’s Lymphoma With Pulmonary İnvolvement; A Case Report
Süreyya Yılmaz1, Füsun Topçu1, Mahşuk Taylan1, Melike Demir1, Ömer Faruk Sabaz1, Cihan Akgül Özmen2
1
2
Department of Diagnostic Radiology, Faculty of Medicine, Dicle University, Diyarbakir, Turkey
INTRODUCTION: Pulmonary involvement is less common in Hodgkin’s lymphoma(HL) and may involve lymph nodes,
lung parenchyma, and the tracheobronchial tree. We present a case of systemic Hodgkin's lymphoma, relapsed with
pulmonary involvement seems like pneumonia after 5 years of complete remission.
CASE:
A 62 year old male patient diagnosed with HL 5 years ago, admitted with complaints of coughing, fever and shortness
breath for 3 months. He was cured by chemotherapy. Thorax computed tomography (CT) and chest-xray revealed
widespread patchy style consolidation areas with air bronchograms in both lungs (Figure 1). The patient was firstly
diagnosed as pneumonia. Despite 21 days antibiotic treatment, patient’s radiologic findings and complaints were not
resolved. Any pathogen was not isolated in blood cultures. Excisional biopsy of right cervical lymphadenopathy(LAP)
was performed and the result was evaluated as lymphoma but it wasn’t definitive. The amount of biopsy material
obtained by transthoracic needle was assessed insufficient by pathology. Supradiaphragmatic and infradiaphragmatic
malignant LAP, lung and spleen involvement was detected in PET-CT. Patient was diagnosed relapsing HL with
pulmonary involvement. Chemotherapy treatment was started. The consolidation areas were regressed substantially
in chest-xray after two months of treatment (Figure 2).
CONCLUSION: Hodgkin’s lymphoma rarely manifests as pulmonary involvement, especially on initial presentation. In
order to contribute to literature, we report this patient who diagnosed relapsing HL with pulmonary involvement and
dramatic improvements were observed in radiological and clinical findings after chemotherapy.
Keywords: Hodgkin’s lymphoma, pulmonary, relaps
Figür 1
Figure 1
Bilateral kosolidasyon ve hava bronkogramları içeren toraks BT(a) ve direk akciğer grafisi(b) görüntüleri.
Thorax CT (a) and chest X-ray(b) images with bilateral consolidations and air bronchograms areas.
Figür 2
Figure 2
Kemoterapi tedavisinden 2 ay sonra kontrol akciğer grafisinde konsolidasyon alanlarında önemli ölçüde gerileme gözlendi.
In the control chest-xray the consolidation areas were observed significantly regressed 2 months after treated with chemotherapy.
Nadir bir bronşiektazi nedeni; atipik karsinoid tümor
Merve Demirci
Dokuz Eylül Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İzmir
Bronşiektazi gelişiminde birkaç faktör gerekmektedir; tekrarlayan enfeksiyonlar, bozulmuş drenaj, havayolu
obstrüksiyonu veya konak savunmasında bozulma. Endobronşial obsrüksiyon ya da dışardan basıya ikincil havayolu
lümenini tıkayan birçok klinik durumda fokal postobstrüktif bronşiektazi ortaya çıkmaktadır (ör: endobronşial
tümorler, bronkolitiazis, enfeksiyon nedenli bronşial daralmalar, hiler lenf nodlarının dıştan basısı, yabancı cisim
aspirasyonları. )
Olgumuz çocukluğunda bronşiektazi tanısı almış 19 yaşındaki bir erkek hasta olup, kliniğimize uzun süredir sık alt
solunum yolu enfeksiyonu geçirme şikayeti ve hemoptizi ile başvurdu. Posteroanterior akciğer grafisinde sağ
parakardiak alanda heterojen dansite ve retiküler gölgeler mevcuttu (Şekil 1). Hemoptizisi olan hastaya fiberoptik
bronkoskopi yapıldığında sağ intermedier bronş içerisinde lümeni tam tıkayan polipoid endobronşial lezyon izlendi.
Yapılan biopsi sonucu nondiagnositik olarak raporlandı. Bilgisayarlı tomografi görüntülemelerinde sağ alt lob bronşunu
saran yaklaşık 3,5 cm çapında santral kitlesel görünüm izlendi (Şekil 2). Eş zamanlı PET/BT (Pozitron Emisyon
Tomografisi/Bilgisayarlı Tomografi) incelemesinde kitlesel lezyonda artmış fdg tutulumu suv max 2.2 olarak
raporlandı. Cerrahi kararı alınan hastaya sağ orta-alt bilobektomi uygulandı. Operasyon sonrası patolojik
değerlendirmesi atipik karsinoid tümor olarak sonuçlandı.
Atipik karsinoid tümor akciğer kanserlerinin nadir bir tipidir. Tipik karsinoid, atipik karsinoid, büyük hücreli
nöroendokrin karsinoma ve küçük hücreli karsinomayı içeren, Nöroendokrin tumorler tüm akciğer tümörlerinin % 5’ ni
oluştururlar. Atipik karsinoid tümor tanısı alan hastalar genellikle erken evrede saptanmaktadır bu nedenle cerahi
rezeksiyon tedavi modalitesinde tercih edilir. Özellikle fokal bronşiektezi varlığında havayolu açıklığının fiberoptik
bronkoskopi ile değerlendirilmesi klinik önem taşımaktadır. Hava yolu obsriksiyonu varlığını tespit etmek sıklıkla
küratif olan cerrahi rezeksiyon açısından önemlidir.
Anahtar Kelimeler: endobronşial lezyon, postobsrüktif bronşiektazi, atipik karsinoid tümor
A rare cause of bronchiectasis; atypical carcinoid tumor
Merve Demirci
Department of Chest Disease, Dokuz Eylul University, Izmir, Turkey
There are a few factors necessary for development of bronchiectasis, such as recurrent infections, impaired drainage,
airway obstruction, or a defect in host defense. (e.g., endobronchial tumors, broncholithiasis, bronchial stenosis
resulting from infections, encroachment of hilar lymph nodes, and foreign body aspiration).
In our case, a 19-year-old male patient diagnosed with bronchiectasis when he was a child was admitted to our clinic
with the complaints of recurrent lower respiratory tract infection and hemoptysis that had been present for years.
Posteroanterior chest radiograph showed opasities and ring shadows in right paracardiac area. (Figure 1) Then, we
performed fiberoptic bronchoscopy and visualized an endobronchial polypoid lesion in intermediate bronchus causing
complete endobronchial obstruction. Bronchus biopsy was reported as non-diagnostic. CT image displayed an
approximately 3.5 cm diameter central mass appearance surrounding the right lower lobe bronchus. (Figure 2)
Simultanous PET CT (positron emission tomography computed tomography) images showed increased FDG uptake
inthe mass with SUVmax of 2.2. The results of the pathological examination of right middle-lower bilobectomy
materials were atypical carcinoid tumor.
Atypical carcinoid is a rare subtype of lung cancer. Neuroendocrine tumors, which include typical carcinoid, atypical
carcinoid, large cell neuroendocrine carcinoma, and small cell carcinoma, account for 5% of all lung cancers. Patients
with atypical carcinoid tumors often present with early-stage disease, and surgical resection is the preferred
treatment modality. It has clinical significance to evaluate airway patency with fiberoptic bronchoscopy especially in
presence of focal bronchiectasis. Detection of airway obstruction is important for surgical resection, which is often
curative.
Keywords: endobronchial lesion, postobstructive bronchiectasis, atypical carcinoid tumor
şekil 1
figure 1
Posteroanterior akciğer grafisi
Posteroanterior chest radiograph
şekil 2
figure 2
toraks bt
Thoracic CT
şekil 3
figure 3
sağ intermedier bronş- polipoid lezyon
right intermediate bronchus- Polypoid lesion
Renal transplantasyon sonrası gelişen kaposi sarkomu: Olgu sunumu
1
1
2
2
1
1
1
Erkan Ceylan , Asiye Kanbay , Itır Ebru Zemheri , Serkan Şenol , Nilüfer Çakanlar , Canan Gedik , Emel Güngör ,
1
1
Nebibe Bekar , Hatice Gözaçan
1
2
MEDENİYET ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ, GÖĞÜS HASTALIKLARI ANABİLİM DALI, İSTANBUL / TÜRKİYE
MEDENİYET ÜNİVERSİTESİ GÖZTEPE EĞİTİM ARAŞTIRMA HASTANESİ, PATOLOJİ KLINİĞİ, İSTANBUL / TÜRKİYE
Kaposi sarkomu vasküler ve lenfatik endotel hücrelerinden kaynaklanan nadir görülen bir kanserdir. Renal
transplantasyon hastalarında Kaposi sarkomu sıklığı artmıştır. Görülme sıklığı yoğun immünsüpresyon ve özellikle
siklosporin alımı ile artmaktadır. Etyopatogenezde, immünsüpresyon ile birlikte insan herpesvirusu-8 rol
oynamaktadır. Renal transplantasyon sonrası 12. ayında kaposi sarkomu gelişen olgu sunduk.
Renal transplantasyon hastalarında gelişen Kaposi sarkomunda pulmoner tutulum nadirdir ve mortaliteyi arttırır.
Bronkoskopik biyopsi sonrası histopatolojik olarak Kaposi sarkomu tanısı alan bu olguyu nadir görülen bu tümörün çok
çeşitli şekillerde karşımıza çıkabileceğini hatırlatmak amacıyla sunmayı uygun bulduk.
Anahtar Kelimeler: Kaposi sarkomu, endobronşiyal, böbrek transplantasyonu, immünsüpresyon
Kaposi sarkoma developing after renal transplantation: A case report
Erkan Ceylan1, Asiye Kanbay1, Itır Ebru Zemheri2, Serkan Şenol2, Nilüfer Çakanlar1, Canan Gedik1, Emel Güngör1,
Nebibe Bekar1, Hatice Gözaçan1
1
MEDENIYET UNIVERSİTY FACULTY OF MEDICINE, DEPARTMENTS OF CHEST DISEASES, ISTANBUL / TURKEY
2
MEDENIYET UNIVERSİTY, GOZTEPE TRAINING AND RESEARCH HOSPITAL, CLINIC PATHOLOGY, ISTANBUL / TURKEY
Kaposi sarcoma is a rarely seen cancer originating from vascular and lymphatic endothelial cells. The frequency of
Kaposi’s sarcoma is increased in renal transplantation patients. Its frequency is increased in patients using
immunosuppressive drugs, especially with cyclosporine. Immunosuppression with human herpesvirus-8 plays roles in
etiopathogenesis. In this case report, we presented a post-renal transplantation patient who developed Kaposi
sarcoma 12 months later.
Pulmonary involvement is rarely in Kaposi’s sarcoma developing in renal transplant recipients and increases the
mortality. We decided to present this case, for which a diagnosis of Kaposi sarcoma was concluded following
bronchoscopic biopsy of the lesion, in order to remind the various clinical presentations of this unusual tumor.
Keywords: Kaposi sarcoma, endobronchial, renal transplantation, immunosuppression
Endobronşiayal Kaposi Sarkomu
Endobronchial kaposi sarcoma
Tedavi edilirken orbita metastazı saptanan akciğer kanseri olgusu
1
1
2
1
1
3
Saltuk Buğra Kaya , Süleyman Savaş Hacıevliyagil , Nurhan Şahin , Ünal Akel , Talat Kılıç , Yusuf Kenan Çoban ,
1
Zeynep Ayfer Aytemur
1
2
3
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı, Malatya
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Anabilim Dalı Anabilim Dalı, Malatya
Akciğer kanseri dünyada kansere bağlı ölüm nedenlerinin arasında üst sıralarda yer almaktadır. En sık plevra, beyin,
kemik, karaciğer, böbrek üstü bezlerine metastaz yapar. Orbita metastazları akciğer kanserinin ileri evresinde çok
nadir
olarak
karşımıza
çıkmaktadır.
50 yaşında erkek hasta nefes darlığı, göğüs ağrısı ve 2 ayda yaklaşık 30 kg kilo kaybı şikayetleri ile polikliniğimize
başvurdu. 70 paket-yıl sigara anamnezi olan hastanın toraks bilgisayar tomografisinde sağ pulmoner artere invaze
kitle lezyon tespit edilmesi üzerine hastaya bronkoskopi yapıldı. Sağ akciğer alt lobda endobronşial lezyon görülen
hastanın yapılan biyopsisinde skuamöz hücreli karsinom tanısı konuldu. Malignite evrelemesi için yapılan radyolojik ve
nükleer tıp tetkiklerinde uzak metastazı olmayan hasta evre 3A olarak kabul edildi ve kemoterapiye başlanıldı.
Takiplerinin yaklaşık 8. ayında kemoterapi altındayken kemik metastazı saptanan hastaya radyoterapi başlanıldı.
Radyasyon onkolojisi servisinde yatarak tedavi aldığı sırada gözde hiperemi, ödem, propitosiz tespit edilen hastada
yapılan tetkikler ve muayene sonucunda orbitaya uzak metastaz tespit edildi. Aynı zamanda takiplerin inguinal bölge
kitle olması nedeniyle skrotal bölgedeki 4x5cm çapındaki ülsere krutlu iyileşmeyen lezyon eksize edildi. Alınan
eksizyon
biyopsi
sonucu
metastatik
skuamöz
hücreli
karsinom
tespit
edildi.
Orbita metastazı kötü prognostik faktör olup akciğer kanseri ile takipli hastalardaki rutin muayenelerde hastaların göz
yakınmaları sorgulanarak gerekli olgularda göz muayenesi planlanmalıdır. Çok nadir bir metastaz olduğu için
paylaşılmak istenildi.
Anahtar Kelimeler: akciğer kanseri, orbita metastazı
A case report of lung cancer with orbital metastases while treatment
Saltuk Buğra Kaya1, Süleyman Savaş Hacıevliyagil1, Nurhan Şahin2, Ünal Akel1, Talat Kılıç1, Yusuf Kenan Çoban3,
Zeynep Ayfer Aytemur1
1
2
Inonu University Faculty of Medicine, Department of Pathology, Malatya, TURKEY
3
Inonu University Faculty of Medicine, Department of Plastic Surgery, Malatya, TURKEY
Worldwide, lung cancer is the most common cancer mortality. The most frequently pleura, brain, bone, liver,
metastases to the adrenal gland. Orbital metastases are rarely encountered in the advanced stage of lung cancer.
50-year-old male patient was admitted to our clinic with dyspnea, chest pain and weight loss of about 30 kg with 2
month. He had 70 packs-year smoking history, there were invasive mass lesion in the right pulmonary artery in
patient's thorax computed tomography and bronchoscopy was detected. In the lower lobe of the right lung of patients
with endobronchial biopsy of the lesion was diagnosed as squamous cell carcinoma. Malignancy in patients without
distant metastases radiological and nuclear medicine examinations performed for staging 3A and chemotherapy was
started. On the 8 months of chemotherapy, detection of bone metastases in patients, radiotherapy was started. In
the radiation oncology inpatient, there were hyperemia, edema, proptosis, the results of investigations the orbit of
distant metastasis was detected. At the same time due to the inguinal masses follow the 4x5cm diameter of the
scrotal area crusted ulcer healing lesion was excised with 1 cm margin of safety. The excision biopsy was taken from
metastatic squamous cell carcinoma.
Orbital metastasis is a poor prognostic factor in patients with routine follow-up examination of lung cancer in patients
with eye complaints questioning eye examination should be scheduled in appropriate patients. Orbital metastasis as
very rare metastasis was required to be shared.
Keywords: lung cancer, orbıtal metastases
Resim 1
(saÄŸ akciÄŸerde pulmoner artere invaze,yÃ¼ksek metabolizma artÄ±ÅŸÄ± olan kitle lezyon )
Resim2
(saÄŸ skapulada ve torakal 6. Vertebra da metastaz ile uyumlu metabolizma artÄ±ÅŸÄ± )
Resim3
sol orbitada lakrimal beze invaze kitle lezyon
Nadir görülen bir olgu; pnömoniyi taklit eden multipl myelom
1
1
2
2
1
Mükremin Er , Tuba Öğüt , H. Canan Hasanoğlu , Ayşegül Karalezli , Habibe Hezer
1
2
Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi
Yıldırım Beyazıt üniversitesi Tıp fakültesi, Göğüs hastalıkları Ana Bilim Dalı
Multipl Myeloma (MM), özellikle erişkin dönemde görülen, atipik plazma hücrelerinden kaynaklanan hematolojik bir
malignitedir. Hastalığın yaş ortalaması 60 olup, erkeklerde kadınlara göre daha fazla görülür. MM'de en sık semptom
kemik ağrısıdır. Lokalize kemik ağrıları dışında böbrek yetmezliği, anemi, bakteriyel enfeksiyon tabloları ile de
karşılaşılabilir. MM sıklıkla multipl osteolitik alanlar şeklinde radyolojik bulgu verir. En sık vertebralar, pelvis, kafatası,
kaburga, skapula, humerus ve femur tutulumu görülür. Multiple miyelomda pulmoner tutulum geç komplikasyonu
olup çok nadir görülür. 59 yaşında pnömoni kliniği ile başvuran geniş spektrumlu antibiyotik tedavisine yanıtsız
hastada multipl myelom teşhisi konulması nedeniyle bu nadir olgu sunuldu.
59 yaşında bayan hasta öksürük, balgam, nefes darlığı yakınması ile başvurdu. Toraks BT'de bilateral minimal plevral
effüzyon, sağda konsolidasyon, solda kostaya invaze patolojik fraktüre neden olan tümöral lezyon saptandı (Şekil
1,2). Hastaya geniş spektrumlu antibiyotik tedavisi başlanıldı. Tedavi altında iken ateşi düşmeyen ve solunum
yetmezliği nedeniyle entübe olan hastanın laboratuvar değerlerinde albümin/ globülin oranı:1/4 olarak saptandı.
Beraberinde toraks BT'de solda kostaya invaze lezyonun olması nedeniyle multipl myelom akciğer tutulumu
olabileceği düşünüldü. Yapılan periferik kan yaymasında plazma hücre infiltrasyonu görüldü. Flowsitometride CD38,
CD138, CD56 ve cKappa pozitifliği saptanarak multipl myelom tanısı konuldu. Takibinde bortezomib, siklofosfomid ve
pamidronat tedavisi başlanan ve tüm tedavilere yanıt vermeyen hasta takibinin 16. gününde exitus oldu.
Pnömoni kliniği ile başvuran hastalarda, özellikle verilen antibiyoterapiye yanıtsızlık durumlarında radyolojik olarak
konsolidasyon bulgusunun nadir nedenlerinden biri olarak multipl myelom akciğer tutulumu da akla gelmelidir. Hızlı
tanı konması multipl myelomda akciğer tutulumunun terminal dönem bulgusu olduğundan tedaviye hızla başlanması
açısından önemlidir.
Anahtar Kelimeler: multipl myelom, pnömoni, plevral effüzyon
A rare case; pneumonia mimicking multiple myeloma case
Mükremin Er1, Tuba Öğüt1, H. Canan Hasanoğlu2, Ayşegül Karalezli2, Habibe Hezer1
1
Ankara Atatürk Training and Research Hospital
2
Yildirim Beyazit University Medical Faculty, Department of Chest Diseases and Critical Care
Multiple Myeloma (MM) a hematological malignancy that originated from atypical plasma cells which especially may
be seen in adulthood. The mean age of disease is 60 and appears more in men than in women. The most common
symptoms of the disease are bone pain, renal failure, anemia and bacterial infections. Radiological findings in MM are
multiple osteolytic areas in the involved bones. Pulmonary involvement is late and very rare complication of MM.
59-year-old female patient was admitted with complaints of cough, phlegm and shortness of breath. Bilaterally
pleural effusion, consolidation with air bronchogram, the left rib invaded with tumoral lesion were detected in the
thoracic CT (Figure 1,2). The patient was treated with broad-spectrum antibiotics. Continues fever of the patient
under treatment and intubated due to respiratory failure. Albumin/globulin ratio dedected 1/4. Due to rib lesion in
thoracic CT scans was thought as pulmonary involvement of MM and plasma cell rate in the peripheral blood smear
detected as 14%, the case was diagnosed as MM. Eventually, IVIG (intravenous immune gobulin) treatment was
implemented but the patient was unresponsive to all treatments and interventions. She was died on 10th day of
administration.
In cases with unresponsiveness of antibiotic therapy and consolidation in the lung should be kept in mind it may be a
rare cause of pulmonary involvement of MM. Urgent diagnosis of MM with lung involvement especially in the terminal
stage of the disease to begin treatment as soon as quickly is important.
Keywords: multiple myeloma, pneumonia, pleural effusion
Resim 1
Figure 1
Toraks BT'de kostaya invaze tümöral lezyon
Showing a lesion involving rib in thorax CT scan
Resim 2
Figure 2
Toraks BT'de hava bronkogramı içeren pnomonik konsolidasyon ve plevral efüzyon
Pneumonic consolidation with air bronchogram and pleural effusion in the thorax CT scan
En Çok Okunan 10 Türk Gazetesinde Grip Hakkında Ne Yazılmış?: 2014 Yılının Analizi
1
2
Merve Tarhan , Levent Dalar
1
2
İstanbul Bilim Üniveristesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Bölümü
GİRİŞ VE AMAÇ:Haberler, kamuoyunu hem ‘’gündem yaratma’’ yetenekleriyle etkilemekte hem de yansıtmaktadırlar.
Medya mesajlarının analizi, yanlış bilgilerin sebep olduğu olumsuz etkilerin düzeltilmesine ve değerlendirilmesine
yardımcı olabilir. Bu çalışmanın amacı 2014 yılında Türkiye’de en fazla okunan ilk 10 gazetede griple ile ilgili
haberlerin analiz edilmesiydi.
YÖNTEM:Basın İlan Kurumu’nun sonuçlarına göre Türkiye’de 2014 yılında en fazla okunan ilk 10 gazete belirlendi. Her
bir gazetenin online arşivlerinde, 2014 yılında yayınlanan haberleri belirlemek için ‘’grip, domuz gribi, kuş gribi’’
anahtar kelimeleri kullanılarak arama yapıldı. Temel konusu grip olan 524 haber çalışma kapsamına alındı. Analiz için
sıklık testleri kullanıldı.
BULGULAR:Makalelerin çoğunluğu Ocak dönemini kapsamaktaydı. Haber başlıklarının büyük kısmı merak
uyandırmaktaydı (32, 3%). Haberlerin %72,5’i grip hakkında bilgi vermekteydi. Grip hakkında bilgi veren makalelerin
büyük kısmında bilgi kaynağı bildirilmemişti. Başlıca üç ana tema; gripten korunma yolları (%21,9), dünyadaki ölüm
vakaları (%18,3) ve beslenme özellikleriydi (%14,9). Haberlerin sadece %3,2’si bilimsel araştırma sonuçları ile
ilgiliydi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Medya grip salgını dönemlerinde konuyu gündem de tutarak, önlemlerin artırılmasına katkıda
bulunmaktadır. Ancak medyanın halkın eğitilmesi ve bilinçlendirilmesi açısında elinde tuttuğu büyük gücü uygun ve
etkili bir şekilde kullanması için sağlık profesyonelleriyle iş birliğini arttırmalıdır.
Anahtar Kelimeler: gazete, grip, haber, influenza, medya
What was Written About Flu in Top 10 Turkish Newspapers?: Analysis of 2014 year
Merve Tarhan1, Levent Dalar2
1
Yedikule Chest Diseases and Thoracic Surgery Training and Research Hospital
2
Istanbul Bilim University, School of Medicine, Department of Pulmonology
INTRODUCTION - OBJECTIVE:News articles both reflect and influence public opinion through their noted 'agendasetting' capability. Analysis of media messages can help to evaluate and correct the negative effects that may result
in wrong information.The aim of this study was to analyze news coverage of flu related issues in top 10 Turkish
newspapers in 2014 year.
METHOD:Top 10 Turkish newspapers in 2014 were identified according to results from Press Ad Agency. The online
archieves of each newspaper were searched to identify news articles published in 2014 using three key terms; flu,
swine flu, bird flu. 524 news which was the primary topic of flu were included in the study. Frequencies tests were
used to analyse results.
RESULTS:The month of January encompassed the majority of news.. The headlines of majority newss were rated as
wondering (32,3%). 72.5% of the news was to provide information about flu. The majority of articles which provided
information about flu weren’t reported an information source. Three major main themes were the ways to prevent flu
(21,9%), the number of death worlwide (18,3 %) and nutrition features (%14,9). Only 3,2% of news were related to
scientific research results.
CONCLUSIONS:Media contributes to increase prevention keeping the issue on the agenda in influenza pandemic
period. Media should increase cooperation with healthcare professionals to use handing power appropriately and
effectively for public education and awareness.
Keywords: flu, influenza, news, newspaper, media
Akciğer Kist Hidatikli Olgularımız
Füsun Şahin, Fulya Omak, Nihat Karadağ, Pınar Yıldız
Yedikule Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Bu retrospektif çalışmada, kliniğimize son 6 yılda başvuran akciğer kist hidatikli hastaların
semptomlarını, radyolojik ve laboratuvar özellikleri ile tedavi yöntemlerini analiz ettik.
YÖNTEM:2008 Ocak ayından 2014 Aralık ayına kadar hastanemiz 3.Göğüs Hastalıkları Kliniği’nde tedavisi cerrahi
olarak yapılan akciğer kist hidatikli 40 hastanın kayıtları incelendi. Her bir hasta için klinik, radyolojik (PA-lateral
akciğer grafileri, toraks ve üst batın bilgisayarlı tomografi ya da ultrasonografileri), laboratuvar verileri ve operasyon
şekillerine dair bilgiler toplandı. Kist hidatik tanısı klinik, görüntüleme ve laboratuvar parametreleriyle yapıldı. Tanı için
serolojik olarak, echinococcus granulosus antijenine karşı oluşan IgE veya IgG ELISA ile indirekt hemaglütinasyon
testleri kullanıldı.
BULGULAR:Erkek / Kadın oranı 23 /17 idi. Üç hasta asemptomatikti. En sık öksürük; bunu sırasıyla göğüs ağrısı,
hemoptizi ve dispne izledi. Otuz iki hasta sadece akciğerde, 8 hasta ise akciğer ve karaciğerde tutulum gösterdi.
Kistler sağ üst lobda 12,orta lobda 5,alt lobda 11; sol üst lobda 10,alt lobda 6 hastada görüldü. Yedi hastada ise
birden fazla lob tutulumu mevcuttu. En sık radyolojik bulgu düzgün sınırlı yuvarlak veya oval homojen opasiteydi (30
hasta). Akciğer apsesi, plevral tutulum, pnömoni ve fibrozis gibi rüptüre bağlı komplike olmuş kist görünümleri 10
hastada izlendi. Serolojik testler 29 hastada pozitifti. Bütün hastalar cerrahiye verildi. Olguların çoğunda kistotomi,
kistik membranın çıkarılması ve kapitonaj uygulandı. Wedge rezeksiyon 7 hastada, lobektomi 5 hastada yapıldı. Beş
hastada dekortikasyon gerekti. Tanı anında daha önce aynı nedenle opere olan 5 hastada relaps geliştiği görüldü.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Kist hidatik ülkemizde sık görülmektedir. Tanıda klinik, radyolojik ve serolojik değerlendirme
çok önemlidir. Kistin cerrahi olarak çıkarılması en etkili tedavi şeklidir.
Anahtar Kelimeler: Kist hidatik, akciğer,serolojik testler
Our Cases with Pulmonary Hydatid Cysts
Füsun Şahin, Fulya Omak, Nihat Karadağ, Pınar Yıldız
Yedikule Chest Diseases and Surgery Training and Research Hospital, İstanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:In this retrospective study, we analyzed the data of six year's period from our clinic to
determine the symptoms, radiologic and laboratory features and treatment methods of the patients with pulmonary
cyst hydatid.
METHOD:From January 2008 to December 2014, the medical records of 40 patients were reviewed. Clinical,
radiological, laboratory data and types of surgery were collected for each patient. Diagnosis was performed using
clinical, imaging and laboratory parameters. IgE or IgG and indirect hemaglutination test were used.
RESULTS:The male/female ratio was 23/17. Three patients were asymptomatic. The most common symptom was
cough, followed by chest pain, hemoptysis and dyspnea, respectively. Thirty two patients presented in lung. Eight
patients showed lung and liver.Cysts were seen in right upper lobe (n=12)-middle lobe (5)-lower lobe (11) and left
upper lobe (10)-lower lobe (6). Combined lobe involvement was found in 7 patients. Sharply demarcated round or
oval homogenous opacity was the commonest radiological sign (30 patients). Complicated cysts such as lung abscess,
pleural involvement, pneumonitis and fibrosis were noted in 10 patients. Positive serological tests were found in 29
patients. All of the patients underwent surgery. In the majority of cases, the surgical treatment was cystotomy,
removal of the cystic membrane and capitonnage. Wedge resection was performed in 7 patients and 5 patients
required lobectomy. Decortication was required in 5 patients. Relapses were seen in 5 patients.
CONCLUSIONS:Hydatid cyst is frequently observed in our country. Clinical, radiological and serological evaluation is
very important. Surgical removal of hydatid cyst is the most effective treatment.
Keywords: Hydatid cyst, lung, serological tests
Figure 3- Intakt ve Rupture Kist Hidatikli Olguların Toraks BT Goruntuleri.
Figure 3- Thorax CT Imaging of Intact and Ruptured Hydatid Cyst.
Resim 1- İntakt Kist Hidatikli Olgunun PA Akciger ve Lateral Grafileri.
Figure 1- Chest X-Ray and Lateral Graphies of Intact Hydatid Cyst.
Resim 2-Rupture Kist Hidatikli Olgunun PA Akciger Grafisi.
Figure 2- Chest X-Ray of Ruptured Hydatid Cyst.
Resim 3
Figure 3
Resim 4- Bilateral Multipl Kist Hidatik Olgusu.
Figure 4-Bilateral Multiple Hydatid Cyst.
Moxifloksasine bağlı ilaç ilişkili immün trombositopeni
1
2
1
1
1
Mustafa Çörtük , Mustafa Köroğu , Onur Yazıcı , Murat Acat , Hasan Casim , Ali Ramazan Benli
1
2
3
3
Karabük Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Karabük
Karabük Üniversitesi Tıp fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Hematoloji Kliniği, Karabük
Karabük Üniversitesi Tıp fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı, Karabük
60 yaşında erkek hastamız KOAH ve kor pulmonale nedeniyle hastaneye yatırıldı. Başlangıçta atağa neden olacak
enfeksiyona ait klinik ve laboratuvar bulguları olmayan hastada yatışının dördüncü gününde pürülan balgam ve
dispnede artma nedeniyle seftriakson ve moksifloksasin başlandı. Bu tedavinin üçüncü gününde trombosit sayısı
düşen hastanın trombositopenisi periferik yayma yapılarak hematoloji tarafından doğrulandı. Yapılan tetkikleri ve
klinik değerlendirme sonucunda trombositopeni nedeni olabilecek ek patoloji saptanmadı. İlaçlarından sadece
moksifloksasin kesildi ve kortikosteroid tedavisi verildi. Moksifloksasinin kesilmesinden 2 gün sonra trombosit sayısı
normale döndü. Hasta trombositopeninin nadir nedenlerinden olan moksifloksasin ilişkili klinik olay olarak
değerlendirildi.
Anahtar Kelimeler: kinolon, moksifloksasin, trombositopeni
Drug-induced immune thrombocytopenia due to moxifloxacin
Mustafa Çörtük1, Mustafa Köroğu2, Onur Yazıcı1, Murat Acat1, Hasan Casim1, Ali Ramazan Benli3
1
Department of Chest Disease, Karabuk Universty, Karabuk, Turkey
2
Department of Hematology, KBU Training and Research Hospital, Karabuk, Turkey
3
Department of Familiy Medicine, KBU Training and Research Hospital, Karabuk, Turkey
60 year old male patient hospitalized in the clinic with the diagnosis of COPD and cor pulmonale. Initially the patient
didn’t show the related laboratory results and clinic symptoms of infection which could cause to attack. Due to the
purulent sputum and increased dyspnea, ceftriaxon and moxifloxacin were started on the fourth day of lying. On the
third day of this medication, the number of platelets was decreased, which was also verified by the haematology by
doing peripheral smear. No additional pathology to be the cause of thrombocytopenia was detected after the tests
and clinic evaluation. Only moxifloxacin therapy was stopped and corticosteroids medication was started. The number
of platelets showed normal value two days after stopping moxifloxacin. The patient was considered to be a clinic case
which is related to moxifloxacin which is one of the rare reasons for thrombocytopenia.
Keywords: quinolone, moxifloxacin, thrombocytopenia
FigÃ¼r 1
Figure 1
Periferik yayma
Peripheral smear
Orak Hücreli Anemili Hastada Sezeryan Sonrası Postpartum Dönemde Gelişen Akut
Göğüs Sendromu
1
1
2
1
3
1
Ayşegül Gencer , Şermin Börekçi , M.cem Ar , Deniz Demir Yılmaz , Mustafa Alkan , Tunçalp Demir , Nurhayat
Yıldırım
1
2
3
1
İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi,Hematoloji Bilimdalı, İstanbul
İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi,Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı,İstanbul
Amaç: Akut Göğüs Sendromu, Orak Hücreli Anemili hastalarda sıklıkla çocukluk çağında görülen, nadiren erişkin yaşta
da olabilen, morbidite ve mortalitesi yüksek bir durumdur. Ayrıca bu hastalar gebelik ve operasyon döneminde de
yakın izlenmelidir. Biz de nadir olması nedeni ile orak hücreli anemi tanılı yetişkin bir hastada sezeryan sonrası gelişen
akut göğüs sendromunu sunmak istedik.
BULGULAR: 26 yaşında kadın hasta 4 gün önce ani baslayan göğüs ağrısı, ateş, dispne, öksürük şikayetleri ile acil
servise başvurdu. Hastaya 6 yıl önce orak hücreli anemi tanısı konmuş. Sağlıklı bir doğumu ve sonrasında bir abortus
öyküsü olan hasta 20 gün önce, sezaryen ile ikinci canlı doğumunu yapmış. Sezeyan sonrası 16. günde başlayan
giderek artan sırt ağrısı, ara ara kuru öksürüklerine ani dispne şikayetinin eklenmesiyle acil servise başvurdu. Genel
durumu bozuk olan hastanın muayenesinde; takipneik, dispneik ve taşikardikti, ateşi 38.5 °C idi, sağ akciğer orta
alanda ve bilateral alt alanlarda raller duyuldu. Arteryal kan gazı, hipoksemik (6lt/dk O2 ile), WBC:38400,Nötrofil:
27200 (%71),CRP:348,9, ESH:80 mm/saat. Akciğer grafisinde, sağ akciğer orta alanda ve bilateral alt alanlarda
alveoler infiltrasyonlar mevcuttu (Resim1). Toraks BT'de sağ üst, orta ve alt lobda, sol alt lobda pnömonik infiltrasyon
saptandı ( Resim 2). Hastaya mevcut “Ateş, öksürük, takipne, göğüs ağrısı ve hipoksisi ve akciğer grafisinde yeni bir
infiltrasyon alanı” bulguları ile Akut Göğüs Sendromu tanısı kondu.,Geniş spektrumlu antibiyotik tedavisine ek olarak
IV hidrasyon, ağrı palyasyonu, oksijen ve transfüzyon tedavisi uygulandı.
Sonuç: Orak Hücreli Anemili hastalarda pnömoni varlığında Akut Göğüs Sendromu olabileceği akılda tutulmalı ve
uygun tedaviler başlanmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Akut Göğüs Sendromu,Orak Hücreli Anemi,Pnömoni
Acute Chest Syndrome in Patient with Sickle Cell Anemia in Postpartum Period After
Cesarean
Ayşegül Gencer1, Şermin Börekçi1, M.cem Ar2, Deniz Demir Yılmaz1, Mustafa Alkan3, Tunçalp Demir1, Nurhayat
Yıldırım1
1
Department of Pulmonary Diseases, Istanbul University, Istanbul, Turkey
2
Department of Hematology,Istanbul University, Istanbul, Turkey
3
Istanbul University Cerrahpasa Medical Faculty, Department of Infectious Diseases, Istanbul,Turkey
OBJECTIVE: Acute chest syndrome which often appears in childhood in patients with Sickle Cell Anemia, may also be
rarely in adults, has a high morbidity and mortality conditions. Because of it’s rarity, we want to present this case
who is adult with sickle cell anemia and diagnosed with acute chest syndrome after a cesarean section.
CASE: 26-years-old woman was admitted to the emergency department with sudden chest pain, fever, dyspnea,
cough after cesarian section performed 20 days ago. She was diagnosed as sickle cell anemia 6 years-ago. General
condition of patients was bad; tachypnea, dyspnea, tachycardia with 38.5°C fever were present. Rales were heard in
the middle area of right lung and in the bilateral lower areas of lung, Hypoxemia was present in ABG (6lt/minO2).
WBC:38400, PMNL: 27200 (%71),CRP:348,9, ESR:80 mm/h. On chest X-ray alveolar infiltrates were presented in the
central area of the right lung and both lower lung areas (Figure 1). Thorax CT; pneumonia was detected in the right
upper, middle and lower lobe and in the left lower lobe (Figure 2). Patients was diagnosed as acute chest syndrome
because of the precence of “pneumonia, fever, cough, tachypnea, chest pain and hypoxia, and a new infiltrate area
on chest radiograph in a people with sichle cell anemia”. IV hydration, pain palliation, oxygen and transfusion therapy
was administered in addition to broad-spectrum antibiotics.
CONCLUSION: Acute chest syndrome should be kept in mind in patients with Sickle Cell Anemia, and appropriate
treatment should be initiated as soon as possible.
Keywords: Acut Chest Syndrome,Sickle Cell Anemia,pneumonia
Hemodializ kateterine bağlı septik emboli: Bir olgu nedeniyle
1
2
Sertaç Arslan , İbrahim Doğan
1
2
Hitit Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Çorum
Hitit Üniversitesi, Nefroloji Bölümü, Çorum
Septik pulmoner emboli; kalp kapak hastalığı, IV ilaç kullanımı, kateter uygulanması gibi durumlarda ortaya çıkabilen
bir durumdur. Mikroorganizma barındıran koagule olmuş kan sağ kalp yoluyla akciğerlere ulaştığında ortaya çıkan
infarkt ve abse formasyonuyla karakterizedir. Morbidite ve mortalite yüksektir. Erken tanı, geniş spektrumlu
antibiyoterapi ve etkenin ortadan kaldırılması prognozda önemlidir. Diabet, hipertansiyon ve kronik böbrek yetmezliği
tanıları olan, 3/7 hemodializ uygulanan 55 yaşında kadın hastaya sağ internal juguler ven yoluyla geçici hemodializ
kateteri yerleştirilmiş ve rutin diyalize devam edilmiş. Genel durum bozukluğu ile hastaneye başvuran hasta nefes
darlığı nedeniyle kliniğimize refere edildi. Ateş: 39 derece, nabız: 122/dakika, tansiyon 130/80 mmHg olan hastanın
arteryel kan gazında pH: 7.34, PCO2:38 mmHg, PO2:57 mmHg, SaO2: %78 ölçüldü. Sağ IJV’de santral kateteri
bulunan hastada bilateral raller mevcuttu. CRP: 333 mg/L (0-5), Procalcitonin: >100 ng/ml (0-0.046) saptandı. Seri
PA akciğer grafilerinde yeni ortaya çıkan bilateral multifokal noduler dansiteler ve multiple kaviter görünümler
gözlendi. Toraks BT’de her iki akciğerde; en büyüğü sağda 13 mm çapında noduler lezyonlar ve en büyüğü solda 25
mm çapında kalın duvarlı kaviter lezyonlar, bilateral minimal plevral effüzyon mevcuttu. EKO’da vejetasyon izlenmedi,
sol ventrikül fonksiyonları normal saptandı. Sağdan yapılan torasentezde eksuda vasfında plevral sıvı elde edildi.
Plevral sıvı kültüründe üreme olmadı. Kan kültüründe Staphylococcus Aureus üredi. Hasta katetere bağlı septik emboli
kabul edilerek kateteri çekildi, mikrobiyolojik direnç profiline uygun olarak Tigesiklin+Moksifloksasin tedavisi başlandı.
Takiben ateş kontrolü ve akut faz reaktanlarında düşüş ve klinik iyileşme sağlandı.
Bu olguyu hemodializ kateterine bağlı nadir görülen bir septik emboli olgusu olması ve farklı radyolojik görünümü
nedeniyle sunuyoruz.
Anahtar Kelimeler: septik emboli, kavite, kateter enfeksiyonu
Septic emboli due to hemodialysis catheter: A case report
Sertaç Arslan1, İbrahim Doğan2
1
Department of Pulmonology, Hitit University, Çorum
2
Department of Nephrology, Hitit University, Çorum
Septic pulmonary emboli is a clinical situation that can be seen in cardiac valvular disease, iv drug abuse, central
catheter. Coagulated blood consist of microorganisms comes to the lungs through right heart and causes infarct and
abscess formation. Early diagnosis, wide spectrum antibiotic use and eliminating the etiology are important for
prognosis. Fifty five year-old female patient who had diabetes, hypertension and chronic renal failure admitted to
hospital with general debility. She had central catheter at internal jugular vein, was being continued to hemodialysis
routinely. She was referred to our clinic because of dyspnea. Temperature: 39°C, HR: 122/min, BP: 130/80mmHg.
Arterial blood gases analysis revealed pH: 7.34, PCO2:38mmHg, PO2:57mmHg, SaO2:78%. She had bilateral rales
during auscultation. Acute phase reactants determined as follows; CRP: 333 mg/L (0-5), Procalcitonin: >100 ng/ml
(0-0.046). Consequent chest X-rays revealed multiple nodular opacities tendency to cavitation. Thorax CT had been
performed; bilateral multiple nodular opacities and thick walled cavities were seen. Bilateral pleural effusion was also
detected. There were no vegetations on echocardiography. Thoracentesis performed from right side, not any bacteria
detected at culture. Staphylococcus Aureus detected at blood cultures. According to these data, patient was sustained
as septic emboli originating from central catheter. Her catheter was removed. Appropriate antibiotic regimen
according to microbiologic resistance pattern was added to the therapy. Fever disappeared and clinical and radiologic
response was established. We submit this case because of that is a rare septic emboli case according to infected
hemodialysis catheter and its spectacular radiologic appearance.
Keywords: septic emboli, lung abscess, catheter infection
BT bulguları
CT findings
BT'de noduler ve kaviter görünümler
Nodular and cavitary lesions at CT
Seri PA Grafiler
Chest X-Rays
Tedavi öncesi ve tedavi sonrası PA grafi görünümleri
Chest X-rays before the treatment and after the treatment
İyatrojenik Aspirasyon Pnömonisi Nedeni: Nazogastrik Sonda
1
1
2
Ayşe Dalli̇ , Sibel Öktem Ayık , Erden Erol Ünlüer
1
2
Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İzmir
Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Acil Tıp Ana Bilim Dalı, İzmir
Giriş ve Amaç: Nazogastrik (NG) tüp uygulaması acil servislerde veya yatan hastalarda tıbbi ve cerrahi uygulamaları
tamamlayıcı olarak tanı, tedavi veya koruyucu amaçlarla sıklıkla kullanılan bir işlemdir. Nazogastrik tüpün en korkulan
komplikasyonu tüpün
yanlışlıkla trakeabronşial ağaca yerleştirilmesidir.
OLGU: 87 yaşında bayan hasta, demans öyküsü olup huzurevinde yaşamaktaymış. NG sondanın takılmasının ardından
verilen mama sonrası hastanın genel durumunda bozulma, öksürük, nefes darlığı, hırıltılı solunum ve morarma
gelişmiş. Acil servise getirilen hastanın taşipneik, taşikardik olduğu görüldü. Ateşi 37,4 derece idi. Fizik muayenede
sağ alt alanda inspiratuvar ral, bilateral ronküs duyuldu. Kan gazında PO2: 40 mmHg idi. Çekilen toraks Bilgisayarlı
Tomografi (BT)’ de nazogastrik sondanın sağ akciğer alt lob bronşu dışına çıkarak parankim içerisinde sonlandığı ve
parenkimal infiltrasyon görüldü. Hastanın nazogastrik sondası çıkarıldı. Aspirasyon pnömonisi tanısı ile servise
yatırıldı. Bir ay önce yaklaşık onbeş gün hastanede yatış öyküsü olan hastaya Piperasilin-tazobaktam ve oksijen
tedavisi başlandı. On günlük tedavinin ardından klinik ve laboratuvar yanıtı iyi olan hasta taburcu edildi.
Sonuç: Nörolojik problemleri olan bir hastada NG sondanın mide yerine havayoluna uygulanması hayatı tehdit eden
komplikasyonlara yol açabilir. NG sonda takıldıktan sonra en önemli nokta midede olduğundan emin olmaktır.
Yapılacak birkaç basit uygulama veya röntgen ile NG sondanın midede olup olmadığı teyid edilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Nazogastrik sonda, komplikasyon, aspirasyon pnömonisi
Reason of Iatrogenic Aspiration pneumonia: Nasogastric Tube
Ayşe Dalli̇1, Sibel Öktem Ayık1, Erden Erol Ünlüer2
1
Department of Chest Diseases, Katip Celebi University Ataturk Training and Research Hospital, Izmir, Turkey
2
Department of Emergency Medicine, Katip Celebi University Ataturk Training and Research Hospital, Izmir, Turkey
AIM: Nasogastric (NG) tube application is an operation usually done on patients in emergency services or hospitalized
patients as supplementary for preventive aims in diagnosis, treatment or preventive aims of surgery and medical
applications. The most frightening complication of NG is mistakenly placement of the tube into tracheobronchial tree.
CASE: A 87 years old female patient with a history of dementia was living in nursing home. After placement of NG
tube she was feeded and a malfuntcion in general situation of patient was seen accompanied with cough, dyspnea,
wheezing respiration and cyanosis. Fewer was 37,4 0C. Physical examination showed inspiration crackles,bilateral
rhonchi in right lower area of lung. PO2 was 40 mmHg in blood gas. In CT it was seen that nasogastric tube was
ended in parenchym by getting off bronchus of lower right lob and also there was parenchymal infiltration. Then
nasogastric tube of the patient was removed. Patient was hospitalized with the diagnosis of aspiration pneumonia.
One month before approximately 15 days after hospitalisation of the patient, Piperacillin-tasobactam and oxygen
treatments were started. After 10 days time treatment as a result of clinical and laboratory improvement of the
patient she was discharged.
CONCLUSION: In a patient with neurological problems application of NG tube into airway instead of stomach may
result life threatening complications. After applying NG tube the most important point is to be sure that it is in
stomach. It may be confirmed that NG tube is in stomach by a few ordinary applications or radiogram.
Keywords: Nasogastric tube, complication, aspiration pneumonia
A case of aspiration pneumonia accompanying foreign body in oesophagus
1
1
2
1
Nurhan Atilla , Hüseyin Arpağ , Kadir Gişi , Fulsen Bozkuş
1
2
Department of Chest Diseases, Sütçü İmam University, Kahramanmaraş, Turkey
Department of Gastroenterology, Sütçü İmam University, Kahramanmaraş, Turkey
Aspiration pneumonia is a common cause of morbidity and mortality in the population of people with physical and
mental disabilities. The normal swallowing mechanisms that protects the airway from solid or liquid material may be
impaired in dysphagic individuals.
Twenty year old female patient admitted to our emergency room with complaints of cough, dyspnea and agitation.
Due to severe mental retardation could not get enough history from the patient. According to his mother she began
coughing while eating chicken. Posteroanterior Chest X-Ray was relevant to pneumonia. We performed thorax CT
after realizing patients dysphagia. There was a foreign body in bone density in the proximal trachea. Bone was
removed endoscopically under general anesthesia. The patient was discharged after one week antibiotic treatment.
In patients with mental retardation, it should be kept in mind that aspiration pneumonia may be associated with
foreign body in esophagus.
Keywords: aspiration, oesephagus, pneumonia
Figure 1
Figure 2
Akciğer Apsesinin Pleurocan Kateter ile Perkütan Drenajı: İki Olgu Nedeniyle
1
2
Tekin Yi̇ldi̇z , Vedat Saraç
1
2
Bahçeşehir Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları AD
MedicalPark Bursa Hastanesi, Radyoloji Kliniği
Medikal tedaviye yanıt vermeyen primer akciğer apseli hastalar genellikle lobektomi adayıdırlar. Perkütan drenjı,
şimdilerde unutulmuş olmakla birlikte, antibiyotik öncesi dönemlerde kullanılmakta ve iyi sonuçlar elde edilmekteydi.
Olgu 1: Seksen iki yaşında erkek hasta öksürük, göğüs ağrısı, ateş, zayıflama şikâyetleriyle hastaneye başvurdu. İki
ay önce başka bir hastanede opere edilmiş ve komplikasyon nedeniyle uzun süre hastanede yatarak tedavi almıştı.
Takiplerinde sağ akciğerde apse gelişmiş. Bu nedenle ikinci operasyon önerilen hasta hastanemize başvurmuş.Toraks
BT’de sağ akciğer alt lop laterobazal segmentte, 10x8 cm boyutlarında apse görünümü saptandı. Toraks UG
rehberliğinde Pleurocan kateteri perkütan olarak yerleştirildi. Alınan materyalden S. Pneumoniae ve E. Coli (ESBL)
üredi. Yeterli drenajdan sonra kateter çekildi. Hastada ikili parenteral ve ardından oral antibiyoterapi ile tam klinik
düzelme sağlandı.
Olgu 2: Elli bir yaşında erkek hasta öksürük, kötü kokulu balgam, göğüs ağrısı, ateş, zayıflama şikâyetleriyle
hastaneye başvurdu. Hastaya mide kanseri nedeniyle total gastrektomi yapılmış ve kemoterapi almaktaymış. Sağ
akciğer bazalinde solunum sesleri azalmıştı. Toraks BT’de sağ akciğer alt lop laterobazal segmentte, 5x7 cm
boyutlarında apse görünümü saptandı. Pleurocan kateteri Toraks USG rehberliğinde perkütan olarak yerleştirildi.
Alınan materyalden gram (-) bakteri üredi. Yeterli drenajdan sonra kateter çekildi. Hastada ikili parenteral ve
ardından oral antibiyoterapi ile tam klinik düzelme sağlandı.
US rehberliğinde perkütan kateter drenajı, medikal tedaviye yanıt vermeyen akciğer apsesi hastalarında, açık
cerrahiye alternatif olarak kullanılabilecek, güvenli ve kullanışlı bir yöntem olabilir.
Anahtar Kelimeler: akciğer apsesi, perkütan drenaj
Percutaneous drainage of the lung abscess with the Pleurocan catheter: Due to Two Cases
Tekin Yi̇ldi̇z1, Vedat Saraç2
1
Bahçeşehir University, Medical Faculty, Department of Chest Diseases
2
MedicalPark Bursa Hopital, Department of Radiology
Patients with lung abscess who d'not respond to medical management are usually candidates for
lobectomy.Percutaneous drainage,used good results before the antibiotic era,has nearly been forgotten.Case
1:82years old male was admitted with complaints of cough,chest pain,fever,weight loss.Two months ago,had been
operated at another hospital and was hospitalized for a long time due to complications.An abscess was developed in
the right lung during followup.He admitted to our hospital,due to recommended that the second operation.The
Thoroax CT revealed an abscess appearance at the laterobasal segment of lower lung lobe in 10x8 cm diamater.The
Pleurocan catheter was inserted percutaneously in the thorax UG guidance.The received material S.pneumoniae and
E.coli(ESBL) was isolated.After sufficient drainage catheter was removed.He had complete clinical improvement using
two types parenteral and antibiotics treatment.Case2:Fifty-one-year-old male patient with cough, foul-smelling
sputum, chest pain, fever, weight loss was admitted to hospital with complaints.The patient underwent total
gastrectomy due to gastric cancer, then he was in taking chemotherapy.On physical examination, the patient
cachectic and temperature was 39.5◦C.The Thorax CT revealed an abscess appearance at the laterobasal segment of
lower lung lobe in 5x7 cm diamater.The Pleurocan the catheter was inserted percutaneously in the thoracic ultrasound
guidance.The received material gram(-) bacteria produce.After sufficient drainage catheter was removed.He had
complete clinical improvement using two types parenteral and antibiotics treatment.US-guided percutaneous catheter
drainage may be a useful and safe procedure for the treatment of patients with lung abscesses who do not respond to
medical therapy and should be considered a valuable alternative to open surgery.
Keywords: lung abscess, percutan drainage
Bronşektazili hastalarda bakteriyel kolonizasyon
1
1
1
2
Kemal Can Tertemiz , Aylin Ozgen Alpaydın , Betül Özdel Öztürk , Volkan Karaçam
1
2
Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları
Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi
GİRİŞ VE AMAÇ:Bronşektazili olgularda bakteriyel kolonizasyon mobiditeyi etkileyen faktörlerin başında yer alır.
Çalışmamızda stabil dönemde balgam kültürü yapılmış bronşektazili olguların özellikleri araştırıldı.
YÖNTEM:Ocak 2014-2015 tarihleri arasında hastanemiz Göğüs Hastalıkları kliniğinde takip edilen ve balgam kültürü
olan 100 bronşektazili hastanın verileri değerlendirildi.
BULGULAR:60 kadın, 40 erkek hastanın ortalama yaşı 55 idi. Toplam 38 olgunun balgam kültüründe bir veya daha
fazla bakteri üremesi saptandı. H.influenza 19(%36), P.aeurginosa 17(%32), S.pneumonia 7(%13), M.catarhallis
6(%11), S.aureus 2(%4) ve E.coli 2(%4) olguda saptandı. FEV1 değeri ≤%60 olan olgularda balgam kültüründe
üreme oranı %52 saptanırken, %60’ın üzerinde olan olgularda %30 oranında üreme saptandı (p=0.032). Bilateral
bronşektazisi olan olgularda balgam kültüründe üreme oranı %61 (28/46) saptanırken tek taraflı olgularda %18
(10/54) oranında saptandı (p<0.001).
H.influenza üreyen 19 olgunun 3’ünde B-laktamaz aktivitesi, 2’sinde penisilin, 1’inde eritromisin direnci saptandı,
levofloksasin direnci saptanmadı.
P.aeuriginosa üreyen 17 olgunun 4’ünde karbapenem, 2’sinde siprofloksasin, 1’er olguda seftazidim, gentamisin,
amikasin, sulbaktam-sefaperazon, pip-tazo direnci saptandı, tobramisin direnci saptanmadı.
S.pneumonia üreyen 7 olgunun 2’sinde B-laktamaz aktivitesi, 2’sinde penisilin direnci, 1’inde eritromisin direnci
saptandı, levofloksasin direnci saptanmadı.
M.catarhallis üreyen 6 olgunun 4’ünde B-laktamaz aktivitesi, 2’sinde penisilin direnci, 1’inde eritromisin direnci
saptandı, levofloksasin direnci saptanmadı.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Bronşektazili olgularda solunum fonksiyon testlerinde düşme ve bronşektazinin bilateral olması
durumunda bakteriyel kolonizasyon riski artmaktadır. H.influenza ve P.aeuriginosa en sık üreyen iki
mikroorganizmadır.
Anahtar Kelimeler: Bronşiektazi, bakteriyel kolonizasyon, solunum fonksiyon testi
Bacterial colonization in bronchiectasis patients
Kemal Can Tertemiz1, Aylin Ozgen Alpaydın1, Betül Özdel Öztürk1, Volkan Karaçam2
1
Dokuz Eylul University Faculty of Medicine, Pulmonary Medicine
2
Dokuz Eylul University Faculty of Medicine, Thoracic Surgery
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Bacterial colonization is one of the factors determining morbidity in bronchiectasis.
Characteristics of stable bronchiectasis patients who had undergone sputum culture were investigated.
METHOD:Data of 100 bronchiectasis patients who were under follow up with sputum cultures between January 20142015 in our hospitals pulmonary diseases clinic were evaluated.
RESULTS:Sixty female, 40 male patients had a mean age 55. Overall 38 patients had one or more bacterial growth in
sputum cultures. Nineteen patients (36%) had H.influenza, 17(32%) P.aeurginosa, 7(13%) S.pneumonia, 6(11%)
M.catarhallis, 2(4%) S.aureus and 2(4%) E.coli. Patients with FEV1 ≤60% had %52 sputum positivity, while >60%
had 30% positivity (p=0.032). Sputum culture positivity was found in 61% of the patients with bilateral
bronchiectasis and 18% of patients with unilateral bronchiectasis (p<0.001).
Three patients with H.influenza growth had B-lactamase activity, 2 had penicillin and one had erithromycine
resistance, levofloxacin resistance was not observed. Four patients with P.aeuriginosa growth had carbapenem
resistance, 2 had ciprofloxacin and one each had ceftazidime, gentamicin,amikacin, cefoperazone sulbactam, pip-tazo
resistance, tobramycin resistance was not found. Two patients with S.pneumonia growth had B-lactamase activity, 2
had penicillin and one had erithromycine resistance, levofloxacin resistance was not observed. Four patients with
M.catarhallis growth had B-lactamase activity, 2 had penicillin and one had erithromycine resistance, levofloxacin
resistance was not found.
CONCLUSIONS:Bacterial colonization risk increases with lower pulmonary functions and extensiveness of the
bronchiectasis. H.influenza and P.aeuriginosa are the most common detected microorganisms.
Keywords: bronchiectasis, bacterial colonisation, pulmonary function test
Tablo:Balgam kültüründe üreme olması ile fonksiyonel parametreler arasındaki ilişki
Balgam kültüründe üreme var Balgam kültüründe üreme yok p
n
38
62
FEV1 (lt)
1.67
2.07
=0.006
FEV1%
64.2
73.2
=0.013
FVC
2.33
2.60
>0.05
FVC%
74.3
76.5
>0.05
FEV1/FVC 72.1
78.4
=0.010
Table. The relationship between sputum culture positivity and functional parameters
Positive sputum culture Negative sputum culture p
n
38
62
FEV1 (lt)
1.67
2.07
=0.006
FEV1%
64.2
73.2
=0.013
FVC
2.33
2.60
>0.05
FVC%
74.3
76.5
>0.05
FEV1/FVC 72.1
78.4
=0.010
PS244[Solunum Yetmezliği ve Yoğun Bakım]
Geç Dönem Konjenital Diafragma Hernisi Olgusu
1
1
1
2
1
Deniz Erdem , Pakize Özçiftci Yılmaz , Belgin Akan , Özgür Karakurt , Işıl Özkoçak Turan
1
2
Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Yoğun Bakım Kliniği
Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göğüs Cerrahisi Kliniği
Konjenital diafragma hernisi, fetal gelişim döneminde diafragmatik defekte bağlı abdominal organların toraks içine
ilerlemesidir. Prevalansı 1/2500-3000 canlı doğumdur. Yenidoğan döneminde kardiyorespiratuar bulgu verir, nadiren
erişkin döneme semptomsuz gelir. En sık Bochdalek (%90), sırasıyla Morgagni ve özefagial hernileri görülür. Bu
sunumda geç dönem konjenital diafragma hernili bir olgunun tedavi ve takip süreci anlatılmıştır.
18 yaşında erkek hasta uzun süredir olan efor dispnesi ve göğüs ağrısı yakınması ile göğüs cerrahisi kliniğine
başvurmuştur. Muayenesinde, sol akciğer orta ve alt zonda solunum sesleri azalmış olarak alınıyor, kalp sesleri sağda
duyuluyor ve sol orta ve alt zonda barsak sesleri duyuluyordu. Akciğer grafisinde, sol akciğer orta ve alt zonda plevra
boyunca parabolik uzanım gösteren nonhomojen dansite artımı saptandı (Şekil 1). Bilgisayarlı tomografisinde sol
hemitoraksta barsak ansları (Şekil 2) saptanan hastaya konjenital diafragma hernisi tanısı konuldu ve göğüs cerrahisi
kliniğince operasyona alındı. Genel cerrahi kliniği de operasyona katıldı. Torakotomi ve eş zamanlı laparotomi ile batın
içi organlar abdomene yerleştirilerek diafragma defekti onarıldı. Postoperatif mekanik ventilatör de takip edilen hasta
sol akciğer ekspansiyonu sağlandıktan sonra ekstübe edildi. Takibinin 7. Gününde sorunsuz taburcu oldu.
Konjenital diafragma hernisi, diafragma hernisi, pulmoner hipoplazi ve abdominal organların yer değişimi üçlüsü ile
kendini gösteren konjenital bir malformasyondur. Etyolojide çeşitli teoriler olmakla birlikte en sık kabul gören
plöroperitoneal kanalın kapanmasında bir problem olduğudur. Puberte sonrası görülen sol taraflı herniler nadirdir.
Olgu bazında olup bizim olgumuzda bunlardan biridir.
Sonuç olarak geç dönem konjenital diafragma hernisi sıklığı % 0.17 – 12 arasında olmakla birlikte, yoğun bakım
pratiğinde karşımıza çıkabilecek bir klinik durumdur. Bu nedenle akılda tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Konjenital Diafragma Hernisi, Bochdalek, Herni
Case of Late Congenital Diaphragmatic Hernia
Deniz Erdem1, Pakize Özçiftci Yılmaz1, Belgin Akan1, Özgür Karakurt2, Işıl Özkoçak Turan1
1
Ankara Numune Training and Research Hospital, İntensive Care Clinic
2
Ankara Numune Training and Research Hospital, Thoracic Surgery Clinic
Congenital diaphragmatic hernia is a progression into chest of abdominal organs depends on diaphragmatic defect
during fetal development. Prevalence is 1 / 2500-3000 of live births. The most common seen hernia is Bochdalek. In
this presentation, late congenital diaphragmatic hernia is described in a patient treatment and follow-up process.
18-year-old male patient was admitted to chest surgery clinic with long standing exertional dyspnea and chest pain.
Breath sounds was decreased at middle and lower zones of left lung. Heart sounds are heard right and bowel sounds
were heard in left middle and lower zones of left lung. At chest radiography, a non-homogenous opacity show
parabolic extension was revealed during pleura in middle and lower lobe of left lung. At computed tomography
revealed bowel loops in left hemithorax. With thoracotomy and simultaneous laparotomy intra-abdominal organs was
placed to abdomen and diaphragmatic defect was repaired. Patient was followed in postoperative mechanical
ventilation and after obtaining his left lung expansion was extubated. He was discharged on 7th day of follow-up.
Congenital diaphragmatic hernia is a congenital malformation manifested by diaphragmatic hernia, pulmonary
hypoplasia and abdominal organ changes. The most common accepted theory of etiology is a problem in the closure
of pleuroperitoneal canal. Left-sided hernias which are seen after puberty is rare. Our case is one of them.
In conclusion, although the frequency of late congenital diaphragmatic hernia is 0.17 – 12 %, it is a clinical situation
that may be encountered in intensive care practice. It must therefore be kept in mind.
Keywords: Congenital Diaphragmatic Hernia, Bochdalek, Hernia
resim 1
Figure 1
Operasyon öncesi olgunun akciğer grafisi. Sol hemitoraksta abdomen içeriği gözlenmektedir.
Chest X-ray of patients before the operation. Abdomen content is observed on the left side of chest
resim 2
figure 2
Operasyon öncesi olgunun bilgisayarlı tomografi kesiti
Preoperative computed tomography scan of the patient
Akut Solunum Yetmezliği Gelişen Myastenia Gravis Hastasında Plazmaferezin NIMV
Başarısına Etkisi
Durdu Mehmet Yavşan, Resul Altuntaş, Celalettin Korkmaz, Soner Demirbaş, Hanife Caner, Emine Karataş, Turgut
Teke, Kürşat Uzun
Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı Yoğun Bakım Bilim Dalı, Konya
Giriş: Myastenia Gravis (MG) nöromuskuler bileşkedeki asetilkolin reseptörlerine karşı gelişen otoantikorların neden
olduğu kronik otoimmün bir hastalıktır. Solunum kaslarını tutması nedeni ile solunum yetmezliği (myastenik kriz, MK)
ile karşımıza çıkabilir.
Bu bildiride akut solunum yetmezliği gelişen MG’li hastada; medikal ve NIMV tedavisi ile kontrol altına alamadığımız,
plazmaferez sonrası klinik ve arter kan gazı (AKG) değerlerinde düzelme sağladığımız bir olgu sunulmuştur.
OLGU: Nefes darlığı, öksürük yakınmaları ile merkezimize başvuran 46 yaşında MG tanısı ile takipli kadın hastanın
fizik muayenesinde solunum sesleri dinlemekle doğaldı. İnterkostal kas çekilmeleri, takipnesi (32/dk) ve taşikardisi
(122/dk) mevcuttu. Direk akciğer grafisi normaldi. AKG: pH:7.25, PaCO2:65mmHg, PaO2:108mmHg,
HCO3:27.7mmol/L, SatO2:%93.6 tespit edilen hasta; MK tanısı ile göğüs hastalıkları yoğun bakım ünitesine kabul
edildi. Pridostigmin ve metilprednizolon tedavisi almakta olan hastaya hiperkapnik solunum yetmezliği nedeni ile
medikal tedaviye ek olarak EPAP:4-6cmH2O, IPAP:12-17cmH2O basınçlarda NIMV uygulandı. AKG düzelmeyen ve
uykuya eğilimli olan hasta nöroloji ile konsülte edildi. MG Günlük Yaşam Aktivite Skoru (MG-ADL):22 ve MIP:5cmH2O, MEP:23cmH2O saptanan hasta, tedaviye dirençli MK olarak değerlendirildi. NIMV tedavi yanısıra nöroloji
tarafından önerilen beş seanslık plazmaferez sonrasında AKG: pH:7.45, PaCO2:35mmHg, PaO2:111mmHg,
HCO3:24.5mmol/L, SatO2:%98.9, solunum sayısı 20/dk olan MIP:-10cmH2O, MEP:37cmH2O ve MG-ADL skoru 10
olarak tespit edilen hasta geceleri 6-8 saat BIPAP önerisi ile taburcu edildi.
Sonuç: MK vakalarının takibi ve tedavisi yoğun bakım ünitelerinde yapılmalıdır, bizim vakamızda olduğu gibi medikal
tedavi ve NIMV ile kontrol altına alınamayan hastalarda entübasyondan kaçınmak için immünsupresif kombinasyonlar,
intravenöz immünglobulin veya plazma değişimi amaçlı yapılan plazmaferez gibi tedavi seçenekleri mutlaka
değerlendirilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Akut Solunum Yetmezliği, Myastenia Gravis, NIMV, Plazmaferez
Effects of Plasmapheresis on Success of NIMV in a Patient with Acute Respiratory Failure
due to Myasthenia Gravis
Durdu Mehmet Yavşan, Resul Altuntaş, Celalettin Korkmaz, Soner Demirbaş, Hanife Caner, Emine Karataş, Turgut
Teke, Kürşat Uzun
Necmettin Erbakan University Meram Medical School Chest Disease Department Intensive Care Unit, Konya, Turkey
INTRODUCTION: Myasthenia Gravis (MG) is a chronic auto-immune disease where neuromuscular transmission is
affected and it is one of the important reasons for neurologically-induced respiratory failure. Here, we present a
patient with MG presented with acute respiratory failure(ARF) that can not taken control with medical and noninvasive mechanical ventilation(NIMV) treatment, but that improved after plasmapheres procedure.
CASE: A 46-year-old woman was referred our respiratory ICU due to dyspnea and cough symptoms. On the physical
examination, her respiratory rate was 32 breath/min and heart rate was 122 beat/min, and her mental situation was
drowsiness. A chest radiograph showed normal findings. Arterial blood gas(ABG) analysis demonstrated PaO2,108
mmHg; PaCO2,65 mmHg and pH,7.25 with a FiO2 of 40%. The clinical and laboratory findings are considered in the
diagnosis of developed hypercapnic ARF due to myasthenic crisis. MG Daily Life Activity Score (MG- ADL): 22 and
MIP: -5cmH2O, MEP: 23cmH2O were measured. ARF can not taken under control with medical treatment and NIMV
treatment. Five sessions of plasmapheresis procedure was done at the suggestion of Neurology. With plasmapheresis
therapy, clinical improvement was achieved within days in a dramatically. After plasmapheresis cures, ABG analysis
demonstrated PaO2,111 mmHg; PaCO2,35 mmHg and pH,7.45, and respiratory rate 20 breath/min, MIP:-10cmH2O,
MEP: 37cmH2O and MG-ADL score: 10 were measured.
CONCLUSION: Monitoring and treatment of patients with myasthenic crisis should be done in ICU. Plasmapheresis
treatment should be kept in mind when NIMV treatment is insufficient in patients with developed hypercapnic ARF due
to myasthenic crisis.
Keywords: Acute Respiratory Failure, Myasthenia Gravis, NIMV, Plasmapheresis
Hiperventilasyon atakları ile başvuran biyotinidaz eksikliği olgusu
GİRİŞ: Biyotinidaz eksikliği alopesi, seboreik dermatit, ataksi, işitme kaybı, laktik asidoz ile seyreden genellikle
çocukluk çağında tanı alan bir hastalıktır. Burada hiperventilasyon atakları ile seyreden ve erişkin dönemde tanı alan
biotinidaz eksikliği olgusu sunulmuştur.
OLGU: Çocukluk çağında alopesi ve pes ekinavarus saptanan hasta 21 yaşında ortaya çıkan denge kaybı, işitme kaybı
ve ekstremitelerde güçsüzlük yakınmaları ile Nöroloji kliniğinde tetkik edilmiş ve aksonal dejenerasyonla seyreden
polinöropati tanısı ile takibe alınmış. Polikliniğimize nefes darlığı atakları için gönderilen olguda akciğer grafisi,
spirometri (FVC: %92, FEV1:%89) ve saturasyonu (%98) normal bulundu. Oturur-yatar FVC benzerdi. Hasta iki ay
sonra nefes darlığı atağı ile tekrar başvurdu. Oda havasında pH:7.54, PaO2:124mmHg, PaCO2:10mmHg saptandı.
Hastanın başka bir organ hastalığı veya bilinen metabolik bir hastalığı ve ilaç kullanım öyküsü yoktu. Benzer bulgular
ve yakınmalarla kardeşini kaybettiğini belirten hastaya nefes darlığı ataklarının akciğer kaynaklı olmadığı anlatıldı.
Hiperventilasyon atakları için diyafragmatik solunum öğretilerek Nöroloji kliniğine yönlendirildi. Altı ay sonra solunum
yetmezliği ile entübe edilen hastaya yoğun bakım yatışında biyotinidaz eksikliği tanısı konularak medobiyotin ve
karnitin tedavisi başlandı.
SONUÇ: Hiperventilesyon atakları ile başvuran olgularda ayırıcı tanılar içerisinde biyotinidaz eksikliği gibi nadir
metabolik hastalıklar da düşünülmelidir.
Anahtar Kelimeler: biyotinidaz eksikliği, hiperventilasyon, solunum yetmezliği
A case of biotinidase deficiency that presented with hyperventilation attacks
INTRODUCTION: Biotidinase deficiency is a disease that accompanies with alopecia, seborrheic dermatitis, ataxia,
hearing loss, lactic acidosis and it is usually recognized at childhood.
CASE: A 30-year-old female with alopecia and pes equinovarus since childhood was investigated by department of
Neurology for devoloping balance loss, hearing loss and weakness of extremities at the age of 21 and polyneuropathy
with axonal degeneration was diagnosed. When she referred to our outpatient clinic for dyspnea, chest graphy,
spirometry (FEV1:89%, FVC:92%) and saturation (98%) were normal. FVC in supine and sitting position was similar.
She admitted with dyspnea again two months later. Arterial blood gas showed pH:7.54, PaO2: 124mmHg and PaCO2:
10mmHg. She had no other organ disease or known metabolic disease and no history of drug use. She indicated that
her sister was lost with similar findings. We described the patients that her complaints of shortness of breath attacks
were not related to respiratory pathologies. Patient was taught abdominal respiration for hyperventilation attacks and
referred to Neurology clinic. After six months she was intubated because of respiratory failure. She was diagnosed
with biotinidase deficiency in the intensive care unit and medobiotin, carnitine treatment was started.
CONCLUSION: Rare metabolic diseases like biotidinase deficiency should be kept in mind as differential diagnosis
when a patient presents with hyperventilation attacks.
Keywords: biotidinase deficiency, hyperventilation, respiratory failure
Akut Respiratuar Distres Sendromlu Gebe Bir Olguda Noninvaziv Mekanik Ventilasyon
Uygulaması
Resul Altuntaş, Durdu Mehmet Yavşan, Celalettin Korkmaz, Soner Demirbaş, Hanife Caner, Rukiye Özçelik, Turgut
Teke, Kürşat Uzun
Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı Yoğun Bakım Bilim Dalı, Konya
Giriş: Akut respiratuar distres sendromu (ARDS) alveolokapiller membran hasarı sonucu permeabilite artışına bağlı
alveoler ödem nedeniyle oluşur. Hipoksemik solunum yetmezliği ve non-kardiyojenik pulmoner ödemle karakterizedir.
Etiyolojisinde toplumda görülen nedenlere ek olarak gebeliğe özel sebepler bulunmaktadır; tokolitik tedavi, amniyon
sıvı embolisi, trofoblastik emboli, preeklampsi, eklampsi, HELLP sendromu, korioamniyonit ve endometrit sayılabilir.
Bu bildiride 39 haftalık gebe olup pnömoniye bağlı ARDS gelişen, noninvaziv mekanik ventilasyon (NIMV) ve medikal
tedavi ile düzelen 24 yaşında bayan hasta sunuldu.
OLGU: Ateş yüksekliği, öksürük, nefes darlığı yakınmaları olan 24 yaşında 39 haftalık gebe hasta acil serviste görüldü.
Fizik muayenesinde şuuru açık, koopere, interkostal kas çekilmeleri, takipnesi (64/dk), taşikardisi (119/dk) ve
solunum sesleri dinlemekle bilateral orta ve alt alanlarda inspiratuar ralleri mevcuttu. Direk akciğer grafisinde bilateral
orta ve alt zonlarda yaygın heterojen gölge koyuluğunda artışı izlendi. Laboratuvar testlerinde Hb:11.5 g/dL, beyaz
küre:10200/uL, trombosit:177000/uL, arter kan gazı (AKG) pH:7.44, PaO2:62.4mmHg, PaCO2:24.9mmHg,
HCO3:16.8mmol/L, SatO2:%47.5 (PaO2/FİO2=141) olarak ölçüldü. APACHE II 11, SAPS II 24 olarak değerlendirildi.
ARDS ön tanısıyla hastaya EPAP:4-6cmH2O, IPAP:12-17cmH2O basınçlarında NIMV tedavisine başlandı. Kadın doğum
tarafından değerlendirilen hastaya spinal anestezi altında sezeryan yapıldı. Postoperatif göğüs hastalıkları yoğun
bakım ünitesine alınan hastaya medikal tedavinin yanı sıra toplamda 65 saat NIMV uygulandı. Klinik radyolojik ve AKG
değerleri düzelen hasta yoğun bakım ünitesine yatışının 7. günü şifa ile taburcu edildi.
Sonuç: ARDS’de NIMV kullanımı halen tartışmalı olmakla birlikte, deneyimli uzman doktor ve sağlık personelinin
bulunduğu yoğun bakım ünitelerinde uygun hastalarda ilk tercih olarak kullanılabilir.
Anahtar Kelimeler: ARDS, Gebelik, Noninvaziv Mekanik Ventilasyon, Pnömoni
Successful Noninvasive Mechanical Ventilation Treatment of Pregnant ARDS
Resul Altuntaş, Durdu Mehmet Yavşan, Celalettin Korkmaz, Soner Demirbaş, Hanife Caner, Rukiye Özçelik, Turgut
Teke, Kürşat Uzun
Necmettin Erbakan University Meram Medical School Chest Disease Department Intensive Care Unit, Konya, Turkey
INTRODUCTION: Acute respiratory distress syndrome (ARDS) is characterized by non-cardiogenic pulmonary edema
results in hypoxemic respiratory failure and caused by alveolar edema due to increased permeability alveolocapillar
membrane damage. There are special reasons of ARDS in pregnancy as tocolysis, amniotic fluid embolism,
trophoblastic embolism, preeclampsia, eclampsia, HELLP syndrome, korioamniyonit and endometritis.
In this paper 24-year-old pregnant woman with ARDS due to pneumonia and treated noninvasive mechanical
ventilation (NIMV) was presented.
CASE: A 24-year-old 39 weeks pregnant woman with fever, cough and dyspnea was examined in the emergency
department. Physical examination revealed a clear conscious, cooperative, intercostal retractions, tachypnea
(64/min), tachycardia (119/min) and there were inspiratory crackles bilaterally in the middle and lower area of the
lung. In the chest X-ray there were opacity in bilateral middle and lower zones. Hb:11.5g/dL, WBC:10200/L,
platelets:177000/uL, pH:7.44, PaO2:62.4mmHg, PaCO2:24.9mmHg, HCO3:16.8mmol/L, SatO2:47.5%
(PaO2/FiO2=141) were measured. She was admitted to intensive care unit (ICU) because of the acute respiratory
failure. APACHE-II and SAPS-II was evaluated 11, 24 respectively. NIMV treatment was started EPAP:4-6cmH2O,
IPAP:12-17cmH2O with the diagnosis of ARDS. Caesarean section under spinal anesthesia was assessed by
gynecologists. NIMV was performed 65 hours totally. Clinical, radiological, ABG values were improved and she was
discharged after7 days of admission.
CONCLUSION: NIMV treatment in ARDS is still controversial, hovewer in appropriate patients admitted ICU with
experienced medical doctors and medical staff NIMV can be used as the first choice.
Keywords: ARDS, Pregnancy, Non Invasive Mechanichal Ventilation, Pneumonia
Yoğun Bakımda Fleksibl Bronkoskopi Uygulamalarımızın Değerlendirilmesi
Hülya Öztürk, Özlem Akkaş, Sevim Karakuş, Şerife Gökbulut Bektaş, Dilek Kazancı, Sema Turan
Türkiye Yüksek İhtisas Eğitim Ve Araştırma Hastanesi
GİRİŞ VE AMAÇ:Bu yazıda amacımız Kalp ve damar cerrahisi (KDC) yoğun bakımında uyguladığımız 182 fleksibl
bronkoskopi (FB) işlemini endikasyonları,klinik sonuçları ve komplikasyonları açısından değerlendirmektir.
YÖNTEM:Hastanemiz KDC yoğun bakımında takip edilen 30 hastaya uygulanan 182 fleksibl bronkoskopi işlemi
retrospektif olarak değerlendirildi. Tüm hastaların yaş,cinsiyet, yoğun bakım yatış nedenleri, APACHE II skorları,
bronkoskopi endikasyonları, klinik sonuçları ve komplikasyonları kaydedildi.
BULGULAR:Çalışmamızda olguların tümü mekanik ventilatörde takip edilen olgular idi. Hastaların yaş ortalaması 57.1
(min 19-max 82), %50 ‘si erkek,%50’si kadın idi. Hastaların 3 tanesi akciğer nakli (Resim 1), 1 tanesi kalp nakli, 1
tanesi sol ventrikül destek cihazi yerleştirilmiş olgu olup 25 olgu açık kalp cerrahisi sonrası yoğun bakımda takip
edilen hastalardır. Tedavi sürecinde kaybedilen hastaların(n=14) ortalama APACHE II skoru 25.4 iken yaşayan
olguların(n=16) 18.7 idi. Hastaların %80’ninde bronkoskopi endikasyonu mukus tıkaç ve sekresyon temizliği,
%10’nunda akciğer nakli sonrası kontrol ve sekresyon temizliği iken %10’nunda bronkoalveoler lavaj kültürü
alınmasıdır. Olguların 19’unda perkütan trakeostomi açıldığını ve bu 19 olguya trakeostomi sonrası kontrol
bronkoskopi uygulandığını belirledik. Hiçbir olguda bronkoskopi işlemine ait komplikasyon gözlenmedi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Bu çalışmada Fleksibl Bronkoskopi işleminin kritik yoğun bakım hastalarında düşük
komplikasyonları oranları ile uygulanabilen yararlı bir tetkik ve tedavi metodu olduğunu belirledik.
Anahtar Kelimeler: fleksibl bronkoskopi, yoğun bakım, mukus tıkaç
Evaluation Of Flexible Bronchoscopy Applicatıons in ICU
Hülya Öztürk, Özlem Akkaş, Sevim Karakuş, Şerife Gökbulut Bektaş, Dilek Kazancı, Sema Turan
Turkey Yuksek Ihtısas Education and Research Hospital
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Our aim in this study to evaluate 182 Flexible bronchoscopy application in the way of
indications, clinical results and complications.
METHOD:We evaluated 182 flexible broncoscopy procedures performed in our ICU unit retrospectively.We collected all
patients data about age,sex,cause of ICU need,APACHE II scores, bronchoscopy indications, clinic results and
complications.
RESULTS:All cases in this study were mechanically ventilated patients. Mean of age was 57.1(min 19-max 82)and %
50 patients were male and %50 were female. 3 patients have undergone lung transplantation(Picture 1), one had
heart tx, and one of them was implemented lft ventricle asist device and th rest of the cases were follewed in ICU
ater suffering open heart surgery. During clinical treatmnt 14 patients ere lost and they had mean APACHE score 25.4
and survived 16 patients had mean 1.7 APACHE II scores. %80 of all patients had brochoscopy because of mucus
plaque and clearence of secretions, %10 had control bronhoscopy after lung transplantation, %10 of patients had
bronchoscopy for bronchoalveolar culture.19 of all cases had percutaneous tracheostomy and had control
brochoscopies. No complications were observed after bronchoscopy.
CONCLUSIONS:We determined that flexible bronchoscopy is useful diagnosis and treatment method in ICU patients
with low complication rates.
Keywords: Flexible Bronchoscopy,ICU,mucus plaque
Akciğer nakli olgusunda kontrol bronkoskopi görüntüsü
Control Bronchscopy View İn Lung Transplantation Patient
Eozinofilik KOAH alevlenmesinin Yoğun Bakım sonuçları daha mı iyidir?
Cüneyt Saltürk, Zühal Karakurt, Nalan Adıgüzel, Feyza Kargın, Rabia Sarı, Muhammet Emin Çelik, Huriye Berk Takır,
Eylem Acartürk Tuncay, Özlem Soğukpınar, Nezihe Çiftaslan, Özlem Yazıcıoğlu Moçin, Gökay Güngör
Süreyyapaşa Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi-Solunumsal Yoğun Bakım Ünitesiİstanbul.
GİRİŞ VE AMAÇ:Yoğun bakım (YB) gerektiren kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) alevlenmesi morbidite ve
mortalite için önemli bir etkiye sahiptir. KOAH alevlenmelerinin %10-25’i eozinofilik ataklardır. Çalışmada eozinofilik
KOAH alevlenmesinin eozinofilik olmayan KOAH alevlenmesine göre YB sonuçları daha mı iyidir soruna cevap arandı.
YÖNTEM:Geriye dönük-gözlemsel-Kohort çalışma üçüncü basamak eğitim araştırma hastanesi, 3. Düzey solunumsal
YB ünitesinde, 2013- 2014 yılları arasında yapıldı. Daha önceden KOAH tanısı alan, akut solunum yetmezliği (ASY) ile
YB’ye kabul edilen KOAH hastaları çalışmaya alındı. Veriler hastanenin elektronik veri tabanından alındı. Hastaların YB
ye giriş ve çıkış hemogram değerleri, nötrofil lenfosit oranları (NLO), delta NLO (giriş-çıkış değerleri), C-reaktif protein
(CRP), biyokimya değerleri, YB kalış günü ve mortaliteleri kayıt edildi. KOAH hastaları perifer kandaki eozinofil yüzde
değerlerine göre gruplandı (%2 altı olanlar Grup A, %2 ve üzeri olanlar Grup E). Gruplar kayıt edilen değerlerine göre
karşılaştırıldı.
BULGULAR:Çalışma döneminde 647 KOAH hastası çalışmaya alındı. Grup A:585 (%33.5 kadın), ve Grup E:62 (%40.3
kadın) vardı. Grup A istatistiksel olarak Grup E’den anlamlı oranda yüksek düzeyde CRP, nötrofil, NLR, delta NLR,
hemoglobin değerine sahipti, anlamlı düzeyde daha az lenfosit, monosit, trombosit bulundu. YB kalış günü ortanca
(çeyrekler arası oran) ve mortalite oranları sırasıyla 6(3-9) iken 4(2-7) gün (p<0.002) ve 24.9% iken 12.9%
(p<0.034) idi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:KOAH alevlenmesi ve ASY ile YB gerektiren hastalarda perifer eozinofil %2 ve üzeri olanların
daha iyi YB sonuçları olabilir. NLO ve perifer eozinofil varlığı steroid ve antibiyotik tedavi kararında yardımcı olabilir.
Anahtar Kelimeler: Kronik obstriktif akciğer hastalığı, perifer eozinofil, akut solunum yetmezliği, yoğun bakım
ünitesi
Has eosinophilic COPD exacerbation better outcome in the Intensive Care Unit?
Cüneyt Saltürk, Zühal Karakurt, Nalan Adıgüzel, Feyza Kargın, Rabia Sarı, Muhammet Emin Çelik, Huriye Berk Takır,
Eylem Acartürk Tuncay, Özlem Soğukpınar, Nezihe Çiftaslan, Özlem Yazıcıoğlu Moçin, Gökay Güngör
Süreyyapaşa Chest Diseases and Thoracic Surgery Teaching Hospital-Respiratory Intensive Care Unit-İstanbul
INTRODUCTION - OBJECTIVE:Chronic obstructive pulmonary diseases (COPD) exacerbations have a major impact on
morbidity and mortality when require intensive care unit (ICU). Only 10-25% of COPD exacerbation is eosinophilic. In
present study is answered to if the eosinophilic COPD exacerbation has better outcome than non-eosinophilic COPD
exacerbation in the ICU.
METHOD:Retrospective observational cohort study was done tertiary teaching hospital-level III respiratory ICU in
2013-2014. Patients were included if previously diagnosed COPD and admitted to the ICU with acute respiratory
failure (ARF). Data collection was done electronically from hospital database. Patients’ characteristics, Hemogram
parameters, neutrophil to lymphocyte rate (NLR), delta NLR (admission minus discharge); C-reactive protein (CRP),
biochemistry values on admission; discharge from ICU, length of ICU stay (LOS days) and mortality were recorded.
COPD patients were divided into two according to eosinophil rate 2% (Group A: non eosinophilic, Group E:
eosinophilic). Groups were compared with recorded data.
RESULTS:In study period, eligible 647 COPD patients enrolled, Group A: 585 (33.5% female), Group E:62 (40.3%)
and Group A had significantly higher number of CRP, neutrophil, NLR, delta NLR, hemoglobin, but lower lymphocyte,
monocyte and platelet than Group E on the admission and discharge from ICU. Median (interquartile range) LOS and
mortality in the ICU in Group A and E respectively; 6(3-9) vs 4(2-7)days (p<0.002) and 24.9% vs 12.9% (p<0.034).
CONCLUSIONS:COPD exacerbations with ARF needed ICU can be better outcome when peripheral eosinophilia 2%
and greater level. NLR and peripheral eosinophilia can be helpful decision of steroid and antibiotic management.
Keywords: Chronic obstructive lung diseases, periferal eosinophil, acute respiratory failure, intensive care unit,
PS250[Uyku Bozuklukları]
Oxidative stress parameters and their correlation with clinical, metabolic and
polysomnographic parameters in severe obstructive sleep apnea syndrome
1
2
3
1
4
3
Selvi Aşker , Müntecep Aşker , Eren Sarıkaya , Aysel Sünnetçioğlu , Mehmet Aslan , Halit Demir
1
2
3
4
Department of Chest Diseases, Van Yuzuncu Yil University Dursun Odabas Medical Center, Van, Turkey
Department of Cardiology, Van Yuzuncu Yil University Dursun Odabas Medical Center, Van, Turkey
Department of Chemistry, Van Yuzuncu Yil University, Faculty of Science, Van, Turkey
Department of Internal Medicine, Van Yuzuncu Yil University, Faculty of Medicine, Van,Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:There is debate on the alteration of oxidative stress indicators in obstructive sleep
apnea syndrome (OSAS). To assess the levels of oxidative stress markers, catalase (CAT), glutathione peroxidase
(GPX) and malondialdehyde (MDA) in severe OSAS and to investigate any correlation between oxidative stress
markers and clinical, metabolic and polysomnographic parameters.
METHOD:A total of 30 patients with severe OSAS and 30 healthy controls were included in this cross-sectional, clinical
study. Demographic data, polysomnographic, biochemical and clinical indices as well as serum levels of CAT, MDA and
GPX were measured and compared in OSAS and control groups. Furthermore, OSAS patients with and without
pulmonary hypertension (PHT) were evaluated in terms of levels of CAT, MDA and GPX.
RESULTS:Patients with severe OSAS exhibited significantly lower serum levels of CAT (p<0.001) and GPX (p<0.001).
Serum MDA levels were remarkably higher in OSAS group (p<0.001). Correlation analysis revealed that levels of CAT
and GPX were correlated with apnea-hypopnea index and there was a correlation between serum levels of MDA and
CRP. Severe OSAS patients with and without PHT did not reveal any differences for CAT (p=0.789), MDA (p=0.805)
and GPX levels (p=0.281).
CONCLUSIONS:Our results have shown that oxidative stress markers were significantly changed in patients with
severe OSAS. This information is noteworthy because documentation of the role of oxidative stress in OSAS may have
important implications regarding diagnosis, monitoring, treatment and prognosis.
Keywords: Hypoxia,inflammation,obstructive sleep apnea syndrome, oxidative stress.
Correlation of oxidative stress parameters to metabolic and clinical variables under investigation.
PS251[Uyku Bozuklukları]
Obstrüktif Uyku Apnesi veya Primer Horlamasi Bulunan Çocuklarda Monoblok
Apareyinin Etkinliğinin İncelenmesi: Polisomnografik ve Sefalometrik Analiz
1
2
3
4
5
1
Eser Çapan , Refika Ersu , Esen Kıyan , Haydar Murat Yener , Ayşe Arman , Hülya Kılıcoglu
1
2
3
4
5
İstanbul Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, İstanbul
Marmara Üniversitesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul
İstanbul Üniversitesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İstanbul
İstanbul Üniversitesi, Kulak Burun Boğaz Ana Bilim Dalı, İstanbul
Marmara Üniversitesi, Çocuk Psikiyatri Ana Bilim Dalı, İstanbul
GİRİŞ VE AMAÇ:Çalışmanın amacı mandibular retrognatiye bağlı iskeletsel sınıf II maloklüzyona sahip obstrüktif uyku
apne (OUA) tanısı konmuş veya primer horlaması bulunan çocuklarda, monoblok apereyi ile uygulanan ortodontik
tedavinin üst hava yolu boyutları ve polisomnografi (PSG) bulguları ile yaşam kalitesi ve davranışsal bozukluklar
üzerine olan etkisinin incelenmesidir.
YÖNTEM:İskeletsel sınıf II maloklüzyona sahip primer horlaması bulunan 14 çocuk ile PSG ile OUA tanısı konmuş 16
çocuk monoblok apareyi ile tedavi edilmiştir. Çalışmada iskeletsel sınıf I yapıya sahip 10 çocuktan oluşan kontrol
grubu yer almıştır. Tedavi başında ve tedavi sonunda lateral sefalometrik radyografiler üzerinde iskeletsel ve dişsel
ölçümler ile hava yolu boyutları ölçümleri gerçekleştirilmiştir. OUA tanısı konmuş grupta bulunan çocuklara tedavi
sonunda ikinci PSG’ler uygulanarak uykuda meydana gelen değişimlerin objektif değerlendirmesi yapılmıştır. Tedavi
gruplarında bulunan çocuklara yaşam kalitesi ve davranışsal bozuklukların tespiti ve bu bozukluklarda meydana gelen
değişimin belirlenebilmesi amacı ile hasta velilerinden Güçler ve Güçlükler Anketi, Dikkat Eksikliği ve Aşırı Hareket
Bozukluğu Değerlendirme Listesi, Pediatrik Uyku Anketi ve Pittsburgh Uyku Kalitesi Ölçeği olmak üzere dört adet
anket doldurmaları istenmiştir.
BULGULAR:Monoblok apareyinin iskeletsel sınıf II maloklüzyona sahip primer horlaması ya da OUA tanısı bulunan
çocuklarda etkisinin değerlendirildiği çalışmanın sonuçlarında; SNB açısının artması(p<0,01), ANB açısının(p<0,01) ve
overjetin azalması(p<0,01) ile iskeletsel sınıf II maloklüzyonun düzeldiği, hava yolu boyutlarında artış meydana
geldiği ve apne-hipopne indeksi (AHİ)’nin düştüğü(p<0,05) görülmektedir. Ayrıca anket değerlendirmeleri sonucunda
uyku kalitesinin artması ile yaşam kalitesinin de arttığı tespit edilmiştir(p<0,05.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Monoblok apereyinin uygulanması hafif-orta OUA tanılı ve iskeletsel sınıf II maloklüzyonu olan
çocuklarda önemli bir tedavi seçeneğidir. Primer horlaması olan çocukların davranışlarında düzelmeye neden olabilir.
Anahtar Kelimeler: obstrüktif uyku apne, horlama, maloklüzyon, çocuk
Monoblock Appliance for Treatment of Children with Sleep Disorederd Breathing
Eser Çapan1, Refika Ersu2, Esen Kıyan3, Haydar Murat Yener4, Ayşe Arman5, Hülya Kılıcoglu1
1
Faculty of Dentistry, Istanbul University, Istanbul, Turkey
2
Division of Pediatric Pulmonology, Marmara University, Istanbul, Turkey
3
Department of Pulmonology, Istanbul University, Istanbul, Turkey
4
Department of Ear Nose and Throat, Istanbul University, Istanbul, Turkey
5
Department of Child Psychiatry, Marmara University, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION - OBJECTIVE:The aim of this study was to evaluate the impact of monobloc treatment on upper
airway dimensions, polysomnography (PSG), behavioural problems and sleep quality in mandibular retrognathic class
II children with primary snoring or obstructive sleep apnea (OSA).
METHOD:Children with skeletal class II malocclusion who also had habitual snoring were recruited from a University
Orthodontic clinic and all children were treated with monoblock appliance. Skeletal, dental and airway measurements
were performed on lateral cephalograms before and after treatment. All children had initial polysomngrams and
second polysomnographies were carried out for children with OSA after the treatment. In addition, 4 questionnaires
including Strength and Difficulties Questionnaire, Inattention and Hyperactivity Assessment List, Pediatric Sleep
Questionnaire and Pittsburh Sleep Quality Index were completed before and after the treatment.
RESULTS:There were 14 children with primary snoring and 16 children with OSA who had skeletal class II
malocclusion and were treated with monobloc appliance. Control group consisted of 10 children with skeletal class I
pattern. Skeletal class II malocclusion has improved with an increase in SNB angle (p<0,01) and with a reduction in
ANB angle (p<0,01) and overjet (p<0,01), airway dimensions has increased. 15 children had mild and 1 child had
severe OSA. Apnea-hypopnea index decreased (p<0,05) in all children with OSA. Sleep quality and behaviour
improved in both OSA and primary snoring groups with treatment(p<0.05).
CONCLUSIONS:Monoblock appliance is an important treatment option for children with mi

Endobronşiyal Plazmositom Ve Rekürren Plazmositom: Bir Olguda

Transkript

Benzer belgeler

Gerçekler ve rakamlar - European Lung Foundation

Kronik Eozinofilik Pnömoniye Bağlı Solunum

Prof. Dr. Yase - BAP - Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi

Cilt/Volume 14 Sayı/Number 4 ARALIK/DECEMBER 2008

71-74 Pulmoner Alveoler Pro

FM14-nisan.2013_Layout 1

sms turkey ınterventıon survey - Center for Innovative Public Health

ESSOP 2010

Ocak/Şubat/Mart 2012

108-113 malign mezotel

Türk Nöroloji Dergisi

Yeni Üroloji Dergisi Cilt: 9 Sayı

Tam Metin - Marmara Medical Journal

Avrupa Resüsitasyon Konseyi 2015 Resüsitasyon